Simos Karas et la musique byzantine en Grèce au 20ème [aiona]*	Ο Σίμων Καράς και η Βυζαντινή Μουσική στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα*	The Simos Karas and the Byzantine Music in Greece during the 20th [aiona]*
Discours au colloque sur la musique byzantine, Roumanie, décembre 2002	Εισήγηση στο συμπόσιο για τη Βυζαντινή Μουσική, Ρουμανία, Δεκέμβριος 2002	Presentation at the conference on Byzantine Music, Romania, December 2002
*Lycourgos Angelopoulos	*Λυκούργος Αγγελόπουλος, Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, καθηγητής βυζαντινής μουσικής στο ωδείο Φ. Νάκας:	*Lycourgos Angelopoulo
TRADUCTION AUTOMATISEE		AUTOMATIC TRANSLATION
Le de la proposition m'on sujet touche à la substance le problème de l'enseignement méthodique aujourd'hui de la musique byzantine - théoriques et pratiquement problème que occupe nous pense tous sérieusement.	Το θέμα της εισήγησής μου θίγει στην ουσία το πρόβλημα της μεθοδικής διδασκαλίας σήμερα της Βυζαντινής Μουσικής –θεωρητικά και πρακτικά- πρόβλημα που απασχολεί νομίζω σοβαρά όλους μας.	The subject of proposal is offended to me in the substance the problem of methodical teaching of today Byzantine Music - theoretical and practically problem that occupies believes seriously all of us.
Il est le problème principal auquel nous sommes confronté tant à l'enquête, qu'à l'enseignement, parce que la livraison orale qui obligatoirement interprète l'écrite, ailleurs presque a été disparue (où la situation politique sur des décennies a contribué [s]΄ celui-ci) ailleurs maigrit ou est altérée (où il a été influencé par l'enseignement d'un système étranger européen c'est-à-dire aussi l'emploi [sygkerasmenoy] d'organe).	Είναι το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τόσο στην έρευνα, όσο και στη διδασκαλία, γιατί η προφορική παράδοση που απαραιτήτως ερμηνεύει τη γραπτή, αλλού έχει σχεδόν εξαφανισθεί (όπου η πολιτική κατάσταση επί δεκαετίες συνέβαλε σ΄ αυτό) αλλού αδυνατίσει ή αλλοιωθεί (όπου επηρεάστηκε από την διδασκαλία της Ευρωπαϊκής- ενός ξένου συστήματος δηλαδή- και τη χρήση συγκερασμένου οργάνου).	It is the mainer problem that we face so much in the research, what in the teaching, because the oral delivery that essentially interprets written, elsewhere almost has been disappearred (where the political situation on decades contributed [s]΄ this) elsewhere weakens or is degraded (where it was influenced by the teaching of European foreigner system that is to say also the use of [sygkerasmenoy] body).
Ce problème, avec de nombreux autres a fait remarquer, a étudié et a fait face de Simos [Karas]. La longueur de jours de la vie que lui a offerte le Monsieur (il a été engendré en 1903 à [Strobitsi] d'Olympie et a dormi en janvier 1999 à Athènes) lui a aidé afin un travail, une enquête - mais aussi action de vie, soit publiée par grande partie à la dernière période de vingt ans de sa vie et que constitue le travail d'infrastructure pour un enseignement systématique qui respecte la livraison écrite et l'interprète avec l'orale.	Αυτό το πρόβλημα, μαζί με πολλά άλλα επεσήμανε, μελέτησε και αντιμετώπισε ο Σίμων Καράς.. Η μακρότητα ημερών του βίου που του χάρισε ο Κύριος (γεννήθηκε το 1903 στο Στροβίτσι της Ολυμπίας και κοιμήθηκε τον Ιανουάριο του 1999 στην Αθήνα) τον βοήθησε ώστε ένα έργο, μια έρευνα –αλλά και πράξη ζωής, να δημοσιευθεί κατά μεγάλο μέρος στην τελευταία εικοσαετία του βίου του και να αποτελέσει το έργο υποδομής για μια συστηματική διδασκαλία που σέβεται την γραπτή παράδοση και την ερμηνεύει με την προφορική.	This problem, with a lot of other pointed out, studied and faced the Simos [Karas]. The length of days of life that gave him the Gentleman (it was given birth in 1903 in [Strobitsi] of Olympia and slept in January 1999 in Athens) him helped in order that a work, a research - but also action of life, is published at big part in the last 20 years of his life and constitutes the work of infrastructure for a systematic teaching that respects the written delivery and him interprets with oral.
Le respect à la livraison écrite et son interprétation par l'orale est la condition de base de travail et d'offre tous, de ceux qui servent la méthode en vigueur de notre musique ecclésiastique.	Ο σεβασμός στη γραπτή παράδοση και η ερμηνεία της από την προφορική είναι η βασική προϋπόθεση εργασίας και προσφοράς όλων, εκείνων που υπηρετούν την ισχύουσα μέθοδο της εκκλησιαστικής μας μουσικής.	The respect in the written delivery and her interpretation by oral are the basic condition of work and offer all, those that serve the being in effect method of our ecclesiastical music.
Ont cette année été complétés vingt ans de la publication [ditomoy] du théoricien de la musique grecque de [Simonos] [Kara]. Avant que nous analysions l'importance de cette publication, qui est accompagnée par [polytomi] enseignement méthodique pratique, [as] nous voyons très dans un bref délai la situation de la musique byzantine en Grèce le vingtième siècle.	Φέτος συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια από την έκδοση του δίτομου Θεωρητικού της Ελληνικής Μουσικής του Σίμωνος Καρά. Πριν αναλύσουμε τη σημασία αυτής της έκδοσης, που συνοδεύεται από πολύτομη πρακτική μεθοδική διδασκαλία, ας δούμε πολύ σύντομα την κατάσταση της Βυζαντινής Μουσικής στην Ελλάδα τον εικοστό αιώνα.	This year were supplemented twenty years from the publication of [ditomoy] Theorist of Greek Music of [Simonos] [Kara]. Front we analyze the importance of this publication, that is accompanied by [polytomi] practical methodical teaching, [as] we very at an early date see the situation of Byzantine Music in Greece the twentieth century.
Déjà du 19ème siècle a été propagée et a été enseignée la nouvelle méthode du système, dite de trois [Didaskalon], qui est soutenu par la publication du grand théoricien de [Chrysanthoy] (Trieste 1832) et les publications théoriques ultérieures d'autres écrivains qui en grande partie le sont recopié.	Ήδη από τον 19ο αιώνα έχει διαδοθεί και διδάσκεται η νέα μέθοδος του συστήματος, η λεγόμενη των τριών Διδασκάλων, που υποστηρίζεται από την έκδοση του μεγάλου Θεωρητικού του Χρυσάνθου (Τεργέστη 1832) και τις μεταγενέστερες θεωρητικές εκδόσεις άλλων συγγραφέων που εν πολλοίς το αντιγράφουν.	Already from the 19th century has been propagated and taught the new method of system, said three [Didaskalon], that are supported by the publication of big Theorist of [Chrysanthoy] (Trieste 1832) and the later theoretical publications of other writers that are mainly copied him.
Parallèlement ils sont réalisés de 1820 et ensuite publications répétées de livres musicaux, de [em] comble la circulation aux moyens du 19ème siècle du patriarcat [tetratomis] de la publication « [Pandektis] », [pyo] jusqu'à aujourd'hui il constitue texte de base d'enseignement avec [Anastasimario], [Eirmologio] et la ruche musicale ([Stichirario]).	Παραλλήλως πραγματοποιούνται από το 1820 και έπειτα αλλεπάλληλες εκδόσεις μουσικών βιβλίων, εμ αποκορύφωμα την κυκλοφορία στα μέσα του 19ου αιώνα από το Πατριαρχείο της τετράτομης έκδοσης «Πανδέκτης», πυο μέχρι σήμερα αποτελεί βασικό κείμενο διδασκαλίας μαζί με το Αναστασιμάριο, το Ειρμολόγιο και τη Μουσική Κυψέλη (Στιχηράριο).	At the same time they are realised from 1820 and then repeated publications of musical books, [em] climax the circulation in the means of 19th century from the Patriarchate of [tetratomis] publication “[Pandektis]”, [pyo] up to today it constitutes basic text of teaching with [Anastasimario], [Eirmologio] and the Musical Beehive ([Stichirario]).
Au nouvel Etat grec ils enseignent des élèves de trois [Didaskalon] comme [Protopsaltis] d'Athènes [Zafeirios] [Zafeiropoylos] ou l'archidiacre [Anthimos] [Efesiomagnis] (d'Asie Mineure), lequel fonde à [Mesologgi] faculté, avec de nombreux élèves et [synechistes] de son travail.	Στο νέο Ελληνικό κράτος διδάσκουν μαθητές των Τριών Διδασκάλων όπως ο Πρωτοψάλτης Αθηνών Ζαφείριος Ζαφειρόπουλος ή ο Αρχιδιάκονος Άνθιμος ο Εφεσιομάγνης (από τη Μικρά Ασία), ο οποίος ιδρύει στο Μεσολόγγι Σχολή, με πολλούς μαθητές και συνεχιστές του έργου του.	In the new Greek state they teach students of Three [Didaskalon] as [Protopsaltis] Athens [Zafeirios] [Zafeiropoylos] or the Archdeacon [Anthimos] [Efesiomagnis] (from the Asia Minor), which founds in [Mesologgi] Faculty, with a lot of students and [synechistes] his work.
Parenthèse mal constitue le soutien de l'Etat alors mais aussi de l'église (entre 3ème et 5ème décennie du siècle) du système de [Georgioy] [Lesbioy], ce qui a finalement été refusé saintement du Christ grande église sur patriarche [Anthimoy] oecuménique du [ST]΄. Le plus équitablement, parce que la prédominance d'autre système disparaîtrait automatiquement [simeiografia] et amputerait les chaque relations avec les plus anciennes méthodes du système byzantin et la livraison.	Παρένθεση κακή αποτελεί η στήριξη από το κράτος τότε αλλά και την Εκκλησία (μεταξύ 3ης και 5ης δεκαετίας του αιώνα) του συστήματος του Γεωργίου Λέσβιου, το οποίο τελικώς απερρίφθη από την Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία επί Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου του ΣΤ΄. Ορθότατα, γιατί η επικράτηση άλλου συστήματος θα εξαφάνιζε αυτομάτως τη σημειογραφία και θα απέκοπτε κάθε σύνδεσμο με τις παλαιότερες μεθόδους του βυζαντινού συστήματος και την παράδοση.	Parenthesis villain constitutes the support from the state then but also the Church (between 3rd and 5th decade of century) the system of [Georgioy] [Lesbioy], which was finally rejected from Saintly Christ Big Church on Oecumenical Patriarch [Anthimoy] of [ST]΄. Very equitably, because the predominance of other system would disappear automatically the [simeiografia] and would break away each contact with the older methods of Byzantine system and the delivery.
Au 19ème siècle a cependant ses racines et une autre cause [pyo] [etalanise] [mae] la musique ecclésiastique : L'introduction de la pluralité à des temples centraux d'Athènes, initialement selon la norme de la Communauté grecque de Vienne (harmonisations [Chabiara]-[Nikolaidi]) et arrière de la musique polyphonique russe.	Στον 19ο αιώνα έχει όμως τις ρίζες της και μια άλλη αιτία πυο εταλάνησε την εκκλησιαστική μαε μουσική: Η εισαγωγή της πολυφωνίας σε κεντρικούς ναούς των Αθηνών, αρχικώς κατά το πρότυπο της Ελληνικής Κοινότητας της Βιέννης (εναρμονίσεις Χαβιάρα-Νικολαΐδη) και μετέπειτα της ρώσικης πολυφωνικής μουσικής.	In the 19th century has however her roots and a other cause [pyo] [etalanise] the ecclesiastical [mae] music: The import of plurality in central temples of Athens, initially at the model of Greek Community of Vienna (harmonisations [Chabiara]-[Nikolaidi]) and later the Russian polyphonic music.
Cette imposition de la pluralité a créé des réactions au peuple qui suivait la livraison. La pluralité à l'église allait de pair bien sûr cette époque avec la musique mondaine qui avait été introduite également par d'Europe (époque où [akmazei] l'opéra, l'operette, en général la musique européenne, pour laquelle est cultivé et l'idée qu'est supérieure [monofoni] du Byzantin). En tant que rétablissement de la musique byzantine ([apokekatharmenis] nettoyée [tacha] [anatolitika] des éléments) il se présente à la fin du 19ème siècle musicalement le système naïf d'Ioannis [Sakellaridi], ce qui a entraîné grande confusion entre et encore à des chantres traditionnels. Principalement parce qu'il a utilisé des lignes traditionnelles en enregistrant dans de nombreux cas et les actions des marques - en soumettant [tes] toutes à une forme rythmique [tetrasimon] [podon], en altérant leur caractère tropical et en adaptant [tes] substantiellement au système européen.	Αυτή η επιβολή της πολυφωνίας δημιούργησε αντιδράσεις στο λαό που ακολουθούσε την παράδοση. Η πολυφωνία στην Εκκλησία συμβάδιζε βέβαια αυτή την εποχή με την κοσμική μουσική που είχε εισαχθεί επίσης από την Ευρώπη (εποχή που ακμάζει η όπερα, η οπερέτα, η ευρωπαϊκή γενικά μουσική, για την οποία καλλιεργείται και η ιδέα ότι είναι ανώτερη από την μονόφωνη βυζαντινή). Ως αποκατάσταση της βυζαντινής μουσικής (αποκεκαθαρμένης καθαρισμένης τάχα από τα ανατολίτικα στοιχεία) παρουσιάζεται στα τέλη του 19ου αιώνα το αφελές μουσικώς σύστημα του Ιωάννου Σακελλαρίδη, το οποίο επέφερε μεγάλη σύγχυση ανάμεσα και σε παραδοσιακούς ακόμα ψάλτες. Κυρίως γιατί χρησιμοποίησε παραδοσιακές γραμμές καταγράφοντας σε πολλές περιπτώσεις και τις ενέργειες των σημαδιών –υποτάσσοντας τες όλες σε ένα ρυθμικό σχήμα τετρασήμων ποδών, αλλοιώνοντας τον τροπικό χαρακτήρα τους και προσαρμόζοντάς τες ουσιαστικά στο ευρωπαϊκό σύστημα.	This imposition of plurality created reactions in the population that followed the delivery. The plurality in the Church kept pace of course this season with the secular music that had been imported also by Europe (season where [akmazei] the opera, the operetta, the European as generally speaking music, for which are cultivated and the idea that are superior from the [monofoni] Byzantine). As re-establishment of Byzantine music ([apokekatharmenis] cleaned [tacha] from the [anatolitika] elements) it is presented in the dues of 19th century the gullible musically system of Ioannis [Sakellaridi], which involved big confusion [anamesa] and in traditional still chanters. Mainly because it used traditional lines recording in a lot of cases and the energies of marks - subjugating [tes] all in a rhythmical form [tetrasimon] [podon], degrading their tropical character and adapting [tes] substantially in the European system.
En face [s]΄ cette situation [pyo] est étendu par la capitale, Athènes, aux centres urbains restants et il influence en raison et de l'activité éducative de [Sakellaridi] (enseignement à des écoles ecclésiastiques mais aussi mondaines), existent les chantres traditionnels qui essayent qu'ils gardent [monofoni] la musique ecclésiastique grâce à l'enseignement mais aussi avec l'action (suites, soirées etc.).	Απέναντι σ΄ αυτή την κατάσταση πυο απλώνεται από την πρωτεύουσα, την Αθήνα, στα υπόλοιπα αστικά κέντρα και επηρεάζει λόγω και της εκπαιδευτικής δραστηριότητας του Σακελλαρίδη (διδασκαλία σε εκκλησιαστικά αλλά και κοσμικά σχολεία), υπάρχουν οι παραδοσιακοί ψάλτες που προσπαθούν να κρατήσουν τη μονόφωνη εκκλησιαστική μουσική με τη διδασκαλία αλλά και με την πράξη (ακολουθίες, αγρυπνίες κλπ).	Opposite [s]΄ this situation [pyo] is stretched out by the capital, Athens, in the remainder urban centres and it influences because and the educational activity of [Sakellaridi] (teaching in ecclesiastical but also secular schools), exist the traditional chanters that try they keep the [monofoni] ecclesiastical music with the teaching but also with the action (sequences, sleeplessnesses etc).
Déjà le patriarcat oecuménique a convoqué comité musical à les 1881-1883 pour la mise au point et la correction du grand théoricien de [Chrysanthoy].	Ήδη το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει συγκαλέσει μουσική επιτροπή στα 1881-1883 για τη συμπλήρωση και διόρθωση του Μεγάλου Θεωρητικού του Χρύσανθου.	Already the Oecumenical Patriarchate has convened musical committee in the 1881-1883 for the completion and correction of Big Theorist of [Chrysanthoy].
Le comité [epanakathorizei] [diastimatika], décrit les éléments caractéristiques des sons et principalement il détermine précisement [diastimatikes] [ypodiareseis] des récessions et des [dieseon], le fonctionnement donc des attractions de chaque son, qui jusqu'à alors n'avaient pas été déterminés avec précision.	Η επιτροπή επανακαθορίζει τα διαστηματικά, περιγράφει τα χαρακτηριστικά στοιχεία των ήχων και κυρίως καθορίζει επακριβώς τις διαστηματικές υποδιαρέσεις των υφέσεων και των διέσεων, την λειτουργία δηλαδή των έλξεων κάθε ήχου, που ως τότε δεν είχαν προσδιοριστεί με ακρίβεια.	The committee [epanakathorizei] the [diastimatika], describes characteristic elements of sounds and mainly she determines precisely [diastimatikes] [ypodiareseis] the recessions and the [dieseon], the operation of that is to say attractions of each sound, that until then had not been determined with precision.
Au secteur pratique - aux livres imprimés que impriment des chantres isolés aux droits du ½ de 9ème siècle, a commencé déjà une procédure d'enregistrement le plus analytique de la livraison orale, qui parfois arrive à l'exagération grâce à l'emploi abusif de certaines marques de division du temps et l'emploi des marques qualitatives sans le calcul de leur énergie.	Στον πρακτικό τομέα – στα έντυπα βιβλία που τυπώνουν μεμονωμένοι ψάλτες στα τέλη του ½9ου αιώνα, έχει αρχίσει ήδη μια διαδικασία αναλυτικότατης καταγραφής της προφορικής παράδοσης, που κάποτε φθάνει στην υπερβολή με την καταχρηστική χρήση ορισμένων σημαδιών διαίρεσης του χρόνου και τη χρήση των ποιοτικών σημαδιών χωρίς τον υπολογισμό της ενέργειάς τους.	In the practical sector - in the printed books that print individual chanters in the dues of ½ of 9th century, have begun already a process of most analytic recording of oral delivery, that sometimes reach in the exaggeration with the abusive use of certain marks of division of time and the use of qualitative marks without the calculation of their energy.
Cette tendance, qui continuera entier au 20ème siècle, trouvera son interprète principal à la personne et à l'oeuvre du seigneur [Protopsaltoy] de [Agiotatis] d'archevêché d'Istanbul d'Athanassios [Karamani] lequel enregistre - comme d'ailleurs et elle-même il déclare « [zosa] la livraison ». Réellement ces enregistrements sont des témoignages importants pour l'enquête, la relative aux actions des marques.	Η τάση αυτή, που θα συνεχιστεί σε ολόκληρο τον 20ο αιώνα, θα βρει τον κυριότερο εκφραστή της στο πρόσωπο και το έργο του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Αθανασίου Καραμάνη ο οποίος καταγράφει –όπως άλλωστε και ο ίδιος δηλώνει- τη «ζώσα παράδοση». Πραγματικά οι καταγραφές αυτές είναι σημαντικές μαρτυρίες για την έρευνα, τη σχετική με τις ενέργειες των σημαδιών.	This tendency, that will be continued in entire the 20th century, will find her mainer representative in the person and the work of Sovereign [Protopsaltoy] of [Agiotatis] of Archdiocese Istamboul Athanassios [Karamani] which records - as [alloste] and the himself it declares the “[zosa] delivery”. Really this recordings are important testimonies for the research, relative with the energies of marks.
[As] nous revenons cependant aux débuts du 20ème siècle. Centre important est la décision de [Moysikoy]΄[kai] d'association dramatique, qui a fondé le conservatoire de musique d'Athènes à les 1871, d'avancer aussi à la création de faculté de musique byzantine aux 1903. Le directeur du conservatoire de musique G. [Nazos] se rend à Istanbul et soumet demande au patriarche [Ioakeim] oecuménique [G]΄ pour l'envoi d'instituteur approprié pour le fonctionnement de la faculté. Finalement est envoyé Constantinos [Psachos] et le fonctionnement de la faculté commence en septembre 1904. Constantinos [Psachos] enseignera une période de quinze ans approximativement au conservatoire de musique d'Athènes et après se retirera et continuera l'enseignement à autres facultés. Parallèlement, les ans qui suivent sont créés facultés de musique byzantine à des conservatoires de musique et de cette manière s'étend l'enseignement de la musique byzantine à des établissements scolaires qui principalement enseignent musique européenne.	Ας επανέλθουμε όμως στις αρχές του 20ου αιώνα. Σημαντικός σταθμός είναι η απόφαση του Μουσικου΄και Δραματικού Συλλόγου, που έχει ιδρύσει το Ωδείο Αθηνών στα 1871, να προχωρήσει και στην ίδρυση Σχολής Βυζαντινής Μουσικής στα 1903. Ο Διευθυντής του Ωδείου Γ. Νάζος μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη και υποβάλλει αίτημα στον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄ για την αποστολή καταλλήλου δασκάλου για την λειτουργία της Σχολής. Τελικώς αποστέλλεται ο Κωνσταντίνος Ψάχος και η λειτουργία της Σχολής αρχίζει τον Σεπτέμβριο του 1904. Ο Κωνσταντίνος Ψάχος θα διδάξει μια δεκαπενταετία περίπου στο Ωδείο Αθηνών και μετά θα αποχωρήσει και θα συνεχίσει τη διδασκαλία σε άλλες σχολές. Παραλλήλως, τα χρόνια που ακολουθούν δημιουργούνται σχολές βυζαντινής μουσικής σε ωδεία και με τον τρόπο αυτό απλώνεται η διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής σε εκπαιδευτήρια που κατά κύριο λόγο διδάσκουν ευρωπαΐκή μουσική.	[As] we come back however in the beginning of 20th century. Important station is the decision of [Moysikoy]΄[kai] of Dramatic Association, that has founded the Conservatoire Athens in the 1871, to advance also in the foundation of Faculty of Byzantine Music in the 1903. The director of Conservatoire G. [Nazos] returns in Istamboul and submits demand in the Oecumenical Patriarch [Ioakeim] [G]΄ for the mission of suitable schoolteacher for the operation of Faculty. Finally is dispatched Konstantinos [Psachos] and the operation of Faculty begins in September 1904. Konstantinos [Psachos] will afterwards teach one 10 years roughly in the Conservatoire Athens and will withdraw and continue the teaching in other faculties. At the same time, the years that follow are created faculties of Byzantine music in conservatoires and with this way unfold the teaching of Byzantine music in schools that mainly teach European music.
Cette cohabitation est plutôt un des discours de base que l'enseignement de la musique byzantine aux conservatoires de musique perd son caractère particulier en ce qui concerne l'expression musicale (les actions des marques) et [mikrodiastimata]. Le point ultime de déchéance est l'enseignement avec piano. Est enseignée une partie seulement du répertoire et elle prédomine [xirofonia]. Cette manière est caractérisée « [Odeiakos] ». Les ans qui suivent [Mikrasiatiki] destruction (1922) porteront assez de [Mikrasiates] et [Konstantinoypolites] chantres ainsi que les ans de la décennie de 1960 grâce aux expulsions de groupes [romion] d'Istanbul avec comble celle du seigneur [Protopsaltoy] de la sainte du Christ de grande église [Thrasyboyloy] [Stanitsa] (1964).	Η συγκατοίκηση αυτή είναι μάλλον ένας από τους βασικούς λόγους που η διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής στα ωδεία χάνει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της ως προς τη μουσική έκφραση (τις ενέργειες των σημαδιών) και τα μικροδιαστήματα. Το έσχατο σημείο κατάπτωσης είναι η διδασκαλία με πιάνο. Διδάσκεται ένα μέρος μόνο του ρεπερτορίου και επικρατεί η ξηροφωνία. Ο τρόπος αυτός χαρακτηρίζεται «Ωδειακός». Τα χρόνια που ακολουθούν τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) θα φέρουν αρκετούς Μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες ψάλτες όπως και τα χρόνια της δεκαετίας του 1960 με τις ομαδικές απελάσεις των ρωμιών από την Κωνσταντινούπολη με αποκορύφωμα εκείνη του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Θρασύβουλου Στανίτσα (1964).	This cohabitation is rather one from the basic reasons that the teaching of Byzantine music in the conservatoires loses her particular character as for the musical expression (the energies of marks) and [mikrodiastimata]. The utmost point of collapse is the teaching with piano. Is only taught a part of repertory and prevails [xirofonia]. This way is characterized “[Odeiakos]”. The years that follow [Mikrasiatiki] Destruction (1922) will bring enough [Mikrasiates] and [Konstantinoypolites] chanters as the years of decade 1960 with the common deportations [romion] from Istamboul with climax that of Sovereign [Protopsaltoy] of Saint of Christ of Big Church [Thrasyboyloy] [Stanitsa] (1964).
Pluralité, [byzantinoeyropaiki] confusion avec [Sakellaridi], [xirofonia] avec les conservatoires de musique d'une partie chantres traditionnels de l'autre partie qui, cependant, de plus en plus s'appuient sur un volet de la livraison - c'est-à-dire pour d'une image orale à des lignes générales de la situation qui prédomine lorsque commence l'activité lui de Simos [Karas] grâce à la création de l'association pour la diffusion de la musique nationale (1929). L'école de l'association déjà a été créée et son auteur a déjà [katapiastei] grâce à l'étude et l'enquête, oeuvre que il gardera plus de soixante-dix ans. Dès le début lui il occupe le sujet de l'accord du théoricien et de la partie pratique. Il étudie et il résout les problèmes en profondeur afin que l'enseignement théorique et l'application pratique qui propose à la formulation de son enseignement soient d'accord.	Πολυφωνία, βυζαντινοευρωπαϊκή σύγχυση με τον Σακελλαρίδη, ξηροφωνία με τα Ωδεία από το ένα μέρος παραδοσιακοί ψάλτες από το άλλο μέρος που, ωστόσο, όλο και περισσότερο στηρίζονται στο ένα σκέλος της παράδοσης –την προφορική δηλαδή- να μια εικόνα σε γενικές γραμμές της κατάστασης που επικρατεί όταν αρχίζει τη δραστηριότητα του ο Σίμων Καράς με την ίδρυση του Συλλόγου προς διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής (1929). Το σχολείο του Συλλόγου έχει ήδη δημιουργηθεί και ο δημιουργός του έχει ήδη καταπιαστεί με τη μελέτη και την έρευνα, έργο που θα κρατήσει πάνω από εβδομήντα χρόνια. Από την αρχή τον απασχολεί το θέμα της συμφωνίας του θεωρητικού και του πρακτικού μέρους. Μελετάει και λύνει τα προβλήματα σε βάθος έτσι ώστε η θεωρητική διδασκαλία και η πρακτική εφαρμογή που προτείνει στη διατύπωση της διδασκαλίας του να συμφωνούν.	Plurality, [byzantinoeyropaiki] confusion with [Sakellaridi], [xirofonia] with the Conservatoires from a part traditional chanters from the other part that, however, more and more are supported in a leg of delivery - a oral that is to say picture in general lines of situation that prevails when begins the activity of him Simos [Karas] with the foundation of Association to distribution of National Music (1929). The school of Association already has been created and his author has already [katapiastei] with the study and the research, work that he will keep above seventy years. From the start him it occupies the subject of agreement of theorist and practical part. It studies and it resolves the problems in-depth so the theoretical teaching and the practical application that proposes in the formulation of his teaching agree.
Son enseignement calcule tous les anciens textes théoriques à combinaison grâce à la livraison orale que il a entendue pendant la durée de sa vie longue et principalement les premières décennies du 20ème siècle.	Η διδασκαλία του υπολογίζει όλα τα παλαιά θεωρητικά κείμενα σε συνδυασμό με την προφορική παράδοση που άκουσε κατά τη διάρκεια του μακρού βίου του και κυρίως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα.	His teaching calculates the all old theoretical texts in combination with the oral delivery that it heard at the duration of his long life and mainly the first decades of 20th century.
[Ditomo] « théoricien de la musique grecque » qui est publiée à 1982 il est [pyknogrammeno] en ce qui concerne son écriture, le plus détaillé en ce qui concerne l'organisation de ses capitaux.	Το δίτομο «Θεωρητικό της Ελληνικής Μουσικής» που εκδίδεται στο 1982 είναι πυκνογραμμένο μεν ως προς τη γραφή του, λεπτομερέστατο δε ως προς την οργάνωση των κεφαλαίων του.	[Ditomo] “Theorist of Greek Music” that is published in 1982 it is [pyknogrammeno] [men] as for his writing, in detail as for the organisation of his capital.
La classification systématique des sons et des secteurs des sons devient avec connaissance profonde de la pratique. Ainsi la formulation théorique n'est pas [eoli], mais résulte toujours de l'application pratique, que il interprète et justifie.	Η συστηματική κατάταξη των ήχων και των κλάδων των ήχων γίνεται με βαθιά γνώση της πρακτικής. Έτσι η θεωρητική διατύπωση δεν είναι έωλη, αλλά προκύπτει πάντοτε από την πρακτική εφαρμογή, την οποία ερμηνεύει και αιτιολογεί.	The systematic classification of sounds and sectors of sounds becomes with deep knowledge of practice. Thus the theoretical formulation is not [eoli], but results always from the practical application, which it interprets and justifies.
Comme exemple [th]΄ je mentionne l'enregistrement en relief des secteurs des Messieurs de sons (moyens, admediaux, [plagioi], [paraplagioi]) et des flancs ([difonoi], [trifonoi], [tetrafonoi], [pentafonoi], [eptafonoi]) comme il résulte des [en] il [chrisei] textes musicaux.	Για παράδειγμα θ΄ αναφέρω την ανάγλυφη καταγραφή των κλάδων των κυρίων ήχων (μέσοι, παράμεσοι, πλάγιοι, παραπλάγιοι) και των πλαγίων (δίφωνοι, τρίφωνοι, τετράφωνοι, πεντάφωνοι, επτάφωνοι) όπως προκύπτει από τα εν χρήσει μουσικά κείμενα.	As an example [th]΄ I report the embossed recording of sectors of gentlemen of sounds (medium, admedian, [plagioi], [paraplagioi]) and sides ([difonoi], [trifonoi], [tetrafonoi], [pentafonoi], [eptafonoi]) as it results from the [en] [chrisei] musical texts.
De cette manière se présente méthodiquement la relation des sons entre eux, principalement elle est soulignée le mode de production [oktoichias]. Une conséquence de cette logique est la confrontation de la série [fthoggon] en tant que de phrase musicale entière de certain son et non [memonomenos] (chaque [fthoggos] séparément), logique qui malheureusement a prédominé [odeiaki] à l'enseignement et non seulement. La confrontation de la série [fthoggon] en tant que musicale [fras]_1 ? il facilite aussi la détermination [isokratimaton] que, comme nous connaissons tous, n'étaient pas marqués au texte toujours. La confusion cependant avec la pluralité que j'ai mentionnée ci-dessus, à combinaison grâce [odeiaki] à l'enseignement a produit [ektromatika] [isokratimata] d'assonance harmonieuse verticale, dehors de la logique du système des sons, que il veut en tant que [isokratima] tonique [tetrachordoy] ou [pentachordoy], auquel appartient la phrase musicale.	Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζεται μεθοδικά η σχέση των ήχων μεταξύ τους, πρωτίστως δε υπογραμμίζεται ο τρόπος παραγωγής της οκτωηχίας. Μια συνέπεια αυτής της λογικής είναι η αντιμετώπιση της σειράς των φθόγγων ως ολόκληρης μουσικής φράσης ορισμένου ήχου και όχι μεμονομένως (κάθε φθόγγος χωριστά), λογική που δυστυχώς επικράτησε στην ωδειακή διδασκαλία και όχι μόνο. Η αντιμετώπιση της σειράς των φθόγγων ως μουσικής φράσης διευκολύνει και τον καθορισμό των ισοκρατημάτων που, όπως γνωρίζουμε όλοι, δεν σημειώνονταν στο κείμενο ανέκαθεν. Η σύγχυση όμως με την πολυφωνία που ανέφερα πιο πάνω, σε συνδυασμό με την ωδειακή διδασκαλία παρήγαγε εκτρωματικά ισοκρατήματα κάθετης αρμονικής συνήχησης, έξω από τη λογική του συστήματος των ήχων, που θέλει ως ισοκράτημα την τονική του τετράχορδου ή πεντάχορδου, στο οποίο ανήκει η μουσική φράση.	With this way is presented methodically the relation of sounds from each other, mainly is underlined the way of production [oktoichias]. A consequence of this logic is the confrontation of line [fthoggon] as each entire musical phrase of certain sound and no [memonomenos] ([fthoggos] separately), logic that unfortunately prevailed in the [odeiaki] teaching and not only. The confrontation of line [fthoggon] as musical [fras]_1? it facilitates also the determination [isokratimaton] that, as we know all, were not always marked in the text. The confusion however with the plurality that I above reported, in combination with the [odeiaki] teaching produced [ektromatika] [isokratimata] vertical harmonious assonance, outside from the logic of system of sounds, that it wants as [isokratima] accentual [tetrachordoy] or [pentachordoy], in which belongs the musical phrase.
Au capital des sons, à parts égales importante est la contribution de [Simonos] [Kara] en ce qui concerne les intervalles. Avec la coopération de [Konstantinoypoliti] [fysikomathimatikoy] Stavros [Brachami] - par écrit autorisé plutôt que du patriarcat oecuménique examiner le sujet par des genres et [chroas] d'intervalles musicaux (afin mentionne [Karas] lui-même) - étudie [diastimatika] des sons et complète ou corrige, justifiés toujours, les opinions antérieures sur les intervalles. En tant qu'exemple caractéristique je mentionnerai ce qui fait remarquer pour [enarmonio] le genre, au grand théoricien de [Chrysanthoy], lequel, tandis que clairement il fixe qui sont les intervalles [enarmonioy] du genre, cependant parmi autre paragraphe classe le troisième et son lourd parmi [enarmonio] le genre avec des intervalles dur [diatonoy] (thons et sinus). La contradiction est manifeste. Un autre exemple est la réparation des intervalles que donne [Patriarchiki] Commission de 1881-83 en ce qui concerne les sons chromatiques, afin qu'ils coïncident grandes et petites chromatiques troisièmes de la couleur molle et dure.	Στο κεφάλαιο των ήχων, εξίσου σημαντική είναι η συμβολή του Σίμωνος Καρά ως προς τα διαστήματα. Με τη συνεργασία του Κωνσταντινουπολίτη φυσικομαθηματικού Σταύρου Βραχάμη –εγγράφως εξουσιοδοτημένου παρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου να ερευνήσει το θέμα των κατά γένη και χρόας μουσικών διαστημάτων (όπως αναφέρει ο ίδιος ο Καράς)- μελετά τα διαστηματικά των ήχων και συμπληρώνει ή διορθώνει, αιτιολογημένα πάντοτε, τις προγενέστερες απόψεις για τα διαστήματα. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα θα αναφέρω αυτό που επισημαίνει για το εναρμόνιο γένος, στο Μέγα Θεωρητικό του Χρυσάνθου, ο οποίος, ενώ σαφώς ορίζει ποιά είναι τα διαστήματα του εναρμόνιου γένους, εν τούτοις σε άλλη παράγραφο κατατάσσει τον τρίτο και τον βαρύ ήχο στο εναρμόνιο γένος με διαστήματα σκληρού διατόνου (τόνους και ημίτονα). Η αντίφαση είναι προφανής. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η επανόρθωση των διαστημάτων που δίνει η Πατριαρχική Επιτροπή του 1881-83 ως προς τους χρωματικούς ήχους, ώστε να συμπίπτουν οι μεγάλες και οι μικρές χρωματικές τρίτες του μαλακού και του σκληρού χρώματος.	In the capital of sounds, equally important is the contribution of [Simonos] [Kara] as for the intervals. With the collaboration of [Konstantinoypoliti] [fysikomathimatikoy] [Stayroy] [Brachami] of - writtenly permitted than Oecumenical Patriarchate he searches the subject at genders and [chroas] musical intervals (in order that reports himself [Karas]) - studies [diastimatika] the sounds and supplements or corrects, always justified, the previous opinions for the intervals. As characteristic example I will report what points out for the [enarmonio] gender, in the Big Theorist of [Chrysanthoy], which, while of course it fixes who are the intervals of [enarmonioy] gender, however in other paragraph classifies the third and heavy sound in the [enarmonio] gender with intervals hard [diatonoy] (tones and sines). The contradiction is obvious. A other example is the redress of intervals that gives [Patriarchiki] Committee 1881-83 as for the chromatic sounds, so that they coincide big and small chromatic third the soft and hard colour.
Là cependant dont la contribution de [Simonos] [Kara] est déterminant est le chapitre « expression musicale », où de manière approfondie il négocie les des actions et mais aussi [cheironomikon] des marques phonétiques (« par monastère [cheiromonian] en vigueur ») : L'énergie de ces marques, [parolon] qu'il existe [foniitki] à la livraison des chantres traditionnels, a subi atteinte [odeiaki] de l'enseignement (et non seulement), laquelle comme [exethesame] elle accepte, de sorte de la dessication de la ligne mélodieuse et de la décomposition (si non disparition) [mikrodiastimaton].	Εκεί όμως που η συμβολή του Σίμωνος Καρά είναι καθοριστική είναι το κεφάλαιο «Μουσική Έκφραση», όπου διεξοδικά διαπραγματεύεται τα των ενεργειών και των φωνητικών αλλά και των χειρονομικών σημαδιών («των δια μόνην την χειρομονίαν κειμένων»): Η ενέργεια των σημαδιών αυτών, παρόλον ότι υπάρχει στη φωνηιτκή παράδοση των παραδοσιακών ψαλτών, έχει υποστεί πλήγμα από την ωδειακή διδασκαλία (και όχι μόνο), η οποία όπως εξεθέσαμε δεν την δέχεται, με αποτέλεσμα την αποξήρανση της μελωδικής γραμμής και την αλλοίωση (αν όχι εξαφάνιση) των μικροδιαστημάτων.	There however that the contribution of [Simonos] [Kara] is decisive is the chapter “Musical Expression”, where at great length it negotiates the energies and the phonetic but also [cheironomikon] marks (“via abbey [cheiromonian] current”): The energy of this marks, [parolon] that it exists in the [foniitki] delivery of traditional chanters, has suffered hurt from the [odeiaki] teaching (and not only), who as [exethesame] him accepts, with result the desiccation of melodic line and the alteration (if no disappearance) [mikrodiastimaton].
Déjà ce capital a constitué le motif pour enquête étendue. Au-delà de la communication signataire au congrès de Delphes de 1986, deux thèses de doctorat du professeur Dimitri [Gianneloy] et du professeur de Yannis [Zannoy] contribuent sérieusement à la documentation du sujet tandis que troisième de [Doktoros] [Georgioy] de Constantinos il nous donne une image complète de l'énergie des marques à la livraison écrite.	Ήδη το κεφάλαιο αυτό αποτέλεσε την αφορμή για εκτεταμένη έρευνα. Πέρα από την ανακοίνωση του υπογραφόμενου στο συνέδριο των Δελφών του 1986, δύο διδακτορικές διατριβές του καθηγητή Δημήτρη Γιαννέλου και του καθηγητή Γιάννη Ζάννου συμβάλλουν σοβαρά στην τεκμηρίωση του θέματος ενώ μια τρίτη του Δόκτορος Γεωργίου Κωνσταντίνου μας δίνει μια πλήρη εικόνα της ενέργειας των σημαδιών στη γραπτή παράδοση.	Already this capital constituted the reason for extensive research. Beyond the statement signed in the congress of Delphi 1986, two doctoral theses of professor Dimitri [Gianneloy] and professor Yannis [Zannoy] contribute seriously in the documentation of subject of while third [Doktoros] [Georgioy] Konstantinos it gives us a complete picture of energy of marks in the written delivery.
La proposition de [Simonos] [Kara] pour la réintroduction de certaines [cheironomikon] marques qui correspondent à la phonétique - livraison orale je pense qu'il contribue de façon déterminante au maintien de [Chrysanthinis] [simeiografias] et au rejet de décomposition de son caractère, grâce par couronne aux analyses [pyo] ils modifient l'emploi des marques et - crains qu'ils conduisent finalement leur à remplacement de l'européenne [simeiografia].	Η πρόταση του Σίμωνος Καρά για την επαναφορά ορισμένων χειρονομικών σημαδιών που ανταποκρίνονται στη φωνητική –προφορική παράδοση- νομίζω οτι συμβάλλει καθοριστικά στη διατήρηση της Χρυσανθινής σημειογραφίας και την αποφυγή αλλοιώσεως του χαρακτήρα της, με τις κατά κόρον αναλύσεις πυο μεταβάλλουν τη χρήση των σημαδιών και –φοβούμαι ότι- οδηγούν τελικά στην αντικατάστασή τους από την ευρωπαϊκή σημειογραφία.	The proposal of [Simonos] [Kara] for the reintroduction of certain [cheironomikon] marks that corresponds in the phonetics - oral delivery I believe that it contributes decisive in the maintenance of [Chrysanthinis] [simeiografias] and the reject of alteration of her character, with the at crown analyses [pyo] they alter the use of marks and - am afraid that they lead finally to their replacement from European [simeiografia].
À des réalisations de [Simonos] [Kara] « théorique » il est la terminologie musicale complète, qui correspond à la théorie mais aussi en pratique, l'enregistrement constant des attractions conformément vers [Patriarchiki] Commission 1881-83, l'apposition d'exemples à chaque capital de la musique municipale ([ekantotades] chansons enregistrements de lui-même) le rapport attentif [organochrisia]. [Polytomes] les méthodes pour l'exercice pratique accompagnent et complètent « théorique » de [Simonos] [Kara], et complètent le cadre de l'enseignement.	Από τα επιτεύγματα του «Θεωρητικού» του Σίμωνος Καρά είναι η πλήρης μουσική ορολογία, που ανταποκρίνεται στη θεωρία αλλά και στην πράξη, η συνεπής καταγραφή των έλξεων συμφώνως προς την Πατριαρχική Επιτροπή 1881-83, η παράθεση παραδειγμάτων σε κάθε κεφάλαιο από τη Δημοτική μουσική (εκαντοτάδες τραγούδια καταγραφές του ίδιου) η επισταμένη αναφορά στην οργανοχρησία. Οι πολύτομες μέθοδοι για την πρακτική άσκηση συνοδεύουν και συμπληρώνουν το «Θεωρητικό» του Σίμωνος Καρά, και ολοκληρώνουν το πλαίσιο της διδασκαλίας.	From the realisations of “Theoretical” [Simonos] [Kara] it is the complete musical terminology, that corresponds in the theory but also into practice, the reliable recording of attractions conform to [Patriarchiki] Committee 1881-83, the apposition of examples in each capital from the Municipal music ([ekantotades] songs recordings of himself) the close report in [organochrisia]. The [polytomes] methods for the practical exercise accompany and supplement “Theoretical” [Simonos] [Kara], and complete the frame of teaching.
Aux ans qui commence à être publiés le travail de [Simonos] [Kara], à la dernière c'est-à-dire période de vingt ans du 20ème siècle commence aussi le fonctionnement des parties universitaires d'études musicales à Athènes, à Thessalonique, à Corfou. Le travail de ces parties en ce qui concerne la musique byzantine est principalement théorique [moysikologikoy], d'historique, [filologikoy] ou d'intérêt théologique. Davantage de direction pratique il est la partie de science musicale et d'art de l'université de Macédoine à Thessalonique. Parallèlement est active l'institution de musicologie byzantine de l'église de la Grèce avec des publications, création de danse et discographie byzantines et post-byzantines [meloyrgon].	Στα χρόνια που αρχίζει να εκδίδεται το έργο του Σίμωνος Καρά, την τελευταία δηλαδή εικοσαετία του 20ου αιώνα αρχίζει και η λειτουργία των πανεπιστημιακών τμημάτων Μουσικών Σπουδών στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Κέρκυρα. Το έργο των τμημάτων αυτών ως προς τη βυζαντινή μουσική είναι κυρίως θεωρητικό μουσικολογικού, ιστορικού, φιλολογικού ή θεολογικού ενδιαφέροντος. Πρακτικής περισσότερο κατεύθυνσης είναι το τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Παραλλήλως δραστηριοποιείται το ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με εκδόσεις, δημιουργία χορού και δισκογραφία βυζαντινών και μεταβυζαντινών μελουργών.	In the years that begin to be published the work of [Simonos] [Kara], the last that is to say 20 years of 20th century begins also the operation of academic departments of Musical Study in Athens, in Thessalonica, in Corfu. The work of this departments as for the Byzantine music is mainly theoretical [moysikologikoy], background, [filologikoy] or theological interest. Practical more direction he is the department of Musical Science and Art of University Macedonia in Thessalonica. At the same time activates itself the institution of Byzantine Musicology of Church of Greece with publications, creation of dance and discography Byzantine and post byzantine [meloyrgon].
Discographie analogue a également et le choeur de Thessalonique byzantin universitaire qui a été fondée aux 1972 du professeur Antonios [Alygizaki].	Ανάλογη δισκογραφία έχει επίσης και η Πανεπιστημιακή Βυζαντινή Χορωδία Θεσσαλονίκης που ιδρύθηκε στα 1972 από τον καθηγητή Αντώνιο Αλυγιζάκη.	Proportional discography has also and the Academic Byzantine Chorus Thessalonica that was founded in the 1972 from the professor Antonios [Alygizaki].
(Aujourd'hui j'ajouterai aussi la partie de troisième cycle du conservatoire de musique d'Athènes avec responsable [Doktora] [Georgio] de Constantinos où scientifiques spéciaux ils offrent à des diplômés des conservatoires de musique complétées et connaissances argumentées pour la croissance équilibrée de formation théorique et d'interprétation pratique).	(Σήμερα θα προσθέσω και το Μεταπτυχιακό τμήμα του Ωδείου Αθηνών με υπεύθυνο τον Δόκτορα Γεώργιο Κωνσταντίνου όπου ειδικοί επιστήμονες παρέχουν σε αποφοίτους των ωδείων ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες γνώσεις για την ισόρροπη ανάπτυξη θεωρητικής κατάρτισης και πρακτικής ερμηνείας).	(Today I will add also the Postgraduate department of Conservatoire Athens with person in charge [Doktora] [Georgio] Konstantinos where special scientists they provide in graduates of conservatoires completed and argued knowledge for the balanced growth of theoretical training and practical interpretation).
Contribution importante à l'histoire de la musique ecclésiastique des sources pendant la période de la domination turque est le livre de [Manoli] M. [Chatzigiakoymi] « manuscrits de musique 1453-1832 ecclésiastique », comme également et [ichografiseis] de chantres qui ont été réalisés la dernière période de vingt ans et ont commencé à être publiés récemment avec le titre « monuments de musique ecclésiastique ».	Σπουδαία συμβολή στην ιστορία της εκκλησιαστικής μουσικής από τις πηγές κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας είναι το βιβλίο του Μανόλη Κ. Χατζηγιακουμή «Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής 1453-1832», όπως επίσης και οι ηχογραφήσεις ψαλτών που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία εικοσαετία και άρχισαν να δημοσιεύονται προσφάτως με τον τίτλο «Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής».	Important contribution in the history of ecclesiastical music from the sources at the period of Ottoman domination is the book of [Manoli] Mr [Chatzigiakoymi] “Manuscripts of Ecclesiastical Music 1453-1832”, as also and [ichografiseis] chanters that were realised the last 20 years and began to be published recently with the title “Monuments of Ecclesiastical Music”.
Enfin nous mentionnons la création du choeur byzantin grec en 1977, laquelle à ses 25 années d'action a réalisé plus de 900 manifestations à 30 pays avec discographie analogue en Grèce et en France.	Τέλος αναφέρουμε την ίδρυση της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας το 1977, η οποία στα 25 χρόνια δράσης της έχει πραγματοποιήσει πάνω από 900 εκδηλώσεις σε 30 χώρες με ανάλογη δισκογραφία στην Ελλάδα και στη Γαλλία.	Finally we report the foundation of Greek Byzantine Chorus in 1977, which in her 25 years of action has realised above 900 events in 30 countries with proportional discography in Greece and in France.
Nous revenons à [Simona] [Kara].	Επανερχόμαστε στον Σίμωνα Καρά.	We come back in [Simona] [Kara].
Nous avons donc devant nous un travail important qui domine réellement à la fixation musicale du 20ème siècle, un travail qui prépare demain, tandis que simultanément il constitue des relations solides aujourd'hui avec hier. [Gi]΄ ceci exactement vaut la peine qu'il soit étudié plus largement, qu'il soit traduit et qu'il profite à tous les chercheurs, qui trouveront un assistant le plus important pour étude et comparaison, aux instituteurs et aux interprètes qui découvriront un conducteur précieux sur enseignement systématique et interprétation.	Έχουμε λοιπόν ενώπιόν μας ένα σημαντικό έργο που δεσπόζει πραγματικά στο μουσικό στερέωμα του 20ου αιώνα, ένα έργο που προετοιμάζει το αύριο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί στερεό σύνδεσμο του σήμερα με το χθες. Γι΄ αυτό ακριβώς αξίζει να μελετηθεί ευρύτερα, να μεταφρασθεί και να ωφελήσει όλους τους ερευνητές, που θα βρουν ένα σημαντικότατο βοηθό για μελέτη και σύγκριση, τους δασκάλους και ερμηνευτές που θα ανακαλύψουν ένα πολύτιμο οδηγό για συστηματική διδασκαλία και ερμηνεία.	We have therefore front us a important work that dominates really in the musical fixation of 20th century, a work that prepares tomorrow, while simultaneously it constitutes solid contact today with yesterday. [Gi]΄ this precisely deserves it is studied more widely, it is translated and it profits the all researchers, that will find a most important assistant for study and comparison, the schoolteachers and interpreters that will discover a precious driver on systematic teaching and interpretation.
Il faut ici que je dise que je considère privilège exceptionnel que notre livraison commune à la musique byzantine provient exclusivement de notre mère commune église, saintement du Christ grande église, notre patriarcat oecuménique.	Πρέπει εδώ να πω ότι θεωρώ εξαιρετικό προνόμιο το ότι η κοινή μας παράδοση στη βυζαντινή μουσική προέρχεται αποκλειστικά από την κοινή μητέρα μας εκκλησία, την Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.	It should here I say that I consider exceptional privilege that our common delivery in the Byzantine music emanate exclusively from our common mother church, Saintly Christ Big Church, our Oecumenical Patriarchate.
La grande église a maintenu par les siècles et il a sauvé en son sein le système de notre musique, grâce à l'enseignement occasionnellement des méthodes à [Patriarchikes] facultés, et il continuera aussi à l'avenir à garantir sa continuité sans obstacles.	Η Μεγάλη Εκκλησία διατήρησε ανά τους αιώνες και διέσωσε στους κόλπους της το σύστημα της μουσικής μας, με τη διδασκαλία των κατά καιρούς μεθόδων στις Πατριαρχικές σχολές, και θα εξακολουθεί και στο μέλλον να εγγυάται την απρόσκοπτη συνέχειά του.	The big Church maintained per the centuries and it rescued in her gulves the system of our music, with the teaching of occasionally methods in [Patriarchikes] faculties, and it will also continue in the future guaranteeing his unhindered continuity.
Cette unité diachronique du système soutient avec l'enquête et son enseignement systématique et de Simos [Karas]. Enseignement qui appuie, [tekimrionei], il complète, il corrige et il [diasafinizei] la [en] il [chrisei] dernière méthode des trois [didaskalon].	Αυτή η διαχρονική ενότητα του συστήματος υποστηρίζει με την έρευνα και τη συστηματική διδασκαλία του και ο Σίμων Καράς. Διδασκαλία που στηρίζει, τεκημριώνει, συμπληρώνει, διορθώνει και διασαφηνίζει την εν χρήσει τελευταία μέθοδο των τριών διδασκάλων.	This diachronic unit of system supports with the research and his systematic teaching and the Simos [Karas]. Teaching that supports, [tekimrionei], it supplements, it corrects and [diasafinizei] the [en] [chrisei] last method the three [didaskalon].
Base nous considérons la livraison écrite existante qui obligatoirement est complétée par l'orale. Ceci signifie maintien [simeiografias] des explications de Grigorios et de [Choyrmoyzioy], avec calcul simultanément de toutes les informations que nous donnent les explications de leurs élèves (de Petros [Efesioy], ou des moines du Mont Athos [Matthaioy] [Batopaidinoy], de Nikolaos [Diocheiaritoy], [Ioasaf] [Dionysiatoy] etc.)	Βάση θεωρούμε την υπάρχουσα γραπτή παράδοση που απαραιτήτως συμπληρώνεται από την προφορική. Αυτό σημαίνει διατήρηση της σημειογραφίας των εξηγήσεων του Γρηγορίου και του Χουρμουζίου, με υπολογισμό ταυτοχρόνως όλων των πληροφοριών που μας δίνουν οι εξηγήσεις των Μαθητών τους (Πέτρου Εφεσίου, ή των Αγιορειτών Ματθαίου Βατοπαιδινού, Νικολάου Διοχειαρίτου, Ιωάσαφ Διονυσιάτου κ.α.)	Base we consider the existing written delivery that is essentially supplemented by oral. This means maintenance of [simeiografias] explanations of Grig3orios and [Choyrmoyzioy], with calculation of simultaneously all information that give us the explanations of their Students of (Petros [Efesioy], or Mount Athon's monks [Matthaioy] [Batopaidinoy], Nikolaos [Diocheiaritoy], [Ioasaf] [Dionysiatoy] Mr a.)
L'étude comparative des explications entre eux et grâce à la livraison orale, confirme scientifiquement mais, dirais, et solennellement la proposition totale de [Simonos] [Kara] pour réintroduction de certaines [cheironomikon] marques mais aussi déjà [en] [chrisei] (aux publications de Petros [Efesioy]) aiguë.	Η συγκριτική μελέτη των εξηγήσεων μεταξύ τους και με την προφορική παράδοση, επιβεβαιώνει επιστημονικά αλλά, θα έλεγα, και πανηγυρικά τη συνολική πρόταση του Σίμωνος Καρά για επαναφορά ορισμένων χειρονομικών σημαδιών αλλά και της ήδη εν χρήσει (στις εκδόσεις του Πέτρου Εφεσίου) οξείας.	The comparative study of explanations from each other and with the oral delivery, confirms scientifically but, would say, and festively the total proposal of [Simonos] [Kara] for reintroduction of certain [cheironomikon] marks but also already [en] [chrisei] (in the publications of Petros [Efesioy]) acute.
Cette méthode d'enquête et son application pratique protège [af]΄ l'unité diachronique et la fonctionnalité [simeiografias] et il évite sa mutation à des terres fermes [notes] de son système européen (et par conséquent [achristeysi]), tandis que [af]΄[eteroy] il garantit et renforce la livraison orale absolument indispensable (avec les attractions, [mikrodiastimata], les phrases etc.) sans laquelle l'interprétation il est privé la richesse [poikilmaton] qui sont décrits théoriquement en tant qu'actions des marques et sont exécutés pratiquement par les chantres traditionnels.	Αυτή η μέθοδος έρευνας και η πρακτική εφαρμογή της προστατεύει αφ΄ ενός τη διαχρονική ενότητα και τη λειτουργικότητα της σημειογραφίας και αποτρέπει τη μετάλλαξή της σε ξηρές νότες του ευρωπαϊκού συστήματος (και συνεπώς την αχρήστευσή της), ενώ αφ΄ετέρου κατοχυρώνει και ενισχύει την απολύτως απαραίτητη προφορική παράδοση (με τις έλξεις, τα μικροδιαστήματα, τις φράσεις κλπ) χωρίς την οποία η ερμηνεία στερείται τον πλούτο των ποικιλμάτων που περιγράφονται θεωρητικώς ως ενέργειες των σημαδιών και εκτελούνται πρακτικώς από τους παραδοσιακούς ψάλτες.	This method of research and her practical application protect [af]΄ the diachronic unit and the functionalism [simeiografias] and it deters her mutation in lands of [notes] European system (and consequently [achristeysi] her), while [af]΄[eteroy] it guarantees and strengthens the absolutely essential oral delivery (with the attractions, [mikrodiastimata], the phrases etc) without which the interpretation it is deprived the wealth [poikilmaton] that is described theoretically as energies of marks and is executed practically by the traditional chanters.
Avec ces conclusions, en terminant, je souhaiterais qu'il soit donné à tous ceux qui sont intéressés à l'étude pratique et théorique actuelle de notre musique ecclésiastique, une continuité qui aura le caractère de la coopération scientifique mais aussi artistique permanente et de l'échange dans le cadre de la réalité actuelle, à rapport toujours et en association les plus anciennes méthodes, desquelles nous pourrons tirer des éléments importants pour la connaissance et l'évolution.	Με αυτές τις διαπιστώσεις, τελειώνοντας, θα ευχόμουν να δοθεί σε όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τη σημερινή πρακτική και θεωρητική μελέτη της εκκλησιαστικής μας μουσικής, μια συνέχεια που θα έχει το χαρακτήρα της διαρκούς επιστημονικής αλλά και καλλιτεχνικής συνεργασίας και ανταλλαγής στα πλαίσια της σημερινής πραγματικότητας, σε αναφορά πάντα και σε σχέση με τις παλαιότερες μεθόδους, από τις οποίες θα μπορούμε να αντλούμε σημαντικά στοιχεία για τη γνώση και την εξέλιξη.	With these ascertainments, finishing, I would wish it is given in all those that are interested for the current practical and theoretical study of our ecclesiastical music, a continuity that will have the character the permanent scientific but also artistic collaboration and exchange in the frames of current reality, in report always and in combination the older methods, from which we might draw important elements for the knowledge and the development.