Open letter to Lycourgos Angelopoulos, Archon Protopsaltis of the Archdiocese of Constantinople and director of the Greek Byzantine Choir by Basileios (Vassilis) KATSIFIS Actual Archon Music Teacher (Archon Mousikodidaskalos) of the Greek Orthodox Ecumenical Throne of Constantinople (85 years old in 2007 !)		Lettre ouverte à Lycourgos Angelopoulos, Archon Protopsaltis De l'Archidiocèse de Constantinople et directeur du Choeur Byzantin grec Par Basileios (Vassilis) KATSIFIS Actuel Archon Enseignant de la psaltique ( Archon Mousikodidaskalos) du Trône Oecuménique grec Orthodoxe de Constantinople ( 85 ans en 2007!)
BIMENSUAL PERIODICAL of OF HELLENIC UNION OF CHANTERS (PSALTIS) «Saints Romanos the Melod and Ioannis of Damascus»	ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ «ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛΩΔΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ»	PÉRIODIQUE BIMENSUEL De l'UNION HELLÉNIQUE DE CHANTRES (PSALTIS) "Saints Romanos le Mélode et Ioannis de Damas"
		!! Traduction AUTOMATIQUE !!
YEAR XXXIV, Issue 281 SEPTEMBER - OCTOBER 1997 Office :: Solomou 29 (106 82) Tel: (+33) 210 38 23 777 PO Box 3265/102 10 ATHENS	ΕΤΟΣ ΛΔ Αρ. Φύλλου 281 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1997 Γραφεία: Σολωμού 29 (106 82) Τηλ.: 210 38 23 777 Τ.Θ. 3265/102 10 ΑΘΗΝΑ	ANNÉE XXXIV, Volume 281 SEPTEMBRE - OCTOBRE 1997 Bureau :: Solomou 29 (106 82) Tél : (+33) 210 38 23 777 BP 3265/102 10 ATHÈNES
Where are we going, dear friends	Πού πάμε βρε παιδιά;	Où allons-nous, chers amis
by Basileios (Vassilis) KATSIFIS	Του Βασίλη Κατσιφή	Par Basileios (Vassilis) KATSIFIS
Actual Archon Music Teacher (Archon Mousikodidaskalos) of the Ecumenical Throne	Νυν Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου του Οικουμενικού Θρόνου	Actuel Archon Enseignant de la psaltique Archon ( Archon Mousikodidaskalos) du Trône Oecuménique grec Orthodoxe de Constantinople
Dear «HIEROPSALTIC NEWS»	Αγαπητά «ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΑ ΝΕΑ»	Cher "HIEROPSALTIC NOUVELLES"
While reminiscing on the past, and all in comparing it to the present, as concerns the course taken by the cantor (psaltis) community, in general, and, more specifically, the course taken by our Hellenic music, I note with much sadness that a lot has changed - helas, for the worse - in these national values of ours. All that is ancient, well established and blessed through the years, is being deleted in recent times, so as to make seem that such values had never existed or ever been respected.	Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, και παραβάλλοντας το χθες με το σήμερα, σε ότι αφορά στην πορεία της ιεροψαλτικής τάξης, γενικότερα, αλλά και στην πορεία της ελληνικής μουσικής, ειδικότερα, παρατηρώ με πολύ θλίψη, ότι στις παραπάνω εθνικές αξίες, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Αλλά βέβαια, προς το χειρότερο! Τα παληά, καθιερωμένα και από τον χρόνο αγιασμένα, διαγράφονται! Σαν να μην υπήρξαν ποτέ! Σαν να μην ήσαν μέχρι προ ολίγου αξίες σεβαστές!	En rappelant du le passé et tous dans la comparaison de cela au présent(cadeau), en ce qui concerne le cours pris par le chantre (psaltis) la communauté, en général et, plus spécifiquement, le cours pris par notre musique Hellénique, je note avec beaucoup de tristesse si a beaucoup changé - helas, pour le plus mauvais - dans ces valeurs nationales du nôtre. Tout ce qui est antique, bien établi et béni par les années, est supprimé dans des fois récentes, afin de faire semblent que telles valeurs n'avaient jamais existé ou avaient jamais í respectées.
How much sadness do I feel, in truth, when I look at today’s Greek music, be it religious or folkloric, which is in complete disruption with that which existed until some years ago. Every day that goes by, we are witnessing new changes in this field and new reforms of past traditions, reforms that are elaborated and put to practice with the same ease, as that of throwing away a paper handkerchief, because there are those who behold the past as being “wrong”. The old values that had been established throughout the centuries and which were kept intact in the course of time are being considered today as being irrelevant, and all possible plans are made for their destruction!	Πόση θλίψη αλήθεια, αισθάνομαι, κυτάζοντας την Ελληνική μουσική, θρησκευτική και δημοτική ως έχει σήμερα, όπου δεν έχει καμιά σχέση με το χτες! Στον τομέα αυτόν, κάθε μέρα που περνά, γινόμαστε μάρτυρες και μιας καινούργιας αλλαγής, και μιας νέας αναθεώρησης του παρελθόντος! Αναθεώρησης που γίνεται με την ίδια ευκολία, που πετάμε ένα χαρτομάντηλο! Το παρελθόν το ατενίζουμε σαν λάθος. Οι αξίες που καθιερώθηκαν, που κρατήθηκαν ανέπαφες μέσα στον χρόνο, έχουν καταντήσει πράγματα χωρίς σημασία! Τα πάντα προς κατεδάφιση!!!	Combien de tristesse je me sens, en vérité, quand je regarde la musique d'aujourd'hui grecque, être cela religieux ou folklorique, qui est dans la rupture complète avec celle qui a existé jusqu'à il y a quelques années. Chaque jour qui va par, nous sommes témoin de nouveaux changements de ce champ(domaine) et les nouvelles réformes des traditions passées, les réformes qui sont élaborés et mettre pour pratiquer avec le même bien-être, que celui de jet un mouchoir de papier, parce qu'il y a ceux qui contemplent le passé comme étant "mal". Les vieilles valeurs qui avaient été établies pendant les siècles et qui a été tenu intact sont finalement considérées aujourd'hui comme étant sans rapport et tous les plans possibles sont faits pour leur destruction!
Who cares about what such or such a teacher may have (had) to say when they are all being considered as being ignorant by today’s revolutionary reformers! Such mentality in our musical tradition is to be equated to that of one who places dynamite for demolition, or that of another who rubs off at the joints of a castle, which will not take long to fall into lamentable ruin, since no one cares about its stability. What seems to really count is to mark tradition with one’s personal views at the slightest opportunity.	Τι μας ενδιαφέρει τι λέει ο τάδε δάσκαλος; Αυτός δεν ξέρει τίποτα! Όλα τα ξέρουμε, εμείς. Και σωστότερα, και καλλύτερα. Ετσι με το σκεπτικό αυτό, άλλοι βάζουν τον δυναμίτη της κατεδάφισης, άλλοι ξύνουν τους αρμούς του κάστρου, το οποίον δεν θ’αργήση να σωριαστεί σε θλιμένα ερείπια!! Κανένας δεν νοιάζεται για την συνοχή του. Την σωτηρία του!! Αυτό που ενδιαφέρει, είναι να περάσει η άποψη του καθενός που νομίζει ότι έχει λόγο!!	Qui se soucie de ce qu'un ou un tel tel enseignant devrait avoir dire quand ils sont tous considérés comme étant ignorants par des réformateurs d'aujourd'hui révolutionnaires! Une telle mentalité dans notre tradition musicale doit être égalisée à celui de ce qui place la dynamite pour la démolition, ou celui d'un autre qui s'efface aux articulations d'un château, qui ne prendra pas longtemps pour tomber dans la ruine lamentable, puisque personne ne se soucie de sa stabilité. Ce qui semble vraiment compter doit marquer la tradition avec ses vues personnelles à l'occasion la plus légère.
In Greece, where there is no resistance against the demolition of just about any value, everything is permitted! In our area of interest (psaltiki), one can do as one pleases, because one can easily be considered as whatever one decides to auto-proclaim oneself! One can thus immediately turn into an ethnomousicologist: a simple personnal statement is sufficient! One can thus obtain just about any specialty (in this domain): inventor, reformer, modifier, denier, and so on and so forth.	Στον ελλαδικό χώρο, όπου αντίσταση δεν υπάρχει, για καμιά κατεδάφιση αξίας, τα πάντα επιτρέπονται! Στον χώρο μας, κάνεις ότι θέλεις! Εδώ είσαι ότι δηλώσεις! Γίνεσαι αμέσως και εθνομουσικολόγος!! Αρκεί να το δηλώσεις!! Αποκτάς όποια ειδικότητα θέλεις!! Γίνεσαι ανασκευαστής, διασκευαστής, αναθεωρητής, τροποποιητής, αρνητής, και δεν συμμαζεύεται!!	En Grèce, où il n'y a aucune résistance contre la démolition d'à peu près n'importe quelle valeur, on permet tout! Dans notre secteur d'intérêt (psaltiki), on peut faire comme on plaît, parce que l'on peut facilement être considéré comme quoi que l'on décide d'auto-proclamer! On peut ainsi immédiatement se tourner dans un ethnomousicologist : une déclaration simple personnal est suffisante! On peut ainsi obtenir à peu près n'importe quelle spécialité (dans ce domaine) : inventeur, réformateur, modificateur, denier, et cetera et ainsi de suite.
As far as our popular (folkloric) music is concerned, the situation is no better. One of its deepest foundations and roots, namely the “kleftiko” repertoire, which is the most elaborate, and the most celebrated of all, not only has disappeared from the record companies and the mass media, but from various psaltic social events and get-togethers, during which, in the past, it enjoyed a position of privilege and procured extreme consideration for its performers, who were thereby acclaimed as “maïstores = masters”! In our time, this repertoire is sometimes recalled on occasion only byByron Pipirigkos, who is unable to detach himself from such a distinctive past. No one ever sings any “kleftiko” song during psaltic get-togethers, even though it refers to the accomplishments of our Hellenic peoples, our fight for freedom and our overall existence!	Αλλά και στο δημοτικό μας τραγούδι, τα πράγματα δεν είναι καλλίτερα. Η βαρειά βάση, η ρίζα του δημοτικού μας τραγουδιού, δηλαδή το κλέφτικο, το περίτεχνο, το χιλιοτραγουδισμένο, εξαφανίσθηκε όχι μόνον από τις δισκογραφικές εταιρίες, από τα μέσα Μ.Μ.Ε., αλλά και από τις ψαλτάδικες συντροφιές, αυτές που μέχρι προ ολίγου, το είχαν σε επίκαιρη θέση και εκτίμηση, και θεωρούνταν μεγάλος μάστορης ο ερμηνευτής του! Σήμερα το θυμάται που και που, μόνον ο Βύρων Πιπιρίγκος, μη μπορώντας να ξεκόψει, από αυτήν την χαρακτηριστική εποχή... Κανείς πια δεν λέει τραγούδι κλέφτικο, στις ψαλτάδικες συντροφιές έστω κι αν αυτό, αναφέρεται στα κατορθώματα των ανθρώπων της φυλής μας, και έχει σχέση, με την ελευθερία μας! Με την ύπαρξη μας!!	Autant que notre musique populaire (folklorique) est concernée, la situation est pas mieux. Une de ses bases(fondations) les plus profondes et racines, à savoir le répertoire "kleftiko", qui est le plus complexe et le plus célébré de tous, non seulement a disparu des sociétés recordes et les mass-médias, mais d'événements divers psaltic sociaux et des réunions, pendant lequel, dans le passé, il a aimé une position de privilège et a procuré la considération extrême pour ses interprètes, qui ont été ainsi acclamés comme "maïstores = des maîtres"! Dans notre temps, ce répertoire est parfois rappelé occasionnellement seulement byByron Pipirigkos, qui est incapable de se détacher d'un passé si distinctif. Personne ne chante jamais de chanson "kleftiko" pendant des réunions psaltic, bien qu'il se réfère aux accomplissements de nos peuples Helléniques, notre combat pour la liberté et notre existence complète!
All in suffering for whatever is so easily pushed aside as concerns our national music, (religious and social), I decided to react so as to resist against this situation, which tends towards the total annihilation of our heritage and the burying of our values, by publishing various open letters via our journal «ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ (Hierospaltic News)». Each and every one of us has the right to resist! Yet, if someone has grown old while serving consistently these values and heritage, resistance no longer remains a simple matter of rights, but that of an obligation!	Νοιώθοντας μεγάλο πόνο, για τα με τόση ευκολία γινόμενα, στον χώρο της εθνικής μας μουσικής, (θρησκευτικής και κοινωνικής), απεφάσισα ν’αντιδράσω, ν’αντισταθώ στην αλλοτρίωση, στην εξαφάνιση της κληρονομιάς μας, στην εκμηδένιση αξιών, με τον τρόπο αποστολής ανοικτών επιστολών, μέσω του κλαδκού δημοσιογραφικού οργάνου μας δηλαδή των «ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ». Το δικαίωμα της αντίστασης, το έχει ο καθένας μας! Όμως αν κάποιος έχει γεράσει, υπηρετώντας με συνέπεια αυτές τις αξίες, αυτή την παρακαταθήκη, τότε δεν έχει μόνον δικαίωμα. Έχει και υποχρέωση!	Tous dans la souffrance pour ce qui est si facilement poussé à l'écart en ce qui concerne notre musique nationale, (religieux et social), j'ont décidé de réagir afin de résister contre cette situation, qui a tendance vers l'annihilation totale de notre héritage et l'enterrement de nos valeurs, en publiant des lettres diverses ouvertes via notre journal "É ΕΡ Ο Ψ Α Λ Τ ΙΚΩ Ν Ν Ε Ω Ν (Hierospaltic des Nouvelles)". Chacune et chaque d'entre nous ont le droit de résister! Encore, si quelqu'un a vieilli en servant successivement ces valeurs et héritage, la résistance ne restent plus une question simple de droits, mais celui d'une obligation!
The first of these open letters, is addressed to Mr. Lykourgos Angelopoulos.	Ξεκινώντας την αποστολή αυτών των ανοικτών επιστολών, απευθύνομαι στον κ. Λυκούργο Αγγελόπουλο, σαν τον πρώτον αποδέκτην τους.	Le premier de ces lettres ouvertes, est adressé à M. Lykourgos Angelopoulos.
Very honorable Mr. Angelopoulos.	Αξιότιμε κ. Αγγελόπουλε.	M. Angelopoulos très honorable.
I have grown old while serving Hellenic (Greek) music ever since my childhood. I served this music in the same manner as that which I received from my teachers of eternal memory -Papapanagos Andrianos, Petros Meïdanis, Dimitrios Andreou, N. Papas, and Konstantinos Papadimitriou - without the slightest addition or omission of whatever they had taught me, because I have always considered the safekeeping of their teachings as a sacred and inviolable heritage!	Εγήρασα υπερετώντας, από παιδικής ηλικίας, την ελληνικήν μουσικήν. Την υπηρέτησα σύμφωνα με τον τρόπο που την παρέλαβα, από τους αείμνηστους δασκάλους μου, Παπαπανάγο Ανδριανό, Πέτρο Μεϊδάνη, Δημήτριο Ανδρέου, Ν. Παπά, Κων. Παπαδημητρίου, χωρίς να προσθέσω, ή ν’αφαιρέσω το παραμικρό γιατί η τήρηση όσων μου εδίδαξαν, θεωρήθηκε από μέρους μου, ιερή και απαραβίαστη κληρονομιά!	J'ai vieilli en servant la musique Hellénique (grecque) depuis mon enfance. J'ai servi cette musique de la même manière comme celle que j'ai reçu de mes enseignants de mémoire(souvenir) éternelle-Papapanagos Andrianos, Petros Meïdanis, Dimitrios Andreou, N. Des papas et Konstantinos Papadimitriou - sans le complément le plus léger ou l'omission de ce qu'ils m'avaient appris, parce que je considérais toujours la bonne garde de leurs enseignements comme un héritage sacré et inviolable!
It is in the path of this legacy that I havewalked, and it’s on this basis that I take the prerogative to address to you this letter and certainly not on that of any animosity - let me assure you. I act in this manner because such is my obligation to truth and tradition!	Με αυτήν την παρακαταθήκη, πορεύτηκα. Αλλά και με βάση αυτή την παρακαταθήκη, παίρνω το δικαίωμα, να σου απευθύνω την παρούσαν επιστολήν, αλλά σε διαβεβαιώ, χωρίς καμιά εχθρότητα. Σου την απευθύνω, από λόγους χρέους! Χρέους προς την αλήθεια, και την παράδοση!	C'est dans le chemin de ce legs que je havewalked et c'est sur cette base que je prends la prérogative pour vous adresser cette lettre et certainement pas sur celui de n'importe quelle animosité - me laisse vous assurer. J'agis de cette manière parce que tel est mon obligation à la vérité et la tradition!
I gave preference to this manner of communication, because the issues addressed are of general interest, more so on a national and international level, because they don’t just simply concern you and me but, rather, they concern and are of interest to the overall public that deals with Hellenic music, and Byzantine music (psaltic art and folkoric music) in particular ...	Προτίμησα αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας, γιατί εκείνα στα οποία θ’αναφερθώ, ακουμπούν σε γενικότερο ενδιαφέρον, και μάλιστα σε εθνικό, και δεν αφορούν μόνον εσένα και μένα. Αφορούν και ενδιαφέρουν, το σύνολον των ασχολουμένων, με την βυζαντινή μουσική, κυρίως...	J'ai donné la préférence à cette façon de communication, parce que les questions(publications) adressées ont d'intérêt général, plus si sur un niveau national et international, parce qu'ils simplement ne concernent pas juste vous et moi, mais, plutôt ils concernent et sont d'intérêt au public complet qui traite avec la musique Hellénique et la musique Byzantinne (psaltic l'art et la musique folkoric) dans particulier...
At the very beginning of your nice effort to inform the Athenian radio station listeners of the contributions a psaltis makes as concerns our ecclesiastical and popular music, we, in all honesty, applauded you with admiration, and gave thanks to God because, at last, a select member of the cantor (psaltis) community with, what is even more, a university education, had undertaken this great effort, so that the work of each psaltis would finally be made known, given that a large proportion of listeners were unaware of the functions of the psaltis and his work.	Όταν άρχισες την όμορφη προσπάθεια, ενημέρωσης των ακροατών του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών, σχετικά με την προσφορά του ψάλτη, στον τομέα της εκκλησιαστικής μας και της δημοτικής μας μουσικής, σε χειροκροτήσαμε ειλικρινά και με θαυμασμό, και είχαμε δοξάσει το θεό, γιατί επί τέλους, ένα επίλεκτο μέλος της ιεροψαλτικής οικογένειας, (και μάλιστα με πανεπιστημιακή μόρφωση) είχε αναλάβει αυτή την μεγάλη προσπάθεια, ώστε το έργο του ιερού υμνωδού, να γίνονταν επί τέλος γνωστό, δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος των ακροατών, αγνοούσε και τον ψάλτη, και το έργο του.	Au commencement même de votre effort agréable d'informer les auditeurs de station d'émission Athenian des contributions un psaltis fait en ce qui concerne notre musique ecclésiastique et populaire, nous, dans toute l'honnêteté, avez applaudi à vous avec l'admiration et avez donné des remerciements au Dieu parce que, enfin, un membre d'élite du chantre (psaltis) la communauté avec, qu'est même plus, une éducation d'université, avaient entrepris ce grand effort, pour que le travail de chaque psaltis soit finalement fait connu, donné qu'une grande proportion d'auditeurs était inconsciente des fonctions du psaltis et son travail.
Sometime later, however, events evolved in such manner, that our joy turned into sorrow, and our hope into disappointment, to a point where you, the ambassador of our temporary joy, who had until then been loudly acclaimed, was henceforth to be confronted with distrust and disillusionment. Unfortunately, so as call this situation by its name, the vast majority of the psaltic community saw in you not only a heretic as concerns our musical tradition, but also one who overthrows series of musical values, which was mediated down the timeline all the way to the present, as a unitary musical expression	Όμως στο κατοπινό διάστημα, τα πράγματα εξελείχθηκαν κατά τέτοιον τρόπο, ώστε η χαρά μας να μεταβληθεί σε λύπη, και η ελπίδα σε απογοήτευση, εσύ δε ο πρόξενος αυτής της πρόσκαιρης χαράς, ν’αντιμετωπίζεσαι με καχυποψία και απογοήτευση, απ’όλους εκείνους, που μέχρι προ ολίγου, σε χειροκροτούσαν! Δυστυχώς, για να πούμε τα πράγματα με τ’όνομα τους, η μεγάλη μάζα των συναδέλφων, σε έβλεπαν πλέον σαν αιρετικόν περί τα μουσικά μας πράγματα, αλλά και ανατροπέα, μιας σειράς μουσικών αξιών, που έφτασαν ως τις μέρες μας, σαν ενιαία μουσική έκφραση!	Un jour ou l'autre plus tard, cependant, les événements développés dans une telle façon, que notre joie s'est métamorphosée en douleur et notre espoir dans la déception, à un point où vous, l'ambassadeur de notre joie provisoire, qui avait jusque-là été fort acclamée, devaient dorénavant être confronté avec la méfiance et la désillusion. Malheureusement, afin de l'appel cette situation par son nom, la majorité énorme de la communauté psaltic a vu dans vous non seulement un hérétique en ce qui concerne notre tradition musicale, mais aussi celui qui renverse la série de valeurs musicales, qui a été obtenu par médiation en bas la ligne de temps entièrement au présent(cadeau), comme une expression unitaire musicale
It is at this moment when the psaltic community, asked itself in grief, what was it that intervened, ever since the beginning of your public work, that made you change course and allowe you to become the main conducting element of “novel demons” and to contest openly an entire set of values that have nourished a vast array of musical giants throughout, what is even more, at least five centuries!	Τότε η τάξη, διερωτήθηκε περίλυπη, για το τι εμεσολάβησε, από την εποχή που παραπάνω ανέφερα, ώστε ν’αλλάξεις πορεία, και να καταλήξεις σε κεντρικό αγωγό, εισαγωγής «καινών δαιμονίων» και ν’αμφισβητείς ανοιχτά, μια σειρά αξιών, αξιών που γαλούχησαν μια μεγάλη σειρά μουσικών αναστημάτων, και μάλιστα παραπάνω από πέντε αιώνες!	Il est à ce moment où la communauté psaltic, a demandé lui-même dans le chagrin, ce qui était cela qui a intervenu, depuis le commencement de votre travail public, qui vous a faits changer le cours et allowe vous pour devenir l'élément de conduite principal "de démons nouveaux" et contester ouvertement un jeu entier aux valeurs qui ont nourri un tableau énorme de géants musicaux partout dans, ce qui est même plus, au moins cinq siècles!
Truly, Mr. Angelopoulos, at what moment did you substantiate that whatever was interpreted by other psaltis (eponymous as well as anonymous) at the time of your radio programs, was full of errors? Supposing, nevertheless, that they had interpreted erroneously a number of musical lines (“thesis”), do you recall, even once, until then, having done as little as merely hint that there was something wrong? Since you continued your radio programs, without even emmiting the slightest disagreement with what was being chanted until then, is it not evident therefore that you had accepted their performances as correct and traditional? By consequence, we are to suppose that your views on whatever was chanted until then were that it was correct and traditional! Furthermore, not only did you consider all these performances as correct and traditional until then, but you were also adamant on the issue!	Αλήθεια κ. Αγγελόπουλε, πότε διεπίστωσες, ότι όσα εκτελούσαν την εποχή των εκπομπών, οι επώνυμοι μα και οι ανώνυμοι, τα έλεγαν λανθασμένα; Αλλά και αν είχαν λανθασμένα διατυπώσει κάποιες μουσικές θέσεις, θυμάσαι έστω και μια φορά, να έκανες παρατήρηση, η απλή νύξη περί του λανθασμένου; Και εφόσον συνεχίσθηκαν οι εκπομπές, χωρίς να διατυπώσεις έστω και μια διαφωνία, δεν είναι φανερό ότι τα εκτελούμενα τα είχες αποδεχθεί σαν ορθά, αλλά και σύμφωνα με την παράδοση; Τότε με βάση τα παραπάνω, έβλεπες τα πάντα, και σωστά και παραδοσιακά! Και όχι μόνον τα έβλεπες, αλλά και τα εξεβίαζες!	Vraiment, M. Angelopoulos, à que le moment l'avez-vous justifié a du tout été interprété par d'autre psaltis (eponymous aussi bien qu'anonyme) au moment de vos programmes de radio, était plein d'erreurs ? Supposant, néanmoins, qu'ils avaient interprété faussement quelques lignes musicales ("la thèse"), vous rappelez-vous, même une fois, jusque-là, ayant fait comme peu comme simplement l'allusion qu'étaient là quelque chose mal ? Puisque vous avez continué vos programmes de radio, sans même emmiting le désaccord le plus léger avec ce qui a été chanté jusque-là, est-ce que ce n'est pas évident donc que vous aviez accepté leur fonctionnement comme correct et traditionnel ? Par la conséquence, nous devons supposer que vos avis sur ce qui a été chanté jusque-là étaient que c'était correct et traditionnel! En outre, non seulement vous considérez tout ce fonctionnement comme correct et traditionnel jusque-là, mais vous étiez aussi inflexibles sur la question(publication)!
What, then, was it that came about, and made you change your musical course? When was it that you became “wiser”, by whom and by what, so as to requestion those you hitherto supported and advocated?	Τι εμεσολάβησε, λοιπόν, ώστε ν’αλλάξεις μουσική πορεία; Πότε έγινες σοφότερος, από ποιόν και από τι, ώστε ν’αναθεωρήσεις εκείνα που μέχρι τότε υποστήριζες, και υπερασπιζόσουν;	Ce qui, alors, était cela qui est arrivé et vous a faits changer votre cours musical ? Quand était cela que vous êtes devenus "plus sages", par qui et par que, afin d'à la requestion ceux-là vous avez jusqu'ici soutenu et avez préconisé ?
As far as I know, your first teacher, was your uncle, the late and highly traditional Takis Angelopoulos, Protopsaltis (first psaltis) in the city of Pyrgos, Heleia, Peloponnesos, Greece. Your second teacher was the late Vangelis Tzelas, who was not only bred in the conservatory of Athens, but who also had a solid foundation in knowledge he had acquired from his father, the traditional psaltis Paul Tzelas, and who would apply scrupulously in his teachings whatever he had learned in the conservatory of Athens, that is, the teachings of Constantinos Psachos.	Εξ όσων γνωρίζω, ο πρώτος δάσκαλος σου, ήταν και ο θείος σου, μακαρίτης σήμερα, Τάκης Αγγελόπουλος, πρωτοψάλτης Πύργου Ηλείας, που ήταν άκρως παραδοσιακός. Ο δεύτερος δάσκαλος σου, (μακαρίτης και αυτός σήμερα) Βαγγέλης Τζελάς, όντας θρέμα ωδείου Αθηνών, αλλά και έχοντας γερές βάσεις από τον παραδοσιακό ψάλτη πατέρα του, Παύλο Τζελά, εφήρμοζε με σχολαστικότητα την διδασκαλία του ωδείου Αθηνών δηλαδή την διδασκαλία, του Κω ν/νου Ψάχου.	Autant que je sais, votre premier enseignant, était votre oncle, Angelopoulos dernier et fortement traditionnel Takis, Protopsaltis (d'abord psaltis) dans la ville de Pyrgos, Heleia, Peloponnesos, la Grèce. Votre deuxième enseignant était dernier Vangelis Tzelas, qui n'a pas été seulement élevé dans le conservatoire d'Athènes, mais qui avaient aussi une base(fondation) solide dans la connaissance il avait acquis de son père, Paul Tzelas traditionnel psaltis et qui s'appliquerait scrupuleusement dans ses enseignements du tout il avait appris dans le conservatoire d'Athènes, c'est-à-dire les enseignements de Constantinos Psachos.
It is by this system (method) indeed that the chorus of the Metropolis church (Cathedral) of church Athens, would chant, under the direction of Mr. Spyridon Peristeris, and it is in this chorus that you evolved as a chorist for several years. The question is therefore: “When, and by whom were you taught all that you are preaching, advocating, teaching, and attempting to impose during these last couple of years with - what is more so - such new-fangled fanatism?	Κατά το αυτό σύστημα, έψαλλε και ο χορός του μητροπολιτικού ναού Αθηνών, υπό τον δάσκαλο κ. Σπύρο Περιστέρη, στον οποίον χορόν, συμμετείχες ως μέλος του επί σειράν ετών. Πότε λοιπόν, και από ποιόν διδάχθηκες, τα όσα σήμερα υποστηρίζεις, διδάσκεις, και προσπαθείς να τα επιβάλλεις, ΜΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ;	C'est par ce système (la méthode) en effet que le choeur de l'église de Métropole (la Cathédrale) d'église Athènes, chanterait, sous la direction de M. Spyridon Peristeris et c'est dans ce choeur que vous vous êtes développés comme un chorist pendant plusieurs ans. La question est donc : "quand et par qui vous a-t-on appris que vous prêchez, la préconisation, l'enseignement et la tentative d'imposer pendant ce dernier couple d'années avec - qu'est plus ainsi - un fanatisme si trop moderne ?
Do you realise that you are not only promoting your caprice, but that you are also blowing up the foundations of our musical substance? Do you realise that, if we are to add two or three other disfugurers of our Greek music, there will remain nothing by which to recall our long-lived and glorious musical construction?	Έχεις αντιληφθεί, ότι δεν περνάς μόνον μια ιδιοτροπία σου, αλλ’ότι δυναμιτίζεις τα θεμέλια της μουσικής μας υπόστασης; Έχεις αντιληφθεί, ότι αν βρεθούν ακόμη δύο τρεις αναμορφωτές, της ελληνικής μουσικής, τότε από το μουσικό αυτό οικοδόμημα, το μακρόχρονο και δοξασμένο, δεν θα έχει απομείνει τίποτα για να το θυμίζει;	Vous rendez-vous compte que vous ne promouvez pas seulement votre caprice, mais que vous faites aussi sauter les bases(fondations) de notre substance musicale ? Vous rendez-vous compte que, si nous devons ajouter deux ou trois autre disfugurers de notre musique grecque, ne resterons là rien par quel nous rappeler notre construction d'une grande longévité et glorieuse musicale ?
In expressing the concern as well as the sorrow of many psaltis colleagues (this you should believe, because it is true), I put forth the following questions which you should answer, so as to provide us, after all, with an explanation, as to the source(s) from which you draw your musical beliefs that are without precedent!	Ερμηνεύοντας την ανησυχία μα και την θλίψη πολλών συναδέλφων (αυτό να το πιστέψεις, γιατί είναι αλήθεια) σου υποβάλλω τα παρακάτω ερωτήματα, στα οποία θα πρέπει ν’απαντήσεις, να μας εξηγήσεις τέλος πάντων, από που άντλησες αυτές τις πρωτοφανείς μουσικές δοξασίες!	Dans l'expression du souci(entreprise) aussi bien que la douleur de beaucoup de collègues psaltis (cela vous devez croire, parce que c'est vrai), j'ai avancé les questions suivantes que vous devez répondre, afin de nous fournir, après tout, avec une explication, quant à la source (s) dont vous dessinez(tirez) vos croyances musicales qui sont sans précédent!
Question 1) Why do you distortingly exagerate the energy (function) of the “petasti”, by extending the range of its ascent to unprecedented and unacceptable levels? How is it that you destroy a tradition that has remained homogeneous throughout Greece, and which is in total agreement with the wording of the founding stone of our musical integrity, that is, the theory book by Chrysanthos, where he stipulates that «when performing a “petasti”, the chanter moves the pitch of the voice upwards, a little bit beyond what is normally required by the natural interval at hand»? In what folk song does one find such ab unnatural performance of the “petasti”, a psaltic neume which so characteristically links with its smooth musical uplifiting, both the singer as well as the dancer of a song, and the psaltis as well. Please tell us, what is even more, when and where did you discover the “double petasti”? Don’t you think that you violate the natural harmony of our music, which sets a barriers to extremism?	α) Γιατί παραποιείς την ενέργεια της πεταστής, δίνοντας της ανοδικήν έκταση πρωτοφανή και απαράδεκτη; Πως είναι δυνατόν να καταστρέψεις μια παράδοση, που παρέμεινε ενιαία σε όλη την Ελλάδα, και που αυτή η παράδοση συμφωνεί απολύτως, με την διατύπωση από τον θεμέλιον λίθον της μουσικής μας υπόστασης, δηλαδή τον Χρύσανθον, που ορίζει ότι «κατά την εκτέλεση της πεταστής, αναβιβάζομεν την φωνήν, ολίγο περισσότερον, από την φυσικήν οξύτητα, του τυχόντος τόνου;» Σε ποιο δημοτικό μας τραγούδι, συναντάμε αυτή την τόσο αφύσικη εκτέλεση της πεταστής, του σημαδόφωνου που τόσο χαρακτηριστικά δένει με το αρμονικό πέταγμα τόσο του τραγουδιστή, όσο και του χορευτή, αλλά και του ψάλτη; Αλλά πες μας ακόμη, πότε και που ανεκάλυψες την διπλή πεταστή; Δεν νομίζεις ότι παραβιάζεις την φυσική αρμονία της μουσική μας, η οποία βάζει φραγμό σε ακρότητες;	La question 1) Pourquoi vous font distortingly exagerate l'énergie (la fonction) du "petasti", en prolongeant(étendant) la gamme de sa montée aux niveaux sans précédent et inacceptables ? Comment se fait-il que vous détruisiez une tradition qui est restée homogène partout dans la Grèce et qui est dans l'accord total avec la formulation de la pierre de fondation de notre intégrité musicale, c'est-à-dire le livre de théorie par Chrysanthos, où il stipule que "en exécutant un" petasti ", le chanteur déplace le lancement de la voix vers le haut, un peu au-delà de ce qui est normalement exigé par l'intervalle naturel à portée de la main" ? Dans ce que la chanson folklorique on trouve une exécution(performance) si d'ab artificielle du "petasti", un psaltic neume qu'ainsi caractéristiquement des liaisons avec son uplifiting lisse musical et chanteur aussi bien que le danseur d'une chanson et le psaltis aussi. Dites-nous s'il vous plaît , ce qui est même plus, quand et où avez-vous découvert "petasti double" ? Vous ne pensez pas que vous violez l'harmonie naturelle de notre musique, qui met une barrières à l'extrémisme ?
Question 2) Why have you overturned the basic intervals of our music, namely those of the second mode, where you have diminished unacceptably the intervals of GA-DI-KE, by putting a “reinforced” sharp (“diesis”) on GA, but also by significantly reducing the interval DI-KE to a level much inferior to the theoretically prescribed 8 units (“morions”), thereby making it sound like the “colouring” modulation sign (“chroa”) called the “sabre” (“spathi”)? Have you ever made an effort to reproduce all of the above-mentionned intervals on a simple monochord, so that you might understand how far you are not only from the theoretical books of Chrysanthos and all those in current use (translator’s note: with the exclusion of that of Simon Karas, whose theories Mr. Angelopoulos fervently propagates) but, as well, from the practical formulation of this mode and its current use by all cantors?	β) Γιατί ανατρέπεις τα βασικά διαστήματα, του δεύτερου ήχου, μειώνοντας απαράδεκτα τα διαστήματα ΓΑ-ΔΙ-ΚΕ, βάζοντας στον ΓΑ ενισχυμένη δίεση, αλλά και μειώνοντας αισθητά το διάστημα ΔΙ-ΚΕ ώστε να υπολείπεται του προβλεπόμενου διαστήματος των 8 μορίων, με συνέπεια να έχουμε άκουσμα σπάθης; Έκανες ποτέ τον κόπο, να βάλλεις τα διαστήματα στα οποία αναφέρομαι, σε ένα μοριοποιημένο μονόχορδο, για να δεις πόσο απέχεις τόσον από το θεωρητικό του Χρύσανθου και τα θεωρητικά που έχουμε σε χρήση, όσο και από την πρακτική διατύπωση του ήχου, από την κρατούσα εκτέλεση του, από το σύνολο των ιεροψαλτών;	La question 2) Pourquoi avez-vous renversé les intervalles de base de notre musique, à savoir ceux du deuxième mode, où vous avez diminué inadmissiblement les intervalles de GA-DI-KE, en mettant "un renforcés" pointu ("diesis") sur GA, mais aussi en réduisant significativement l'intervalle le BARRAGE à un niveau beaucoup inférieur au théoriquement prescrit 8 unités ("morions"), faisant ainsi cela sonne comme le signe de modulation "colorant" ("chroa") appelée "le sabre" ("spathi") ? Ayez vous avez jamais fait un effort de reproduire tous les intervalles above-mentionned sur une monocorde simple, pour que vous puissiez comprendre comment loin vous n'êtes pas seulement des livres théoriques de Chrysanthos et tous ceux dans l'utilisation actuelle (la note du traducteur : avec l'exclusion de celui de Simon Karas, à qui les théories M. Angelopoulos se propagent ardemment ) mais, aussi, de la formulation pratique de ce mode et son utilisation actuelle par tous les chantres ?
Have you ever bothered to make use of a special instrument, capable of measuring sound intervals, so as to carefully study the above intervals and become aware of the changes you bring about, given that - and this is even more so and beyond all doubt - your voice seems to wish to do one thing, yet does something completely different?	Έκανες ποτέ τον κόπο, να μελετήσεις προσεκτικά μέσω ενός ειδικού οργάνου, τα παραπάνω διαστήματα, ώστε να έχεις επίγνωση των αλλαγών που επιφέρεις, γιατί είναι πάρα πάνω από βέβαιον, ότι η φωνή σου άλλα θέλει να διατυπώσει, και άλλα λέει;	Vous êtes-vous donnés jamais la peine de vous servir d'un instrument spécial, capable d'intervalles mesurants du son(sains), afin de soigneusement étudier les susdits intervalles et prenez conscience des changements que vous provoquez, étant donné que - et c'est même plus ainsi et au-delà de tout le doute - votre voix semble vouloir faire une chose, fait encore quelque chose complètement différente ?
Question 3) Why have you completely overturned the conclusive cadences of our modes, destroying and changing the fundamental structures of our written and oral tradition concerning the concluding cadences, which constitute an integral part of the nature of Byzantine music modes?	γ) Γιατί ανατρέπεις τις καταλήξεις των ήχων, και τις εκτελείς κατά τον τρόπο που εκτελούν τα εκκλησιαστικά τροπάρια οι χωρικοί της υπαίθρου, καταστρέφοντας και παραλλάσσοντας τις βασικές δομές της γραπτής και προφορικής παράδοσης, σχετικά με τις καταλήξεις του μέλους, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο κομάτι της φυσιογνωμίας του συνόλου των ήχων, της βυζαντινής μουσικής;	La question 3) Pourquoi avez-vous renversé complètement les cadences conclusives de nos modes, détruisant et changeant les structures fondamentales de notre tradition écrite et orale concernant les cadences concluantes, qui constituent une partie intégrante de la nature de modes de musique Byzantins ?
You claim that you perform the concluding cadences in mannersimilar to that of Mount Athos. Yet, Mount Athos cannot be condensed to just one monastery, that of Batopedi (Vatopedi) and, what is more so, the afore-mentionned monastery which you have completely transformed music-wise, is not more convincing than the great hieropsaltis, monk and composer Nektarios Vlachos. If you are to take a look at the beautiful and praying « Axion Esti», in first mode, we will not find even one musical line which is in agreement with your novel and inventive vocalisations of the “psiphiston”, “double petaste”, along with sky-scraping bridges on the conclusive cadences! Mount Athos also has other monasteries with specialised chanters, such as the Thomades, the Danielaioi, and the Kartsonas and, if we are to make abstraction of some Athonite conslusive cadences, their chant has no relationship whatsoever with the sounds you emit. Still yet, Mount Athos is also about Petros Filanthidis, whose conclusive cadences have no relationship with whatever you teach and perform.	Ισχυρίζεσαι ότι εκτελείς τις καταλήξεις των ήχων, κατά τον τρόπον που εκτελούνται στο Άγιον όρος. Αλλά Άγιον όρος δεν είναι μόνον η ιερά μονή Βατοπεδίου αλλά ούτε η παραπάνω ιερά μονή, (την οποίαν έχεις αλώσει) είναι πειστικότερη από τον μεγάλο μοναχό-ιεροψάλτη και συνθέτη Νεκτάριο Βλάχο. Αν κυτάξεις το ομορφότατο και θρησκευτικότατο «Άξιον εστίν», σε ήχο πρώτο, δεν θα βρεις καμιά θέση που να συμφωνεί ακουστικά με τις πρωτοτυπίες σου, με τις διπλές πεταστές, με τα παράξενα ψηφιστά σου, και τις αέρινες γέφυρες, των καταλήξεων! Στο Αγιον όρος είναι και οι Θωμάδες και οι Δανιηλαίοι, και ο Κάρτσωνας, και που αν εξαιρεθούν οι αγιορίτικες καταλήξεις, δεν θα έχουν καμιά άλλη σχέση με τα δικά σου ακούσματα! Αλλά Άγιον όρος είναι ακόμη, ο Πέτρος Φιλανθίδης, του οποίου οι καταλήξεις δεν έχουν καμιά σχέση μ’εκείνα που εσύ διδάσκεις και εκτελείς.	Vous prétendez que vous exécutez les cadences concluantes dans mannersimilar à celui de Support Athos. Encore, le Support Athos ne peut pas être condensé à juste un monastère, celui de Batopedi (Vatopedi) et, ce qui est plus ainsi, l'avant-mentionned monastère que vous avez complètement transformé sage de musique, n'est pas plus convaincant que grand hieropsaltis, le moine et le compositeur Nektarios Vlachos. Si vous devez jeter un coup d'oeil au bel et priant "Axion Esti", dans le premier mode, nous ne trouverons pas même une ligne musicale qui est d'accord avec votre roman et vocalisations inventif du "psiphiston", "doublez petaste", avec des ponts grattant les cieux sur les cadences conclusives! Montez Athos a aussi d'autres monastères avec des chanteurs spécialisés, comme le Thomades, le Danielaioi et le Kartsonas et, si nous devons faire l'abstraction de quelque Athonite conslusive des cadences, leur chant scandé n'a aucun rapport du tout avec les sons que vous émettez. Toujours encore, le Support Athos est aussi de Petros Filanthidis, dont les cadences conclusives n'ont aucun rapport avec ce que vous apprenez et exécutez.
Where are we going, dear friends by Basileios KATSIFIS		Où allons-nous, chers amis ? de Basileios KATSIFIS
It is evident that the conclusive cadences of Petros Filanthidis’ Athonite transciptions and compostions, such as those found in the very characteristic "Axion Esti" in second-first (deuteroprotos) mode, have nothing to do with your own unprecedented renderings of our music!	Όμως Αγιον όρος, είναι και ο Πέτρος Φιλανθίδης, του οποίου αι καταλήξεις στο χαρακτηριστικό "Αξιον εστίν" σε ήχο δευτερόπρωτο, δεν έχουν καμιά, μα καμιά σχέση, με τα δικά; σου πρωτοφανή ακούσματα!	Il est évident que les cadences conclusives d'Athonite de Petros Filanthidis transciptions et compostions, comme ceux trouvés dans la caractéristique même "Axion Esti" dans le premier seconde mode (deuteroprotos), n'avoir pas aucun rapport avec vos propres octrois sans précédent de notre musique!
One can also compare your novelties to recent editions by contemporary composers of Mount Athos such as father Andreas the Athonite and father Ierotheos of Filotheou, in whose works there is not one musical line it that could justify your claims that, supposedly, Athonites chant in similar manner to you!	Αγιον όρος, ακόμη, είναι και οι νέοι μούσικοσυνθέτες, π. Ανδρέας ο αγιορίτης, καθώς και ο π. Ιερόθεος ο Φιλοθεΐτη, στα έργα των οποίων δεν βρίσκεται μια θέση, που να δικαιολογεί τους ισχυρισμούς σου, ότι τάχα, στο Αγιον όρος, ψάλλουν κατά τον δικό σου τρόπο!	On peut aussi comparer vos nouveautés aux éditions récentes par les compositeurs contemporains de Support Athos comme le père Andreas l'Athonite et le père Ierotheos de Filotheou, dans dont les travaux il n'y a pas une ligne musicale cela qui pourrait justifier vos revendications qui, censément, Athonites vous chantent dans la façon semblable!
As an example, I mention that I studied quite closely the eleven Eothinon Doxastikons of Petros Philanthidis, which are found in the book «Ο ΟΡΘΡΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ» «The Matins from the musical trasures of our teachers” by Fr. Andreas, and I attest quite frankly that none of the concluding cadences he has put on paper could even fit into your novel “Athonite” molds!	Μελέτησα με προσοχή, στο βιβλίο του π. Ανδρέα «Ο ΟΡΘΡΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ», τα εωθινά-του θεμελιωτού της αγιορείτικης μουσικής έκφρασης, δηλαδή του Πέτρου Φιλανθίδη, και δηλώνω με παρρησία, ότι καμιά από τις καταληκτικές θέσεις του δεν χωρεί στα δικά σου, αγιορείτικα καλούπια!	Comme un exemple, je mentionne que j'ai étudié tout à fait étroitement onze Eothinon Doxastikons de Petros Philanthidis, qui est trouvé dans le livre "Ο Ο Ρ Θ Ρ Ο Σ Ε Κ Τ Ω Ν Μ Ο ΥΣ ΙΚΩ Ν ΘΗ Σ Α ΥΡ Ω Ν Τ Ω Ν ΔΙΔΑ Σ Κ Α ΛΩ Ν" "le Matins de trasures musical de nos enseignants" par le Fr. Andreas et je certifie tout à fait franchement qu'aucun des cadences concluantes il a mis le papier ne pourrait même accorder votre roman "Athonite" des moules(terreaux)!
Can you can therefore understand the magnitude and importance of advocating things which are simply not true? Is it not more than obvious that you have started off on with criteria that are purely incorrect?	Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, το μέγεθος και την σημασία, του να υποστηρίζεις κάτι που δεν είναι αλήθεια; Δεν είναι παραπάνω από φανερό, ότι ξεκινάς από κριτήρια εσφαλμένα;	Pouvez-vous pouvez donc comprennent l'ampleur et l'importance de préconiser les choses qui ne sont pas simplement vrais ? Est cela non plus qu'évident que vous avez commencé sur avec les critères qui sont purement incorrects ?
Supposing we were to assume, however, that Athonites chant just as you pretend, then would this have some special significance for the rest of Greece, which has its proper musical expression shaped by the patriarchal tradition, through countless music books? Here what is the major, worse? Here, we’d have to determine what is superior and more serious: the chanting of Mount Athos, which would have developped an idiorhythmic way of chanting or that of the Patriarchate (of Constantinople), which has established a unitary musical repertoire, not only for Greece but also to all the orthodox churches, including those of the Balkan peoples?	Αλλά, και αν ακόμη δεχθούμε, ότι εκεί ψάλλουν κατά πως υποστηρίζεις, αυτό έχει κάποιο ειδικό νόημα, για την υπόλοιπη Ελλάδα, που έχει την δική της μουσική έκφραση, και που αυτή η έκφραση, είναι διαμορφωμένη από την πατριαρχική παράδοση, μέσω των αμέτρητων μουσικών βιβλίων; Εδώ ποιο είναι το μείζων, το σοβαρότερο; Το άγιον όρος, που εδημιούργησεν έναν ιδιότυπο τρόπο στα ψαλμωδήματα, ή το Πατριαρχείον, που καθιέρωσε μια μουσική ενιαία, όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες, των Βαλκανικών λαών;	Supposant nous devions assumer, cependant, qu'Athonites chantent comme vous feignez, ensuite aurait-que cela quelque signification spéciale pour le reste de la Grèce, lequelle son expression appropriée musicale a-t-elle prise forme par la tradition patriarcale, par des livres de musique innombrables ? Voici que le principal, plus mauvais ? Ici, nous devons déterminer ce qui est supérieur et plus sérieux : le chant de Support Athos, lequel aurait développé une voie idiorhythmic de chant ou celui du Patriarchate (de Constantinople), qui a établi un répertoire unitaire musical, non seulement pour la Grèce, mais aussi à toutes les églises orthodoxes, incluant ceux des peuples Balkaniques ?
Why do you forget that a great number of churches, in the Balkans, they still use the undermined ANASTASIMATARION of Petros of Peloponnesios according to the version of Ioannis Protopsaltis, as well as the «ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ» (Musical “apiary”) by Stephanos the Lambadarios? Don’t you think, that with whatever you are doing, we are going to give them the right to claim some day that they are the safekeepers and guardians of our psaltic tradition? This will occur quite easily indeed, ,because we ourselves, would have allowed it!	Γιατί ξεχνάς, ότι σε πάρα πολλές εκκλησίες, των Βαλκανίων, χρησιμοποιούν το περιφρονημένο «ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟ» Πέτρου και Ιωάννου, καθώς και την «ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ» του Στεφάνου λαμπαδαρίου; Δεν νομίζεις, ότι θα τους δώσουμε το δικαίωμα, να υποστηρίξουν «σε εύθετο χρόνο», ότι εκείνοι κρατούν την βυζαντινή παράδοση; Και θα είναι πολύ εύκολο, γιατί εμείς οι ίδιοι, θα το έχουμε επιτρέψει!	Pourquoi oubliez-vous qu'un grand numéro(nombre) d'églises, dans le Balkans, ils emploient toujours ANASTASIMATARION sapé de Petros de Peloponnesios selon la version d'Ioannis Protopsaltis, aussi bien que le "Μ Ο ΥΣ ΙΚΗ Κ ΥΨΕ ΛΗ" ("le rucher" Musical) par Stephanos le Lambadarios ? Vous ne pensez pas, qu'avec que vous faites, nous allons leur donner le droit de prétendre un jour qu'ils sont le safekeepers et les gardiens(tuteurs) de notre tradition psaltic ? Cela arrivera tout à fait facilement en effet, parce que nous nous-mêmes, l'aurait permis!
In 1996, while visiting Mount Athos, I submitted to a musicologissimus monk a question concerning the reason for the difference in conclusive formulae of Byzantine musical compositions, between Greek and, on the one hand, Balkan countries and, on the other hand, Mount Athos, for which I was given the following response:	Ευρισκόμενος προ έτους, στο Αγιον όρος, είχα υποβάλλει σε έναν μουσικολογιότατο μοναχό, το ερώτημα, σχετικά με τον λόγο της διαφορετικής κατάληξης των βυζαντινών μουσικών κειμένων, μεταξύ Ελλαδικού - Βαλκανικού χώρου αφ’ενός, και του Αγίου όρους αφ’ετέρου όπου, πήρα την παρακάτω απάντηση:	En 1996, en visitant le Support Athos, j'ai soumis à un moine musicologissimus une question concernant la raison de la différence dans les formules conclusives de compositions Byzantinnes musicales, entre le grec et, d'une part, des pays Balkaniques et, d'autre part, le Support Athos, pour lequel on m'a donné la réponse suivante :
“This is not so surprising, because there was a predominance of “unlearnedness” and ignorance!	Μη σας κάνει εντύπωση το γεγονός! Απλώς υπερίσχυσεν η αμάθεια και η άγνοια!	"Ce n'est pas si surprenant, parce qu'il y avait une prédominance" du non fait d'être appris "et l'ignorance!
Is it this “unlearnedness” and ignorance that has become your sign and flag for demolition?	Αυτή λοιπόν την αμάθεια, και την άγνοια, την κάνατε φλάρουρο, και σημαία κατεδάφισης;	Est cela ce "non fait d'être appris" et ignorance qui est devenue votre signe et drapeau pour la démolition ?
4) I would like you to inform me - and through me all my colleagues in Greece and elsewhere - as to why you so crudely interferes with the first mode, which is the cornerstone of hellenic music, both religious and popular, so as to make it unrecognisable? How it is possible that a large interval, of 12 units (‘morions”), become a small and sharp interval of 5 to 6 units) and to be transformed to something sounding almost like 4th mode “Agia”? In other words, is it simply because these musical notes have the same witness (“martyria”) that they should be have the same tonal intervals or even the same sounding? If this is so, you then neglect that the intervals GA-DI-KE-ZO-NI are structured differently in the first mode as opposed to the plagal or even fourth “Aghia” modes. In the first mode, the note KE is a fundamental and unchallengeable interva of 12 units. This is not so, however, in the plagal fourth, fourth “Aghia” or even fourth heirmologic modes where the note KE can be found “attracted” to surrounding notes, be it even minutely. I am more than certain that the sure that the Catholics would laugh at us, given that they they well know more than well enough the the constitution of the Dorian “tropos.” Thy will laugh at us because we give them the right to maintain that theysafekeep the not only our ancient Greek musical tradition but our Byzantine musical tradition as well! Could you give me at least one reference of a traditional folk song (translator’s note: as interpreted by traditional Greek singers) which might have such a tonal structure? You will not be able to find such an example anywhere, because the changes to the first mode you teach and perform are unnatural to its constitution!	4) Θα ήθελα να με πληροφορήσεις, και μέσω εμού, όλους τους συναδέλφους της Ελλάδος, γιατί παρεμβαίνεις τόσο βάναυσα, στον πρώτον ήχο, αυτόν τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής μουσικής, «θρησκευτικής και δημοτικής» κάνοντάς τον αγνώριστον; Πώς είναι δυνατόν, ένα μεγάλο διάστημα, 12 μορίων, να μετατρέπεται σε μικρό και οξύτατο, (5-6 μορίων) και να έχει άκουσμα ΑΓΙΑ; Δηλαδή επειδή έχουν την ίδια μαρτυρία, έχουν και τα αυτά τονικά διαστήματα, ή το ίδιο άκουσμα; Εδώ παραγνωρίζεται, ότι τα διαστήματα, ΓΑ-ΔΙ-ΚΕ-ΖΩ-ΝΗ, αλλοιώς είναι δομημένα στον πρώτον ήχο, και αλλοιώς στο πλάγ. του τετάρτου, ή του ΑΓΙΑ. Στον πρώτονήχο, ο φθόγγος ΚΕ είναι βασικό και αμετακίνητο διάστημα, 12 μορίων. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στον πλάγιο του τετάρτου καθώς και του ΑΓΙΑ και τέταρτου ειρμαλογικού όπου ο φθόγγος ΚΕ ευρίσκεαι ελκόμενος έστω και ελαφρώς. Είμαι βέβαιος, ότι οι παπικοί θα γελούν, μαζί μας, δεδομένου ότι καλώς γνωρίζουν την σύσταση του Δώριου τρόπου. Θα γελούν και θα χαίρονται, γιατί τους δίνουμε το δικαίωμα, να υποστηρίζουν, ότι κρατούν και την αρχαιοελληνική παράδοση, αλλά και την Βυζαντινή! Μήπως μπορείτε να μου πείτε έστω και ένα δημοτικό τραγούδι, που να έχει αυτή τονική δόμηση; Δεν θα μπορέσετε να το βρήτε πουθενά, γιατί είναι αφύσικη η σύσταση του πρώτον ήχου καθώς τον διδάσκετε και τον αποδίδετε!	4) Je voudrais que vous m'ayez informé - et par moi tous mes collègues en Grèce et ailleurs - quant à pourquoi vous si vous heurtez brutalement au premier mode, qui est la pierre angulaire de musique hellénique et religieux et populaire, afin de le faire unrecognisable ? Comment cela est-ce que possible qui est un grand intervalle, de 12 unités (' morions "), devenir un intervalle petit et pointu de 5 à 6 unités) et être transformé à quelque chose sonnant presque comme le 4ème mode" Agia "? Autrement dit, est cela simplement parce que ces notes musicales ont le même témoin (" martyria ") qu'ils doivent être ont les mêmes intervalles tonaux ou même le même sondage ? Si c'est ainsi, vous négligez alors que les intervalles GA-DI-KE-ZO-NI sont structurés différemment dans le premier mode par opposition au plagal ou même quatrième" Aghia "des modes. Dans le premier mode, la note KE est interva fondamental et incontestable de 12 unités. Ce n'est pas ainsi, cependant, dans quatrième, quatrième "Aghia" plagal ou des même quatrièmes modes heirmologic où la note KE peut être trouvée "attirée" à l'encerclement de notes, être cela même à toute minute(minutieusement). Je suis plus que certain que le sûr que les Catholiques riraient de nous, étant donné qu'ils ils savent bien plus que bien assez la constitution de Dorian "tropos". Votre volonté rit de nous parce que nous leur donnons le droit de maintenir(entretenir) que theysafekeep le pas seulement notre tradition antique grecque musicale, mais notre tradition Byzantinne musicale aussi! Pouvaient vous me donner au moins une référence d'une chanson folklorique traditionnelle (la note du traducteur : comme interprété par des chanteurs traditionnels grecs) lequel pourrait avoir une structure si tonale ? Vous ne serez pas capables de trouver un tel exemple n'importe où, parce que les changements au premier mode vous apprenez et exécutez sont artificiel à sa constitution!
Concerning the method upon which you teach and perform the first mode, I would like to inform you that its origins hold from a musical oddity initiated by the late N. Chrysochoidis, who was also the teacher master of the late Vangelis Tzelas.	Σχετικά με τον τρόπο που διδάσκετε και εκτελείτε, τον πρώτο ήχο, θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι γεννήθηκε από μια μουσική παραξενιά του μακαρίτη, Ν. Χρυσοχοΐδη, που υπήρξε δάσκαλος του επίσης μακαρίτη σήμερα, Βαγγέλη Τζέλα.	Concernant la méthode sur laquelle vous apprenez et exécutons le premier mode, je voudraient vous informer que ses origines se tiennent d'une singularité musicale amorcée(introduite) par dernier N. Chrysochoidis, qui était aussi le maître d'enseignant de dernier Vangelis Tzelas.
During a number of years, the of blessed memory N. Chrysochoidis, drew attention to the particular melody of «O tou paradoxou thaumatosy» (vespers of the Dormition of the Blessed Virgin), and gave a copy of his handwritten score, in my presence, to the of blessed memory Vangelis Tzelas where, on the the word «θαύματος», he had placed a “trigrammos” (thrice-sectionned) diesis , obviously wanting to give emphasis to this word. Vangelis, not wishing to grief his teacher, for whom he nourished profound respect, held on to the score - with not much pleasure - and this muscial line has remained and is still chanted in the cathredal of Athens until today! You as well were taught this particular musical line in the in the chorus of the cathedral of Athens, and it has now become the foundation of today’s unorthodox performances. What is really strange however, and really poses a problematic question is how this unorthodox musical line found itself implanted in Mount Athos, and how it has now become to be called an “Athonite” musical line! This will be discussed below.	Θέλοντας κάποια χρόνια, ο μακ. Ν. Χρυσοχοΐδης, να δώσει έμφαση, στον παράλογο του αργού ειρμολογικού, μέλους, «Ω του παραδόξου θαύματος» στον εσπερινό της κοιμήσεως της Θεοτόκου, είχε δώσει ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΜΟΥ, χειρόγραφη παρτιτούρα στον μακ. Βαγγέλη, όπου στην λέξη «θαύματος» είχε βάλλει τρίγραμμη δίεση, θέλοντας προφανώς, να τονίσει την λέξη. Ο Βαγγέλης, μη θέλοντας να στεναχωρήσει τον δάσκαλο του, στον οποίον έτρεφε βαθύ σεβασμό, κράτησε την πάρτα όχι και με πολύ ευχαρίστηση, όμως η θέση αυτή, έχει μείνει μέχρι και σήμερα στο μητροπολιτικό ναό Αθηνών! Την θέση αυτή, που έμελλε να γίνει η βάση, για μια ανορθόδοξη εκτέλεση, την διδάχθηκες και συ στον χορό του μητροπολιτικού ναού Αθηνών! Τώρα το πως αυτή η ανορθόδοξη θέση, μεταφυτεύθηκε και στο Άγιον όρος, και’γινε και αγιορίτικη θέση, αυτό είναι από τα παράξενα! Αλλά γι’αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω.	Pendant quelques années, le de mémoire(souvenir) bénie N. Chrysochoidis, a attiré l'attention à la mélodie particulière "d'O tou paradoxou thaumatosy" (les vêpres du Dormition de la Sainte Vierge) et a donné une copie de son score écrit à la main, en ma présence, au de mémoire(souvenir) bénie Vangelis Tzelas où, sur le mot "èα ύμ ατο ς", il avait placé un "trigrammos" (trois fois-sectionned) diesis, voulant évidemment donner l'accent à ce mot. Vangelis, ne souhaitant pas au chagrin son enseignant, pour qui il a nourri le respect profond, s'est accroché au score - avec pas beaucoup de plaisir - et cette ligne muscial est resté et est toujours chanté dans le cathredal d'Athènes jusqu'à aujourd'hui! On vous a appris aussi cette ligne particulière musicale dans le dans le choeur de la cathédrale d'Athènes et c'est maintenant devenu la base(fondation) de fonctionnement d'aujourd'hui peu orthodoxe. Ce qui est vraiment étrange cependant et pose vraiment une question problématique est comment cette ligne peu orthodoxe musicale s'est trouvée implanté dans le Support Athos et comment il est maintenant devenu pour être appelé une ligne "Athonite" musicale! Ce sera discuté ci-dessous.
For the record, I must say that the late N. Chrysochoidis was a student of Constantinos Psachos. This, however, does not give any right for such outreaching changes. Other students of Psachos such as N. Papas, the great Theodoros. Chatzitheodorou, Kon/nos. Papadimitriou, Spyridon Peristeris, and Ioannis Margaziotis never violated the classical orthography of this (and other muscial hymns), respecting not only the teachings of Psachos and the classic form of this hymn, but tradition in general!	Για την ιστορία πρέπει να πω, ότι ο μ. Ν. Χρυσοχοΐδης, ήταν μαθητής τουΚων/νου Ψάχου. Αυτό όμως δεν του δείνει το δικαίωμα, για τέτοιες προεκτάσεις. Αλλά μαθητές του Ψάχου ήσαν και οι Ν. Παπάς, ο μεγάλος Θ. Χατζηθεοδώρου, ο Κων. Παπαδημητρίου, ο Σπύρος Περιστέρης, ο Γιάννης Μαργαζιώτης, οι οποίοι δεν παρεβίασαν ποτέ την κλασική γραφή του μαθήματος, σεβόμενοι και την διδασκαλία του Ψάχου, και την κλασική μορφή του μαθήματος, μα και την παράδοση!	Pour le rapport(record), je dois dire que dernier N. Chrysochoidis était un étudiant de Constantinos Psachos. Cela, cependant, ne donne pas de droit pour tels changements de dépassement. D'autres étudiants de Psachos comme N. Papas, grand Theodoros. Chatzitheodorou, Kon/nos. Papadimitriou, Spyridon Peristeris et Ioannis Margaziotis n'a jamais violé l'orthographe classique de ce (et d'autres hymnes muscial), respectant non seulement les enseignements de Psachos et la forme classique de cet hymne, mais la tradition en général!
As concerns the above hymn, I heard it chanted repetitively from great psaltis such as Pan.Kampanidis, Antonios Belousis, A. Moutaoglou, N. Vlahopoulos, A. Margaritopoulos, the blessed in mempry Archon Protopsaltis Thrasyboulos Stanitsas, and from many others others as well. None of the aforementionned conservatory teachers or protopsaltis ever violated the interval in question orthe overall classical structure of this hymn!	Το ίδιο μάθημα, το άκουσα κατ’επανάληψιν, από μεγάλα ψαλτικά αναστήματα, όπως του Παν. Καμπανίδη, του Αντω. Μπελούση, του Α. Μουτάογλου, του Ν. Βλαχόπουλου, του Α. Μαργαριτόπουλου του μακ. Άρχοντα πρωτοψάλτη Θρασύβουλο Στανίτσα, και από πάρα πολλούς άλλους. Από τους παραπάνω καθηγητάς ωδείων, αλλά και από τους προαναφερθέντες πρωτοψάλτες, κανείς δεν παραβίασε ποτέ, ούτε το υπό κρίσιν τονικό διάστημα, μα ούτε την κλασική δομή του τροπαρίου!	En ce qui concerne le susdit hymne, j'ai entendu dire qu'il a chanté répétitivement de grand psaltis comme la Casserole. Kampanidis, Antonios Belousis, A. Moutaoglou, N. Vlahopoulos, A. Margaritopoulos, le béni dans mempry Archon protopsaltis Thrasyboulos Stanitsas et de beaucoup d'autres d'autres aussi. Aucun des enseignants aforementionned de conservatoire ou protopsaltis n'a jamais violé l'intervalle orthe en question en général la structure classique de cet hymne!
What, then, is it that you are after? Is it in this manner of revising well defined values, that your are trying to obtain appreciation for your music? How is it that you ignore the fact that the very existence of our musical tradtion, but that of any other musical traditon, as well, is based on the unchanging stability of intervals and melodic line perforamance? You are attempting to move great building blocks, whichwere respected and left intact by the course of time. Have you, however, measured your musical stature before making this attempt? Have you thought, even more so, of the consequences such repeated interventions will have on the very survival of our music? The entire psaltic community is quite alarmed! Nobody has been able to understand how your transition took place: from an Occidental choir tenoryou became a teacher of Byzantine music in musical conservatory in central Athens, a Byzantine choir master and even the “exclusive «exporter» of our Byzantine music abroad?	Τι επιδιώκεις, λοιπόν; Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή της αναθεώρησης καθορισμένων αξιών, ζητάς την μουσική καταξίωση σου; Πώς συμβαίνει, να παραβλέπεις, το ότι η ύπαρξη της μουσικής μας, μα και της κάθε μουσικής, στηρίζεται στο αμετάβλητο, των τονικών αξιών, και των ακουσμάτων; Προσπαθείς να μετακινήσεις ογκόλιθους, που τους σεβάσθηκε και τους άφησε ανέπαφους, ο χρόνος. Μέτρησες όμως το μουσικό ανάστημα σου, προτού το προσπαθήσεις; Σκέφθηκες, ακόμη, Ής συνέπειες από τις αλλεπάλληλες επεμβάσεις, γι’αυτή τούτη την ύπαρξη της μουσικής μας; Έχεις προβληματίσει πολύ, την τάξη!!! Κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει, πως από τενόρος ευρωπαϊκών χορωδιών, βρέθηκες καθηγητής της βυζαντινής μουσικής, σε κεντρικό ωδείο των Αθηνών, χοράρχης, και αποκλειστικός «ΕΞΑΓΩΓΕΑΣ» βυζαντινής μουσικής, στο εξωτερικό, φτάνοντας μέχρι και το Ισραήλ;	Ce qui, alors, est cela que vous êtes après ? Est cela de cette manière de révision de valeurs bien définies, qui votre essayent d'obtenir l'appréciation pour votre musique ? Comment se fait-il que vous ignoriez le fait que l'existence même de notre tradtion musical, mais celui de n'importe quel autre traditon musical, aussi, est basée sur la stabilité non changeante d'intervalles et la ligne mélodique perforamance ? Vous essayez de déplacer de grandes composantes, whichwere respecté et êtes partis intact par le cours de temps. Avez-vous, cependant, mesuré votre stature musicale avant la fabrication de cette tentative ? Avez-vous pensé, même plus ainsi, des conséquences des interventions si répétées auront sur la survie même de notre musique ? La communauté entière psaltic est tout à fait alarmée! Personne n'a été capable de comprendre comment votre transition a eu lieu : D'un choeur Occidental tenoryou est devenu un enseignant de musique Byzantinne dans le conservatoire musical à Athènes centrales, un maître de choeur Byzantin et même l'exportateur "exclusif" "de notre musique Byzantinne à l'étranger ?
In all our lips, liven the following questions: “How did all this come about and, truly, in what manner”? You might answer: “With my work”. BI fsuch is the case, are you the only one to have worked so hard?	Στα χείλη όλων μας, πλανιέται ένα ερώτημα. Με ποιόν τρόπο έγιναν τα παραπάνω; Με ποιόν τρόπο, αλήθεια; Θα μου απαντήσεις, με την δουλειά μου. Αλλά εσύ μόνον εμόχθησες;	Dans toutes nos lèvres, animez les questions suivantes : "comment a fait tout que cela arrive et, vraiment, dans quelle façon" ? Vous pourriez répondre : "avec mon travail". BI fsuch est le cas, est-ce que vous êtes les seuls pour avoir travaillé si durement ?
Lately, you give away as a present (and quite numerously so) a luxurious audio cassette tape of Christmas hymns, produced by the holy monastery of Vatopedi, where it is indicated that the hymns are chanted by a chorus of monks of that very monastery. Of course, nothing should prevent the above monastery from issuing audio tapes - to the contrary! Nevertheless, such audio tapes should be carrying the authentic old style of Athonite chant!	Τελευταία, δωρίζεις (αφειδώς θα έλεγα) πολυτελή κασέτα με χριστουγεννιάτικους ύμνους, από την Ι. Μονή Βατοπεδίου, στην οποίαν αναγράφεται, ότι ψάλλει χορός των πατέρων, της παραπάνω Ι. Μονής. Βέβαια, τίποτα δεν εροδίζει, την παραπάνω Ι. Μ. να εκδίδει κασέτες. Απεναντίας. Όμως οι κασέτες αυτές, θα έπρεπε να έφερναν μαζί τους, το παληό αγιορίτικο άκουσμα. Το πραγματικό! Το αρχαίο!	Récemment, vous donnez comme un présent(cadeau) (et tout à fait en grande quantité ainsi) une bande pour magnétophone luxueuse audio d'hymnes de Noël, produits par le monastère saint de Vatopedi, où il est indiqué que les hymnes en sont chantés par un choeur des moines très le monastère. Bien sûr, rien ne doit empêcher le susdit monastère de publier des bandes audio - au contraire! Néanmoins, des bandes si audio doivent porter le vieux style authentique de chant scandé d'Athonite!
In this case, the approach becomes evident, and things speak for themselves. “Hands are hands and voice is voice”! In this audio edition, which carris entirely the seal of your performance techniques (namely, an unprecedented and new-wave Byzantine music) was made under the supervision of Mr. Angelidis, and aims two objectives:.Firstly, to record the participting choir of the above monastery during the great feast of Orthodoxy, and, secondly, to “demonstrate” that such a manner of singing in Mount Athos is exactly the same asyours! In other words, listeners are then to assume that you have simple copied Athonite chant, including the the completely mutated form of first mode (Ω του παραδόξου θαύματος! -O tou paradoxou thaumatos!) which includes a completely unnatural pitch of the note GA! They are therefore to be reassured that you are correct, as can be certified by an audio tape bearing the seal of Agion Orhos (Mount Athos) and that you have not singing novelties!	Εδώ η μεθόδευση, είναι εμφανής, και τα πράγματα, μιλάνε μόνα τους. Αι μεν χείρες!!! η δε φωνή!!! Η έκδοση αυτή, που φέρνει ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ την σφραγίδα της τεχνοτροπίας σου (δηλαδή της νέας βυζαντινής μουσικής), έγινε με την πρωτεπιστασία του ημέτερου κ. Αγγελίδη, και στοχεύει σε δύο πράγματα. Αφ’ενός να καταγραφεί η συμμετοχή της παραπάνω I. Μονής στην μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, και αφ’ετέρου, να καταδειχθεί, ότι και το Άγιον όρος, ψάλλει καθώς και σύ!! Δηλαδή, εσύ, έχεις αντιγράψει τον τρόπον που ψάλλουν εκεί, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου ήχου (Ω του παραδόξου θαύματος!) με αυτήν την εντελώς αφύσικη προέκταση του ΓΑ! Άρα λοιπόν, είσαι εντάξει! ΕΝΤΑΞΕΙ, και με την σφραγίδα του Άγιου όρους! Άρα δεν καινοτομείς!!!	Dans ce cas, l'approche devient évidente et les choses parlent pour eux. "Les mains sont des mains et la voix est la voix"! Dans cette édition audio, que carris entièrement le cachet de vos techniques d'exécution(performance) (à savoir, un sans précédent et la vague nouveau la musique Byzantinne) a été faite dans la surveillance de M. Angelidis et vise deux objectives:.Firstly, enregistrer le choeur participting du susdit monastère pendant le grand banquet d'Orthodoxe et, deuxièmement, "démontrer" qu'une telle façon de chant dans le Support Athos est exactement même asyours! Autrement dit, les auditeurs doivent ensuite supposer que vous avez le chant scandé d'Athonite simple copié, incluant la forme complètement faite subir une mutation de premier mode (Ù το υ π α ρ α δόξο υ θα ύμ ατο ς!-O tou paradoxou thaumatos!) Qui inclut un lancement complètement artificiel de la note GA! Ils doivent donc être rassurés que vous êtes corrects, comme pouvez être certifiés par une bande audio portant le cachet d'Agion Orhos (Pour monter Athos) et que vous n'avez pas de nouveautés chantantes!
Concerning the above audio tape, here are some of my thoughts. Firstly, the monks’ painstaking attempts to perform as diligently as possible all the incessant and superposed developments (“analyseis”) with which the score is laden misses out entirely on religiosity. Secondly, and of equally serious nature, the way in which these hymns are performed has nothing, absolutely nothing, to do with the Athonite style of chanting, which is , the full humility and introversion (modesty and reserve)! The Athonite manner of chanting, is characterized by the fact that it avoids anything too elaborate, too pompous. It is modest (pious) just like the reflections of the fade the light under which the services take place ...	Σχετικά με την κασέτα αυτή, θα σου πω δύο πράγματα. Το πρώτον είναι ότι προσπαθώντας αυτή την αγωνιώδη προσέγγιση, του τόσον φορτωμένου με τις ασταμάτητες αναλύσεις επί αναλύσεων, μέλους, έχει ξεφύγει τελείως, η θρησκευτικότητα. Το δεύτερον και εξ’ίσου σοβαρόν, είναι ότι ο τρόπος που αποδίδονται οι ύμνοι, δεν έχει καμία μα καμία σχέση, με τον αγιορίτικο τρόπο, τον γεμάτο ταπείνωση και εσωτερικότητα! Ο αγιορίτικος τρόπος του ψάλλειν, χαρακτηρίζεται, από την αποφυγή του περίτεχνου. Του πομπώδους. Είναι ταπεινή, σαν το λιγοστό φως των ακουλουθών...	Concernant la susdite bande audio, voici certaines de mes pensées. Premièrement, les tentatives minutieuses des moines d'exécuter aussi diligemment que possible tous les événements incessants et superposés ("analyseis") avec lequel le score est chargé manquent d'entièrement sur la religiosité. Deuxièmement et de nature également sérieuse, la voie dans laquelle ces hymnes sont exécutés n'a rien, absolument rien, faire avec le style Athonite de chant, qui est, la pleine humilité et l'introversion (la modestie et la réserve)! La façon Athonite de chant, est caractérisée par le fait qu'il évite tout trop complexe, trop pompeux. C'est modeste (pieux) comme les réflexions de l'effacé la lumière sous laquelle les services ont lieu...
Mr Angelopoulos.	Κύριε Αγγελόπουλε.	M. Angelopoulos.
If you were to perform only at your church’s analogion the musical theories you implement and teach, then I wouldn’t make the effort of writing this open letter. Unfortunately, such irregularities, are remarked all too often, on an every day basis, I dare say! Given the fact, however, that you have become the exclusive and permanent «exporter» of Byzantine music, which is a sacred constituent of our nation, given the fact that you do not transmit abroad (as described above) authentic Byzantine music, as it was taught by our teachers, given the fact that you teach at a main conservatory Byzantine music that is your personal invention, and given the fact thatyou are trying to transfer this novel Byzantine music, even to Mount Athos, because you wish to impose in any way your musical opinions, I considered that it was «ultimately necessary» to write this letter, and to send it for publication to the authoritative newspaper of our art, «ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΑ ΝΕΑ HIEROPSALTIKA NEA = Hierospaltic News ».	Αν εκείνα που μουσικώς εφαρμόζεις και διδάσκεις, τα εκτελέσεις μόνον στο αναλόγιο της εκκλησίας που ψάλλεις, δεν θα έκανα τον κόπον αυτής της ανοικτής επιστολής. Παρόμοιες παρατυπίες, δυστυχώς, διαπιστώνουμε πολύ συχνά. Καθημερινώς θα έλεγα!! Επειδή, όμως, έχεις αποβεί ο αποκλειστικός και μόνιμος «ΕΞΑΓΩΓΕΑΣ» της βυζαντινής μουσικής, που αποτελεί ιερό κεφάλαιο, για το έθνος μας, επειδή, δεν μεταφέρεις στο εξωτερικό (βάσει των παραπάνω) την πραγματική βυζαντινή μουσική, καθώς την διδαχθήκαμε από τους δασκάλους μας, επειδή διδάσκεις σε κεντρικό ωδείο, μια προσωπικά δική σου βυζαντινή μουσική, επειδή προσπαθείς να μεταφέρεις αυτή την νέα βυζαντινή μουσική, και στο Άγιον όρος, επειδή προσπαθείς να επιβάλλεις με κάθε τρόπο την μουσική αποψή σου, έκρινα «ΑΚΡΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ» την σύνταξη της, και την αποστολή προς δημοσίευση στην έγκριτη εφημερίδα του κλάδου μας «ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΑ ΝΕΑ».	Si vous deviez exécuter seulement à analogion de votre église les théories musicales vous mettez en oeuvre et enseignez, donc je ne ferais pas l'effort d'écrire cette lettre ouverte. Malheureusement, telles irrégularités, sont remarquées tous trop souvent, sur un chaque jour la base, j'ose dire! Étant donné le fait, cependant, que vous êtes devenus "l'exportateur" exclusif et permanent de musique Byzantinne, qui est un constituant sacré de notre nation, étant donné le fait que vous ne transmettez pas à l'étranger (aussi décrit ci-dessus) la musique authentique Byzantinne, que nos enseignants l'ont appris, donné le fait que vous enseignez à une musique principale Byzantinne de conservatoire qui est votre invention personnelle et donnée le fait thatyou essaye de transférer cette musique nouvelle Byzantinne, même Monter Athos, parce que vous voulez imposer de n'importe quelle façon vos avis musicaux, j'ai considéré qu'il était "en fin de compte nécessaire" pour écrire cette lettre et l'envoyer pour la publication au journal autorisé de notre art, "É ÅΡ Ο Ψ Α Λ Τ ΙΚ Α Ν Ε Α HIEROPSALTIKA NEA = Hierospaltic Nouvelles".
Finally, I insist upon expressing my most profound regrets, because, not only from my point of view, but in that of the overwhelming majority of the chanter colleagues, all that you perform and teach is completely unorthodox! You walked astray into religious and musical fallacy.	Τελειώνοντας, εκφράζω την βαθειά θλίψη μου, γιατί όχι μόνον κατά την δική μου άποψη, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ιεροψαλτών συναδέλφων, εκείνα που εκτελείς και διδάσκεις, είναι ανορθόδοξα! Ευρίσκεσαι σε πλάνη. Πλάνη, θρησκευτική και μουσική!	Finalement, j'insiste en expression de mes regrets les plus profonds, parce que, non seulement de mon point de vue, mais dans celui de la majorité écrasante des collègues de chanteur, tout ce que vous exécutez et enseignez est complètement peu orthodoxe! Vous avez marché égaré dans l'erreur religieuse et musicale.
From a religious point of view, your highly “stylish” method of performing and teaching psaltic melodies is diametrically opposed not only to that of what was written by older composers, but to the performances, as well, of our teachers of eternal memory, who lived in our time. The manner in which you sing your musical creations gives one the impression that music is sang for that it is sang for its own sake - in other words, music is performed for the sake of music! However, psaltiki requires that one seek religiosity in the hyme that is, some religious dimension, which requires an all other kind of expression: hesychastic and quiscently joyous.	Θρησκευτική μεν, γιατί ο λίαν εξεζητημένος τρόπος εκτέλεσης, και διδασκαλίας του βυζαντινού μέλους, είναι εκ διαμέτρου αντίθετος, με τον τρόπο που έγραψαν οι παλαιότεροι συνθέτες, αλλά και εκτελούσαν οι αείμνηστοι δάσκαλοι μας, που έφτασαν μέχρι της μέρες μας. Καθώς εκτελείς τα μουσικά δημιουργήματα, δίνεται η αίσθηση, ότι η μουσική (καθώς την αναπτύσεις) αποτελεί αυτοσκοπόν. Δηλαδή η μουσική, για την μουσική! Ενώ θα έπρεπε, ν’αναζητηθεί και η θρησκευτικότητα του μέλους. Η θρησκευτική συνισταμένη... Η οποία απαιτεί, άλλου είδους έκφραση. Την ησυχαστική! Την ιλαρή!!!	D'un point de vue religieux, votre méthode "fortement élégante" d'exécution et l'enseignement psaltic des mélodies est diamétralement opposée non seulement à celui de ce qui a été écrit par des compositeurs plus vieux, mais au fonctionnement, aussi, de nos enseignants de mémoire(souvenir) éternelle, qui a vécu dans notre temps. La façon dans laquelle vous chantez vos créations musicales donne un l'impression que la musique est a chanté pour lequel il est a chanté pour son propre amour - autrement dit, la musique est exécutée pour la musique! Cependant, psaltiki exige que l'on cherche la religiosité dans l'hyme c'est-à-dire quelque dimension religieuse, qui exige toute une l'autre sorte d'expression : hesychastic et quiscently joyeux.
From a musical point of view, your fallacy lie in the fact that you accumulate and superpose a multitude of developments (“analyseis”), which give the audience the feeling of continuous musical anguish, as they are immersed in the numerous alternating acrobatics caused by your incessant developments (“analyseis”). The various melodies which you perform and teach have lost their peaceful flow, which is a distinctive element psaltiki. By analogy, what you perform according to your theories, sounds like a wagon, which at very frequent intervals, during its voyage, is shaken to the highest degree due to street-holes lakes, or other abnormalities such as stones, wood, etc.Furthermore, these performances of yours resemble someone who, while walking normally, jumps at frequent a rate (because of your novel interpretations of “petasti” and “psifiston”), as if stung by a bee! Based on the above, how foreign did the new version of the «Axion Esti» of Gregorios the protopsaltis sound, when it was used as the opening theme of the Athens radio station, as compared to the original, beautiful and modest version that has been passed down to us by o/aural traditon?	Μουσική δε, διότι οι πολλαπλές, και κατά συρροήν αναλύσεις, που είναι καθ’ολοκληρίαν καινοτόμες, δίνουν στον ακροατή, μια διαρκή μουσική αγωνία, λόγω των αλλεπάλληλων ακροβατισμών, που προκαλούνται από τις αδιάκοπες αναλύσεις. Το μέλος καθώς το εκτελείς και το διδάσκεις, έχει χάσει την ήρεμη ροή, που είναι διακρητικόν στοιχείον, του βυζαντινού μέλους. Το μέλος καθώς αναπτύσεται, με την μουσική θεωρία σου, μοιάζει με άμαξα, που σε πολύ συχνά διαστήματα, κατά το βάδισμα, αναταράζεται δεινώς λόγω λάκων, ή άλλων εροδίων, καθώς πέτρες, ξύλα κλπ. Ακόμη μοιάζει με άτομο, που ενώ βαδίζει κανονικά, κατά συχνά διαστήματα, (λόγω πεταστών και ψηφιστών) αναπηδά, σα να τον τσίρησε σφήκα. Με βάση τα παραπάνω, πόσο ξένο ακούγονταν, το ομορφότατο και σεμνότατο, «Άξιον εστίν» του Γρηγορίου πρωτοψάλτου, που είχε σαν σήμα ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών; Πόσο ξένο προς την παράδοση μας, την προφορική;	D'un point de vue musical, votre mensonge d'erreur dans le fait que vous accumulez et superposez une multitude d'événements ("analyseis"), qui donne à l'auditoire(audience) le sentiment d'angoisse continue musicale, comme ils est immergé dans la nombreuse acrobatie d'alternance causée par vos événements incessants ("analyseis"). Les mélodies diverses que vous exécutez et enseignez ont perdu leur flux paisible, qui est un élément distinctif psaltiki. D'après l'analogie, que vous exécutez selon vos théories, sons comme un chariot, qui aux intervalles très fréquents, pendant son voyage, est secoué au degré le plus haut en raison des lacs de trous de la rue, ou d'autres anomalies comme des pierres, le bois, etc. En outre, ce fonctionnement du vôtres ressemble à quelqu'un qui, tandis que marchant normalement, s'accroche fréquent à un taux (à cause de vos interprétations nouvelles de "petasti" et "psifiston"), comme si piqué par une abeille! Basé sur le susdit, comment étranger a fait la nouvelle version du "Axion Esti" de Gregorios le son de protopsaltis, quand il a été employé comme le thème s'ouvrant de la station d'émission d'Athènes, en comparaison de l'original, la version belle et modeste qui nous a passé en bas par o/aural traditon ?
Mr Angelopoulos, in ancient Athens, there lived a very rich aristocrat called Alcibiades. Although he was a pupil of the very modest Socrates, he never ceased being a vanitous show-off. For pure show, he’d bring home horses from Arabia and dogs from Alsace. However, when public admiration would eventually die off, he’d cut off the extremites, such as the ears and tails of the unfortunate animals. When, at some point, he was asked in the public place of Athens, as to the reasons behind his savagery, had replied: “But how will it be that people will continuously talk about me? I wish that they speak only of me”! Let him understand, he who who has the capacity to understand!	Κύριε Αγγελόπουλε, στην αρχαία Αθήνα, ζούσε ένας πολύ πλούσιος αριστοκράτης, που τον έλεγαν, Αλκιβιάδη. Παρότι ήταν μαθητής του σεμνού Σωκράτη, δεν έπαυσε ποτέ, να είναι κενόδοξος, και επιδεικτιός. Για επίδειξη έφερνε άλογα από την Αραβία και σκύλους από την Αλσατία. Όταν όμως σταματούσε ο δημόσιος θαυμασμός, ακρωτηρίαζε τα δύστυχα ζώα, κόβοντας ουρές και αυτιά. Όταν κάποτε στο Δήμο της Αθήνας, ρωτήθηκε γι’αυτήν την βαρβαρότητα, είχε απαντήσει: Μα πως θα συζητούν, συνεχώς για μένα; Εγώ θέλω να μιλούν, μόνο για μένα!!! Ο νοών νοείτω!!!	M. Angelopoulos, à Athènes antiques, a là vécu un aristocrate très riche appelé Alcibiades. Bien qu'il soit un élève de Socrates même modeste, il n'a jamais cessé étant un m'as-tu-vu vanitous. Pour l'exposition pure, il apporterait des chevaux domestiques de l'Arabie et des chiens de l'Alsace. Cependant, quand l'admiration publique mourrait finalement les uns après les autres, il avait coupé l'extremites, comme les oreilles et les queues des animaux malheureux. Quand, à quelque point, on lui a demandé en place publique d'Athènes, quant aux raisons derrière sa sauvagerie, avaient répondu : "mais comment sera-t-il que les gens parleront continuellement de moi ? Je souhaite qu'ils parlent seulement de moi"! Laissez-le comprendre, il qui qui a la capacité pour comprendre!
All in awaiting a response Vassilis Katsifis	Αναμένοντας Βασίλης Κατσιφής	Tous dans attente d'une réponse Vassilis Katsifis
Kon. Panas is promoted to Archon Mousikodidaskalos of G.H.C.C.	Ο Κων. Πανάς Αρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μ.Χ.Ε.	Le Kon. Panas Autorités Mousikodidaskalos de M.CH.E.
««Εξεχύθη η χάρις - the grace flowed » from the Ecumenical Throne on the night Monday, September 29, 1997, in the chapel of the Diocese of Patras iduring the service of theVespers. In the chapel of St. John, under the “joyous light” of the oil lamps and under the sounds of holy-psalmody as incense to spiritual scent, Constantine I. Panaswas promoted to Archon Mousikodidaskalos (Music Teacher) of the Great and Holy Church of Christ.	«Εξεχύθη η χάρις» του Οικουμενικού Θρόνου το βράδυ εκείνο της Δευτέρας 29 Σεπτεμβρίου 1997 στο παρεκκλήσιο της Επισκοπής Πατρών κατά την ακολουθία του Εσπερινού. Στο ναΐδριο του Αγίου Ιωάννου, υπό το «Φως ιλαρόν» των κονδυλιών και υπό τον ήχον των ιεροπρεπών ψαλμάτων «εις οσμήν ευωδιάς πνευματικήν» ο Κωνσταντίνος Ι. Πανάς ανηγορεύθη Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.	"" Ε ξ ε χ ύ θη η χά ρ ι ς - la grâce a coulé "du Trône Oecuménique en nuit lundi, le 29 septembre 1997, dans la chapelle du Diocèse de Patras iduring le service de theVespers. Dans la chapelle de St John, sous" la lumière joyeuse "des lampes pétrolières et sous les sons de saints-psalmody comme mettent en fureur au parfum spirituel, Constantine je. Panaswas promu à Archon Mousikodidaskalos (Enseignant de Musique) de l'Église Grande et Sainte de Christ.
The officium was awarded with all due solemnity and Patriarchal order by his Eminence the Metropolitan of Patras Nicodemus, who was given authority for that purpose by Hil All Holiness, the Ecumenical Patriarch Bartholomew.	Το οφφίκιον απένειμε με την πρέπουσα επισημότητα και την νενομισμένη Πατριαρχική τάξη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Νικόδημος, εξουσιοδοτηθείς προς τούτο υπό της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.	On a attribué l'officium avec toute la solennité d et l'ordre Patriarcal par son Éminence le Métropolitain de Patras Nicodemus, que l'on a donné l'autorité pour ce but par Hil Toute la Sainteté, le Patriarche Oecuménique Barthélémy.
Prior to the modesty and ieroprepeia koalouthia Vespers after apomonomi of offikvy-after offikiolos enedythi the tivennon-exchanged reasons entheou inspiration in the Monsignor and stuck. Mr. Nicodemus in his address praised the ethos, the music training, the synthetic aptitude, tf music offer and whole personality of Kon. Panas.	Προηγήθηκε με σεμνότητα και ιεροπρέπεια η ακολουθία του Εσπερινού και μετά την απομονομή του οφφικίου-αφού ο οφφικιόλος ενεδύθη την τήβεννον-αντηλλάγησαν λόγοι ενθέου εμπνεύσεως υπό του Σεβασμιότατου και του χωμένου. Ο κ. Νικόδημος στην προσφώνηση του εξήρε το ήθος, την μουσική κατάρτιση, την συνθετική δεινότητα, τφ μουσική προσφορά και την σύνολη προσωπικότητα του Κων. Πανά.	Avant la modestie et ieroprepeia koalouthia Vêpres après apomonomi d'offikvy-après que(offikvy-¦après) offikiolos enedythi les raisons tivennon-échangées entheou inspiration dans le Monsignor et collé. M. Nicodemus dans son adresse a loué l'éthos, la formation de musique, l'aptitude synthétique, tf l'offre de musique et la personnalité entière de Kon. Panas.
	Στην αντιφώνηση του ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος εμφανώς συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Μητροπολίτη Πατρών και εν γένει την Μητέρα Εκκλησία για την υπάτη τιμή, καθώς και όλους τους παρευρισκομένους και το πλήθος των μαθητών του για την αγάπη και την αφοσίωση που δείχνουν στα μαθήματά του.
	Εν συνεχεία ο βυζαντινός χορός «Χίος Bank πολυφωνικής χορωδίας Πατρών» υπό την διεύθυνση του Αριστείδη Ροδόπουλου επέδωσε επιτυχώς περίφημες συνθέσεις του οφφικιάλου και η ωραία εκδήλωση κατέληξε με τον πολυ-χρονισμό του Παναγιότατου κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ και την φήμη του Σεβασμιωτάτου κ. Νικόδημου που έψαλε ο χορός κατά σύνθεσιν του Κων. Πανά.
	ΕΥΡΗΜΑ ΤΙΜΟΙΣΑΝ ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΛΙΠΕ ΜΕΤΑΜΕΛΟΝ
	Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 1997, στον Ιερό Ναό Αγ. Σοφίας Ν. Ψυχικού, πραγματοποιήθηκε παρουσία πλήθους κόσμου, μεγάλη εκδήλωση προς τιμή και μνήμη του αειμνήστου μουσικοδιδάσκαλου Κώστα Κατσούλη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 10 χρόνων από το θάνατο του.
	Σύμφωνα με το πρόγραμμα προηγήθηκαν χαιρετισμοί εκ μέρους της Εκκλησίας, του Δημάρχου Νέου Ψυχικού, του προέδρου της Α-Γ Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, (ΕΛΜΕ) Ανατολικής Αττικής. Ακολούθησε ομιλία από τον κ. Θανάση Πέττα και ακούστηκαν ζωντανές ηχογραφήσεις με τον αείμνηστο Κώστα Κατσούλη. Στη συνέχεια έψαλλαν οι Πρωτοψάλτες κ. Γιώργος Χατζηχρονό-γλου, Χάρης Νταραβάνογλου, Γρηγόρης Νταραβάνογλου, Κώστας Ζόπας. Και πάλιν ακούστηκαν αποσπάσματα από ζωντανές ηχογαφήσεις του Κώστα Κατσουλή και η εκδήλωση έκλεισε με την συμμετοχή της οικογένειας Κατσούλη και της Χορωδίας του 4ου Λυκείου και 5ου Γυμνασίου Αγ. Παρασκευής υπό την διεύθυνση της Ελένης Καστούλη, χήρας του αειμνήστου Πρωτοψάλτη και διδασκάλου. Παραβρέθηκαν πολλοί συνάδελφοι ιεροψάλτες, καθηγητές και πλήθος κόσμου. Εκ μέρους του Συνδέσμου μας παραβρέθηκε κλιμάκιο του Δ.Σ. με επικεφαλής τον Πρόεδρο κ. Χρ. Χατζηνικολάου.

Key words : Byzantine Music, PSaltiki, Ψαλτική, Basileios Vassilis Katsifis, Lycourgos Angelopoulos (L. Angzlopoulos, LA), EBX, ΕΒΧ, Hypermachos, Hypermachoi, heresy, hereticals, Υπέρμαχοι, Υπέρμαχος, , Simon Karas, Σίμων Καράς Σίμων Καρράς ύφος, hyphos, style