ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ Δ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Στιχηρά

Ήχος βαρύς

Τοίς πάθεσι δουλώσας, τής ψυχής μου τό αξίωμα, κτηνώδης εγενόμην, καί ουκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ Ύψιστε, αλλά κάτω νενευκώς Χριστέ, ως ο Τελώνης, δέομαι κραυγάζων σοι, ο Θεός, Ιλάσθητί μοι καί σώσόν με.

Προκείμενον Ήχος δ' Ψαλμός οθ'

Ο καθήμενος επί τών Χερουβίμ, εμφάνηθι.

Στίχ. Ο ποιμαίνων τόν Ισραήλ, πρόσχες.

Γενέσεως τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. ΙΒ', 1-7)

Είπε Κύριος τώ Άβραμ. Έξελθε εκ τής γής σου, καί εκ τής συγγενείας σου, καί εκ τού οίκου τού πατρός σου, καί δεύρο εις γήν, ήν άν σοι δείξω, καί ποιήσω σε εις έθνος μέγα, καί ευλογήσω σε, καί μεγαλυνώ τό όνομά σου, καί έση ευλογημένος, καί ευλογήσω τούς ευλογούντάς σε, καί τούς καταρωμένους σε καταράσομαι, καί ενευλογηθήσονται εν σοί πάσαι αι φυλαί τής γής. Καί επορεύθη Άβραμ, καθάπερ ελάλησεν αυτώ Κύριος ο Θεός, καί ώχετο μετ' αυτού Λώτ, Αβραμ δέ ήν ετών εβδομήκοντα πέντε, ότε εξήλθεν εκ Χαρράν. Καί έλαβεν Άβραμ Σάραν τήν γυναίκα αυτού, καί Λώτ τόν υιόν τού αδελφού αυτού, καί πάντα τά υπάρχοντα αυτών, όσα εκτήσαντο, καί πάσαν ψυχήν, ήν εκτήσαντο, εν Χαρράν καί εξήλθοσαν πορευθήναι εις γήν Χαναάν. Καί διώδευσεν Άβραμ τήν γήν εις τό μήκος αυτής, έως τού τόπου Συχέμ, επί τήν δρύν τήν υψηλήν, οι δέ Χαναναίοι τότε κατώκουν τήν γήν. Καί ώφθη Κύριος τώ Άβραμ, καί είπεν αυτώ. Τώ σπέρματί σου δώσω τήν γήν ταύτην. Καί ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστή ριον τώ Κυρίω, τώ οφθέντι αυτώ.

Προκείμενον Ήχος β' Ψαλμός π'

Αγαλλιάσθε τώ Θεώ τώ βοηθώ ημών.

Στίχ. Λάβετε ψαλμόν, καί δότε τύμπανον.

Παροιμιών τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. ΙΔ', 15-26)

Άκακος ανήρ πιστεύει παντί λόγω, πανούργος δέ έρχεται εις μετάνοιαν. Σοφός φοβηθείς εξέκλινεν από κακού, ο δέ άφρων, εαυτώ πεποιθώς, μίγνυται ανόμω. Οξύθυμος πράσσει μετά αβουλίας, ανήρ δέ φρόνιμος πολλά υποφέρει. Μεριούνται άφρονες κακίαν, οι δέ πανούργοι κρατήσουσιν αισθήσεως. Ολισθήσουσι κακοί έναντι αγαθών, καί ασεβείς θεραπεύσουσι θύρας δικαίων. Φίλοι μισήσουσι φίλους πτωχούς, φίλοι δέ πλουσίων πολλοί. Ο ατιμάζων πένητας αμαρτάνει, ο ελεών δέ πτωχούς μακαριστός. Πλανώμενοι άδικοι τεκταίνουσι κακά, έλεον δέ καί αλήθειαν τεκταίνουσιν αγαθοί, ουκ επίστανται έλεον καί πίστιν τέκτονες κακών, ελεημοσύναι δέ καί πίστεις παρά τέκτοσιν αγαθοίς. Εν παντί μεριμνώντι ένεστι περισσόν. Ο δέ ηδύς καί ανάλγητος εν ενδεία έσται. Στέφανος σοφών πλούτος αυτών, η δέ διατριβή αφρόνων κακή. Ρύσεται εκ κακών ψυχήν μάρτυς πιστός, εκκαίει δέ ψευδή δόλιος. Εν φόβω Κυρίου ελπίς ισχύος, τοίς δέ τέκνοις αυτού καταλείψει έρεισμα ειρήνης.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΤΗΣ Δ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Τροπάρια

Ήχος β'

Απόστολοι, Μάρτυρες, καί Προφήται, Ιεράρχαι, Όσιοι καί Δίκαιοι, οι καλώς τόν αγώνα τελέσαντες, καί τήν Πίστιν τηρήσαντες, παρρησίαν έχοντες πρός τόν Σωτήρα, υπέρ ημών αυτόν ικετεύσατε, σωθήναι δεόμεθα τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Μνήσθητι Κύριε, ως αγαθός τών δούλων σου, καί όσα εν βίω ήμαρτον συγχώρησον, ουδείς γάρ αναμάρτητος, ει μή Σύ ο δυνάμενος, καί τοίς μεταστάσι δούναι τήν ανάπαυσιν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μήτηρ αγία η τού αφράστου φωτός, Αγγελικοίς σε ύμνοις τιμώντες μεγαλύνομεν.

Καθίσματα

Ήχος πλ. α'

Ανάπαυσον Σωτήρ ημών, μετά Δικαίων τούς δούλους σου, καί τούτους κατασκήνωσον, εν ταίς αυλαίς σου, καθώς γέγραπται, παρορών ως αγαθός τά πλημμελήματα αυτών, τά εκούσια, καί τά ακούσια, καί πάντα τά εν αγνοία, καί γνώσει φιλάνθρωπε.

Δόξα...

Καί πάντα τά εν αγνοία καί γνώσει φιλάνθρωπε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο εκ Παρθένου ανατείλας τώ κόσμω, Χριστέ ο Θεός, υιούς φωτός δι' αυτής αναδείξας, ελέησον ημάς.

Ωδή ς' Ήχος δ'

Εν πελάγει τού βίου

Υπερέβητε όρους, σαρκός Αθληταί, πολλή υπομονή, υπενεγκόντες τιμωρίας πόνους, διό άπαντα πόνον, καί θλίψιν κουφίζετε, τών υμάς ανυμνολογούντων.

Μυριάσιν Αγγέλων, στρατός ηνώθη, αγίων Αθλητών, καί ικετεύει τόν πανάγιον Θεόν, εγκλημάτων μυρίων, ημάς εκλυτρώσασθαι, ως Χριστώ ευηρεστηκότες.

Νεκρώσιμον

Νεκρωθείς καί εν τάφω, Χριστέ υπνώσας, ανέστησας νεκρούς, καί τοίς πίστει τεθνεώσι νέμεις, αγαθότητος πλούτον, Χριστέ τήν ανάπαυσιν, μετά πάντων τών Αγίων.

Θεοτοκίον

Ο Θεού Θεός Λόγος, ζητών Θεώσαι τόν άνθρωπον Άγνη, εκ σού σαρκούται, καί βροτός οράται όν απαύστως δυσώπει, ευρείν ημάς έλεος, εν καιρώ τής απολογίας.

Έτερος τού κυρίου Θεοδώρου

Ειρμός άλλος

Τών πταισμάτων τή ζάλη

Σαρκός καί αίματος Άγιοι μή φεισάμενοι, πρός πάσαν βάσανον έστητε, ακατάπληκτοι, Χριστόν μή εξαρνούμενοι, διό εκ τών ουρανών κατέπεμψε Χριστός, τούς στεφάνους ημίν.

Τή τών Μαρτύρων πανηγύρει υπαντήσωμεν, λαμπροφορούντες ταίς πράξεσι, καί βοήσωμεν εν θεοπνεύστοις άσμασιν. Υμείς εστε αληθώς εωσφόροι, επί γής Χριστομάρτυρες.

Δόξα...

Τριάς αγία δοξάζω σε, φύσιν άναρχον, ένα Θεόν ένα Κύριον, τρία πρόσωπα, Πατρός Υιού καί Πνεύματος, αγέννητον γεννητόν εκπορευτόν, τόν αυτόν καί αϊδιον.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ώ μακαρία Θεόνυμφε, πώς γεγέννηκας άνευ ανδρός, καί μεμένηκας ως τό πρότερον; Θεόν γάρ απεκύησας, τεράστιον φοβερόν, αλλ' αίτησαι σώζεσθαι, τούς υμνούντάς σε.

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Μαρτυρικόν

Τάς συγκοπάς τών μελών υμών διαβλέποντες, ενετρυφάτε τοίς αίμασιν αγαλλόμενοι, αλλά καθικετεύσατε, υπέρ ημών εκτενώς τώ Κυρίω Μάρτυρες αεισέβαστοι.

Στίχ. Μακάριοι, ούς εξελέξω καί προσελάβου Κύριε.

Νεκρώσιμον

Ο εκ γής πλαστουργήσας με καί ζωώσας με, καί εις γήν επιστρέφειν με πάλιν φάμενος, ούς προσελάβου δούλους σου ανάπαυσον, καί εκ φθοράς τού θανάτου ανάγαγε Κύριε.

Ο Ειρμός

Τών πταισμάτων τή ζάλη βυθιζόμενος, ως εν κοιλία τού κήτους συνεχόμενος, σύν τώ Προφήτη κραυγάζω σοι. Ανάγαγε εκ φθοράς τήν ζωήν μου, Κύριε, καί διάσωσόν με.

Ωδή ζ'

Τή εικόνι τή χρυσή

Στολισθέντες Αθληταί, τήν αφθαρσίαν ενθέως τή απεκδύσει τής φθειρομένης σαρκός, τώ δι' ημάς σάρκα έξ αφθόρου, προσλαβόντι Γυναικός, νύν παρίστασθε φαιδροί, διό με ενδύσατε, περιβολήν Ιεράν, γεγυμνωμένον κακώς.

Εγκρατώς πολιτευθείς, τών Αθλοφόρων ο δήμος, τής εγκρατείας ημάς τό στάδιον, ενδυναμοί τρέχειν ακωλύτως, ως κηρύξας τόν Χριστόν, εν σταδίω ανδρικώς, καί παρεστώς βήματι, στεφηφορών εντρυφά, μετ' Αγγέλων νοητώς.

Νεκρώσιμον

Ικεσίαις ο Θεός, τών σών αγίων Μαρτύρων, τούς κοιμηθέντας πιστούς οικέτας σου, τού Παραδείσου πολίτας δείξον, καί φωτός τού νοητού, καταξίωσον αυτούς, απαύστως βοώντάς σοι. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Σε τήν μόνην αγαθήν, εκδυσωπούμεν Παρθένον, κεκακωμένους ημάς αγάθυνον, καί εκτενώς τόν Χριστόν δυσώπει, φύσει όντα αγαθόν, εγκρατείας τόν καιρόν, τά αγαθά πράττοντας, αποπληρώσαι ημάς, υμνολογούντας αυτόν.

Ειρμός άλλος

ο εν τώ όρει, Μωϋσή

Ο μεγαλύνας, τούς Αγίους σου πάντας, καί σημείοις, θαυμαστώσας αυτούς εν Κόσμω, ευλογητός εί εις τούς αιώνας Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Πάσαν ιδέαν, αικισμών διελθόντες, καί γόνυ τώ Βάαλ, μή πεισθέντες κλίναι, στεφάνους δόξης ήρασθε, εκ Θεού Χριστομάρτυρες.

Δόξα...

Η έν Μονάδι, Τριάς προσκυνουμένη ουσία, ο Πατήρ ο Υιός καί τό Πνεύμα, τούς σέ υμνούντας φύλαττε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Παρθενομήτορ, η ολόφωτος Κόρη, η μόνη πρός Θεόν μεσιτεία, μή διαλίπης Δέσποινα, δυσωπείν τού σωθήναι ημάς.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς Αγίοις αυτού.

Τώ αθανάτω, Βασιλεί στρατευθέντες, καί πίστιν, πρός αυτόν δεικνύντες τελείαν, τό αίμα υμών Μάρτυρες, υπέρ αυτού εκενώσατε.

Στίχ. Αι ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Όπου τό φώς σου, τής ζωής αναβλύζει, παράθου, ούς μετέστησας εκ τών προσκαίρων, πιστούς σου δούλους, Κύριε ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Ο Ειρμός

Ο εν τώ όρει, Μωϋσή συλλαλήσας, καί τύπον, τής Παρθένου τήν βάτον δείξας, ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Ωδή η'

Εν πυρί φλογός

Μεγαλώνυμοι Χριστού Αθληταί, καί σεπτοί εν Θεώ, άπαντας τούς ανυμνούντας τά μνημόσυνα υμών, μεγάλων εγκλημάτων, καί τών εκεί βασάνων, λυτρώσατε υμών πρός αυτόν, μεγίσταις ικεσίαις.

Αγιόλεκτον Χριστού τού Θεού, καί στερρόν αληθώς, στράτευμα Μαρτύρων δήμοι, αγιάσατε ημών, τόν νούν καί τήν καρδίαν, εν ταύταις ταίς αγίαις ημέραις τής Νηστείας, υμών αγίαις ικεσίαις.

Νεκρώσιμον

Ρύσαι σκώληκος κολάζοντος, καί οδόντων βρυγμού Κύριε, καί εξωτέρου σκότους πάντας αφεγγούς, ούς πίστει προσελάβου, καί τάξον τούτους, ένθα τό φώς τού σού προσώπου Χριστέ, εκλάμπει εις αιώνας.

Θεοτοκίον

Τόν Σταυρόν Χριστού τόν τίμιον Θεοτόκε αγνή, βλέψαντας, καί εκ καρδίας προσκυνήσαντας ημάς, ταίς σαίς πρός τόν Δεσπότην, αξίωσον πρεσβείαις, ιδείν καί τά Πάθη τά σεπτά, παθών κεκαθαρμένους.

Ειρμός άλλος

Γή καί πάντα

Ώ καλλίστης συναλλαγής! ής εύρατε θανάτω τήν ζωήν, Ιερομάρτυρες Χριστού, πύρ καί ξίφος, κρύη καί θήρας, μηδαμώς πτοηθέντες, καί βοώντες, υμνείτε τόν Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Άνω χορός αγγελικός, κάτω δέ ημείς οι επί γής, αινούμεν Μάρτυρες Χριστού, τά ξένα άθλα καί τούς αγώνας, τής υμών ευανδρείας, ευλογούντες υμνούντες τόν Κύριον, καί υπερυψούντες εις πάντας τούς αιώνας.

Ευλογούμεν Πατέρα, Υιόν, καί άγιον Πνεύμα

Φώς ζωήν τε καί ζωάς, σέβω σε Πατέρα, καί Υιόν, καί Πνεύμα τό εκπορευτόν, φύσιν μίαν, τρείς υποστάσεις, Θεόν ένα μέλπων. Ευλογώ σε ύμνώ σε τόν Κύριον, καί υπερυψώ σε, εις πάντας τούς αιώνας.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τίς υμνήσει σε γηγενών, άσπιλε αγνή Περιστερά; σύ γάρ εκύησας ημίν, φώς τό μέγα ζωής τόν πλούτον, Ιησούν τόν Σωτήρα, όν υμνούμεν αινούντες ως Κύριον, καί υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς Αγίοις αυτού.

Τούς αγώνας τούς θαυμαστούς, Μάρτυρες δοξάζοντες υμών, τόν ευεργέτην καί Θεόν, ευλογούμεν καί προσκυνούμεν, τόν εν τώ σταδίω, τών αγώνων υμάς ενισχύσαντα, όν υπερυψούμεν εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Αι ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Σύ θανάτου καί τής ζωής, Κύριος υπάρχων καί Θεός, τούς μεταστάντας ευσεβώς εξεγείρων, εκεί παράθου εν σκηναίς τών Δικαίων, ευλογούντας υμνούντάς σε Κύριε, καί υπερυψούντας, εις πάντας τούς αιώνας.

Αινούμεν, ευλογούμεν, καί προσκυνούμεν τόν Κύριον

Ο Ειρμός

Γή καί πάντα τά εν αυτή, θάλασσαι καί πάσαι αι πηγαί, οι ουρανοί τών ουρανών, φώς καί σκότος, ψύχος καί καύσων, υιοί τών ανθρώπων, Ιερείς ευλογείτε τόν Κύριον, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Ότι εποίησέ μοι, μεγαλεία

Υπάρχοντες φωστήρες, απλανείς Χριστού Αθληταί, φωτίσατε ημών τούς λογισμούς, καί νευρώσατε ποιείν, τά φωταυγή καί καθαρά, Θεού θελήματα.

Ρομφαίαι καθοράσθε, κατασφάττουσαι δυσμενείς, γενναίοι τού Κυρίου Αθληταί, αλλά ρύσατε ημάς, εκ τών βελών τού πονηρού ταίς προστασίαις υμών.

Νεκρώσιμον

Ανάπαυσον Οικτίρμον, εν τοίς κόλποις τού Αβραάμ, τούς δούλους σου τούς πίστει εξ ημών, εκδημήσαντας πρός σέ, τόν τού παντός δημιουργόν καί υπεράγαθον.

Θεοτοκίον

Σαρκός μου τάς κινήσεις, απονέκρωσον η Θεόν, σαρκί αποτεκούσα υπέρ νούν, καί παράσχου φωτισμόν, τή διανοία μου Αγνή, νεφέλη ούσα φωτός.

Ειρμός άλλος

Μεγαλύνομεν πάντες

Αναμέλπομεν πάντες, τά μνημόσυνα υμών, Μάρτυρες πανεύφημοι, βλέποντες τά σκάμματα, τών Ιερών υμών άθλων, καί εκπλαγέντες, τόν Χριστόν μεγαλύνομεν.

Πρός αλλήλους αθλούντες, φασίν οι Αθλοφόροι. Σαρκός μή φεισώμεθα, δεύτε αποθάνωμεν υπέρ Χριστού, ίνα όλον αιώνα ζήσωμεν, χορεύοντες άληκτα.

Δόξα...

Η Τριάς τούς εν μιά, φύσει σε ανυμνούντας, Πατήρ ο αγέννητος, καί ο γεννηθείς Υιός, καί Πνεύμα τό εκπορευτόν, τώ σώ ελέει αβλαβείς συντήρησον.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε πάνσεμνε Αγνή, παρθενίας καύχημα, μητέρων τό στήριγμα, ανθρώπων βοήθεια, καί τού Κόσμου η χαρά, Μαρία Μήτηρ, καί δούλη τού Θεού ημών.

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Ο χορός τών Αγίων, δέξαι τήν προσευχήν μου, καί ως κατηξίωμαι τόν Σταυρόν ασπάσασθαι, καί τό σωτήριον Πάθος συμπροσκυνήσαί με, τόν Χριστόν αιτήσατε.

Στίχ. Μακάριοι, ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Άνες άφες Οικτίρμον, τοίς μεταστάσι πρός σέ τόν φιλάνθρωπον, καί τούτους ανάπαυσον εν σκηναίς τών εκλεκτών, σύ γάρ υπάρχεις ζωή καί ανάστασις.

Ο Ειρμός

Μεγαλύνομεν πάντες, τήν φιλανθρωπίαν σου Κύριε Σωτήρ ημών, η δόξα τών δούλων σου, καί στέφανος τών πιστών, ο μεγαλύνας τήν μνήμην τής Τεκούσης σε.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Προκείμενον Ήχος πλ. β'

Αι ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε κεκράξομαι, ο Θεός μου.

Πρός Εβραίους Επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα

(Κεφ. ς', 9-12)

Αδελφοί, πεπείσμεθα περί υμών, αγαπητοί, τά κρείττονα καί εχόμενα σωτηρίας, ει καί ούτω λαλούμεν, ου γάρ άδικος ο Θεός, επιλαθέσθαι τού έργου υμών, καί τού κόπου τής αγάπης, ής ενεδείξασθε εις τό όνομα αυτού, διακονήσαντες τοίς αγίοις, καί διακονούντες. Επιθυμούμεν δέ έκαστον υμών τήν αυτήν ενδείκνυσθαι σπουδήν πρός τήν πληροφορίαν τής ελπίδος άχρι τέλους, ίνα μή νωθροί γένησθε, μιμηταί δέ τών διά πίστεως καί μακροθυμίας κληρονομούντων τάς επαγγελίας.