ΤΗ ΠΑΡΑΣΚEΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Στιχηρά

Ήχος πλ. δ'

Δεύτε άπαντες πιστοί

Δεύτε άπαντες πιστοί, τάς τών οσίων Πατέρων, χορείας υμνήσωμεν, Αντώνιον τόν Κορυφαίον, τόν φαεινόν Ευθύμιον, καί έκαστον, καί πάντας ομού, καί τούτων ώσπερ Παράδεισον, άλλον τρυφής, τάς πολιτείας νοητώς διεξερχόμενοι, τερπνώς ανακράξωμεν. Ταύτα τά ξύλα, ά εφύτευσεν ο Θεός ημών, τά αυτά, τούς αφθάρτους καρπούς τής ζωής εξανθήσαντα, προσήγαγον τώ Χριστώ, εκτρέφοντα ημών τάς ψυχάς, πρός ούς βοήσωμεν, θεοφόροι μακάριοι, πρεσβεύσατε, τού σωθήναι ημάς. (Δίς)

Χαίρε Αίγυπτε πιστή, χαίρε Λιβύη οσία, χαίρε θηβαϊς εκλεκτή, χαίρε πάς τόπος, καί πόλις καί χώρα, η τούς πολίτας θρέψασα, τής Βασιλείας τών ουρανών, καί τούτους εν εγκρατεία, καί πόνοις αυξήσασα, καί τών επιθυμιών, τελείους άνδρας τώ Θεώ, αναδείξασα, ούτοι, φωστήρες τών ψυχών ημών ανεφάνησαν, οι αυτοί τών θαυμάτων τή αίγλη, καί τών έργων τοίς τέρασιν, εξέλαμψαν νοητώς, εις τά πέρατα άπαντα, Αυτοίς βοήσωμεν, Πατέρες παμμακάριστοι, πρεσβεύσατε, τού σωθήναι ημάς. (Δίς)

Τίς εξείποι γηγενών, τούς θαυμαστούς υμών βίους, Πατέρες παγκόσμιοι; ποία δέ γλώσσα λαλήσει, τούς ιερούς εν Πνεύματι αγώνας, καί ιδρώτας υμών, τά άθλα τών αρετών, τήν τήξιν τού σώματος, τάς παλαίστρας τών παθών, εν άγρυπνίαις καί ευχαίς, καί τοίς δάκρυσιν, υμείς εν κόσμω, ώσπερ Άγγελοι όντως ώφθητε, οι αυτοί, τάς δαιμόνων δυνάμεις, τελείως καθείλετε, τελέσαντες θαυμαστά, καί εξαίσια τέρατα, Διό πρεσβεύσατε, σύ ημίν παμμακάριστοι, τυχείν ημάς τής αλήκτου χαράς. (Δίς)

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Τό κατ' εικόνα, τηρήσαντες αλώβητον, νούν ηγεμόνα, κατά παθών ολεθρίων, ασκητικώς ενστησάμενοι, εις τό καθ' ομοίωσιν ως δυνατόν ανεληλύθατε, ανδρικώς γάρ τήν φύσιν εκβιασάμενοι, εσπεύσατε τό χείρον καθυποτάξαι τώ κρείττονι, καί τήν σάρκα δουλώσαι τώ Πνεύματι, όθεν μοναζόντων, ανεδείχθητε ακρότης, πολισταί τής ερήμου, ευδρομούντων αλείπται, κανόνες αρετής ακριβέστατοι. Καί νύν εν ουρανοίς, τών εσόπτρων λυθέντων Πανόσιοι, καθαρώς εποπτεύετε, τήν αγίαν Τριάδα, εντυγχάνοντες αμέσως, υπέρ τών πίστει καί πόθω τιμώντων υμάς.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό α τό κατά τόν τυχόντα Ήχον

Προκείμενον Ήχος βαρύς

Ο Θεός αντιλήπτωρ μου εί, τό έλεός σου προφθάσει με.

Στίχ. Εξελού με, εκ τών εχθρών μου ο Θεός.

Προφητείας Ζαχαρίου τό Ανάγνωσμα

(Κεφ Η' 19-23)

Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, Νηστεία η τετάρτη, καί νηστεία η πέμπτη, καί νηστεία η εβδόμη, καί νηστεία η δεκάτη, έσονται τώ οίκω Ιούδα καί τω οίκω Ισραήλ, εις χαράν καί ευφροσύνην, καί εις εορτάς αγαθάς, καί ευφρανθήσεσθε, καί τήν αλήθειαν, καί τήν ειρήνην αγαπήσατε. Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ, Έτι ήξουσι λαοί πολλοί, καί κατοικούντες πόλεις πολλάς, καί συνελεύσονται κατοικούντες πέντε πόλεις εις μίαν πόλιν, λέγοντες, Πορευθώμεν δεηθήναι τού προσώπου Κυρίου, καί εκζητήσαι τό πρόσωπον Κυρίου Παντοκράτορος εν Ιερουσαλήμ. Καί ήξουσι λαοί πολλοί, καί έθνη πολλά, εκζητήσαι τό πρόσωπον Κυρίου Παντοκράτορος εν Ιερουσαλήμ, καί εξιλάσασθαι τό πρόσωπον Κυρίου. Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Εν ταίς ημέραις εκείναις, επιλήψονται δέκα άνδρες εκ πασών τών γλωσσών τών εθνών, καί επιλήψονται τού κρασπέδου ανδρός Ιουδαίου, λέγοντες, Πορευσώμεθα μετά σού, διότι ακηκόαμεν, ότι ο Θεός μεθ' υμών εστιν.

Προκείμενον Ήχος πλ. β'

Ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον, από τού νύν, καί έως τού αιώνος.

Στίχ. Κύριε ουχ υψώθη η καρδία μου.

Απόστιχα

Ιδιόμελον Ήχος β'

Καθαρίσωμεν εαυτούς αδελφοί, από παντός μολυσμού, σαρκός καί πνεύματος, τάς λαμπάδας τών ψυχών ημών φαιδρύνωμεν, διά φιλοπτωχείας, μή κατεσθίοντες αλλήλους τή συκοφαντία, έφθασε γάρ ο καιρός, όταν ο Νυμφίος ελεύσεται, πάσιν αποδούναι κατά τά έργα αυτού, Συνεισέλθωμεν Χριστώ μετά τών φρονίμων Παρθένων, τήν φωνήν εκείνην τού Ληστού, πρός αυτόν ανακράζοντες, Μνήσθητι ημών Κύριε, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου. (Δίς)

Μαρτυρικόν

Τών αγίων Μαρτύρων πρεσβευόντων υπέρ ημών, καί τόν Χριστόν υμνούντων, πάσα πλάνη πέπαυται, καί τών ανθρώπων τό γένος πίστει διασώζεται.

Δόξα... Ήχος πλ. δ'

Τών Μοναστών τά πλήθη, τούς καθηγητάς νύν τιμώμεν, Πατέρες όσιοι, δι' υμών γάρ τρίβον, τήν όντως ευθείαν πορεύεσθαι έγνωμεν, μακάριοι εστέ τώ Χριστώ δουλεύσαντες, καί εχθρού θριαμβεύσαντες τήν δύναμιν, Αγγέλων συνόμιλοι, Δικαίων ομόσκηνοι, καί Αγίων, μεθ' ών πρεσβεύσατε τώ Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Χαίρε αγνείας κειμήλιον, χαίρε αϋλου φωτός, καθαρόν ενδιαίτημα, χαίρε τό κεφάλαιον, τής ημών σωτηρίας τε, τών Αποστόλων, χαίρε τό κήρυγμα, καί τών, Μαρτύρων, χαίρε τό καύχημα, χαίρε τό πλήρωμα, Προφητών Πανάμωμε, καί Ασκητών, Μοναστών αγλάϊσμα, καί σωτηρία πιστών.

Απολυτίκιον Ήχος δ'

Ο Θεός τών Πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ' ημών κατά τήν σήν επιείκειαν, μή αποστήσης τό έλεός σου αφ' ημών, αλλά ταίς αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον τήν ζωήν ημών.

Θεοτοκίον

Τό απ' αιώνος απόκρυφον, καί Αγγέλοις άγνωστον Μυστήριον, διά σού Θεοτόκε τοίς επί γής πεφανέρωται, Θεός εν ασυγχύτω ενώσει σαρκούμενος, καί Σταυρόν εκουσίως υπέρ ημών καταδεξάμενος, δι' ού αναστήσας τόν Πρωτόπλαστον, έσωσεν εκ θανάτου τάς ψυχάς ημών.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ

ΠΡΩΪ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Ήχος πλ. δ'

Τό προσταχθέν μυστικώς

Ταίς τών πατέρων αστραπαίς καταυγασθέντες, ως εις Παράδεισον τερπνόν νύν εισιόντες, τής τρυφής τού χειμάρρου καταπολαύσωμεν, καί τούτων τάς αριστείας θαμβητικώς, σκοπούντες αμιλληθώμεν ταίς αρεταίς, τώ Σωτήρι κραυγάζοντες, Ευχαίς αυτών ο Θεός, μετοχους ημάς ποίησον, ουρανών Βασιλείας σου.

Δόξα... Όμοιον

Τόν αρχηγόν τών Μοναστών Παύλον συμφώνως, σύν Αντωνίω τώ σοφώ καί Ευθυμίω, ανυμνήσωμεν πάντες, σύν τοίς λοιποίς Πατράσι, καί τούτους καθικετεύσωμεν, όπως Χριστόν, απαύστως εκδυσωπώσιν υπέρ ημών, τών τήν θείαν καί πάμφωτον, επιτελούντων μνήμην αυτών, εν άσμασι δοξάζοντες, τόν Σωτήρα καί Κύριον.

Καί νύν... Θεοτοκίον Όμοιον

Ευχαριστούμέν σοι αεί Θεοτόκε, καί μεγαλύνομεν αγνή, καί προσκυνούμεν, ανυμνούντες τόν τόκον σου κεχαριτωμένη, βοώντες ακαταπαύστως, Σώσον ημάς, Παρθένε παντελεήμον ως αγαθή, καί δαιμόνων εξάρπασον, λογοθεσίου φοβερού, καί ώρα τής ετάσεως, μή αισχυνθώμεν οι δούλοί σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Ήχος πλ. δ'

Ανέστης εκ νεκρών

Αντώνιον ομού, καί Ευθύμιον πάντες, σύν πάσι τοίς λοιποίς, θεοφόροις Πατράσιν, ευφημήσωμεν ύμνοις, αυτών τήν μνήμην πανηγυρίζοντες, ούτοι γάρ τώ Κυρίω, υπέρ τού κόσμου παντός πρεσβεύουσιν, ίνα ρυσθώμεν τής αρχαίας αράς, λυτρωθέντες κολάσεως.

Δόξα...

Τό προσταχθέν μυστικώς

Ως εις λειμώνα αρετών ανθηφορούντα, τών θεοφόρων Ασκητών περιπατούντες, τής οσμής πληρούμεθα τής ηδυπνόου, τοίς άθλοις γάρ στομωθέντες τών πειρασμών, τό σώμα τή εγκρατεία δουλοπρεπώς, καθυπέταξαν πνεύματι, αγγελικήν επί γής, πολιτείαν βιώσαντες, δόξης ούν ηξιώθησαν.

Καί νύν... Θεοτοκίον Όμοιον

Τών Ασωμάτων σου Χριστέ, καί τού Προδρόμου, τών Μαθητών, τών Προφητών, καί τών Μαρτύρων, τών Αγίων απάντων τε, καί τών Οσίων, πρεσβείαις τής απειράνδρου καί αγαθής, Μητρός σου, εκδυσωπούμενος, δός ημίν, τώ φωτί σου πορεύεσθαι, καί καταξίωσον ημάς, τυχείν τής Βασιλείας σου, διά σπλάγχνα ελέους σου.

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Άσμα αναπέμψωμεν

Πάντες εν ωδαίς πνευματικαίς, τούς εν ασκήσει λάμψαντας, θείους Πατέρας ημών, υμνήσωμεν συμφώνως, ούς ήνεγκεν Αίγυπτος, Θηβαϊς καί Λιβύη, άπας τόπος, καί πόλις, καί χώρα.

Χαίροις Μοναστών ο αρχηγός, Αντώνιε πανένδοξε, Αμμούν ο θεοφόρος, τό τής νηστείας κλέος, Αρσένιε Αγγελε, κράτος τής ησυχίας, καί Αμμωνάς ο πνευματοφόρος.

Τέρπου σκεύος όντως τού Θεού, Αγάθων ιερόψυχε, Αχιλλά καί Αμώη, τά άνθη τής ερήμου, Ανούβ, καί Αλώνιε, Αμοναθά, καί Άνθιμε, τών αρετών φαιδροί μαργαρίται.

Λύχνοι διακρίσεως ημίν, υμνείσθω Άρης σήμερον, καί Απολλώς ο μέγας, υπακοής δέ φώτα, Αθρέ καί Ακάκιος, τούτοις καί Αββακύρης, συνεκλάμπει, ως τις εωσφόρος.

Όρος πολιτείας υψηλής, ανέφανεν Αυξέντιος, αθλητής δέ αγνείας, Αβράμιος, ο μέγας, μεθ' ών Αφροδίσιος, στύλος τής εγκρατείας ανεδείχθη, σύν Αθηνοδώρω.

Λάμπει ως αστήρ εν ουρανώ, εν ασκηταίς Αμμώνιος καί ο θείος Ανίνας, αυγάζει δέ σύν τούτοις, καί ο μέγας Αντίοχος, Αγαπητός ο πάνυ, είς τις άλλος, σύν τούτοις αυγάζει.

Ύμνοις ευφημούμεν ιεροίς, τόν μέγαν Αθανάσιον, τόν εν τώ όρει λαμπρώς, ασκήσαντα τού 'Αθω, φωστήρα τόν μέγιστον πάσης τής οικουμένης, ού πρεσβείαις σωζόμεθα πάντες.

Βίοις θεοπνεύστοις αληθώς, Παράδεισος εδείχθητε, τής Εκκλησίας σοφοί μακάριοι Πατέρες, οί πάντες κατ' όνομα, υπέρ ημών πρεσβείαν, τώ Κυρίω ποιείτε απαύστως.

Μαρτυρικόν

Δεύτε φιλομάρτυρες πιστοί, τιμήσωμεν τούς Μάρτυρας, εν ετησίοις ωδαίς, καί άσμασιν εν πίστει, Χριστώ τώ Θεώ ημών, άδοντες καί βοώντες, Άσωμέν σοι τώ μόνω Δεσπότη.

Δόξα...

Τρία μιάς φύσεως υμνώ, πρόσωπα αυθυπόστατα, αγέννητον Πατέρα, Υιόν τόν γεννηθέντα, καί Πνεύμα τό άγιον, άναρχον βασιλείαν, εξουσίαν, θεότητα μίαν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίροις, ο πανάγιος Ναός, ο πόκος ο θεόδροσος, εσφραγισμένη πηγή, τού αθανάτου ρείθρου, τήν πόλιν σου Δέσποινα, φύλαττε εκ παντοίων, πολεμίων απολιορκήτως.

Ο Ειρμός

Άσμα αναπέμψωμεν λαοί, τώ θαυμαστώ Θεώ ημών, τώ απαλλάξαντι τόν Ισραήλ εκ δουλείας, ωδήν επινίκιον άδοντα καί βοώντα, Άσωμέν σοι τώ μόνω Δεσπότη.

Ωδή β'

Ο Ειρμός

Ίδετε, ίδετε, ότι εγώ ειμι ο Θεός υμών, ο πρό τών αιώνων γεννηθείς εκ τού Πατρός, καί εκ τής Παρθένου επ' εσχάτων, πλήν ανδρός κυηθείς, καί λύσας τήν αμαρτίαν, τού προπάτορος Αδάμ, ως φιλάνθρωπος.

Οσμής νύν πληρούμεθα, ως εις Παράδεισον άλλον θέοντες, τών θεοφυτεύτων αρετών τών Ασκητών, άς εν εγκρατεία, καί δάκρυσιν ήνθησαν, ποικίλως καρποφορούντες, πολιτείας τώ Θεώ οι οσιώτατοι.

Μέγας Βησσαρίων, πτηνών τόν βίον ζών, άλλος Άγγελος, νέος Ιώβ πάλιν, ο στερρός Βενιαμίν, αλλά καί Βιτάλιος λαμπτήρ, πόρνας σώζων Θεώ, Βυτίμιος δέ ο θείος, καί ο κλεινός Βαβύλας, σύν τούτοις υμνείσθωσαν.

Ύψει πολιτείας, ουράνιος γέγονας ώ Βενέδικτε, οίκος δέ σοφίας, ο ποιμήν Βασιανός, αλλά καί Βασίλειός τις, ήρε στέφανον υπακοής, τώ τάφω γάρ ζών οικήσας, διαδείκνυσιν ημίν υπακοής τό λαμπρόν.

Ύμνος Γελασίω, ούτος αοίδιμος βασιλεύς παθών, αίνος Γερασίμω, ώ δεδούλευκεν ο θήρ, είκε γάρ αυτώ, δι' αρετής τελειότητα, δόξα καί Γερμανώ, τώ πατρί, σύν Γαϊω τώ σοφώ θεραπευτή τού Χριστού.

Δαυϊδ Θεσσαλονίκης, γέρας καί καύχημα, ο θεόληπτος Δανιήλ, αινείσθω ο εν θαύμασι πολύς, έργω δέ καί λόγω Δανιήλ ο τής Σκήτεως Δίός τε καί Δάλματος, αρχηγοί τών μοναστών, έρεισμα πίστεως.

Αστέρων διαυγείας, υποταγή πολλώ κρείττους έδειξεν, ως δύο φωστήρας καταλάμποντας ημάς, Δομετιανόν τε καί Δομέτιον τούς θεόφρονας, σύν τούτοις καί οι ανώνυμοι, ενδόξως ανυμνείσθωσαν.

Μαρτυρικόν

Όλβος ακένωτος, πιστών τήν λάρνακα προκατέλαβε, τών υπέρ Κυρίου αθλησάντων ευσεβώς, δεύτε οι πιστοί μαρτυρικώς τούτοις άσωμεν, καρπούμενοι τάς ιάσεις τών ψυχών, καί σωμάτων διά πίστεως.

Δόξα...

Υπερτελεστάτη, Μονάς, υπέρθεε τρισυπόστατε, αγέννητε Πάτερ, καί Υιέ μονογενές, Πνεύμα εκ Πατρός εκπορευθέν, δι' Υιού δέ φανέν, ουσία μία καί φύσις, κυριότης βασιλεία, σώσον πάντας ημάς.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μόνη εισήγαγες, τή ανθρωπότητι ξένην γέννησιν, μόνη ουχ υπέστης, τήν εκ φύσεως φθοράν, άσπορον αφθόρως, τοκετόν υπομείνασα, διό σε ως Θεοτόκον, κατά χρέος οι πιστοί, Αγνή δοξάζομεν.

Καταβασία

Ωδή γ'

Ουκ έστιν άγιος, ως ο Κύριος

Εις άλλον Παράδεισον, εισιόντες αρετών, τών θεσπεσίων Πατέρων, τοίς τούτου γευσώμεθα, αειζωοπαρόχου, εμψύχου τρυφήσεως, πιστώς ανευφημούντες αυτούς.

Τιμάσθω Ευθύμιος, ο φανώτατος αστήρ, ο εωσφόρος Eλλάδιος, Εφραίμ ο θεόπνευστος, συν Ευλογίω τώ πάνυ, οι έργοις καί θαύμασιν, αστράψαντες τοίς πέρασιν.

Υμνείσθω εν άσμασι, Ζωσιμάς ο θαυμαστός, καί Ζαχαρίας ο πάντιμος, καί Ζήνων, καί Ζώϊλος, Ησαϊας ο μέγας, Ηλίας ο ένδοξος, σύν τούτοις γεραιρέσθωσαν.

Τής Θέρμης Θεόδωρον, τόν πανάγαστον υμνώ, καί τού Εννάτου τόν πάνυμνον, μεθ' ών καί Θεόδουλον, σύν Θεωνά αναμέλπω, τιμώ τόν θεσπέσιον, καί μέγαν Θεοδόσιον.

Αινείσθω Θεόκτιστος, ο πανάριστος ποιμήν, καί ο υψίνους Θαλάσσιος, ο μέγας Θεόδωρος, ο κληθείς Συκεώτης, σημείοις καί τέρασι, φανείς επί τής γής υψηλός.

Αστέρες ανίσχουσιν, άλλοι πάλαι παμφαείς, ο κολοβός Ιωάννης, σύν τοίς εν τή κλίμακι, τρισί φαεσφόροις, σύν πλείοσιν άλλοις τε, ενδόξως καταλάμποντες.

Μαρτυρικόν

Τιμήσωμεν άσμασι, καί ωδαίς πνευματικαίς, οι συνελθόντες φιλέορτοι, Μαρτύρων τήν πάνσεπτον, καί ετήσιον μνήμην, αεί γάρ πρεσβεύουσι Χριστώ, υπέρ τού γένους ημών.

Δόξα...

Τριάς ομοούσιε, καί υπέρθεε Μονάς, η διαιρέσει τήν ένωσιν καί έμπαλιν έχουσα, τοίς προσώποις τήν φύσιν, εις έν ημάς σύναψον θέλημα τών σών εντολών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Σκηνήν σε θεότευκτον, προδιέγραψε Μωσής, τοίς Σεραφίμ συγκαλύπτουσαν, Αγίων τά Άγια, προτυπών σου Παρθένε, τόν τόκον τόν άχραντον, Χριστόν σαρκί τραφήσεσθαι.

Ο Ειρμός

Ουκ έστιν άγιος, ως ο Κύριος, καί ουκ έστι δίκαιος, ως ο Θεός ημών, όν υμνεί πάσα κτίσις, καί ουκ έστιν άγιος, πλήν σου Κύριε φιλάνθρωπε.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν σοφίαν καί Λόγον

Αντωνίου τό πράον καί καθαρόν, Ευθυμίου τό μέγα καί θαυμαστόν, Παύλου Αρσενίου τε, τό αμιγές καί ησύχιον, Θεοκτίστου τό κλέος, καί τών λοιπών Οσίων, απάντων τά τάγματα, οι πιστοί δοξάσωμεν, καί συνευφημήσωμεν, εν ωδαίς σύν τούτοις, Ευπραξίαν τήν παρθένον, σύν πάσαις υμνήσωμεν, γυναικών ταίς θεόφροσι, καί συμφώνως βοήσωμεν, Πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω τήν αγίαν μνήμην υμών.

Δόξα... Όμοιον

Τούς δεσμούς διαρρήξαντες τών παθών, εκολλήθητε πόθω τών αγαθών, δόξαν υπερκόσμιον, εν Χριστώ ενεδύσασθε, εξ οικείων κόπων, ευρόντες ανάπαυσιν, εγκρατείας πόνοις, τυχόντες τής άνω ζωής, όθεν επαξίως συνευφραίνεσθε άμα, ταίς άνω Δυνάμεσι, γηθοσύνως εν ά σμασι, τώ Θεώ παριστάμενοι, Θεοφόροι Πατέρες ημών, τών πταισμάτων άφεσιν αιτήσασθε, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Καί νύν... Θεοτοκίον Όμοιον

Εις ιλύν ενεπάγην αμαρτιών, καί ουκ έστιν υπόστασις εν εμοί, δεινώς κατεπόντισε, καταιγίς τών πταισμάτων μου, αλλ' ως τεκούσα Λόγον, τόν μόνον φιλάνθρωπον, επ' εμέ τόν δούλόν σου, επίβλεψον δέομαι, ρύσαι αμαρτίας, καί παθών ψυχοφθόρων, καί πάσης κακώσεως, τού αλάστορος Δέσποινα, ίνα ψάλλω γηθόμενος, Πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δοθήναί μοι, σέ γάρ έχω ελπίδα ο δούλός σου.

Ωδή δ'

Εξ όρους κατασκίου

Λαμπτήρ κοσμοφανής, ο θείος Ιλαρίων, όρος γνωστικόν, ο μέγας Ιουστίνος, μεθ' ών Ιέραξ τιμάσθω, καί Ιβηστίων, οι αριστόκλεοι, σύν τώ Ιωσήφ.

Καί Ιερεμίας, ήστραψε τώ βίω, ώφθη δέ καί σθένος μέγα ισχυρίων, μεθ' ών πυρσεύει Καρίων, Κόπρης καί Κάστωρ, Κασσιανός δέ δι' αμφοίν παγκαλλής.

Άγαμαι Καλλίστου, τάς χρηστολογίας, αινώ τάς Λαυρεντίου αγαθοεργίας, τήν ευπραξίαν Λογγίνου διαφημίζω, καταγεραίρω τάς τού Λώτ αρετάς.

Λεόντιον υμνώ, βυθόν θεολογίας, Μάξιμον δέ μέλπω, πέλαγος δογμάτων, Μαρκιανόν εγκαλλώπισμά τε, καί Μάρκον, τόν ευπειθή καί, τόν θεάκουστον.

Γέρας αρετών, Μακάριος ο μέγας, ο Πολιτικός δέ χρήμα ευσεβείας, ανακηρύττεται τούτοις Μάρκος ο πάνυ, σύν Δαλματώη, ο αιθίοψ Μωσής.

Μαρτινιανού, καί Μάλχου μεγαλύνω τούς υπέρ αγνείας δρόμους τε καί άθλους, τό ευπραγές δέ Μαρκέλλου τού ποιμενάρχου, τιμώ καί Μίλλην τόν νεκρέγερτον.

Μαρτυρικόν

Μάρτυρες Χριστού, απαύστους ικεσίας, τώ Δημιουργώ, προσάγετε καί κτίστου, υπέρ ειρήνης τού κόσμου, καί τών τιμώντων, υμών τήν μνήμην εν τοίς άσμασι.

Δόξα...

Ξένον ότι έν, καί τρία η θεότης, όλη εν τρισί, προσώποις αμερίστως, Πατήρ, Υιός γάρ καί Πνεύμα άγιόν εστι, τά προσκυνούμενα εν φύσει μιά.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε τού Θεού, ευρύχωρον χωρίον, χαίρε κιβωτέ, τής νέας Διαθήκης, χαίρε η στάμνος, το μάννα εξ ής εδόθη, πάσι βροτοίς τό επουράνιον.

Ο Ειρμός

Εξ όρους κατασκίου Λόγε, ο Προφήτης, τής μόνης Θεοτόκου, μέλλοντος σαρκούσθαι, θεοπτικώς κατενόησε, καί εν τρόμω, εδοξολόγει σου τήν δύναμιν.

Ωδή ε'

Τής τών παθών με αχλύος

Τού εν Εδέμ Παραδείσου, δεύτε ίδωμεν άνθη αείζωα, τά θεοβλαστούργητα, Πατέρων σπουδάσματα, ών υπάρχει μόνος γεωργός ο Κύριος.

Νείλου τοίς ρείθροις τών λόγων, καταρδεύεται πάσα, νοερά ψυχή, Ναυκρατίου Νίκωνος, τοίς βίοις λαμπρύνεται, σύν Ναθαναήλ δέ, καί Νισθένωρ τέρπει αυτήν.

Ο Ξενοφών σύν υιέσιν, αρεταίς απαστράπτων, φωτίζει ημάς, μέγας δέ Ορσήσιος, υπέρ δέ Ονούφριος, τόν Ποιμένα δέ, τίς αξιολογήσει βροτών.

Παμβώ καί πράξει καί λόγω, μακαριζέσθω αξίως, ως υψηλός, είργων δέ τούς δαίμονας Πούπλιος ο ένδοξος, δοξαζέσθω ίσα, ο λαμπρός Πιννούφριος.

Αξιοχρέως τιμάσθω, ο περίδοξος όντως Παφνούτιος, Πίωρ, Πατερμούθιος Παύλος ο απλούστατος, Πιτυρούν ο μέγας καί Πατέρων έξοχος.

Λαμπρώς εγκωμιαζέσθω, ο φωστήρων φωστήρ, ο Παχώμιος, Παλάμων ο σύναθλος, ο θείος Πετρώνιος, Πασσαρίων σύν τούτοις, θείαις εξυμνείσθω ωδαίς.

Μαρτυρικόν

Αθλητικώς εν σταδίω, τόν Χριστόν Θεόν ανακηρύξαντες, αήττητοι Μάρτυρες, στεφάνους ελάβετε, καί χορεύετε σύν τοίς Ασωμάτοις χοροίς.

Δόξα...

Ταίς υποστάσεσι τρία, ει καί φύσει τό έν, θεότης εστίν, εις ά βεβαπτίσμεθα, καί οίς περ πιστεύομεν, ο Πατήρ, ο Λόγος, καί τό Πνεύμα τό συμφυές,

Καί νύν... Θεοτοκίον

Η διά λόγου τόν Λόγον, υπέρ λόγον τεκούσα Πανάχραντε, αυτήν ικετεύουσα, μή παύση δεόμεθα, εκ κινδύνων αεί ρύσασθαι τήν ποίμνην σου.

Ο Ειρμός

Τής τών παθών με αχλύος, ως εκ νυκτός βαθυτάτης λυτρούμενος, ορθρίζειν αξίωσον, τό πνεύμά μου δέομαι, εν φωτί ημέρας, τών σών προσταγμάτων Χριστέ.

Ωδή ς'

Συνεχόμενον δέξαι με

Θαυμαστοί οι πανσέβαστοι, Πατέρες ημών, ών οι θείοι άθλοι, ών τά παλαίσματα, ών αι ιάσεις, τίς γάρ πλήν τούτων, έδειξε τεράτων ισχύν.

Ραβουλάς ο θαυμάσιος, καί Ρούφος ομού, καί Σισώης άμα ο ισάγγελος ανευφημείσθω, μεθ' ών ο θείος Σέριδος, καί Σιλουανός.

Ουρανός τετραφώστηρος, εφάνη εν γή, η δίς δύο αύτη, Συμεώνιος ομωνυμία, οί εν τοίς στύλοις τρείς εισι, καί είς ο Σαλός.

Μέσον άστρων ως ήλιος, ών ήν αρχηγός, ο ηγιασμένος Σάββας ήστραψε, μεθ' όν αυγάζει καί Σεραπίων, πράξεσι, σύν τώ Σιλβανώ.

Σαρματάς καί Τιμόθεος, Τιθόης ομού, σύν Υπερεχίω, καί Φαρμούθιος, Φωκάς, Χαρίτων, Χαιρήμων, Ψόης υμνείσθω, καί Ώρ ο σοφός.

Η αγία καί ένδοξος, Πατέρων πληθύς, η μνημονευθείσα, καί ανώνυμος, ρύσαι κινδύνων, τούς πόθω τά μνημόσυνα τελούντας υμών.

Μαρτυρικόν

Θαυμαστός εί φιλάνθρωπε, εν σοίς Αθληταίς, ών οι θείοι άθλοι, ών τά θαύματα, ών αί ιάσεις, ών ταίς πρεσβείαις, σώσον ημάς Κύριε.

Δόξα...

Σέ τριάς υπεράρχιε, καί θεία μονάς, φώς καί φώτα μέλπω, ζωήν καί ζωάς, Νούν Λόγον, Πνεύμα άγιόν τε, καί άγια, τόν ένα Θεόν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Εκ τής ρίζης ανέτειλε, σού άνθος ζωής, Ιεσσαί προπάτορ, ανασκίρτησον, ο σώζων κόσμον, εκ τής αγνής Νεάνιδος, Χριστός ο Θεός.

Ο Ειρμός

Συνεχόμενον δέξαι με, φιλάνθρωπε, εκ πταισμάτων πολλών, καί προσπίπτοντα, τοίς οικτιρμοίς σου, ως τόν Προφήτην, Κύριε, σώσόν με.

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'

Ως απαρχάς

Ως ευσεβείας κήρυκας, καί ασεβείας φίμωτρα, τών θεοφόρων τόν δήμον εφαίδρυνας, Κύριε, τήν υφήλιον λάμποντα, Εν ειρήνη τελεία, ταίς αυτών ικεσίαις, τούς σέ δοξάζοντας καί μεγαλύνοντας, διαφύλαξον, ψάλλειν καί άδειν σοι, Αλληλούϊα.

Ο Οίκος

Τοίς τού βίου τερπνοίς ενητένισα, λογισμοίς θεωρών τά γινόμενα, καί μετρήσας αυτών τά επώδυνα, τήν ζωήν τών βροτών εταλάνισα, υμάς δέ μόνους εμακάρισα, τούς μερίδα καλήν επιλεξαμένους, τό παθείν τώ Χριστώ, καί μένειν σύν αυτώ, καί συμψάλλειν αεί τώ Προφήτη Δαυϊδ, Αλληλούϊα.

Συναξάριον

Τή αυτή ημέρα, μνείαν επιτελούμεν πάντων τών εν ασκήσει λαμψάντων αγίων Ανδρών τε καί Γυναικών.

Στιχοι

· Ψυχαίς Δικαίων, ών αεί μνήμη μένει,

· Χοάς μενούσας, προσκομίζω τούς λόγους.

Ταίς τών Οσίων σου πάντων πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς.

Ωδή ζ'

Ο τούς Παίδας δροσίσας

Δεύτε προσοίσωμεν ύμνους κατά χρέος, γυναιξί ταίς οσίως βιωσάσαις, καί ισαγγέλως, Ών ικεσίαις, κράζομεν, Ο Θεός σώσον πάντας ημάς.

Η χρηστοφόρος Βρυαίνη, σύν τή θεία Φεβρωνία τιμάσθω, καί Θωμαϊδι, καί Ιερεία, καί Πλατωνίς δέ άδεται, σύν αυταίς καί Μελανθία πιστώς.

Ταίς αγγελόφροσιν αίνος Ευπραξίαις, σύν δυσί θεοδώραις, Αναστασίαις ταίς πανολβίαις, ύμνος καί δόξα άπαυστος, θαυμαστώς λατρευσάσαις Θεώ.

Η Αιγυπτία Μαρία, φώς εν κόσμω, καί η Μαρίνος κληθείσα, άστρον ώφθη τή οικουμένη, η Ευφροσύνη ήλιος, αρεταίς απαστράπτουσα.

Πυρσοφαής Θεοδούλη καί εν ασκήσει, σύν ταύτη αυγάζει, Θεοδότη καί Ιουλίττα, καί συνεκλάμπει πράξεσιν, Ισιδώρα η πανόλβιος.

Η ουρανόφρων Μαρίνη νύν τιμάσθω, σύν τή μεγάλη Ματρώνη, Συγκλητική δέ καί η Σάρρα, σύν τή Ιούστη άσμασιν, ως σοφαί ανυμνείσθωσαν.

Πελαγία ο Αγγελος Κυρίου, Ταϊσία, ο λύχνος τής μετανοίας, συναδέσθω, καί είτις άλλη, έλαμψε Γυναικών εν ασκήσει.

Μαρτυρικόν

Τών Αθλοφόρων τήν μνήμην εκτελούντες, δυσωπούμεν τόν μόνον Ζωοδότην, τού καταπέμψαι τοίς ανυμνούσιν έλεος, καί πταισμάτων συγχώρησιν.

Δόξα...

Σύν τώ Υιώ τόν Πατέρα προσκυνούμεν, καί τό άγιον Πνεύμα ομοφρόνως, δοξολογούντες πιστώς βόώμεν, Δόξα σοι Τριάς μονάς, ο Θεός ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε Παρθένε η τεκούσα, τόν τού κόσμου Σωτήρα καί Δεσπότην, ευλογημένη, αυτόν δυσώπει πάντοτε, οικτειρήσαι τάς ψυχάς ημών.

Ο Ειρμός

Ο τούς Παίδας δροσίσας εν καμίνω, καί παρθένον φυλάξας τήν Τεκούσάν σε μετά τόκον, ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Ωδή η'

Τόν εν Όρει, άγίω δοξασθέντα

Τούς ποιμένας, καί σοφούς Διδασκάλους, Ιεράρχας, Χριστού τής Εκκλησίας, σύν τοίς Οσίοις, πάντες ανυμνήσωμεν, Κύριον υμνούντες, καί υπερυψούντες, εις πάντας τούς αιώνας.

Κατά χρέος, Βασίλειος ο μέγας, καί σύν τούτω, ο πολύαθλος όντως, υμνείσθω Αθανάσιος εν άσμασι, μετά Γρηγορίου, τού θεολογίαις, εξάρχοντος απάντων.

Ιωάννην, τό χρυσορρήμον στόμα, σύν Κυρίλλοις, τοίς θεοσόφοις στύλοις, δοξάσωμεν ωσαύτως καί Ησύχιον, άλλον θεολόγον, σύν τώ θεηγόρω, καί θείω Μελετίω.

Γρηγορίω, δόξα τών Νυσσαέων, σύν τοίς δύω, θαυματουργοίς Πατράσι, καί ο σοφός τά θεία Επιφάνιος, σύν Αμφιλοχίω, τώ λαμπρώ φωστήρι, υμνείσθω εις αιώνας.

Μητροφάνην, τών Ιερέων κλέος, σύν Νεκταρίω Αττικώ Γενναδίω, μεθ' ών καί Ανατόλιον υμνήσωμεν, τούς ζωολαμπτήρας, άμα Ευσεβείω καί Πρόκλω τοίς πανσόφοις.

Νικολάω, τώ ιεροκηρύκω, Σωφρονίω, τώ όντως μελιγλώττω, σύν Ευλαλίω άδω καί Διάδοχον, άμα Ευσταθίω, Ιουβεναλίω, τοίς πατροκορυφαίοις.

Μαρτυρικόν

Τάς ιάσεις, ψυχών τε καί σωμάτων, ως εκ κρήνης, τής λάρνακος βρυούσης, τών Αθλοφόρων πίστει αρυσώμεθα, Κύριον υμνούντες, καί υπερυψούντες, εις πάντας τούς αιώνας.

Ευλογούμεν Πατέρα, Υιόν, καί άγιον Πνεύμα.

Ως Μονάδα, τή ουσία υμνώ σε, ως Τριάδα, τοίς προσώποις σε σέβω, πάτερ, Υιέ, καί Πνεύμα τό πανάγιον, άναρχον τό κράτος, τής σής Βασιλείας, δοξάζω εις αιώνας.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Σύ τό Όρος, τού Θεού ανεδείχθης, Θεοτόκε, εν ώ Χριστός οικήσας, θείους ναούς ειργάσατο τούς ψάλλοντας, Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Αινούμεν, ευλογούμεν, καί προσκυνούμεν...

Ο Ειρμός

Τόν εν Όρει, αγίω δοξασθέντα, καί εν βάτω, πυρί τό τής Αειπαρθένου, τώ Μωϋσή μυστήριον γνωρίσαντα, Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Τόν προδηλωθέντα εν Όρει

Τίς τήν παρρησίαν, ερεύξεται Αμβροσίου; τού Ιεροθέου δέ, πώς τήν σοφίαν εξείποι; καί Αλεξάνδρων τών θεοσόφων Πατέρων, τήν υπέρ τής πίστεως στερρότητα;

Φαίδιμος ο θείος, Σπυρίδων ο θεοφόρος, σύν τώ Αντιπάτρω, Παμβώ, Παλλαδίω, καί Νόννω, Ιερωνύμω, καί Γερμανώ τώ παντίμω, ως θεοφωστήρες ανυμνείσθωσαν.

Ο πολύς τά θεία, Διονύσιος τιμάσθω, ως τών ουρανίων μύστης, ο πολύαθλος Κλήμης, Φλαβιανός τε, καί Παύλος ο μέγας, τής ομολογίας οι προκήρυκες.

Μιχαήλ Συνάδων, υμνείσθω συν Ταρασίω, Νικηφόρος αύθις, σύν Θεοδώρω τώ πάνυ, καί Θεοφάνης, ο Ιερώνυμος όντως, οι υπασπισταί τών χαρακτήρων Χριστού.

Πέτρος καί Ιγνάτιος, οι όντως θεοφόροι, ως Χριστού απόστολοι, καί ιερόαθλοι όντες, ανυμνείσθωσαν άμα σύν Πολυκάρπω, καί Κυπριανώ τώ χριστομάρτυρι.

Όσιοι Πατέρες, καί Ιεράρχαι Κυρίου, σύν Ιερομάρτυσι, καί Γυναιξίν αγίαις, ονομαστοί καί ανώνυμοι πάντες, εύξασθε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικόν

Εν ταίς ουρανίαις, μοναίς τής δόξης Κυρίου, σύν χοροίς τών Μαρτύρων, καί Αποστόλων τρυφώντες, υπέρ ημών τών εν γή τάς αιτήσεις, Μάρτυρες τώ κτίστη προσαγάγετε.

Δόξα...

Ο είς εν Τριάδι Θεός, δόξα σοι απαύστως, ει γάρ καί Θεός έκαστον, αλλ' είς τή φύσει πέλεις, ο Πατήρ, ο Υιός καί τό πνεύμα, τοίς Τρισσοφαέσιν ιδιώμασι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Βάτον καιομένην πυρί, καί μή φλεγομένην, προεώρα πάλαι Μωσής, εν Σιναίω τώ, ορει, σήν θεόδεκτόν σου γαστέρα Παρθένε, υποδεχομένην τό ακήρατον πύρ.

Ο Ειρμός

Τόν προδηλωθέντα, έν Ορει τώ Νομοθέτη, εν πυρί καί βάτω, τόκον τόν τής, Αειπαρθένου, εις ημών τών πιστών σωτηρίαν, ύμνοις ασιγήτοις μεγαλύνομεν.

Εξαποστειλάριον

Γυναίκες ακουτίσθητε

Οι κόσμον αρνησάμενοι, καί τόν Σταυρόν αράμενοι, πληθύς οσίων Πατέρων, σύν τοίς χοροίς τών Μαρτύρων, Ιεραρχών ομήγυρις, καί Γυναικών τό σύνταγμα, ημάς καταφαιδρύνατε, τού ανυμνήσαι αξίως, υμών τήν πάμφωτον μνήμην.

Έτερον

Τοίς Μαθηταίς συνέλθωμεν

Τούς εν ασκήσει λάμψαντας, Θεοφόρους Πατέρας, καί Ιεράρχας άμα τε, Γυναικών τάς οσίας, καί τών Ιερομαρτύρων, τάς χορείας εν ύμνοις, φαιδρώς ανευφημήσωμεν, όπως αγιασθώμεν, καί ταίς ευχαίς τούτων, καί πρεσβείαις τής Θεοτόκου, τόν δρόμον διανύσωμεν, ευμαρώς τής νηστείας.

Εις τούς Αίνους

Ιστώμεν Στιχηρά

Ήχος πλ. δ'

Ο εν Εδέμ Παράδεισος

Τήν τών Πατέρων άπαντες πληθύν, οσίως ασκήσασαν, εν ωδαίς εγκωμιάσωμεν πιστοί, τούς Ιεράρχας δέ Χριστού, ευφημήσωμεν άσμασι, θεοφρόνως ομοψύχως αδελφοί, εν εγκρατεία γάρ έζησαν, καί εν νηστεία καθαρά, καί τού Χριστού κατετράνωσαν, τό Ευαγγέλιον ημίν, μεθ' ών ανυμνήσωμεν, Γυναικών τάς θεοφόρους καί λαμπράς, τήν αυτών πολιτείαν, θεοπρεπώς ζηλούντες εν ψυχή, ίνα εύρωμεν εκεί, πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν.

Τούς εν ασκήσει λάμψαντας φαιδρώς, οσίως τε ζήσαντας, ευφημήσωμεν ενδόξως αδελφοί, ως βιοτεύσαντας καλώς, πρός ζωήν τήν αιώνιον, ευσεβώς μετοικισθέντας εν χαρά, πρός λήξίν τε τήν ανώλεθρον, καί μακαρίαν τήν εκεί, δι' αρετής καί σεμνότητος, ευθυδρομήσαντας ιδού, αξίως τιμήσωμεν, όπως τύχωμεν ελέους εκ Θεού, τή αυτών παρακλήσει, καί αιωνίου δόξης καί χαράς, καί ρυσθώμεν τών εκεί, απαραιτήτων κολάσεων.

Ιεραρχών απάντων ο χορός, Δικαίων ομήγυρις, Ασκητών τε καί οσίων Γυναικών, τών βιωσάντων ευσεβώς, δυσωπηθέντες χάριτι, Ικετεύσατε τόν μόνον αγαθόν, καί πανοικτίρμονα Κύριον, τού οικτειρήσαι καί ημάς, καί τής εκεί κατακρίσεως, ρυσθείημεν διαπαντός, ταίς προσευχαίς υμών σοφοί, καί μελλούσης απολαύσεως, τρυφάν διηνεκώς, εις αιώνας αιώνων, αγαλλιώμενοί τε καί ημείς, αίνον ύμνοις απαύστως, τώ Ζωοδότη ανακράζοντες.

Θεοπρεπή πανήγυριν πιστοί, κροτήσωμεν σήμερον, έν τή μνήμη τών Αγίων δαψιλώς Ιεραρχών, καί Ασκητών, καί Ιερομαρτύρων, καί οσίων Γυναικών, καί ευσεβών, τών γαρ φθαρτών κατεφρόνησαν, καί τών προσκαίρων αληθώς, καί ως αράχνην ηγήσαντο, καί ώσπερ σκύβαλα αυτά, ίνα κερδήσωσι, τόν Χριστόν καί τά βασίλεια αυ, τού, καί τά θεία εκείνα, ά οφθαλμός ουκ είδεν, ούς ουδέ ήκουσε ποτέ, ών πρεσβείαις ο Θεός, ρύσαι φθοράς τάς ψυχάς ημών.

Δόξα...

Ιδιόμελον Ήχος πλ. β'

Όσιοι Πατέρες, εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος, τών κατορθωμάτων υμών, δι' ών έν τοίς ουρανοίς, εύρετε μισθόν τών καμάτων υμών, τών δαιμόνων ωλέσατε τάς φάλαγγας, τών Αγγέλων εφθάσατε τά τάγματα, ών τόν βίον αμέμπτως εζηλώσατε, παρρησίαν έχοντες πρός Κύριον, ειρήνην αιτήσασθε ταίς ψυχαίς ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε Δέσποινα μετά τών σών Οσίων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τά Τυπικά καί από τού Κανόνος, Ωδή γ' καί ς'.

Προκείμενον Ήχος βαρύς

Καυχήσονται Όσιοι εν δόξη.

Στίχ. Αι υψώσεις τού Θεού εν τώ λάρυγγι αυτών.

Πρός Ρωμαίους Επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα

(Kεφ ΙΔ' 19-26)

Αδελφοί, τά τής ειρήνης διώκωμεν, καί τα τής οικοδομής τής εις αλλήλους, Μή ένεκεν βρώματος, κατάλυε τό έργον τού Θεού, πάντα μέν καθαρά, αλλά κακόν τώ ανθρώπω, τώ διά προσκόμματος εσθίοντι, Καλόν τό μή φαγείν κρέα, μηδέ πιείν οίνον, μηδέ εν ώ ο αδελφός σου προσκόπτει, ή σκανδαλίζεται, ή ασθενεί, Σύ πίστιν έχεις; κατά σεαυτόν έχε ενώπιον τού Θεού, Μακάριος ο μή κρίνων εαυτόν, εν ώ δοκιμάζει. Ο δέ διακρινόμενος, εάν φάγη, κατακέκριται, ότι ουκ εκ πίστεως, πάν δέ ό ουκ εκ πίστεως, αμαρτία εστί. Τώ δέ δυναμένω υμάς στηρίξαι κατά τό ευαγγέλιόν μου καί τό κήρυγμα Ιησού Χριστού, κατά αποκάλυψιν μυστηρίου χρόνοις αιωνίοις σεσιγημένου, φανερωθέντος δέ νύν διά τε γραφών προφητικών, κατ' επιταγήν τού αιωνίου Θεού, εις υπακοήν πίστεως, εις πάντα τά έθνη γνωρισθέντος, μόνφ σοφώ Θεώ, διά Ιησού Χριστού, ώ η δόξα εις τούς αιώνας. Αμήν.

Έτερος τών Οσίων

Πρός Γαλάτας Επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα

(Kεφ Ε' 22 - ΣΤ' 2)

Ο δέ καρπός τού Πνεύματος, Αδελφοί, εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια, κατά τών τοιούτων ουκ έστι νόμος. Οι δέ τού Χριστού τήν σάρκα εσταύρωσαν, σύν τοίς παθήμασι καί ταίς επιθυμίαις. Ει ζώμεν πνεύματι, πνεύματι καί στοιχώμεν, Μή γινώμεθα κενόδοξοι, αλλήλους προκαλούμενοι, αλλήλοις φθονούντες, Αδελφοί, εάν καί προληφθή άνθρωπος έν τινι παραπτώματι, υμείς οι πνευματικοί καταρτίζητε τόν τοιούτον εν πνεύματι πραότητος, σκοπών σεαυτόν, μή καί σύ πειρασθής. Αλλήλων τά βάρη βαστάζετε, καί ούτως αναπληρώσατε τόν νόμον τού Χριστού.

Αλληλούϊα Ήχος β'

Πεφυτευμένοι εν τώ οίκω Κυρίου.

Στίχ. Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω.

Ευαγγέλιον Εκ τού κατά Ματθαίον

Είπεν ο Κύριος, Προσέχετε τήν ελεημοσύνην υμών...

Καί τών Οσίων

Είπεν ο Κύριος, Πάντα μοι παρεδόθη...

Κοινωνικόν

Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται Δίκαιος. Αλληλούια.