ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ EΣΠEPAΣ

Απόστικα

Ήχος πλ. δ'

Διά νηστείας καθαρθήναι σπεύσωμεν, τού ρύπου τών πταισμάτων ημών, καί δι' ελέους καί φιλανθρωπίας, τής πρός τούς πένητας, εισελθείν εις τόν νυμφώνα τού νυμφίου Χριστού, τού παρέχοντος ημίν τό μέγα έλεος. (Δίς)

Μαρτυρικόν

Μάρτυρες Κυρίου, ικετεύσατε τόν Θεόν ημών, καί αιτήσατε ταίς ψυχαίς ημών, πλήθος οικτιρμών, καί τόν ιλασμόν, τών πολλών παραπτωμάτων δεόμεθα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν ένδοξον καί άχραντον Θεοτόκον αληθή, ως Μητέρα τού Θεού, ανυμνήσωμεν ευσεβώς, χαιρετίζοντες αυτήν ως ο Άγγελος, Χαίρε Μήτηρ αγία, τού σαρκωθέντος Υιού τού Θεού, χαίρε ενδιαίτημα τού αγίου Πνεύματος, η πρεσβεύουσα αεί υπέρ ημών, εις τό σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

ΠΡΩΪ ΕIΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Υπεράγαθε Λόγε σύν τώ Πατρί, καί τώ Πνεύματι κτίσας τά ορατά, ομού καί αόρατα, εν αρρήτω, σοφία σου, τής φαιδράς Νηστείας, καιρόν διανύσασθαι, εν ειρήνη βαθεία, ευδόκησον εϋσπλαγχνε, λύων τήν απάτην, τής πικράς αμαρτίας, παρέχων κατάνυξιν, καί ιάσεων δάκρυα, καί πταισμάτων συγχώρησιν, ίνα αδιστάκτω ψυχή, εν προθύμω τώ πνεύματι νηστεύοντες, σύν αγγέλοις υμνούμεν τό κράτος σου. (Δίς)

Θεοτοκίον

Τήν Σοφίαν καί Λόγον εν σή γαστρί, συλλαβούσα αφράστως Μήτηρ Θεού, τώ κόσμω εκύησας, τόν τόν κόσμον κατέχοντα, καί εν αγκάλαις, έσχες τόν πάντα συνέχοντα, τόν τροφοδότην πάντων, καί πλάστην καί Κύριον, όθεν δυσωπώ σε, Παναγία Παρθένε, καί πίστει δοξάζω σε, τού ρυσθήναι πταισμάτων μου, όταν μέλλω παρίστασθαι, πρό προσώπου τού Κτίστου μου, Δέσποινα Παρθένε αγνή, τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι, καί γάρ δύνασαι, όσα θέλεις Πανάμωμε.

Ωδή β' Ήχος γ'

Ως όμβρος επ' άγρωστιν

Ως όρθρος εξέλαμψεν, ημίν τής μετανοίας, ακτίνας τά προπύλαια, λαμπρώς τής εγκρατείας.

Τού σκότους με λύτρωσαι, Χριστέ τού εξωτέρου τώ πλήθει τού ελέους σου, ως μόνος ελεήμων.

Πυρός με εξάρπασον, καί σκώληκος Σωτήρ, τού ακοιμήτου, μετανοίας εμμελεία καθαρθέντα.

Θεοτοκίον

Παρθένε πανύμνητε, οδός ημίν γενού, τής μετανοίας, σωτηρίας, οδηγούσα πρός τάς πύλας.

Ειρμός άλλος Ήχος β'

Προσέχετε λαός μου τώ νόμω μου

Καιρός μετανοίας εφέστηκε, σπεύσωμεν φιλόχριστοι, καθαρθήναι πάντων τών πταισμάτων, καί οφθήναι τώ Δεσπότη μακάριοι.

Νηστείαν καθαράν αναμάρτητον, σπεύσωμεν τελέσωμεν, νύν αδιαλείπτως, ίνα εύρωμεν πταισμάτων άφεσιν.

Υπάρχεις γάρ Χριστέ πολυέλεος, πάντας αγαθέ, αεί προσδεχόμενος, εν μετανοία, διό πάντες σε αεί δοξάζομεν.

Δόξα...

Τριάδα εν μονάδι δοξάσωμεν, άτμητον ασύγχυτον, αδιαίρετον, τή υποστάσει, διαιρετήν δέ τοίς προσώποις Θεόν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Αγνή Παρθενομήτορ δυσώπησον, όν περ εσωμάτωσας, ως βροτόν Παρθένε καί Λόγον, ίνα σώση κινδύνων τούς δούλους σου.

Ο Ειρμός

Προσέχετε λαός μου τώ νόμω μου, κλίνατε τό ούς υμών, εις τά ρήματα τού στόματός μου, ότι τό όνομά σου Κύριε εκάλεσα.

Ωδή η'

Τόν εξ ανάρχου τού Πατρός

Μεταμελείας ο καιρός, μετανοίας επιδείξασθαι, καρπούς αξίους, τώ Θεώ ψυχή μου, σπεύσον διανάστηθι, καί βόησον εκτενώς, εν νηστείαις καί ευχαίς, Υμνείτε, ευλογείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Προκαθαρθώμεν αδελφοί, τής ψυχής τά αισθητήρια, καί τώ Κυρίω νύν προσκολληθώμεν, τρόποις κατανύξεως, βοώντες ειλικρινώς, μετανοία καθαρά, Υμνείτε, ευλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Τόν ενεδρεύοντα εχθρόν, λιχνοτέραις ενθυμήσεσι, καί ακρασία ηδονής βραχείας, θέλγοντα τήν αίσθησιν, νεκρώσαι σπουδάσωμεν επιμόνω προσευχή, υμνούντες ευλογούντες, καί υπερυψούντες, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Ηουρανώσασα ημών, τό γεώδες Κόρη φύραμα, τήν γεωθείσαν καί καταφθαρείσαν, τής ψυχής μου αύλακα, τώ όμβρω σών οικτιρμών, καρποφόρον αρεταίς, ανάδειξον βοώσαν, καί υπερυψούσαν, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ειρμός άλλος

Τόν εν τή βάτω Μωσεί

Προκαθαρθώμεν νυνί, μή τοίς βρώμασι μόνον, αλλά καί ταίς πράξεσι, καί αρξώμεθα πιστοί θερμή τή διανοία, ίνα τώ κτίστη φαιδροί, οφθώμεν εις αιώνας.

Ούτως ημάς νηστεύειν δεί, μή εν έχθρα καί μάχη, μή εν φθόνω καί έριδι, μή εν κενοδοξία, καί δόλω κεκρυμμένω, αλλά καθώς ο Χριστός, εν ταπεινοφροσύνη.

Οι ελεούντες φησί, τούς πτωχούς τώ Σωτήρι, δανειούσιν εμφρόνως, ώ χαράς ανεικάστου! παρέχει γάρ πλουσίως, τάς αμοιβάς τών καλών, εις πάντας τούς αιώνας.

Ευλογούμεν Πατέρα, Υιόν καί άγιον Πνεύμα.

Δόξα Πατρί, καί Υιώ, καί τώ αγίω Πνεύματι, είς Θεός γάρ τά τρία, σύν Αγγέλοις απαύστως, βροτοί ανευφημούμεν, σέ παναγία Τριάς, εις πάντας τούς αιώνας.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε Παρθένε αγνή, Θεοτόκε Μαρία, ιλαστήριον κόσμου, ορθοδόξων τό κέρας, ικέτευε ρυσθήναι, εκ τού ασβέστου πυρός, τούς σέ δοξολογούντας, εις πάντας τούς αιώνας.

Αινούμεν, ευλογούμεν, καί προσκυνούμεν...

Ο Ειρμός

Τόν εν τή βάτω Μωσεί, τής Παρθένου τό θαύμα, εν Σιναίω τώ όρει, προτυπώσαντα ποτέ, υμνείτε, ευλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Σέ τήν ακατάφλεκτον βάτον

Άνοιξον ημίν τού ελέους σου, τά άχραντα σπλάγχνα, ο μετάνοιαν βροτοίς εις σωτηρίαν, δωρησάμενος, μόνε Σωτήρ πολυέλεε.

Οίμοι! τί φρικώδες εκείνο, τό αδέκαστον Βήμα, εν ώ μέλλομεν γυμνοί, ποιείσθαι λόγον, ών εν τώ βίω κακών διεπράξαμεν!

Όμβρησον ημίν ευσπλαγχνίας, Ευεργέτα ρανίδα, κατακλύζουσαν ημών, τόν ρύπον πάντα, αφορμάς μετανοίας ημίν παρεχόμενος.

Πάντες εν προθύμω καρδία, τής αγίας Νηστείας, τά προπύλαια λαμπρώς συνεισελθόντες, ευχαρίστους δέ ωδάς, τώ Χριστώ προσενέγκωμεν, Θεοτοκίον, έ τήν κραταιάν προστασίαν, καί βεβαίαν ελπίδα, ανυμνούντες ευσεβώς, εκδυσωπούμεν, Τόν Υιόν σου δυσώπει, Παρθένε τού σωθήναι ημάς.

Ειρμός άλλος

Τήν παρθενίαν σου Θεοτόκε

Νύν προκαθαιρώμεθα, εν νηστεία, καί δάκρυσι, καί μεγίστοις κατορθώμασιν, ίνα εύρωμεν μέγα έλεος,

Νύν μιμησώμεθα, τάς φρονίμους Παρθένους φιλόχριστοι, καί σπεύσωμεν Χριστώ υπαντήσαι, μετά λαμπάδων φαιδρών.

Νύν μιμησώμεθα, τόν Ηλίαν νηστεύοντα, καί φεύγοντα τήν Ιεζάβελ, τήν πονηράν, ίνα ούτως αναληφθώμεν εκ γής.

Δόξα...

Άγιος, Άγιος, Άγιος, τρισάγιε, Πάτερ παντοκράτορ, καί Υιέ ομοούσιε, σύν τώ Πνεύματι, μία θεότης.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Εις σέ καυχώμεθα, καί εις σέ καταφεύγομεν, αγνή Αειπάρθενε, σεμνή, τής κολάσεως, ρύσαι πάντας ημάς.

Ο Ειρμός

Τήν παρθενίαν σου, Θεοτόκε αμίαντε, ήν ου κατέφλεξε, τό πύρ τής θεότητος, ταύτην αεί μεγαλύνομεν.

Α π ό σ τ ι χ α τών Αίνων

Ιδιομελον Ήχος γ'

Ασμένως λαοί, τήν Νηστείαν ασπασώμεθα, έφθασε γάρ τών πνευματικών αγώνων η αρχή, αφήσωμεν τής σαρκός τήν ευπάθειαν, αυξήσωμεν τής ψυχής τά χαρίσματα, συγκακοπαθήσωμεν ως δούλοι Χριστού, ίνα καί συνδοξασθώμεν ως τέκνα Θεού, καί τό Πνεύμα τό άγιον εν ημίν οικήσαν, φωτίση τάς ψυχάς ημών. (Δίς)

Μαρτυρικόν

Βασιλέων καί τυράννων, τόν φόβον απώσαντο οι Χριστού Στρατιώται, καί ευθαρσώς καί ανδρείως αυτόν αμολόγησαν, τόν απάντων Κύριον, Θεόν καί Βασιλέα ημών, καί πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, η προστασία πάντων τών δεομένων, εις σέ θαρρούμεν, εις σέ καυχώμεθα, εν σοί πάσα η ελπίς ημών εστι, πρέσβευε τώ εκ σού τεχθέντι, υπέρ αχρείων δούλων σου.