ΉΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Εις τό Κύριε εκέκραξα

Στιχηρά Κατανυκτικά

Ήχος βαρύς

Ως ο άσωτος Υιός, ήλθον καγώ οικτίρμον, δέξαι με προσπίπτοντα, ως ένα τών μισθίων σου, ο Θεός καί ελέησόν με.

Ως ο περιπεσών εις τούς ληστάς, καί τετραυματισμένος, ούτω καγώ περιέπεσα, εξ εμών αμαρτιών, καί τετραυματισμένη, υπάρχει μου η ψυχή, πρός τίνα καταφύγω ο υπεύθυνος εγώ, ειμή πρός σέ τόν εύσπλαγχνον, τών ψυχών τόν ιατρόν; επίχεε επ' εμέ ο Θεός, τό μέγα σου έλεος.

Ως τήν συκήν τήν άκαρπον, μή εκκόψης με Σωτήρ τόν αμαρτωλόν, αλλ' επί πολλώ τώ έτει, συγχώρησίν μοι δώρησαι, αρδεύων μου τήν ψυχήν, τοίς δάκρυσι τής μετανοίας, ίνα καρπόν προσενέγκω σοι ελεημοσύνης.

Ως Ήλιος υπάρχων δικαιοσύνης, φωταγώγησον τάς καρδίας, τών σέ υμνούντων, Κύριε δόξα σοι.

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Hχος βαρύς

Έχουσα ψυχή μου, τό ιατρείον τής μετανοίας, πρόσελθε δακρύουσα εν στεναγμοίς, κραυγάζουσα τώ ιατρώ, ψυχών τε καί σωμάτων, Ελευθέρωσόν με Φιλάνθρωπε, εκ τών εμών πλημμελημάτων, συναρίθμησόν με τή Πόρνη, καί τώ Ληστή, καί τώ Τελώνη, καί δώρησαί μοι ο Θεός, τών ανομιών μου τήν συγχώρησιν, καί σώσόν με.

Στίχ. Κύριε, μή τώ θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τή οργή σου παιδεύσης με.

Τού Τελώνου τήν μετάνοιαν ουκ εζήλωσα, καί τής Πόρνης τά δάκρυα ου κέκτημαι, απορώ γάρ εκ πωρώσεως τής τοιαύτης διορθώσεως, αλλά τή σή ευσπλαγχνία, ο Θεός σώσόν με ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τιμιωτέρα τών ενδόξων Χερουβίμ, υπάρχεις Παναγία Παρθένε, εκείνα γάρ τήν θείαν μή φέροντα έλλαμψιν, πτέρυξι κεκαλυμμένω προσώπω, τήν λειτουργίαν επιτελούσιν, αυτή δέ σεσαρκωμένον τόν Λόγον, αυτόπτως ορώσα φέρεις, όν απαύστως ικέτευε, υπέρ τών ψυχών ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Οι Αγιοί σου Κύριε, επί τής γής αγωνισάμενοι, τόν εχθρόν κατεπάτησαν, καί τών ειδώλων τήν πλάνην κατήργησαν, διό καί τούς στεφάνους, παρά σου εκομίσαντο, τού φιλανθρώπου Δεσπότου, καί ελεήμονος Θεού, τού παρέχοντος ημίν τό μέγα έλεος.

ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος βαρύς

Ο τής Πόρνης τά δάκρυα, καί τού Πέτρου προσδεξάμενος, καί Τελώνην δικαιώσας εκ βάθους στενάξαντα, καμέ απεγνωσμένον εξ έργων, οίκτειρον Σωτήρ, καί σώσόν με.

Στίχ. Κύριε, μή τώ θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τή οργή σου παιδεύσης με.

Ο τού Πέτρου τήν άρνησιν, τοίς δάκρυσι καθαρίσας, καί τού Τελώνου τά πταίσματα, τώ στεναγμώ συγχωρήσας, Φιλάνθρωπε δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Υπερέβης τάς Δυνάμεις τών ουρανών, ότι ναός εδείχθης θεϊκός, ευλογημένη Θεοτόκε, ως τεκούσα Χριστόν, τόν Σωτήρα τών ψυχών ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Αγαλλιάσθε Δίκαιοι, ευφραινέσθω τά Ουράνια, επί γής γάρ οι Μάρτυρες αγωνισάμενοι, τήν πλάνην κατήργησαν, σκιρτάτω η Εκκλησία, τά νικητήρια εορτάζουσα, τώ αθλοθέτη καί μόνω νικοποιώ, Χριστώ τώ Θεώ, τώ παρέχοντι τώ Κόσμω τό μέγα έλεος.

ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Σtιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος βαρύς

Η Εκκλησία βοά σοι Χριστέ ο Θεός, εν κέδρω καί πεύκη, καί κυπαρίσσω προσκυνούσά σε, Νίκας τοίς Βασιλεύσιν ημών, διά τής Θεοτόκου δωρούμενος, ελέησον ημάς.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Ο δι' εμέ ανασχόμενος, τής εν Σταυρώ προσηλώσεως, δέξαι μου τήν άγρυπνον αίνεσιν, Χριστέ ο Θεός ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν σταυρωθέντα υπέρ ημών Χριστόν τόν Θεόν, καί καθελόντα τού θανάτου τό κράτος, απαύστως ικέτευε Θεοτόκε, ίνα σώση τάς ψυχάς ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Τής αθεότητος τών τυράννων καταφρονήσαντες, καί τών βασάνων τό άλγος παραβλεψάμενοι Άγιοι, τήν πίστιν τήν εις Χριστόν ουκ ηρνήσασθε, διό ικετεύσατε τόν φιλάνθρωπον Θεόν, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος βαρύς

Γεωργούς τού αγρού σου ανέδειξας, τούς Αποστόλους σου Λόγε, εκτέμνοντας τά είδωλα, διό σε τόν Δεσπότην, εις τά έθνη κηρύξαντες, ευσεβώς εμεγάλυναν.

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

Τών πανευφήμων Αποστόλων μνημόσυνα, τής Εκκλησίας οι τρόφιμοι ποιούμενοι, ωδαίς ασμάτων υμνήσωμεν Χριστόν, αυτοί γάρ τούς υπευθύνους τή αμαρτία έσωσαν, κηρύξει τής μετανοίας, οι τής πλάνης διώκται, καί τού Κόσμου λαμπτήρες, και πρεσβευταί τής Οικουμένης.

Δόξα... Και νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε εξ ής ατρέπτως ο Λόγος σάρξ εγένετο, καί εσκήνωσεν εν ημίν, χαίρε σεμνή, τών Αποστόλων καί Μαρτύρων τό αγαλλίαμα, καί πιστών σωτηρία, χαίρε Μήτηρ Χριστού τού Θεού.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Άγιοι πρεσβεύσατε, άφεσιν δοθήναι ημίν, τών πλημμελημάτων ημών, καί τών προσδοκωμένων δεινών ρυσθήναι ημάς, καί πικρού θανάτου δεόμεθα.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος βαρύς

Πυρός φωτεινότερον, φλογός εναργέστερον, τό ξύλον ανέδειξας το τού Σταυρού σου, καταφλέγον αμαρτίας τών νοσούντων, καί φωτίζον τάς καρδίας τών υμνούντων, τήν εκούσιόν σου Σταύρωσιν, Χριστέ ο Θεός δόξα σοι.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Ο δεσπόζων τών ασωμάτων Δυνάμεων, καί γινωσκων τής ψυχής μου τό ράθυμον, τώ Σταυρώ σου σώσόν με Χριστέ ο Θεός, ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν σταυρωθέντα υπέρ ημών Χριστόν τόν Θεόν, καί καθελόντα τού θανάτου τό κράτος, απαύστως ικέτευε Θεοτόκε Παρθένε, ίνα σώση τάς ψυχάς ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, τόν εχθρόν ετροπώσαντο, καί τήν πλάνην τών ειδώλων κατήσχυναν, καθωπλισάμενοι τού Σταυρού τήν δύναμιν, διό καί σύν Αγγέλοις ανυμνούντες κραυγάζουσι, τόν επινίκιον ύμνον, δοξολογούντές σε Χριστέ, δι' αυτών σε δυσωπούμεν, Σώσον ημάς.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Εις τό Κύριε εκέκραξα

Στιχηρά Μαρτυρικά

Ήχος βαρύς

Δόξα σοι Χριστέ ο Θεός, Αποστόλων καύχημα, Μαρτύρων αγαλλίαμα, ών τό κήρυγμα, Τριάς η ομοούσιος.

Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες, καί στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε πρός Κύριον, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Καταφρονήσαντες πάντων τών επί γής, άγιοι Μάρτυρες, καί εν σταδίω τόν Χριστόν, ανδρείως κηρύξαντες, αμοιβάς τών βασάνων παρ' αυτού εκομίσασθε, αλλ' ως έχοντες παρρησίαν, αυτόν ικετεύσατε, ως Θεόν παντοδύναμον, τάς ψυχάς ημών σώσαι, τών εις υμάς προστρεχόντων δεόμεθα.

Πανεύφημοι Μάρτυρες, θρέμματα πνευματικά, ολοκαυτώματα λογικά, θυσία δεκτή, ευάρεστος τώ Χριστώ υμάς ουχ η γή κατέκρυψεν, αλλ' Ουρανός υπεδέξατο, Αγγέλων συμμέτοχοι γεγόνατε, μεθ' ών ικετεύσατε δεόμεθα, τώ Σωτήρι καί Θεώ ημών, ειρηνεύσαι τόν Κόσμον, καί σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Νεκρώσιμον

τού Δαμασκηνού

Ανάπαυσον Σωτήρ ημών ζωοδότα, ούς μετέστησας αδελφούς ημών, εκ τών προσκαίρων, κράζοντας, Κύριε δόξα σοι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μήτηρ μέν εγνώσθης, υπέρ φύσιν Θεοτόκε, έμεινας δέ παρθένος, υπέρ λόγον καί έννοιαν, καί τό θαύμα τού τόκου σου, ερμηνεύσαι γλώσσα ου δύναται, παραδόξου γάρ ούσης τής συλλήψεως Αγνή, ακατάληπτός εστιν ο τρόπος τής κυησεως, όπου γάρ βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις, Διό σε πάντες Μητέρα τού Θεού γινώσκοντες, δεόμεθά σου εκτενώς, Πρέσβευε, τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τόν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά

Ήχος βαρύς

Αγαλλιάσθε Δίκαιοι, ευφραινέσθω τά ουράνια, επί γής γάρ οι Μάρτυρες αγωνισάμενοι, τήν πλάνην κατήργησαν, σκιρτάτω η Εκκλησία, τά νικητήρια εορτάζουσα, τώ αθλοθέτη, καί μόνω νικοποιώ, Χριστώ τώ Θεώ, τώ παρέχοντι τώ Κόσμω τό μέγα έλεος.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

Τής αθεότητος τών τυράννων καταφρονήσαντες, καί τών βασάνων τό άλγος παραβλεψάμενοι Άγιοι, τήν πίστιν τήν εις Χριστόν ουκ ηρνήσασθε, Διό ικετεύσατε τόν φιλάνθρωπον Θεόν, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Άγιοι πρεσβεύσατε, άφεσιν δοθήναι ημίν τών πλημμελημάτων ημών, καί τών προσδοκωμένων δεινών, ρυσθήναι ημάς, καί πικρού θανάτου δεόμεθα.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Εν χώρα ζώντων Κύριε, καί εν σκηναίς τών Δικαίων σου, ανάπαυσον τούς δούλους σου, ών τελούμεν τήν μνήμην φιλάνθρωπε, καί είτι επλημμέλησαν εν τώ βίω υπάρχοντες, ως ελεήμων συγχώρησον, καί ευδιάλλακτος Θεός, παρέχων τώ Κόσμω τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως τής ημών αναστάσεως θησαύρισμα, τούς επί σοί πεποιθότας Πανύμνητε, εκ λάκκου καί βυθού πταισμάτων ανάγαγε, σύ γάρ τούς υπευθύνους τή αμαρτία έσωσας, τεκούσα τήν σωτηρίαν ημών, η πρό τόκου παρθένος, καί εν τόκω παρθένος, καί μετά τόκον παρθένος μείνασα.

Εις τούς Αίνους

Στιχηρά Μαρτυρικά

Ήχος βαρύς

Τήν μνήμην τών αγίων σου Αθλοφόρων, εορτάζοντες σέ ανυμνούμεν, Χριστέ βοώντες, Κύριε δόξα σοι.

Εν μέσω τού σταδίου τών παρανόμων, αγαλλόμενοι ανεβόων οι Αθλοφόροι, Χριστώ βοώντες, Κύριε δόξα σοι.

Φωστήρες ανεδείχθησαν Οικουμένης, οι πανεύφημοι Αθλοφόροι, Χριστώ βοώντες, Κύριε δόξα σοι.

Εν πνέοντες, πρός έν βλέποντες οι αθλοφόροι Μάρτυρες, μίαν οδόν ζωής ευράμενοι, τόν υπέρ Χριστού θάνατον, ζηλοτυπούντες αλλήλους τής τελευτής, ώ του θαύματος! ώσπερ θησαυρούς τάς βασάνους προαρπάζοντες, πρός αλλήλους έλεγον, Ότι κάν μή νύν αποθάνωμεν, τεθνηξόμεθα πάντως, καί τή γεννήσει τά οφειλόμενα λειτουργήσωμεν, ποιήσωμεν τήν ανάγκην φιλοτιμίαν, τό κοινόν ίδιον ηγησώμεθα, θανάτω ζωήν ωνησάμενοι, ταίς πρεσβείαις αυτών ο Θεός, ελέησον ημάς.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Ψυχάς άς προσελάβου, Σωτήρ τού Κόσμου, εν σκηναίς τών Δικαίων καί εκλεκτών σου, ανάπαυσον Κύριε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό Χαίρέ σοι κραυγάζομεν σύν τώ Αγγέλω Θεόνυμφε, παστάδα καί πύλην, καί θρόνον πύρινον αποκαλούντές σε, καί αλατόμητον όρος, καί βάτον ακατάφλεκτον.

Απόστιχα

Νεκρώσιμα Προσομοια

τού Θεοφάνους

Ήχος βαρύς

Καταφρονήσαντες

Νενεκρωμένος ωράθης, επί Σταυροώ μόνε αθάνατε, καί εν τάφω ως θνητός ετέθης, νεκρώσεως καί φθοράς καί θανάτου, τούς ανθρώπους λυτρωσάμενος, αλλ' ως πέλαγος ευσπλαγχνίας υπάρχων ακένωτον, καί πηγή αγαθότητος, τάς ψυχάς τών σών δούλων, τών εξ ημών μεταστάντων ανάπαυσον.

Στίχ. Μακάριοι, ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Τώ ακηράτω σου κάλλει, καί γλυκασμώ τής ωραιότητος, καί ταίς, τού θείου σου φωτός, ακτίσιν εκλάμπεσθαι, τούς πρός σέ μεταστάντας, Αγαθέ καταξίωσον, εν αϋλω φωτοχυσία τής φωτοφανείας σου, σύν Αγγέλοις χορεύοντας περί σέ τόν Δεσπότην, καί Βασιλέα τής δόξης καί Κύριον.

Στίχ. Καί τό μνημόσυνον αυτών εις γενεάν καί γενεάν.

Ως αδαπάνη τον έχων, τών δωρεών τήν μεγαλοπρέπειαν, ως θησαυρός ανελλιπής πλουσίας χρηστότητος, τούς πρός σέ μεταστάντας, ως Θεός κατασκήνωσον, εν τή χώρα τών εκλεκτών σου, εν τόπω ανέσεως, εν τώ οίκω τής δόξης σου, εν τρυφή Παραδείσου, εν τώ τών Παρθένων νυμφώνι, ως εύσπλαγχνος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Όμοιον

Νόμου τό πλήρωμα τίκτεις, τόν Λυτρωτήν σάρκα γενόμενον, ου γάρ εγένετο τοίς πρίν, εν νόμω δικαίωσις, δι' ημάς γάρ ο Χριστός, σταυρωθείς εδικαίωσεν, ως ούν έχουσα παρρησίαν, ως Μήτηρ ικέτευε, τόν Υιόν σου τόν εύσπλαγχνον, τάς ψυχάς αναπαύσαι, τών ευσεβώς μεταστάντων Πανύμνητε.