ΉΧΟΣ ΠΛ. Β'

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Εις τό Κύριε εκέκραξα

Στιχηρά Κατανυκτικά

Hχος πλ. β'

Μετάνοιαν ου κέκτημαι, αλλ' ουδέ πάλιν δάκρυα, διά τούτο ικετεύω σε Σωτήρ, πρό τέλους επιστρέψαι, καί δούναί μοι κατάνυξιν, όπως ρυσθήσωμαι τής κολάσεως.

Εν τή φρικτή παρουσία σου Χριστέ, μή ακούσωμεν, ουκ οίδα υμάς, τήν γάρ ελπίδα επί σοί τώ Σωτήρι εθέμεθα, ει καί τά σά προστάγματα ου πράττομεν, διά τήν αμέλειαν ημών, αλλά φείσαι τών ψυχών ημών δεόμεθα.

Τά τής καρδίας μου τραύματα, εκ πολλών αμαρτημάτων φυέντα μοι, ιάτρευσον Σωτήρ, ο τών ψυχών, καί τών σωμάτων ιατρός, ο, παρέχων τοίς αιτούσι, πταισμάτων τήν συγχώρησιν αεί, παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας, διδούς μοι τήν λύσιν τών οφλημάτων Κύριε, καί ελέησόν με.

Γυμνόν με ευρών τών αρετών ο εχθρός, τώ βέλει τής αμαρτίας έτρωσεν, αλλά σύ ως ιατρός ψυχών τε καί σωμάτων, τά τραύματα τής ψυχής μου θεράπευσον, ο Θεός, καί ελέησόν με.

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. β'

Εννοώ τήν ημέραν τήν φοβεράν, καί θρηνώ μου τάς πράξεις τάς πονηράς, πώς απολογήσομαι τώ αθανάτω Βασιλεί; ποία δέ παρρησία ατενίσω τώ Κριτή, ο άσωτος εγώ; Εύσπλαγχνε Πάτερ, Υιέ μονογενές, τό Πνεύμα τό άγιον ελέησόν με.

Στίχ. Κύριε, μή τώ θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τή οργή σου παιδεύσης με.

Εις τήν κοιλάδα τού κλαυθμώνος, εις τόν τόπον όν διέθου, όταν καθίσης Ελεήμον ποιήσαι δικαίαν κρίσιν, μή δημοσιεύσης μου τά κεκρυμμένα, μηδέ κατακρίνης με ενώπιον τών Αγγέλων, αλλά φείσαί μου ο Θεός, καί ελέησόν με.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν υπερένδοξον τού Θεού Μητέρα, καί τών αγίων Αγγέλων αγιωτέραν, ασιγήτως υμνήσωμεν, καρδία καί στόματι, Θεοτόκον αυτήν ομολογούντες, ως κυρίως γεννήσασαν, Θεόν σεσαρκωμένον, καί πρεσβεύουσαν απαύστως, υπέρ τών ψυχών ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Φώς Δικαίοις διαπαντός, οι γάρ Άγιοι εν σοί φωτισθέντες, καταλάμπουσιν αεί ως φωστήρες, λύχνον ασεβών σβέσαντες, ών ταίς ευχαίς Σωτήρ ημών, σύ φωτιείς λύχνον μου Κύριε, καί σώσόν με.

ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. β'

Τών φρονίμων Παρθένων τό άγρυπνον, δώρησαί μοι Κύριε, καί τής ψυχής μου τήν λαμπάδα φαίδρυνον, εν ελαίω τών σών οικτιρμών ίνα τών Αγγέλων τόν ύμνον βοώ σοι, τό, Αλληλούϊα.

Στίχ. Κύριε, μή τώ θυμώ σου ελέγξης με μηδέ τή οργή σου παιδεύσης με.

Ελέησον ημάς, Κύριε ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι τήν ικεσίαν ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, Ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τής ευσπλαγχνίας τήν πύλην, άνοιξον ημίν ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σέ μή αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σού τών περιστάσεων, σύ γάρ εί η σωτηρία τού γένους τών Χριστιανών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Αθλητικόν αγώνα υπομείναντες οι Άγιοι, καί τά βραβεία τής νίκης παρά σού κομισάμενοι κατήργησαν τάς επινοίας τών παρανόμων, εδέξαντο στεφάνους τής αφθαρσίας, δι' αυτών ο Θεός, δυσωπούμενος, δώρησαι ημίν τό μέγα έλεος.

ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος πλ. β'

Σήμερον τό προφητικόν πεπλήρωται λόγιον, Ιδού γάρ προσκυνούμεν εις τόν τόπον, ού έστησαν οι πόδες σου Κύριε, καί ξύλου σωτηρίας γευσάμενοι, τών εξ αμαρτίας παθών, ελευθερίας ετύχομεν, πρεσβείαις τής Θεοτόκου μόνε φιλάνθρωπε.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Ο Σταυρός σου Κύριε ηγίασται, εν αυτώ γάρ γίνονται ιάματα, τοίς ασθενούσιν εν αμαρτίαις, Δι' αυτού σοι προσπίπτομεν, Ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Η σέ κυήσασα Χριστέ, αειπάρθενος Κόρη, εν τώ Σταυρώ σε δι' ημάς, υψωθέντα ορώσα, ετέτρωτο λύπης ρομφαία τήν ψυχήν, καί έκλαιε θρηνωδούσα μητρικώς, Αυτής ταίς παρακλήσεσιν, ελέησον ημάς, Κύριε τού ελέους.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Αθλητικαί ενστάσεις επί τώ σκάμματι, τυραννικοί αικισμοί επί τούς Μάρτυρας, καί ίσταντο χοροί τών Ασωμάτων, βραβεία κατέχοντες τής νίκης, εξέστησαν τυράννους, καί βασιλείς οι σοφοί, καθείλον τόν Βελίαρ ομολογία Χριστού, ο ενισχύσας αυτούς, Κύριε δόξα σοι.

ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος πλ. β'

Ως εν μέσω τών Μαθητών σου παρεγένου Σωτήρ, τήν ειρήνην διδούς αυτοίς, ελθέ καί μεθ' ημών, καί σώσον ημάς.

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

Οι Μαθηταί σου Ιησού, επί τά πέρατα τής γής στελλόμενοι, τά έθνη ευσεβώς, ως ιχθύας ζωγρήσαντες, προσήνεγκαν τή σή αγαθότητι Κύριε, καί δι' αυτών βοώμέν σοι φιλάνθρωπε, Τώ λαώ σου παράσχου, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς τού Κόσμου αγαθή

Αγία Δέσποινα Χριστού, τού Θεού ημών Μήτερ, ως τών απάντων Ποιητήν, απορρήτως τεκούσα, ικέτευε σύν Αποστόλοις Ιεροίς, εκάστοτε τήν αγαθότητα αυτού, παθών ημάς λυτρώσασθαι, καί άφεσιν ημίν δούναι αμαρτημάτων.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Τών Αθλοφόρων σου η μνήμη Κύριε, ανεδείχθη ως Παράδεισος ο εν Εδέμ, εν αυτή γάρ αγάλλεται πάσα η Κτίσις, Διό παράσχου ημίν, τή αυτών παρακλήσει, ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος πλ. β'

Μόνον επάγη το ξύλον Χριστέ τού Σταυρού σου, τά θεμέλια εσαλεύθη τού θανάτου Κύριε, όν γάρ κατέπιε πόθω ο Άδης, απέλυσε τρόμω, έδειξας ημίν τό σωτήριόν σου Άγιε, καί δοξολογούμέν σε Υιέ Θεού, Ελέησον ημάς.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Κύριε κατέκρινάν σε Ιουδαίοι, θανάτω τήν ζωήν τών απάντων, οι τήν Ερυθράν ράβδω πεζεύσαντες, Σταυρώ σε προσήλωσαν, καί οι εκ πέτρας μέλι θηλάσαντες, χολήν σοι προσήνεγκαν, αλλ' εκών υπέμεινας, ίνα ημάς ελευθερώσης τής δουλείας τού εχθρού, Χριστέ ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Θεοτόκε Παρθένε, ικέτευε τόν Υιόν σου, τόν εκουσίως προσπαγέντα εν Σταυρώ, καί αναστάντα εκ νεκρών, Χριστόν τόν Θεόν ημών, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Εις τήν ζ' Ωδήν

Μαρτυρικόν

Τούς εν σταδίω τόν Χριστόν κηρύξαντας, καί τών ανόμων απειλάς μή πτήξαντας, εθαυμάστωσεν ο Kύριος, καθείλον γάρ αθλητική καρτερία, τά θράση τών παρανόμων, έλαβον παρά Χριστού επαξίως τήν χάριν τών ιαμάτων, απαύστως δεόμενοι, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Εις τό Κύριε εκέκραξα

Στιχηρά Μαρτυρικά

Ήχος πλ. β

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, ουκ ηρνήσαντό σε, ουκ απέστησαν από τών εντολών σου, ταίς αυτών πρεσβείαις ελέησον ημάς.

Οι μαρτυρήσαντες διά σέ Χριστέ, πολλάς βασάνους υπέμειναν, πρεσβείαις Κύριε, καί ευχαίς αυτών, πάντας ημάς διαφύλαξον.

Οι αθλοφόροι Μάρτυρες, καί ουρανοπολίται, επί γής αθλήσαντες, πολλάς βασάνους υπέμειναν, καί τέλειον απέλαβον τόν στέφανον εν ουρανοίς, ίνα πρεσβεύωσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Ο Σταυρός σου Κύριε, τοίς Μάρτυσι γέγονεν όπλον αήττητον, έβλεπον γάρ τόν προκείμενον θάνατον, καί προβλέποντες τήν μέλλουσαν ζωήν, τή ελπίδι τή εις σέ ενεδυναμούντο, αυτών ταίς παρακλήσεσιν, ελέησον ημάς.

Δόξα... Νεκρώσιμον

τού Δαμασκηνού

Αρχή μοι καί υπόστασις, τό πλαστουργόν σου γέγονε πρόσταγμα βουληθείς γάρ εξ αοράτου τε, καί όρατής με, ζώον συμπήξαι φύσεως, γήθέν μου τό σώμα διέπλασας, δέδωκας δέ μοι ψυχήν, τή θεία σου καί ζωοποιώ εμπνεύσει, Διό Σωτήρ τούς δούλους σου, εν χώρα ζώντων, εν σκηναίς Δικαίων ανάπαυσον.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία Παρθένε; τίς μοι ανυμνήσει σου, τόν αλόγχευτον τόκον, ο γάρ αχρόνως, εκ Πατρός εκλάμψας, Υιός μονογενής, ο αυτός εκ σού τής αγνής προήλθεν, αφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, καί φύσει γενόμενος άνθρωπος δι' ημάς, ουκ εις δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ' εν δυάδι φύσεων ασυγχύτως γνωριζόμενος, Αυτόν ικέτευε, σεμνή παμμακάριστε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΠΡΩΪ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά

Ήχος πλ. β'

Αθλητικόν αγώνα υπομείναντες οι Άγιοι, καί τά βραβεία τής νίκης παρά σού κομισάμενοι, κατήργησαν τάς επινοίας τών παρανόμων, εδέξαντο στεφάνους τής αφθαρσίας, δι' αυτών ο Θεός, δώρησαι ημίν τό μεγα έλεος.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

Αθλητικαί ενστάσεις επί τώ σκάμμα τι, τυραννικοί αικισμοί επί τούς Μάρτυρας, καί ίσταντο χοροί τών Ασωμάτων, βραβεία κατέχοντες τής νίκης, εξέστησαν τυράννους, καί βασιλείς οι σοφοί, καθείλον τόν Βελίαρ ομολογία Χριστού, ο ενισχύσας αυτούς, Κύριε δόξα σοι.

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Τών Αγίων σου η μνήμη Κύριε, σήμερον ανεδείχθη, ως Παράδεισος ο εν Εδέμ, εν αυτή γάρ αγάλλεται πάσα η Κτίσις, Διό παράσχου ημίν, τή αυτών παρακλήσε, ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Αληθώς ματαιότης τά σύμπαντα, ο δέ βίος σκιά καί ενύπνιον, καί γάρ μάτην ταράττεται πάς γηγενής, ως είπεν η Γραφή, ότε τόν Κόσμον κερδήσωμεν, τότε τώ τάφω οικήσωμεν, όπου ομού βασιλείς καί πτωχοί, Διό Χριστέ ο Θεός, τούς μεταστάντας δούλους σου ανάπαυσον, ως φιλάνθρωπος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς τού Κόσμου αγαθή, Θεοτόκε Παρθένε, τήν σήν καί μόνην φοβεράν προστασίαν αιτούμεν, Σπλαγχνίσθητι εις ευπερίστατον λαόν, δυσώπησον τόν ελεήμονα Θεόν, ρυσθήναι τάς ψυχάς ημών, εκ πάσης απειλής, μόνη ευλογημένη.

Εις τούς Αίνους

Στιχηρά Μαρτυρικά

Ήχος πλ. β'

Κύριε έν τή μνήμη τών Αγίων σου, πάσα ή Κτίσις εορτάζει, οι ουρανοί αγάλλονται σύν τοίς Αγγέλοις, καί η γή ευφραίνεται σύν τοίς ανθρώποις αυτών ταίς παρακλήσεσιν, ελέησον ημάς.

Κύριε ει μή τούς Αγίους σου είχομεν πρεσβευτάς, καί τήν αγαθότητά σου συμπαθούσαν ημίν, πώς ετολμώμεν Σωτήρ υμνήσαί σε, όν ευλογούσιν απαύστως Άγγελοι; Καρδιογνώστα φείσαι τών ψυχών ημών.

Μνήμη Μαρτύρων, αγαλλίαμα τοίς φοβουμένοις τόν Κύριον, αθλήσαντες γαρ διά Χριστόν, στεφάνους παρ' αυτού εκομίσαντο, καί νύν εν παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Τούς εκλεκτούς εθαυμάστωσε, καί Αγίους ο Θεός ημών, αγαλλιάσθε καί ευφραίνεσθε πάντες οι δούλοι αυτού, υμίν γάρ ητοίμασε τόν στέφανον, καί τήν Βασιλείαν αυτού, αλλ' αιτούμεν, καί ημών μή επιλάθησθε.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Άλγος τώ Αδάμ εχρημάτισεν, η τού ξύλου απόγευσις, πάλαι έν Εδέμ, ότε όφις ιόν εξηρεύξατο, δι' αυτού γάρ εισήλθεν ο θάνατος, παγγενή κατεσθίων τόν άνθρωπον, αλλ' ελθών ο Δεσπότης καθείλεν τόν δράκοντα, καί ανάστασιν ημίν εδωρήσατο, Πρός αυτόν ούν βοήσωμεν, Φείσαι Σωτήρ, καί ούς προσελάβου, ανάπαυσον, ως φιλάνθρωπος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Πρεσβείαις τής τεκούσης σε, Χριστέ καί τών Μαρτύρων σου, Αποστόλων, Προφητών, Ιεραρχών, Οσίων καί Δικαίων, καί πάντων τών Αγίων, τούς κοιμηθέντας δούλους σου ανάπαυσον.

Απόστιχα

Νεκρώσιμα Προσόμοια

τού Θεοφάνους

Ήχος πλ. β'

Όλην αποθέμενοι

Έχων ακατάληπτον, τήν εις ημάς ευσπλαγχνίαν, καί πηγήν ακένωτον, θεϊκής χρηστότητος πολυέλεε, τούς πρός σέ Δέσποτα, μεταβεβηκότας, εν γή ζώντων κατασκήνωσον, εις τά σκηνώματα, τά αγαπητά και ποθούμενα, κατάσχεσιν δωρούμενος, τήν διηνεκώς διαμένουσαν, σύ γάρ υπέρ πάντων, εξέχεας τό αίμά σου Χριστέ, καί ζωηφόρω τιμήματι, Κόσμον εξηγόρασας.

Στίχ. Μακάριοι, ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Νέκρωσιν υπέμεινας, ζωοποιόν εκουσίως, καί ζωήν επήγασας, καί τρυφήν αϊδιον, πιστοίς δέδωκας, εν ή κατάταξον, τούς κεκοιμημένους, επ' ελπίδι αναστάσεως, τά τούτων πταίσματα, πάντα συγχωρών αγαθότητι, ως μόνος αναμάρτητος, μόνος αγαθός καί φιλάνθρωπος, ίνα διά πάντων, υμνήταί σου τό όνομα Χριστέ, καί σεσωσμένοι δοξάζωμεν, τήν φιλανθρωπίαν σου.

Στίχ. Καί τό μνημόσυνον αυτών εις γενεάν καί γενεάν.

Ζώντων κυριεύοντα, θεαρχική εξουσία, καί νεκρών δεσπόζοντα, σέ Χριστέ γινώσκομεν πολυέλεε τούς πιστούς δούλους σου, τούς πρός σέ τόν μόνον, ευεργέτην εκδημήσαντας, αυτός ανάπαυσον, σύν τοίς εκλεκτοίς σου φιλάνθρωπε, εν τόποις αναψύξεως, εν ταίς τών Αγίων λαμπρότησι, θελητής ελέους, υπάρχεις γάρ καί σώζεις ως Θεός, ούς κατ' εικόνα σου έπλασας, μόνε Πολυέλεε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Όμοιον

Ώφθης ενδιαίτημα, θεοπρεπές Παναγία, καί Θεόν εχώρησας, καί Θεόν εγέννησας απειρόγαμε, εν, δυσί φύσεσιν, εν δυσίν ουσίαις, εν μιά δέ υποστάσει Αγνή, αυτόν ικέτευε, τόν μονογενή καί πρωτότοκον, τόν σέ παρθένον άμωμον, καί μετά τόν τόκον φυλάξαντα, ψυχάς αναπαύσαι, τών πίστει κοιμηθέντων ευσεβώς, εν ακηράτω φαιδρότητι, καί μακαριότητι.