ΤΗ ΚΖ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Καλλιστράτου, καί τών σύν αυτώ.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος πλ. δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Μάρτυς αθλητά Καλλίστρατε τής ευσεβείας φωτί, φωτισθείς τήν διάνοιαν, τήν οδόν εβάδισας, ακλινώς τήν εισάγουσαν, πρός τήν εκείθεν μακαριότητα, νικήσας πάντα τά μηχανήματα, τού πολεμήτορος, όθεν ευφημούμέν σε, τήν ιεράν, μνήμην σου γεραίροντες, μακαριώτατε.

Μάρτυς θεόφρον Καλλίστρατε, λόγον πλουτήσας ζωής, πρός ζωήν καθωδήγησας, τούς αγνοία πρότερον, εν νεκρώσει υπάρχοντας, οι καί θανόντες, προθύμως ένδοξε, διά τήν πάντων, ημών ανάστασιν, ζήν αληθέστατα, εν Χριστώ πιστεύονται, μεθ' ών ημών, μέμνησο πρός Κύριον, τόν υπεράγαθον.

Μάρτυς Ιερέ Γυμνάσιε, ξίφει τήν κάραν τμηθείς, τή πλημμύρα τού αίματος, Φαραώ τόν δόλιον, αληθώς κατεπόντισας, καί νύν πηγάζεις, πάσιν ιάματα, τοίς τώ ναώ σου, πίστει προστρέχουσι, καί τούς αγώνάς σου, εν αυτώ γεραίρουσι, καί τήν σεπτήν, μνήμην σου μακάριε, πανηγυρίζουσιν.

Δόξα... Ήχος δ'

Βυζαντίου

Πρό τού τιμίου Σταυρού σου, φοβερός ο θάνατος τοίς ανθρώποις, μετά τό ένδοξον πάθος, φοβερός ο άνθρωπος τώ θανάτω, ούτως ενίσχυσεν ο Αθλοφόρος, ούτω κατήργησεν πάσαν τού εχθρού τήν δύναμιν, αυτού ταίς πρεσβείαις Χριστέ, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Χαίροις ηλιόμορφε, ηλίου άδυτον όχημα, η τόν ήλιον λάμψασα, τόν απερινόητον χαίρε, νούς αστράπτων, θείαις φρυκτωρίαις, η λαμπηδών τής αστραπής, η διαυγάζουσα, γής τά πέρατα, η όντως χρυσαυγίζουσα, η παγκαλής καί πανάμωμος, η τό φώς τό ανέσπερον, τοίς πιστοίς εξαστράψασα.

Η Σταυροθεοτοκίον

Νεκρούμενον βλέπουσα, Χριστόν η πάναγνος Δέσποινα, καί νεκρούντα τόν δόλιον, ως Δεσπότην κλαίουσα, ύμνει τόν εκ σπλάγχνων, αυτής προελθοντα, καί τό μακρόθυμον αυτού, αποθαυμάζουσα ανεκραύγαζε, Τέκνον μου ποθεινότατον, μή επιλάθη τής δούλης σου, μή βραδύνης φιλάνθρωπε, τό εμόν καταθύμιον.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά τής Οκτωήχου.

Απολυτίκιον

Ήχος δ’ Ταχύ προκατάλαβε

Οι Μάρτυρές σου, Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση. Αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η συνήθης Στιχολογία, Κανόνες τής Οκτωήχου, καί τού Αγίου, ού η Ακροστιχίς.

Τώ παμμεγίστω προσλαλώ Καλλιστράτω. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Άσμα αναπέμψωμεν

Τρίβον διοδεύσας ακλινώς, τού μαρτυρίου γέγονας, πεπλανημένοις οδός, πρός θείας καταπαύσεις, παμμάκαρ εισάγουσα, όθεν σε συνελθόντες, ευφημούμεν Καλλίστρατε πίστει.

Ώσπερ φαεινότατος αστήρ, εξανατείλας ηύγασας, θεογνωσίας φωτί, Χριστού τήν Εκκλησίαν, τό σκότος δέ ήλασας, Μάρτυς τής αγνωσίας, καί τεμένη τής πλάνης καθείλες.

Πάντα πειρασμόν καρτερικώς, υπενεγκων Καλλίστρατε, διά τήν πάντων ζωήν, θανείν ου παρητήσω, διό πρός αθάνατον, χαίρων λήξιν μετέβης, καί Αγγέλων χοροίς συναγάλλη.

Άνθραξ θείου Πνεύματος πυρί, ο Ιερός Γυμνάσιος, προσαναπτόμενος, εδείχθη καί τής πλάνης, τήν ύλην κατέφλεξε, θαύμασι δέ δροσίζει, φλεγομένους καύσει παθημάτων.

Θεοτοκίον

Μόνη γυναικών κυοφορείς, υπερφυώς Πανάμωμε, πείραν μή γνούσα ανδρός, τόν ένα τής Τριάδος, διό σε δοξάζομεν, καί τόν εκ σού τεχθέντα, υπέρ πάσαν αιτίαν καί λόγον.

Ωδή γ'

Ο στερεώσας λόγω

Μή επιθύσας όλως γλυπτοίς θεοίς, καθαρά θυσία προσηνέχθης Θεώ, υπέρ ημών τώ τυθέντι, Μάρτυς αθλοφόρε Καλλίστρατε.

Εστολισμένος χλαίναν εξ ιερών, βεβαμμένην Μάρτυς όντως αιμάτων σου, τώ βασιλεί τών αιώνων, μάκαρ στεφηφόρος παρίστασαι.

Γεγυμνωμένος ώφθη ο δυσμενής, σού τήν θείαν δόξαν, καί τών σύν σοί αθλητών, ενδυσαμένων εξ ύψους, βλέπων αθλοφόρε Γυμνάσιε.

Θεοτοκίον

Ικετηρίαν ποίησον εκτενή, πρός τόν σόν Υιόν Παρθένε, τού σώσαι ημάς, προσδοκωμένων κινδύνων, καί αιωνιζούσης κολάσεως.

Ο Ειρμός

«Οστερεώσας λόγω τους ουρανούς, καί τήν γήν εδράσας επί υδάτων πολλών, στερέωσόν με πρός ύμνoν, καί δοξολογίαν σου Κύριε».

Κάθισμα Ήχος πλ. α'

Τόν συνάναρχον Λόγον

Καλλιστράτου τούς άθλους ανευφημήσωμεν, Γυμνασίου τούς πόνους υμνολογήσωμεν, καί σύν αυτοίς τούς καρτερώς ποθω αθλήσαντας, μακαρίσωμεν πιστοί, καί εκβοήσωμεν αυτοίς, Οπλίται τής ευσεβείας, αιτήσασθε δωρηθήναι, ημίν ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σέ λιμένα καί τείχος καί καταφύγιον, καί ελπίδα καί σκέπην καί προστασίαν θερμήν, ευρηκότες οι πιστοί, πρός σέ προστρέχομεν, καί εκβοώντες εκτενώς, ανακράζομεν πιστώς, Ελέησον Θεοτόκε, τούς επί σοί πεποιθότας, καί τών πταισμάτων απάλλαξον.

Η Σταυροθεοτοκίον

Εν Σταυρώ σε ορώσα, Χριστέ η Μήτηρ σου, εκουσίως εν μέσω ληστών κρεμάμενον, κοπτομένη μητρικώς τά σπλάγχνα έλεγεν, αναμάρτητε Υιέ, πώς αδίκως εν Σταυρώ, ώσπερ κακούργος επάγης; τό γένος τό τών ανθρώπων, ζωώσαι θέλων ως υπεράγαθος.

Ωδή δ'

Εισακήκοα Κύριε

Στρατηγός ώσπερ άριστος, Μάρτυς τώ διώκτη παραταξάμενος, εσαγήνευσας πρός θείαν ζωήν, αιχμαλώτους πάλαι ούς εκέκτητο.

Τή πλημμύρα τών λόγων σου, ήρδευσας καρδίας καί καθωδήγησας, πρός τό ύδωρ τό αείζωον, αθλητά Κυρίου αξιάγαστε.

Ως κριός σφαγιάζεται, έχων ώσπερ άρνας προθυομένους αυτού, ο αοίδιμος Καλλίστρατος, τούς στερρούς οπλίτας προθυμότατα.

Πιανθείς ο Γυμνάσιος, άμπελος καθάπερ Μάρτυς τώ λόγω σου, μαρτυρίου βότρυν ήνθησε, ευσεβείας οίνον αποστάζοντα.

Θεοτοκίον

Ρυπωθείσαν τοίς πάθεσι, Κόρη τήν καρδίαν μου αποκάθαρον, καί δοχείον αποτέλεσον, καθαρόν ενθέων επιλάμψεων.

Ωδή ε'

Ο εκ νυκτός αγνοίας

Ολοκαρδίως Μάρτυς, επιποθήσας Χριστόν τόν Θεόν ημών, ήθλησας καί τό κράτος, ώλεσας εχθρού τό ανίσχυρον.

Στρατολογίας θείας, αναφανείς κορυφαίος Καλλίστρατε, στρατιαίς τών Αγγέλων, Μάρτυς ηριθμήθης γηθόμενος.

Λελαμπρυσμένος δόξη, μαρτυρικής αγλαίας Γυμνάσιε, χαίρων νύν μετετέθης, πρός τάς τών Αγγέλων λαμπρότητας.

Θεοτοκίον

Ανατολή εδείχθης, δικαιοσύνης Ηλίου Πανάμωμε, όν ικέτευε σώσαι, τούς ειλικρινώς σε δοξάζοντας.

Ωδή ς'

Ιλάσθητί μοι Σωτήρ

Λεόντων μύλας σοφέ, τών αοράτων συνέθλασας, καί βρώμα τού δυσμενούς, τούς πάλαι υπάρχοντας, Θεού τέκνα έδειξας, καί τρυφής αϋλου, κοινωνούς Μάρτυς Καλλίστρατε.

Ωραίως περί Θεού, τόν θείον λόγον ποιούμενος, θεοίς αψύχοις τούς πρίν, αθλίως προσέχοντας, ενθέους απέδειξας, σύν αυτοίς αθλήσας, περιβόητε Καλλίστρατε.

Κυρίω τούς εαυτών, αυχένας κλίναντες Μάρτυρες, εδέξασθε τήν σφαγήν, καί θύματα τέλεια, Θεώ προσηνέχθητε, καί τήν πρωτοτόκων, Eκκλησίαν εφαιδρύνατε.

Θεοτοκίον

Αγίασόν μου τόν νούν, καί φώτισον τήν καρδίαν μου, αγία Μήτηρ Θεού, καί τών συνεχόντων με, δυσχερών απάλλαξον, ίνα σε δοξάζω, Θεοτόκε αειπάρθενε.

Ο Ειρμός

«Ιλάσθητί μοι Σωτήρ, πολλαί γάρ αι ανομίαι μου, καί εκ βυθού τών κακών, ανάγαγε δέομαι, πρός σέ γάρ εβόησα, καί επάκουσόν μου, ο Θεός τής σωτηρίας μου».

Κοντάκιον Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Ώσπερ άστρον μέγιστον, έλαμψας κόσμω, τάς ακτίνας άπασι, τών σών αγώνων εφαπλών, καί τών θαυμάτων τοίς κράζουσι, Χαίροις Μαρτύρων, τό κλέος Καλλίστρατε.

Ο Οίκος

Τόν τού Κυρίου αθλητήν, καί μέγαν στρατιώτην, καί φίλον τής Τριάδος, καί μύστην τών αρρήτων, καί μιμητήν τού Ιησού, άσμασιν εν πίστει συνελθόντες οι πιστοί χαρμονικώς υμνήσωμεν, γεραίροντες αυτού τά παλαίσματα καί τάς αριστείας, τούς πόνους, ούς υπέστη διά Χριστόν τόν παμβασιλέα, αιτούμενοι τυχείν αυτού ταίς πρεσβείαις, τής αμείνονος ζωής τού Παραδείσου, ένθα οι χοροί ευφραίνονται τών κραζόντων, Χαίροις Μαρτύρων τό κλέος Καλλίστρατε.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή ΚΖ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τού αγίου Μάρτυρος Καλλιστράτου, καί τών σύν αυτώ αγίων μθ' Μαρτύρων.

Στίχοι

· Τμηθείς ο Καλλίστρατος αυχένα ξίφει,

· Στρατώ συνήφθη καλλινίκων Μαρτύρων.

Εις τούς αγίους μθ' Μάρτυρας

· Δεκάς τετραπλή Μαρτύρων σύν εννάδι,

· Διά ξίφους άθλησιν αθλεί τιμίαν.

· Εικάδι εβδομάτη Καλλίστρατος άνθεν αέρθη.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τής αγίας Μάρτυρος Επιχάρεως.

Στίχοι

· Εύτολμος Επίχαρις ήν πρός τό ξίφος,

· Συλλήπτορα πλουτούσα τήν θείαν χάριν.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Ιγνατίου, Ηγουμένου γενoμένoυ τής Μονής τού Σωτήρος Χριστού, τού επιλεγομένου Βαθέος Ρύακος.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Αποστόλων Μάρκου, Αριστάρχου, καί Zήνωνoς.

Τή αυτή ημέρα Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Φιλήμονος επισκόπου, καί Φουρτουνιανού καί τής Αγίας Μάρτυρος Γαϊανής.

Στίχοι

· Γαϊανή φλεχθήναι τά νώτα δίδου,

· Ως άν φλογίνης ρομφαίας νώτα φύγnς.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων δεκαπέντε Μαρτύρων, οίτινες εν πλοίω εμβληθέντες τού πλοίου πυρποληθέντος, εν τή θαλάσση απεπνίγησαν.

Στίχοι

· Ο τριπλοπεντάριθμος αθλητών στόλος,

· Καί πυθμένος κατήρε μέχρι ποντίου.

Η αγία Μάρτυς Ακυλίνα, ράβδοις συνθλασθείσα τελειούται.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'

Οι εκ τής Ιουδαίας

Λαμπρυνθείς ως χρυσίον, τώ πυρί τών βασάνων, τών παθημάτων Χριστού, εκσφράγισμα εδείχθης, καί νύν εναπετέθης, θησαυροίς θείοις Ένδοξε, ο τών Πατέρων βοών, Θεός ευλογητός εί.

Λιπανθείς τοίς βασάνοις, ξίφος ώφθης παμμάκαρ, ουρανοχάλκευτον, συγκόπτων αοράτων, τάς φάλαγγας δαιμόνων, καί κραυγάζων Καλλίστρατε, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητος εί.

Ισχυρός απεφάνθης, κατά τής ασεβείας, Μάρτυς Καλλίστρατε, ισχύϊ τής Τριάδος, ής νύν ταίς λαμπηδόσιν, εκβοάς φωτιζόμενος, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Σταθηρά διανοία, τόν Χριστόν αγαπήσας, Μάρτυς Γυμνάσιε, σύν πάσιν ομοζήλοις, ετύθης αναμέλπων, ευχαρίστως θεόπνευστε, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Τόν εκ σού σαρκωθέντα, υπέρ νούν τε καί λόγον Θεοχαρίτωτε, ικέτευε σωθήναι, τούς πόθω σε τιμώντας, καί συμφώνως κραυγάζοντας, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η'

Οι θεορρήμονες Παίδες

Ριζοτομήσας τής πλάνης τάς ακάνθας, τού Παραδείσου εδείχθης, Μάρτυς φυτόν ωραιότατον, ευσεβείας προσφέρον, καρπούς θεία χάριτι.

Αποσκοπών τάς ελπίδας τάς μελλούσας, εν πεποιθήσει τελεία, πρός τούς αγώνας εχώρησας, καί νικήσας νομίμως, εστέφθης Καλλίστρατε.

Τόν σόν ναόν ιατρείον κεκτημένοι, οι ευσεβώς προσιοντες, τών δυσχερών απολύονται, ευφημούντές σε πίστει, Γυμνάσιε ένδοξε.

Θεοτοκίον

Ως ανωτέρα απάντων τών ποιημάτων, Θεοχαρίτωτε Κόρη, τόν λογισμόν μου ανώτερον, τών τού πλάνου σκανδάλων, Πανάμωμε ποίησον.

Ο Ειρμός

Οι θεορρήμονες Παίδες εν τή καμίνω, σύν τώ πυρί καί τήν πλάνην, καταπατούντες υπέψαλλον, Ευλογείτε τά έργα Κυρίου τόν Κύριον».

Ωδή θ'

Έφριξε πάσα

Ίασιν πάσιν η σορός, τών λειψάνων σου πηγάζει τοίς χρήζουσι, Μάρτυς Καλλίστρατε, καί πάθη παύει όντως δυσίατα, καί απελαύνει πονηρών, πνευμάτων σκοτόμαιναν, τού θείου Πνεύματος, ενεργεία καί δυνάμει καί χάριτι.

Ώφθητε Μάρτυρες Χριστού, ως θεόπλοκος σειρά εξαρτώμενοι, αλλήλων χάριτι, καί πρός τό ύψος επανατρέχοντες, καί αγιάζοντες τήν γήν, τώ λύθρω τού αίματος, διό τήν μνήμην υμών, εορτάζομεν πιστώς ευφραινόμενοι.

Στέφανον είληφας σαφώς, αμαράντινον καί δόξαν ουράνιον, καί αγαλλίασιν, καί ευφροσύνην πέρας ουκ έχουσαν, καί βασιλείαν ουρανών θεόφρον Καλλίστρατε, συν τοίς συνάθλοις σου, μεθ' ών μέμνησο ημών πρός τόν Κύριον.

Η θεία μνήμη τού σοφού, Καλλιστράτου Γυμνασίου τε σήμερον, καί τών συνάθλων αυτών, ηλίου πλέον εξανατείλασα, φωτιστικαίς μαρμαρυγαίς, φωτίζει τά πέρατα, ών ταίς πρεσβείαις Χριστέ, κατακρίσεως ημάς ελευθέρωσον.

Θεοτοκίον

Φωνήν σοι τήν τού Γαβριήλ, γεγηθότι λογισμώ ανακράζομεν, Χαίρε χαρά τών πιστών, χαίρε λυχνία χρυσή καί τράπεζα, όρος καί πύλη νοητή, χαίρε θείον όχημα τού Βασιλέως Χριστού, χαίρε λύσις τής αράς παντευλόγητε.

Ο Ειρμός

«Έφριξε πάσα ακοή, τήν απόρρητον Θεού συγκατάβασιν, όπως ο Ύψιστος, εκών κατήλθεν μέχρι καί σώματος, Παρθενικής από γαστρός, γενόμενος άνθρωπος, διό τήν άχραντον, Θεοτοκον οι πιστοί μεγαλύνομεν».

Εξαποστειλάριον

Τοίς Μαθηταίς

Κραταιωθέντες Πνεύματι, τώ Αγίω καθείλον, οι αθλοφόροι Μάρτυρες, τών τυράννων τά θράση, διά Χριστόν υποστάντες, πάσαν πείραν βασάνων, ο πάνσοφος Καλλίστρατος, καί Γυμνάσιος όντως, ο θαυμαστός, μετά τών συνάθλων, ών τήν φωσφόρον, μνήμην τελούντες εύροιμεν, ψυχικήν σωτηρίαν.

Θεοτοκίον

Θεοπαρόχων μέγεθος, δωρεών καί χαρίτων, ών περ ημάς ηξίωσας, Δέσποτα πανοικτίρμον, τίς λόγος δύναται φράσαι; ρεύσαντας γάρ αθλίως, ζωής Χριστέ τής κρείττονος, επανήγαγες αύθις, ουσιωθείς, όλον με τόν άνθρωπον εκ Παρθένου, καί σώσας ως φιλάνθρωπος, καί Θεός ελεήμων.

Καί η λοιπή Ακολουθία, ως σύνηθες, καί Απόλυσις.