ΤΗ Κ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου καί τής συνοδίας αυτού.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις το, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά τής Εορτής γ'.

Ήχος β'

Ότε εκ τού ξυλου σε νεκρόν

Όφιν, ανεστήλωσε χαλκούν, πάλαι Μωϋσής ο θεόπτης, πρός τήν αναίρεσιν, τών δακνόντων όφεων, αυτός δέ όλον σαυτόν, επί ξύλου ανύψωσας, Σωτήρ μου ζωώσας, πάντας εν τώ θείω σου, καί ζωηφόρω Σταυρώ, ός νύν, ανυψούμενος φλέγει, φάλαγγας δαιμόνων, καί τρέπει, τών βαρβάρων φύλα καί φρυάγματα.

Σύ μου, τό φθαρτόν τε καί θνητόν, Σώτερ εκ Παρθένου γορέσας, καί Θεομήτορος, άφθαρτον απέδειξας, καί πρός ζωήν καί τρυφήν, ατελεύτητον είλκυσας, πρός ήν επανάγεις, πάντας τούς υμνούντάς σε, Λόγε Χριστέ ο Θεός, όπλον κραταιόν εν πολέμοις, Δέσποτα τόν θείον Σταυρόν σου, τώ πιστώ σου Άνακτι δωρούμενος.

Λάμψον, φώς απρόσιτον ημίν, έργον γάρ εσμέν τών χειρών σου, πάντες Χριστέ ο Θεός, όπλω δέ στεφάνωσον, τούς ευσεβείς Βασιλείς, νίκας τούτοις δωρούμενος, κατά πολεμίων, τείχος καί οχύρωμα, ισχύν καί άσυλον, όλβον, τόν Σταυρόν σου πλουτούσιν, Ύψιστε ο άφθορον μήτραν, Σώτερ υποδύς τής Θεομήτορος.

Καί τών Αγίων γ'

Ήχος δ'

Έδωκας σημείωσιν

Άνωθεν η κλήσίς σου, ουκ απ' ανθρώπων Ευστάθιε, αλλ' αυτός σοι οπτάνεται, Χριστός ο φιλάνθρωπος, καί αγρεύει μάκαρ, πίστεως δικτύοις, καί τώ Βαπτίσματι αυτού, αποκαθάρας τάς αμαρτίας σου, πρός βίου πειρατήριον, υπομονήν σοι προτείνεται, ο Δεσπότης καί δείκνυσι, νικητήν διά βόητον.

Χαίρων εν νεότητι, τής αρετής τό γυμνάσιον, υπεδέξω Ευστάθιε, τών παίδων στερούμενος, καί τής σής συζύγου, τήν αιχμαλωσίαν, υπενεγκών καρτερικώς, καί υπομείνας θητείαν άτιμoν, αλλά σε παναοίδιμε, η εν πολέμοις ανδρία σου, ποθητόν κατεστήσατο, καί λαμπρώς επανήγαγε.

Θείον ως θυμίαμα, διά πυρός ευωδέστατον, καί τερπνόν ολοκαύτωμα, θυσία ευπρόσδεκτος, προσφορά τε ζώσα, καί τελειοτάτη, συ προσηνέχθης τώ Θεώ, πανοικεσία καρποφορούμενος, διό σε η ουράνιος, νύν κατοικία Ευστάθιε, σύν τοίς σοίς εισεδέξατο, καί Αγίων στρατεύματα.

Δόξα... Ήχος β'

Εφραίμ Καρίας

Ο δεύτερος Ιώβ Ευστάθιος, τόν βίον τούς άθλους καί τούς στεφάνους, εις προτροπήν αρετών, εαυτόν ημίν προέθηκε, καί στήλην καρτερίας, υπερβάς αληθώς τόν, Ιώβ, τή αρετή, σύν τή συζύγω καί τοίς τέκνοις, ο πιστός εν βίω, καί ακράδαντος εν πειρασμοίς, καί εν αθλήσει νικηφόρος, όν προσάξωμεν εις πρεσβείαν Xριστώ, τού δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών φωτισμόν, καί ιλασμόν τών πλημμελημάτων.

Καί νύν... Ήχος ο αυτός

Θείος θησαυρός εν γή κρυπτόμενος, τού Ζωοδότου ο Σταυρός, εν ουρανοίς εδείκνυτο Βασιλεί ευσεβεί, νίκης κατ' εχθρών υπογραμμόν δηλών νοερόν, όν γεγηθώς πίστει καί πόθω, θεόθεν αναδραμών πρός θεωρίας ύψωσιν, σπουδή μεγίστη εκ γής λαγόνων ανέφηνεν, εις κόσμου λύτρον, καί σωτηρίαν τών ψυχών ημών.

Απόστιχα Στιχηρά

Ήχος πλ. β'

Τριήμερος

Ραπίσματα υπήνεγκας, καί σταύρωσιν Μακρόθυμε, καί ονείδη, θέλων πάντας εκ χειρός, λυτρώσασθαι τού πλάνου, ο μόνος ζωοδότης, καί πανοικτίρμων καί φιλάνθρωπος.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Τιμώ σου τόν Σταυρόν αγαθέ, τούς ήλους καί τήν λόγχην Σωτήρ, δι' ών πάντας, ελυτρώσω τής φθοράς, ως μόνος ζωοδότης, καί πάντων ευεργέτης, μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ ημών.

Στίχ. Ο δέ Θεός Βασιλεύς ημών πρό αιώνος ειργάστο σωτηρίαν εν μέσω τής γής.

Σταυρώ προσηλωθείς δι' εμέ, Σωτήρ μου υπεράγαθε, ερραπίσθης, καί υβρίσθης Λυτρωτά, καί όξος εποτίσθης, καί λόγχη εκεντήθης, καί πάντα φέρεις αναμάρτητε.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Εφραίμ Καρίας

Αδαμάντινε τήν ψυχήν, πώς σε κατ' αξίαν επαινέσωμεν; τήν γάρ φύσιν υπερέβης, χρημάτων καί παίδων, καί τής συμβίου στερούμενος, τήν μακαρίαν εκείνην, καί αοίδιμον φωνήν τού Ιώβ εξεβόησας, ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλετο, ως τώ Κυρίω έδοξεν, Ούτω καί εγένετο, Αλλ' όν ηγάπησας Θεόν, καί όν θερμώς επεπόθησας, πάλιν σοι τούς φιλτάτους εδωρήσατο, συναθλητάς γενέσθαι σοι προμηθευσάμενος, μεθ' ών διά ποικίλων βασάνων, τό μακάριον τέλος διήνυσας, αυτούς καί συμπρεσβευτάς σου λαβόμενος, καρτερόψυχε Ευστάθιε, δυσώπησον λυτρωθήναι ημάς, τών ανομιών ημών.

Καί νύν... ο αυτός

Σήμερον προέρχεται ο Σταυρός τού Κυρίου, καί πιστοί εισδέχονται αυτόν εκ πόθου, καί λαμβάνουσιν ιάματα, ψυχής τε καί σώματος, καί πάσης μαλακίας, αυτόν ασπασώμεθα τή χαρά καί τώ φόβω, φόβω διά τήν αμαρτίαν, ως ανάξιοι όντες, χαρά δέ διά τήν σωτηρίαν, ήν παρέχει τώ κόσμω, ο εν αυτώ προσπαγείς Χριστός ο Κύριος, ο έχων τό μέγα έλεος.

Απολυτίκιον τών Αγίων

Ήχος δ'

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση, Αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον τής Εορτής Ήχος α'

Σώσον Κύριε τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοίς Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος καί τό σόν φυλάττων διά τού Σταυρού σου πολίτευμα.

Απόλυσις

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Mετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Ανέστης εκ νεκρών

Εν μέσω τής Εδέμ, ξύλον ήνεγκε θάνατον, εν μέσω δέ τής γής, ξύλον ζωής εβλάστησε, γευσάμενοι γάρ τού πρώτου, άφθαρτοι όντες, φθαρτοί γεγόναμεν, τυχόντες δέ τού δευτέρου, τής αφθαρσίας κατετρυφήσαμεν, διά Σταυρού γάρ σώζει ο Θεός, τό γένος τών ανθρώπων. (Δίς)

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τό προσταχθέν

Προδιετύπου μυστικώς πάλαι τώ χρόνω, ο Ιησούς ο τού Ναυή Σταυρού τόν τύπον, ως τάς χείρας εξέτεινε, σταυροφανώς Σωτήρ μου, καί έστη ο ήλιος έως εχθρούς, ανείλεν ανθισταμένους σοί τώ Θεώ, νύν δέ ούτος εσκότισται, επί Σταυρού σε ορών, θανάτου κράτος λύοντα, καί τόν Άδην σκυλευοντα. (Δίς)

Ο Κανών τής Εορτής, καί τών Αγίων, ού η Ακροστιχίς.

Τής ευσταθείας τώ φερωνύμω κρότος.

Θεοφάνους.

Ωδή α' Ήχος δ'

Θαλάσσης τό ερυθραίον

Τώ λόγω, τό τών παθών μου σκίρτημα, ταίς ικεσίαις σου, καθυποτάξας Μάρτυς τού Χριστού, ευφημείν παρασκεύασον, τήν Ιεράν πανήγυριν, τών σών αγώνων παμμακάριστε.

Η κλήσις, ουκ απ' ανθρώπων γέγονεν, η σή Πανάριστε, αλλ' ουρανόθεν Παύλον ως τό πρίν, ο Χριστός σε εκάλεσεν, επιφανείς ως έλαφος, τών ιοβόλων εκλυτρούμενος.

Σοφίας, τής ανωτάτω έμπλεως, Μάρτυς γενόμενος, τού φθειρομένου πλούτου καί τρυφής, ουρανών τήν απόλαυσιν, πανευσεβώς προέκρινας, πανοικεσία στεφανούμενος.

Θεοτοκίον

Ευρών σε, καθαρωτέραν Πάναγνε, πάσης, τής κτίσεως ο τών απάντων Κτίστης καί Θεός, σαρκωθήναι ηυδόκησεν, εκ σού σαρκί τόν άνθρωπον, αναμορφώσαι προμηθούμενος.

Ωδή γ'

Ευφραίνεται επί σοί

Υπέφερες πειρασμών, τάς τρικυμίας καρτερώς ένδοξε, Μάρτυς Χριστού Ευστάθιε, τέκνων γυναικός τε στερούμενος.

Σωθέντες παρά Θεού, τής τών θηρών διαρπαγής παίδές σου, Μάρτυς Χριστού Ευστάθιε, θήρας νοητούς ετροπώσαντο.

Τόν βίον διαπερών, ως ποταμόν τοίς πειρασμοίς Ένδοξε, σού τής ψυχής διέσωσας, τό θεοειδές αταπείνωτον.

Θεοτοκίον

Αγνείας τό καθαρόν, καί παρθενίας τό σεπτόν σκήνωμα, δεύτε πιστοί υμνήσωμεν, εν χαρμονικοίς μελωδήμασιν.

Ο Ειρμός

«Ευφραίνεται επί σοί, η Εκκλησία σου Χριστέ κράζουσα, Σύ μου ισχύς Κύριε, καί καταφυγή καί στερέωμα».

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Ευσεβείας τοίς τρόποις ανδραγαθών, καρτερίας τοίς πόνοις υπεραθλών, νέος ανηγόρευσαι, Ιώβ Μάρτυς πανένδοξε, τών γάρ τερπνών τού βίου, παθών τήν αφαίρεσιν, σύν γυναικί καί τέκνοις, Θεώ ηυχαρίστησας, όθεν επί τέλει, τών αγώνων ως νίκης, βραβείον παρέσχε σοι, τήν τού αίματος πρόσχυσιν, Αθλοφόρε Ευστάθιε, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων, άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην σου.

Δόξα... Καί νύν...

τής Εορτής, όμοιον

Τόν Σταυρόν τού Σωτήρος υπό τήν γήν, κεκρυμμένον ανείλετο η σεμνή, Ελένη, καί πίμπλησι, χαράς κοσμου τό πλήρωμα, καί τεμένη θεσπίζει, υψούσθαι εν πνεύματι, καί τό σκήπτρον κομίζει, επί τά βασίλεια, όπερ καί δεικνύσα, τώ υιώ ανεβόα, Υφάπλωσον Δέσποτα, τάς σάς χείρας καί πρόσδεξαι, τόν δεικνύμενον άπασι, κράτος σου, καί νίκας σοφέ, καί τά έθνη δίδαξον εν χάριτι, τού προσκυνείν μετά πόθου, Σταυρόν καί τά πάθη Χριστού.

Ωδή δ'

Επαρθέντα σε ιδούσα

Θεία παλάμη σωθείσα τής τυραννίδος, τής τού εχθρού διέμεινε, τά τής σωφροσύνης, σώζουσα η σύμβιος, η σή ανακράζουσα, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Επειράσθης καί ποικίλως εδοκιμάσθης, Μάρτυς Χριστού Ευστάθιε, καί τού μαρτυρίου, έδραμες τό στάδιον, βοών τώ Δεσπότη σου, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Ιθυνόμενος προστάγματι τού Δεσπότου, μαρτυρικοίς εν αίμασι, καθωραϊσμένος, ώφθης παναοίδιμε, Ευστάθιε ένδοξε, σύν γυναικί καί τοίς τέκνοις σου.

Θεοτοκίον

Απειρογάμως εκύησας ώ Παρθένε, καί μετά τόκον ώφθης παρθενεύουσα πάλιν, όθεν ασιγήτοις φωναίς, τό χαίρέ σοι Δέσποινα, πίστει αδιστάκτω κραυγάζομεν.

Ωδή ε'

Σύ Κύριέ μου φώς

Σύ οίά περ Ιώβ, ανεφάνης Ευστάθιε, σύ άμεμπτος ευσεβής τε, μακροθύμως τόν βίον, ευρέθης περαιούμενος.

Τίς μάκαρ ανυμνείν, τούς σούς πόνους δυνήσεται, Ευστάθιε, ούς υπέστης, τήν ομόζυγον Μάρτυς, καί παίδας αφαιρούμενος;

Θεοτοκίον

Ώ Μήτερ τού Θεού, τής ψυχής μου τήν κάκωσιν, θεράπευσον η τεκούσα, τόν πανάγαθον Λόγον, τόν πάντας αγαθύνοντα.

Ωδή ς'

Θύσω σοι, μετά φωνής

Φανέντα, σύ τόν Χριστόν επόθησας ένδοξε, καί συνεκράθης τώ πόθω, ως φανήναι Μάρτυς ωραϊσμένος, πορφυρίδι, τών σών αιμάτων καλλωπιζόμενος.

Έδραμες, ακολουθών Χριστού θείοις ίχνεσι, καί κοινωνός ανεδείχθης, τών παθών τών τούτου καί βασιλείας, ολοκλήρως, πανοικεσία Μάρτυς στεφόμενος.

Θεοτοκίον

Ρήμασι, τού Γαβριήλ Παρθένε πανάμωμε, νύν κεχρημένοι βοώμεν, Χαίρε μόνη Μήτηρ ευλογημένη, χαίρε πύλη, δικαιοσυνης Ήλιον έχουσα.

Ο Ειρμός

«Θύσω σοι, μετά φωνής αινέσεως Κύριε, η Εκκλησία βοά σοι, εκ δαιμόνων λύθρου κεκαθαρμένη, τώ δι' οίκτον, εκ τής πλευράς σου ρεύσαντι αίματι».

Κοντάκιον Ήχος β'

Τά άνω ζητών

Τά πάθη Χριστού, σαφώς μιμησάμενος, καί τούτου πιών, πιστώς τό ποτήριον, κοινωνός Ευστάθιε, καί τής δόξης σύγκληρος γέγονας, παρ' αυτού τού πάντων Θεού, λαμβάνων εξ ύψους θείαν άφεσιν.

Ο Οίκος

Ύμνον μοι δώρησαι ο Θεός μου, ανυμνήσαι καί λέγειν νυνί τούς αγώνας τού Αθλοφόρου σου Κύριε, όπως ευρύθμως εγκωμιάσω τόν γενναίον εν τοίς άθλοις Ευστάθιον, τόν νικητήν εν πολέμοις εχθρών γεγονότα αεί, τόν μέγαν εν ευσεβεία, καί χορώ τών Μαρτύρων εκλάμψαντα, σύν τούτοις γάρ ψάλλει απαύστως σοι, μετ' Αγγέλων ο πάνσοφος, λαμβάνων εξ ύψους θείαν άφεσιν.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή Κ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, καί θεοπίστης, συμβίου αυτού, καί τών δύο υιών αύτών, Αγαπίου καί θεοπίστου.

Στίχοι

· Ευστάθιον βούς παγγενή χαλκούς φλέγει,

· Καί παγγενή σύ τού Θεού σώζεις Λόγε.

· Εικάδι Ευστάθιος γενεή άμα βοϊ καύθη.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Πατέρων ημών καί Ομολογητών, Υπατίου Επισκόπου, καί Ανδρέου Πρεσβυτέρου.

Στίχοι

· Υπέρ πανάγνων Υπάτιον εικόνων,

· Συν Ανδρέα σφάττουσιν άνδρες αιμάτων.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων, Μαρτίνου Πάπα Ρώμης, Μαξίμου, καί τών σύν αυτοίς.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Αρτεμιδώρου καί Θαλού.

Στίχοι

· Αρτεμίδωρον καί Θαλόν κτείνει ξίφος,

· Μή προσκυνούντας Άρτεμιν ξενοκτονον.

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Πατρος ημών Μελετίου, Επισκόπου Κύπρου.

Στίχοι

· Ζωής ρεούσης ου μέλει Μελετίω.

· Όθεν τελευτάν, πώς άν είποις; ηγάπα.

Καί Μνήμη τού εν Ομολογηταίς μεγίστου Ιωάννου τού Αιγυπτίου.

Ο άγιος νέος οσιομάρτυς Ιλαρίων ο Κρής, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά τό 1804, ξίφει τελειούται.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'

«Εν τή καμίνω, Αβραμιαίοι Παίδες τή Περσική πόθω ευσεβείας μάλλον ή τή φλογί, πυρπολούμενοι εκραύγαζον, Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε».

Ως εν καμίνω, τώ πυρωθέντι χαλκουργήματι, ένδον καθειργμένοι Μάρτυρες τού Χριστού, ευχαρίστως εκραυγάζετε, Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε.

Νόμω φιλίας, ως ηνωμένοι καί τής φύσεως, μίαν καρτερίαν Μάρτυρες ευκλεείς, εναθλούντες επεδείξασθε, Ευλογημένος εί, ο Θεός εκβοώντες καί Κύριος.

Θεοτοκίον

Υψηλοτέρα, τών ουρανίων θείων Δυνάμεων, μόνη εξ αιώνων πέφηνας αληθώς, τόν γάρ Κτίστην τούτων τέτοκας, ανερμηνεύτως σύ, Θεογεννήτορ πάναγνε Δέσποινα.

Ωδή η'

Χείρας εκπετάσας Δανιήλ

Μαρτύρων χορείαν αψευδών, συγκροτουμένην λαμπρώς, θεσμοίς τής φύσεως, καί λόγω πίστεως, άπαντες, ευσεβώς νύν ευφημήσωμεν, ως ευσεβείας εραστάς, καί πίστει μέλψωμεν, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Ωραίως ηνώθητε σεπτοί, διαιρεθέντες πρίν, προνοία μείζονι, οικείοις αίμασι βάψαντες, τήν πορφύραν τής νυμφεύσεως, καί πρός ουράνιον θερμώς, παστάδα σπεύδοντες, καί βοώντες, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Καρπόν τής κοιλίας ευσεβώς, Θεώ προσήγαγες, μάκαρ Ευστάθιε, καί τήν ομόζυγον χαίρουσαν, κοινωνούς γάρ τής αθλήσεως, τούς εκ τής φύσεως Χριστώ, ψάλλοντας είληφας, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Ράβδος εκ τής ρίζης Ιεσσαί, Παρθένος πέφηνας, άνθος βλαστήσασα, τόν παντοδύναμον Κύριον, τόν ημάς ευωδιάσαντα, καί τήν οσμήν τήν εαυτού, πάσι παρέχοντα, τοίς βοώσι, Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Ο Ειρμός

«Χείρας εκπετάσας Δανιήλ, λεόντων χάσματα, εν λάκκω έφραξε, πυρός δέ δύναμιν έσβεσαν, αρετήν περιζωσάμενοι, οι ευσεβείας ερασταί, Παίδες κραυγάζοντες, Ευλογείτε πάντα, τά έργα Κυρίου τόν Κύριον».

Ωδή θ'

Λίθος αχειρότμητος

Όλω τώ φωτί τής Τριάδος, μετ' ευφροσύνης προσχωρήσας, ταίς αγγελικαίς στρατηγίαις, νύν συναγάλλη Μάρτυς Ευστάθιε, μεθ' ών απαύστως πρέσβευε, πάντας σωθήναι τούς υμνούντάς σε.

Τούς επί τής γής σου αγώνας, καί τάς ποικίλας περιστάσεις, η εν ουρανοίς ευφροσύνη, μετά Δικαίων νύν διεδέξατο, ής απολαύειν Ένδοξε, τούς σέ υμνούντας καταξίωσον.

Όλον εμαυτόν σοι προσφέρω, Μάρτυς Ευστάθιε προθύμως, ίνα σε πλουτήσω προστάτην, πρός τόν Δεσπότην σώζειν δυνάμενον, εκ πάσης περιστάσεως, καί σωτηρίας θείας πρόξενον.

Θεοτοκίον

Σέ τήν απειράνδρως τεκούσαν, τόν ζωοδότην καί Σωτήρα, πάντες δυσωπούμεν εκτενώς, οι Θεοτόκον ομολογούντές σε, ρυσθήναι πάσης θλίψεως, σαίς ικεσίαις Μητροπάρθενε.

Ο Ειρμός

«Λίθος αχειρότμητος όρους, εξ αλαξεύτου σου Παρθένε, ακρογωνιαίος ετμήθη, Χριστός συνάψας τάς διεστώσας φύσεις, διό επαγαλλόμενοι, σέ Θεοτόκε μεγαλύνομεν».

Εξαποστειλάριον τών Αγίων

Εν Πνεύματι τώ Ιερώ

Τής αθανάτου δόξης τε, καί ζωής τής αλήκτου, επέτυχες καταλιπών, τά τού κόσμου ηδέα, σύν παισί θεόφροσι, καί γυναικί πανολβίω, διά τούτό σου πόθω, τήν πανίερον καί θείαν, εορτάζομεν μνήμην.

Η Σταυροθεοτοκίον, όμοιον

Ημείς εν σοί θαρρούντες τή Θεοτόκω, εχθρούς διπλούς τροπούμεθα κατά κράτος, τόν Σταυρόν κατέχοντες τού Υιού σου, όπλον ημίν καί τρόπαιον, ασπίδα ξίφος καί δόρυ, καί βέλος κατά Βελίαρ.

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Ιδιόμελα τών Αγίων.

Ήχος δ'

Ανδρέου Πυρού

Τίς μή μακαρίσει σου, τόν πανόλβιον τρόπον Ευστάθιε; ότι γενναίως υπήνεγκας, τού αρχεκάκου εχθρού τάς προσβολάς, τής γάρ συζύγου καί τών τέκνων, τήν στέρησιν ουκ εδυσφόρησας, αλλ' εβόας τήν ευχάριστον φωνήν τού Ιώβ, Γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός καί απελεύσομαι πρός τόν μόνον Δημιουργόν, καί Σωτήρα τών ψυχών ημών. (Δίς)

Ήχος πλ. β'

Αφθόρου τόκου Μαρίας, υπάρχων Μάρτυς καταγώγιον, αλήκτως τε πέλων εν φωτί αϋλω, καί ημίν ευνίζου Τριάδα τήν άκτιστον.

Ήχος πλ. δ'

Τώ αδύτω γνόφω εισδύς, καί τώ τής δικαιοσύνης Ηλίω οικειωθείς, τή εξ ύψους νοητώς φανείση διά ζώου εικόνι, θείως προσψαύσας, έμπνους είκων υπήρξας, παμμάκαρ Ευστάθιε, όθεν τήν εκ Πνεύματος καί ύδατος εσχηκώς ενέργειαν, τώ μαρτυρικώ τε λουσάμενος αίματι, ταίς ουρανίαις κατηξίωσαι συγχορεύειν, τών Αγγέλων ομηγύρεσιν, εν ώ καί ημάς προσοικείωσον, τώ Σωτήρι Χριστώ καί Θεώ ημών.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Γερμανού

Τήν στρατοπεδαρχίαν τής κάτω βασιλείας αποβαλόμενος, καί διά ζώου οφθέντος σοι εν εικόνι, τού Σωτήρος ημών γενόμενος εραστής, νύν συγχορεύεις τοίς άνω σύν γυναικί σου καί τέκνοις, παμμάκαρ Ευστάθιε, διό δυσωπούμέν σε, τώ Κυρίω πρεσβευειν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Ο αυτός

Όνπερ πάλαι Μωϋσής, προτυπώσας εν εαυτώ, τόν Αμαλήκ καταβαλών ετροπώσατο, καί Δαυϊδ ο Μελωδός, υποπόδιόν σοι βοών, προσκυνείσθαι διετάξατο, τίμιον Σταυρόν σου Χριστέ ο Θεός, σήμερον αμαρτωλοί προσκυνούντες, χείλεσιν αναξίοις, σέ τόν καταξιώσαντα παγήναι εν αυτώ, ανυμνούντες δεόμεθα, Κύριε, σύν τώ Ληστή τής βασιλείας σου αξίωσον ημάς.

Εις τόν Στίχον Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος β'

Οίκος τού Εφραθά

Ξύλον τό τού Σταυρού, υψούμενον ορώντες, μεγαλωσύνην δώμεν Θεώ τώ σταυρωθέντι, σαρκί δι' αγαθότητα.

Στίχ. Υψούτε Κύριον τόν Θεόν ημών καί προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού.

Ύδατι θεουργώ, καί αίματί σου Λόγε, λαμπρώς η Εκκλησία, στολίζεται ως νύμφη, Σταυρού τήν δόξαν μέλπουσα

Στίχ. Ο δέ Θεός Βασιλεύς ημών πρό αιώνος ειργάστο σωτηρίαν εν μέσω τής γής.

Ύλην φθοροποιόν, εξαίρει αμαρτίας, τό τού Σταυρού σου ξύλον, υψούμενον Σωτήρ μου, λαμπρύνει δέ τά σύμπαντα.

Δόξα... Ήχος πλ. δ'

Ώσπερ Παύλος τήν κλήσιν, ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος, Μάρτυς Ευστάθιε, καί αύξάνων εν Θεώ τή τού Σταυρού πεποιθήσει, τών τυράννων τό δυσσεβές, καί τών βασάνων τό απηνές ανδρείως κατήσχυνας, διό καί μέχρις αίματος, αντικατέστης πρός τήν αμαρτίαν, πρός αοράτους εχθρούς ανταγωνισάμενος, καί πρεσβεύεις απαύστως τώ Βασιλεί καί Θεώ, δωρηθήναι τή οικουμένη ειρήνην, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Καί νύν... ο αυτός

Η φωνή τού Προφήτου σου Μωϋσέως ο Θεός, πεπλήρωται η λέγουσα, Όψεσθε την ζωήν ημών κρεμαμένην, απέναντι τών οφθαλμών υμών, Σήμερον Σταυρός υψούται, καί κόσμος εκ πλάνης ηλευθέρωται, Σήμερον τού Χριστού η ανάστασις εγκαινίζεται, καί τά πέρατα τής γής αγάλλονται, εν κυμβάλοις Δαυϊτικοίς, ύμνον σοι προσφέροντα καί λέγοντα, Ειργάσω σωτηρίαν εν μέσω τής γής ο Θεός, Σταυρόν καί τήν ανάστασιν, δι' ών ημάς έσωσας, αγαθέ καί φιλάνθρωπε, Παντοδύναμε Κύριε, δόξα σοι.

Εις τήν Λειτουργίαν, Τυπικά, καί εκ τού Κανόνος τής Εορτής καί τών Αγίων.

Προκείμενον Ήχος δ'

Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Στίχ. Προωρώμην τόν Κύριον ενώπιόν μου διαπαντός.

Ο Απόστολος πρός Εφεσίους

Αδελφοί, ενδυναμούσθε εν Κυρίω...

Ζήτει Κυριακή κζ'

Αλληλούϊα Ήχος δ'

Στίχ. Εκέκραξαν οι δίκαιοι, καί ο Κύριος εισήκουσεν αυτών.

Πολλαί αι θλίψεις τών δικαίων καί εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος.

Ευαγγέλιον κατά Λουκάν

Είπεν ο Κύριος, προσέχετε από τών ανθρώπων...

Ζήτει τή γ' τής β' Εβδομάδος

Κοινωνικόν

Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται Δίκαιος. Αλληλούια.