ΤΗ ΣΤ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Η ανάμνησις τού γεγονότος θαύματος εν Κολασσαίς, ήτοι εν Χώναις, παρά τού Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια, δευτερούντες αυτά.

Ήχος δ'

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Τρισηλίου θεότητος, παραστάτης φαιδρότατος, Μιχαήλ δεικνύμενος, αρχιστράτηγε, μετά τών άνω Δυνάμεων, κραυγάζεις γηθόμενος, Άγιος εί ο Πατήρ, Άγιος ο συνάναρχος, Λόγος Άγιος, καί τό Άγιον Πνεύμα, μία δόξα, βασιλεία, μία φύσις, μία θεότης καί δύναμις.

Καί τό είδός σου πύρινον, καί τό κάλλος θαυμάσιον, Μιχαήλ πρωτάγγελε, τή αϋλω γάρ, φύσει διέρχη τά πέρατα, πληρών τά προοτάγματα, τού τών όλων ποιητού, δυνατός εν ισχυϊ σου γνωριζόμενος, καί πηγήν ιαμάτων τόν ναόν σου, εργαζόμενος τή κλήσει, τή σή αγία τιμώμενον.

O ποιών τούς, Αγγέλους σου, ώσπερ γέγραπται πνεύματα, καί τούς λειτουργούντάς σοι, φλόγα πύρινον, μέσον ταγμάτων πρωτεύοντα, ανέδειξας Κύριε, σού τών αρχαγγελικών, Μιχαήλ αρχιστράτηγον, σού ταίς νεύσεσι, καθυπείκοντα Λόγε, καί τόν ύμνον, τόν Τρισάγιον εν φόβω, αναφωνούντα τή δόξη σου.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Βυζαντίου

Συγχάρητε ημίν, άπασαι αι τών Αγγέλων ταξιαρχίαι, ο πρωτοστάτης γάρ υμών, καί ημέτερος προστάτης, ο μέγας Αρχιστράτηγος, τήν σήμερον ημέραν, εν τώ σεπτώ αυτού τεμένει, παραδόξως εποπτανόμενος αγιάζει, όθεν κατά χρέος, ανυμνούντες αυτόν, βοήσωμεν, Σκέπασον ημάς, εν τή σκέπη τών πτερύγων σου, μέγιστε Μιχαήλ Αρχάγγελε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Συγχάρητε ημίν, άπασαι αι τών Παρθένων χοροστασίαι, η προστασία γάρ ημών, καί μεσίτρια καί σκέπη, καί μέγα καταφύγιον, τήν σήμερον ημέραν, εν τή σεπτή αυτής καί θεία προμηθεία, τούς θλιβομένους παραμυθείται, όθεν κατά χρέος, ανυμνούντες αυτήν, βοήσωμεν, Σκέπασον ημάς, εν τή θεία προστασία σου, άχραντε Θεοτόκε Δέσποινα.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος α'

Tών ουρανίων ταγμάτων

Tών ουρανίων ταγμάτων ως προεξάρχοντα, καί τών εν γή ανθρώπων, ισχυρόν σε προστάτην, φύλακα καί ρύστην, υμνούμεν πιστώς, Μιχαήλ αρχιστράτηγε, καθικετεύοντες πάσης φθοροποιού, αλγηδόνος ημάς ρύσασθαι.

Στίχ. Ο ποιών τούς Αγγέλους αυτού πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα

O ταξιάρχης τών άνω θείων Δυνάμεων, σήμερον συγκαλείται, τών βροτών τάς χορείας, μίαν σύν Αγγέλοις φαιδράν εορτήν, συγκροτήσαι συνάξεως, αυτών τής θείας, καί άμα ύμνον Θεώ, αναμέλψαι τόν Τρισάγιον.

Στίχ. Ευλόγει η ψυχή μου, τόν Κύριον· Κύριε ο Θεός μου εμεγαλύνθης σφοδρα.

Υπό τήν σκέπην τών θείων ημάς πτερύγων σου, προσπεφευγότας πίστει, Μιχαήλ θείε νόε, φύλαττε καί σκέπε εν βίω παντί, καί εν ώρα Αρχάγγελε, τή τού θανάτου συ πάρεσο βοηθός, ημίν πάσιν ευμενέστατος.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. δ'

Ιωάννου Μοναχού

Ως ταξιάρχης καί πρόμαχος, καί τών Αγγέλων αρχηγός Αρχιστράτηγε, πάσης ανάγκης καί θλίψεως, νόσων καί δεινών αμαρτημάτων, ελευθέρωσον τούς ειλικρινώς ανυμνούντας, καί αιτουμένους σε ένδοξε, εναργώς ως άϋλος τόν άϋλον καθορών, καί τώ απροσίτω φωτί, τής τού Δεσπότου δόξης καταλαμπόμενος, αυτός γάρ φιλανθρώπως σάρκα δι' ημάς, εκ Παρθένου προσείληφε, σώσαι βουληθείς τό ανθρώπινον.

Απολυτίκιον Ήχος δ'

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ

Τών ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγε, δυσωπούμέν σε αεί ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταίς σαίς δεήσεσι τειχίσης ημάς, σκέπη τών πτερύγων, τής αϋλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσπίπτοντας, εκτενώς καί βοώντας, Εκ τών κινδύνων λύτρωσαι ημάς, ως ταξιάρχης τών άνω Δυνάμεων.

ΕIΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ

Οι τώ ναώ σου τώ σεπτώ παρεδρεύοντες, καί εν αυτώ σε ευσεβώς μεγαλύνοντες, ως τών αϋλων τάξεων πρωτεύοντα, πίστει δυσωπούμέν σε, Αρχιστράτηγε θείε, Πάσης εξελού ημάς, τής εχθρών τυραννίδος, καί τής μελλούσης ρύσαι απειλής, καί τής γεέννης ταίς σαίς παρακλήσεσι.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ού σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, Ειμή γάρ σύ προϊστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων, τίς δέ διε, φύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σού, σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ

Τών ασωμάτων λειτουργών Αρχιστράτηγε, ο κατ' ενώπιον Θεού παριστάμενος, καί ταίς εκείθεν λάμψεσι λαμπόμενος, φαίδρυνον αγίασον, τούς πιστώς σε υμνούντας, πάσης απολύτρωσαι, τού εχθρού τυρρανίδος, καί ειρηναίαν α ίτησαι ζωήν, τοίς Βασιλεύσι καί πάσι τοίς πέρασι.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τή Θεοτόκω εκτενώς νύν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί καί ταπεινοί, καί προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα βοήθησον, εφ' ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον απολλύμεθα, υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψης σούς δούλους κενούς, σέ γάρ καί μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Οι κανόνες τής Θεοτόκου καί τού Αρχιστρατήγου.

Ο Κανών τού Αρχιστρατήγου, ού η Ακροστιχίς.

Τόν πρώτον υμνώ τών ασωμάτων Νόων. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος δ'

Ανοίξω τό στόμα μου

Ταίς θείαις λαμπρότησι, καταστραπτόμενος πάντοτε, τόν νούν μου καταύγασον, τού ανυμνήσαί σε, Αρχιστράτηγε, τών άνω στρατευμάτων, απάντων κραταίωμα, τών προστρεχόντων σοι.

Ο Νούς ο προάναρχος, υπερκοσμίου ταξίαρχον, ανέδειξε τάξεως, σέ παναοίδιμε, Αρχιστράτηγε, καί φώς τών εν τώ σκότει, καί θείον αγλάϊσμα, τής Εκκλησίας αυτού.

Νόων προηγούμενος, τών ουρανίων εν πνεύματι, τοίς κάτω πανάριστε, Μιχαήλ δέδοσαι, περιτείχισμα, καί κράτος καί ρομφαία, εχθρούς κατασφάττουσα, καί αφανίζουσα.

Θεοτοκίον

Παρθένε πανάμωμε, η τών Αγγέλων ευπρέπεια, ανθρώπων βοήθεια, σύ μοι βοήθησον, θαλαττεύοντι, καί ζάλη αμαρτίας, αεί περιπίπτοντι, καί κινδυνεύοντι.

Έτερος Κανών

Ήχος ο αυτός

Ποίημα καί ούτος Ιωσήφ

Τώ όδηγήσαντι πάλαι

Τόν αρχηγόν τών Αγγέλων, τόν φωταυγή ήλιον, καταυγάζοντα τήν γήν, ταίς τών θαυμάτων λαμπρότησι, καί τήν αχλύν απελαύοντα, πάντοτε τών πειρασμών, χαρμονικώς υμνολογήσωμεν.

Ο τούς Αγγέλους ποιήσας, φλόγα πυρός Κύριε, αποπληρούντας δυνατώς, τό σόν πανάγιον θέλημα, μέσον αυτών διαλάμποντα, έδειξας ώσπερ αστέρα, Μιχαήλ τόν αρχιστράτηγον.

Υμνολογήσωμεν πάντες, τόν αγαθόν Κύριον, τόν δωρησάμενον ημίν, τείχος εχθροίς απροσμάχητον, καί απερίτρεπτον έρεισμα πάντοτε, κινδύνων σώζοντα ημάς, τόν ιερόν Μιχαήλ.

Επιστασίαις σου θείαις, αποτελείς πάντοτε, τόν θείον οίκόν σου σαφώς, αμαρτωλών ιλαστήριον, αδικουμένων προσφύγιον, νόσων τε φυγαδευτήριον πασών, Θεού πρωτάγγελε.

Θραύσον υιούς τούς τής Άγαρ, διηνεκώς ένδοξε, εγειρομένους καθ' ημών, καί τής αυτών ημάς λύτρωσαι, καί προσδοκίας καί θλίψεως, όπως σε ως αγαθόν ημών αεί, προστάτην σέβωμεν.

Θεοτοκίον

Ακατανόητον θαύμα, πώς τοίς βροτοίς ήνωται, ο ακατάληπτος Θεός, εκ σού σαρκί καθ' υπόστασιν, αποτεχθείς Απειρόγαμε, σώζων με τόν υπαχθέντα τή φθορά, κλοπή τού όφεως.

Καταβασία

Ανοίξω τό στομα μου, καί πληρωθήσεται Πνεύματος, καί λόγον ερεύξομαι, τή Βασιλίδι Μητρί, καί οφθήσομαι, φαιδρώς πανηγυρίζων, καί άσω γηθόμενος, ταύτης τά θαύματα.

Ωδή γ'

Ουκ εν σοφία

Ρώμη τή θεία, Στρατηγέ τών Αγγέλων πανεύφημε, περιέρχη πάσαν γήν, δεινών ημάς εξαιρούμενος, τούς προσκαλουμένους σου, τό θείον όνομα.

Ως θείος κήρυξ, ως προστάτης πιστών ακαταίσχυντος, πλανωμένων οδηγός, καί παιδευτής εχρημάτισας, Θεού Αρχιστράτηγε, θεοειδέστατε.

Τού θείου φέγγους, καθαρώτερον έσοπτρον πέφηνας, τάς εμφάσεις τού σεπτού, λαμπρώς δεχόμενος Πνεύματος, Μιχαήλ πρωτάγγελε, αξιοθαύμαστε.

Θεοτοκίον

Ο τούς αϋλους, συστησάμενος Νόας βουλήματι, τή ενύλω σου γαστρί, οικεί βουλήσει Πανάμωμε, σαρκί καθορώμενος, ο αθεώρητος.

Άλλος

Ο στερεών βροντήν

Παρεστηκως τώ θρόνω τής Τριάδος, μεθέξει τε θεούμενος, καί φωτιζόμενος αστραπαίς, ταίς εκείθεν πεμπομέναις, τούς υμνητάς σου φώτισον, Θεού Αρχιστράτηγε.

Ο Ιησούς ως ειδέ σε ρομφαίαν, εν τή χειρί κατέχοντα, τή φοβερά σου καταπλαγείς, θεωρία ανεβόα, Τί νύν προστάσσεις Κύριε, ποιείν τώ οικέτη σου;

Τού Ιουδαίων έθνους άρχων πάλαι, υπό Θεού καθέστηκας, Χριστιανών δέ νύν βοηθός, Αρχιστράτηγε καί ρύστης, τών αναγκών ρυόμενος, αυτούς καί τών θλίψεων.

Μεγαλωσύνην δώμεν τώ Κυρίω, τώ δόντι ημίν πρόμαχον, καί εν ταίς θλίψεσι βοηθόν, Αρχιστράτηγον τόν μέγαν, δι' ού βαρβάρων πάντοτε, αθέων λυτρούμεθα.

Απαγωγή βιαία, τούς εις έθνη αλλόφυλα τυγχάνοντας, καί δουλωθέντας ελεεινώς, επανάγαγε εν τάχει, εκδυσωπών τον Ύψιστον, Θεόν Αρχιστράτηγε.

Θεοτοκίον

Ο Δανιήλ σε όρος γράφει μέγα, ο Αββακούμ δέ Άχραντε, όρος κατάσκιον αρεταίς, καί Δαυίδ τετυρωμένον, εξ ού ο Θεός σεσάρκωται, τόν κόσμον λυτρούμενος.

Καταβασία

Τούς σούς υμνολόγους Θεοτόκε, ως ζώσα καί άφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας, πνευματικόν στερέωσον, καί εν τή θεία δόξη σου, στεφάνων δόξης αξίωσον.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Ουρανίων ταγμάτων δημαγωγός, λειτουργός τε τής δόξης τής θεϊκής, αξίως γενόμενος, τή προστάξει τού Κτίστου σου, Χριστιανών υπάρχεις μεσίτης σωτήριος, τή αϋλω σου δόξη, δεινών εξαιρούμενος, όθεν κατά χρέος, ευφημούμέν σε πάντες, τήν θείαν σου σήμερον, ανυμνούντες πανήγυριν, Μιχαήλ Αρχιστράτηγε, Πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τά θείά σου θαύματα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν Σοφίαν καί Λόγον εν σή γαστρί, συλλαβούσα αφλέκτως Μήτηρ Θεού, τώ κόσμω εκύησας, τόν τόν κόσμον κατέχοντα, καί εν αγκάλαις φέρεις, τόν φέροντα άπαντα, τόν τροφοδότην πάντων, καί Κτίστην τής κτίσεως, όθεν δυσωπώ σε, Παναγία Παρθένε, ρυσθήναι, πταισμάτων μου, όταν μέλλω παρίστασθαι, πρό προσώπου τού πλάστου μου, Δέσποινα Παρθένε αγνή, τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι, καί γάρ δύνασαι όσα θέλεις πανύμνητε.

Ωδή δ'

Ο καθήμενος εν δόξη

Νούς ο πρώτος υποστήσας, θείους Νόας βουλήματι, αρχηγόν εν μέσω, τούτων Μιχαήλ απειργάσατο, εν πανολβίω μεθέξει φωτιζόμενον, καί νοήσεσι, θεαρχικαίς αστραπτόμενον.

Ύμνον άγιον σύν θρόνοις, καί Αρχαίς καί Δυνάμεσι, καί ταίς Εξουσίαις, καί ταίς Ιεραίς Κυριότησιν, αναφωνείς τή Τριάδι, παναοίδιμε, Μιχαήλ διασώζων, ημάς τούς υμνούντάς σε.

Μεγαλύνωμεν τόν πάντων, Ποιητήν τε καί Κύριον, τόν δι' ευσπλαγχνίαν, δόντα περιφύλαγμα μέγιστον, καί αδιάπτωτον τείχος καί χαράκωμα, Μιχαήλ ημίν, τόν φωταυγή αρχιστράτηγον.

Θεοτοκίον

Νοερώς τού σού Παρθένε, τοκετού τό παράδοξον, εμυείτο πάλαι, ο Iεροφάντωρ εν πνεύματι, όρος κατάσκιον βλέπων, σέ τρανότατα, εξ ού Άγιος ήλθε, Θεός σωματούμενος.

Άλλος

Ακήκοεν ο Προφήτης

Σεναχηρείμ ώσπερ πάλαι, λαόν πολύν κατέστρωσας, θεία προστάξει, τούς τής Άγαρ ούτω σύντριψον πολεμούντας, καί κατεπεμβαίνοντας, λαώ τώ πιστώ, Μιχαήλ Αρχιστράτηγε.

Ως φοβερόν σου τό είδος, ως θαυμαστόν καί τό κάλλος, Μιχαήλ όντως, ως υπέρλαμπρος η δόξα σου ήν δεικνύεις, πάσι τοίς ποθούσί σε, τελών εναργώς άπειρα θαύματα.

Περιπολεύων τά άνω, επιφοιτάς εκάστοτε, φρικτώς τοίς κάτω, συμφορών πολλών καί θλίψεων, καί κινδύνων πάντας εξαιρούμενος, Θεού Λειτουργέ, τούς προσκαλουμένους σε.

Ίδε ο τόπος ο θείος, ίδε τό καταφύγιον τών θλιβομένων, ίδε οίκος ο πανάγιος, όν ο μέγας όντως Αρχιστράτηγος, λιμένα πολλών, σωζομένων δείκνυσι.

Στύλος πυρός καθωράθης, Αρχίππω τώ θεόφρονι, ότε απείροις, δήμος άνομος κατέσπευδε, κατακλύσαι ύδασι τό τέμενος τό σόν, αρχηγέ τών άνω Δυνάμεων.

Θεοτοκίον

Ο Γαβριήλ σοι τό Χαίρε, εκ τών υψίστων Πάναγνε κομίζων ήλθε, σύν αυτώ ούν εκβοώμεν, Χαίρε πύλη, μόνος ήν διώδευσε, Χριστός ο Θεός, σώζων τό ανθρώπινον.

Καταβασία

Τήν ανεξιχνίαστον θείαν βουλήν, τής εκ τής Παρθένου σαρκώσεως, σού τού Υψίστου, ο Προφήτης, Αββακούμ, κατανοών εκραύγαζε. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Ωδή ε'

Ασεβείς ουκ όψονται

Ώφθης προηγούμενος, τού πάλαι Ισραήλ, προσταγαίς τού εξ, Ιακώβ, τοίς βροτοίς παχύτητι, Οφθέντος σώματος, Μιχαήλ ασώματε, τών Αγγέλων αρχιστράτηγε.

Ταίς αϋλοις λάμψεσι, θεούμενος αεί, εν μεθέξει θεαρχική, καί ημίν τήν έλλαμψιν, τήν φωτοδότιδα, χορηγείς Πρωτάγγελε, παραδόξως θαυμαζόμενος.

Ωραιώθη χάριτι, ο θείός σου ναός, εν αυτώ γάρ επιφοιτών, ιαμάτων πέλαγος, τούτον ανέδειξας, Μιχαήλ πρωτάγγελε, καί παθών αλεξητήριον.

Θεοτοκίον

Νοερών Αγγέλων σε, ανέδειξε Θεός, ανωτέραν καθυποδύς, τήν σήν μήτραν Άχραντε, τήν παναμώμητον, όν δυσώπει πάντοτε, οικτειρήσαι τούς υμνούντάς σε.

Άλλος

Ανάτειλόν μοι Κύριε

Προγνόντες τά θαυμάσια, ά έμελλες Πρωτάγγελε, επιτελείν έν τώ τεμένει σου, οι κήρυκες τού Λόγου, πάσι προκατήγγειλαν, ών ημείς τήν έκβασιν, καθορώμεν εναργή.

Τή θεία εισηγήσει σου, Αρχάγγελε ανίστησιν, οίκον ευκτήριον τώ ύδατι, τώ βρύοντι τήν χάριν, εισβλέψας τήν ίασιν, τής παιδός ο πάλαι σου, βλασφημών τάς δωρεάς.

Προσέλθετε αρύσασθε, χάριν ομού καί έλεος, τών ιαμάτων η αέναος, πηγή πρόκειται πάσιν, ήν ο Αρχιστράτηγος, θείαις επινεύσεσιν, εφανέρωσεν ημίν.

Τυφλοίς τό βλέπειν δίδοται, καί τοίς κωφοίς ευήκοον, χωλοίς δέ πάσιν ευδρομία, αλάλοις ευφωνία, εν θείω οίκω σου, Μιχαήλ πρωτάγγελε, παροχεύ τών αγαθών.

Βαρβάρων θραύσον φρύαγμα, ζητούντων σου τό ποίμνιον, εξαφανίσαι Αρχιστράτηγε, τούς δέ γε συλληφθέντας, υπ' αυτών ανάρρυσαι, αιχμαλώτους πάντοτε, ευφημείν σε σύν ημίν.

Θεοτοκίον

Αγγελικών Δυνάμεων, Παρθένε υπερέχουσα, καί τετοκυία τόν απάντων, Θεόν καί βασιλέα, σύν αυτοίς ικέτευε, Παναγία Δέσποινα, διασώζεσθαι ημάς.

Καταβασία

Εξέστη τά σύμπαντα, επί τή θεία δόξη σου, σύ γάρ απειρόγαμε Παρθένε, έσχες εν μήτρα, τόν επί πάντων Θεόν, καί τέτοκας άχρονον Υιόν, πάσι τοίς υμνούσί σε, σωτηρίαν βραβεύοντα.

Ωδή ς'

Εβόησε, Προτυπών

Αγάλλεται, τών Πιστών η πληθύς ευφημούσά σε, καί δοξάζει, τόν πανάγιον Λόγον συνάψαντα, τούς βροτούς Αγγέλοις, Μιχαήλ τή αυτού αγαθότητι.

Στρατόπεδα, Ισραήλ διεσώσω φαινόμενος, καί τάς θείας προσταγάς, εκτελών Αρχιστράτηγε, καί τούς εχθρούς καθείλες, καί εις τέλος αυτούς εξηφάνισας.

Ως ειδέ σε, Ιησούς τού Ναυή προσεκύνησεν, ερωτήσας, τό σεπτόν σου καί άγιον όνομα, Αρχηγέ Αγγέλων, ευλαβεία καί φόβω κρατούμενος.

Θεοτοκίον

Μακάριος, ο λαός ο αεί μακαρίζων σε, μακαρία, η τεκούσα Θεόν τόν μακάριον, τούς βροτούς δι' οίκτον, απορρήτω ενώσει θεώσαντα.

Άλλος

Ζάλη με λογισμών

Τούς πάλαι βουληθέντας αφανίσαι, ποταμίοις ρεύμασι τό ύδωρ τής ευλογίας, ο παρέσχες Αρχάγγελε πιστοίς, απέδειξας απράκτους, επιστασία φρικώδει σου.

Πάλαι μέν Μωϋσής έπληξε πέτραν, καί ερρύη ύδατα, νύν δέ σου ρήξαντος πέτραν, κατεπόθησαν ρείθρα ποταμών, εισέτι μαρτυρούντα, τό θαύμα θείε Αρχάγγελε.

Οι πάλαι τή μανία τών ειδώλων, ζόφον περικείμενοι κακοπιστίας, τώ θείω προσερχόμενοι οίκω σου,τό φώς τής γνώσεως, ευχαίς σου περιφανώς εκομίζοντο.

Τό είδος καί η φύσις σου πυρίνη, πιστούς μέν φωτίζουσα, φλογίζουσα δέ απίστους, Αρχιστράτηγε θείων λειτουργών, προστάτα τών εν πίστει, ειλικρινεί ευφημούντων σε.

Τήν θείαν τού Δεσπότου ευσπλαγχνίαν, εν πάσι μιμούμενος, ορέγεις ταπεινοίς χείρα, καί ιάσαι συντρίμματα ψυχών, καί παύεις τάς οδύνας, τών προστρεχόντων σοι Άγιε.

Θεοτοκίον

Τόμον σε προεώρα ο Προφήτης, εν ώ Λόγος γέγραπται, δακτύλω Πατρός Παρθένε, όν ικέτευε βίβλω τής ζωής, ημάς καταγραφήναι, τούς ευσεβώς σε δοξάζοντας.

Καταβασία

Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον, τελούντες εορτήν οι θεόφρονες, τής Θεομήτορος, δεύτε τάς χείρας κροτήσωμεν, τόν εξ αυτής τεχθέντα Θεόν δoξάζοντες.

Κοντάκιον Ήχος β'

Αυτόμελον

Αρχιστράτηγε Θεού, λειτουργέ θείας δόξης, τών ανθρώπων οδηγέ, καί αρχηγέ τών Ασωμάτων, τό συμφέρον ημίν αίτησαι, καί τό μέγα έλεος, ως τών Ασωμάτων αρχιστράτηγος.

Ο Οίκος

Έφης φιλάνθρωπε εν Γραφαίς σου, πλήθη χαίρειν Αγγέλων εν ουρανώ, επ' ανθρώπω ενί μετανοούντι αθάνατε, όθεν ημείς οι εν ανομίαις, αναμάρτητε μόνε καρδιογνώστα, σέ δυσωπείν καθ' εκάστην τολμώμεν ως εύσπλαγχνον, οικτείραι, καί καταπέμψαι αναξίοις κατάνυξιν Δέσποτα, παρέχων ημίν συγχώρησιν, υπέρ πάντων ημών γάρ πρεσβεύει σοι, ο τών Ασωμάτων αρχιστράτηγος.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τή ΣΤ' τού αυτού μηνός, η Ανάμνησις τού γενομένου παραδόξου θαύματος εν Κολασσαίς τής Φρυγίας παρά τού αρχιστρατήγου Μιχαήλ.

Στίχοι

· Ώφθης Μιχαήλ Νώε σώ ναώ νέος,

· Χώνη ποταμών τόν κατακλυσμόν λύων.

· Ρούν Μιχαήλ ποταμών χώνευσε, Νόων αγός, έκτη.

Τή αυτή ημέρα, Άθλησις τών Αγίων Μαρτύρων Ευδοξίου, Ζήνωνος, Ρωμύλου καί Μακαρίου.

Στίχοι

· Τμήθησαν Ευδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων,

· Καί Μακάριος, μακαριστοί, τού τέλους!

Τή αυτή ημέρα, οι Άγιοι εκατόν τέσσαρες καί χίλιοι στρατιώτοι, καί η αγία Καλοδότη, ξίφει τελειούνται.

Στίχοι

· Δεκάς δεκαπλή καί χιλιάς Μαρτύρων,

· Καί τετράς απλή συντελευτώσι ξίφει.

· Καλοδότη, τμηθείσα τήν κάραν ξίφει,

· Καλών δοτήρι σοί παρίσταται Λόγε.

Τή αυτή ημέρα, οι Άγιοι Φαύστος ο πρεσβύτερος, Μακάριος, Ανδρέας, καί ο μοναχός Βίβος, Κυριακός, Διονύσιος, Ανδρόνικος, καί αι άγιαι Ανδροπελαγία, καί θέκλα, καί θεόκτιστος ο ναύκληρος, καί έτερος Κυριακός ο Δημότης, ξίφει τελειούνται.

Στίχοι

· Τήν γήν ο Φαύστος εκλιπών διά ξίφους,

· Πρός φαύσιν ήρθη τής άνω κατοικίας.

· Ξίφει θανόντες Μακάριος, Ανδρέας,

· Ώδευσαν άμφω τήν μακαρίαν τρίβον.

· Τόν αρετής στέφανον αρνείται Βίβος,

· Ει μή στέφανον καί τόν εκ ξίφους λάβη.

· Διονυσίω σuμφρονήσαντας δύω,

· Διονυσίω συγκατέκτεινε ξίφος.

· Ως ανδρική τις ήν Ανδροπελαγία,

· Πρός τήν κεφαλής εκτομήν, ώς η θέκλα.

· Θεόκτιστος ναύκληρος εκτμηθείς κάραν,

· Ψυχής ιθύνει τό σκάφος πρός τόν πόλον.

· Ο Κυριάκος Δημότης, αλλ' εκ ξίφους,

· Συνθιασώτης τού χορού τών Μαρτύρων.

Τή αυτή ημέρα, Συνέδραμε καί τά εγκαίνια τής Υπεραγίας Θεοτόκου εις τό Δεύτερον εν τώ οίκω τής Αγίας Ειρήνης.

Ταίς αυτών γίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'

Ο διασώσας εν πυρί

Αποσκοπήσας Δανιήλ, είδε συνεστώτά σε μάκαρ, καί συνετίζοντα αυτόν, εν Ουβάλ ήν εώρακεν όρασιν, Γαβριηλ αστραπόμορφε, Μιχαήλ τε μετά ταύτα αυτώ δηλούντα.

Τούς τών Αγγέλων οδηγούς, τούς θεοειδείς καί φωσφόρους, τόν Μιχαήλ καί Γαβριήλ, τούς ημών αγαθούς παρακλήτορας, καί προστάτας καί φύλακας ευφημήσωμεν, εν πίστει μεγαλωφώνως.

Ωραίος καί πανευπρεπής, καί θεοειδής χρηματίσας, δημαγωγός τών λειτουργών, τών αϋλων εν πνεύματι γέγονας, Μιχαήλ φωταυγέστατε, σύν αυτοίς ούν υπέρ πάντων ημών δυσώπει.

Θεοτοκίον

Νού τού μεγάλου αληθώς, Λόγον τόν αϊδιον Κόρη, εν σοί αρρήτως καί φρικτώς κατοικήσαντα βλέπων εβόησε, Γαβριήλ ο Αρχάγγελος, Χαίρε θρόνε τού Υψίστου ευλογημένη.

Άλλος

Τή εικόνι τή χρυσή

Συνεστώτά σε ποτέ, ο Δανιήλ ως κατείδε, δειλία όλως ληφθείς πεφόβηται, καί τοίς ποσί τοίς σοίς προσπελάσας, συνετίζεται σαφώς, μυστηρίων αφανών, τήν δήλωσιν κραυγάζων, Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Τούς εθνών επαγωγαίς, απαγομένους δεσμίους, εις τόπους λίαν μακράν τυγχάνοντας, σέ δέ προστάτην προσκαλουμένους, Αρχιστράτηγε Θεού, προσεπανάγεις εν χαρά, κραυγάζοντας, Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Τών Αγγέλων οι χοροί, κατανοούντές σε πόθω, χοροστασίαις βροτών υμνούμενον, χαράς πληρούνται αδιαδόχου, καί δοξάζουσι Θεόν, τόν διά σπλάγχνα οικτιρμών, τούς κάτω συνάψαντα, τοίς ουρανοίς μυστικώς, Αρχάγγελε Μιχαήλ.

Ποίος τόπος αμοιρεί, τών σών απείρων θαυμάτων, ποία σε πόλις ουκ έχει πρόμαχον, ποία ψυχή καταπονουμένων, ού καλεί σε βοηθόν, τόν Αρχιστράτηγον Θεού;χαρμονικώς βοώσα, Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Πλανωμένων οδηγός, αδικουμένων προστάτης, ολιγοψύχων παραμυθία τε, χειμαζομένων υπό πνευμάτων, γαληνότατος λιμήν, αμαρτωλών εγγυητής, νοσούντων επίσκεψις, εσκοτισμένων φωστήρ, σύ εί Αργάγγελε Θεού.

Θεοτοκίον

Τόν Σωτήρα καί Θεόν, καί Λυτρωτήν καί Δεσπότην, σαρκί τεκούσα πάναγνε Δέσποινα, τούτον αεί άχραντε δυσώπει, όπως λύσιν τών δεινών καί πολλών αμαρτιών τήν άφεσιν λάβωμεν, υμνολογούντες αυτού, τούς υπέρ νούν οικτιρμούς.

Καταβασία

Ουκ ελάτρευσαν τή κτίσει οι θεόφρονες, παρά τόν Κτίσαντα, αλλά πυρός απειλήν; ανδρείως πατήσαντες, χαίροντες έψαλλον. Υπερύμνητε, ο τών Πατέρων Κύριος, καί Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η'

Λυτρωτά τού παντός

Νοερών ασωμάτων ταξίαρχος, πρεσβευτής τών ανθρώπων σωτήριος, θείος Θεού διάκονος, Μιχαήλ ανεδείχθης, μέλπων απαύστως, Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Οι φωστήρες οι δύο οι πάμφωτοι, Μιχαήλ Γαβριήλ τε Αρχάγγελοι, τρισσοφαούς θεότητος, φρυκτωρίαις τήν κτίσιν φωταγωγούντες, τών δεινών τήν ομίχλην διώκετε.

Ως καλοί κυβερνήται Αρχάγγελοι, πρός λιμένα τού θείου θελήματος, τήν ψυχικην ολκάδα μου, διασώσατε ζάλη αμαρτημάτων, περιπίπτουσαν καί κινδυνεύουσαν.

Θεοτοκίον

Νυμφοστόλος ο θείος Αρχάγγελος, επιστάς προσεφώνει τό Χαίρέ σοι, Νύμφη Θεού ανύμφευτε, τών Αγγέλων η δόξα καί τών ανθρώπων, τό διάσωσμα καί περιτείχισμα.

Άλλος

Γή καί πάντα τά εν αυτή

Γήν διέρχη ως αστραπή, βούλημα τό θείον εκπληρών, περιπολείς τούς ουρανούς, προηγούμενος τών Αγγέλων, τό κλέος σου μέγα, υπέρ νούν δέ τά άπειρα θαύματα, άπερ επί πάσαν, φρικτώς τελείς τήν κτίσιν.

Οι αυτόπται τού δι' ημάς, σώματι φανέντος επί γής, Φίλιππος ο πανευκλεής, καί ο μέγιστος θεολόγος, εμπνεύσεσι θείαις, τήν αέναον χάριν Πρωτάγγελε, σού τών ιαμάτων, προλέγουσι πανσόφως.

Ράβδω πάλαι ο Μωϋσής, έτεμε τήν θάλασσαν, καί νύν, ο Αρχιστράτηγος Θεού, τή δυνάμει τή αοράτω, ως ράβδω φανείση, τά ατάκτως φερόμενα ύδατα, ώσπερ εν χωνεία, τή πέτρα παραπέμπει.

Ως παμμέγιστος ουρανός, δείκνυται ο οίκος ο σεπτός, τού τών Αγγέλων αρχηγού, εν ώ θαύμασιν ώσπερ άστροις, φωτίζονται πάσαι, τών πιστών αι καρδίαι δοξάζουσαι, τόν αγαθοδότην Θεόν εις τούς αιώνας.

Ώσπερ πάλαι τού Βαλαάμ, τήν άλογον εκώλυσας ορμήν, τή τού αλόγου, Στρατηγέ τών Αγγέλων, εν λόγω φρικώδει στάσει, υιούς τούς τής Άγαρ κινουμένους, αλόγως εκάστοτε καθ' ημών απράκτους, απόδειξον ευχαίς σου.

Θεοτοκίον

Πύρ εκύησας ουδαμώς, φλογίσαν σου Παρθένε τήν νηδύν, Λόγον εγέννησας Πατρός, εξαιρούμενον αλογίας, τούς λόγους τού πλάνου υπακούσαντας, καί παρακούσαντας, τού πεποιηκότος Θεού τού φιλανθρώπου.

Καταβασία

Παίδας ευαγείς εν τή καμίνω, ο τόκος τής Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μέν τυπούμενος, νύν δέ ενεργούμενος, τήν οικουμένην άπασαν, αγείρει ψάλλουσαν. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Εύα μέν τώ τής παρακοής

Ιδού η ευπρέπεια τού σού, Αρχάγγελε, θείου οίκου διαλάμπουσα, τή φωταυγεί σου παρρησία, θαυμάτων αστραπάς επαφίησι, καί σκότος νοσημάτων εκάστοτε, αποδιώκει θεία χάριτι.

Ως ζεύγος ωραίον καί τερπνόν υπάρχοντες, τού Δεσπότου τά προστάγματα, τοίς επί γής διακονείτε, Αρχάγγελοι δεινών εξαιρούμενοι, καί πάσι φωτισμόν επιπέμποντες, σωτηριώδη θείω Πνεύματι.

Σήμερον συγχαίρουσιν ημίν ασώματοι, θείοι Νόες ανυμνούμενον, βλέποντες τούτον υπό πάντων, τόν μέγαν καί φαιδρόν Αρχιστράτηγον, ημίν τε φωτισμόν εξαιτούμενον, καί τών πταισμάτων απολύτρωσιν.

Η θεία δυάς καί φωταυγής, Αρχάγγελοι, Μιχαήλ τε πανσεβάσμιε, καί Γαβριήλ δεδοξασμένε, Τριάδι τή σεπτή παριστάμενοι, πταισμάτων ανοχής καί κολάσεως, αιωνιζούσης ημάς ρύσασθε.

Θεοτοκίον

Φωνή τού Αγγέλου Γαβριήλ συνέλαβες, Θεόν Λόγον Παναμώμητε, λόγω τάς άνω στρατηγίας, ποιήσαντα καί λόγον παρέχοντα, υμνείν τήν υπέρ λόγον καί έννοιαν, τούτου αγίαν συγκατάβασιν.

Άλλος

Εποίησε κράτος

Ως ώφθης ανθρώποις, διά σπλάγχνα οικτιρμών, επέστησας Αγγέλους τούτοις Λόγε, διαφυλάττων αυτούς, από βλάβης πονηράς, μεθ' ών Μιχαήλ τόν θαυμαστόν, δι' ού σε δυσωπούμεν, πάσιν ημίν δώρησαι, ιλασμόν πταισμάτων.

Ισχύν σε καί κράτος, ο πιστός σε Βασιλεύς, Πρωτάγγελε καί σύμμαχον πρός έθνη, πολέμια καί δεινά, κεκτημένος τήν αυτών, τροπούται απόνοιαν αεί, καί ευχαριστηρίους, διά σού τώ Πλαστουργώ ωδάς αναπέμπει.

Ωδήν προσφωνεί σοι, άπας πάντοτε πιστός, τώ μέλποντι απαύστως εν υψίστοις, σύν μυριάσι πολλαίς, τήν τρισάγιον φωνήν, Προσάγαγε πάντας τώ Θεώ, εκ συμφορών καί πόνων, εκλυτρούμενος ημάς, αρχηγέ Αγγέλων.

Σκιρτάτω η κτίσις, ανυμνούσα μυστικώς, τόν μέγαν Αρχάγγελον Κυρίου, υπάρχει γάρ οδηγός πλανωμένων, καί λιμήν πολλών, συμφοραίς καί πειρασμοίς, καί χειμαζομένων, καί νοσούντων ιατρός, καί θαυμάτων βρύσις.

Ηγίασας τούτον τόν σεβάσμιον ναόν, καί έδειξας αυτόν πηγήν θαυμάτων, εν ώ εστώτες ομού, εκ, βοώμέν σοι πιστώς, Αρχάγγελε αίτησαι ημίν, αμαρτημάτων λύσιν, συμφορών απαλλαγήν, καί πολλήν γαλήνην.

Θεοτοκίον

Φανείσα Παρθένε, πλατυτέρα ουρανών, εχώρησας Θεόν ανερμηνεύτως, όν Ασωμάτων χοροί, ανυμνούσι μυστικώς, αυτόν ούν ικέτευε αγνή, πάντας ημάς σωθήναι, τούς σέ μακαρίζοντας, φωναίς ασιγήτοις.

Καταβασία

Άπας γηγενής, σκιρτάτω τώ πνεύματι λαμπαδουχούμενος, πανηγυριζέτω δέ, αύλων Nόων φύσις γεραίρουσα, τήν ιερά θαυμάσια τής Θεομήτορος, καί βοάτω. Χαίροις παμμακάριστε, Θεοτόκε Αγνή αειπάρθενε.

Εξαποστειλάριον

Γυναίκες ακουτίσθητε

Αθροίσθητε καί ίδετε, η ανθρωπότης άπασα, θεάσασθε ξένον θαύμα, τό τελεσθέν εν ταίς Χώναις, Μιχαήλ ο ασώματος, ράβδω τήν πέτραν έρρηξε, καί ποταμους ηκόντισε, κατερχομένους ατάκτως, επί τό άγιον ύδωρ.

Θεοτοκίον όμοιον

Εικόνος ής μετέλαβον, θεουργικώς τής κρείττονος, εξώσθην, οίμοι ο τάλας! δι' ακρασίας τής πάλαι, σύ δέ Χριστέ ως εύσπλαγχνος, αρρήτως κοινωνήσας μοι, τού χείρονος μετείληφας, καινοποιήσας Σωτήρ με, παρθενικών εξ αιμάτων.

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια.

Ήχος α'

Τών ουρανίων ταγμάτων

Αγγελικώς οι εν κόσμω πανηγυρίζοντες, τώ επί θρόνου δόξης, Θεώ εποχουμένω, βοήσωμεν τόν ύμνον, Άγιος εί, ο Πατήρ ο ουράνιος, ο συναϊδιος Λόγος Άγιος εί, καί τό Πνεύμα τό Πανάγιον. (Δίς)

Τών ουρανίων πρωτεύων, εν παρρησία πολλή, καί παρεστως τώ θρόνω, τώ αστέκτω εν δόξη, αυτόπτα τών αρρήτων, σώσον ημάς, Μιχαήλ αρχιστράτηγε, τούς εν ανάγκαις κινδύνων καί πειρασμών, ταίς πρεσβείαις σου δεόμεθα.

Τών ασωμάτων Αγγέλων, πρώτος υπάρχων σαφώς, καί λειτουργός τής θείας, φωταυγίας εκείνης, αυτόπτης τε καί μύστης, σώσον ημάς, Μιχαήλ αρχιστράτηγε, τούς ετησίως τιμώντάς σε ευσεβώς, καί υμνούντας τήν Τριάδα πιστώς.

Δόξα... Ήχος πλ. α'

Όπου επισκιάσει η χάρις σου Αρχάγγελε, εκείθεν τού διαβόλου διώκεται η δύναμις, ου φέρει γάρ τώ φωτί σου προσμένειν, ο πεσών Εωσφόρος, Διό αιτούμέν σε, τά πυρφόρα αυτού βέλη, τά καθ' ημών κινούμενα, απόσβεσον τή μεσιτεία σου, λυτρούμενος ημάς, εκ τών σκανδάλων αυτού, αξιϋμνητε Μιχαήλ Αρχάγγελε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Mακαρίζομέv σε, Θεοτόκε παρθένε, καί δοξάζομέν σε οι πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν άσειστον, τό τείχος τό άρρηκτον, τήν αρραγή προστασίαν, καί καταφυγή τών ψυχών ημών.

Δοξολογία μεγάλη καί απόλυσις

Εις τήν Λειτουργίαν, Τυπικά, καί από τού Κανόνος, Ωδή γ' καί ς'.

Προκείμενον Ήχος δ'

Ο ποιών τούς Αγγέλους αυτού πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα

Στίχ. Ευλόγει η ψυχή μου, τόν Κύριον· Κύριε ο Θεός μου εμεγαλύνθης σφοδρα.

Ο Απόστολος πρός Εβραίους

Αδελφοί, εί ο δι' Αγγέλων λαληθείς λόγος...

Αλληλούϊα

Αινείτε τόν Κύριον εκ τώv ουρανώv, Αινείτε αυτόν εν τοίς υψίστοις.

Ευαγγέλιον κατά Λουκάν

Είπεν ο Κύριος ο ακούων υμών...

Κοινωνικόν

Ο ποιών τούς Αγγέλους αυτού πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα. Αλληλούϊα.