ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ

απόδοσις

ΕΝ ΤΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Μετά τόν Προοιμιακόν, εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ι', καί ψάλλομεν Στιχηρά Ιδιόμελα γ', πρός Ήχον α', δευτερούντες τό α'. Είτα ε' πρός Ήχον β', δευτερούντες πάλιν τό α'.

Ήχος α'

Πεντηκοστήν εορτάζομεν, καί Πνεύματος επιδημίαν, καί προθεσμίαν επαγγελίας, καί ελπίδος συμπλήρωσιν, καί τό μυστήριον όσον, Ως μέγα τε καί σεβάσμιον! Διό βοώμέν σοι, Δημιουργέ τού παντός Κύριε, δόξα σοι. (Δίς)

Γλώσσαις αλλογενών, εκαινούργησας Χριστέ τούς σούς Μαθητάς, ίνα δι' αυτών σε κηρύξωσι, τόν αθάνατον Λόγον καί Θεόν, τόν παρέχοντα ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Πάντα χορηγεί τό Πνεύμα τό άγιον, βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τόν θεσμόν τής Εκκλησίας, Ομοούσιε καί Ομόθρονε, τώ Πατρί καί τώ Υιώ, Παράκλητε, δόξα σοι.

Ήχος β'

Είδομεν τό φώς τό αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν Πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες, αύτη γάρ ημάς έσωσε. (Δίς)

Εν τοίς Προφήταις ανήγγειλας ημίν οδόν σωτηρίας, καί εν Αποστόλοις έλαμψε, Σωτήρ ημών, η χάρις τού Πνεύματός σου, σύ εί Θεός πρώτος, σύ καί μετά ταύτα, καί εις τούς αιώνας, σύ εί ο Θεός ημών.

Εν ταίς αυλαίς σου υμνήσω σε τόν Σωτήρα τού κόσμου, καί κλίνας γόνυ προσκυνήσω σου τήν αήττητον δύναμιν, εν εσπέρα, καί πρωϊ, καί μεσημβρία, καί εν παντί καιρώ ευλογήσω σε Κύριε.

Εν ταίς αυλαίς σου Κύριε, οι πιστοί τό γόνυ ψυχής καί τού σώματος υποκλίναντες, ανυμνούμέν σε τόν άναρχον Πατέρα, καί τόν συνάναρχον Υιόν, καί τό συναϊδιον καί πανάγιον Πνεύμα, τό φωτίζον καί αγιάζον τάς ψυχάς ημών.

Τριάδα Ομοούσιον υμνολογήσωμεν, Πατέρα, καί Υιόν, σύν Αγίω Πνεύματι, ούτω γάρ εκήρυξαν πάντες οι Προφήται, καί Απόστολοι μετά Μαρτύρων.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. δ'

Λέοντος Δεσπότου

Δεύτε λαοί, τήν τρισυπόστατον θεότητα προσκυνήσωμεν, Υιόν εν τώ Πατρί, σύν αγίω Πνεύματι, Πατήρ γάρ αχρόνως εγέννησεν Υιόν, συναϊδιον καί σύνθρονον, καί Πνεύμα άγιον ήν εν τώ Πατρί, σύν Υιώ δοξαζόμενον, μία δύναμις, μία ουσία, μία θεότης, ήν προσκυνούντες πάντες λέγομεν, Άγιος ο Θεός, ο τά πάντα δημιουργήσας δι' Υιού, συνεργία τού Αγίου Πνεύματος, Άγιος ισχυρός, δι' ού τόν Πατέρα εγνώκαμεν, καί τό Πνεύμα τό Άγιον επεδήμησεν εν κόσμω, Άγιος αθάνατος, τό Παράκλητον Πνεύμα, τό εκ Πατρός εκπορευόμενον, καί εν Υιώ αναπαυόμενον, Τριάς αγία, δόξα σοι.

Εις τόν Στίχον

Στιχηρά Ιδιόμελα

Ήχος πλ. β'

Αγνοούντα τά έθνη Κύριε, τήν τού παναγίου Πνεύματος, εν τοίς Αποστόλοις σου γενομένην δύναμιν, τήν εναλλαγήν τών γλωσσών, μέθην είναι ενόμιζον, ημείς δέ στηριχθέντες υπ' αυτών, απαύστως ούτω λέγομεν, Τό Πνεύμά σου τό άγιον, μή αντανέλης αφ' ημών, δεόμεθα φιλάνθρωπε.

Στίχ. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, καί Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου.

Κύριε, τού αγίου Πνεύματος η επιφοίτησις, τούς Αποστόλους σου εμφορήσασα, εν ετέραις γλώσσαις λαλείν παρεσκεύασεν, όθεν τό παράδοξον, τοίς μέν απίστοις μέθη ενομίζετο, τοίς δε πιστοίς πρόξενον σωτηρίας, ού τής ελλάμψεως καί ημάς αξίωσον, δεόμεθα φιλάνθρωπε.

Στίχ. Μή απορρίψης με από τού προσώπου σου, καί τό Πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης απ' εμού.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεύμα τής αληθείας, ο πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών, ο θησαυρός τών αγαθών, καί ζωής χορηγός, ελθέ, καί σκήνωσον εν ημίν, καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, καί σώσον αγαθέ τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. δ'

Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν, διά τήν τόλμαν τής πυργοποιϊας, γλώσσαι δέ νύν εσοφίσθησαν, δια τήν δόξαν τής θεογνωσίας, Εκεί κατεδίκασε Θεός τούς ασεβείς τώ πταίσματι, ενταύθα εφώτισε Χριστός τούς αλιείς τώ Πνεύματι, Τότε κατειργάσθη η αφωνία, πρός τιμωρίαν, άρτι καινουργείται η συμφωνία, πρός σωτηρίαν τών ψυχών ημών.

Απολυτίκιον

Ήχος πλ. δ'

Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τούς αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς τό Πνεύμα τό άγιον, καί δι' αυτών τήν οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι. Εκ γ'

ΕIΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Κατεπλάγη Ιωσήφ

Τήν μεθέορτον πιστοί, καί τελευταίαν εορτήν, ην εορτάσωμεν φαιδρώς, αύτη εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις, καί προθεσμίας, εν ταύτη γάρ τό πύρ, τού Παρακλήτου ευθύς, κατέβη επί γής, ώσπερ εν είδει γλωσσών, καί Μαθητάς εφώτισε, καί τούτους ουρανομύστας ανέδειξε, Τό φώς επέστη, τού Παρακλήτου, καί τόν κόσμον, εφώτισε. (Δίς)

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα όμοιον

Η τού Πνεύματος πηγή, επιδημούσα τοίς εν γή, εις πυρφόρους ποταμούς, μεριζομένη νοητώς, τούς Αποστόλους εδρόσιζε φωταγωγούσα, καί γέγονεν αυτοίς, νέφος δροσώδες τό πύρ, φωτίζουσα αυτούς, καί υετίζουσα φλόξ, δι' ών ημείς ελάβομεν τήν χάριν, διά πυρός τε καί ύδατος, Τό φώς επέστη, τού Παρακλήτου, καί τόν κόσμον εφώτισε. (Δίς)

Μετά τόν Πολυέλεον

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τό προσταχθέν μυστικώς

Μετά τήν Έγερσιν Χριστέ, τήν εκ τού τάφου, καί τήν πρός ύψος ουρανού, θείαν Ανάληψιν, τοίς θεόπταις τήν δόξαν σου κατέπεμψας οικτίρμον, Πνεύμα ευθές εγκαινίσας τοίς Μαθηταίς, όθεν, ώσπερ κιθάρα μουσουργική, πάσιν ετρανολόγησαν, τώ θείω πλήκτρω μυστικώς, Σώτερ, τά απηχήματα, καί τήν οικονομίαν σου. (Δίς)

Οι Κανόνες

Ο τού βαρέος μετά τών Ειρμών, εις η' καί ο τού δ' μετά τών Ειρμών, εις ς'. Ο Κανών, ού η ακροστιχίς.

Πεντηκοστήν εορτάζομεν.

Ποίημα Κοσμά Μοναχού.

Ωδή α' Ήχος βαρύς Ο Ειρμός

Πόντω εκάλυψε Φαραώ σύν άρμασιν, ο συντρίβων πολέμους εν υψηλώ βραχίονι, άσωμεν αυτώ, ότι δεδόξασται.

Έργω, ως πάλαι τοίς Μαθηταίς επηγγείλω, τό Παράκλητον Πνεύμα εξαποστείλας Χριστέ, έλαμψας τώ κόσμω φώς, φιλάνθρωπε.

Νόμω τό πάλαι προκηρυχθέν καί Προφήταις, επληρώθη, τού θείου Πνεύματος σήμερον, πάσι γάρ πιστοίς χάρις εκκέχυται.

Έτερος Κανών ιαμβικός

Ού η ακροστιχίς διά στίχων Ηρωελεγείων

· Θειογενές Λόγε, Πνεύμα Παράκλητον πάλιν άλλον,

· Εκ Γενέτου κόλπων ήκας επιχθονίοις

· Οία πυρός γλώσσησι φέρον θεότητος αϋλου.

· Σήμα τεής φύτλης, καί χάριν υμνοπόλοις.

Ποίημα Κυρίου Ιωάννου τού Αρκλά

Ωδή α' Ήχος δ' Ο Ειρμός

· Θείω καλυφθείς ο βραδύγλωσσος γνόφω.

· Ερρητόρευσε τόν θεόγραφον νόμον

· Ιλύν γάρ εκτινάξας όμματος νόου,

· Ορά τόν όντα, καί μυείται Πνεύματος

· Γνώσιν, γεραίρων ενθέοις τοίς άσμασιν.

· Έφη τό σεπτόν καί σεβάσμιον στόμα.

· Νοσφισμός υμίν ου γενήσεται φίλοις.

· Εγώ γάρ εις πατρώ ον ύψιστον θρόνον

· Συνεδριάζων, εκχεώ τού Πνεύματος,

· Λάμψαι ποθούσι, τήν χάριν τήν άφθονον

· Όρος βεβηκώς, ατρεκέστατος Λόγος,

· Γαληνόμορφον εκτελεί τήν καρδίαν.

· Έργον γάρ εκπεράνας, εύφρανε φίλους,

· Πνοή βιαία, καί πυρός γλωττήμασι,

· Νείμας τό Πνεύμα Χριστός, ως υπέσχετο.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Πόντω εκάλυψε Φαραώ σύν άρμασιν, ο συντρίβων πολέμους εν υψηλώ βραχίονι, άσωμεν αυτώ, ότι δεδόξασται.

Ήχος δ'

· Θείω καλυφθείς ο βραδύγλωσσος γνόφω.

· Ερρητόρευσε τόν θεόγραφον νόμον

· Ιλύν γάρ εκτινάξας όμματος νόου,

· Ορά τόν όντα, καί μυείται Πνεύματος

· Γνώσιν, γεραίρων ενθέοις τοίς άσμασιν.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Τήν εξ ύψους δύναμιν τοίς Μαθηταίς, Χριστέ, έως άν ενδύσησθε έφης, καθίσατε εν Ιερουσαλήμ, εγώ δέ ως εμέ Παράκλητον άλλον, Πνεύμα τό εμόν τε καί Πατρός αποστελώ, εν ώ στερεωθήσεσθε.

Η τού θείου Πνεύματος επιδημήσασα δύναμις, τήν μερισθείσαν πάλαι φωνήν, κακώς ομονοησάντων, εις μίαν αρμονίαν θείως συνήψε, γνώσιν συνετίζουσα πιστούς τής Τριάδος, εν ή εστερεώθημεν.

Ειρμός άλλος

· Έρρηξε γαστρός ητεκνωμένης πέδας,

· Ύβριν τε δυσκάθεκτον ευτεκνουμένης,

· Μόνη προσευχή τής Προφήτιδος πάλαι

· Άννης, φερούσης πνεύμα συντετριμμένον,

· Πρός τόν δυνάστην, καί Θεόν τών γνώσεων.

· Άληπτός εστιν η θεαρχικωτάτη.

· Ρήτρας γάρ εξέφηνε τούς αγραμμάτους,

· Άλις σοφιστάς συστομίζοντας λόγω,

· Καί τής βαθείας νυκτός εξαιρουμένους,

· Λαούς απείρους, αστραπή τού Πνεύματος.

· Ην εκπορευτόν εξ αγεννήτου φάους,

· Τό πανσθενουργόφωτον άφθιτον σέλας,

· Ού τήν δι' Υιού πατρικής εξουσίας,

· Νύν εμφανίζει συμφυή φρυκτωρίαν,

· Πυρώδες ήχος εν Σιών τοίς έθνεσιν.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Έρρηξε γαστρός ητεκνωμένης πέδας,

· Ύβριν τε δυσκάθεκτον ευτεκνουμένης,

· Μόνη προσευχή τής Προφήτιδος πάλαι

· Άννης, φερούσης πνεύμα συντετριμμένον,

· Πρός τόν δυνάστην, καί Θεόν τών γνώσεων.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ'

Τό προσταχθέν

Οι τού Σωτήρος ερασταί χαράς επλήσθησαν, καί θάρσος έλαβον, οι πρώην δειλιώντες, ως τό Πνεύμα τό άγιον σήμερον εξ ύψους, κατήλθεν επί τόν οίκον τών Μαθητών, καί άλλος άλλα ελάλει πρός τούς λαούς, γλώσσαι γάρ διεσπάρησαν, Ορώμεναι ωσεί πυρός, καί τούτους ου κατέφλεξαν, αλλά μάλλον εδρόσισαν. (Δίς)

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Κατανοών ο Προφήτης, τήν επ' εσχάτων σου Χριστέ έλευσιν, ανεβόα, τήν σήν ει σακήκοα Κύριε δυναστείαν, ότι πάντας τού σώσαι, τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Ο εν Προφήταις λαλήσας, καί διά νόμου κηρυχθείς, πρώ ην τοίς ατελέσι, Θεός αληθής ο Παράκλητος, τοίς τού Λόγου υπηρέταις καί μάρτυσι, γνωρίζεται σήμερον.

Σήμα θεότητος φέρον, τοίς Αποστόλοις εν πυρί, Πνεύμα κατεμερίσθη, καί ξέναις εν γλώσσαις ενέφηνεν, ως πατρόθεν θείον σθένος, ερχόμενον εστίν αυτοκέλευστον.

Ειρμός άλλος

· Άναξ ανάκτων, οίος εξ οίου μόνος,

· Λόγος προελθών, Πατρός εξ αναιτίου.

· Ισοσθενές σου Πνεύμα τοίς Αποστόλοις,

· Νημερτές εξέπεμψας ως ευεργέτης,

· Άδουσι, Δόξα τώ κράτει σου, Κύριε.

· Λουτρόν τό θείον τής παλιγγενεσίας,

· Λόγω κεραννύς συντεθειμένη φύσει,

· Ομβροβλυτείς μοι ρείθρον εξ ακηράτου

· Νενυγμένης σου πλευράς, ώ Θεού Λόγε,

· Επισφραγίζων τή ζέσει τού Πνεύματος.

· Κάμπτει τά πάντα τώ Παρακλήτω γόνυ,

· Γόνω τε Πατρός, Πατρί συμφυεστάτω.

· Εν γάρ προσώποις οίδε τριττοίς ουσίαν,

· Νημερτές, απρόσιτον, άχρονον, μίαν.

· Έλαμψε φώς γάρ η χάρις τού Πνεύματος.

· Τελείσθε πάντες τή θεαρχικωτάτη,

· Όσοι λατρευταί τής τριφεγγούς ουσίας.

· Υπερφυώς τελεί γάρ ως ευεργέτης,

· Καί πυρσολαμπεί Χριστός εις σωτηρίαν,

· Όλην πορίζων τήν χάριν τού Πνεύματος.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Άναξ ανάκτων, οίος εξ οίου μόνος,

· Λόγος προελθών, Πατρός εξ αναιτίου.

· Ισοσθενές σου Πνεύμα τοίς Αποστόλοις,

· Νημερτές εξέπεμψας ως ευεργέτης,

· Άδουσι, Δόξα τώ κράτει σου, Κύριε.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Τό διά τόν φόβον σου ληφθέν Κύριε, εν γαστρί τών Προφητών, καί κυηθέν επί τής γής πνεύμα σωτηρίας, αποστολικάς καρδίας κτίζει καθαράς, καί εν τοίς πιστοίς ευθές εγκαινίζεται, φώς γάρ καί ειρήνη, διότι τά σά προστάγματα.

Η επιφοιτήσασα ισχύς σήμερον, αύτη Πνεύμα αγαθόν, Πνεύμα σοφίας Θεού, Πνεύμα εκ Πατρός εκπορευτόν, καί δι' Υιού πιστοίς ημίν πεφηνός, μεταδοτικόν, εν οίς κατοικίζεται φύσει, τής εν ή κατοπτεύεται αγιότητος.

Ειρμός άλλος

· Λυτήριον κάθαρσιν αμπλακημάτων,

· Πυρίπνοον δέξασθε Πνεύματος δρόσον,

· Ω τέκνα φωτόμορφα τής Εκκλησίας,

· Νύν εκ Σιών γάρ εξελήλυθε νόμος,

· Η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις.

· Καθώς περ ευδόκησεν αυτεξουσίως,

· Αδέσποτον κάτεισι Πνεύμα πατρόθεν,

· Σοφίζον εν γλώσσησι τούς Αποστόλους,

· Επισφραγίζον τόν φερέσβιον Λόγον,

· Πατροσθενές ξύμμορφον, όν Σωτήρ έφη.

· Ιήτο τάς φρένας μέν εξ αμαρτίας,

· Χ' αυτώ κατεσκεύαζε τών Αποστόλων,

· Θεός Λόγος πάνταρχος, άχραντον δόμον.

· Ομοσθενούς δέ καί συνουσιουμένου,

· Νύν εγκατοικίζεται Πνεύματος φάος.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Λυτήριον κάθαρσιν αμπλακημάτων,

· Πυρίπνοον δέξασθε Πνεύματος δρόσον,

· Ω τέκνα φωτόμορφα τής Εκκλησίας,

· Νύν εκ Σιών γάρ εξελήλυθε νόμος,

· Η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Ναυτιών τώ σάλω, τών βιοτικών μελημάτων, συμπλόοις ποντούμενος αμαρτίαις, καί ψυχοφθόρω θηρί προσριπτούμενος, ως ο Ιωνάς Χριστέ βοώ σοι, Εκ θανατηφόρου με βυθού ανάγαγε.

Εκ τού Πνεύματός σου, σάρκα επί πάσαν, ως είπας, πλουσίως εξέχεας, καί επληρώθη τής σής η σύμπασα γνώσεως Κύριε, ότι εκ Πατρός Υιός αρρεύστως έφυς, καί τό Πνεύμα αμερίστως πρόεισιν.

Ειρμός άλλος

· Ιλασμός ημίν Χριστέ καί σωτηρία,

· Ο Δεσπότης έλαμψας εκ τής Παρθένου,

· Ίν, ως Προφήτην θηρός εκ θαλατίου,

· Στέρνων Ιωνάν, τής φθοράς διαρπάσης,

· Όλον τόν Αδάμ, παγγενή πεπτωκότα.

· Ιμερτόν ημίν ευθές εν τοίς εγκάτοις,

· Αιωνίως έξουσι Πνεύμα καινίσαις,

· Πατροπροβλήτως πάντοτε ξυνημμένον,

· Ύλης απεχθούς καυστικών μολυσμάτων,

· Ρύπου τε φρενών ρυπτικόν Παντοκράτορ.

· Ορεκτόν αξίωμα τοίς Αποστόλοις,

· Σιωνίταις μίμνουσι σήν παρουσίαν,

· Γνώρισμα Πνεύμα πατρογεννήτου Λόγου,

· Λέσχην απηνή τών εθνών ποππυσμάτων,

· Ωκιστα δεικνύς, πυρπνόως καθιδρύεις.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Ιλασμός ημίν Χριστέ καί σωτηρία,

· Ο Δεσπότης έλαμψας εκ τής Παρθένου,

· Ίν, ως Προφήτην θηρός εκ θαλατίου,

· Στέρνων Ιωνάν, τής φθοράς διαρπάσης,

· Όλον τόν Αδάμ, παγγενή πεπτωκότα.

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'

Ότε καταβάς τάς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος, ότε τού πυρός τάς γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε, καί συμφώνως δοξάζομεν τό πανάγιον Πνεύμα.

Ο Οίκος

Ταχείαν καί σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοίς δούλοις σου, Ιησού, εν τώ ακηδιάσαι τά πνεύματα ημών, μή χωρίζου τών ψυχών ημών εν θλίψεσι, μή μακρύνου τών φρενών ημών εν περιστάσεσιν, αλλά αεί ημάς πρόφθασον, Εγγισον ημίν, έγγισον ο πανταχού, ως περ καί τοίς Αποστόλοις σου πάντοτε συνής, ούτω καί τοίς σέ ποθούσιν ένωσον σαυτόν οικτίρμον, ίνα συνημμένοι σοι υμνώμεν, καί δοξολογώμεν τό πανάγιόν σου Πνεύμα.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Οι εν καμίνω τού πυρός εμβληθέντες όσιοι Παίδες, τό πύρ εις δρόσον μετέβαλον, διά τής υμνωδίας, ούτω βοώντες, Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Ρητορευόντων τά θεία μεγαλεία τών Αποστόλων, τού Πνεύματος η ενέργεια, ενομίζετο μέθη τοίς απιστούσι, δι' ής Τριάς γνωρίζεται, εις Θεός τών Πατέρων ημών.

Τήν αδιαίρετον φύσιν ορθοδόξως θεολογούην μεν, Θεόν Πατέρα τόν άναρχον, τής αυτής εξουσίας Λόγον καί Πνεύμα, Ευλογητός εί, κράζοντες, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Ειρμός άλλος

· Σύμφωνον εθρόησεν οργάνων μέλος,

· Σέβειν τό χρυσότευκτον άψυχον βρέτας.

· Η τού Παρακλήτου δέ φωσφόρος χάρις,

· Σεβασμιάζει τού βοάν, Τριάς μόνη,

· Ισοσθενής, άναρχος, ευλογητός εί.

· Φωνήν προφητόφθεγκτον ηγνοηκότες,

· Έφασκον οινότευκτον άφρονες μέθην.

· Ρήσεις ξενηκούσθησαν ως Αποστόλων.

· Οι ευσεβείς δέ, σοί βοώμεν ενθέως.

· Νεουργέ τού σύμπαντος, ευλογητός εί.

· Θέσπιν κατεβρόντησεν ο βλέπων όπα,

· Ένθους Iωήλ τού θεαρχικωτάτου

· Οίς εκχεώ, φήσαντος οίά περ Λόγου,

· Τού Πνεύματός μου, συμβοήσουσι. Φύσις,

· Η τρισσοφεγγόφωτος, ευλογητός εί.

· Τριττή μέν ευμοίρησεν ωρών τήν χάριν,

· Όπως υπεμφήνειε τρείς υποστάσεις,

· Σέβειν εν απλότητι τής εξουσίας,

· Αλλ' εν μιά νύν ημερών τή Κυρία,

· Υιός Πατήρ, καί Πνεύμα, ευλογητός εί.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Σύμφωνον εθρόησεν οργάνων μέλος,

· Σέβειν τό χρυσότευκτον άψυχον βρέτας.

· Η τού Παρακλήτου δέ φωσφόρος χάρις,

· Σεβασμιάζει τού βοάν, Τριάς μόνη,

· Ισοσθενής, άναρχος, ευλογητός εί.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Άφλεκτος πυρί εν Σινά προσομιλούσα, βάτος Θεόν εγνώρισε, τώ βραδυγλώσσω καί δυσήχω Μωσεί καί Παίδας ζήλος Θεού, τρείς αναλώτους τώ πυρί υμνωδούς έδειξε, Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Ζωτικλής εξ ύψους βιαίας φερομένης, ηχητικώς τού Πνεύματος τού παναγίου, αλιεύσι πνοής, πυρίνων είδει γλωσσών, τά μεγαλεία τού Θεού ερρητορεύοντο, Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Οι μή θιγομένω προβαίνοντες εν όρει, μή πεφρικότες πύρ δειματούν, δεύτε καί στώμεν εν τώ όρει Σιών, εν πόλει ζώντος Θεού, πνευματοφόροις Μαθηταίς νύν συγχορεύοντες, Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Ειρμός άλλος

· Λύει τά δεσμά καί δροσίζει τήν φλόγα,

· Ο τρισσοφεγγής τής θεαρχίας τύπος,

· Υμνούσι Παίδες, ευλογεί δέ τόν μόνον,

· Σωτήρα καί παντουργόν, ως ευεργέτην,

· Η δημιουργηθείσα σύμπασα κτίσις.

· Μνήμην ο Χριστός τών βροτοσσόων επών,

· Απατρακουσθείς τοίς Αποστόλοις έφη,

· Τό Πνεύμα τεύχει γλωσσοπυρσεύτω θέα,

· Εφίζον, ευλογητόν οικειουμένη,

· Ηλλοτριωμένη δέ μέλπει σε κτίσις.

· Σωτηριωδώς, αυτοδεσπότως ιόν,

· Φώς αυτολαμπές, καί παρεκτικόν φάους,

· Υπάρχον, ήκες εμφορούν Αποστόλοις,

· Τιμήεν ως άημα, τοίς σοίς οικέταις,

· Λελιπαρημένον δέ Πνεύμα προσνέμοις.

· Ή σε Προφητών πνευματέμφορον στόμα,

· Σήν σωματωδώς, ώ μέδων, ενδημίαν,

· Καί Πνεύμα κόλπων πατρικών προηγμένον,

· Ακτιστοσυμπλαστουργοσύνθρονον σέθεν,

· Ιείς ενανθρωπήσεως πιστοίς σέβας.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Λύει τά δεσμά καί δροσίζει τήν φλόγα,

· Ο τρισσοφεγγής τής θεαρχίας τύπος,

· Υμνούσι Παίδες, ευλογεί δέ τόν μόνον,

· Σωτήρα καί παντουργόν, ως ευεργέτην,

· Η δημιουργηθείσα σύμπασα κτίσις.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Μή τής φθοράς διαπείρα κυοφορήσασα, καί παντεχνήμονι Λόγω σάρκα δανείσασα, Μήτερ απείρανδρε, Παρθένε Θεοτόκε, δοχείον τού αστέκτου, χωρίον τού απείρου πλαστουργού σου, σε μεγαλύνομεν. (Δίς)

Επιπαφλάζοντος πάλαι πυρίνου άρματος, ο ζηλωτής καί πυρίπνους χαίρων οχούμενος, τήν νύν εκλάμψασαν επίπνοιαν εδήλου, εξ ύψους Αποστόλοις, υφ' ής καταλαμφθέντες, τήν Τριάδα πάσιν εγνώρισαν.

Νόμου τών φύσεων δίχα ξένον ηκούετο, τών Μαθητών τής μιάς γάρ φωνής απηχουμένης, Πνεύματος χάριτι, ποικίλως, ενηχούντο, λαοί, φυλαί καί γλώσσαι, τά θεία μεγαλεία, τής Τριάδος γνώσιν μυούμενοι.

Ειρμός άλλος

· Χαίρος Άνασσα, μητροπάρθενον κλέος.

· Άπαν γάρ ευδίνητον εύλαλον στόμα,

· Ρητρεύον, ου σθένει σε μέλπειν αξίως.

· Ιλιγγιά δέ νούς άπας σου τόν τόκον

· Νοείν, όθεν σε συμφώνως δοξάζομεν. (Δίς)

· Ύδειν έοικε τήν φυσίζωον Κόρην.

· Μόνη γάρ εν δίνησι κεκρύφει Λόγον

· Νοσούσαν αλθένοντα τήν βροτών φύσιν.

· Ος δεξιοίς κλισμοίσι νύν ιδρυμένος

· Πατρός, πέπομφε τήν χάριν τού Πνεύματος.

· Όσοις έπνευσεν η θεόρρυτος χάρις,

· Λάμποντες, αστράπτοντες, ηλλοιωμένοι,

· Οθνείαν αλλοίωσιν ευπρεπεστάτην

· Ισοσθενούσαν τήν άτμητον ειδότες,

· Σοφήν τρίφεγγον ουσίαν δοξάζομεν.

Καταβασίαι

Ήχος βαρύς

Ήχος δ'

· Χαίρος Άνασσα, μητροπάρθενον κλέος.

· Άπαν γάρ ευδίνητον εύλαλον στόμα,

· Ρητρεύον, ου σθένει σε μέλπειν αξίως.

· Ιλιγγιά δέ νούς άπας σου τόν τόκον

· Νοείν, όθεν σε συμφώνως δοξάζομεν.

Εξαποστειλάριον Ήχος γ'

Ο ουρανόν τοίς άστροις

Τό πανάγιον Πνεύμα, τό προϊόν εκ τού Πατρός, καί δι' Υιοή ενδημήσαν, τοίς αγραμμάτοις Μαθηταίς, τούς σέ Θεόν επιγνόντας, σώσον, αγίασον πάντας. (Δίς)

Έτερον Ήχος ο αυτός

Φώς ο Πατήρ, φώς ο Λόγος, φώς καί τό άγιον Πνεύμα, όπερ εν γλώσσαις πυρίναις, τοίς Αποστόλοις επέμφθη, καί δι' αυτού πάς ο κόσμος φωταγωγείται, Τριάδα σέβειν αγίαν. (Άπαξ)

Εις τούς Α ί ν ο υ ς

Ιστώμεν Στίχους ς', καί ψάλλομεν τά παρόντα Στιχηρά Ιδιόμελα δευτερούντες αυτά.

Ήχος δ'

Παράδοξα σήμερον είδον τά έθνη πάντα εν πόλει Δαυϊδ, ότε τό Πνεύμα κατήλθε τό άγιον εν πυρίναις γλώσσαις, καθώς ο θεηγόρος Λουκάς απεφθέγξατο, Φησί γάρ, Συνηγμένων τών Μαθητών τού Χριστού, εγένετο ήχος καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής, καί επλήρωσε τόν οίκον, ού ήσαν καθήμενοι, καί πάντες ήρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις ρήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις διδάγμασι, τής αγίας Τριάδος. (Δίς)

Τό Πνεύμα τό άγιον, ήν μέν αεί, καί έστι καί έσται, ουτε αρξάμενον, ούτε παυσόμενον, αλλ' αεί Πατρί καί Υιώ συντεταγμένον, καί συναριθμούμενον, ζωή, καί ζωοποιούν, φώς, καί φωτός χορηγόν, αυτάγαθον, καί πηγή αγαθότητος, δι' ού Πατήρ γνωρίζεται, καί Υιός δοξάζεται, καί παρά πάντων γινώσκεται, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις, τής αγίας Τριάδος. (Δίς)

Τό Πνεύμα τό άγιον, φώς, καί ζωή, καί ζώσα πηγή νοερά, Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν, ηγεμονεύον καθαίρον τά πταίσματα, Θεός καί θεοποιούν, πύρ, εκ πυρός προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τά χαρίσματα, δι' ού Προφήται άπαντες, καί Θεού Απόστολοι, μετά Μαρτύρων εστέφθησαν, Ξένον άκουσμα, ξένον θέαμα, πύρ διαιρούμενον εις νομάς χαρισμάτων. (Δίς)

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. β'

Δοξολογία μεγάλη, καί Απόλυσις

ΕIΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓIAN

Αντίφωνον Α'

Ήχος β

Στίχ. Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δέ χειρών αυτού αναγγέλλει τό στερέωμα.

· Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου, Σώτερ, σώσόν ημάς.

Στίχ. Ημέρα τή ημέρα ερεύγεται ρήμα καί νύξ νυκτί αναγγέλλει γνώσιν.

· Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου...

Στίχ. Ουκ εισί λαλιαί ουδέ λόγοι ών ουχί ακούονται αι φωναί αυτών.

· Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου.

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

· Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου...

Δόξα... Καί νύν...

· Ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου...

Αντίφωνον Β'

Ήχος ο αυτός

Στίχ. Επακούσαι σου Κύριος εν ημέρα θλίψεως, υπερασπίσαι σου τό όνομα τού Θεού Ιακώβ.

· Σώσον ημάς, Παράκλητε αγαθέ, ψάλλοντάς σοι. Αλληλούϊα.

Στίχ. Εξαποστείλαι σοι βοήθειαν εξ αγίου, καί εκ Σιών αντιλάβοιτό σου.

· Σώσον ημάς, Παράκλητε αγαθέ...

Στίχ. Μνησθεί η πάσης θυσίας σου, καί τό ολοκαύτωμά σου πιανάτω.

· Σώσον ημάς, Παράκλητε αγαθέ...

Δόξα... Καί νύν...

Ο μονογενής Υιός καί Λόγος τού Θεού...

Αντίφωνον Γ'

Ήχος πλ. δ'

Στίχ. Κύριε, εν τή δυνάμει σου ευφρανθήσεται ο Βασιλεύς, καί επί τώ σωτηρίω σου αγαλλιάσεται σφόδρα.

· Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τούς αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς τό Πνεύμα τό άγιον, καί δι' αυτών τήν οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Στίχ. Τήν επιθυμίαν τής καρδίας αυτού έδωκας αυτώ καί τήν θέλησιν τών χειλέων αυτού ουκ εστέρησας αυτόν.

· Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών...

Στίχ. Ότι προέφθασας αυτόν εν ευλογίαις χρηστότητος, έθηκας επί τήν κεφαλήν αυτού στέφανον εκ λίθου τιμίου.

· Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών...

Στίχ. Ζωήν ητήσατό σε, καί έδωκας αυτώ μακρότητα ημερών εις αιώνα αιώνος.

· Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών...

Εισοδικόν

Υψώθητι, Κύριε, εν τή δυνάμει σου, άσωμεν καί ψαλούμεν τάς δυναστείας σου, Σώσον ημάς, Παράκλητε αγαθέ, ψάλλοντάς σοι. Αλληλούϊα.

Τό Απολυτίκιον

Ήχος πλ. δ'

Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τούς αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς τό Πνεύμα τό άγιον, καί δι' αυτών τήν οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Κοντάκιον

Ήχος πλ. δ'

Αντί δέ τού Τρισαγίου

Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε...

Κοινωνικόν

Τό Πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία. Αλληλούϊα.