ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ

ΕΣΠΕΡΑΣ

Στιχηρά τής Εορτής γ

Ήχος α' Τών ουρανίων ταγμάτων

Μωσής εν όρει τόν όντα, πυρί τεθέαται, αλλά καί τοίς θεόπταις, καί σοφοίς Αποστόλοις, τό πνεύμα πυριμόρφως κάτεισι νύν, ως σαφώς υπεμφήνειεν, ως είς Θεός ο λαλήσας, τότε καί νύν, εν ταυτότητα τής φύσεως.

Εν πυριμόρφοις ταίς γλώσσαις, οι θεορρήτορες, βαπτίσματος τού θείου, οι πρός ύδωρ καλούντες, ρητόρων φληναφίας, αθέων πυρί, τώ τού Πνεύματος έφλεξαν, αλλά φωτίσαις Παράκλητε καί ημάς, τούς πιστώς θεολογούντάς σε.

Καί τούς εν ύλη Θεέ μου, σοί λειτουργήσαντας, προσλαβομένω πάχος, τό τής ύλης αρρήτως, ως πάλαι τούς αϋλους, πυρί και νουργείς, φλογερούς τώ τού Πνεύματος, Ως πολυϋμνητος πέλεις, ως θαυμαστός, εν τοίς έργοις σου φιλάνθρωπε.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος β'

Εν ταίς αυλαίς σου Κύριε, οι πιστοί τό γόνυ τής ψυχής καί τού σώματος υποκλίναντες, ανυμνούμέν σε τόν άναρχον Πατέρα καί τόν συνάναρχον Υιόν, καί τό συναϊδιον καί πανάγιον Πνεύμα, τό φωτίζον καί αγιάζον τάς ψυχάς ημών.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος δ' Ως γενναίον εν Μάρτυσιν

Ομοδύναμον, σύνθρονον, συμφυές καί συνάναρχον, τώ Πατρί, τώ Λόγω τε, Πνεύμα άγιον, συμπαντουργόν, συναϊδιον, πανάγαθον, πάνταρχον, τούς τού Λόγου Μαθητάς, εμφορήσαν εσόφισεν, εν τοίς έθνεσιν, εν φωναίς πολυγλώσσοις καταγγέλλειν, τού Θεού τά μεγαλεία, καί τής Τριάδος τά δόγματα.

Στίχ. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός.

Τά τή μέθη σκοτούμενα, τής αγνοίας θεάνθρωπε, τών εθνών συστήματα, τά πολύσπορα, υψηγορούντας εν πνεύματι, τά θεία τούς Μύστας σου, πολυγλώσσοις λαλιαίς, απεκάλουν μεθύοντας, τούς ελάσαντας, τής απάτης τήν μέθην, αλλ' ημείς σε, δι' αύτών επεγνωκότες, θεολογούμεν σωζόμενοι.

Στίχ. Μή απορρίψης με από τού προσώπου σου...

Η πηγή η αϊδιος, αενάως η βρύουσα, ποταμόν ανέκφραστον αγαθότητος ύδωρ τό ζών αεί βλύζουσα, συμφύτως προχέουσα, ταίς αυτού επιρροαίς, τήν ψυχήν μου κατάρδευσον, λυτρουμένη με, τών παθών τής καμίνου, τού φλογμού τε, τών δεινών πειρατηρίων, καί τού πυρός τής κολάσεως.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος β'

Τριάδα ομοούσιον υμνολογήσωμεν, Πατέρα, καί Υιόν, σύν Αγίω Πνεύματι, ούτω γάρ εκήρυξαν πάντες οι Προφήται, καί Απόστολοι μετά Μαρτύρων.

ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ

Π Ρ Ω Ϊ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος α'

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Ιδού προφητικαί, περαιούνται προρρήσεις, ο τούτους γάρ αυγαίς, αμυδραίς εκκαλύψας μελλόντων τήν δήλωσιν, ως Θεός ο Παράκλητος, νύν εκκέχυται, τοίς Αποστόλοις πλουσίως, διά τούτων δέ, καί τοίς πιστώς προσκυνούσι, Τριάδα τήν άκτιστον. (Δίς)

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος πλ. α'

Τόν συνάναρχον Λόγον

Η τού Πνεύματος αίγλη τούς Αποστόλους σου, εμφορήσασα Σώτερ, φωστήρας έδειξε, τήν τών αιρέσεων αχλύν, αποδιώκοντας, από τής γής, καί τών πιστών, καταφωτίζοντας ψυχάς, λατρεύειν σου τόν Πατέρα, καί τό πανάγιον Πνεύμα τό αγιάζον τούς προσκυνούντάς σε.

Εις τόν Στίχον τών Αίνων, Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος δ' Ως γενναίον εν Μάρτυσιν

Η τού Πνεύματος κάθοδος, Αποστόλους ερώτισεν, έν πυρίναις γλώσσαις νύν, εποφθείσα αυτοίς, καί τούτους ρήτορας έδειξε, τοίς πάσι κηρύττοντας, τής Τριάδος αληθή, ομοφυή τε τήν ένωσιν, όθεν άπαντα, εξεπλήττοντο έθνη, καθορώντα, τούς ποτε αγροικοτάτους, τρανώς λαλούντας απόρρητα.

Στίχ. Καρδίαν καθαραν κτίσον εν εμοί, ο Θεός...

Υπερώω καθήμενοι οι Απόστολοι έλαβον, τού αγίου Πνεύματος τήν ενέργειαν, πνοήν βιαίαν φοιτήσασαν, εν πυρίναις γλώσσαισι, καί ελάλουν εμφανώς, διαφόροις διδάγμασι, προσφθεγγόμενοι, τόν τής χάριτος λόγον βεβαιούντες, τόν παθόντα εκουσίως, Χριστόν υπάρχειν Θεόν αληθή.

Στίχ. Μή απορρίψης με από τού προσώπου σου...

Ως κατέπεμψας Κύριε, τού αγίου σου Πνεύματος Αποστόλοις σήμερον, θείαν χάριν, καί νύν ημίν παράσχου δεόμεθα, αυγάσαι καρδίας φωτί, αενάως τής αυτού, επελεύσεως, όπως σαφώς τόν τρισάγιον, εν φωναίς ασιγήτοις, αίνον πάντες, αναπέ μψωμεν υμνούντες, Τριάδα φύσει αχώριστον.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος β'

Εν τοίς Προφήταις ανήγγειλας ημίν όδόν σωτηρίας, καί, εν Αποστόλοις έλαμψε Σωτήρ ημών, η χάρις τού Πνεύματός σου, σύ ει Θεός πρώτος, σύ καί μετά ταύτα, καί εις τούς αιώνας σύ εί ο Θεός ημών.