ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ

Ε Σ Π Ε Ρ Α Σ

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ'

Ήχος α' Τών ουρανίων ταγμάτων

Νύν εγκαινίζονται γλώσσαι, τά μεγαλεία Θεού, έτεροφθόγγοις λόγοις, καί πυρός ως εν είδει, εις πίστωσιν απάντων, τών επί γής, διηγείσθαι τρανότατα, νύν εις σημείον τοίς έθνεσιν αληθώς, σωτηρία επεδήμησεν.

Ήν καταπέμψαι υπέσχου, τοίς Μαθηταίς σου Χριστέ, εξ ύψους δυναστείαν, εκπληρώσας εκπέμπεις, τό άγιον του Πνεύμα, δείξας ημίν, ότι σύ εί η αλήθεια, καί επί σέ οι ελπίζοντες αγαθέ, αληθώς ου καταισχύνονται.

Τήν προθεσμίαν πληρώσας, σού τόν Παράκλητον, ώσεί πυρός εν γλώσσαις, εξαπέστειλας κόσμω, τάς πάντων αμαρτίας, θείω πυρί, αναχωνεύσαι, καί δούναι ημίν, τήν πρός αυτόν κοινωνίαν ειλικρινή, τοίς πιστώς θεολογούσιν αυτόν.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος α'

Πεντηκοστήν εορτάζομεν, καί Πνεύματος επιδημίαν, καί προθεσμίαν επαγγελίας, καί ελπίδος συμπλήρωσιν, καί τό μυστήριον όσον, Ως μέγα τε καί σεβάσμιον! Διό βοώμέν σοι, Δημιουργέ τού παντός, Κύριε δόξα σοι.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά

Ήχος β' Οίκος τού Εφραθά

Έργω τοίς Μαθηταίς, ως επηγγείλω Λόγε, απέστειλας τό θείον, καί άγιόν σου Πνεύμα, καί τούτους κατεφώτισας.

Στίχ. Μή απορρίψης με από τού προσώπου σου...

Άφνω εξ ουρανού, τούς Αποστόλους πάσα, τού θείου Παρακλήτου, η δύναμις πανσόφους, καί θεολόγους έδειξε.

Στίχ. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός...

Γένος αλλογενών, ακούοντες ηπόρουν, ταίς γλώσσαις ταίς ιδίαις, τούς θείους Αποστόλους, Τριάδα μεγαλύνοντας.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος α'

Γλώσσαις αλλογενών εκαινούργησας Χριστέ τούς σούς Μαθητάς, ίνα δι' αυτών σε κηρύξωσι, τόν αθάνατον Λόγον καί Θεόν, τόν παρέχοντα ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ

Π Ρ Ω Ϊ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος α'

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Συντάττω, συνυμνώ, συνδοξάζω, συνσέβω, Πατρί καί τώ Υιώ, τό πανάγιον Πνεύμα, ενών τή θεότητι, διαιρών ιδιότησιν, ούτω τούτο γάρ τούς τού Χριστού Αποστόλους, εμφορήσαν νύν, ανά τόν σύμπαντα κόσμον, κηρύττειν εσόφισε. (Δίς)

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Όμοιον

Χριστού τούς Μαθητάς, η τού Πνεύματος χάρις, φρικτώς εξ ουρανού, κατελθούσα εν είδει, πυρός, κατεφώτισε, καί φωστήρας ανέδειξε, καταγγέλλοντας, τήν τής αγίας Τριάδος, μίαν δύναμιν, καί κυριότητα μίαν, ήν πίστει δοξάζομεν. (Δίς)

Εις τόν Στίχον τών Αίνων, Στιχηρά

Ήχος β' Οίκος τού Εφραθά

Αίγλη θεαρχική, τόν νούν καταλαμφθέντες, οι Μαθηταί σου Λόγε, ουσιωδώς τό Πνεύμα, τό άγιον εδέξαντο.

Στίχ. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός...

Γλώσσαι ώσεί πυρός, εξ ύψους οραθείσαι, επί τούς Αποστόλους, κατήλθον μερισθείσαι, φωτίζουσαι, ου φλέγουσαι.

Στίχ. Μή απορρίψης με από τού προσώπου σου...

Άνωθεν πρός ημάς, Παράκλητε φοιτήσας, ως πρίν τοίς Αποστόλοις αγίασον καί σώσον, τούς σέ Θεόν κηρύττοντας.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος α'

Πάντα χορηγεί, τό Πνεύμα τό άγιον, βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τόν θεσμόν τής Εκκλησίας, Oμοούσιε καί Ομόθρονε τώ Πατρί καί τώ Υιώ, Παράκλητε, δόξα σοι.