ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ Ζ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Ε Σ Π Ε Ρ Α Σ

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ'

Ήχος δ' Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Καθορώντων τών θείων σου, Μαθητών ανελήλυθας, εις τά επουράνια καί εκάθισας, εν δεξιά τού Γεννήτορος, ο τούτου αχώριστος, υπερούσιε Υιέ, καί ως είπας απέστειλας, τόν Παράκλητον, ουρανούς επιγείους εκτελούντα, τούς σοφούς καί θεηγόρους, καί ιερούς, Αποστόλους σου.

Εσαρκώθης δι' άφατον, Ιησού αγαθότητα, καί Σταυρόν καί θάνατον, ο αθάνατος, εθελουσίως υπέμεινας, καί αύθις τριήμερος, αναστάς εκ τών νεκρών, μεθ' ημέρας τεσσαράκοντα, ανελήλυθας, όθεν πρώην κατήλθες, ειρηνεύσας, τά επίγεια, καί πάντας, προσαγαγών τώ Γεννήτορι.

Εν νεφέλαις ως είδόν σε, επαιρόμενον Κύριε, οι σοφοί Απόστολοι οδυρόμενοι, καί κατηφείας πληρούμενοι, εβόων σύν δάκρυσι, Μή εάσης ορφανούς, οώς δι' οίκτον ηγάπησας, αλλ' απόστειλον, εφ' ημάς, ως υπέσχου, πανοικτίρμον τό πανάγιόν σου Πνεύμα, φωταγωγούν τάς ψυχάς, ημών.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. α'

Δεύτε τών πιστών τό σύστημα, τούς νόας μυηθέντες τών Μαθητών τού Χριστού, άληκτον ύμνον είπωμεν, επί τού Ελαιώνος, ως οι Απόστολοι, μετά Δαυϊδ βοήσωμεν, Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύριος εν φωνή σάλπιγγος, ίνα ρύσηται τάς φυλάς τών βροτών, εκ τών σκανδάλων τού αλάστορος, καί φωτίση τάς ψυχάς ημών.

Εις τόν Στίχον

Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος β' Οίκος τού Ευφραθά

Θαύμα καινοπρεπές! η βρότειος γάρ φύσις, εις ουρανούς ανήλθεν, η ενωθείσα Λόγω, Θεώ τώ παντοκράτορι.

Στίχ. Πάντα τά έθνη κροτήσατε χείρας.

Έλαμψεν η φαιδρά, καί πάμφωτος ημέρα, τής θείας τού Δεσπότου, εις ουρανούς ανόδου, λαμπρύνουσα τά σύμπαντα.

Στίχ. Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ...

Ώσπερ τοίς Μαθηταίς, απέστειλας εξ ύψους, τό συμφυές σου Πνεύμα, καί τώ λαώ σου πέμψον, Χριστέ Σωτήρ τήν χάριν σου.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. α'

Κύριε, αναλαμβανομένου σου όθεν ουκ εχωρίσθης, αι στρατιαί τών Αγγέλων, καί πάντων τών Ασωμάτων, εν αγαλλιάσει εβόων, ταίς ανωτέραις δυνάμεσιν, Άρατε πύλας οι άρχοντες υμών, καί εισελεύσεται ο Βασιλεύς τής δόξης, ο γάρ θρόνος ο χερουβικός, ανέλαβέ σε μετά σαρκός, Κύριε, δόξα σοι.

ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ Ζ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Π Ρ Ω Ϊ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Πρός τόν σόν Γεννήτορα παλινδρομήσας, παντουργέ τούς δούλους σου, μή καταλίπης ορφανούς, οι Μαθηταί ως κατείδόν σε, αναληφθέντα, εβόων φιλάνθρωπε. (Δίς)

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα όμοιον

Οι κλεινοί διάκοσμοι τών θείων νόων, τόν τής δόξης Κύριον, αναληφθέντα εμφανώς, μετά σαρκός θεασάμενοι, Πύλας εβόων αλλήλοις επάρατε. (Δίς)

Εις τόν Στίχον τών Αίνων

Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος πλ. β' Τριήμερος ανέστης Χριστέ

Δι' άκραν ευσπλαγχνίαν Χριστέ, ετέχθης εκ Παρθένου σαρκί, εκουσίως, υπομείνας δέ Σταυρόν, τριήμερος ανέστης, εκ τάφου πανοικτίρμον, συναναστήσας καί ζωώσας ημάς.

Στίχ. Πάντα τά έθνη κροτήσατε χείρας.

Ορώντων σε Χριστέ ο Θεός, τών θείων Μαθητών εμφανώς, ανελήφθης, από γής πρός ουρανόν, καί τούτοις επηγγείλω, εκπέμψειν Ζωοδότα, εκ τού Πατρός Πνεύμα τό άγιον.

Στίχ. Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ...

Ξενίζεται Αγγέλων πληθύς, τό ξένον τής ανόδου σου, καί φρικώδες, Ιησού παμβασιλεύ, καί πύλας ουρανίους, διαίρειν επεβόων, ταίς ανωτέραις νύν δυνάμεσι.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. β'

Τών κόλπων τών πατρικών μή χωρισθείς, γλυκύτατε Ιησού, καί τοίς επί γής ως άνθρωπος συναναστραφείς, σήμερον απ' όρους τών Ελαιών ανελήφθης εν δόξη, καί τήν πεσούσαν φύσιν ημών, συμπαθώς ανυψώσας, τώ Πατρί συνεκάθισας, Όθεν αι ουράνιαι τών ασωμάτων τάξεις, τό θαύμα εκπληττόμεναι, εξίσταντο θάμβει, καί τρόμω συνεχόμεναι, τήν σήν φιλανθρωπίαν εμεγάλυνον, Μεθ' ών καί ημείς οι επί γής, τήν πρός ημάς σου συγκατάβασιν, καί τήν αφ' ημών Ανάληψιν δοξολογούντες, ικετεύομεν λέγοντες, ο τούς Μαθητάς καί τήν τεκούσάν σε Θεοτόκον, χαράς απείρου πλήσας εν τή σή Αναλήψει, καί ημάς αξίωσον τών εκλεκτών σου τής χαράς, ευχαίς αυτών, διά τό μέγα σου έλεος.