TΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Γ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΣΠΕΡΑΣ

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ'

Ήχος πλ. δ' Ώ τού παραδόξου θαύματος

Χριστού φανέντος τοίς ίχνεσιν, ακολουθούσαι σεμναί, καί αυτόν θεραπεύουσαι, γνώμης προθυμότατα, Μυροφόροι ευθύτητι, ουδέ θανόντα τούτον ελίπετε, αλλ' απελθούσαι μύρα σύν δάκρυσιν, απεκομίσατε συμπαθώς κινούμεναι, όθεν υμών, μνήμην τήν πανίερον, πανηγυρίζομεν.

Θείων γυναικών κατάλογος βλέψαι ποθών τήν ζωήν, νεκρωθείσαν εν μνήματι νυκτός παρεγένετο, καί Αγγέλων ακήκοε, Καθώς προέφη, Χριστός εγήγερται, σπουδή τοίς τούτου Μαθηταίς είπατε, καί τήν κατήφειαν, εκ ψυχής απώσασθε, αντί κλαυθμού, χαράν ανεκλάλητον, αναλαβόμεναι.

Σήμερον πιστοί χορεύσομεν, επί τή μνήμη υμών, Μυροφόροι δοξάζοντες, τόν υμάς δοξάσαντα, υπεράγαθον Κύριον, όν δυσωπείτε απαύστως πάνσεμνοι, αιωνιζούσης δόξης τυχείν ημάς, καί τής λαμπρότητος, τών Αγίων έχουσαι τήν πρός αυτόν, παρρησίαν πάντοτε, θεομακάριστοι.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος β'

Αι Μυροφόροι όρθριαι γενόμεναι, καί τό μνήμά σου μετά σπουδής καταλαβούσαι, επεζήτουν σε Χριστέ, πρός τό μυρίσαι τό άχραντον Σώμά σου, καί τού Αγγέλου τοίς ρήμασιν ενηχηθείσαι, χαροποιά σύμβολα τοίς, Αποστόλοις εκήρυττον, Ότι ανέστη ο αρχηγός τής σωτηρίας ημών, σκυλεύσας τόν θάνατον, τώ δέ κόσμω δωρούμενος, ζωήν αιώνιον, καί τό μέγα έλεος.

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος β' Σταυρώσιμον

Σταυρωθήτω έκραζον, οι τών σών χαρισμάτων αεί εντρυφώντες, καί κακούργον αντ' ευεργέτου, ητούντο λαβείν οι τών δικαίων φονευταί, εσιώπας δέ Χριστέ, φέρων αυτών τήν προπέτειαν, παθείν θέλων, καί σώσαι ημάς, ως φιλάνθρωπος.

Αποστολικόν

Τόν πρό αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντα, τόν Θεόν λόγον σαρκωθέντα εκ Παρθένου Μαρίας, δεύτε προσκυνήσωμεν, Σταυρόν γάρ υπομείνας, τή ταφή παρεδόθη, ως αυτός ηθέλησε.

καί αναστάς εκ νεκρών, έσωσέ με τόν πλανώμενον άνθρωπον.

Μαρτυρικόν

Οι τήν επίγειον απόλαυσιν μή ποθήσαντες Αθλοφόροι, ουρανίων αγαθών ηξιώθησαν καί Αγγέλων συμπολίται γεγόνασι, Κύριε πρεσβείαις αυτών, ελέησον καί σώσον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. β'

Ητήσατο Ιωσήφ τό Αώμα τού Ιησού, καί απέθετο εν τώ και νώ αυτού μνημείω, έδει γάρ αυτόν εκ τάφου, ως εκ παστάδος προελθείν,, ο συντρίψας κράτος θανάτου καί ανοίξας πύλας Παραδείσου ανθρώποις δόξα σοι.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ Γ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Π Ρ Ω Ϊ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα τής Οκτωήχου

Hχος β' Σταυρώσιμον

Τήν άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν τών πταισμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γάρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τώ Σταυρώ, ίνα ρύση ούς έπλασας, εκ τής δουλείας τού εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμέν σοι, Χαράς τά πάντα επλήρωσας, Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις τό σώσαι τόν κόσμον.

Αποστολικόν

Τόν λίθον τού μνήματος σφραγισθήναι μή κωλύσας, τήν πέτραν τής πίστεως, αναστάς, παρέσχες πάσι, Κύριε, δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Ότε τοίς άθλοις ηγωνίσαντο τού Κυρίου οι Μάρτυρες, τότε τό θράσος ημαύρωται τών ασεβών διά πίστεως, ότε δέ τήν πλάνην τών ειδώλων ενθέως κατήργησαν, τότε τούς στεφάνους τής νίκης εδέξαντο άνωθεν, καί πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Σταυροθεοτοκίον

Η Παρθένος καί Μήτηρ σου Χριστέ, επί ξύλου ορώσά σε νεκρόν ηπλωμένον, κλαίουσα πικρώς, Υιέ μου, έλεγε, τί τό φοβερόν τούτο μυστήριον,, ο πάσι δωρούμενος ζωήν τήν αιώνιον, εκουσίως εν Σταυρώ, πώς θνήσκεις θάνατον επονείδιστον.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα τής Εορτής

Ήχος β' Τά άνω ζητών

Τα μύρα θερμώς, τώ τάφω προσκομίζουσαι, Γυναίκες Σωτήρ Αγγέλου τή λαμπρότητι, τάς ψυχάς ηγάλλοντο, καί Θεόν σε τών όλων εκήρυττον, καί Μαθηταίς εβόων, όντως ανέστη εκ τάφου η πάντων ζωή. (Δίς)

Εις τούς Αίνους

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος β' Σταυρώσιμον

Τού Σταυρού σoυ τό ξύλον, Χριστέ ο Θεός, ξύλoν ζωής ανέδειξας ημίν, τοίς πιστεύουσιν εις σέ, καί δι' αυτού καταργήσας τόν τό κράτος έχοντα τού θανάτου, εζωοποίησας ημάς, νεκρωθέντας τή αμαρτία, διό βoώμέν σοι Ευεργέτα τών απάντων Κύριε, δόξα σοι. (Δίς)

Αναστάσιμον

Πάσα πνοή, καί πάσα κτίσις, σέ δοξάζει Κύριε, ότι διά τού Σταυρού τόν θάνατον κατήργησας, ίνα δείξης τοίς λαοίς, τήν εκ νεκρών σου Ανάστασιν, ως μόνoς φιλάνθρωπος.

Μαρτυρικόν

Υπέρ Χριστού παθόντες μέχρι θανάτου, ώ, Αθλοφόροι Μάρτυρες, ψυχάς μέν έχετε εις ουρανούς εν χειρί Θεού, καί κατά κόσμον όλον δορυφορείται υμών τά λείψανα, ιερείς καί βασιλείς προσκυνούσι, καί λαοί πάντες επαγαλλόμενοι, συνήθως βοώμεν, Ύπνος τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος τών Οσίων αυτού.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος α'

Μυροφόροι γυναίκες, τώ τάφω τί προσήλθετε; τί ζητείτε τόν ζώντα εν νεκροίς; Ανέστη ο Κύριος, θαρσείτε, βοά ο Άγγελος.

Στιχηρά τής Εορτής

Ήχος β' Ότε εκ τού ξύλoυ σε νεκρόν

Χαίρουσι Μαθήτριαι Χριστού, τών εκ τού, Αγγέλου ρημάτων, επακροώμεναι, όθεν τήν Ανάστασιν, τού δι' ημάς εν νεκροίς, λογισθέντος πιστούμεναι, κάν πρίν Μυροφόροι, τάφω παρειστήκεισαν, καί εθρηνώδουν αυτόν, λίθον αναβλέπουσι τούτου, αποκυλισθέντα αθρόον, ού διηπορούντο τήν μετάθεσιν.

Στίχ. Ευδόκησας Κύριε τήν γήν σου...

Άληκτον καί θείαν χαρμονήν, επιχορηγούσαι τοίς θείοις, καί ιεροίς Μαθηταίς, ώφθησαν Μαθήτριαι, αι Μυροφόροι Χριστού, εκπληρούσαι τό κέλευσμα τού θείου Αγγέλου, ού εξεθαμβήθησαν, τήν λευκοφόρον στολήν, λέγουσαι, Εσκύλευται Άδης, τή πανσωστική Αναστάσει, τού υπέρ ημών θανόντος Άνακτος.

Στίχ. Έλεoς καί αλήθεια συνήντησαν...

Ρείθρα δακρυρρόου εκ πηγής, θρήνων αναστείλασαι θείαι, Χριστού Μαθήτριαι, ρήματα χαρμόσυνα, διαπορθμεύουσι νύν, τοίς αυτόπταις τής χάριτος, μηνύουσαι τούτοις, τήν τού Λόγου Έγερσιν, καί τήν εκ τάφου χαράν, όθεν τήν αντίθετον λύπης, ήκουον φωνήν παραδόξως, ταύταις τήν τό Χαίρετε, προστάττουσαν.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος α'

Μετά φόβου ήλθον αι γυναίκες, επί τό μνήμα, αρώμασι τό σώμά σoυ μυρίσαι σπουδάζουσαι, καί τούτο μή ευρούσαι, διηπόρουν πρός αλλήλας, αγνοούσαι τήν Ανάστασιν, αλλ' επέστη αυταίς Άγγελος, καί είπεν, Ανέστη Χριστός, δωρούμενος υμίν τό μέγα έλεος.