ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕYΗ ΤΗΣ Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Ε Σ Π Ε Ρ Α Σ

Στιχηρά Ιδιόμελα τής Eορτής γ'

Ήχος α'

Τών θυρών κεκλεισμένων, τών Μαθητών συνηθροισμένων, εισήλθες άφνω παντοδύναμε, Ιησού ο Θεός ημών, καί στάς εν μέσω αυτών, ειρήνην δούς επλήρωσας αγίου Πνεύματος, προσμένειν τε προσέταξας καί μηδαμού χωρίζεσθαι από Ιερουσαλήμ, έως ού ενδύσωνται τήν εξ ύψους δύναμιν, διό βοώμέν σοι, ο φωτισμός καί η ανάστασις, καί η ειρήνη ημών δόξα σοι.

Μεθ' ημέρας οκτώ, τής Εγέρσεώς σου Κύριε, ώφθης τοίς Μαθηταίς σου εν τόπω ού ήσαν συνηγμένοι, καί φωνήσας αυτοίς, ειρήνη υμίν, τώ απιστούντι Μαθητή, τάς χείρας υπέδειξας, καί τήν άχραντον πλευράν, ο δέ πεισθείς εβόα σοι, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος, ουκ ήν μετ' αυτών, ότε εισήλθες Χριστέ, κεκλεισμένων τών θυρών, όθεν καί ηπίστει τοίς ρηθείσιν αυτώ, εξ απιστίας εις πίστιν βεβαιών, ουκ απηξίωσας δέ αγαθέ υποδείξαι αυτώ τήν άχραντον πλευράν σου, καί τών χειρών καί τών ποδών τούς μώλωπας, ο δέ ψηλαφήσας καί ιδών, ωμολόγησέ σε είναι Θεόν ου γυμνόν καί άνθρωπον ου ψιλόν, καί εβόα, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Τών θυρών κεκλεισμένων επέστης Χριστέ πρός τούς Μαθητάς, Τότε ο θωμάς οικονομικώς ουχ ευρέθη μετ' αυτών, έλεγε γάρ, ου μή πιστεύσω, εάν μή ίδω καγώ τόν Δεσπότην ίδω τήν πλευράν όθεν εξήλθε τό αίμα, τό ύδωρ τό βάπτισμα, ίδω τήν πληγήν, εξ ής Πάθη τό μέγα τραύμα ο άνθρωπος ίδω, πώς ουκ ήν ως πνεύμα, αλλά σάρξ καί οστέα, ο τόν θάνατον πατήσας, καί θωμάν πληροφορήσας, Kύριε, δόξα σοι.

Καί νύν... Θεοτοκίον Ήχος α'

Τήν παγκόσμιον δόξαν, τήν εξ ανθρώπων σπαρείσαν καί τόν Δεσπότην τεκούσαν, τήν επουράνιον πύλην, υμνήσωμεν Μαρίαν τήν Παρθένον, τών ασωμάτων τό άσμα καί τών πιστών τό εγκαλλώπισμα, Αύτη γάρ ανεδείχθη ουρανός, καί ναός τής θεότητος, αύτη, τό μεσότοιχον τής έχθρας καθελούσα, ειρήνην αντεισήξε, καί τό βασίλειον ηνέωξε, Ταύτην ούν κατέχοντες, τής πίστεως τήν άγκυραν, υπέρμαχον έχομεν, τόν εξ αυτής τεχθέντα Κύριον, θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω λαός τού Θεού, και γάρ αυτός πολεμήσει τούς εχθρούς ως παντοδύναμος.

Στιχηρά Αναστάσιμα

Ήχος α'

Τάς εσπερινάς ημών ευχάς, πρόσδεξαι άγιε Κύριε, καί παράσχου ημίν, άφεσιν αμαρτιών, ότι μόνος εί ο δείξας, εν κόσμω τήν Ανάστασιν.

Στίχ. Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο...

Κυκλώσατε λαοί Σιών, καί περιλάβετε αυτήν καί δότε δόξαν εν αυτή, τώ αναστάντι εκ νεκρών, ότι αυτός εστιν ο Θεός ημών, ο λυτρωσάμενος ημάς, εκ τών ανομιών ημών.

Στίχ. Καί γάρ εστερέωσε τήν οικουμένην, ήτις ου σαλευθήσεται.

Δεύτε λαοί υμνήσωμεν καί προσκυνήσωμεν Χριστόν, δοξάζοντες αυτού τήν εκ νεκρών Ανάστασιν, ότι αυτόςεστιν ο Θεός ημών, ο εκ τής πλάνης τού εχθρού, τόν κόσμον λυτρωσάμενος.

Στίχ. Τώ οίκω σου πρέπει αγίασμα Κύριε, εις μακρότητα ημερών.

Τώ πάθει σου Χριστέ, παθών ηλευθερώθημεν, καί τή Αναστάσει σου, εκ φθοράς ελυτρώθημεν, Κύριε, δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. α'

Φιλάνθρωπε, μέγα καί ανείκαστον τό πλήθος τών οικτιρμών σου, ότι εμακροθύμησας, υπό Ιουδαίων ραπιζόμενος υπό Αποστόλου ψηλαφώμενος, καί υπό τών αθετούντων σε πολυπραγμονούμενος, Πώς εσαρκώθης; πώς εσταυρώθης ο αναμάρτητος; αλλά συνέτισον ημάς ως τόν θωμάν βοάν σοι, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΤΗΣ Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Π Ρ Ω Ϊ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αναστάσιμα

Ήχος α'

Τόν τάφον σου Σωτήρ, στρατιώται τηρούντες, νεκροί τή αστραπή, τού οφθέντος, Αγγέλου, εγένοντο κηρύττοντος γυναιξί τήν Ανάστασιν, Σέ δοξάζομεν τόν τής φθοράς καθαιρέτην, σοί προσπίπτομεν, τώ αναστάντι εκ τάφου, καί μόνω Θεώ ημών.

Δόξα...

Τού λίθου σφραγισθέντος

Γυναίκες πρός τό μνήμα, παρεγένοντο όρθριαι, καί αγγελικήν οπτασίαν θεασάμεναι, έτρεμον, ο τάφος εξήστραπτε ζωήν, τό θαύμα κατέπληττεν αυτάς, διά τούτο απελθούσαι, τοίς Μαθηταίς εκήρυττον τήν Έγερσιν, Τόν Άδην εσκύλευσε Χριστός, ως μόνος κραταιός καί δυνατός, καί φθαρέντας συνήγειρε πάντας, τόν τής κατακρίσεως φόβον, λύσας, δυνάμει σταυρού.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τού Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τό Χαίρε, σύν τή φωνή εσαρκούτο ο τών όλων Δεσπότης, έν σοί τή αγία κιβωτώ, ως έφη ο δίκαιος Δαυϊδ, Εδείχθης πλατυτέρα τών ουρανών, βαστάσασα τόν κτίστην σου, Δόξα τώ ενοικήσαντι έν σοί, δόξα τώ προελθόντι εκ σού, δόξα τώ ελευθερώσαντι ημάς, διά τού τόκου σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα τής Εορτής

Τού λίθου σφραγισθέντος

Τώ φόβω τών Εβραίων κεκρυμμένων τών Μαθητών, καί εν τή Σιών συνηγμένων, εισήλθες πρός αυτούς αγαθέ, καί έστης κεκλεισμένων τών θυρών, εν μέσω αυτών χαροποιός, καί υπέδειξας αυτοίς τάς χείρας, καί τής αχράντου σου πλευράς τούς μώλωπας, λέγων τώ απιστούντι Μαθητή, φέρε τήν χείρά σου καί ερεύνα, ότι αυτός εγώ ειμι ο διά σε παθητός. (Δίς)

Εις τούς Αίνους

Στιχηρά Αναστάσιμα

Ήχος α'

Υμνούμέν σου Χριστέ, τό σωτήριον πάθος καί δοξάζομεν σου τήν Ανάστασιν.

Ο Σταυρόν υπομείνας, καί τόν θάνατον καταργήσας, καί αναστάς εκ τών νεκρών, ειρήνευσον ημών τήν ζωήν Κύριε, ως μόνος παντοδύναμος.

Ο τόν Άδην σκυλεύσας, καί τόν άνθρωπον αναστήσας τή Αναστάσει σου Χριστέ αξίωσον ημάς έν καθαρά καρδία, υμνείν καί δοξάζειν σε.

Τήν θεοπρεπή σου συγκατάβασιν δοξάζοντες, υμνούμέν σε Χριστέ, Ετέχθης εκ Παρθένου, καί αχώριστος υπήρχες τώ Πατρί, έπαθες ως άνθρωπος, καί εκουσίως υπέμεινας Σταυρόν, ανέστης εκ τού τάφου, ως εκ παστάδος προελθών ίνα σώσης τόν κόσμον, Κύριε, δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. β'

Μεθ' ημέρας οκτώ, τής Εγέρσεώς σου Ιησού Βασιλεύ, μονογενές Λόγε τού Πατρός, ώφθης τοίς Μαθηταίς σου, κεκλεισμένων τών θυρών, τήν ειρήνην σου παρεχόμενος, καί τώ απιστούντι Μαθητή τούς τύπους έδειξας, Δεύρο ψηλάφησον τάς χείρας καί τούς πόδας, καί τήν ακήρατόν μου πλευράν, ο δέ πεισθείς εβόα σοι, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής

Ήχος α' Πανεύφημοι Μάρτυρες

Μετά τήν εκ τάφου σου φρικτήν, Ζωοδότα Έγερσιν, ώσπερ σφραγίδας ουκ έλυσας, Χριστέ τού μνήματος, ούτω κεκλεισμένων, θυρών εισελήλυθας, πρός τούς πανευκλεείς Αποστόλους σου, χαροποιών αυτούς, καί ευθές σου παρεχόμενος, τούτοις Πνεύμα, δι' άμετρον έλεος.

Στίχ. Επαίνει Ιερουσαλήμ τόν Κύριον...

Θωμάς ο καί Δίδυμος ουκ ήν ενδημών ηνίκα σύ, τοίς Μαθηταίς ώφθης, Κύριε, όθεν ηπίστησε, τή σή Αναστάσει, και τοίς κατιδούσί σε, εβόα, ει μή βάλω τόν δάκτυλον, εις τήν πλευράν αυτού, καί τών ήλων τά τυλώματα ου πιστεύω, ότι εξεγήγερται.

Στίχ. Ότι ενίσχυσε τούς μοχλούς τών πυλών σου.

Ως θέλεις ψηλάφησον Χριστός, τώ θωμά εβόησε, βάλε τήν χείρα, καί γνώθί με, οστέα έχοντα, καί γεώδες σώμα, καί μή γίνου άπιστος, επίσης δέ τοίς άλλοις πιστώθητι, ο δέ εβόησεν, ο Θεός μου καί ο Κύριος, σύ υπάρχεις, δόξα τή Εγέρσει σου.

Δόξα... Καί νύν...

Τών Μαθητών δισταζόντων τή ογδόη ήμέρα, επέστη ο Σωτήρ, ού ήσαν συνηγμένοι, καί τήν ειρήνην δούς τώ θωμά εβόησε, Δεύρο Απόστολε ψηλάφησον παλάμας, αίς τούς ήλους έπηξαν, Ώ καλή απιστία τού θωμά! τών πιστών καρδίας εις επίγνωσιν ήξε καί μετά φόβου τας εβόησεν, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

Εις τήν Λειτουργίαν

Τά Τυπικά, καί εκ τού Κανόνος τής Εορτής, Ωδή γ' καί ς' Προκείμενον καί Αλληλουϊάριον τής Εορτής, καί Νεκρώσιμον ωσαύτως, καί Κοινωνικόν.