ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΕΣΠΕΡΑΣ

 

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ'

Ήχος β'  Ότε εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Κόλπους μή λιπών τούς πατρικούς, ώφθης επί γής σαρκοφόρος δι' ευσπλαγχνίαν Χριστέ, πάθος τε καί θάνατον καταδεξάμενος εξανέστης τριήμερος, θυρών κεκλεισμένων ένδον εισελήλυθας, ως παντοδύναμος, όθεν, τήν πλευράν σου τήν θείαν, χαίρων ο θωμάς ψηλαφήσας, Κύριον καί κτίστην σε εδόξασεν.

 

Ήλοις προσηλώθης τώ Σταυρώ, λόγχη τήν λευράν εκεντήθης, χολής εγεύσω Χριστέ, θάνατον υπέμεινας, τάφω τεθείς ως νεκρός, ως Θεός δέ συνέτριψας, δεσμούς τούς τού Άδου καί συνεξανέστησας τούς απ' αιώνος νεκρούς, όθεν, τάς σφραγίδας μή λύσας, σού τοίς Μαθηταίς ενεφάνης, τήν σήν εξανάστασιν πιστούμενος.

 

Πάσχα η παρούσα Εορτή, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα θείον Πάσχα σωτήριον, Πάσχα πρός αθάνατον ζωήν μετάγον ημάς, Πάσχα πάσαν κατήφειαν εξαίρον εκ μέσου, Πάσχα τήν ευφρόσυνον χάριν διδόν Μαθηταίς, όθεν, ο θωμάς ανεβόα, Κύριος Θεός μου υπάρχεις ο σκυλεύσας Άδου τά βασίλεια.

Δόξα... Καί νύν  Ήχος δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος! απιστία πίστιν βεβαίαν εγέννησεν ειπών γάρ ο θωμάς, Εάν μή ίδω, ου μή πιστεύσω, ψηλαφήσας δέ τήν πλευράν, εθεολόγει τόν σαρκωθέντα, τόν αυτόν Υιόν τού Θεού, εγνώρισεν ως πεπονθότα σαρκί, εκήρυξε τόν αναστάντα Θεόν, καί εβόησε λαμπρά τή φωνή, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

 

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος α'  Αναστάσιμον

Τώ πάθει σου Χριστέ, παθών ηλευθερώθημεν, καί τή Αναστάσει σου, εκ φθοράς ελυτρώθημεν, Κύριε δόξα σοι.

Αποστολικόν

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

 

Η τών Αποστόλων παναρμόνιος λύρα εξ Αγίου Πνεύματος κινουμένη τάς τών στυγηρών Δαιμόνων τελετάς κατήργησε, καί τόν ένα Κύριον κηρύξασα, έθνη ελυτρώσατο τής πλάνης τών ειδώλων καί προσκυνείν εδίδαξε, Τριάδα Ομοούσιον.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

 

Πανεύφημοι Μάρτυρες υμάς ουχ η γή κατέκρυψεν, αλλ' ουρανός υπεδέξατο, υμίν ηνοίγησαν, Παραδείσου πύλαι, καί εντός γενόμενοι τού ξύλου τής ζωής απολαύετε, Χριστώ πρεσβεύσατε δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην, καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος! τού πυρός ο χόρτος αψάμενος σέσωσται, βαλών γάρ ο θωμάς εν τή πυρίνη πλευρά τήν χείρα, Ιησού Χριστού τού Θεού ου κατεφλέχθη τή ψηλαφήσει, τής ψυχής γάρ τό δυσπειθές, μετέβαλεν εις ευπιστίαν θερμώς, εκέκραξεν από βαθέων ψυχής, ο Δεσπότης, σύ μου ει καί Θεός ο εκ νεκρών εγηγερμένος, δόξα σοι.

 

ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 

ΠΡΩΙ

 

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

 

Καθίσματα τής Οκτωήχου

Αναστάσιμον  Ήχος α'

Τού λίθου σφραγισθέντος

Εν τώ Σταυρώ προσηλωθείς, η ζωή τών απάντων, καί εν νεκροίς λογισθείς, ο αθάνατος Κύριος, ανέστης τριήμερος Σωτήρ, εγείρας τόν Αδάμ εκ τής φθοράς, διά τούτο αι δυνάμεις τών ουρανών, εβόων σοι ζωοδότα, Δόξα τώ θείω πάθει σου Χριστέ, δόξα τή Αναστάσει σου. δόξα τή συγκαταβάσει σου, μόνε φιλάνθρωπε.

Αποστολικόν

Οι σοφοί τής οικουμένης αλιείς, εκ Θεού λαβόντες τό συμπαθές, πρεσβεύσατε καί νύν υπέρ ημών τών βοώντων, Κύριε, σώσον τούς Βασιλείς, καί τήν Πόλιν σου, καί τών συνεχόντων δεινών ελευθέρωσον, διά τών Αποστόλων τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικόν

Ήχος α'  Τόν τάφον σου Σωτήρ

Τούς Μάρτυρας Χριστού, ικετεύσωμεν πάντες, αυτοί γάρ τήν ημών, σωτηρίαν αιτούσι καί πάντες προσέλθωμεν, πρός αυτούς μετά πίστεως, ούτοι βρύουσι, τών ιαμάτων τήν χάριν, ούτοι φάλαγγας, αποσοβούσι Δαιμόνων, ως φύλακες τής πίστεως.

Θεοτοκίον

Προφήταί σε τρανώς, προκατήγγειλαν Κόρη, Μητέρα τού Θεού, καί Απόστολοι θείοι, εν κόσμω εκήρυξαν, καί ημείς επιστεύσαμεν, όθεν άπαντες, ευσεβοφρόνως τιμώντες, ανυμνούμέν σε, καί Θεοτόκον κυρίως, αεί ονομάζομεν.

 

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

 

Κάθισμα τής Εορτής

Ήχος α'  Τόν τάφον σου Σωτήρ

Ιδών μου τήν πλευράν, μή απίστει μοι πλέον, ο Λόγος τώ θωμά, απιστούντι εβόα, δακτύλω με ψηλάφησον, καί χειρί εξερεύνησον, καί γνωρίσας μου, τάς ωτειλάς τών τραυμάτων, κόσμω κήρυττε, τήν ζωηφόρον μου ταύτην, εκ τάφου Ανάστασιν. (Δίς)

 

Εις τούς Α ί ν ο υ ς,

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος α'  Αναστάσιμον

Τήν θεοπρεπή σου συγκατάβασιν δοξάζοντες, υμνούμέν σε Χριστέ, Ετέχθης εκ Παρθένου, καί αχώριστος υπήρχες τώ Πατρί, έπαθες ως άνθρωπος, καί εκουσίως υπέμεινας Σταυρόν ανέστης εκ τού τάφου, ως εκ παστάδος προελθών, ίνα σώσης τόν κόσμον Κύριε, δόξα σοι. (Δίς)

Αποστολικόν

Ήχος α'  Τών ουρανίων ταγμάτων

Πέτρον καί Παύλον συμφώνως ανευφημήσωμεν, Λουκάν, Ματθαίον, Μάρκον, Ιωάννην, Ανδρέαν, Θωμάν, Βαρθολομαίον, Σίμωνα τόν Κανανίτην, Ιάκωβον, Φίλιππον, καί τήν ομήγυριν πάσαν τών Μαθητών, επαξίως ευφημήσωμεν.

Μαρτυρικόν

Αγαλλιάσθε Μάρτυρες εν Κυρίω, ότι τόν αγώνα τόν καλόν ηγωνίσασθε, αντέστητε βασιλεύσι, καί τυράννους ενικήσατε, πύρ καί ξίφος ουκ επτοήθητε, θηρών αγρίων κατεσθιόντων τά σώματα υμών, τώ Χριστώ μετά Αγγέλων τήν υμνωδίαν αναπέμποντες, τούς απ' ουρανών στεφάνους εκομίσασθε, αιτήσασθε δωρηθήναι ειρήνην τώ κόσμω καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος! Ιωάννης στήθει τού Λόγου ανέπεσε, θωμάς δέ τήν πλευράν προσψηλαφήσαι κατηξιώθη, αλλ' ο μέν, εκείθεν φρικτώς θεολογίας βυθόν ανέλκει, τήν οικονομίαν ο δέ, ηξίωται μυσταγωγήσαι ημάς, παρίστησι γάρ τάς αποδείξεις τρανώς, τής Εγέρσεως αυτού εκβοών, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου δόξα σοι.

 

Στιχηρά Προσόμοια

Ήχος β'  Οίκος τού Εφραθά

Κατήφεια παθών, καί λογισμών η ζάλη, μακραν εξοριζέσθω, καί ούτως εξανθήσει τό έαρ τό τής πίστεως.

 

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

 

Ώφθης τοίς ιεροίς, σού Σώτερ Αποστόλοις, τών θυρών κεκλεισμένων, δι' αυτών εγκαινίζων, τό θείον Πνεύμα σήμερον.

 

Στίχ. Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού ποίησιν δέ χειρών αυτού αναγγέλλει τό στερέωμα.

 

Νύν σε Παμβασιλεύ, ιδόντες ου βλεφάροις αλλά καρδίας πόθω, Θεόν πεπιστευκότες, εν ύμνοις μεγαλύνομεν.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. β'

Μεθ' ημέρας οκτώ, τής Εγέρσεώς σου Ιησού Βασιλεύ, μονογενές Λόγε τού Πατρός, ώφθης τοίς Μαθηταίς σου, κεκλεισμένων τών θυρών, τήν ειρήνην σου παρεχόμενος, καί τώ απιστούντι Μαθητή, τούς τύπους έδειξας, Δεύρο ψηλάφησον τάς χείρας καί τούς πόδας, καί τήν ακήρατόν μου πλευράν, ο δέ πεισθείς εβόα σοι, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.