ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Ε Σ Π Ε Ρ Α Σ

Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ'

Ήχος α' Πανεύφημοι Μάρτυρες

Ψηλάφησον λέγει τώ θωμά, εκ νεκρών τριήμερος, εξαναστάς ο φιλάνθρωπος, καί ίδε χείράς μου, καί ποδών τάς τρήσεις, καί πλευράς τήν πόρωσιν, καί γνώθί με Θεόν αναλλοίωτον, γεώδες φύραμα, κατ' ουσίαν μορφωσάμενον, καί τό παθος εν αυτώ δεξάμενον.

Ηπόρει τάς τρήσεις ενορών τών ποδών ο Δίδυμος, καί τών χειρών τά τυλώματα, καί ήν θαμβούμενος τό φρικώδες θαύμα, καί χειρί την άχραντον πλευράν καί ψηλαφών καί Θεώμενος, εξ ών υπέδειξεν, αναμφίβολον τοίς έθνεσι, τήν εκ τάφου τριήμερον Έγερσιν.

Λαμβάνω μεγίστην χαρμονήν, σήν Σωτήρ μου Έγερσιν, βεβαιουμένην Θεώμενος, εξ ών ηξίωται, τολμηρών πραγμάτων ο θωμάς εφάψασθαι, διό σε τόν απλούν δογματίζομεν, Θεόν καί άνθρωπον, ενεργείας δύο φέροντα, ουσιώδεις τών εξ ών συντέθεισαι.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος δ'

Κύριε, τή αστέκτω τής θεότητος αίγλη, τών θυρών επέστης ουσών κεκλεισμένων, καί στάς εν μέσω τών Μαθητών τήν πλευράν έξεγύμνωσας, καί τραυμάτων σου χειρών καί τών ποδών, τάς ωτειλάς δεικνύων αθυμίας τήν κατήφειάν τε λύων, σαφώς εφώνησας, Όν τρόπον εν εμοί καθοράτε, ώ φίλοι, τής σαρκός τήν πρόσληψιν, ου πνεύματος φέρω φύσιν, τώ δέ διστάζοντι Μαθητή προετρέπου ψηλαφήσαι φρικτώς, κατειπών, Ερευνήσας άπαντα, δεύρο λοιπόν μή αμφίβαλλε, ο δέ αισθόμενος εν τή χειρί τής σής διπλής ουσίας εν φόβω ανεβόα πιστώς, τή πίστει ελκόμενος, ο Κύριός μου καί ο Θεός μου, δόξα σοι.

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος α' Σταυρώσιμον

Σταυρός κατεπάγη εν Κρανίω, καί ήνθησεν ημίν αθανασίαν, εκ πηγής αενάου, τής πλευράς τού Σωτήρος.

Αναστάσιμον

Δεύτε λαοί υμνήσωμεν, καί προσκυνήσωμεν Χριστόν, δοξάζοντες αυτού τήν εκ νεκρών Ανάστασιν, ότι αυτός εστιν ο Θεός ημών ο εκ τής πλάνης τού εχθρού τόν κόσμον λυτρωσάμενος.

Μαρτυρικόν

Ώ τής καλής υμών πραγματείας Άγιοι! ότι αίματα εδώκατε, καί ουρανούς εκληρονομήσατε, καί πρός καιρόν πειρασθέντες, αιωνίως αγάλλεσθε, Όντως καλόν υμών τό εμπόρευμα, φθαρτά γάρ καταλιπόντες, τά άφθαρτα απελάβετε, καί σύν Αγγέλοις χορεύοντες, υμνείτε απαύστως, Τριάδα Ομοούσιον.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. δ'

Άψαι θωμά τής πλευράς τή χειρί, λέγει Χριστός, καί τούς τύπους τών ήλων δεύρο ψηλάφησον πίστει ερεύνησον, καί γίνου μοι πιστός, καί μή γίνου άπιστος, ο δέ θωμάς τώ δακτύλω ως ήψατο τού Δεσπότου, μέγα ανεβόησε, Σύ μου Θεός καί Κύριος, εύσπλαγχνε δόξα σοι.

ΤΗ ΤΕΤΆΡΤΗ ΤΗΣ B' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΠPΩΪ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα τής Οκτωήχου

Ήχος α' Σταυρώσιμον

Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ανηρέθη η τυραννίς, επατήθη η δύναμις τού εχθρού, ούτε γάρ Άγγελος ουκ άνθρωπος, αλλ' αυτός ο Κύριος έσωσας ημάς δόξα σοι.

Αναστάσιμον

Ο Ισαάκ εν τώ βουνώ ανηνέχθη, ο Ιωνάς εν τώ βυθώ κατηνέχθη καί αμφότεροι τό πάθος σου Σωτήρ εξεικόνιζον, ο μέν τά δεσμά καί τήν σφαγήν ο δέ τήν ταφήν καί τήν ζωήν, τής παραδόξου Εγέρσεώς σου, Κύριε, δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Τάς αλγηδόνας τών Αγίων άς υπέρ σού έπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, καί πάσας ημών τάς οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε δεόμεθα.

Σταυροθεοτοκίον

Οι τήν σήν προστασιαν κεκτημένοι Άχραντε καί ταίς σαίς ικεσίαις τών δεινών εκλυτρούμενοι τώ Σταυρώ τού Υιού σου εν παντί φρουρούμενοι, κατά χρέος σε πάντες ευσεβώς μεγαλύνομεν.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα τής Εορτής

Ήχος α' Τόν τάφον σου Σωτήρ

Αψάμενος χειρί, τής πλευράς τής αστέκτου, ο Δίδυμος θωμάς, ουκ εφλέχθη τή ψαύσει, αλλ' έμεινε τούς μώλωπας ψηλαφών ακριβέστερον, καί φθεγγόμενος τώ δι' ημάς λογχευθέντι, Σύ μου Κύριος, σύ καί Θεός μου υπάρχεις, κάν πάθος υπήνεγκας. (Δίς)

Εις τούς Αί ν ο υ ς

Στιχηρά τής Οκτωήχου

Ήχος α' Σταυρώσιμον

Σέ τόν εν ξύλω προσπαγέντα καί ζωήν ημίν παρεσχηκότα, ως Σωτήρα καί Δεσπότην, υμνούμεν απαύστως. (Δίς)

Αναστάσιμον

Ο τόν Άδην σκυλεύσας, καί τόν άνθρωπον αναστήσας, τή Αναστάσει, σου Χριστέ, αξίωσον ημάς εν καθαρά καρδία, υμνείν καί δοξάζειν σε.

Μαρτυρικόν

Υμάς πανεύφημοι Μάρτυρες ου θλίψεις, ου στενοχωρία, ου λιμός, ου διωγμός ουδέ μάστιγες ου θυμός θηρών ου ξίφος, ουδέ πύρ απειλούν, χωρίσαι Θεού δεδύνηνται, πόθω δέ μάλλον τώ πρός αυτόν, ως εν αλλοτρίοις αγωνισάμενοι σώμασι, τήν φύσιν ελάθετε, θανάτου καταφρονήσαντες, όθεν καί επαξίως, τών πόνων υμών μισθόν εκομίσασθε, ουρανών βασιλείας κληρονόμοι γεγόνατε, Έχοντες παρρησίαν πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν τώ κόσμω τήν ειρήνην αιτήσασθε, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Ήχος πλ. δ'

Τών θυρών κεκλεισμένων, τών Μαθητών συνηθροισμένων, επέστη ο Σωτήρ, ού ήσαν συνηγμένοι, καί στάς εν μέσω αυτών λέγει τώ θωμά, Δεύρο ψηλάφησον καί ίδε τούς τύπους τών ήλων, έκτεινόν σου τήν χείρα, καί άψαι τής πλευράς μου, καί μή γίνου άπιστος, αλλά πίστει κήρυξον, τήν εκ νεκρών μου Ανάστασιν.

Στιχηρά Προσόμοια

Hχος β' Οίκος τού Εφραθά

Ώ θαύματος καινού! ώ παραδόξου τρόπου! πώς χόρτος ουκ εφλέχθη, η χείρ τού Αποστόλου, πυρί τώ τής θεότητος!

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

Σπεύσωμεν καί ημείς, τάς χείρας αγιάσαι, Τή τών παθών αργία, καί ούτω τού Δεσπότου, τής πλευράς εφαψόμεθα.

Στίχ. Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού ποίησιν δέ χειρών αυτού αναγγέλλει τό στερέωμα.

Εγκαίνισον ψυχή πάσας σου τάς αισθήσεις, πρός θείαν θεωρίαν, Χριστός γάρ ούτω θέλει, τελείσθαι τά εγκαίνια.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Όρα μοι νοητώς τήν αλλαγήν τού κόσμου, καί κόσμησον τά ένδον, ταίς αρεταίς ως φύλλοις ψυχή, καί ωραϊσθητι.