ΤΗ AΓIA ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Ε Σ Π Ε Ρ Α Σ

 

Εις τό Λυχνικόν, αλλάσσει ο Ιερεύς πάσαν τήν ιερατικήν στολήν αυτού, καί στάς κατενώπιον τής αγίας Τραπέζης μετά τού θυμιατού, σφραγίζει σταυροειδώς, καί εκφωνεί λέγων

Ευλογητός ο Θεός ημών...

καί ημών ανταποκρινομένων τό, Αμήν, άρχεται ο Ιερεύς

Χριστός ανέστη... γ'

Στίχ. α' Αναστήτω ο Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, καί φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.

Στίχ. β' Ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν, ω τήκεται κηρός από προσώπου πυρός.

Στίχ. γ' Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου τού Θεού, καί οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν.

Στίχ. δ' Αύτη η ημέρα, ήν εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα, καί ευφρανθώμεν εν αυτή.

Δόξα...

Χριστός ανέστη...

Καί νύν...

τό αυτό

Είτα ο Ιερεύς, γεγονωτέρα φωνή

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας...

Ο Χορός Καί τοίς εν τοίς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

 

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχ. ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Αναστάσιμα, γ' καί Ανατολικά, γ'.

 

Ήχος β'

Τόν πρό αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντα τόν Θεόν λόγον σαρκωθέντα, εκ Παρθένου Μαρίας, δεύτε προσκυνήσωμεν, Σταυρόν γάρ υπομείνας, τή ταφή παρεδόθη, ως αυτός ηθέλησε, καί αναστάς εκ νεκρών, έσωσέ με τόν πλανώμενον άνθρωπον.

 

Χριστός ο Σωτήρ ημών, τό καθ' ημών χειρόγραφον, προσηλώσας τώ Σταυρώ, εξήλειψε καί τού θανάτου τό κράτος κατήργησε, Προσκυνούμεν αυτού, τήν τριήμερον Έγερσιν.

 

Σύν Αρχαγγέλοις υμνήσωμεν, Χριστού τήν Ανάστασιν, αυτός γάρ λυτρωτής εστι καί Σωτήρ τών ψυχών ημών, καί εν δόξη φοβερά, καί κραταιά δυνάμει, πάλιν έρχεται, κρίναι κόσμον όν έπλασεν.

Στιχηρά Ανατολικά

Σέ τόν σταυρωθέντα καί ταφέντα Άγγελος εκήρυξε Δεσπότην, καί έλεγε ταίς Γυναιξί, Δεύτε ίδετε, όπου έκειτο ο Κύριος, ανέστη γάρ καθώς είπεν, ως παντοδύναμος, διό σε προσκυνούμεν τόν μόνον αθάνατον, Ζωοδότα Χριστέ ελέησον ημάς.

 

Εν τώ Σταυρώ σου κατήργησας, τήν τού ξύλου κατάραν, εν τή ταφή σου ενέκρωσας τού θανάτου τό κράτος, εν δέ τή εγέρσει σου εφώτισας τό γένος τών ανθρώπων, διά τούτό σοι βοώμεν, Ευεργέτα Χριστέ, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ηνοίγησάν σοι Κύριε φόβω πύλαι θανάτου, πυλωροί δέ Άδου ιδόντες σε έπτηξαν, πύλας γάρ χαλκάς συνέτριψας καί μοχλούς σιδηρούς συνέθλασας καί εξήγαγες ημάς εκ σκότους καί σκιάς θανάτου, καί τούς δεσμούς ημών διέρρηξας.

Δόξα...

Τόν σωτήριον ύμνον άδοντες, εκ στομάτων αναμέλψωμεν, δεύτε πάντες εν οίκω Κυρίου προσπέσωμεν λέγοντες, ο επί ξύλου σταυρωθείς, καί εκ νεκρών αναστάς καί ών εν κόλποις τού Πατρός ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον.

Παρήλθεν η σκιά τού νόμου τής χάριτος ελθούσης, ως γάρ η βάτος ουκ εκαίετο καταφλεγομένη, ούτω Παρθένος έτεκες, καί Παρθένος έμεινας, αντί στύλου πυρός, δικαιοσύνης ανέτειλεν Ήλιος, αντί Μωϋσέως Χριστός, η σωτηρία τών ψυχών ημών.

 

Είσοδος μετά τού Ευαγγελίου τό Φώς ιλαρόν...

 

Προκείμενον  Ήχος βαρύς

Τίς Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών, σύ εί ο Θεός, ο ποιών θαυμάσια μόνος.

Στίχ. Εγνώρισας εν τοίς λαοίς τήν δύναμίν σου.

Στίχ. Καί είπα, Νύν ηρξάμην, αύτη η αλλοίωσις τής δεξιάς τού Υψίστου.

Στίχ. Εμνήσθην τών έργων Κυρίου.

 

Καί υπέρ τού καταξιωθήναι ημάς τής ακροάσεως τού αγίου Ευαγγελίου κτλ.

 

Ευαγγέλιον κατά Ιωάννην

Ούσης οψίας τή ημέρα εκείνη...

 

Είτα Εκτενής, τό, Είπωμεν πάντες... Καταξίωσον Κύριε... Πληρώσωμεν τήν εσπερινήν, κτλ.

 

Μετά δέ τήν εκφώνησιν, ψάλλομεν τής οκτωήχου τό Στιχηρόν Αναστάσιμον τών Αποστίχων.

 

Ήχος β'

Η Ανάστασίς σου Χριστέ Σωτήρ άπασαν εφώτισε τήν οικουμένην, καί ανεκαλέσω τό ίδιον πλάσμα, Παντοδύναμε Κύριε, δόξα σοι.

 

Είτα, τά Στιχηρά τού Πάσχα μετά τών στίχων αυτών.

 

Ήχος πλ. α'

Στίχ. Αναστήτω ο Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, καί φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.

 

Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Άγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τών πιστών, Πάσχα, τό πύλας ημίν τού Παραδείσου ανοίξαν, Πάσχα, πάντας αγιάζον πιστούς.

 

Στίχ. Ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν, ω τήκεται κηρός από προσώπου πυρός.

 

Δεύτε από θέας Γυναίκες ευαγγελίστριαι, καί τή Σιών είπατε, Δέχου παρ ημών χαράς ευαγγέλια, τής Αναστάσεως Χριστού, τέρπου, χόρευε, καί αγάλλου Ιερουσαλήμ, τόν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη εκ τού μνήματος, ως νυμφίον προερχόμενον.

 

Στίχ. Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου τού Θεού. καί οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν.

 

Αι Μυροφόροι γυναίκες, όρθρου βαθέος, επιστάσαι πρός τό μνήμα τού Ζωοδότου, εύρον Άγγελον, επί τόν λίθον καθήμενον, καί αυτός προσφθεγξάμενος, αυταίς ούτως έλεγε. Τί ζητείτε τόν ζώντα μετά τών νεκρών; τί θρηνείτε τόν άφθαρτον ως εν φθορά; απελθούσαι κηρύξατε, τοίς αυτού Μαθηταίς.

 

Στίχ. Αύτη η ημέρα, ήν εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα, καί ευφρανθώμεν εν αυτή.

 

Πάσχα τό τερπνόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε, Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα, ώ Πάσχα λύτρον λύπης, καί γάρ εκ τάφου σήμερον ώσπερ εκ παστού, εκλάμψας Χριστός, τά Γύναια χαράς έπλησε λέγων, Κηρύξατε Αποστόλοις.

Δόξα... Καί νύν...

Αναστάσεως ημέρα, καί λαμπρυνθώμεν τή πανηγύρει, καί αλλήλους περιπτυξώμεθα, Είπωμεν αδελφοί, καί τοίς μισούσιν ημάς, Συγχωρήσωμεν πάντα τή Αναστάσει, καί ούτω βοήσωμεν, Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, καί τοίς εν τοίς μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.

 

Καί τά έτερα, τό, Χριστός ανέστη... γ', καί Απόλυσις

 

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

ΠΡΩΪ

 

Εις τούς Αί ν ο υ ς, τό, Πάσα πνοή, καί ψάλλομεν Στιχηρά Αναστάσιμα τής Οκτωήχου

 

Ήχος β'

Πάσα πνοή καί πάσα κτίσις, σέ δοξάζει Κύριε, ότι διά τού Σταυρού τόν θάνατον κατήργησας, ίνα δείξης τοίς λαοίς, τήν εκ νεκρών σου Ανάστασιν, ως μόνος φιλάνθρωπος.

 

Ειπάτωσαν Ιουδαίοι, Πώς οι στρατιώται απώλεσαν τηρούντες τόν Βασιλέα: διά τί γάρ ο λίθος ουκ εφύλαξε τήν πέτραν τής ζωής; Η τόν ταφέντα δότωσαν, ή αναστάντα προσκυνεί τωσαν, λέγοντες σύν ημίν, Δόξα τώ πλήθει τών οικτιρμών σου, Σωτήρ ημών, δόξα σοι.

 

Χαίρετε λαοί καί αγαλλιάσθε, Άγγελος εκάθισεν εις τόν λίθον τού μνήματος, αυτός ημάς ευηγγελίσατο, ειπών, Χριστός ανέστη εκ νεκρών, ο Σωτήρ τού κόσμου καί επλήρωσε τά σύμπαντα εύωδίας, Χαίρετε λαοί καί αγαλλιάσθε.

 

Άγγελος μέν τό, Χαίρε, πρό τής σής συλλήψεως Κύριε, τή Κεχαριτωμένη εκόμισεν, Άγγελος δέ τόν λίθον τού ενδόξου σου μνήματος, εν τή σή Αναστάσει εκύλισεν, ο μέν, αντί τής λύπης, ευφροσύνης σύμβολα μηνύων, ο δέ, αντί θανάτου, Δεσπότην ζωοδότην κηρύττων ημίν, Διό βοώμέν σοι, Ευεργέτα τών απάντων Κύριε, δόξα σοι.

 

Καί τά Στιχηρά τού Πάσχα, ως προεγράφησαν εις τόν Όρθρον τής Κυριακής Τό, Χριστός ανέστη... γ,' Εκτενής, καί Απόλυσις

 

Εις τήν Λειτουργίαν

 

Προκείμενον τού Αποστόλου

Ήχος πλ. δ'

Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν...

Στίχ. οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού.

Η Πράξις

Εν ταίς ημέραις εκείναις, υπέστρεψαν οι Απόστολοι εις Ιερουσαλήμ...

 

Ευαγγέλιον

Εκ τού κατά Ιωάννην

Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε...

 

Κοινωνικόν

Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε. Αλληλούϊα.