Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Τίνι ψυχή εξωμοίωσαι, εν ραθυμία πολλή, τήν ζωήν σου εξάγουσα, ύπνω βαθυτάτω τε, χαλεπής καταπτώσεως, βαρυνομένη; Δράμε καί πρόφθασον, καί τώ τά πάντα, ειδότι πρόσπεσον, κλαύσον καί αίτησαι, καιρόν μετανοίας σοι, πρίν τού πυρός, τού ασβέστου τάλαινα, γένη υπέκκαυμα.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Οίδας Χριστέ τήν ασθένειαν, τής ανθρωπίνης σαρκός, καί τό χαύνον τής φύσεως, επίστασαι Δέσποτα, ώς ποιητής καί Θεός ημών, τόν σάλον κόπασον τής καρδίας μου, διδούς γαλήνην τή ταπεινή μου ψυχή, δίδου διόρθωσιν, τών ατόπων έργων μου, καί τού πυρός, τού ασβέστου ρύσαί με, ως μόνος εύσπλαγχνος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Όλον τόν βίον ηνάλωσα, καί τήν ζωήν μου αισχρώς, καί ασώτως Φιλάνθρωπε, μή προσχών τό σύνολον, ταίς εκείθεν κολάσεσιν, αλλά Θεέ μου, νύν επιστρέφοντα, δέξαι Σωτήρ μου, ώσπερ τόν Άσωτον, ταίς τού Προδρόμου σου, καί πάντων Αγίων σου, σεπταίς λιταίς, καί τής κυησάσης σε, Χριστέ καί σώσόν με.

Έτερα, τού Προδρόμου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Τής στειρευούσης τό βλάστημα, τό τής αγνείας φυτόν, τών βροτών εγκαλλώπισμα, τού Δεσπότου Πρόδρομε, Ιωάννη πανεύφημε, φύλαξ ο θείος, τής ταπεινής μου ψυχής, τήν σήν πρεσβείαν καί τήν βοήθειαν, δίδου λυτρούμενος, μηχανών τού όφεως, καί πονηράς, τούτου με κακώσεως, καί επιθέσεως.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Ίνα δοξάζω καί σέβωμαι, ίνα τιμώ καί υμνώ, καί γεραίρω εκ πίστεως, σού τό θείον όνομα, τό φαιδρόν χαριτώνυμε, μή αφιστάνου, ποτέ τού δούλου σου, μηδέ χωρίζου μου, θείε Πρόδρομε, αλλά ταίς πτέρυξι, τής σεπτής πρεσβείας σου, διά παντός, σκέπε με καί φύλαττε από παντοίων κακών.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Όλος υπάρχεις ηδύτητος, καί γλυκασμού θεϊκού, πεπλησμένος αοίδιμε, καί ευφραίνεις άπαντας, τούς πιστώς προσιόντας σοι, καταγλυκαίνων τά αισθητήρια, τά τής ψυχής τε καί τά τού σώματος, νόσων καί θλίψεων, συμφορών κακώσεων, καί οδυνών, ψυχοφθόρων πάντοτε, ημάς λυτρούμενος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον, όμοιον

Χαίρε Θεοτόκε Δέσποινα, χαίρε Θεού καθαρόν, οικητήριον Άχραντε, χαίρε θείον όχημα, τού Λόγου θεοχώρητε, τό θεότευκτον, χαίρε παλάτιον, θεοπάροχον, χαίρε θησαύρισμα, θάλαμος έμψυχος, Θεού θεία τράπεζα, καί κιβωτέ, καί κατοικητήριον, τού θείου Πνεύματος.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Σέ τόν Βασιλέα καί Δεσπότην, Άγγελοι απαύστως ανυμνούσιν, εγώ δέ σοι προσπίπτω, ως ο Τελώνης κράζων. Ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Αθάνατος υπάρχουσα ψυχή μου, τοίς κύμασι τού βίου μή καλύπτου, ανάνηψον βοώσα, πρός τόν σόν Ευεργέτην, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Μάρτυρες Κυρίου, ικετεύσατε τόν Θεόν ημών, καί αιτήσασθε ταίς ψυχαίς ημών, πλήθος οικτιρμών, καί τόν ιλασμόν, τών πολλών παραπτωμάτων δεόμεθα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η σκέπη σου Θεοτόκε Παρθένε, ιατρείον υπάρχει πνευματικόν, εν αυτή γάρ καταφεύγοντες, ψυχικών νοσημάτων λυτρούμεθα.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. δ'

Όμματι ευσπλάγχνω Κύριε, ίδε τήν εμήν ταπείνωσιν, ότι κατά μικρόν η ζωή μου δαπανάται, καί εξ έργων εμοί, ουχ υπάρχει σωτηρία, διά τούτο δέομαι, όμματι ευσπλάγχνω Κύριε, ίδε τήν εμήν ταπείνωσιν, καί σώσόν με.

Ως η Πόρνη προσπίπτω σοι, ίνα λάβω τήν άφεσιν, καί αντί μύρου τά δάκρυα εκ καρδίας, προσφέρω σοι Χριστέ ο Θεός, ίνα ως εκείνην, οικτειρήσης με Σωτήρ, καί παράσχης μοι ιλασμόν αμαρτιών, ως αυτή γάρ κραυγάζω σοι. Λύτρωσαί με τού βορβόρου τών έργων μου.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό ασάλευτον στήριγμα, τό τής πίστεως, καί σεβάσμιον δώρημα, τών ψυχών ημών, τήν Θεοτόκον εν ύμνοις μεγαλύνωμεν πιστοί. Χαίρε η τήν πέτραν τής ζωής, εν γαστρί σου χωρήσασα, χαίρε τών περάτων η ελπίς, θλιβομένων αντίληψις, χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ως τού Κριτού παρόντος, μερίμνησον ψυχή, καί τής φρικτής ημέρας, τήν ώραν εννοού, η γάρ κρίσις ανίλεως εστι, τοίς μή πράξασιν έλεος. Διό φείσαί μου Σωτήρ, μόνος γάρ υπάρχεις αναμάρτητος.

Τήν σοφίαν καί Λόγον

Τών φρονίμων Παρθένων, τό ιλαρόν, καί μωρών ασπλαγχνίαν βλέπε ψυχή, πεινώσιν απάρκεσον, καί τούς ξένους εισάγαγε, ευποιϊας ελαίω, τήν λαμπάδα φαιδρύνουσα, καί μή μάτην φρόνει, μικροίς κατορθώμασιν, έλεον γάρ μάλλον, ή θυσίαν λαμβάνει, καί δίδωσι χρηστότητα, τόν μισθόν πολυπλάσιον, ο Δεσπότης ο εύσπλαγχνος, πάσι τοίς σκορπίζουσι, καλώς επί γής τόν πλούτον, παρεχόμενος τόν νυμφώνα, τόν θείον τής δόξης αυτού.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ανέστης εκ νεκρών

Εις πέλαγος δεινής, εμπεσών αθυμίας, εκ πλήθους πονηρών, καί αθέσμων μου έργων, ήλθον εις απορίαν, καί απογνώσει νυνί συνέχομαι. Δέσποινα Θεοτόκε, αυτή με σώσον τή ευσπλαγχνία σου, αμαρτωλών σύ γάρ εί βοηθός, και κάθαρσις σωτήριος.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν, έτερα

Ανέστης εκ νεκρών

Ψυχή μου αμελώς, τήν ζωήν δαπανώσα, ανάστηθί ποτε, πρός μετάνοιαν βλέψον, κλαύσον πικρώς εκ βάθους, μήπως θρηνήσης εκεί ανόνητα, φρίξον κατανοούσα, τήν τού Δεσπότου δευτέραν έλευσιν, καί πρό τής δίκης δίκασον σαυτήν, καί φεύξη δίκην ένδικον.

Μαρτυρικόν

Φωστήρες νοεροί, ανεδείχθητε άγιοι Μάρτυρες, τήν γάρ αχλύν τής πλάνης, κατηργήσατε διά τής πίστεως, τάς ψυχικάς υμών λαμπάδας εφαιδρύνατε, καί τώ Νυμφίω μετά δόξης συνεισήλθετε, εις τόν ουράνιον νυμφώνα, καί νύν ικετεύσατε, σωθήναι δεόμεθα τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Χαριστήριον αίνον, χρεωστικώς, ως η Χήρα εκείνη, δύο λεπτά, προσφέρω σοι Δέσποινα, υπέρ πασών τών χαρίτων σου, σύ γάρ ώφθης σκέπη, ομού καί βοήθεια πειρασμών καί θλίψεων, αεί με εξαίρουσα. Όθεν ως εκ μέσου, φλογιζούσης καμίνου, ρυσθείς τών θλιβόντων με, εκ καρδίας κραυγάζω σοι, Θεοτόκε βοήθει μοι, πρεσβεύουσα τώ σώ Υιώ καί Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δοθήναί μοι, σέ γάρ έχω ελπίδα ο δούλός σου.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς

Πλήρωμα Χριστέ τών οδυρμών μου δέχου. Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Ο Ειρμός

Τώ συντρίψαντι πολέμους, εν βραχίονι αυτού, και διαβιβάσαντι τόν Ισραήλ, εν Ερυθρά θαλάσση, άσωμεν αυτώ, ώς Λυτρωτή ημών Θεώ ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Πλήρωσόν μου τήν καρδίαν, κατανύξεως Χριστέ, όπως εισελεύσωμαι, εν μετανοία εις σκηνώματά σου, καί εξομολόγησιν προσάξω σοι, χρεών με λύουσαν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λύσον Λόγε τών κακών με, τών αμέτρων τε δεσμών, ίνα βηματίζω σου εν μετανοία, τάς δικαίας τρίβους, θείαν οδηγούσας εις κατάπαυσιν, τών αιωνίων τερπνών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήρθη μέγιστον πρός ύψος, τών Μαρτύρων σου Χριστέ, η μεγαλοπρέπεια πανευπρεπώς, καί γάρ δι' ηθληκότες, τοίς υπερφυέσι σου χαρίσμασιν, εμεγαλύνθησαν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ραντισμώ θείων αιμάτων, τών αγίων' Αθλητών, αίμα επιβώμιον, τώ δυσμενεί φερόμενον επαύθη, καί καθηγιάσθη τά επίγεια, Πνεύματος χάριτι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετανοίας μοι Παρθένε, καθυπόδειξον οδούς, καί τής απαγούσης με, πρός αμαρτίαν απόστρεψον τρίβου, ίνα σε υμνώ τήν πολυϋμνητον, καί παμμακάριστον.

Κανών τού Τιμίου Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τώ εκτινάξαντι εν θαλάσση.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πρόδρομε κήρυξ τής μετανοίας, μετανοείν με εκ ψυχής, πάντοτε δυσώπει τόν Δεσπότην καί Κύριον, τόν νούν μου φωταγωγών, καί τήν καρδίαν, τού πίστει σε τιμώντος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως τής ερήμου κάλλιστον θρέμμα, Πρόδρομε Μάρτυς τού Χριστού, νύν εν ερημία με παθών αυλιζόμενον, οδήγησον εις οδόν τής σωτηρίας, θεία σου εντεύξει.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τής τυραννούσης με αμαρτίας, τή μεσιτεία σου σοφέ, Πρόδρομε εν τάχει δυσωπώ ελευθέρωσον, καί θραύσον τήν κατ' εμού εγειρομένην, δαιμόνων καταιγίδα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σώσόν με αγνή Μήτερ τής αληθείας, κλυδωνιζόμενον δεινώς, υπό τών παθών, καί συνεχώς βυθιζόμενον, καί ίθυνόν με Σεμνή πρός σωτηρίας, τόν εύδιον λιμένα.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Εστερεώθη, η καρδία μου εν Κυρίω, υψώθη, κέρας μου εν Θεώ μου, επλατύνθη, επ' εχθρούς μου τό στόμα μου, ευφράνθην εν σωτηρίω σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ρύπου κακίας, αποπλύνας μου τήν καρδίαν, οφθήναι άμεμπτον εναντίον σου, εν ημέρα φοβερά καταξίωσον, Χριστέ μου ως υπεράγαθος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίσχυσε δόλω, θανατώσαί με ο Βελίαρ, τώ κέντρω Λόγε τής αμαρτίας, αλλ' αυτός με, ζωηφόροις ιάτρευσον, φαρμάκοις τής μετανοίας Χριστέ.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στώμεν ανδρείως, επεφώνουν οι Αθλοφόροι, αθλούντες, μή τις αποστρατεύση, ο Δεσπότης, βοηθός ημίν πάρεστιν, αθλούσι γενναιοτάτω νοϊ.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς υπερτίμους, λίθους πάντες τής Εκκλησίας, τούς θείους πύργους τής ευσεβείας, τούς τής πλάνης, καθαιρέτας, εν άσμασι, τιμώμεν πιστοί τούς Μάρτυρας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κατερραγμένων, επανόρθωσις Θεοτόκε, πτωθέντα, έγειρον εκ βόθρου, τών κακών μου, καί εδραίωσον Δέσποινα εν πέτρα τών τού Θεού εντολών.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Στερέωσον ημών τόν νούν καί τήν καρδίαν, ο τούς ουρανούς τώ λόγω στερεώσας, εις τό υμνείν καί δοξάζειν σε τόν Σωτήρα, καί λυτρωτήν καί πανοικτίρμονα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Όμβρησον καμοί, σταγόνα μετανοίας, ο εν ποταμώ, τήν άβυσσον βαπτίσας, τής ευσπλαγχνίας τόν Κύριον τών απάντων, Πρόδρομε Μάρτυς αξιάγαστε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Περιστατικαίς, συγχύσεσι του βίου, πάντοτε τόν νούν, κλονούμενος προσφεύγω, υπό τήν σκέπην σου Πρόδρομε τού Σωτήρος, σπεύσον βοήθησον τώ δούλω σου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν νυκτεριναίς, ευχαίς επικαλούμαι, τόν ημερινόν, λαμπτήρά σε τού κόσμου, θεομακάριστε Πρόδρομε φώτισόν μου, τά τής καρδίας αισθητήρια.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώτισον αγνή, Παρθένε τήν ψυχήν μου, φώς τό εκ φωτός, τεκούσα Θεοτόκε, καί τής μερίδος με δείξον τών σωζομένων, ίνα υμνώ σε τήν πανύμνητον.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Ακήκοα Κύριε, τήν ακοήν σου, καί εφοβήθην, ότι αρρήτω βουλή Θεός ών αϊδιος, εκ τής Παρθένου προήλθες σαρκωθείς. Δόξα τή συγκαταβάσει σου Χριστέ, δόξα τή δυνάμει σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Επλάνησε γεύσει με, τής αμαρτίας εχθρός ο πλάνος, καί από σού Αγαθέ πόρρω απεμάκρυνε, καί τοίς οδούσι κατάβρωμα αυτού, ειργάσατο μόνε Σωτήρ, σπεύσον εξελέσθαι με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τά άδηλα Κύριε, καί κρύφιά μου αυτός γινώσκεις, ημαρτηκότα πολλά τοίς πολλοίς σου οίκτειρον, ως συμπαθής οικτιρμοίς μόνε Σωτήρ, καί μετανοίας μοι καιρόν, δίδου καθαρτήριον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως κύμασι Μάρτυρες, περικυκλούμενοι ταίς βασάνοις, τή κυβερνήσει Χριστού, πρός λιμένας ήχθητε, τής ουρανών Βασιλείας, παρ' αυτού, νίκης στεφάνοις αληθώς, κατακλεϊζόμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεώσαντες Μάρτυρες, τή ευσεβεία γήν τής καρδίας, ομολογίας αυτή σπόρον κατεβάλετε, καί μαρτυρίου εδρέψασθε σαφώς, εκατοστεύοντα εκ Θεού, άσταχυν Πανεύφημοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πανύμνητε Δέσποινα, μεγαλοφώνως αναβοώ σοι, πλήρωσον πάσης χαράς, τήν εμήν διάνοιαν, παρεχομένη μοι πένθος αγαθόν, καί μετανοίας αφορμάς, καί γνώσιν σωτήριον.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Εισακήκοα Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου, καί εδόξασά σου τήν θεότητα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εμαυτόν αποκλαίομαι, βίον αδιόρθωτον έχων Άγιε, σώσον, οίκτειρόν με δέομαι, τόν εν αμαρτίαις, απολλύμενον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν ευχαίς καί δεήσεσιν, εύροιμι συλλήπτορα σέ Μακάριε, τήν ψυχήν μου ενισχύοντα, καί τόν λογισμόν μου, καταυγάζοντα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Βαπτιζόμενον κλύδωνι, τών αμαρτημάτων καί κινδυνεύοντα, Βαπτιστά Θεού κυβέρνησον, πρός γαλήνην θείας, επιγνώσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ταπεινώσασα σώσόν με, τόν υψηλοφρόνως πολιτευόμενον, η τεκούσα τόν υψώσαντα, τήν ταπεινωθείσαν, φύσιν Πάναγνε.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Τόν ζόφον τής ψυχής μου, διασκέδασον φωτοδότα Χριστέ ο Θεός, ο τό αρχέγονον σκότος, διώξας τής αβύσσου, καί δώρησαί μοι τό φώς, τών προσταγμάτων σου Λόγε, ίνα ορθρίζων δοξάζω σε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο Πόρνην καθαρίσας, τή προστάξει σου Δημιουργέ, τήν εμήν ψυχήν, τής ειδεχθούς αμαρτίας, ως μόνος Ελεήμων, καθάρισον, καί στολαίς εξαστραπτούσαις ωραίαν, απέργασαι δέομαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δεσμών με απολύσας, τών πολλών μου, αμαρτημάτων Χριστέ ο Θεός, ανεμποδίστως βαδίζειν, εύθυνον τάς οδούς σου, όπως λυθείς τής σαρκός, εις καταπαύσεις αγίας, σκηνώσας δοξάζω σε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υφάναντες εκ πόνων, εαυτοίς ιμάτιον δόξης οι Μάρτυρες, καί στολισθέντες κοσμίως, τά άνω κατοικούσι, βασίλεια εν χαρά, νίκης στεφάνοις ωραίοις, εγκαλλωπιζόμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρεόντων τά εστώτα, αντηλλάξασθε, θεοφρόνως Πανεύφημοι, στενοχωρία γάρ πόνων, ποικίλων συσχεθέντες, πρός πλατυσμόν αληθή, τής ουρανίου Βασιλείας, σοφοί κατηντήσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αγία Θεοτόκε, η τόν άγιον Λόγον αποτεκούσα σαρκί, αναπαυόμενον μόνον, εν πάσι τοίς Αγίοις, αγίασόν μου τόν νούν, ταίς πονηραίς εργασίαις, αεί επιμένοντα.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο εκ νυκτός αγνοίας, θεογνωσία φαιδρύνας τά πέρατα, φώτισόν με τώ όρθρω, τής φιλανθρωπίας σου Κύριε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν τή νυκτί τού βίου, περιπλανώμενον ένδοξε Πρόδρομε, λύχνος ών τού Ηλίου, τής δικαιοσύνης καταύγασον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Περιστατούμενόν με, καί επηρείαις δαιμόνων κλονούμενον, στήριξόν με εν πέτρα, θείων θελημάτων αοίδιμε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν τή μελλούση κρίσει, ηνίκα μέλλω, Κυρίω παρίστασθαι, εύροιμί σε προστάτην, δίκης με φρικτής εξαιρούμενον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως υπερτέρα απάντων, τών ποιημάτων, υπέρτερον δείξόν με, τού εχθρού τών παγίδων, Μήτηρ τού Θεού αειπάρθενε.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ως τόν Προφήτην ερρύσω, εκ βυθού κατωτάτου, Χριστέ ο Θεός, καμέ τών πταισμάτων μου, ρύσαι ως φιλάνθρωπος, καί κυβέρνησον τήν ζωήν μου δέομαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μετανοούντά με δέξαι, ως ποτέ Νινευϊτας, πειθήσαντας, τώ θείω κηρύγματι, Χριστέ τού Προφήτου σου, καί κυβέρνησον, τήν ζωήν μου, δέομαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως ο Τελώνης στενάζω, ως η Πόρνη δακρύω, ως ο Πέτρος βοώ, πολλοίς βυθιζόμενος, Χριστέ πλημμελήμασι. Βοηθείας μοι, χείρα δός καί σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεοφανείς ως αστέρες, φρυκτωρίαις τών άθλων αυγάζετε, πάντα τόν περίγειον, κόσμον καί διώκετε, πλάνης Μάρτυρες, σκότος τό βαθύτατον.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μακαριώτατον τέλος, ευρηκότες μακάριοι Μάρτυρες, Θεόν τόν μακάριον, γεραίρετε πάντοτε, ενηδόμενοι, τούτου ταίς λαμπρότησι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η μανναδόχος σε στάμνος, Θεοτόκε ποτέ προεικόνισε. Χριστόν γάρ εβλάστησας, τό μάννα τής γνώσεως, επομβρίζοντα, πάσι τοίς τιμώσί σε.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Χιτώνά μοι παράσχου φωτεινόν, ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πολυέλεε Χριστέ ο Θεός ημών.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τώ κήτει συσχεθείς τών πειρασμών, εκ βάθους καρδίας μου, κραυγάζω σοι Πρόδρομε, οδυνών με χαλεπών, ελευθέρωσον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Αξίνη μετανοίας αληθούς, τήν ύλην καθάρισον, Σοφέ τής καρδίας μου, καρποφόρον αρεταίς, εργαζόμενος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ψυχή μου μετανόησον θερμώς, η κρίσις εφέστηκεν, ανάνηψον κράζουσα, Ιησού μου ο Θεός, σύ με οίκτειρον.

Θεοτοκίοv

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η μόνη διά λόγου εν σαρκί, τόν Λόγον κυήσασα, ρύσαι δεόμεθα, τών παγίδων τού εχθρού, τάς ψυχάς ημών.

Ωδή ζ

Ο Ειρμός

Ο δι' Αγγέλου Παίδας, εκ πυρός διασώσας, καί τήν βροντώσαν κάμινον, μεταβαλών εις δρόσον, ευλογητός εί Κύριε ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ότι εν ανομίαις, συνελήφθην οικτίρμον, καί γεννηθείς ημάρτηκα υπέρ ανθρώπους πάντας, επιστροφής μοι δός καιρόν, δικαιούντά με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπεραρθείς αφρόνως, ως ο πρίν Φαρισαίος, πτώμα δεινόν κατέπεσα, καί καθορών με χαίρει, ο δυσμενής. Λόγε Θεού, μή παρίδης με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δήμος σεπτών Μαρτύρων, στρατός δυσμαχώτατος, παρεμβολή αγία τε, επολιτογραφήθη, εν ουρανοίς επί γής, αριστεύσασα.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εθελουσίως πάθος, υπελθόντες γενναίοι, αθανασίας πρόξενον, ρείθρα τών ιαμάτων, αναπηγάζετε βροτών, πάθη παύοντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υπέρ αιτίαν τίκτεις, τού παντός τόν αίτιον, υπερβολή χρηστότητος βροτόν γεγενημένον, όθεν συμφώνως σε Αγνή, μακαρίζομεν.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο εν αρχή τήν γήν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τάς οδούς, Κυρίου ετοιμάσας, τάς πρός Θεόν, κατεύθυνόν μου τρίβους, ίνα κραυγάζω. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κήρυξ φωτός, φώτισον τήν ψυχήν μου, καί τού δεινού, απάλλαξόν με σκότους, καί τής γεέννης τής φλογιζούσης, τόν προσφεύγοντα εις σέ, αδιστάκτω ψυχή.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Στείρας βλαστός, κατάκαρπος υπάρχων, τήν τής εμής καρδίας ακαρπίαν, εύκαρπον δείξον ταίς σαίς πρεσβείαις, μεταποιούμενος σοφέ, Βαπτιστά τού Χριστού.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η εκλεκτή, Αμνάς τού Θεού Λόγου, τοίς εκλεκτοίς, προβάτοις με εν ώρα, φοβερωτάτη καταριθμήσαι, ικέτευε τόν εκ σού, σαρκωθέντα Θεόν.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Ο στεγάζων εν ύδασι, τά υπερώα Χριστέ, ο τιθείς θαλάσση όριον ψάμμον, καί συνέχων τό πάν, σέ υμνεί ήλιος, σέ δοξάζει σελήνη, σοί προσφέρει, ύμνον πάσα η κτίσις, ως Δημιουργώ, καί Κτίστη εις τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Χείρας πάσας εμόλυνας, ακαθαρσία ψυχή, καί πώς ταύτας αίρεις επί τό ύψος, ομιλούσα Θεώ; Πόδας ηχρείωσας, επί έργα βαδίζοντας αισχύνης, σπεύσον πορευθήναι διά μετανοίας, εις τρίβους σωτηρίας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ουκ ενέμεινα Κύριε, ταίς εντολαίς σού ποτε, ουκ εποίησά σου ημέραν μίαν, θέλημα Αγαθέ, ποίοις, ούν όμμασιν ατενίσω σοι, ποιουμένω κρίσιν την δικαίαν, καί τούς υπευθύνους, εκπέμποντι εις κρίσιν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υφαπτούσας εσβέσατε, πολυθεϊας σοφοί, Αθληταί καμίνους καθάπερ ύδωρ, εκκενούντες πολύ, τά υμών αίματα, τά αδίκως χυθέντα δι' αγάπην, τού πεποιηκότος, όθεν τόν χειμάρρουν, τρυφής κληρονομείτε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπερέβητε Άγιοι, τής ταπεινώσεως, τό γεώδες σώμα, καί τάς βασάνους, ώσπερ πάσχοντος, άλλου ηνέγκατε εκτεμνόμενοι, χείράς τε καί πόδας, όθεν υπερτέρας, νύν καταξιούσθε, ζωής εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κυματούμενον σάλω με, τής αμαρτίας Αγνή, τή σή μεσιτεία, πρός σωτηρίου, μετανοίας βοώ, ίθυνον Δέσποινα, παγγαλήνους λιμένας, όπως βλέψω, φώς σωτηρίας εσκοτισμένος, αεί τή ραθυμία.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόν άναρχον Βασιλέα τής δόξης, όν φρίττουσι στρατιαί τών Αγγέλων, υμνείτε ιερείς, λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τόν αίροντα, αμαρτίας τού κόσμου, Αμνόν Θεού, όν υπέδειξας πάσι, δυσώπει Βαπτιστά, τά πάθη μου νεκρώσαι, καί σώσαι τήν ψυχήν μου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εμάκρυνας, φυγαδεύων Προφήτα, ηυλίσθης δέ εν ερήμω αβάτω, διό σε δυσωπώ, τά πάθη τής ψυχής μου, ερήμωσον εν τάχει.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ελάφρυνον, τόν κλοιόν τής ψυχής μου, πολέμησον τούς εμέ πολεμούντας, Κυρίου Βαπτιστά, καί άτρωτρόν με δείξον, τής τούτων κακουργίας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η άμπελος, η τόν βότρυν τεκούσα, τόν πέπειρον κατανύξεως πόμα, ποτίζουσά με νύν, ανάστειλον τήν μέθην, Παρθένε τών κακών μου.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Ευλογητός ο Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ, ο εγείρας κέρας σωτηρίας ημίν, εν οίκω Δαυϊδ τού παιδός αυτού, εν οίς επεσκέψατο ημάς, Ανατολή εξ ύψους, καί κατεύθυνεν ημάς, εις οδόν ειρήνης.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίνα καγώ σωζόμενος, ευχαρίστως σε Χριστέ, μεγαλύνω, βλέψον εις εμέ, τόν πολλάς πληγάς επί νώτου δεξάμενον, καί ίασαι, οίνον επ' αυτάς, καί έλαιον προχέων, τά της σής γνωρίσματα, Σώτερ ευσπλαγχνίας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως τόν Ληστήν ευγνώμονα, αναπέμψαντα φωνήν, ελυτρώσω φόνων καί μυρίων κακών, ως ώκτειρας Πόρνην δακρύσασαν, ως Πέτρον τόν μέγαν μαθητήν, καί Δαυϊδ τόν Προφήτην, καί εμέ ελέησον, τόν απεγνωσμένον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συμμορφωθέντες πάθεσι, τού παθόντος δι' ημάς, Αθλοφόροι τούτω συνδοξάζεσθε, νύν Θεούμενοι θείαις μεθέξεσι, καί λάμποντες υπέρ τάς αυγάς, τού αισθητού ηλίου, καί καταφωτίζοντες, πάντων τάς καρδίας.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η αρετή εξέλαμψε, τών αγίων Αθλητών, πάσα πόλις, τούτους θησαυρούς αληθώς, ασύλους πλουτεί διά πίστεως, αστράπτοντας χάριν δαψιλή, θαυμάτων παραδόξων, ούς υμνολογήσωμεν, ως κοινούς προστάτας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτιστικαίς Πανάμωμε, αστραπαίς τού εκ τής σής, προελθόντος, μήτρας Υιού καί Θεού, τούς πίστει υμνούντάς σε φαίδρυνον, καί σκότους ημάς τού αφεγγούς, καί τής αιωνιζούσης, εξελού κολάσεως, τή σή μεσιτεία.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόν προδηλωθέντα εν όρει τώ νομοθέτη, εν πυρί καί βάτω τόκον, τόν τής Αειπαρθένου, εις ημών τών πιστών σωτηρίαν, ύμνοις ασιγήτοις μεγαλύνομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μέλλων τώ φρικτώ σου, παρίστασθαι Λόγε θρόνω, καί τών πράξεων τών εμών, εισπράττεσθαι ευθύνας, ποίαν εύρω απολογίαν ο τάλας; Κύριε Θεέ μου, τότε φείσαί μου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Η φωνή τού Λόγου, κατεύθυνον τάς φωνάς μου πρός Θεόν σοφέ Βαπτιστά, καί ρύσαί με κακίας, τών δαιμόνων, καί επηρείας ανθρώπων, ίνα κατά χρέος μακαρίζω σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Θρέψον με Χριστού, εντολών τροφή αθανάτω, πότισόν με πόμα ζωής, Βαπτιστά καί Προφήτα, καί παράστησον τώ Θεώ σεσωσμένον, τόν υπό τήν σκέπην σου προστρέχοντα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δέσποινα Παρθένε, αγνή καί δεδοξασμένη, μετά τού Προδρόμου τόν σόν Υιόν καί Βασιλέα, καθικέτευε από πάσης ανάγκης, σώσαι τούς πιστώς σε μακαρίζοντας.

Απόστιχα τών Αίνων, Κατανυκτικά

Όταν λάβω κατά νούν, τά πλήθη τών πεπραγμένων μοι δεινών, καί εις έννοιαν έλθω, τής φοβεράς εκείνης ετάσεως, τρόμω συνεχόμενος, πρός σέ καταφεύγω, τόν φιλάνθρωπον Θεόν. Διό μή με παρίδης, ικετεύω σε, μόνε αναμάρτητε, δώρησαι κατάνυξιν, τή ταπεινή μου ψυχή, πρό τελευτής, καί σώσόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Δάκρυά μοι δός ο Θεός, ώς ποτε τή γυναικί τή αμαρτωλώ, καί αξίωσόν με βρέχειν τούς πόδας σου, τούς εμέ εκ τής οδού, τής πλάνης ελευθερώσαντας, καί μύρον ευωδίας σοι προσφέρειν, βίον καθαρόν, ενμετανοία μοι κτισθέντα, ίνα ακούσω καγώ τής ευκταίας σου φωνής. Η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Μεγάλως ηγωνίσασθε Άγιοι, τάς βασάνους τών ανόμων, υπομείναντες γενναίως, καί Χριστόν ομολογούντες, εναντίον βασιλέων, καί πάλιν μεταστάντες εκ τού βίου, δυνάμεις ενεργείτε εν τώ κόσμω, καί ασθενείς θεραπεύετε, εκ τών παθών αυτών Άγιοι. Πρεσβεύσατε, τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Εγώ Παρθένε αγία Θεοτόκε, τή σκέπη σου προστρέχω, οίδα ότι τεύξομαι τής σωτηρίας, δύνασαι γάρ Αγνή βοηθήσαί μοι.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Μνήσθητι ημών, Χριστέ Σωτήρ τού κόσμου, ώσπερ τού Ληστού, εμνήσθης επί ξύλου, καί καταξίωσον πάντας μόνε Οικτίρμον, τής ουρανίου Βασιλείας σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Πέλαγος Χριστέ, υπάρχων ευσπλαγχνίας, ψύξον τών εμών, πταισμάτων τά πελάγη, καί κατανύξεως δάκρυσί με εκπλύνας, όλον καθάρισον ως Εύσπλαγχνος.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Πάλαι τόν Χριστόν, εν ύδασι βαπτίσας, θείε Βαπτιστά, παθών με τρικυμίαις, κλυδωνιζόμενον όρμω τής μετανοίας, σαίς ικεσίαις εγκαθόρμισον.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Αίμασιν υμών, αγίοις Αθλοφόροι, σβέσαντες πυράν, τής ειδωλομανίας, ρείθρα πηγάζετε, πάντοτε ιαμάτων, πάθη ποικίλα θεραπεύοντες.

Δόξα...

Άναρχε Πατήρ, Υιέ καί θείον Πνεύμα, ταίς τού Βαπτιστού, πρεσβείαις δυσωπώ σε. Τά πολυχρόνια πάθη τά τής ψυχής μου, παύσον καί σώσόν με τόν δούλόν σου.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Λύτρωσαι ημάς, παθών τής ατιμίας, καί τής χαλεπής, εν άδη τιμωρίας, ταίς ικεσίαις σου Άχραντε Θεοτόκε, τούς ευσεβώς σε μακαρίζοντας.