Στιχηρα Προσόμοια τών Αποστόλων

Ήχος πλ. δ'

Κύριε, ει καί κριτηρίω παρέστης

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Κύριε, σύ τού Παρακλήτου τή αίγλη, τούς Αποστόλους εφώτισας, καί φωστήρας τέθεικας τούτους, τήν οικουμένην καταυγάζοντας, τώ νοητώ φωτισμώ, τής γνώσεώς σου Δέσποτα, διά τούτο προσκυνούμεν, τήν πολλήν σου αγαθότητα.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Κύριε, σύ τών Αποστόλων πρεσβείαις, περιτειχίζων τήν ποίμνην σου, ταύτην εξ εχθρών επηρείας, διασώζεις αστασίαστον, ήν περ τιμίω Σωτήρ, ωνησάμενός σου αίματι, τής δουλείας τού αλλοτρίου, ηλευθέρωσας ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Ώφθητε, εν τώ διαδήματι Χριστού, τής Εκκλησίας, ως τίμιοι, λίθοι διαυγείς λαμπηδόνας, τή οικουμένη αστράπτοντες, θεογνωσίας τό φώς, Απόστολοι μακάριοι, τής Τριάδος παραστάται, καί πρεσβευταί τών ψυχών ημών.

Έτερα, τού Αγίου Νικολάου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Κύριε, σύ τού Ιεράρχου ταίς θείαις, πανευπροσδέκτοις δεήσεσιν, εκ παντός κινδύνου καί πάσης, ελευθέρωσον κακώσεως, καί επηρείας κακών, τούς δούλους σου Φιλάνθρωπε, τούς εν πίστει προσκυνούντας, σού τό κράτος τό ανείκαστον.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Κύριε, σύ τόν Ιεράρχην εν κόσμω, ως ευωδίαν ανέδειξας, πάντων γάρ πιστών τάς καρδίας, ευωδιάζει νύν τοίς θαύμασι, νόσους καί πάθη ψυχών, διώκων τή σή χάριτι, ού ταίς πρεσβείαις, ως Οικτίρμων, τούς υμνούντάς σε περίσωζε.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Κύριε, σύ τόν σόν σεπτόν Ιεράρχην, εν τοίς πέρασιν εδόξασας, δούς αυτώ θαυμάτων τήν χάριν, καί υπέρμαχον ανέδειξας, τών εν κινδύνοις δεινοίς, καί θλίψεων κακώσεσι, περιπιπτόντων καί αιτούντων, τούτου αεί τήν αντίληψιν.

Δόξα... Και νύν... Θεοτοκίον, όμοιον

Ίδε μου, τής συντετριμμένης καρδίας, τούς στεναγμούς Θεονύμφευτε, πρόσδεξαι Παρθένε Μαρία, καί μή απώση πανάμωμε, τάς τών χειρών μου Αγνή, επάρσεις ως φιλάγαθος, ίνα υμνώ καί μεγαλύνω, τόν μεγαλύναντα τό γένος ημών.

Απόστιχα Αποστολικά, όμοια

Κύριε, εί καί κριτηρίω παρέστης

Κύριε, σέ ειλικρινώς επί τής γής, οι Απόστολοι ποθήσαντες, σκύβαλα ηγήσαντο πάντα, ίνα σε μόνον κερδήσωσι, καί υπέρ σού αικισμοίς, τά σώματα παρέδωκαν, διά τούτο δοξασθέντες, πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κύριε, σύ τών Αποστόλων τήν μνήμην, επί τής γής εμεγάλυνας, πάντες γάρ ομού συνελθόντες, εν αυτή δοξολογούμέν σε, ότι παρέχεις ημίν, δι' αυτών τά ιάματα, καί τώ κόσμω τήν ειρήνην, ευχαίς αυτών καί τό μέγα έλεος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Εί τις αρετή, καί εί τις έπαινος, πρέπει τοίς Αγίοις, ξίφεσι γάρ έκλιναν τούς αυχένας, διά σέ τόν κλίναντα ουρανούς καί καταβάντα, εξέχεαν τό αίμα αυτών, διά σέ τόν κενώσαντα εαυτόν, καί μορφήν δούλου λαβόντα, εταπεινώθησαν έως θανάτου, τήν πτωχείαν σου μιμούμενοι. Ών ταίς ευχαίς, κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου, ο Θεός ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τί υμάς καλέσωμεν Άγιοι; ύμφην σε Παρθένε εκήρυξαν, τής αξίας τού Πατρός, καί τής θεότητος αυτού, οι Θεόν, αξιωθέντες κατιδείν σωματικώς, καί Λόγου καί Θεού Κόρη γεννήτριαν, καί Πνεύματος αγίου οικητήριον, εν σοί γάρ πάν τής θεότητος, σωματικώς κατεσκήνωσε, τό πλήρωμα, πληρεστάτης ούσης χάριτος.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος πλ. δ'

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Ως φωστήρας τού κόσμου, καί Οδηγούς, τής ημών σωτηρίας, τάς απαρχάς, τούς θείους υμνήσωμεν, μαθητάς τού Θεού ημών, ότι φώς τοίς εν σκότει, ημίν εξανέτειλαν, καί τόν Ήλιον πάσι, τής δόξης εγνώρισαν, όθεν καί τήν πλάνην, τών ειδώλων καθείλον, Τριάδα κηρύξαντες, εν μιά τή θεότητι. Πρός αυτούς ούν βοήσωμεν. Απόστολοι Χριστού τού Θεού, τών πταισμάτων άφεσιν αιτήσασθε, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Όμοιον

Εις τά πέρατα πάντα, διαδραμών, ο σοφός υμών φθόγγος, ως αληθώς, τού κόσμου πανεύφημοι, τού Κυρίου Απόστολοι, θεογνωσίαν πάσι, τρανώς ανεκήρυξε, καί τών εθνών τήν άγνοιαν, εις γνώσιν μετήγαγεν, όθεν καί ειδώλων, τήν αχλύν εκδιώξας, τό φώς τό τής γνώσεως, τοίς εν σκότει κατέλαμψε. Διά τούτο δεόμεθα. Πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ανέστης εκ νεκρών

Εκ πάσης απειλής, καί κακίας ανθρώπων, διάσωσον ημάς, Παναγία Παρθένε, σκέπην καί γάρ σε πάντες, καί προστασίαν θερμήν κεκτήμεθα, καί τώ εκ σού τεχθέντι, εν σοί θαρρούντες αει προσπίπτομεν, όν εκδυσώπει ρύσασθαι ημάς, εκ πάσης περιστάσεως.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Τό προσταχθέν μυστικώς λαβών

Φωστήρες ώφθητε λαμπροί, Χριστού αυτόπται, διαπαντός πάσαν τήν γήν, φωταγωγούντες, καί σοβούντες τό σκότος, τής πολυθεϊας, τώ φέγγει, τής ευσεβείας τών διδαχών, διό με, τόν εν αυτώ σκότει, τών ηδονών, αδεώς πορευόμενον, φωτίσατε τώ φωτί, τών θείων προσευχών υμών, Θεοφόροι Αποστόλοι.

Όμοιον

Τάς τού Κυρίου εν ψυχή, παραγγελίας, ως θησαυρόν πλουτοποιόν, πιστώς λαβόντες, οι Απόστολοι ώφθησαν, πάσιν ευεργέται, πτωχείαν αποσοβούντες, δαιμονικήν, καί πάντας, καταπλουτούντες πλούτω Θεού, πρός ούς πάντες βοήσωμεν. Πλουτίσατε καί ημάς, αρίσταις εργασίαις νύν, πενομένους δεόμεθα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Τήν ψυχήν μου Παρθένε, τήν ταπεινήν, τήν εν ζάλη τού βίου, τών πειρασμών, νύν ως ακυβέρνητον, ποντουμένην Πανάμωμε, αμαρτιών τε φόρτω, φανείσαν υπέραντλον, καί εις πυθμένα άδου, πεσείν κινδυνεύουσαν, φθάσον Θεοτόκε, τή θερμή σου πρεσβεία, και σώσον παρέχουσα, τόν λιμένα τόν εύδιον, ίνα πίστει κραυγάζω σοι. Πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων δούναί μοι τήν άφεσιν, σέ γάρ έχω ελπίδα ο δούλός σου.

Μετα τήν γ' Στιχολογίαν, έτερα

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Τή σαγήνη τών λόγων, τών θεϊκών, ως ιχθύας ζωγρούντες, τούς λογικούς, τούτους προσηγάγετε, απαρχήν τώ Θεώ ημών, καί τού Χριστού τά στίγματα, ποθούντες ενδύσασθαι, μιμηταί τού Πάθους, αυτού ανεδείχθητε. Όθεν συνελθόντες, κατά χρέος τιμώμεν, Απόστολοι ένδοξοι, τήν υμών νύν πανήγυριν, καί συμφώνως κραυγάζομεν. Πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Μαρτυρικόν, όμοιον

Οικουμένης φωστήρες, αειλαμπείς, ανεδείχθητε πίστει, μαρτυρική, όλην αναθέμενοι, τήν ελπίδα πρός Κύριον, καί νοητώ ελαίω, τού Πνεύματος Άγιοι, τάς ψυχικάς λαμπάδας, υμών εφαιδρύνατε, όθεν καί κρατήρες, νοητοί τοίς ανθρώποις, ιάσεις προχέοντες, ώσπερ νάματα ώφθητε, Αθλοφόροι πανεύφημοι, πρεσβεύσατε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην υμών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η νοητή πύλη τής ζωής ημών, άχραντε Θεοτόκε, τούς προστρέχοντάς σοι πιστώς, λύτρωσαι τών κινδύνων, ίνα δοξάζωμεν τόν πανάγιον τόκον σου, εις σωτηρίαν τών ψυχών ημών.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων, ού η Ακροστιχίς

Χορός με σώζοις τών σοφών Αποστόλων. Ποίημα Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Ο Ειρμός

Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, καί τήν Αιγυπτίαν, μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα. Τώ λυτρωτή καί Θεώ ημών άσωμεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χορός Αποστόλων φωτοειδής, Φωτί τώ μεγάλω, παριστάμενος τήν εμήν, ζοφώδη καταύγασον καρδίαν, καί σωτηρίας πρός τρίβους Οδήγη σον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι γνήσιοι φίλοι τού Λυτρωτού, παθών με φιλίας, εκλυτρώσασθε τόν πολλαίς, απάταις τού βίου πλανηθέντα, καί αγνωσίας νυκτί καλυπτόμενον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρομφαία πληγέντας τού πονηρού, ιάσασθε βέλη, πεφυκότες τού Δυνατού, Απόστολοι θείοι τούς εν πίστει, υπο τήν σκέπην υμών καταφεύγοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο πλήρης κενούται καθό Θεός, καί σού εκ κοιλίας, σαρκοφόρος Μήτηρ αγνή, προέρχεται σώζων ευσπλαγχνία, τούς υπαχθέντας κακία τού όφεως.

Κανών τού Αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχίς:

Σοί Νικόλαε όγδοον πρέπει μέλος. Ιωσήφ

Ο Ειρμός

Η κεκομμένη τήν άτομον έτεμε, καί είδεν ήλιος γήν, ήν ουκ εθεάσατο, αλάστορα εχθρόν το ύδωρ κατεπόντισε, καί άβατον διήλθεν Ισραήλ, ωδή δέ ενεμέλπετο, Τώ Κυρίω άσωμεν, ενδόξως γάρ δε, δόξασται.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύν ταίς χορείαις, τών άνω Δυνάμεων, τώ Βασιλεί καί Θεώ, Μάκαρ παριστάμενος, ημάς τούς επί γής, πιστώς εξαιτουμένους σε, παντός πειρατηρίου χαλεπού, Νικόλαε περίσωζε, λύσιν εξαιτούμενος, ημίν τών παραπτώσεων.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Οι σέ προστάτην, πλουτούντες Νικόλαε, ημέρας τε καί νυκτός, πίστει σοι κραυγάζομεν. Νύν πρόφθασον ημάς, μεγάλως κινδυνεύοντας, δαιμόνων πονηραίς επιβουλαίς, φθοροποιών ανθρώπων τε, όπως αναψύξεως, τυχόντες ευφημώμέν σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ισχυροτάταις, νευραίς τής πρεσβείας σου, τούς αποπνίγειν ημάς, σπεύδοντας Νικόλαε, τελεία αγχονία παράδος, λυτρούμενος τής τούτων, πονηράς επαγωγής, τούς εν αινέσει κράζοντας. Τώ Κυρίω άσωμεν, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νομίμων δίχα, τής φύσεως τέτοκας, τόν Νομοδότην καί Θεόν, άνθρωπον γενόμενον, αυτόν ως αγαθόν ικέτευε Πανάμωμε, ημών τάς ανομίας παριδείν, τών βοώντων πάντοτε. Τώ Κυρίω άσωμεν, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Ωδη γ'

Ο Ειρμός

Σύ εί τό στερέωμα, τών προστρεχόντων σοι Κύριε, σύ εί τό φώς, τών εσκοτισμένων, καί υμνεί σε τό πνεύμά μου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σθένος περιζώσατε, εξασθενήσασαν πάθεσι, καί ηδοναίς, τήν εμήν καρδίαν, τού Σωτήρος Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μίαν καταγγέλλοντες, τρισσοφαή Θεού έλλαμψιν, οι Μαθηταί, τής πολυθεϊας, τήν αχλύν εξηφάνισαν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έλκη πονηρότατα, τά τής καρδίας μου παύσατε, ως ιατροί, θεία χειρουργία, τού Σωτήρος Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σώσόν με κυήσασα, υπερφυώς αγνή Δέσποινα, τόν Λυτρωτήν, πάντων καί Δεσπότην, καί Σωτήρα καί Κύριον.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίνα σε γεραίρωμεν, ίνα τιμώμέν σε πάντοτε, δίδου ημίν, χείρα βοηθείας, Ιεράρχα Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κοίμισον Νικόλαε, σαίς ακοιμήτοις εντεύξεσι, τούς καθ' ημών, επεγειρομένους, πειρασμούς δυσωπούμέν σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Όλον με τοίς πάθεσι, περιστατούμενον Άγιε, καί πειρασμοίς, πονηρών ανθρώπων, μεσιτεία σου λύτρωσαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λύσιν δωρηθήναί μοι, αμαρτιών Αγνή αίτησαι, τόν Αγαθόν, καί τών εν τώ βίω χαλεπών περιστάσεων.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Εισακήκοα Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου, καί εδόξασά σου τήν θεότητα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ωραιώθητε Ένδοξοι, θείαις αγλαϊαις καλλωπιζόμενοι, καί ακτίσι πυρσευόμενοι, τού υμάς φωστήρας αναδείξαντος.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ζάλης πάσης λυτρώσασθε, πάντων κυβερνήται θείοι Απόστολοι, τόν πελάγει κινδυνεύοντα, συμφορών τού βίου καί δονούμενον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι θαλάσσας ταράξαντες, τής πολυθεϊας ίπποι θεόλεκτοι, τών πταισμάτων μου τήν άβυσσον, ταίς υμών πρεσβείαις θεραπεύσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ισουργόν τώ Γεννήτορι, Λόγον εκ λαγόνων σου εσωμάτωσας, όθεν ώφθης υπερέχουσα, ποιημάτων πάντων, Κόρη Δέσποινα.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Από πλήθους πταισμάτων μου, πλήθει περιπέπτωκα δεινών θλίψεων, σπεύσον Άγιε βοήθει μοι, τόν Αγαθοδότην εκμιμούμενος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εμαυτόν αποκλαίομαι, ζών εν αμελεία, καί απολλύμενος, τή πρεσβεία σου Νικόλαε, πρός μετάνοιάν με χειραγώγησον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τούς τρείς λυτρωσάμενος, Πάτερ νεανίας, τεθνάναι μέλλοντας, πάσης ρύσαί με κολάσεως, καί τής αιωνίου κατακρίσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Γεωργείν με νοήματα, Άχραντε ουράνια ενδυνάμωσον, τής ψυχής μου, καί κατεύθυνον, πρός ζωής εισόδους τά κινήματα.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Ορθρίζοντες βοώμέν σοι Κύριε, Σώσον ημάς, σύ γάρ εί Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στενούμενον πολλοίς πλημμελήμασι, σωτηρίας πρός πλάτος ιθύνατε, ως κυβερνήται Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τιμώντά με τόν πάντιμον δήμον υμών, θεόπται, πάσης εκλυτρώσασθε, ατίμου πράξεως δέομαι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως πάθη τού Σωτήρος, μιμούμενοι Απόστολοι, πάσαν ηδυπάθειαν, εκ τής ψυχής μου διώξατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοσούσαν τήν ψυχήν μου θεράπευσον, η τεκούσα πάντων τόν ιώμενον, τάς νόσους πάναγνε Δέσποινα.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Δυνάμωσον ημάς ταίς πρεσβείαις σου, Ιεράρχα, τηρείν τά προστάγματα, Χριστού τού μόνου Θεού ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο Μύροις παροικήσας Νικόλαε, ευωδίας θείας ημάς πλήρωσον, τούς ευσεβώς ευφημούντάς σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Οικτείρησον ημάς ταίς πρεσβείαις σου, θεομάκαρ, Θεόν τόν οικτίρμονα, καθικετεύων Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ναμάτων ζωηρρύτων ανάπλεως, ούσα Κόρη, πάντας ημάς πότισον, ευσεβοφρόνως υμνούντάς σε.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Τήν δέησιν εκχεώ πρός Κύριον, καί αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι κακών, η ψυχή μου επλήσθη, καί η ζωή μου τώ άδη προσήγγισε, καί δέομαι ως Ιωνάς. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συσσείσαντες προσευχών επικλήσει, κατεστρέψατε ναούς τών ειδώλων, Μύσται Χριστού, αλλά δέομαι πίστει, τά τής ψυχής μου συντρίψατε είδωλα, καί δείξατε Θεού ναόν, τόν πολλαίς αμαρτίαις υπεύθυνον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι πέτρα τή αρραγεί δομηθέντες, εκλεκτοί καθάπερ λίθοι θεόπται, τόν τήν εμήν, επί ψάμμον καρδίαν, φρενοβλαβώς δομησάμενον σώσατε, συρρέουσι γάρ πειρασμών, ποταμοί καί δεινώς με χειμάζουσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φιλίας τής πρός τήν σάρκα δολίας, εκλυτρώσασθέ με φίλοι τού Λόγου, καί μισητόν, διά πλήθος κακίας, αποδειχθέντα φιλία συνδήσατε, τού στέργοντος αμαρτωλών, διά πλήθος ελέους τήν άφεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως ρόδον, ως καθαρώτατον κρίνον, ως ευώδες σε οσφράδιον Κόρη, ο ποιητής εξ ωραίων κοιλάδων, τών κοσμικών εκλεξάμενος ώκησε, τήν μήτραν σου καί σαρκωθείς, ευωδίας τόν κόσμον επλήρωσεν.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Παράδεισος η καρδία σου ώφθη, ζωής ξύλον κεκτημένη εν μέσω, τόν Λυτρωτήν, όν δυσώπει απαύστως, τού Παραδείσου ποιήσαι οικήτορας, Νικόλαε πάντας ημάς, τούς θερμόν σε προστάτην πλουτήσαντας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ραθύμως μου τήν ζωήν διανύων, αδεώς εξαμαρτάνω ο τάλας, καί τήν εκεί, απαραίτητον κρίσιν, κατανοών αγωνία συνέχομαι. Οικτείρησόν με ο Θεός, Νικολάου πρεσβείαις, ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εξαίφνης επερχομένης μοι Μάκαρ, καταιγίδος πειρασμών πολυτρόπων, διά πληθύν, τών εμών εγκλημάτων, μή με εάσης βοώ απροστάτευτον, αλλ' οίκτειρον ως συμπαθής, βοηθείας νύν χείρα ορέγων μοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παλάτιον υψηλού Βασιλέως, καί πυρίμορφος γεγένησαι θρόνος, τών Χερουβείμ ανωτέρα Παρθένε, καί Σεραφείμ υπέρ νούν χρηματίσασα, εντεύθέν σε πάσα πνοή, ως Μητέρα δοξάζει τού κτίσαντος.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Παίδες Εβραίων εν καμίνω, κατεπάτησαν τήν φλόγα θαρσαλέως, καί εις δρόσον τό πύρ, μετέβαλον βοώντες. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός εις τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νύξ με συνέχει αμελείας, καί καλύπτει με ομίχλη αμαρτίας, φώς τού κόσμου σοφοί, Απόστολοι δειχθέντες, νύν καταυγάσαι σπεύσατε, τήν ζοφώδη μου καρδίαν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άλλο στερέωμα δειχθέντες, διηγούμενοι Θεού ημών τήν δόξαν, αδοξίας παθών, λυτρώσασθε τούς πίστει, τή κραταιά προστρέχοντας, θεηγόροι υμών σκέπη.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πύρινοι άνθρακες οφθέντες, αναπτόμενοι πυρί τού Παρακλήτου, πάσαν ύλην ημών, συμφλέξατε κακίας, καί τού πυρός λυτρώσασθε, τού ασβέστου εις αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Όρος προβλέπει Δανιήλ σε, αχειρότμητος εξ ού ετμήθη λίθος, τήν λιθώδη διό, κατάνυξον ψυχήν μου, πεπωρωμένην Δέσποινα, ταίς πικραίς φιληδονίαις.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Έβλυσας ρείθρα διδαγμάτων, τών αιρέσεων ξηραίνων τούς χειμάρρους, καί πιστών τάς ψυχάς, πλουσίως καταρδεύων, ιερουργέ Νικόλαε, διά τούτό σε τιμώμεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίσχυσας σθένει τής Τριάδος, δυναμούμενος τά ξόανα τής πλάνης, αφανίσαι, διό, πιστως σε λιτανεύω, τά τού νοός μου είδωλα, εμπαθή μείωσον Πάτερ.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μύρων οσίως προεδρεύων, μετά θάνατον πηγάζεις θεία μύρα, τά δυσώδη ημών, Νικόλαε παμμάκαρ, αποσοβών νοσήματα, τών πιστώς σοι προσιόντων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έστησας ρύμην τού θανάτου, τόν αθάνατον Θεόν αποτεκούσα, όν δυσώπει Αγνή, τά πάθη θανατώσαι, τού ταπεινού μου σώματος, καί ζωής με αξιώσαι.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Επταπλασίως κάμινον, τών Χαλδαίων ο τύραννος, τοίς θεοσεβέσιν, εμμανώς εξέκαυσε, δυνάμει δέ κρείττονι, περισωθέντας τούτους ιδών, τόν Δημιουργόν καί Λυτρωτήν, ανεβόα, οι Παίδες ευλογείτε, Ιερείς ανυμνείτε, λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαλευομένην πάθεσι, τήν ψυχήν μου στηρίξατε, οι τής Εκκλησίας, αρραγείς θεμέλιοι, οι στύλοι οι άσειστοι, τά τών πιστών προπύργια, οι σαγηνευταί τών εν βυθώ απωλείας, οι εύδιοι λιμένες, οι αεί μελωδούντες, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τόν εν μνημείω κείμενον, σκοτεινής απογνώσεως, καί εν κατωτάτω, ηδονών συμπτώσεως, υμών παρακλήσεσιν, αναγαγείν σπλαγχνίσθητε, τήν τού Διδασκάλου ευσπλαγχνίαν πλουτήσαι, σαφώς αξιωθέντες, Μαθηταί τού Σωτήρος, Απόστολοι θεόπται, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ότι φαιδρά εν κάλλεσιν, αρετών ώφθης Πάναγνε, τήν καλλοποιόν, τού πλαστουργού ευπρέπειαν, εν μήτρα εχώρησας, όν εκτενώς ικέτευε, τήν εν αμαρτίαις, τών παθών συσχεθείσαν, ψυχήν μου καί τό κάλλος, τό αρχαίον ζητούσαν, αγνή ευπρεπεστάτως, λαμπρύναι εις αιώνας.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Οι θεορρήμονες Παίδες εν τή καμίνω, σύν τώ πυρί καί τήν πλάνην, καταπατούντες υπέψαλλον. Ευλογείτε τά έργα, Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λελαμπρυσμένος θεόφρον, ώ Ιεράρχα, ταίς φωτοβόλοις ακτίσι, τής τρισηλίου θεότητος, Ευλογείτε τά έργα, εβόας, τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο στρατηλάτας ρυσάμενος τού θανάτου, επιστασία φρικώδει σου, Ιερομύστα Νικόλαε, πάσης θανατηφόρου, βλάβης ημάς λύτρωσαι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σαλευομένους δαιμόνων ταίς επηρείαις, καί αδικούντων ανθρώπων, ταίς προσευχαίς σου ημάς στήριξον, αβλαβείς διασώζων, πρεσβείαις σου Άγιε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ικετηρίαν προσάγαγε τώ Κυρίω, κατοικτειρήσαι καί σώσαι, τούς επί σοί καταφεύγοντας, Παναγία Παρθένε, ανθρώπων βοήθεια.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εξέστη επί τούτω ο ουρανός, καί τής γής κατεπλάγη τά πέρατα, ότι Θεός, ώφθη τοίς ανθρώποις σωματικώς, καί η γαστήρ σου γέγονεν, ευρυχωροτέρα τών ουρανών, διό σε Θεοτόκε, Αγγέλων καί ανθρώπων, ταξιαρχίαι, μεγαλύνουσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λεόντων ψυχοφθόρων σθένει Θεού, οι συνθλάσαντες μύλας Απόστολοι, υπό Χριστού, άρχοντες κατέστητε, ψαλμικώς, επί τής γής τώ Πνεύματι, ταύτην υποτάττοντες ευσεβώς, διό μου τάς ατάκτους, κινήσεις τής καρδίας, νόμω τώ θείω υποτάξατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ωραίον παρά πάντας υιούς βροτών, τόν οφθέντα εν κόσμω κηρύξαντες, Λόγον Θεού, πόδας ωραιώθητε αγαθούς, ως ευαγγελιζόμενοι, Πάνσοφοι ειρήνην τε καί ζωήν, διό ταραττομένην, πάθεσι τήν ψυχήν μου, υμών πρεσβείαις ειρηνεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεκρώσαντες τά μέλη τά επί γής, τήν ζωήν ολικώς ανεδύσασθε, διά παθών, πάθος εικονίσαντες τό σεπτόν, διό θανατωθέντα με, βέλει τής κακίας τού πονηρού, ζωώσατε φαρμάκοις, γνησίας μετανοίας, θεομακάριστοι Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοσούσαν τήν ψυχήν μου πάθει δεινώ, η Τεκούσα Θεόν υπεράγαθον, ως συμπαθής, ίασαι καί λύτρωσαι τών αεί, κολαφιζόντων Άχραντε, καί επεμβαινόντων μοι δυσμενών, σωζόμενός σε όπως, προθύμως μεγαλύνω, τήν μεγαλύνασαν τό γένος ημών.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Κυρίως Θεοτόκον, σέ ομολογούμεν, οι διά σού σεσωσμένοι Παρθένε αγνή, σύν Ασωμάτοις χορείαις, σέ μεγαλύνοντες.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ρύστης τών εν θλίψει, σέ λιτανευόντων, ρύσαί με πάσης κακίας Νικόλαε, τών ορωμένων Παμμάκαρ, καί αοράτων εχθρών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συνών ταίς ουρανίαις, νύν χοροστασίαις, παναγιώτατε Πάτερ Νικόλαε, τόν Αγαθόν εκδυσώπει, τού ελεήσαι ημάς.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Η κρίσις επί θύραις, πρόσεχε ψυχή μου, καί τώ Κριτή καί Θεώ αναβόησον. Ταίς Νικολάου πρεσβείαις, Κύριε σώσόν με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτός ούσα δοχείον, φώτισον Παρθένε, τήν σκοτισθείσαν ψυχήν μου, τοίς πάθεσιν, όπως εν πίστει καί πόθω, αεί δοξάζω σε.

Απόστιχα τών Αίνων, Αποστολικά

Κύριε, ει καί κριτηρίω

Κύριε, σέ ειλικρινώς επί τής γής, οι Απόστολοι ποθήσαντες, σκύβαλα ηγήσαντο πάντα, ίνα σε μόνον κερδήσωσι, καί υπέρ σού αικισμοίς, τά σώματα παρέδωκαν, διά τούτο δοξασθέντες, πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Κύριε, σύ τών Αποστόλων τήν μνήμην, επί τής γής εμεγάλυνας, πάντες γάρ ομού συνελθόντες, εν αυτή δοξολογούμέν σε, ότι παρέχεις ημίν, δι' αυτών τά ιάματα, καί τώ κόσμω τήν ειρήνην, ευχαίς αυτών καί τό μέγα έλεος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τόν θώρακα τής πίστεως, ενδυσάμενοι καλώς, καί τώ τύπω τού Σταυρού, καθοπλίσαντες εαυτούς, Στρατιώται ευσθενείς ανεδείχθητε, τοίς τυράννοις ανδρείως αντικατέστητε, καί διαβόλου τήν πλάνην κατηδαφίσατε, νικηταί γενόμενοι, τών στεφάνων ηξιώθητε, πρεσβεύσατε τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Μνήσθητι ημών, Χριστέ Σωτήρ τού κόσμου, ώσπερ τού Ληστού, εμνήσθης επί ξύλου, καί καταξίωσον πάντας μόνε Οικτίρμον, τής ουρανίου Βασιλείας σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Σάλπιγγες Χριστού, Απόστολοι δειχθέντες, τούς εν τοίς μνημείοις τής κακοπιστίας, ανακειμένους ηγείρατε, καί ενθέου, ζωής μετόχους απειργάσασθε.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Σπείραντες Χριστού, τόν Λόγον θεηγόροι, πάντων τών εθνών, καρδίας τάς ακάρπους, καρποφορούσας ειργάσασθε θείαν γνώσιν, όθεν αξίως μακαρίζεσθε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Πάσης εαυτούς, γυμνώσαντες κακίας, μέσον τών δεινών, εχώρησαν γενναίως, καί ουρανόθεν ιμάτιον σωτηρίου, οι Αθληταί περιεβάλοντο.

Δόξα...

Νέκρωσον σεπτή, Τριάς η παναγία, πάθη τά δεινά, ψυχής μου τής αθλίας, ταίς ικεσίαις τών θείων σου Αποστόλων, ίνα δοξάζω σε σωζόμενος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε η λαβίς, τού άνθρακος τού θείου, χαίρε Προφητών, σφραγίς καί Αποστόλων, τό περιήχημα Άχραντε Θεοτόκε, δι' ής φθοράς ηλευθερώθημεν.