Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Ώ πώς διάγω αμέριμνος, τόν τής ζωής μου καιρόν, μετεώρως παρέρχομαι, μή εις νούν βαλλόμενος, τάς πολλάς αμαρτίας μου, μή τού θανάτου, τήν φοβεράν απειλήν, καί τής ετάσεως, τό αδέκαστον! ώ τίς με ρύσεται, πυρός αιωνίζοντος, ειμή Θεέ, μόνε υπεράγαθε, σύ οικτειρήσης με;

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Οίμοι ψυχή μου ταλαίπωρε, πόσα θρηνήσεις εκεί, ενθυμούσα τάς πράξεις σου, όταν εις αιώνιον, βασιλείαν οι δίκαιοι, καλώνται σύ δέ, εις πύρ αιώνιον, κατακριθήση, διά τάς πράξεις σου! Στέναξον δάκρυσον, απεντεύθεν πρόσδραμε, τώ λυτρωτή, Χριστώ καί απόνιψαι, τάς αμαρτίας σου.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Έως καιρός σοι ενέστηκεν, ο τής παρούσης ζωής, ώ ψυχή μετανόησον, καί ενταύθα πόνησον, διά τάς αμαρτίας σου, ίνα εκείσε, εύρης ανάπαυσιν, καί αιωνίου, ρυσθής κολάσεως, Κύριε Κύριε, αγαθέ καί εύσπλαγχνε, τών εκλεκτών, μοίρας με αξίωσον, γενέσθαι μέτοχον.

Έτερα Προσόμοια τών Ασωμάτων

Κύριε, ει καί κριτηρίω παρέστης

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Κύριε, σέ τών Ασωμάτων οι δήμοι, ακαταπαύστως δοξάζουσι, τώ σώ ενηδόμενοι κάλλει, καί τή αφράστω ωραιότητι, καί τρισηλίω αυγή, πλουσίως αυγαζόμενοι, ών ταίς πρεσβείαις καί προστασίαις, σώσον Σωτήρ τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Κύριε, τάς παναρμονίους χορείας, σύ τών Αγγέλων υπέστησας, τώ παντοδυνάμω σου Λόγω, καί τώ αγίω σου Πνεύματι, αμεταπτώτοις αυγαίς, τάς ελλάμψεις χαριζόμενος, ών ταίς πρεσβείαις καί προστασίαις, σώσον Σωτήρ τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Κύριε, σέ τά Σεραφείμ ανυμνούσι, καί Εξουσίαι καί Άγγελοι, Αρχαί Κυριότητες θρόνοι, καί Δυνάμεις καί Αρχάγγελοι, καί Χερουβείμ τά φρικτά, τόν αίνόν σοι προσάγουσιν, ών ταίς πρεσβείαις καί προστασίαις, σώσον Σωτήρ τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Χαίρε δαιμόνων αφάνισις, χαίρε Θυγάτηρ Αδάμ, αληθώς η ανθήσασα, άνθος τό αμάραντον, χαίρε δόξα τών δούλων σου, δεινών η λύσις, χαίρε Πανάμωμε, τό δώρον χαίρε, παρά Θεού δωρηθέν, κόσμω διάσωσμα, τών παρακαλούντων σε, χαίρε Σεμνή, χαίρε δόξα Δέσποινα, τών δοξαζόντων σε.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Σέ τόν Βασιλέα καί Δεσπότην, Άγγελοι απαύστως ανυμνούσιν, εγώ δέ σοι προσπίπτω, ως ο Τελώνης κράζων, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Αθάνατος υπάρχουσα ψυχή μου, τοίς κύμασι τού βίου μή καλύπτου, ανάνηψον βοώσα, πρός τόν σόν ευεργέτην, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Μάρτυρες Κυρίου, πάντα τόπον αγιάζετε, καί πάσαν νόσον θεραπεύετε, καί νύν πρεσβεύσατε, ρυσθήναι τών παγίδων τού εχθρού, τάς ψυχάς ημών δεόμεθα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Χαίρε παλάτιον έμψυχον, περιστερά λογική, χαίρε πόλις τού Κτίστου σου, χαίρε καταφύγιον, τών πιστών καί προπύργιον, η προστασία, τών πεποιθότων εν σοί, καί σωτηρία, καί απολύτρωσις, χαίρε η γέφυρα, πάντας η μετάγουσα, πρός ουρανόν. χαίρε παντευλόγητε, αγία Δέσποινα.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν Καθίσματα

Κατανυκτικά, Δεσποτικά

Ήχος πλ. δ'

Όμματι ευσπλάγχνω Κύριε, ίδε τήν εμήν ταπείνωσιν, ότι κατά μικρόν η ζωή μου δαπανάται, καί εξ έργων εμοί ουχ υπάρχει σωτηρία, διά τούτο δέομαι. Όμματι ευσπλάγχνω Κύριε, ίδε τήν εμήν ταπείνωσιν, καί σώσόν με.

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Τήν ημέραν εκείνην, τήν φοβεράν, εννοούσα ψυχή μου, γρηγόρησον, ανάπτουσα, λαμπάδα σου, εν ελαίω φαιδρύνουσα, ου γάρ οίδας πότε, πρός σέ επελεύσεται, η φωνή η λέγουσα. Ιδού ο Νυμφίος σου. Βλέπε ούν ψυχή μου, μή νυστάξης καί μείνης, έξωθεν κρούουσα, ως αι πέντε Παρθένοι, αλλ' αγρύπνως καρτέρησον, ίνα υπαντήσης Χριστώ τώ Θεώ, εν ελαίω πίονι, καί δώη σοι, τόν νυμφώνα τόν θείον τής δόξης αυτού.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον, όμοιον

Ο τών όλων Δεσπότης, καί Ποιητής, εξ αχράντου σου μήτρας, σάρκα λαβών, προστάτιν σε έδειξε, τών ανθρώπων Πανάμωμε, διά τούτο πάντες, πρός σέ καταφεύγομεν, ιλασμόν πταισμάτων, αιτούμενοι Δέσποινα, καί αιωνιζούσης, λυτρωθήναι βασάνου, καί πάσης κολάσεως, τής εκείσε δεόμεθα, ίνα πίστει βοώμέν σοι. Πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τού δοθήναι πάσι Κόρη άφεσιν, τοίς πιστώς προσιούσι τή σκέπη σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ως τού Κριτού παρόντος, μερίμνησον ψυχή, καί τής φρικτής ημέρας, τήν ώραν εννοού, η γάρ κρίσις ανίλεώς εστι, τοίς μή πράξασιν έλεος, διό πρό τέλους βόησον. Φείσαί μου Σωτήρ, μόνος γάρ υπάρχεις φιλάνθρωπος.

Ως η πόρνη σοι προσπίπτω, ίνα λάβω τήν άφεσιν, καί αντί μύρου, τά δάκρυα εκ καρδίας, προσφέρω σοι Χριστέ ο Θεός, ίνα ως εκείνην οικτειρήσης με Σωτήρ, καί παράσχης ιλασμόν αμαρτιών, ως αυτή γάρ κραυγάζω σοι. Λύτρωσαί με τού βορβόρου τών έργων μου.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό προσταχθέν μυστικώς λαβών

Θεοχαρίτωτε αγνή, ευλογημένη, τόν διά σπλάγχνα οικτιρμών, εκ σού τεχθέντα, σύν ταίς άνω Δυνάμεσι, καί τοίς Αρχαγγέλοις, καί πάσι τοίς Ασωμάτοις, υπέρ ημών, δυσώπει ακαταπαύστως, δούναι ημίν, πρό τού τέλους διόρθωσιν, καί ιλασμόν αμαρτιών, καί βίου επανόρθωσιν, όπως εύρωμεν έλεος.

Μετα τήν γ' Στιχολογίαν έτερα

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Έως πότε ψυχή μου, ζής αμελώς; έως πότε ραθύμως, διατελείς; τού ύπνου εξεγέρθητι, ραθυμίας ταλαίπωρε, καί κατά νούν λαβούσα, τάς πράξεις σου στέναξον, καί τού δικαίου φρίξον, Κριτού τήν απόφασιν. Τί απολογήση, εν εκείνη τή ώρα; ή πώς τής μελλούσης, λυτρωθήση φλογώσεως, αδιόρθωτος μένουσα; Βόησον πρό τέλους τώ Κριτή, τών πταισμάτων δός μοι Σώτερ άφεσιν, σύ γάρ μόνος υπάρχεις μακρόθυμος.

Μαρτυρικόν

Φωτί ουρανίω καταλάμπεται, σήμερον αύτη η σκηνή, εν αυτή γάρ στρατιαί, Αγγέλων αγάλλονται, σύν αυταίς καί Δικαίων, χοροί ευφραίνονται, επί τή μνήμη τών Αθλοφόρων. Αυτών ταίς παρακλήσεσι, κατάπεμψον τώ κόσμω σου, τήν ειρήνην Χριστέ, καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό προσταχθέν μυστικώς, λαβών εν γνώσει, εν τή σκηνή τού Ιωσήφ, σπουδή επέστη, ο Ασώματος λέγων, τή απειρογάμω, ο κλίνας τή καταβάσει, τούς ουρανούς, χωρείται αναλλοιώτως, όλος εν σοί, όν καί λαβόντα δούβλέπων εν μητρα σου, λου μορφήν, εξίσταμαι κραυγάζων σοι. Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς

Ρύσαι πυρός με τής γεέννης Χριστέ μου, τόν Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Ο Ειρμός

Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, καί τήν Αιγυπτίαν, μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα, τώ Λυτρωτή καί Θεώ ημών άσωμεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ρύσαί με γεέννης ήν εμαυτώ, δι' έργων ατόπων, προεξένησα Λυτρωτά, καί τής σής αγάπης άναψόν μου, εν διανοία τό πύρ τό μακάριον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπέκυψα πάθεσι σκοτισθείς, καί άλογος ώφθην, λόγω Κύριε τιμηθείς, ανάνηψιν δίδου τή ψυχή μου, καί οίς επίστασαι κρίμασι σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στρεβλούμενοι σώμα τοίς αικισμοίς, εδήλουν τής γνώμης, τό ορθόν τε καί ακλινές, καί τήν πρός τόν κτίσαντα αγάπην, στεφανηφόροι πανεύφημοι Μάρτυρες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αιμάτων συρρεύσαντες ποταμοί, σωμάτων αγίων, τών ενδόξων σου Αθλητών, ειδωλομανίας τάς ακάνθας, τή σή δυνάμει Οικτίρμον απέρρηξαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ίασαι νοσούντά με χαλεπώς, τής θανατηφόρου, ασθενείας τών σαρκικών, Αγνή ψυχικών τε παθημάτων, όπως εν πίστει αεί μακαρίζω σε.

Κανών τών Ασωμάτων ού η Ακροστιχίς

Κατά Αλφάβητον. Ποίημα Θεοφάνους

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγίων Αγγέλων ως αρχηγοί, καί τής θεοπτίας, απολαύοντες τηλαυγώς, τόν αγαθοδότην καί Σωτήρα, υπέρ ημών καθικετεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Βιαίοις κρατούμενοι πειρασμοίς, υμίν ως προστάταις, νύν προσφεύγομεν οι πιστοί, Αρχάγγελοι θείοι τόν Δεσπότην, νύν εκτενώς εκδυσωπήσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Γενού μοι Παρθένε καταφυγή, λιμήν τε καί τείχος, καί προστάτις η τόν Θεόν, εν σαρκί τεκούσα Θεομήτορ, τόν λυτρωτήν καί πανοικτίρμονα.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε, καί τής Εκκλησίας δομήτορ, σύ με στερέωσον, εν τή αγάπη τή σή, τών εφετών η ακρότης, τών πιστών τό στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ποίοις βλέψω σε τότε, Χριστέ Σωτήρ όμμασι, μίαν εντολήν επί γής σου, μή εργασάμενος; πώς τώ αστέκτω σου, παρασταθήσομαι θρόνω, λόγον τών αμέτρων μου, κακών ποιούμενος;

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υφαπλώσας αγκάλας, σών οικτιρμών δέξαι με, Άσωτον ως πρίν εφ' ομοίοις, τρόποις δουλεύσαντα, ατίμοις πάθεσι, καί από σού μακρυνθέντα, Ιησού φιλάνθρωπε καί υπεράγαθε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ριζωθέντες εν πέτρα, τής τού Θεού γνώσεως, Μάρτυρες Χριστού αθλοφόροι, ξίφει τής πίστεως, εξερριζώσατε, τής αγνωσίας ακάνθας, καί καρπούς αθλήσεως, εγεωργήσατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι ακράδαντοι πύργοι, τής αληθούς πίστεως, τά περιφανή Εκκλησίας, εγκαλλωπίσματα, οι ωραιότατοι, καί εθελόθυτοι άρνες, τού Χριστού οι Μάρτυρες, ανευφημείσθωσαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ φρουρόν Παναγία, εν πειρασμοίς κέκτημαι, σέ μετά Θεόν προστασίαν, έχω ακοίμητον, σέ ρυομένην με, εν τή ημέρα τής δίκης, πάσης κατακρίσεως, εύροιμι Πάναγνε.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δωρεαίς πολυτρόποις, Αγγελικής τάξεως, οία Ταξιάρχαι, δεικνύμενοι, Αρχιστράτηγοι, κατακοσμούμενοι, τάς τού Χριστού Εκκλησίας, ασφαλώς τηρήσατε, ταίς προστασίαις υμών.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ευδοκίας εν όπλω, τό τών πιστών πλήρωμα, τής ορθοδοξίας τώ κάλλει, νύν στεφανούμενοι, εκ περιστάσεως, ως ευκλεείς παραστάται, τού Θεού λυτρώσασθε, θείοι Αρχάγγελοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ζωής τής ακηράτου, θεία σκηνή γέγονας, μόνη εξ αιώνος φανείσα, Παρθενομήτορ αγνή, όθεν καί δέομαι. Τόν εν σκιά τού θανάτου, πρός ζωήν οδήγησον, νύν με πρεσβείαις σου.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Εξ όρους κατασκίου, Λόγε ο Προφήτης, τής μόνης Θεοτόκου, μέλλοντος σαρκούσθαι, θεοπτικώς κατενόησε, καί εν φόβω, εδοξολόγει σου τήν δύναμιν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μέγιστος αγών, ψυχής χωριζομένης, τρόμος φοβερός, Κριτού καθεζομένου, καί κρινομένων ανθρώπων, ημαρτηκότων, οίμοι! τί πράξω ο κατάκριτος;

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Έχων μολυσμών, ανάπλεων καρδίαν καί αμαρτιών, δυσβάστακτα φορτία, τοίς οικτιρμοίς σου προστρέχω, μή με παρίδης, αλλά οικτείρησόν με δέομαι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τίμιος υμών, ο θάνατος εδείχθη, έναντι Θεού, γενναίοι Αθλοφόροι, ου γάρ ηρνήσασθε τούτον, πόνοις μυρίοις, καί αικισμοίς περικυκλούμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήλγησεν εχθρός, τώ άλγει τών Μαρτύρων, πέπτωκεν αυτού, οφρύς επαιρομένη, καί μεγαλύνεται τούτων ο στεφοδότης, μέλεσι θείοις δοξαζόμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ τό καθαρόν, δοχείον τού Δεσπότου, πίστει δυσωπώ, καθάρισόν με πάσης, Θεογεννήτορ κηλίδος, καί οίκον δείξον, τού καθαρού καί θείου Πνεύματος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Εισακήκοα Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου, καί εδόξασά σου τήν θεότητα.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηδυάς η πρωτεύουσα, τής τών Αρχαγγέλων νύν ομηγύρεως, τούς προστρέχοντας τή σκέπη υμών, εκ παντός κινδύνου διασώσατε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θεωροί τής λαμπρότητος, τής θεαρχικής καί αγαθοδότιδος, Αρχιστράτηγοι πανένδοξοι, νύν τήν ποίμνην υμών εκλυτρώσασθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιερώς σε δοξάζουσι, τά τών Ασωμάτων θεία στρατεύματα, Θεομήτορ πανσεβάσμιε, τόν γάρ Κτίστην τούτων απεκύησας.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Φώτισον ημάς, τοίς προστάγμασι σου Κύριε, καί τώ βραχίονί σου τώ υψηλώ, τήν σήν ειρήνην, παράσχου ημίν Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Γνώμη πονηρά, παρεπίκρανά σε Κύριε, εργαζόμενος τά άτοπα, αλλ' οίκτειρόν με, επιστρέφοντα καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Έχων λογισμόν, τών κακών μή ανανεύοντα, αναισθητώ ο ασυνείδητος, τήν πώρωσίν μου, Ιησού λύσον καί σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έθετο υμάς, ώσπερ λίθους εναυγάζοντας, θεογνωσίαν θείοι Μάρτυρες, ο Φωτοδότης, καί τής πλάνης σκότος λύοντας.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νόμοις πονηροίς, νόμους θείους αντεθήκατε, καί Θεόν ανακηρύττοντες, θανατωθήναι, δι' αυτόν προεθυμήθητε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέκρωσον Αγνή, τών παθών μου τά κινήματα, η νεκρώσασα τώ τόκω σου, τήν ζώσαν Κόρη, αμαρτίαν τού προπάτορος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κύκλω τού Θεού, παρεστώτες Αρχιστράτηγοι, καί ταίς εκείθεν πηγαζούσας αυγαίς, λελαμπρυσμένοι, τήν ποίμνην υμών φρουρήσατε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λύτρωσιν ημίν, δωρηθήναι ικετεύσατε, τόν Δεσπότην καί Θεόν ημών, ως παραστάται, τής πάντων απολυτρώσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μύρον μυστικώς, ονομάζομέν σε Πάναγνε, ως γεννήσασαν Θεόν εν σαρκί, τόν τά ευώδη, αναβρύοντα χαρίσματα.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Τόν Ιωνάν, εν τώ κήτει Κύριε, μονώτατον κατώκησας, εμέ δέ τόν πεπεδημένον, εν άρκυσι τού εχθρού, ως εκ φθοράς, εκείνον διάσωσον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ηλιακόν, φώς τής μετανοίας μοι, ανάτειλον υπάρχοντι, εν σκότει τών αμαρτημάτων, Χριστέ φωτός χορηγέ, ίνα υμνώ, τήν σήν αγαθότητα.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σού τό φρικτόν, βήμα φρίττω πάντοτε, κακών δέ ουκ αφίσταμαι, δουλεύων, φαύλη συνηθεία, διόρθωσόν με Χριστέ, ίνα υμνώ, τήν σήν αγαθότητα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χοροί σεπτών, Μαρτύρων ενήθλησαν, καί πλήθος ετροπώσαντο δαιμόνων, καί χοροίς Αγγέλων, συνήφθησαν εν χαρά. Τούτων ευχαίς, σώσον ημάς Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρώμη τή σή, δυνατούς απέδειξας, τούς Μάρτυράς σου Κύριε, καί πάσαν δύναμιν καθείλον, τού παλαιού πτερνιστού. Τούτων ευχαίς, σώσον ημάς Κύριε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ίνα φωναίς, ευχαρίστοις πάντοτε, Πανάμωμε δοξάζω σε, ψυχής μου δίωξον τό σκότος, καί μετανοίας φωτί, τά φοβερά, λύσόν μου εγκλήματα.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τήν δέησιν εκχεώ πρός Κύριον, καί αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι κακών, η ψυχή μου επλήσθη, καί η ζωή μου τώ άδη προσήγγισε, καί δέομαι ως Ιωνάς. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νύν θρόνω τώ φοβερώ παρίστασθαι, ακλινώς αξιωθέντες θεόπται, καί ταίς αυγαίς, τής αγίας Τριάδος, εμφορηθήναι υμίν τούς προστρέχοντας, πρεσβεύσατε εκ πειρασμών, καί παθών λυτρωθήναι Αρχάγγελοι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ξενίας δεσποτικής δεήθητε, τούς υμάς μελωδικώς ανυμνούντας, επιτυχείν, και χαράς αϊδίου, αξιωθήναι καί θείας λαμπροτητος, Αρχάγγελοι θεοειδείς, Μιχαήλ Γαβριήλ τε πανένδοξοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο έμψυχος τού Δεσπότου θάλαμος, ο λαμπραίς τής Παρθενίας ακτίσι, φωτοειδώς, ώσπερ κρίνον εκλάμπων τής ακανθώδους εν μέσω συγχύσεως, η πάναγνος καί ευπρεπής, Θεοτόκος Παρθένος δοξάζεται.

Ωδή ζ

Ο Ειρμός

Οι εκ τής Ιουδαίας, καταντήσαντες Παίδες εν Βαβυλώνί ποτε, τή πίστει τής Τριάδος, τήν φλόγα τής καμίνου κατεπάτησαν ψάλλοντες. Ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Στεναγμόν μοι παράσχου, ως ποτέ τώ Τελώνη, καί ως τήν Πόρνην Χριστέ, δάκρυσιν αποπλύνας, τά έλκη τών κακών μου, καί βοώντά με οίκτειρον, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τόν λησταίς ψυχοφθόροις, Σώτερ περιπεσόντα, καί πληγωθέντα δεινώς, ιάτρευσον ελαίω, γνησίας μετανοίας, καί κατάνυξον ψάλλοντα, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ενεκρώθητε κόσμω, καί νεκρόν ζωηφόρον, Χριστόν γενόμενον, ηρνήσασθε ουδόλως, γενναίοι Αθλοφόροι, εναθλούντες καί ψάλλοντες. Ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μίαν φύσιν Τριάδος, εν τρισί χαρακτήρσιν ομολογούvτες σοφοί, πολύθεον απάτην, ειδώλων Αθλοφόροι, διελύσατε ψάλλοντες, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο Θεού Θεός Λόγος, εν γαστρί σου σκηνώσας Θεοχαρίτωτε, απάντων προστασίαν, τών καταπονουμένων, καί βοώντων δεικνύει σε, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πολυποίκιλον χάριν, Αρχιστράτηγοι θείοι, υμίν δεδώρηται, ο πάντων Ευεργέτης, ού νύν τήν Εκκλησίαν, διασώσατε ψάλλουσαν, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρώμη τού παντεπόπτου, δυναμούμενοι πάντα, τής γής τά πέρατα, τρανώς περισκοπείτε, καί πάντας τούς εν πίστει, περισώζετε ψάλλοντας. Ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σωτηρίας λιμένα Θεοτόκε Παρθένε, σέ νύν κατέχοντες, τού βίου τούς κινδύνους, εκφεύγομεν καί ζάλας, τώ Υιώ σου κραυγάζοντες. Ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Τόν εν όρει, αγίω δοξασθέντα, καί εν βάτω, πυρί τό τής Παρθένου, τώ Μωϋσή μυστήριον γνωρίσαντα, Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπαχθέντα, σαρκός φιληδονίαις, καί σού Λόγε, άφρονως μακρυνθέντα, ομοιωθέντα πάσί τε τοίς κτήνεσι, Σώτερ μή παρίδης, αλλά πρό τού τέλους, επίστρεψον καί σώσον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τών πταισμάτων, αφίσταμαι ουδόλως, καί βοώ σοι, τό Ήμαρτον ο τάλας επιστροφήν ουδέποτε ποιούμενος. Κύριε οικτίρμον, τήν πεπωρωμένην, κατάνυξον ψυχήν μου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι γενναίοι, Κυρίου Αθλοφόροι, τών αιμάτων, τοίς ρείθροις βαπτισθέντες, δευτέροις ρύποις ου κατεμολύνθησαν, όθεν στεφηφόροι, μετά τών Αγγέλων, χορεύουσιν άπαυστως.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νευρωθέντες, ελπίσι τών μελλόντων, τών βασάνων τόν όγκον οι γενναίοι, τής ευσεβείας Μάρτυρες υπήνεγκαν, καί τελειωθέντες, θρόνω τού Δεσπότου, παρίστανται απαύστως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ισταμένων, βεβαίωσις υπάρχεις, καί πεσόντων, ανόρθωσις Παρθένε, διό καταπτωθέντα με ανάστησον, ίνα σε δοξάζω, τήν Κεχαριτωμένην, εις πάντας τούς αιώνας.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τόν Βασιλέα τών ουρανών όν υμνούσι, στρατιαί τών Αγγέλων, υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς παραστάτας και υμνωδούς, τής αφράστου, και αρρήτου σου δόξης προσδέχου, σέ νύν δυσωπούντας, Χριστέ εις τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπέρ ημών μόνε Αγαθέ, δυσωπούσας, στρατιάς τών Αγγέλων προσδέχου, σέ τών ανυμνούντων, Χριστέ εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φαεινοτάταις σου αστραπαίς, Θεομήτορ, τούς πιστώς μελωδούντας φαιδρύνοις, καί σέ ανυμνούντας, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Έφριξε πάσα ακοή, τήν απόρρητον Θεού συγκατάβασιν, όπως ο Ύψιστος, εκών κατήλθε, μέχρι καί σώματος, παρθενικής από γαστρός, γενόμενος άνθρωπος, διό τήν άχραντον, Θεοτόκον οι πιστοί μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως πάλαι Πόρνην εν κλαυθμώ, προσπεσούσάν σοι Χριστέ εκαθάρισας, ως εδικαίωσας, Τελώνην Λόγε, μόνον στενάξαντα, ως προσεδέξω Μανασσήν, ως Δαυϊδ ηλέησας, μετανοήσαντα, ούτω δέξαι με, καί σώσον φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Στέναξον δάκρυσον ψυχή, τών προτέρων σου σφαλμάτων απόστηθι, καί τώ γινώσκοντι, τά κρύφιά σου φανερώς πρόσπεσον, καί αναβόησον θερμώς. Ήμαρτόν σοι Κύριε, σώσόν με οίκτειρον, έχων σπλάγχνα οικτιρμών Πολυέλεε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήθλησαν οι θεοειδείς, Αθλοφόροι επί γής καρτερώτατα, καί τήν ασάλευτον, νύν Βασιλείαν, κλήρον ειλήφασι, καί Παραδείσου τής τρυφής, μετέχουσι χαίροντες. Αυτών πρεσβείαις Χριστέ, σού τής δόξης κοινωνούς ημάς ποίησον.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φωστήρες τήν ανατολήν, τήν ανέσπερον φωτίσαντες ώφθητε, καί τήν εσπέραν σοφοί, τής αθεϊας απεμειώσατε καί δαδουχίαις ιεραίς, πάντας καταυγάζετε, τούς τήν φωσφόρον υμών, Αθλοφόροι εορτήν μεγαλύνοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώτισον πύλη τού φωτός, τής καρδίας μου τά όμματα δέομαι, άπερ ημαύρωσε, τής αμαρτίας σκότος βαθύτατον, καί μετανοίας μοι αυγήν, κατάπεμψον Δέσποινα, καί αιωνίου πυρός, μεσιτείαις σου αεί ελευθέρωσον.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Κυρίως Θεοτόκον, σέ ομολογούμεν, οι διά σού σεσωσμένοι Παρθένε αγνή, σύν Ασωμάτοις χορείαις, σέ μεγαλύνοντες.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χορείαις Ασωμάτων, νύν τήν Εκκλησίαν, δι' αρετής μιμουμένην ανάδειξον, περιτειχίζων Αγγέλοις, Χριστέ τήν ποίμνην σου.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ψυχών τήν σωτηρίαν, Άγγελοι προστάται, παρά Θεού δυσωπούντες δωρήσασθε, τοίς προσιούσι τή σκέπη, υμών πανένδοξοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως όρθρος τοίς εν σκότει, καί πεπλανημένοις, δικαιοσύνης Παρθένε τόν Ήλιον, εν ταίς αγκάλαις κρατούσα, Χριστόν ανέτειλας.

Απόστιχα τών Αίνων, Κατανυκτικά

Όταν λάβω κατά νούν, τά πλήθη τών πεπραγμένων μοι δεινών, καί εις έννοιαν έλθω, τής φοβεράς εκείνης ετάσεως, τρόμω συνεχόμενος, πρός σέ καταφεύγω τόν φιλάνθρωπον Θεόν. Διό μή με παρίδης ικετεύω σε, μόνε αναμάρτητε, δώρησαι κατάνυξιν τή ταπεινή μου ψυχή, πρό τελευτής καί σώσόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Δάκρυά μοι δός ο Θεός, ως ποτέ τή γυναικί τή αμαρτωλώ, καί αξίωσόν με βρέχειν τούς πόδας σου, τούς εμέ εκ τής οδού τής πλάνης ελευθερώσαντας, καί μύρον ευωδίας σοι προσφέρειν, βίον καθαρόν, εν μετανοία μοι κτισθέντα, ίνα ακούσω καγώ τής ευκταίας σου φωνής. Η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τί υμάς καλέσωμεν Άγιοι; Χερουβείμ; ότι υμίν επανεπαύσατο Χριστός, Σεραφείμ; ότι απαύστως εδοξάσατε αυτόν, Αγγέλους; τό γάρ σώμα απεστράφητε, Δυνάμεις; ενεργείτε εν τοις θαύμασι. Πολλά υμών τά ονόματα καί μείζονα τά χαρίσματα. Πρεσβεύσατε, του σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τά ουράνια υμνεί σε, Κεχαριτωμένη Μήτηρ ανύμφευτε, καί ημείς δοξολογούμεν, τήν ανεξιχνίαστόν σου γέννησιν, Θεοτόκε πρέσβευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Μνήσθητι ημών, Χριστέ Σωτήρ τού κόσμου, ώσπερ τού Ληστού, εμνήσθης επί ξύλου, καί καταξίωσον πάντας μόνε Οικτίρμον, τής ουρανίου Βασιλείας σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ίασαι Χριστέ, τά πάθη τής ψυχής μου, μόνε ιατρέ, ψυχών τε καί σωμάτων, καί κατανύξεως ρείθροις με αποπλύνας, όλον καθάρισον ως Ευσπλαγχνος.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Θρόνον τής σεπτής, κυκλούντες θεαρχίας, θρόνοι, Χερουβείμ, Αρχαί καί Εξουσίαι, καί αι λοιπαί Ασωμάτων Ταξιαρχίαι, ιερωτάτως αναλάμπουσι.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Ζέσει τής Χριστού, πυρούμενοι αγάπης, άφλεκτοι πυρός, διέμειναν εν μέσω, οι Αθληταί πυρπολήσαντες τάς ακάνθας, τής δυσσεβείας, θεία χάριτι.

Δόξα...

Ώ Τριάς απλή, Μονάς αρχικωτάτη, λύτρωσαι πυρός, σούς δούλους τού ασβέστου, ταίς ικεσίαις τών θείων σου Ασωμάτων, καί Βασιλείας καταξίωσον.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόμον σέ ποτε, προείδεν Ησαϊας, ώ τού Πατρός, δακτύλω κατεεν γράφη, θεοχαρίτωτε, Λόγος ανερμηνεύτως, βίβλω ζωής εγκαταγράφων ημάς.