Στιχηρά προσόμοια Σταυρώσιμα

Ήχος βαρύς

Ουκ έτι κωλυόμεθα

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Εν ξύλω σε προσήλωσαν Ιουδαίοι, ίνα ξύλω τόν θάνατον αναστείλης, Κύριε δόξα σοι.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Εκών εδέξω ράπισμα Ελεήμον, ίνα ρύση τόν άνθρωπον εκ δουλείας, Κύριε δόξα σοι.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Ξύλω Σταυρού ιάσω πικρίαν ξύλου, καί Παράδεισον ήνοιξας τοίς ανθρώποις, Κύριε δόξα σοι.

Έτερα τής Θεοτόκου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Προσάξωμεν τό, Χαίρε τή Θεοτόκω, ως ο Άγγελος, καί βοήσωμεν. Ευλογημένη, Πάναγνε δόξα σοι.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Ανύμφευτε Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, οικέτας σου ελευθέρωσον εκ τών βελών, απάντων τού όφεως.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Κατέπαυσας τήν λύπην Αγνή τής Εύας, ως κυήσασα τήν χαράν τού κόσμου. Χαίρε Ανύμφευτε.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Εν ξύλω προσπαγέντα σε εκουσίως, η Πανάμωμος ως εώρακε θρηνωδούσα, ύμνει τό κράτος σου.

Απόστιχα Σταυρώσιμα

Ουκ έτι κωλυόμεθα ξύλου ζωής, τήν ελπίδα έχοντες τού Σταυρού σου, Κύριε δόξα σοι.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κρεμάμενος Αθάνατε επί ξύλου, εθριάμβευσας τάς παγίδας τού διαβόλου, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Καταφρονήσαντες πάντων τών επί γής, άγιοι Μάρτυρες, καί εν σταδίω τόν Χριστόν ανδρείως κηρύξαντες, αμοιβάς τών βασάνων παρ' αυτού εκομίσασθε, αλλ' ως έχοντες παρρησίαν, αυτόν ικετεύσατε, ως Θεόν παντοδύναμον, τάς ψυχάς ημών σώσαι, τών εις υμάς προστρεχόντων δεόμεθα.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Νέκρωσιν καθυπέμεινας Λόγε, επί Σταυρού προσηλούμενος, η Παρθενομήτωρ εβόα θρηνούσα, σύν ηγαπημένω σεπτώ θεολόγω, ών ταίς ικεσίαις, ο παθών υπέρ ημών Χριστέ, καί νεκρώσας θάνατον, τά πάθη μου νέκρωσον, καί ζωής με μέτοχον, τής θείας απέργασαι, καί σώσόν με.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος βαρύς

Ο δι' εμέ ανασχόμενος, τής εν Σταυρώ προσηλώσεως, δέξαι μου τήν άγρυπνον αίνεσιν, Χριστέ ο Θεός, ως φιλάνθρωπος.

Ο δεσπόζων τών ασωμάτων Δυνάμεων, καί γινώσκων τής ψυχής μου τό ράθυμον, τώ Σταυρώ σου σώσόν με, Χριστέ ο Θεός, ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τώ Σταυρώ τού Υιού σου αεί φρουρούμενοι, τάς προσβολάς Παρθένε τών δαιμόνων εκκλίνομεν, διό σε κατά χρέος, ανυμνούντες δοξάζομεν, Θεοτόκε πανύμνητε.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Πυρός φωτεινότερον, φλογός εναργέστερον, τό ξύλον ανέδειξας Χριστέ, τό τού Σταυρού σου, καταφλέγον αμαρτίας τών νοσούντων, καί φωτίζον τάς καρδίας τών υμνούντων, τήν εκούσιόν σου σταύρωσιν, Χριστέ ο Θεός δόξα σοι.

Η Εκκλησία βοά σοι Χριστέ ο Θεός, εν κέδρω καί πεύκη καί κυπαρίσσω προσκυνούσά σε, νίκας τοίς Βασιλεύσι ημών, διά τής Θεοτόκου δωρούμενος, ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ει καί Μητέρα σε, η κτίσις εγνώρισεν, αλλά παρθένον σε ο Πλάστης ανέδειξεν; έτεκες γάρ εν σαρκί Χριστόν τόν Θεόν, τόν Σωτήρα τών ψυχών ημών.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Έτερα Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ο δι' ημάς επονείδιστον, καταδεξάμενος σταύρωσιν, δέξαι τούς υμνούντας τά πάθη σου, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.

Μαρτυρικόν

Αγαλλιάσθε δίκαιοι, ευφραινέσθω τά ουράνια, επί γής γάρ οι Μάρτυρες αγωνισάμενοι, τόν εχθρόν κατεπάτησαν, καί τών ειδώλων τήν πλάνην κατήργησαν, σκιρτάτω η Εκκλησία, τά νικητήρια εορτάζουσα, τώ αθλοθέτη καί μόνω νικοποιώ Χριστώ τώ Θεώ, τώ παρέχοντι τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν σταυρωθέντα υπέρ ημών, Χριστόν τόν Θεόν, καί καθελόντα τού θανάτου τό κράτος, απαύστως Ικέτευε Θεοτόκε Παρθένε, ίνα σώση τάς ψυχάς ημών.

Κανών Σταυρώσιμος, ού η Ακροστιχίς

Σταυρός φυτευθείς, τήν πλάνην ανέσπασεν. Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος βαρύς

Ο Ειρμός

Νεύσει σου πρός γεώδη, αντιτυπίαν μετήχθη, η πρίν ευδιάχυτος, υδάτων φύσις Κύριε, όθεν αβρόχως πεζεύσας, άδει Ισραήλ σοι, ωδήν επινίκιον.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταύρωσιν ο Δεσπότης, ονειδιζόμενος φέρει, βροτών αφαιρούμενος, ονείδη ως φιλάνθρωπος, λόγχη πλευράν εκκεντάται, ταύτη κατασφάττων, εχθρόν τόν πολέμιον.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Τείνας καθάπερ τόξον, τόν σόν Σταυρόν Ελεήμον, βέλεσι κατέτρωσας, τών ήλων τόν αντίπαλον, Σώτερ, καί τούς υπ' εκείνου, πάλαι τετρωμένους, ανθρώπους υγείωσας.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αίμασι τών Αγίων, τά εναγή τών αιμάτων, επαύθη μιάσματα, ειδώλοις προσφερόμενα, πάσα δέ η γή ηγιάσθη, τούτους εν αινέσει, αεί μακαρίζουσα.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ύμνησαν αι Δυνάμεις, τών ουρανών τούς γηϊνους, ορώσαι εν σώματι, Ασωμάτους παλαίοντας, όθεν ο Αγωνοθέτης, τούτους τοίς στεφάνοις, νικήσαντας έστεψε.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ρήγνυται γραμματείον, τό τού Αδάμ, ανεβόα, η πάναγνος Δέσποινα, λόγχη Υιέ τρωθέντος σου, όθεν υμνώ σου τό πάθος, πάσι τό πηγάσαν, απάθειαν Δέσποτα.

Κανών τής Θεοτόκου, ού η Ακροστιχίς:

Τήν έβδόμην δέησιν, Αγνή, νύν δέχου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τάγματα υπερέβης, τών ασωμάτων Αγγέλων, Θεόν σωματώσασα, Παρθένε τόν ασώματον, όθεν Αγνή δυσωπώ σε, πάντα μου τά πάθη, τού σώματος νέκρωσον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η Κεχαριτωμένη, ευλογημένη Παρθένε, τόν νούν μου χαρίτωσον, καί τήν ψυχήν μου λάμπρυνον, όπως αεί ευλογώ σε, τήν ταίς ευλογίαις, βροτούς στεφανώσασαν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νάμασι ζωηρρύτοις, τήν εκτακείσαν ψυχήν μου, Παρθένε τώ καύσωνι, τής αμαρτίας άρδευσον, όπως στάχυν καρποφόρον, θείας εκβλαστήσω, Αγνή κατανύξεως.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έχων σε μέγα τείχος, καθυπερβήσομαι τείχη, πολλών παραπτώσεων, τειχιζόμενος σκέπη σου, μόνη βροτών σωτηρία, μόνη τού πεσόντος, Αδάμ η ανάκλησις.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο κατ' αρχάς τούς ουρανούς, παντοδυνάμω σου Λόγω, στερεώσας Κύριε Σωτήρ, καί τώ παντουργώ καί θείω Πνεύματι, πάσαν τήν δύναμιν αυτών, εν ασαλεύτω με πέτρα, τής ομολογίας σου στερέωσον.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ο διατείνας ουρανόν, καθάπερ δέρριν Οικτίρμον, απετάθης χείρας εν Σταυρώ, χειρός ακρατούς Αδάμ αμάρτημα, ιώμενος ώς συμπαθής, καί εκ χειρός αφαρπάζων, πάντας τού δολίου πολεμήτορος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σέ ταίς ακάνθαις Βασιλεύ, λαός Παράνομος στέφει, τόν τή δόξη στέψαντα βροτούς, καί παρακοής Αδάμ τήν άκανθαν, απορριζώσαντα Χριστέ, καί εμφυτεύοντα πάσι, τής Θεογνωσίας τά βλαστήματα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φύσει υπάρχοντες θνητοί, αθανασίαν εν ταύτη, μελετήσαι είλεσθε σοφοί, διό τάς ποινάς, τάς θλίψεις Μάρτυρες, τούς διωγμούς τε καί ξεσμούς, τάς τών μελών εκκοπάς τε, άπαντα γηθόμενοι υπέστητε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπερηφάνω λογισμώ, τόν εξαλείφειν τά πάντα, απειλούντα δόλιον εχθρόν, υμείς Αθληταί εταπεινώσατε, ταπεινωθέντες εν Χριστώ, καί ανυψώθητε κράτος, θείον κατ' αυτού αναδυσάμενοι.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν εθελόθυτον Αμνόν, επί τό πάθος ελθόντα, καθορώσα Μήτηρ καί Αμνάς, δακρύων πηγάς προχέεις λέγουσα. Τί τούτο Τέκνον ιερόν, πώς θανατούσαι ζωώσαι, πάντας τούς θανέντας προμηθούμενος;

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Βήμα φρικτόν καί φοβερόν, ημαρτηκότα με μένει, εν ώ μέλλω κρίνεσθαι φρικτώς, Παρθένε αγνή η μόνη τέξασα, κριτήν αιώνιον Θεόν, αυτόν ικέτευε τότε, τής δεινής με ρύσασθαι κολάσεως.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δεδοξασμένα περί σού, καθά φησίν ο Προφήτης, ελαλήθη πόλις τού Θεού, αυτόν ούν αεί ως δόξης Κύριον, αίτησαι μόνη Αγαθή, μετόχους δόξης ποιήσαι, πάντας τούς εν πίστει σε δοξάζοντας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο θεηγόρος σε ποτέ, προεθεάσατο τόμον, εν ώ Λόγος γέγραπται Αγνή, δακτύλω Πατρός, διό ικέτευε, βίβλω γραφήναί με ζωής, τό πονηρόν γραμματείον, τών αμαρτιών μου διαρρήξασα.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Ο Πατρικούς κόλπους μή λιπών, καί καταβάς επί τής γής Χριστέ ο Θεός, τό μυστήριον ακήκοα, τής οικονομίας σου, καί εδόξασά σε μόνε Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Επί τής γής άνθρωπος οφθείς, επουρανίους τούς βροτούς ετέλεσας, υψωθείς εν ξύλω Δέσποτα, πάντας συνανύψωσας, ανυμνούντάς σου τά παθήματα.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Υπέρ θνητών θνήσκεις η Ζωή, υπέρ αδίκων Ιησού μου δίκαιε, πάθος φέρεις επονείδιστον, υμνούμεν Μακρόθυμε, τήν αμέτρητον ευσπλαγχνίαν σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θηρών ορμάς, βράσματα πυρός, χειρών ποδών τε εκκοπάς, καί ξέσεις μελών, καί παντοίαν άλλην βάσανον, υπέστητε Μάρτυρες, προξενούσαν θείαν απόλαυσιν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εκ τών τού σώματος Αθληταί, περάτων ήδη πρός Χριστόν, τών πάντων Θεόν, κεκραγότες εισηκούσθητε, καί πέτρα υψώθητε, τής ενθέου νύν τελειώσεως.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ικετηρίαν υπέρ ημών, τών σέ υμνούντων, Θεοτόκε ποίησον, όπως εύρωμεν βοήθειαν, καιρώ περιστάσεως, οι Χριστού τό πάθος δοξάζοντες.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μύρον εκ σού εκκενωθέν, άχραντε Αγνή, ο πλαστουργός τής κτίσεως, ευωδίασε τά σύμπαντα, θείαις επιγνώσεσι, τού αυτού ενδόξου θελήματος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ηλιακαίς θείαις αστραπαίς, ο ανατείλας εκ γαστρός σου Άχραντε, κατεφώτισε τά σύμπαντα, διό με καταύγασον, τόν εσκοτισμένον τοίς πάθεσι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου σκιαί σε καί Προφητών, θεηγορίαι μυστικώς εδήλωσαν, Νομοδότην τίκτειν μέλλουσαν, διό ανυμνούντά σε, Θεομήτορ Κόρη διόρθωσον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Διά τών σών Λόγε Προφητών, διά τών θείων καί σεπτών Μαρτύρων σου, καί Οσίων καί Δικαίων σου, καί τής κυησάσης σε, τόν λαόν σου σώσον φιλάνθρωπε.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Κύριε ο Θεός μου, εκ νυκτός ορθρίσας σέ ικετεύω, παράσχου μοι άφεσιν, τών παραπτωμάτων μου, καί πρός φώς τών σών προσταγμάτων, τάς οδούς μου εύθυνον δέομαι.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταύρωσιν κατεδέξω, εις κακών αναίρεσιν Θεού Λόγε, χολής απεγεύσω τε, ενηδόνου βρώσεως, τήν πικράν βλάβην αναστέλλων, δόξα τή πολλή ευσπλαγχνία σου.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Τή εν Σταυρώ υψώσει, πάσαν γήν σαλεύεις θείω σου κράτει, καί ιάσαι Δέσποτα, ταύτης τά συντρίμματα, καί σαλευομένας καρδίας, πρός τήν σήν στηρίζεις επίγνωσιν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήπλωσεν ο Βελίαρ, πανταχού τά θήρατρα κακίας, αλλ' ου συνελάβετο, τού Χριστού τούς Μάρτυρας, πτέρυγας λαβόντες πυρός γάρ, πρός μονάς ενθέους κατέπαυσαν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεύσεσιν ανενδότοις, πρός Θεού Θεούμενοι Αθλοφόροι, αλγεινών κολάσεων, όλως ουκ ησθάνεσθε, ώσπερ άλλου πάσχοντος, ούτω πάνσοφοι αυτοί διακείμενοι.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ποίοις όμμασι βλέψω, όμμα τό ξηραίνον πάσας αβύσσους, Υιέ μου σβεννύμενον, Σταυρώ κρεμαμένου σου, η αγνή Παρθένος εβόα, θρήνοις εαυτήν συνταράσσουσα.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έπαισέ με πονηρώ, ο Βελίαρ έλκει, καί τραυματίαν, όλον εργασάμενος, ημίθνητον έλιπεν, αλλ' αυτή τή σή χειρουργία, ίασαί με ζώωσον Δέσποινα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τών κατερραγμένων, αρραγής ανόρθωσις Θεοτόκε, έγειρόν με κείμενον, σώσον απολλύμενον, ταίς σαίς μητρικαίς ικεσίαις, καί τόν νούν μου φώτισον δέομαι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύμβολα τού σού τόκου, Προφητών ο σύλλογος εμυείτο, όρος γάρ κατάσκιον, όρος αλατόμητον, πίον όρος τετυρωμένον, σέ ποικιλοτρόπως ετράνωσε.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ναυτιών τώ σάλω, τών βιωτικών μελημάτων, συμπλόοις ποντούμενος αμαρτίαις, καί ψυχοφθόρω θηρί προσριπτούμενος, ως ο Ιωνάς Χριστέ βοώ σοι. Εκ θανατηφόρου με βυθού ανάγαγε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Λυτρωτής ών μόνος, τίμημα τό σόν κατεβάλου, αίμα τό σωτήριον, καί ηγοράσω τούς αιχμαλώτους ημάς Υπεράγαθε, καί τώ σώ Γεννήτορι προσήξας, κτείνας τώ Σταυρώ σου Χριστέ μου τόν τύραννον.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ακρασία πάλαι, πτώμα χαλεπόν κατηνέχθην, Χριστός δέ υψούμενος επί ξύλου, χείρας εκτείνας, Πεσόντα με ήγειρε, καί τραυματισθείς εθελουσίως, πάντα μου τά τραύματα σαφώς ιάσατο.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νυσταγμόν απάτης, όλως μή νυστάξαντες πάσαν, ορμήν εκοιμίσατε τών τυράννων, καί τόν δικαίοις αρμόζοντα ύπνον, κοιμηθέντες μακαρίως, άγρυπνοι τών πιστών απάντων πρεσβευταί γεγόνατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηδρασμένοι πέτρα, θείων τού Χριστού θελημάτων, εχθρού απερίτρεπτοι μεθοδείαις, πανευκλεείς διεμείνατε Μάρτυρες, τούτον συμποδίζοντες εμφρόνως, καί πρός ουρανόν πανευπρεπώς βαδίζοντες.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέον βρέφος τίκτεις, τόν πρό τών αιώνων αχρόνως, Πατρί συννοούμενον Θεοτόκε, νεοποιούντα Σταυρώ τό ανθρώπινον, πεπαλαιωμένον αμαρτίαις, τή του αρχεκάκου συμβουλή Πανάμωμε.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιωνάς ετύπου, τού εκ σού τεχθέντος Παρθένε, ταφήν καί τήν έγερσιν παραδόξως, τώ εναλίω θηρί προσριπτούμενος, όθεν δυσωπώ Αγνή θηρός με, τών θανατηφόρων ηδονών εξάρπασον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νυσταγμώ κακίας, νύν περισχεθείς κατηνέχθην, εις ύπνον Πανάμωμε αμαρτίας, καί απογνώσεως κλίνη κατάκειμαι, αλλά τή αγρύπνω σου πρεσβεία, φώτισον εξέγειρον Αγνή καί σώσόν με.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Απορώ καί τρέμω, όταν επί θρόνου σε δόξης, καθήμενον Κύριε εννοήσω, αμαρτιών γάρ περίκειμαι άβυσσον, πέλαγος ούν έχων ευσπλαγχνίας, διά τής τεκούσης σε καμέ ελέησον.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Κάμινον Παίδες, πυρίφλεκτον πάλαι, δροσοβολούσαν υπέδειξαν, ενα Θεόν ανυμνούντες καί λέγοντες, ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Άπονον εύρε, ζωήν ο Προπάτωρ, σού εκουσίως πονήσαντος, επί Σταυρού καί νεκρού χρηματίσαντος, καί όφιν νεκρώσαντος, Ιησού Χριστέ πολυέλεε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Νόμου κατάρας, λυτρούμεθα πάντες, ο Νομοδότης υψούται γάρ, επί Σταυρού ευλογίαν αέναον, καί χάριν καί έλεος, καί φθοράς πηγάζων αναίρεσιν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εθελουσίοις, ορμαίς προχωρούντες, πρός τάς βασάνους οι Μάρτυρες, τόν εκουσίως παθόντα εικόνιζον, υφ' ού στεφανούμενοι, τοίς Αγγέλοις νύν συγχορεύουσι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σώμα προδόντες, ποικίλαις βασάνοις, ταίς τών αιμάτων προσχύσεσι, τούς ασωμάτους εχθρούς απεπνίξατε, πανεύφημοι Μάρτυρες, καί πηγάς ιάσεων βλύζετε.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πώς ου πενθήσω, γλυκύτατον Τέκνον, επί Σταυρού θεωρούσά σε; πώς ου θρηνήσω, αδίκως σου πάσχοντος, Κριτά δικαιότατε; η Παρθένος Μήτηρ εφθέγγετο.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Γεύσει με ξύλου, πληγέντα ιάσω, πληγάς εν ξύλω δεξάμενος, ο απαθής τή θεότητι Δέσποτα, διό τής τεκούσης σε, ικεσίαις σώσον τήν ταπεινήν μου ψυχήν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέοι τρείς Παίδες, εν μέσω καμίνου, σού προτυπούσι τήν γέννησιν, ου κατεφλέχθης, τό πύρ γάρ κυήσασα, διό τά υλώδη μου, τής καρδίας πάθη Αγνή κατάφλεξον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η θεία δρόσος, εκ σού προϊούσα, τούς εκτακέντας τώ καύσωνι, τής αμαρτίας δροσίζει Πανάμωμε, όθεν ικετεύω σε, τήν κατατακείσαν ψυχήν μου δρόσισον.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Άφλεκτος πυρί, εν Σινά προσομιλούσα, Βάτος Θεόν εγνώρισε, τώ βραδυγλώσσω καί δυσήχω Μωσή, καί Παίδας ζήλος Θεού, τρείς αναλώτους τώ πυρί υμνωδούς έδειξε. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Αίμα καί ύδωρ εκρυέντα τής πλευράς σου, κόσμον όλον ανέπλασαν, καί αφθαρσίας Σώτερ έπλησαν, θυσίας τε μυσαράς, καί διεκχύσεις εναγών αιμάτων έπαυσαν. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Στέφος Σωτήρ εξ ακανθών ανεδήσω όξους χολής εγεύσω τε, καί ενεπτύσθης φραγγελλούμενος, υψώθης επί Σταυρού, ήλους δεξάμενος, δι' ών σωθείς κραυγάζω σοι. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί ύπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εξ ακενώτων θησαυρών τής αληθείας, περιφανώς πλουτήσαντες, πάσης πενίας κατεπτύσατε, ειδώλων καί πλουτισταί, τών πενομένων Αθληταί, βοώντες ώφθητε. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νομοθεσίας δυσσεβούς καταφρονούντες, ώσπερ οι Παίδες Μάρτυρες, εις πύρ παφλάζον ενεβλήθητε, εν ώ τήν δρόσον Θεού, επαναψύχουσαν υμάς βοώντας εύρατε. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου σε πάλαι, κιβωτός προδιετύπου, ου πλάκας ένδον φέρουσα, αλλά Χριστόν τόν νομοδότην Αγνή, όν άνομος εν Σταυρώ, λαός προσήλωσεν, ημάς βοώντας σώζοντα. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νεύματι θείω σε Αγνή πύλην προείδε, τών Προφητών ο μέγιστος, δι' ής διήλθε καί εξήλθε Θεός, εσφραγισμένην λιπών, καί τοίς βοώσιν ουρανού πύλην ανοίγουσαν. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υπέρ αιτίαν, Υιόν άγιον τίκτεις, αγιασμόν δωρούμενον, Αγνή τοίς τούτον αγιάζουσι, διό μου τόν λογισμόν, καί τήν ψυχήν αγιασμού πλήρωσον ψάλλουσαν. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νύν τών κακών, μου τάς σειράς τή θεία λόγχη, τού σού Υιού διάρρηξον, τού διαρρήξαντος τού άδου δεσμά, καί φαίδρυνόν με στολαίς, τής απαθείας τού βοάν θεοχαρίτωτε. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δήμος τών θείων, Προφητών εκδυσωπεί σε, τών Αποστόλων σύλλογος, καί τών Μαρτύρων η ομήγυρις, πρεσβείαις τής σής Μητρός, πάσης ανάγκης τούς πιστώς κράζοντας λύτρωσαι. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Μήτηρ Θεού, καί Παρθένος τίκτουσα, καί παρθενεύουσα πάλιν, ουχί φύσεως έργον, αλλά Θεού συγκαταβάσεως, όθεν ως μόνην τών θείων θαυμάτων, καταξιωθείσάν σε Αγνή μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ισχύς εχθρού, παντελώς εξέλιπε, σού ισχυρώς επί ξύλου, Δυνατέ κεκραγότος, πρός τόν προάναρχον Πατέρα σου, καί συγκαλούντος τά εσκορπισμένα πρόβατά σου, Δέσποτα Χριστέ πρός επίγνωσιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ώσπερ αμνός, ανηρτήθης Δέσποτα, επί Σταυρού εκουσίως, αφαρπάζων τού λύκου, τά λογικά σου Σώτερ θρέμματα, καί εν τή μάνδρα τών σών προσταγμάτων, κατασφαλιζόμενος, αυτά ανυμνούντά σε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σού τών παθών, μιμηταί δεικνύμενοι, οι ευκλεείς Αθλοφόροι, πολυτρόπους ιδέας, βασάνων έφερον Φιλάνθρωπε, όθεν στεφάνων επέτυχον δόξης, καί τής βασιλείας σου, Χριστέ ηξιώθησαν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηλιακάς, απαστράπτει χάριτας, φωταγωγούσα τούς πιστούς, τών σεπτών Αθλοφόρων, η αξιέπαινος πανήγυρις, όθεν οι ταύτην αεί εκτελούντες, σκότους παραπτώσεων, δεινών εκλυτρούμεθα.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώς νοητόν, εν Σταυρώ απήστραψεν, ο σός Πανάχραντε Υιός, καί αρχάς τάς τού σκότους παρεδειγμάτισε Πανάμωμε, καί τό τού Ηλίου ημαύρωσε φέγγος, καί πιστών τό πλήρωμα Αγνή κατεφώτισε.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Μή τής φθοράς διαπείρα κυοφορήσασα, καί παντεχνήμονι Λόγω σάρκα δανείσασα, Μήτερ απείρανδρε, Παρθένε Θεοτόκε, δοχείον τού αστέκτου, χωρίον τού απείρου, Πλαστουργού σου, σέ μεγαλύνομεν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν αμελεία τόν βίον μου κατηνάλωσα, καί πρός τό τέλος ο τάλας άκαρπος έφθασα, Μήτηρ απείρανδρε, μετάνοιάν μοι δίδου, καί άφεσιν πταισμάτων, ταίς σαίς πρός τόν Δεσπότην, ικεσίαις καθικετεύω σε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χοροστασίαι τών άνω σεπτών Δυνάμεων, Ιερομύσται Προφήται, Μάρτυρες ένδοξοι, θείοι Απόστολοι, μετά τής Θεοτόκου, Θεώ παρεστηκότες, πρεσβεύσατε απαύστως, πάσης βλάβης ημάς λυτρώσασθαι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ολοσχερώς νύν τοίς χείρω προσεπεκτείνομαι, καί τής ψυχής αλογήσας, σαρκί δεδούλωμαι, οίμοι! τί γένωμαι; πώς φύγω τάς κολάσεις; πώς τύχω σωτηρίας; Παρθένε Θεοτόκε, βοηθός μοι γενού καί σώσόν με.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υιόν μακάριον μόνη Θεομακάριστε, εναπεκύησας, πάντας αποδεικνύοντα, τούς σέ δοξάζοντας, Παρθένε μακαρίους, διό σε ικετεύω, τών μακαριζομένων, τής μερίδος με καταξίωσον.

Απόστιχα τών Αίνων, Σταυρώσιμα

Ουκ έτι κωλυόμεθα

Δεσπότης ών φιλάνθρωπε Ζωοδότα, εξηγόρασας διά Σταυρού σου, τήν οικουμένην, Κύριε Δόξα σοι.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Ο ήλιος εσκότασεν Ελεήμον, σταυρουμένου σου εκουσίως, υπέρ τού κόσμου, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Φωστήρες ανεδείχθησαν οικουμένης, οι πανεύφημοι Αθλοφόροι, Χριστώ βοώντες, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Εν ξύλω προσπαγέντα Σε εκουσίως, ως εώρακεν, η Θεοτόκος θρηνολογούσα, ύμνει τό κράτος σου.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ωραίος ήν καί καλός εις βρώσιν, ο εμέ θανατώσας καρπός, Χριστός εστι τό ξύλον τής ζωής, εξ ού φαγών ου θνήσκω, αλλά βοώ σύν τώ Ληστή. Μνήσθητί μου Κύριε, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Εξέτεινας εν Σταυρώ παλάμας, τής ταθείσης χειρός τού Αδάμ, πρός ξύλον τής γνώσεως ανορθών, ολίσθημα Οικτίρμον, δι' αγαθότητα πολλήν, όθεν σε δοξάζομεν, ευεργέτα Κύριε.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Εν τόπω σε τού Κρανίου δήμος, τών Εβραίων Χριστέ Βασιλεύ, εσταύρωσε συνθλώντα τού πονηρού, τήν ολεθρίαν κάραν, καί πηγάζοντα ημίν, εκ πλευράς αγίας σου, ποταμούς αφέσεως.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Μιμούμενοι, τού Χριστού τά πάθη, τά θεία καί σωτήρια, υπέστητε βασάνους πολυειδείς, καί πρός αθανασίαν, μετεβιβάσθητε ομού, Μάρτυρες πανεύφημοι, όθεν μακαρίζεσθε.

Δόξα...

Φώς τριλαμπές τής Τριάδος σέβω, εν τρισί προσώποις νοούμενον, καί μια ουσία ένα Θεόν, τά τρία νύν γινώσκω, μία γάρ φύσις καί αρχή, Πατρός Υιού καί Πνεύματος, συνέχουσα τά πέρατα.

Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Σταυρούμενον τόν εκ σού τεχθέντα, καθορώσα εκραύγαζες, τά σπλάγχνα δονουμένη Μαριάμ. Πώς ταύτα εκουσίως, πάσχεις, μακρόθυμε Υιέ, θέλων τό ανθρώπινον, εκ φθοράς λυτρώσασθαι;