Στιχηρα Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος βαρύς

Σήμερον γρηγορεί ο Ιούδας

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Δέσποτα καί Θεέ πανοικτίρμον, οίς επίστασαι κρίμασι, δός μοι εν καρδία, τόν σόν φόβον έχειν, δός μοι τό φιλείν σε, εξ όλης ψυχής μου, δός μοι τό μυσάττεσθαι, τάς πράξεις τού αλάστορος, καί ποιείν τό θέλημα, τό σόν τό σωτήριον, σύ γάρ εί Θεός ημών, ο ειπών. Αιτείτε καί λαμβάνετε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Γέγονα τών δαιμόνων μέν γέλως, τών ανθρώπων δέ όνειδος, τών Δικαίων θρήνος, τών Αγγέλων πένθος, μολυσμός αέρος, καί γής καί υδάτων, σώμα γάρ εμίανα, ψυχήν καί νούν εσπίλωσα, παραλόγοις πράξεσι, Θεώ εχθρός πέφυκα, οίμοι! Κύριε, ήμαρτόν σοι, ήμαρτον συγχώρησον.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Δέομαι επ' εμοί τώ ακάρπω, μακροθύμησον Δέσποτα, καί μή με εκκόψης, ως άκαρπον δένδρον, τομή τού θανάτου, εις πύρ αποπέμπων, αλλά καρποφόρον με, ποιήσαι παρακλήθητι, καιρόν μετανοίας μοι, διδούς ως φιλάνθρωπος, όπως απονίψω μου, τάς πολλάς Σωτήρ μου αμαρτίας Χριστέ.

Έτερα τού Προδρόμου

Καταφρονήσαντες

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Νυμφοστολήσας τοίς λόγοις, ιερώς τήν Εκκλησίαν Χριστού, προσηγάγου Σοφέ ως νύμφην, πανάμωμον, καί υπήκοον ταύτην, τώ Δεσπότη παρέστησας, αλλ' ως έχων νύν δυναστείαν, αυτής υπεράσπισον, καί υπέρμαχος φάνηθι, από πάσης κακίας, τού διαβόλου Παμμάκαρ λυτρούμενος.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Φώς νοερόν επιλάμψας, τή ταπεινή ψυχή μου Πρόδρομε, εναποδίωξον αυτής, ομίχλην τήν άπασαν, ηδονών ψυχοφθόρων, καί παθών τών τού σώματος, καί ως έχων νύν δυναστείαν, καμού υπεράσπισον, καί προστάτης μοι φάνηθι, από πάσης ανάγκης, καί περιστάσεως δεινής λυτρούμενος.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ώ Προφητών η ακρότης, καί σφραγίς τού νόμου τού τυπικού, ώ τών απάντων γηγενών, μείζων αγιότης, ώ Χριστού παρουσίας, θείος Κήρυξ καί Πρόδρομος, ώ Διδάσκαλε μετανοίας, ώ αγνείας άγαλμα, τούς σούς δούλους περίσωζε, από πάσης ανάγκης, καί περιστάσεως, ημάς λυτρούμενος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε Αγνή, τό σεπτόν κειμήλιον παρθενίας. Χαίρε σεμνή, ενδιαίτημα θείον. Χαίρε Παρθένε, τών πιστών σωτηρία. Χαίρε Δέσποινα, Νύμφη ανύμφευτε.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Ως ο Άσωτος υιός, ήλθον καγώ Οικτίρμον, δέξαι με προσπίπτοντα, ως ένα τών μισθίων σου, ο Θεός, καί ελέησόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Ως ο περιπεσών εις τούς ληστάς, καί τετραυματισμένος, ούτω καγώ περιέπεσα, εξ εμών αμαρτιών, καί τετραυματισμένη υπάρχει μου η ψυχή, πρός τίνα καταφύγω τού θεραπευθήναι, ει μή πρός Σέ τόν εύσπλαγτών ψυχών τόν ιατρόν. χνον,, Επίχεε επ' εμέ ο Θεός, τό μέγα σου έλεος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες, καί στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε πρός Κύριον, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ειρήνευσον πρεσβείαις τής Θεοτόκου, τήν ζωήν ημών, τών βοώντων σοι. Ελεήμον Κύριε δόξα σοι.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος βαρύς

Έχουσα ψυχή μου, τό ιατρείον τής μετανοίας, πρόσελθε προσπίπτουσα, εν στεναγμοίς κραυγάζουσα, τώ Ιατρώ ψυχών τε καί σωμάτων. Ελευθέρωσόν με φιλάνθρωπε, εκ τών εμών πλημμελημάτων, συναρίθμησόν με τή Πόρνη, καί τώ Ληστή καί τώ Τελώνη, καί δώρησαί μοι ο Θεός, τών ανομιών μου τήν συγχώρησιν, καί σώσόν με.

Τό πέλαγος τού βίου, χειμάζει με Κύριε, τά κύματα τών ανομιών μου, βυθίζουσί με Δέσποτα, αλλ' έκτεινόν σου τήν χείρα, καί σώσόν με, ως τόν Πέτρον φιλάνθρωπε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Προστασία θερμή, καί αντίληψις Χριστιανών, υπάρχεις Θεοτόκε ανύμφευτε, διό σύν τώ Προδρόμω, τόν Υιόν σου δυσώπησον, τού ευρείν ημάς έλεος.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Τού Τελώνου τήν μετάνοιαν ουκ εζήλωσα, καί τής Πόρνης τά δάκρυα ου κέκτημαι, απορώ γάρ εκ πωρώσεως, τής τοιαύτης διορθώσεως, αλλά τή σή ευσπλαγχνία ο Θεός, σώσόν με ως φιλάνθρωπος.

Ο τού Πέτρου τήν άρνησιν, τοίς δάκρυσι καθαρίσας, καί τού Τελώνου τά πταίσματα, τώ στεναγμώ συγχωρήσας, φιλάνθρωπε Κύριε ελέησόν με.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Κύριε, ημείς εσμέν λαός σου, καί πρόβατα νομής σου, πλανηθέντας ως ποιμήν, επίστρεψον ημάς, σκορπισθέντας τή φθορά, συνάγαγε ημάς, ελέησον τήν ποίμνην σου Φιλάνθρωπε, σπλαγχνίσθητι επί τόν λαόν σου, πρεσβείαις τής Θεοτόκου, μόνε αναμάρτητε.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Κύριε, τόν ρύπον τής ψυχής μου, ελέους σου υσσώπω, σπλαγχνισθείς ως αγαθός, απόπλυνον Σωτήρ, καί καθαρίσας μολυσμού, τής ιλύος τών παθών, ελέησόν με Δέσποτα, διάσωσον τό πλάσμα σου, πρεσβείαις τού σού Προδρόμου, μόνε Πολυέλεε.

Μαρτυρικόν

Οι Άγιοί σου Κύριε, επί τής γής αγωνισάμενοι, τόν εχθρόν κατεπάτησαν, καί τών ειδώλων τήν πλάνην κατήργησαν, διό καί τούς στεφάνους, παρά σού εκομίσαντο, τού φιλανθρώπου Δεσπότου, καί ελεήμονος Θεού, τού παρέχοντος τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως έχουσα τό συμπαθές, εις τήν ταπείνωσιν ημών, καί σκέπουσα τούς επί γής, εις απερίστατον λαόν, σπλαγχνίσθητι ευλογημένη Θεοτόκε, επίμεινον πρεσβεύουσα, μή απολώμεθα δεινώς, ικέτευε ως άχραντος, τόν ευδιάλλακτον Θεόν, σωθήναι τάς ψυχάς ημών, Παναγία Παρθένε.

Κανών Κατανυκτικός. Ποίημα Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος βαρύς

Ο Ειρμός

Τώ συντρίψαντι πολέμους, εν βραχίονι αυτού, καί αναβάτας τριστάτας βυθίσαντι, άσωμεν αυτώ, ως λυτρωτή ημών Θεώ, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Καθ' εκάστην αμαρτάνω, και ου φρίττω σε Χριστέ, μακροθυμία ζητούντά μου τήν μετάνοιαν, δός μοι λογισμόν επιστροφής ως Αγαθός, καί μή παρίδης με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Αμαρτίαις αμαρτίας, προστιθέμενος Χριστέ, διαλιμπάνω ουδόλως ο τάλας εγώ, μόνε Αγαθέ καί αναμάρτητε Σωτήρ, οίκτειρον σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θαρσαλέως οι γενναίοι, επεφώνουν Αθληταί, Ιδού τό στάδιον πλήρες αγώνων, δράμωμεν, κάθηται Χριστός, αγωνοθέτης στεφανών, τούς νικητάς τού εχθρού.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Απεκδύσασθε τό σώμα, πολυτρόποις αικισμοίς, καί αφθαρσίας χιτώνα περιεβάλεσθε, Μάρτυρες σοφοί, καί τού Πατρός τών οικτιρμών, υιοί γεγόνατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν πολλαίς κεκακωμένον, αμαρτίαις τήν ψυχήν, Θεογεννήτορ Παρθένε θεράπευσον, όπως εν φωναίς, ευχαριστίας εκτενώς, αεί δοξάζω σε.

Κανών τού Προδρόμου, ού η Ακροστιχίς

Καί τήν δε, Κλεινέ, τήν μελωδίαν δέχου

Ιωσήφ

Ο Ειρμός

Νεύσει σου πρός γεώδη

Κόσμος τής Εκκλησίας, ωραϊσμένος εδείχθης, μακάριε Πρόδρομε, ήν πάντοτε πρεσβείαις σου, σώζε πάσης καταδίκης, τών αιρετιζόντων, εδραίαν ακλόνητον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άμωμον ιερείον, τώ ποιητή προσηνέχθης, τυθείς θείε Πρόδρομε, ώσπερ αρνίον άκακον, όθεν πίστει δυσωπώ σε, πάσης με κακίας, εχθρών απολύτρωσαι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίασαι τών σωμάτων, καί τών ψυχών ημών νόσους, αοίδιμε Πρόδρομε, εκδυσωπών εκάστοτε, Λόγον τόν πάντων τάς νόσους, καί τάς μαλακίας, ευσπλάγχνως αράμενον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τέτοκας Παναγία, τόν απερίληπτον Λόγον, σαρκί καθ' υπόστασιν, ημίν προσομιλήσαντα, τούτον πάντοτε δυσώπει, σώσαι τούς πιστώς σε, αεί μακαρίζοντας.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο ουρανούς τώ λόγω στερεώσας, καί τό τής γής θεμέλιον εδράσας, επί υδάτων πολλών, στερέωσόν μου τόν νούν, εις τό θέλημά σου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο παρορών ανθρώπων αμαρτίας, διά πολλήν Χριστέ φιλανθρωπίαν, πάριδε μόνε Σωτήρ, τά πλήθη μου τών κακών, ίνα δοξάζω σε, τόν Υπεράγαθον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίνα σαρκός τό θέλημα ποιήσω, τά σά Χριστέ, θελήματα παρείδον, ο ασυνείδητος, καί δέδοικα τής φλογός, τήν τιμωρίαν Λόγε, αφ' ής με λύτρωσαι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σωματικοίς προσομιλούντες πόνοις, οι Αθληταί τήν άπονον εσκόπουν, ζωήν καί άνεσιν, ής έτυχον εν χαρά, τών ανθρώπων πόνους αεί κουφίζοντες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαρμαρυγαίς τών άθλων θεοφόροι, πλάνης δεινής ελύσατε τήν νύκτα, καί πρός ανέσπερον φώς, μετέβητε τών ημών, οδυνών τό σκότος αεί εξαίροντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλην Θεού προείδεν ο Προφήτης, δι' ής αυτός διήλθε καθώς οίδε, Παρθένε άχραντε, διό σε εκδυσωπώ, μετανοίας πύλας αυτή μοι άνοιξον.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο κατ' αρχάς τούς ουρανούς, παντοδυνάμω σου Λόγω, στερεώσας Κύριε Σωτήρ, καί τώ παντουργώ καί θείω Πνεύματι, πάσαν τήν δύναμιν αυτών, εν ασαλεύτω με πέτρα, τής ομολογίας σου στερέωσον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηλιοβόλοις αστραπαίς, πάσαν φωτίζεις τήν κτίσιν, τού Ηλίου γάρ τού νοητού, αστήρ φωτεινός εδείχθης Πρόδρομε, όν εκδυσώπει εκτενώς, παθών τό σκότος διώξαι, εκ τών πανωδύνων καρδιών ημών.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νόμου καί χάριτος εστώς, εν μέσω θείε Προφήτα, παρεδήλους πάσιν εμφανώς, τήν παύλαν τού μέν, τής δέ τήν έλλαμψιν, γενησομένην καθαρώς, ανακαινίσει τελεία, τών παλαιωθέντων αμαρτήμασι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Δαιμονικής επιφοράς, εκ τών σκανδάλων τού βίου, από πάσης θλίψεως ημάς, Χριστού Βαπτιστά, βοώμεν, λύτρωσαι, εκδυσωπών τόν Αγαθόν, καί εν ημέρα τής δίκης, τών κολαστηρίων απολύτρωσαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευλογημένη η Θεόν, ανερμηνεύτως τεκούσα, σύν τώ θείω τούτου Βαπτιστή, δυσώπει Αγνή απαύστως Δέσποινα, υπέρ ημών τών συμφοραίς, περιπιπτόντων τού βίου, καί συνεχομένων αμαρτήμασι.

Ωδή δ

Ο Ειρμός

Τήν ένσαρκον παρουσιαν σου Χριστέ, πιστούμενος ο Προφήτης, Αββακούμ εκραύγαζε, Δόξα τή δυνάμει σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εξένευσα τής οδού τής πρός ζωήν, φερούσης με, καί εις βόθρον τών κακών κατέπεσον. Σώτερ μή παρίδης με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δακρύων μοι οχετούς Λόγε Θεού, κατάπεμψον, ίνα πλύνω, τών πολλών πταισμάτων μου, Δέσποτα τόν βόρβορον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγόμενοι ως αρνία πρός σφαγήν, οι Μάρτυρες, τόν πολέμιον εχθρόν κατέσφαττον, δόξης αξιούμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κενούμενοι τών αιμάτων οι κρουνοί, Πανεύφημοι τού χειμάρρου, τής τρυφής, ηυτρέπιζον, πάσι τήν απόλαυσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σεσάρκωται εξ αιμάτων σου αγνών, ο Κύριος, τήν μετάνοιαν, βροτοίς, δωρούμενος, Κόρη μεσιτείαις σου.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο Πατρικούς κόλπους μή λιπών, καί καταβάς επί τής γής Χριστέ ο Θεός, τό μυστήριον ακήκοα, τής οικονομίας σου, καί εδόξασά σε μόνε Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Καταβαλών στίφος δυσμενών, καί αριστεύσας κατ' αυτών λαμπρότατα, εν εμοί τήν βασιλεύουσαν, αμαρτίαν δέομαι, Βαπτιστά ευχαίς σου κατάβαλε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λύχνος οφθείς Μάκαρ νοητός, δικαιοσύνης τοίς βροτοίς υπέδειξας, Ιησούν τόν μέγαν Ήλιον, υφ' ού καταυγάζεσθαι, τάς καρδίας πάντων ικέτευε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν ανομίαις συλληφθείς καί γεννηθείς, ζώ αμελώς καί δέδοικα, τά εκείθεν κολαστήρια, εξ ών με εξάρπασον, Βαπτιστά Θεόν ιλεούμενος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ικετηρίαν υπέρ ημών, τών σε τιμώντων τώ Θεώ προσάγαγε, όπως πάσης ημάς ρύσηται, δεινής περιστάσεως, καί δαιμόνων βλάβης πανόλβιε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου σκιαί σε πολυειδώς, τήν τεξαμένην τόν Θεόν εδήλωσαν, όν ικέτευε Πανάμωμε, πάσης ανομίας με, καί παθών ρυσθήναι τού σώματος.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Διασκεδάσας τήν νύκτα τών παθών, λάμψον μοι φώς νοερόν, ο τό αρχέγονον σκότος, τής αβύσσου διώξας, καί τό πρωτόκτιστον φώς, καταλάμψας τώ κόσμω, Δημιουργέ τού παντός.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ρύσαί με Λόγε δικαίας σου οργής, ηνίκα κρίνης τήν γήν, καί τών πολλών μου πταισμάτων, μετανοία καθάρας, ναόν με δείξον τής σής, αγαθότητος μόνε, Δημιουργέ τού παντός.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπό τής άγαν αχλύος τών παθών, απετυφλώθην τόν νούν, καί ου γινώσκω τί πράττω, πωρωθείς τήν καρδίαν, επίστρεψόν με Χριστέ, καί μετάνοιάν μοι δίδου, καθαρτικήν μολυσμών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στάδιον πλήρες ιδρώτων Αθληταί, δραμόντες νεανικώς, πρός τήν ουράνιον νύσσαν κατηντήσατε, νίκης, βραβεία ζωαρχικής, εκ χειρός δεδεγμένοι, όθεν επαγάλλεσθε νύν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ισχυροτάταις νευραίς τών ιερών, πόνων υμών Αθληταί, απηγχονίσατε όντως, τόν αρχέκακον όφιν, καί Παραδείσου τρυφής, ηξιώθητε, όθεν, ανευφημούμεν υμάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τού Ήλίου νεφέλη φωτεινή, λάμψον μοι φώς νοερόν, τής αληθούς μετανοίας, καί απέλασον σκότος, τών πονηρών λογισμών, ίνα πίστει υμνώ σε, ως σωτηρίαν πιστών.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Κύριε ο Θεός μου, εκ νυκτός ορθρίσας σέ ικετεύω, παράσχου μοι άφεσιν, τών παραπτωμάτων μου, καί πρός φώς τών σών προσταγμάτων, τάς οδούς μου εύθυνον δέομαι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Έφυς φωνή βοώντος, εν ερήμοις Πάνσοφε διανοίαις, Θεού επιγνώσεως, διό ικετεύω σε, τήν ψυχήν μου ερημωθείσαν, πάση παραβάσει καινούργησον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τίμιον τού Δεσπότου, σκεύος δεδειγμένος Θεού Προφήτα, ατίμων με πράξεων, πρεσβείαις σου λύτρωσαι, καί τιμής τυχείν αιωνίου, τόν Αγαθοδότην δυσώπησον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ήγγισαν ανομίαι, επ' εμέ εισόδω τής ραθυμίας, τρόποις μετανοίας με, μακάριε Πρόδρομε, βελτίωσον, όπως προθύμως, τάς οδούς Κυρίου αφίκωμαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέκρωσον τής σαρκός μου, τό γεώδες φρόνημα Θεοτόκε, ζωήν η κυήσασα, θανάτω τόν θάνατον, πάντελώς θεία δυναστεία, Άχραντε σεμνή αφανίσασαν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Βυθώ αμαρτημάτων, περιπεσών Αγαθέ, ως Ιωνάς εκ τού κήτους βοώ σοι. Ανάγαγε εκ φθοράς τήν ζωήν μου, καί σώσόν με φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νέος άσωτος ώφθην, αισχρώς βιώσας εν γή, καί ηδονών υποκύψας ταίς ορμαίς, επίστρεψόν με Χριστέ ο Θεός μου, καί σώσον ως φιλάνθρωπος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Στέναξον ώ ψυχή μου, ίνα ρυσθής στεναγμών, δάκρυσον όπως δακρύων απαύστων, μή λάβης πείραν εκεί εν οδύνη, ουδέν εχόντων όφελος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώφθητε ώσπερ λίθοι, εν τώ στεφάνω σαφώς, τής τού Χριστού Εκκλησίας πηχθέντες, καί κόσμος ταύτης τερπνός γεγονότες, σεπτοί Μεγαλομάρτυρες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τέλους αξιοθέου, αξιωθέντες σοφοί, ατελευτήτους κληρούσθε αμοιβάς, διό τά τέλη ημών εν μετανοία, γενέσθαι ικετεύσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Βυθού με ραθυμίας, τών αμετρήτων παθών, η τόν βυθόν ευσπλαγχνίας τεκούσα, ανάγαγε Αγαθή καί δακρύων, πολλών πηγήν μοι δώρησαι.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο Ιωνάς εκ κοιλίας άδου εβόα. Ανάγαγε εκ φθοράς τήν ζωήν μου, ημείς δέ σοι βοώμεν, Παντοδύναμε Σωτήρ ελέησον ημάς.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μαρμαρυγαίς αρετών σαφώς εξαστράπτων, καί φωταυγεί μαρτυρίω εκλάμπων, φωτίζεις πάσαν κτίσιν, νοητής Ανατολής Φίλε γνήσιε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εβλάστησας γηραλέας Μάκαρ εκ στείρας, διό βοώ αμαρτίαις πολλαίς με, γηράσαντα, ευχαίς σου, μετανοίας καλλοναίς ανακαίνισον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λύχνε φωτός ανεσπέρου θείε Προφήτα, τόν λύχνον μου, τής καρδίας σβεσθέντα, επάναψον ευχαίς σου, καί φωτός με κοινωνόν θείου ποίησον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως υετός εν γαστρί σου ο Λόγος κατέβη, όν αίτησαι Παναγία Παρθένε, τά ρεύματα ξηράναι, τών αμέτρων μου κακών ικετεύω σε.

Ωδή ζ

Ο Ειρμός

Τούς εν καμίνω Παίδας ουκ έφλεξεν, ουδέ παρηνώχλησε τό πύρ, τότε οι Τρείς, ως εξ ενός στόματος, ύμνουν, καί ευλόγουν λέγοντες. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εις πάθη ατιμίας ενέπεσα, κτήνεσι Σώτερ ομοιωθείς, καί σκοτισθείς, ου θεωρώ τής ανοχής σου, Λόγε τό μακρόθυμον, επιστροφής μοι καιρόν, δίδου καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ραθύμως τήν ζωήν μου εξετέλεσα, πράττων ά ουκ έξεστι ποιείν, καί νύν ιδού, άδου λοιπόν πύλαις εγγίζω, μή λαμβάνων αίσθησιν, μή με παρίδης Χριστέ, ο μόνος ών αγαθός.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ποθήσαντες ζωήν τήν αιώνιον, κόσμω ενεκρώθητε σοφοί, καί τόν εχθρόν απονεκρώσαντες τελείως, εις ουρανούς ανίπτασθε, υπέρ ημών Αθληταί, αεί πρεσβεύοντες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λυθέντες αναγκών τών τού σώματος, ελύσατε πλάνης τά δεσμά, καί τή τού Χριστού Άγιοι Μάρτυρες, στοργή, ψυχάς συνεδήσατε, τού δεσμευθέντος σαρκί, καί λύσαντος τήν φθοράν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόμον καινόν σε Προφήτης έβλεψεν, εν ώ Λόγος γέγραπται Πατρός, όθεν Αγνή εκδυσωπώ, βίβλω με ζώντων γραφήναι ικέτευε, τόν και νουργόν τού παντός, εκδυσωπούσα Ιησούν.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Κάμινον Παίδες, πυρίφλεκτον πάλαι, δροσοβολούσαν υπέδειξαν, ενα Θεόν ανυμνούντες καί λέγοντες, ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Δίδου μοι όμβρους, δακρύων ευχαίς σου, τής ευσπλαγχνίας τήν άβυσσον, ο ποταμού προχοαίς λούσας Πρόδρομε, καί όλον με κάθαρον, μολυσμού σαρκός τε καί πνεύματος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ικετηρίαν, προσάγαγε μάκαρ, τώ επί πάντων Θεώ ημών, όπως καμέ ελεήση ως εύσπλαγχνος, πολλά αμαρτάνοντα, καί ανάνευσιν νύν μή έχοντα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άγονε σπεύσον, ψυχή μεταγνώναι, μή ως συκήν σε τήν άκαρπον, η θεία δίκη εκτίλη προθέλυμνον, τώ Δεσπότη βόησον, ο Θεός ιλάσθητι, σώσόν με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νενεκρωμένην, ψυχήν κεκτημένος, ταίς χαλεπαίς παραβάσεσι, Σέ τήν νεκρώσασαν άδην τώ τόκω σου, ικετεύω Δέσποινα. Μετανοίας τρόποις με ζώωσον.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Τόν υπ' Αγγέλων ασιγήτως, εν υψίστοις δοξαζόμενον Θεόν, οι ουρανοί τών ουρανών, γή καί όροι καί βουνοί καί βυθός, καί πάν γένος ανθρώπων, ύμνοις αυτόν ως Κτίστην, καί Λυτρωτήν ευλογείτε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπερβαλλόντως εντρυφήσας, ταίς βλαπτούσαις ηδοναίς φρενοβλαβώς, ο ασυνείδητος εγώ, υπερέβην πάντας αμαρτωλούς, ο έχων ευσπλαγχνίας υπερβολήν, παράσχου μοι, ιλασμόν τών πταισμάτων.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νύν επί θύραις ο Νυμφίος, τήν λαμπάδα κατακόσμησον ψυχή, ελαίω άρδευσον αυτήν, συμπαθείας καί παντοίων καλών, πρίν άν κλεισθή, η θύρα, σπεύσον Χριστώ συνεισελθείν, εν χαρά ασυγκρίτω.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ου δειλιώντες τάς βασάνους, οι γενναίοι ανεβόων Αθληταί. Ιδού ευπρόσδεκτος καιρός, στώμεν πάντες στερροτάτω νοϊ, κτησώμεθα βραχέσι πόνοις, ζωήν τήν άπονον, καί τρυφήν τήν αγήρω.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νάμασι θείοις Αθλοφόροι, τού Σωτήρος προσκλυζόμενοι αεί, πάσαν αρδεύετε γήν, εκμιμήσει τών αγωνων υμών, καί καρποφόρον ταύτην, ταίς αρεταίς εργάζεσθε, εν Χριστώ εις αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεοτόκε ούσα βεβαία, προστασία καί ελπίς Χριστιανών, εν τή ημέρα τή φρικτή, πρόστηθί μοι επταικότι πολλά, καί ρύσαι τής γεέννης τής φοβεράς, προβάτοις με, δεξιοίς αριθμήσασα.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόν μόνον άναρχον, Βασιλέα τής δόξης, όν ευλογούσιν ουρανών αι Δυνάμεις, καί φρίττουσι τών Αγγέλων αι τάξεις, υμνείτε Ιερείς, λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Δεσμών λυθήναί με, τών πολλών μου πταισμάτων, τόν δεσμευθέντα, καί δεσμώταις τήν λύσιν, βραβεύσαντα, ικετεύων Προφήτα, τόν μόνον Λυτρωτήν, μή παύση εις αιώνας, αεί σε ευφημούντα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Επλήγην Πρόδρομε, ηδονής τή ρομφαία καί εν οδύνη σοι καρδίας κραυγάζω. Ιάτρευσον τής ψυχής μου τό άλγος, Χριστόν εκδυσωπών, τόν μόνον ιατήρα, ψυχών τε καί σωμάτων.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Χειρί σου Πρόδρομε, όν εβάπτισας Λόγον, μή διαλίπης ικετεύειν απαύστως, ρυσθήναί με εκ χειρός αμαρτίας, τόν πταίσαντα πολλά, καί τεταπεινωμένον, καί κατακεκριμένον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ότι κατώρυξα, εις τήν γήν αγνωμόνως, τάλαντον, όπερ εκ Θεού επιστεύθην, εκδέχομαι τήν πικράν τιμωρίαν, εξ ής με Βαπτιστά, εξάρπασον ευχαίς σου, πιστώς εκδυσωπώ σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υπήρξας άφλεκτος, δεξαμένη εν σπλάγχνοις, τό πύρ τό άστεκτον, ώ Παρθένε, διό με, εξάρπασον τού πυρός τού ασβέστου, δροσίζουσά με νύν, γνησίας μετανοίας, περικαλλέσι τρόποις.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Ασπόρου τόκου σύλληψιν, τίς ερμηνεύσει βροτών; αφθόρου τόκου γέννησιν, τίς μή θαυμάσει γηγενών, διό σε αι φυλαί τής γής, Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίνα κληρονομήσωμεν, τά μέλλοντα αγαθά, πενθήσωμεν, στενάξωμεν, παρακαλέσωμεν Χριστόν, εν όσω καιρόν έχομεν πιστοί, μετανοίας καί δεήσεως.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως Χαναναία κράζω σοι, Ελέησόν με Χριστέ, ως πάλαι τήν συγκύπτουσαν, ανόρθωσόν με Ιησού, καί σώσόν με Σωτήρ μου τόν πολλαίς, αμαρτίαις βυθιζόμενον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στενούμενοι εν θλίψεσι, καί φυλακαίς καί ποιναίς, οι Αθλοφόροι Μάρτυρες, πρός πλατυσμόν αναψυχής, μετήλθον εκ στενώσεως ημάς, εγκλημάτων εκλυτρούμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η γή μέν κατεκάλυψεν, υμών τά σώματα, ουρανός δέ Άγιοι, φέρει τά πνεύματα αεί, τώ θρόνω παρεστώτα τής δόξης, μετ' Αγγέλων αγαλλόμενα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φορέσας με ο Κύριος, εκ σού προήλθεν Αγνή, αυτόν ούν εκδυσώπησον, στολή φαιδρύναί με φωτός, Παρθένε καί εκδύσαι τών παθών, νύν τόν σάκκον τόν βαρύτατον.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Μή τής φθοράς διαπείρα κυοφορήσασα, καί παντεχνήμονι Λόγω σάρκα δανείσασα, Μήτερ απείρανδρε, Παρθένε Θεοτόκε, δοχείον τού αστέκτου, χωρίον τού απείρου, Πλαστουργού σου, σέ μεγαλύνομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιερωτάτης Προφήτα, ρίζης εβλάστησας, καί τής κακίας τάς ρίζας, πάσας ανέσπασας, καί συμπνιγόμενον, καί κατηχρειωμένον, επίσκεψαί με Μάκαρ, καί θείας μετανοίας, εκβλαστάνειν καρπούς ευόδωσον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ωραιοτάτην τρυγόνα, καί αηδόνα σε, η Εκκλησία γνωρίζει, μέγιστε Πρόδρομε, τής μετανοίας γάρ, εβόησας τό μέλος, ψυχαίς ερημωθείσαις, καί κακοίς χερσωθείσαις, όθεν πίστει σε μακαρίζομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύ τάς οδούς τάς φερούσας, πάσιν υπέδειξας, πρός σωτηρίους εισόδους, άγιε Πρόδρομε, αίς βηματίζειν με, ευόδωσον τόν πάσαις, τού βίου ανοδίαις πλανώμενον απάτη, τού κακίαν δημιουργήσαντος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Η φοβερά επί θύραις, ημέρα ήγγικε, καί κατακρίσεως έργα, έχων οδύρομαι, εύσπλαγχνε Κύριε, ο μόνος ελεήμων, ευχαίς τού σού Προδρόμου, καί πάντων τών Αγίων, ακατάκρι τον τότε δείξόν με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώς η τεκούσα, τό θείον θεοχαρίτωτε, τήν σκοτισθείσαν ψυχήν μου ταίς παραβάσεσι, φώτισον δέομαι, καί σκότους αιωνίου, ελεύθερόν με, δείξον, όπως Σέ μεγαλύνω, καί δοξάζω αειμακάριστε.

Απόστιχα τών Αίνων Κατανυκτικά

Ως τήν συκήν τήν άκαρπον, μή εκκόψης με Σωτήρ τόν αμαρτωλόν, αλλ' επί πολλώ τώ έτει, κατάνυξίν μοι δώρησαι, αρδεύων μου τήν ψυχήν, τοίς δάκρυσι τής μετανοίας, ίνα καγώ, καρπόν προσενέγκω σοι ελεημοσύνης.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Ως Ήλιος υπάρχων δικαιοσύνης, φωταγώγησον τάς καρδίας, τών σοί βοώντων, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Εν μέσω τού σταδίου τών παρανόμων, αγαλλόμενοι ανεβόων οι Αθλοφόροι, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σήμερον γρηγορεί ο Ιούδας

Εύρατο εκ γαστρός στειρευούσης, θεολογείν τόν εν σπλάγχνοις σου, Θεόν Λόγον Κόρη, Φωνή η τού Λόγου εν τοίς ασπασμοίς σου, τήν χάριν ευρούσα, όθεν Θεοτόκον σε, μητρός τή γλώσση έκραζε, δι' αυτής υστέρημα, πληρούσα τής φύσεως, καί οργάνων στέρησιν, δι' ών διαρθρούνται τά νοήματα.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ωραίος ήν, καί καλός εις βρώσιν, ο εμέ θανατώσας καρπός, Χριστός εστι τό ξύλον τής ζωής, εξ ού φαγών ου θνήσκω, αλλά βοώ σύν τώ Ληστή. Μνήσθητί μου Κύριε, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Τά τραύματα, τής εμής καρδίας, τά ανίατα Κύριε, ιάτρευσον ως μόνος ιατρός, ψυχών τε καί σωμάτων, καί βηματίζειν με ορθώς, πάντοτε ευόδωσον, τάς σωτηριώδεις οδούς.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ο προδραμών τής δικαιοσύνης, τού Ηλίου Χριστού Βαπτιστά, τόν λύχνον τής ψυχής μου τόν τη πολλή, κακία εσβεσμένον, άναψον θείαις προσευχαίς, όπως μακαρίζω σε, πάντοτε σωζόμενος.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Αθλήσαντες καί στεφανωθέντες, τόν εχθρόν κατησχύνατε, καί νύν περιπολείτε τούς ουρανούς, φωτός αδιαδόχου, αποπληρούμενοι σοφοί, Μάρτυρες πρεσβεύοντες, υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα...

Ιάτρευσον τής ψυχής μου τά πάθη, τά ανίατα θεία Τριάς, καί ρύσαί με γεέννης καί πειρασμών, η εν μιά θεότητι, δοξαζομένη ευσεβώς, καί τήν αιωνίαν, μοι Βασιλείαν δώρησαι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Εχώρησας αστενοχωρήτως, εν γαστρί τόν αχώρητον, όν πάντοτε δυσώπει Μήτηρ αγνή, στενοχωρίας πάσης, καί παθών επαγωγής, ρύσασθαι τούς δούλους σου, πόθω σε δοξάζοντας.