Στιχηρά Προσόμοια τών Αποστόλων

Ήχος βαρύς

Ουκ έτι κωλυόμεθα

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Ο φθόγγος τών αγίων Αποστόλων, εις τά πέρατα διεξήλθε τής οικουμένης, Κύριε δόξα σοι.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Ευωδία οφθέντες Θεού τού Λόγου, Πανσεβάσμιοι μυρίσατέ με, οσμή τού Πνεύματος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Ουράνιον πολίτευμα κεκτημένοι, τά ουράνια φρονείν με διδάξατε, καί λαλείν τά θεία Θεού θελήματα.

Έτερα, τού αγίου Νικολάου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Ώσπερ ερρύσω Πάτερ τούς στρατηλάτας, θνήσκειν μέλλοντας, δι' εντεύξεως καί νύν ωσαύτως ημάς διάσωσον.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Τούς πίστει σε καί πόθω προσκαλουμένους, καί τιμώντάς σε πανσεβάσμιε Ιεράρχα, ρύσαι τών θλίψεων.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Λοιμού, σεισμού, καί θλίψεων, καί ανάγκης, ελευθέρωσον τούς ικέτας σου, Ιεράρχα, σοφέ Νικόλαε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Παρθένον σε γινώσκομεν μετά τόκον, απειράνδρως γάρ σύ εκύησας τόν Σωτήρα, ώ πρέσβευε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Απόστιχα Αποστολικά

Απόστολοι ένδοξοι, στύλοι τών Εκκλησιών, τής αληθείας κήρυκες, λαμπάδες υπάρχοντες φαειναί, υμείς τώ πυρί τού πνεύματος, πασαν τήν πλάνην εφλέξατε, ανθρώπων τό γένος εφωτίσατε, διό ικετεύσατε δεόμεθα, τώ Σωτήρι καί Θεώ ημών, ειρηνεύσαι τόν κόσμον, καί σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Απόστολοι τού Χριστού, εργάται τού Σωτήρος, Σταυρόν γάρ ώσπερ άροτρον, εν τοίς ώμοις φέροντες, κεχερσωμένην τήν γήν, τής τών ειδώλων πλάνης εκκαθάραντες, καί πίστεως τόν λόγον σπείραντες, αξίως τιμάσθε, άγιοι τού Χριστού Απόστολοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Πανεύφημοι Μάρτυρες, θρέμματα πνευματικά, ολοκαυτώματα λογικά, θυσία δεκτή, ευάρεστος τώ Θεώ, υμάς ουχ η γή κατέκρυψεν, αλλ' ουρανός υπεδέξατο, Αγγέλων συμμέτοχοι γεγόνατε, μεθ' ών ικετεύσατε δεόμεθα, τώ Σωτήρι καί Θεώ ημών, ειρηνεύσαι τόν κόσμον, καί σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Λύτρωσαι Θεοτοκε, τών συνεχουσών ημάς αμαρτιών, ότι άλλην ελπίδα οι πιστοί ουκ έχομεν, ειμή σέ, καί τόν εκ σού τεχθέντα Θεόν.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά. Ήχος βαρύς

Γεωργούς τού αγρού σου ανέδειξας, τους Αποστόλους σου Κύριε, εκτεμόντας τά είδωλα, διό σε τόν Σωτήρα, εις τά έθνη κηρύξαντες, ευσεβώς εμεγάλυναν.

Μαθηταί τού Κυρίου πανεύφημοι, οι τήν υφήλιον πάσαν, ως πυρσοί καταυγάσαντες, εν σκότει με παθών καί πταισμάτων υπάρχοντα, φωτισθήναι πρεσβεύσατε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο καρπός τής κοιλίας σου Άχραντε, τών προφητών υπάρχει, καί τού νόμου τό πλήρωμα, διό σε Θεοτόκον, εν επιγνώσει δοξάζοντες, ευσεβώς μεγαλύνομεν.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Φωστήρες υμείς όντες τού κόσμου, Απόστολοι Κυρίου, απαστράπτετε αεί τόν λόγον τοίς πιστοίς, απελαύνοντες σφοδρώς, τής πλάνης τήν αχλύν, διόπερ καί φωτίζετε τά έθνη τώ βαπτίσματι, ως κήρυκες τής Τριάδος όντες αεισέβαστοι.

Προφήται προεκήρυξαν, Απόστολοι εδίδαξαν, Μάρτυρες ωμολόγησαν, καί ημείς επιστεύσαμεν, ότι σύ εί Χριστέ, ο Υιός τού Θεού, ο λυτρωτής τού κόσμου.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ουρανόν επί γής Σέ εκήρυξαν, καινοφανή Παρθένε, οι αυτόπται τής χάριτος, Θεόν τόν επουράνιον εν γαστρί σου χωρήσασαν, ουρανούντα τό πρόσλημμα.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Έτερα Καθίσματα

Τήν τής γής επί τής γής, δόξαν ουκ ηγαπήσατε ένδοξοι, Θεόν τόν επουράνιον, τοίς ανθρώποις κηρύξαντες, τούτω πάντας ηγάγετε.

Μαρτυρικόν

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, τόν εχθρόν ετροπώσαντο, καί τήν πλάνην τών ειδώλων κατήσχυναν, καθοπλισάμενοι τού Σταυρού τήν δύναμιν, διό καί σύν Αγγέλοις ανυμνούντές σε, κραυγάζουσι τόν επινίκιον ύμνον, δοξολογούντές σε, Χριστέ. Αυτών ταίς ικεσίαις, δώρησαι ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο καρπός τής γαστρός σου Θεόνυμφε, τοίς ανθρώποις εδείχθη, σωτηρίας πρόξενος, διό σε Θεοτόκον, γνώμη καί γλώσση δοξάζοντες, οι πιστοί μεγαλύνομεν.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων

Ωδή α' Ήχος βαρύς

Ο Ειρμός

Νεύσει σου πρός γεώδη, αντιτυπίαν μετήχθη, η πρίν ευδιάχυτος, υδάτων φύσις Κύριε, όθεν αβρόχως πεζεύσας, άδει Ισραήλ σοι, ωδήν επινίκιον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεύσεσι πρός τό θείον, θεοειδείς γεγονότες, Θεούς συνετρίψατε, αθέων καί πρός ένθεον, πάντας ηγείρατε πόθον, τούς πεπιστευκότας, Θεώ Πανσεβάσμιοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άλας ως πεφυκότες, πάσης τής γής θεηγόροι, Κυρίου Απόστολοι, τήν σηπεδόνα στήσατε, πάσαν τής εμής καρδίας, καί μεμωραμένην, δεινώς θεραπεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πάντων ηνίκα μέλλη, εν τή δευτέρα ελεύσει, σύν υμίν καθέζεσθαι, Κριτής ο δικαιότατος, θείοι Απόστολοι τότε, πάσης καταδίκης, ημάς εκλυτρώσασθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Άχραντε Θεοτόκε, σύν ασωμάτοις Αγγέλοις, Προφήταις καί Μάρτυσι, καί Αποστόλοις πρέσβευε, όπως άφεσιν πταισμάτων, λάβωμεν Παρθένε, καί πλούσιον έλεος.

Κανών τού Αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχίς

Δέχου δέησιν εβδόμην, Νικόλαε, τού Ιωσήφ

Ο Ειρμός

Τώ συνεργήσαντι Θεώ, Μωϋσή εν Αιγύπτω, εξαγαγείν τόν Ισραήλ, αυτώ μόνω άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Δεδοξασμένην επί γής, μετελθών πολιτείαν, τούς σέ δοξάζοντας, μετόχους Νικόλαε, τής εκεί δόξης ποίησον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν τώ πελάγει τού φθαρτού, διαπλέοντες βίου, πειρασμών κύμασι, Παμμάκαρ κυκλούμεθα, εξ ών ημάς διάσωσον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Χείρά μοι όρεξον αεί, βοηθείας καί πάντων, Πάτερ Νικόλαε, εχθρών ορωμένων τε, καί αοράτων λύτρωσαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο τούς αϋλους λειτουργούς, Θεοτόκε ποιήσας, εκ σού γεγέννηται, δι' έλεον άφατον, ανθρώποις καθορώμενος.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο κατ' αρχάς τούς ουρανούς, παντοδυνάμω σου Λόγω, στερεώσας Κύριε Σωτήρ, καί τώ παντουργώ καί θείω Πνεύματι, πάσαν τήν δύναμιν αυτών, εν ασαλεύτω με πέτρα, τής ομολογίας σου στερέωσον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Βέλη Χριστού τού δυνατού, ηκονημένα δειχθέντες, τών βελών με τών τού πονηρού, σοφοί Μαθηταί τού Λόγου ρύσασθαι δέομαι, καί πληγωθείσαν χαλεπώς, τής αμαρτίας ρομφαία, τήν εμήν καρδίαν θεραπεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως ουρανοί δόξαν Θεού, καθάφησίν ο Προφήτης, διηγείσθε θείοι Μαθηταί, τρανούντες αυτού τήν θείαν σάρκωσιν, καί τά παθήματα σαφώς, δι' ών παθών καί θανάτου, πάντες καί φθοράς απελυτρώθημεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Απατηθέντα με δεινώς, καί τής στολής γυμνωθέντα, τής ενθέου θείοι Μαθηταί, στολαίς με φωτός φαιδρύναι σπεύσατε, οι τού εχθρού τάς μηχανάς, απογυμνώσαντες πίστει, καί τούτον αισχύνην επενδύσαντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο τάς Δυνάμεις ουρανών, καθυποστήσας τώ λόγω, ο Προφήταις χάριν παρασχών, καί τοίς Μαθηταίς, καί πάσι Μάρτυσι, τούτων πρεσβείαις ο Θεός, καί τής αχράντου Μητρός σου, σώσον πάντας, οίκτειρον ως εύσπλαγχνος.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Στερέωμά μου γενού ο λόγω στερεώσας τούς ουρανούς καί εδράσας, τήν γήν επί τών υδάτων, καί ρύσαι ο Θεός, πάσης περιστάσεως.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Υπέρ τής οικουμένης, προσφέρων ικεσίας, από πάσης ανάγκης, καί θλίψεων μυρίων, περίσωζε ημάς, άγιε Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Δεδεμένους αφύκτω, φρουρά ως ελυτρώσω, τά δεσμά διαρρήξας, ευχαίς σου τών κακών μου, κατάλλαξον Θεώ, άγιε Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν νυκτί καί ημέρα, προστάτην σε καλούμεν, τάς ημών ικεσίας, προσάγαγε Κυρίω, φρουρών ημάς αεί, άγιε Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η λαβίς η τόν θείον, άνθρακα δεξαμένη, εν τοίς θείοις σου σπλάγχνοις, μηδόλως δέ φλεχθείσα, κατάφλεξον ημών, Πάναγνε τά πταίσματα.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Ο Πατρικούς κόλπους μή λιπών, καί καταβάς επί τής γής, Χριστέ ο Θεός, τό μυστήριον ακήκοα, τής οικονομίας σου, καί εδόξασά σε μόνε Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο τού Πατρός σύνθρονος Υιός, επί τής γής σωματωθείς ως άνθρωπος, εξελέξατο υμάς μαθητάς, αυτού τήν θεότητα, διαγγέλλοντας πάσι τοίς έθνεσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δημιουργοίς πάντων τών παθών, περιπεσών φρενοβλαβώς ο τάλας εγώ, τήν καρδίαν τετραυμάτισμαι, δέομαι ιάσασθε, ιατροί νοσούντων Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Από παθών ρύσασθε ημάς, από κινδύνων χαλεπών καί θλίψεων, από πάσης περιστάσεως, Απόστολοι ένδοξοι, καί τής πανωδύνου κολάσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τού Θεού Μήτηρ εκλεκτή, σύν Αποστόλοις ιεροίς καί Μάρτυσι, καί Προφήταις καθικέτευε, κινδύνων καί θλίψεων, καί πλημμελημάτων ρυσθήναί με.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Εκάλυψεν ουρανούς Χριστέ ο Θεός, εν τή σή οικονομία, η αρετή τής αφράστου, σοφίας σου Φιλανθρωπε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σοφία σου αμαυρών Αρείου τόν νούν, τόν αιρέσει σκοτισθέντα, τούς υπ' αυτού πλανωμένους, Νικόλαε διέσωσας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάτρευσον τά πολλά μου πταίσματα, ευπροσδέκτοις σου πρεσβείαις, Θεομακάριστε Πάτερ, καί τήν καρδίαν φώτισον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκρώσας τά τών παθών σκιρτήματα, υπ' αυτών με νεκρωθέντα, ταίς προσευχαίς σου παμμάκαρ, ζωώσας καινοποίησον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εκύησας εν σαρκί τόν Άχρονον, όν δυσώπει τών χρονίων, παθών ημάς λυτρώσασθαι, υμνούντας σε Πανάμωμε.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Κύριε ο Θεός μου, εκ νυκτός ορθρίσας σέ ικετεύω, παράσχου μοι άφεσιν, τών παραπτωμάτων μου, καί πρός φώς τών σών προσταγμάτων, τάς οδούς μου εύθυνον δέομαι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κύριε ο Θεός μου, ο τοίς Αποστόλοις σου τήν ειρήνην, πάλαι δωρησάμενος, τούτων παρακλήσεσι, τήν ειρήνην δώρησαι πάσι, καί πλημμελημάτων τήν άφεσιν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κύριε ο Θεός μου, ο Ληστήν καί Πόρνην ημαρτηκότας, διά υπερβάλλουσαν σώσας αγαθότητα, καί εμέ οίκτειρον καί σώσον, ταίς τών Αποστόλων δεήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κύριε ο Θεός μου, ο τεχθείς εκ Κόρης απειρογάμου, ταύτης παρακλήσεσι, καί τών Αποστόλων σου, ιλασμόν πταισμάτων μοι δίδου, καί μελλούσης ρύσαι κολάσεως.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ορθρίζει τό πνεύμά μου, πρός σέ ο Θεός, διότι φώς εί, καί τά σά προστάγματα, εγένοντο ιάματα, τοίς δούλοις σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Βουλεύματα Πάτερ συγκινούμενα, αεί καθ' ημών απαιδεύτων ανθρώπων, ταίς σαίς πρεσβείαις άπρακτα, απέργασαι Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Δεσμά τών κακών ημών διάρρηξον, ταίς σαίς προσευχαίς ο δεσμεύσας κακίαν, τού ψυχοφθόρου δράκοντος, πανάγιε Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Οι γνώμη αεί κατολισθαίνοντες, καί πλήθει δεινών συνεχόμενοι Πάτερ, προστάτην σε θερμότατον, Νικόλαε κεκτήμεθα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρία Κυρία πάσης κτίσεως, εχθρού αναιδώς, κυριεύειν ζητούντος, τήν ταπεινήν καρδίαν μου, Θεογεννήτορ λύτρωσαι.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ναυτιών τώ σάλω, τών βιοτικών μελημάτων, συμπλόοις ποντούμενος αμαρτίαις, καί ψυχοφθόρω θηρί προσριπτούμενος, ως ο Ιωνάς Χριστέ βοώ σοι. Εκ θανατηφόρου με βυθού ανάγαγε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τής αυτοσοφίας, θείοι Μαθηταί γεγονότες, Ελλήνων εμώραναν τήν σοφίαν, καί σοφιστήν τής κακίας απώλεσαν, καί τούς εν αγνοία πλανωμένους, φέγγει ευσεβείας οι σοφοί εφώτισαν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο τού Πέτρου πάλαι, δάκρυσι τό πταίσμα καθάρας, αυτού ταίς δεήσεσι, τής ψυχής μου, τά αναρίθμητα πταίσματα κάθαρον, διά τήν πολλήν σου ευσπλαγχνίαν, καί τήν υπερβάλλουσαν Χριστέ χρηστότητα.

Ο τούς Νινευϊτας, πάλαι μεταγνόντας οικτείρας, καμέ τή συνήθει σου ευσπλαγχνία, διά τών σών Αποστόλων ελέησον, καί μή διά πλήθος εγκλημάτων, πλήθει υποβάλης, Λυτρωτά κολάσεων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τό φώς τεκούσα, φώτισον τήν εσκοτισμένην, ψυχήν μου τοίς πάθεσι, καί δυσώπει, σύν Αποστόλοις Προφήταις καί Μάρτυσι, πάσης αμαρτίας, πάσης βλάβης, πάσης τής κακίας τού εχθρού ρυσθήναί με.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ο Ιωνάς εκ κοιλίας άδου εβόα, Ανάγαγε εκ φθοράς τήν ζωήν μου, ημείς δέ σοι βοώμεν, Παντοδύναμε Σωτήρ ελέησον ημάς.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηκύρωσας τήν τού θανάτου άδικον ψήφον, καί έσωσας συμπαθεία σου Πάτερ μέλλοντας αποθνήσκειν, ως θερμός υπερασπιστής τών καλούντων σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νοσήματα τών ψυχών ημών παύσον, καί στόματα ανοιγόμενα μάτην, κατά τών σέ ποθούντων, ιερώτατε Ποιμήν εναπόφραξον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νομήν πικράν δυσσεβείας Αρείου, ανέστειλας τώ φαρμάκω τών λόγων, τών σών Ιερομύστα, ορθοδόξων στηριγμός σύ γενόμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιάτρευσον ανιάτως νοσούσαν, Πανάμωμε, τήν αθλίαν ψυχήν μου, τού βίου ταίς απάταις, καί πολλών αμαρτιών επικλύσεσι.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Κάμινον Παίδες, πυρίφλεκτον πάλαι, δροσοβολούσαν υπέδειξαν, ένα Θεόν ανυμνούντες καί λέγοντες, ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Θεός, καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κάμινον πάλαι, πικράς αθεϊας, δρόσω τού θείου κηρύγματος, εναπεσβέσατε κράζοντες ένδοξοι, ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τής χαλεπής με, Χριστέ αμαρτίας, τής εν τώ άδη κολάσεως, τής εν γεέννη οδύνης εξάρπασον, καί σώσόν με δέομαι, ικεσίαις Λόγε τών Αποστόλων σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λόγου σαγήνη, βυθού αγνωσίας, οι τούς βροτούς σαγηνεύσαντες, βεβυθισμένον αμέτροις με πταίσμασι, καί κλυδωνιζόμενον, μαθηταί Χριστού διασώσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετά Μαρτύρων, Αγγέλων Οσίων, καί Αποστόλων Πανάμωμε, τόν σόν Υιόν εκδυσώπει καί Κύριον, σωθήναι τούς δούλους σου, πειρασμών, κινδύνων καί θλίψεων.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Κάμινον καιομένην, εδρόσισας Σωτήρ, Παίδας δέ διέσωσας, υμνούντας καί λέγοντας. Ευλογητός εί εις τούς αιώνας Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κόσμος τής Εκκλησίας γενόμενος Σοφέ, πάσης ακοσμίας με παθών ατίμων λύτρωσαι, τόν Ευεργέτην παντός τού κόσμου, εκδυσωπών Ιεράρχα αεί.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Όμβροις τών πρεσβειών σου Νικόλαε σοφέ, πάντων ημών άρδευσον, καρδίας όπως φέρωμεν, καρπούς αξίους τής μετανοιας, καί λάβωμεν θεόθεν τήν άφεσιν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λάμπρυνον σαίς πρεσβείαις ημών τούς λογισμούς, πίστει επορθρίζοντας, καί τόν Θεόν δοξάζοντας, καί σέ τόν τούτου ανυμνούντας, αληθή Ιεράρχην Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Άπασα γλώσσα πίστει δοξάζει σε Αγνή, δόξαν χρηματίζουσαν, καί καύχημα τού γένους ημών, καί οδηγίαν τών πλανωμένων, Θεοτόκε πανύμνητε.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Άφλεκτος πυρί εν Σινά προσομιλούσα, Βάτος Θεόν εγνώρισε, τώ βραδυγλώσσω καί δυσήχω Μωσεί, καί Παίδας ζήλος Θεού, τρείς αναλώτους έν πυρί, υμνωδούς έδειξε. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άνθρακες πυρί, νοητώ προσαναφθέντες, ώσπερ καλάμην άπασαν, ειδώλων πλάνην απετέφρωσαν, οι τού Χριστού Μαθηταί, καί κατεφώτισαν πιστών ψυχάς κραυγάζοντες. Πάντα τα έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν εσβεσμένην μου ψυχήν τή αμαρτία, τήν σκοτισθείσαν πάθεσι, τής ατιμίας νύν καρδίαν μου, φωτίσατε τού φωτός, τού αϊδίου κοινωνοί θείοι Απόστολοι, όπως κραυγάζω. Τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν πληγωθείσάν μου ψυχήν τοίς ιοβόλοις, τού αλαζόνος δήγμασιν, ο τάς πληγάς σαρκί δεξάμενος, ιάτρευσον προσευχαίς, τών ιερών σου Μαθητών, καί σώσόν με ψάλλοντα. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Άφλεκτος τεκούσα τό πύρ διεφυλάχθης, Παρθένε απειρόγαμε, διό ικέτευε όν έτεκες, σύν Ασωμάτων χοροίς, καί Αποστόλοις, τούς πιστώς σωθήναι ψάλλοντας. Πάντα τά έργα τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τούς εν καμίνω παίδας μιμούμενοι, οι τού Πνεύματος τήν δρόσον δεξάμενοι, εν πίστει κραυγάζομεν, Ευλογείτε τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν Μύροις τό μυρίπνοον σώμά σου, πανάγιε Νικόλαε κείμενον, μύρα τοίς προστρέχουσιν, αναβλύζει καί παύει, ανθρώπων νοσήματα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τού κόσμου σε προστάτην ανέδειξεν, ο κόσμου ποιητής τε καί Κύριος, διό τοίς καλούσί σε, εν ανάγκαις ευρίσκη, ρύστης ετοιμότατος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ουκ έστιν ός καλεί σε εν θλίψεσι, καί θάττον ουχ ευρίσκει παράκλησιν, διό σου δεόμεθα. Πάντα πόνον, Παμμάκαρ ημών επικούφισον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υμνεί σε πασα γλώσσα δοξάζουσα, Θεόν τόν υπερύμνητον τέξασαν, Παρθένε Θεόνυμφε, όν δυσώπει απαύστως, σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Μή τής φθοράς διαπείρα κυοφορήσασα, καί παντεχνήμονι Λόγω σάρκα δανείσασα, Μήτερ απείρανδρε, Παρθένε Θεοτόκε, δοχείον τού αστέκτου, χωρίον τού απείρου, Πλαστουργού σου, σέ μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ισχύς αφήρηται πάσα τού κοσμοκράτορος, τήν γάρ ισχύν ωπλισμένοι τού Παντοκράτορος, οι παμμακάριστοι Απόστολοι καί θείοι, καθείλον παρατάξεις, καί έσωσαν τής τούτου, κακουργίας πάντα τά πέρατα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως ποταμοί τής πηγαίας Πνεύματος χάριτος, ύδασι θείων δογμάτων επικλυζόμενοι, πάσαν ηρδεύσα καί ταύτε, Απόστολοι τήν κτίσιν, την καρποφόρον, ειργάσασθε πανσόφως, όθεν πάντοτε μακαρίζεσθε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύν τοίς σεπτοίς Αποστόλοις ανευφημήσωμεν, τούς ιερούς Αθλοφόρους καί εκβοήσωμεν. Δέσποτα Κύριε, ταίς τούτων ικεσίαις, καί τών σών Αποστόλων, ειρήνευσον τόν κόσμον, καί παντοίων κινδύνων λύτρωσαι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η γή τοίς θείοις λειψάνοις καθαγιάζεται, τών ευκλεών Αποστόλων εν θείω Πνεύματι, τών πρωτοτόκων δέ, η άνω Εκκλησία, τοίς πνεύμασι τοίς τούτων, φαιδρύνεται απαύστως, διών Σώτερ πάντας οικτείρησον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτεινοτάτην λαμπάδα μέσον σε έχουσαι, χοροστασίαι Μαρτύρων καί Αποστόλων Αγνή, φώς απαστράπτουσαν, ενθέων χαρισμάτων, φωτίζονται αϋλως, καί πάντας τούς εν πίστει, μεγαλύνοντάς σε φωτίζουσι.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τήν υπέρ φύσιν Μητέρα, καί κατά φύσιν Παρθένον, τήν μόνην εν γυναιξίν Ευλογημένην, άσμασι μυστικοίς, οι πιστοί μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιχνηλατήσας τούς τρόπους, τών ιερών Αποστόλων, τήν αυθεντίαν αυτών κατεκληρώσω, ως ιεράρχης σεπτός, αξιάγαστε Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ζηλωτήν ένΘεόν σε, καί βοηθόν κατά πάντα, τών σέ καλούντων θερμώς εις πάντα κόσμον, Παμμάκαρ ο ποιητής, περιβόητον ανέδειξε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συντετριμμένη καρδία, αναβοώμέν σοι Πάτερ, Παραμυθία ημών γενού, τάς θλίψεις, σκεδάζων διηνεκώς, τών ψυχών ημών Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Η εκτομή τού θανάτου, καθάπερ πέλεκυς δένδρω, επίκειταί σοι ψυχή, μή ούν αμέλει, τής μετανοίας καρπούς, επιδείξαι προθυμήθητι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φέρεις τόν φέροντα πάντα, εν ταίς αγίαις χερσί σου, όν εκδυσώπει Αγνή τού αλλοτρίου, τής κακουργίας ημάς, αχειρώτους περισώζεσθαι.

Απόστιχα τών Αίνων, Αποστολικά

Απόστολοι του Χριστού, εργάται τού Σωτήρος. Σταυρόν γάρ ώσπερ άροτρον, εν τοίς ώμοις φέροντες, κεχερσωμένην τήν γήν, τής τών ειδώλων πλάνης εκκαθάραντες, πίστει τόν λόγον σπείραντες, αξίως τιμάσθε, άγιοι τού Χριστού Απόστολοι.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Απόστολοι ένδοξοι, στύλοι τών Εκκλησιών, τής αληθείας κήρυκες, λαμπάδες υπάρχοντες φαειναί, υμείς τώ πυρί τού Πνεύματος, πάσαν τήν πλάνην εφλέξατε, ανθρώπων τό γένος εφωτίσατε, καί νύν ικετεύσατε δεόμεθα, τώ Σωτήρι καί Θεώ ημών, ειρηνεύσαι τόν κόσμον, καί σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Εν πνέοντες, πρός έν βλέποντες, οι αθλοφόροι Μάρτυρες, μίαν οδόν ζωής ευράμενοι, τόν υπέρ Χριστού θάνατον, ζηλοτυπούντες αλλήλων τήν τελευτήν, ώ τού θαύματος! ώσπερ θησαυρούς, τάς βασάνους προαρπάζοντες, πρός αλλήλους έλεγον. Ότι κάν μή νύν αποθάνωμεν, τεθνηξόμεθα πάντως, καί τή γενέσει τά οφειλόμενα λειτουργήσομεν, ποιήσωμεν τήν ανάγκην φιλοτιμίαν, τό κοινόν ίδιον ηγησώμεθα, θανάτω ζωήν ωνησάμενοι. Ταίς πρεσβείαις αυτών ο Θεός, ελέησον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σήμερον γρηγορεί ο Ιούδας

Γέγονα καταγώγιον οίμοι, τών ηδονών ο πανάθλιος! Γέλως ούν ορώμαι, αεί τοίς εχθροίς μου, όθεν σοι προσπίπτω αγία Παρθένε, ίδε μου τήν θλίψιν, καί βοήθειάν μοι όρεξον, καί δακρύοις κάθαρον, καί ρύσαί με δέομαι, καί καταισχυνθείησαν, οι χαίροντες Αγνή τή απωλεία μου.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ωραίος ήν καί καλός εις βρώσιν, ο εμέ θανατώσας καρπός, Χριστός εστι τό ξύλον τής ζωής, εξ ού φαγών ου θνήσκω, αλλά βοώ σύν τώ Ληστή. Μνήσθητί μου Κύριε, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Εκ τού βυθού τού τής απιστίας, τών εθνών τάς αγέλας σοφοί, ηγρεύσατε πρός πίστιν Θεοτερπή, καί νοητή τραπέζη, οψώνιον πολυτελές, πάντας προσηγάγετε, ένδοξοι Απόστολοι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Τόν σκοτασμόν τής δεινής απάτης, τώ φωτί τού κηρύγματος, διώξαντες καρδίας τών ευσεβών, Απόστολοι Κυρίου, κατεφωτίσατε σαφώς, όθεν υμάς άσμασι, θείοις μακαρίζομεν.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τεμνόμενοι μεληδόν τώ ξίφει, Αθληταί θείοι άτμητοι, εμείνατε αγάπης τού Λυτρωτού, πρός όν αναδραμόντες, νύν κατοικείτε εν χαρά, πάντα τά ουράνια, δόξη απαστράπτοντες.

Δόξα...

Ο κάκιστος καί φθορεύς τού γένους, τών ανθρώπων κατέχει με, πρεσβείαις τών κηρύκων η πανσθενής, Τριάς εξάρπασόν με, εκ τού φάρυγγος αυτού, ίνα μεγαλύνω σου, τό άμετρον έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόν σύνθρονον τώ Πατρί Παρθένε, εξ αγνών σου αιμάτων σεμνή, προήγαγες φορούντα σάρκα θνητήν, όπως αθανατίση, τήν ουσίαν τών βροτών, όθεν κατά χρέος σε, πάντες μακαρίζομεν.