Στιχηρά
Μαρτυρικά
Ήχος βαρύς
Στίχ.
α'. Εάν
ανομίας
παρατηρήσης,
Κύριε, Κύριε
τίς υποστήσεται;
ότι παρά σοί ο
ιλασμός εστιν.
Άγιοι
Μάρτυρες, οι
καλώς
αθλήσαντες,
καί στεφανωθέντες,
πρεσβεύσατε
πρός Κύριον,
ελεήθήναι τάς
ψυχάς ημών.
Στίχ.
β'. Ένεκεν
τού ονόματός
σου υπέμεινά
σε, Κύριε, υπέμεινεν
η ψυχή μου εις
τόν λόγον σου,
ήλπισεν η ψυχή
μου επί τόν
Κύριον.
Καταφρονήσαντες
πάντων τών επί
γής, άνιοι
Μάρτυρες. καί
εν σταδίω τόν
Χριστόν
ανδρειως
κηρύξαντες,
αμοιβάς τών
βασάνων, παρ'
αυτού
εκομίσασθε,
αλλ' ως έχοντες
παρρησίαν,
αυτόν
ικετεύσατε, ως
Θεόν
παντοδύναμον, τάς
ψυχάς ημών
σώσαι, τών εις
υμάς
προστρεχόντων δεόμεθα.
Στίχ.
γ'. Από
φυλακής πρωϊας
μέχρι νυκτός,
από φυλακής
πρωϊας
ελπισάτω
Ισραήλ επί τόν
Κύριον.
Πανεύφημοι
Μάρτυρες,
θρέμματα
πνευματικα,
ολοκαυτώματα
λογικά, θυσία
δεκτή,
ευάρεστος τώ
Θεώ, υμάς ουχ η
γή κατέκρυψεν,
αλλ' ουρανός
υπεδέξατο.
Αγγέλων
συμμέτοχοι
γεγόνατε, μεθ'
ών ικετεύσατε
δεόμεθα, τώ
Σωτήρι καί Θεώ
ημών,
ειρηνεύσαι τόν
κόσμον, καί σώσαι
τάς ψυχάς ημών.
Έτερα
Προσόμοια,
Δεσποτικά
Ουκ έτι
κωλυόμεθα
Στίχ.
δ'. Ότι
παρά τώ Κυρίω
τό έλεος, καί
πολλή παρ' αυτώ,
λύτρωσις. καί
αυτός
λυτρώσεται τόν
Ισραήλ έκ
πασών τών
ανομιών αυτού.
Σώτερ
μή καταισχύνης
με, όταν έλθης
κρίναι κόσμον
άπαντα, τόν
αισχύνης έργα
ποιήσαντα.
Στίχ.
ε'.
Αινείτε τόν
Κύριον πάντα
τά έθνη,
επαινέσατε αυτόν,
πάντες οι λαοί.
Αμέτρητά
σοι πταίσας,
αμετρήτους
κολάσεις εκδέχομαι,
ο Θεός μου
οίκτειρον καί
σώσόν με.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
ς'. Ότι
εκραταιώθη τό
έλεος αυτού εφ' ημάς,
καί η αλήθεια
τού Κυρίου
μένει εις τόν
αιώνα.
Άγιοι
Μάρτυρες, οι
καλώς
αθλήσαντες,
καί στεφανωθέντες,
πρεσβεύσατε
πρός Κύριον,
ελεηθήναι τάς
ψυχάς ημών.
Ανάπαυσον
τούς πίστει
κεκοιμημένους,
εν αυλαίς σου
Δέσποτα, καί
Βασιλείας σου
αξίωσον.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Μήτηρ
μέν εγνώσθης,
υπέρ φύσιν
Θεοτόκε,
έμεινας δέ
Παρθένος, υπέρ
λόγον καί
έννοιαν, καί τό
θαύμα τού
τόκου σου,
ερμηνεύσαι
γλώσσα ου
δύναται,
παραδόξου γάρ
ούσης τής
συλλήψεως
Αγνή,
ακατάληπτός
εστιν ο τρόπος
τής κυήσεως,
όπου γάρ βούλεται
Θεός, νικάται
φύσεως τάξις.
Διό σε πάντες Μητέρα
τού Θεού
γινώσκοντες,
δεόμεθά σου
εκτενώς,
πρέσβευε, τού
σωθήναι τάς
ψυχάς ημών.
Απόστιχα,
Δεσποτικόν
Στίχ.
Μνησθήσομαι
τού ονόματός
σου εν πάση
γενεά καί γενεά.
Δόξα
σοι Χριστέ ο
Θεός, Αποστόλων
καύχημα,
Μαρτύρων
αγαλλίαμα, ών
τό κήρυγμα,
Τριάς η
ομοούσιος.
Νεκρώσιμα
Στιχ. Άκουσον,
θύγατερ, καί
ίδε, καί κλίνον
τό ούς σου, καί
επιλάθου τού
λαού σου καί
τού οίκου τού
Πατρός σου.
Κατ'
εικόνα σήν καί
ομοίωσιν,
πλαστουργήσας
κατ' αρχάς τόν
άνθρωπον, εν
Παραδείσω
τέθεικας,
κατάρχειν σου
τών κτισμάτων,
φθόνω δέ
διαβόλου
απατηθείς, τής
βρώσεως μετέσχε,
τών εντολών
σου παραβάτης
γεγονώς, διό
πάλιν αυτόν
εις γήν εξ ής
ελήφθη,
κατεδίκασας
επιστρέφειν
Κύριε, καί αι
τείσθαι τήν
ανάπαυσιν.
Στιχ. Τό πρόσωπόν
σου
λιτανεύσουσιν
οι πλούσιοι
τού λαού.
Ανάπαυσον
Σωτήρ ημών
ζωοδότα, ούς
μετέστησας αδελφούς
ημών, εκ τών
προσκαίρων,
κράζοντας,
Κύριε δόξα σοι.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Όρος
θείον άγιον,
είδέ σε ο
Δανιήλ, καί
Ησαϊας δέ ο σοφός,
Μητέρα Θεού
εκήρυξέ σε
Σεμνή, Θεόν εν
σαρκί
χωρήσασαν, τόν
Αδάμ πλαστουργήσαντα,
όν τά
Χερουβείμ
ετρόμαξαν
σαρκούμενον,
υμνούντα καί
δοξάζοντα,
ασιγήτω
τρισαγία φωνή,
αλλά τούτον
αίτησαι,
σωθήναι τάς
ψυχάς ημών.
Μετά τήν α'
Στιχολογίαν
Καθίσματα
Μαρτυρικά.
Ήχος βαρύς
Οι
Μάρτυρές σου
Κύριε, τόν
εχθρόν
ετροπώσαντο,
καί τών
ειδώλων τήν
πλάνην
κατήργησαν,
καθοπλισάμενοι
τού Σταυρού
τήν δύναμιν,
διό καί σύν
Αγγέλοις ανυμνούντες,
κραυγάζουσι
τόν επινίκιον
ύμνον, δοξολογούντές
σε Χριστέ.
Αυτών ταίς
ικεσίαις,
δώρησαι ημίν
τό μέγα έλεος.
Οι
Άγιοί σου
Κύριε, επί τής
γής
αγωνισάμενοι,
τόν εχθρόν
κατεπάτησαν,
καί τών
ειδώλων τήν
πλάνην κατήργησαν,
διό καί τούς
στεφάνους,
παρά σού
εκομίσαντο,
τού
φιλανθρώπου
Δεσπότου, καί
ελεήμονος Θεού,
τού παρέχοντος
τώ κόσμω τό
μέγα έλεος.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Ως τής
ημών
Αναστάσεως
θησαύρισμα,
τούς επί σοί πεποιθότας
Πανύμνητε, εκ
λάκκου καί
βυθού πταισμάτων
ανάγαγε, σύ γαρ
τούς
υπευθύνους τή
αμαρτία, έσωσας
τεκούσα τήν
σωτηρίαν, η πρό
τόκου
Παρθένος, καί
εν τόκω
Παρθένος, καί
μετά τόκον
πάλιν ούσα
Παρθένος.
Έτερα
Καθίσματα,
μετά τόν
άμωμον
Μαρτυρικόν
Άγιοι
πρεσβεύσατε,
άφεσιν δοθήναι
ημίν, τών πλημμελημάτων
ημών, καί τών
προσδοκωμένων
δεινών, ρυσθήναι
ημάς, καί
πικρού θανάτου
δεόμεθα.
Νεκρώσιμον
Ο
θάνατός σου
Κύριε, τοίς
νεκροίς ζωήν
εξήνθησε, τόν
γάρ άδην
εσκύλευσας,
ανακαλύπτων
τούς εν σκότει
καθεύδοντας,
διό σε Ζωοδότα,
ως Θεόν
ικετεύομεν.
Ούς εξ ημών
προσελάβου,
μετά Δικαίων
ανάπαυσον,
όπως εύρωσιν
εν κρίσει, τό
μέγα έλεος.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Χαίρε
η τόν αχώρητον εν
ουρανοίς,
χωρήσασα εν
μήτρα σου.
Χαίρε Παρθένε τών
Προφητών τό
κήρυγμα, εξ ής
έλαμψεν ο
Εμμανουήλ.
Χαίρε Μήτηρ
Χριστού τού
Θεού.
Κανών εις
Μάρτυρας,
Οσίους,
Ιεράρχας, καί
εις Κοιμηθέντας,
ού η
Ακροστιχίς
Χορούς ανυμνώ
Ποιμένων καί
Μαρτύρων, εγώ ο
Ιωσήφ
Ωδή α'
Ήχος βαρύς
Ο Έιρμός
Τώ
συνεργήσαντι
Θεώ, Μωϋσή εν
Αιγύπτω,
εξαγαγείν τόν
Ισραήλ, αυτώ
μόνω άσωμεν,
ότι
δεδόξασται.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Χορός
Μαρτύρων
απλανών, πάσαν
πλάνην
νικήσας, τού
πολεμήτορος,
χορεύει γηθόμενος,
πρό προσώπου
τού Κτίσαντος.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Οι
Ιεράρχαι τού
Χριστού, καί οι
Όσιοι πάντες,
αγωνισάμενοι,
τρυφής
ηξιώθησαν,
αιωνίου εν
χάριτι.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ρύσαι
ημάς πάσης
οργής,
Προφητών καί
Οσίων, καί
Γυναικών ιερών,
Χριστέ
παρακλήσεσι,
καί σώσον τάς
ψυχάς ημών.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ο
διαπλάσας με
εκ γής, καί εις
γήν πάλιν Λόγε,
καθυποστρέφειν
με, κελεύσας
ανάπαυσον, ούς
εν πίστει
μετέστησας.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Υπεραγία
η Θεόν,
υπεράγιον
Λόγον,
αποκυήσασα,
αγίασον
άπαντας, τούς
πίστει σε
δοξάζοντας.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας,
ού η
Ακροστιχίς
Κανών τόν
αυτόν έβδομος
σκοπόν φέρων
Ο Ειρμός
Νεύσει
σου πρός γεώδη,
αντιτυπίαν
μετήχθη, η πρίν
ευδιάχυτος,
υδάτων φύσις
Κύριε, όθεν
αβρόχως
πεζεύσας, άδει
Ισραήλ σοι,
ωδήν
επινίκιον.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Κόσμος
ωραϊσμένος,
τών αρετών
ταίς ιδέαις,
καί θείον
ανάθημα, τοίς
διαφόροις
κάλλεσι,
λάμπον ταίς
θεοσημείαις,
Μάρτυρες
Χριστώ, τώ Θεώ
προσηνέχθητε.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Αίγλης
τής απροσίτου,
καί τρισηλίου
λαμπάδος, τυχείν
καταξίωσον,
τούς
μεταστάντας
δούλους σου,
ένθα απέδρα
οδύνη, λύπη
στεναγμός,
πολυέλεε
Κύριε.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Νεκρώσει
Ζωοδότα,
κατακριθείσαν
τήν φύσιν, ζωή
ενυπόστατος,
υπάρχων Χριστέ
ήγειρας, όθεν
ως μόνος οικτίρμων,
πίστει τούς
πρός σέ,
μεταστάντας
ανάπαυσον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ώρθωσας
Παναγία, τήν
τής προμήτορος
πτώσιν, τεκούσα
τόν Κύριον, τόν
ταύτην
αναστήσαντα,
Λόγον τόν εν
τοίς
μνημείοις,
πνέοντα ζωήν,
εξουσία
θεότητος.
Ωδή γ'
Ο Ειρμός
Οι
ορθρίζοντες
Λόγε, εις δόξαν
σήν καί αίνον,
ανυμνούμεν
απαύστως, τόν
τύπον τού
Σταυρού σου, όν
έδωκας ημίν,
όπλον εις
βοήθειαν.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Συντριβόμενοι
λίθοις, καί
βόθροις
ομιλούντες, συνετρίψατε
πάσαν, τού
πλάνου
δυναστείαν,
καί άθραυστοι
τόν νούν,
εμείνατε
Άγιοι.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Αίγλη
θείων
δογμάτων, καί
αρετών ταίς
ακτίσιν, οι σοφοί
Ιεράρχαι,
πιστούς
φωταγωγούντες,
αιρέσεων αχλύν,
πάσαν
διεσκέδασαν.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Νεκρωθέντες
τώ κόσμω, οι
Οσιοί σου Λόγε,
υπερκόσμιον
όντως, ζωήν
κληρονομούσι,
δι' ών ημάς
Χριστέ,
άπαντας οικτείρησον.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Υπέρ
τών
μεταστάντων,
εν πίστει καί
ελπίδι, ικετεύομεν
πάντες, τόν
αγαθόν
Δεσπότην, τού
φείσασθαι
αυτών, εν ώρα
τής κρίσεως.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Μή
κενώσας τούς
κόλπους, τούς
Πατρικούς ο
Λόγος, σοίς εν
κόλποις ως
βρέφος,
κρατούμενος
ωράθη αρχήν εκ
σού λαβών,
Άχραντε ο
άναρχος.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Ο κατ'
αρχάς τούς
ουρανούς,
παντοδυνάμω
σου Λόγω, στερεώσας
Κύριε Σωτήρ,
καί τώ
παντουργώ καί
θείω Πνεύματι,
πάσαν τήν
δύναμιν αυτών,
εν ασαλεύτω με
πέτρα, τής
ομολογίας σου
στερέωσον.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών δούλων
σου.
Νεανικήν
καί σταθηράν,
τήν καρτερίαν
ανδρείως, οι
Μαρτύρων
έδειξαν χοροί,
τών γάρ
αικισμών τήν
ρύμην ήνεγκαν,
καί τών
βασάνων τάς
πληγάς, τής
ακηράτου σου
δόξης, Σώτερ
εφιέμενοι καί
τέρψεως.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Τής αιωνίου
σου ζωής, τών επ'
ελπίδι
θανέντων,
Ελεήμον πρόσδεξαι
ψυχάς, καί τών
ορεκτών καί
θείων εύσπλαγχνε,
κόλπων τού
θείου Αβραάμ,
ένδον σκηνώσας
Λαζάρω καί
τοίς εκλεκτοίς
σου
συναρίθμησον.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ο
καταβάς εξ
ουρανού, επί τό
σώσαι τό γένος,
τών ανθρώπων
εύσπλαγχνε Σωτήρ,
αϋλου φωτός
καί θείας
δόξης σου,
κατατρυφήσαι
καί χαράς, τούς
ευσεβώς
μεταστάντας,
τή σή ευσπλαγχνία
καταξίωσον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Νόμοι
τής φύσεως εν
σοί, τόν
απερίληπτον
Λόγον,
συλλαβούση
λέλυνται Αγνή,
καί νόμος ημίν
ο θείος
δέδοται, πάσι
τήν άφεσιν
διδούς, απεγνωσμένοις
πταισμάτων,
χάριτι τής
θείας
αγαθότητος.
Ωδή δ'
Ο Ειρμός
Τήν
ένσαρκον
παρουσίαν σου
Χριστέ,
πιστούμενος ο Προφήτης,
Αββακούμ
εκραύγαζε.
Δόξα τή δυνάμει
σου Κύριε.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Νευρούμενοι
τή πρός Κύριον
στοργή, οι
Μάρτυρες, εξενεύρισαν
εχθρού τήν
δύναμιν, όθεν
μακαρίζονται.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
θρέμματα τού
Ποιμένος καί
Αμνού,
μακάριοι,
Ιεράρχαι
λογικής
προέστητε, ποίμνης
θεία χάριτι.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Πολύφωτοι
ως αστέρες
αρετών,
λαμπρότητι,
κατηυγάσατε
πιστών
πληρώματα,
Όσιοι Πατέρες
ημών.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ομήγυρις
στερροτάτων
Γυναικών, καί
σύλλογος, τών αγίων
Προφητών
τετύχηκε, τών
εν ουρανοίς
αγαθών.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ικέτευε
όν εκύησας
Θεόν,
Πανύμνητε,
πειρασμών παντοδαπών
καί θλίψεων,
ρύσασθαι τήν
ποίμνην σου.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Ο
Πατρικούς
κόλπους μή
λιπών, καί
καταβάς επί
τής γής Χριστέ
ο Θεός, τό
μυστήριον
ακήκοα, τής
οικονομίας
σου, καί
εδόξασά σε
μόνε
Φιλάνθρωπε.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Αθλητικούς
πόνους
καρτερώς,
επιδειξάμενοι
Χριστέ οι
Μάρτυρες, τούς
στεφάνους
ανεδήσαντο,
τής δικαιοσύνης
σου, καί
εδόξασάν σου
τήν δύναμιν.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Υπερφυούς
δόξης σου
Χριστέ, τούς
μεταστάντας
ευσεβώς
αξίωσον, όταν
έλθης εν τή
δόξη σου, μετά
τών Αγγέλων
σου, ως Οικτίρμων
καί πολυέλεος.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Τρισσοφαούς
αίγλης αγαθέ,
καί ενιαίας
αστραπή θεότητος,
απολαύσαι
καταξίωσον,
τούς
προεκδημήσαντας,
καί δοξάζοντάς
σε Φιλάνθρωπε.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο
Πατρικούς
κόλπους μή
λιπών,
παρθενικοίς
κόλποις ο
Χριστός
αυλίζεται, καί
θανάτου
ελυτρώσατο, τούς
σέ
μακαρίζοντας,
Θεομήτορ μόνη
πανύμνητε.
Ωδή ε'
Ο Ειρμός
Ορθρίζει
τό πνεύμά μου
πρός σέ ο Θεός,
διότι φώς εί,
καί τά σά
προστάγματα,
εγένοντο
ιάματα, τοίς
δούλοις σου
Φιλάνθρωπε.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Μωλώπων
σαρκός
κατεφρονήσατε,
στερροί
Αθληταί καί
τούς μώλωπας
πάντων, ιάσθε
καί τά
τραύματα, τών προσερχομένων
υμίν.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ελάβετε
λύειν καί
δεσμείν επί
γής, τήν
εξουσίαν, Ιεράρχαι
τού Χριστού,
διό τά τών
κακών ημών, αεί
φορτία λύσατε.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Νοϊ
καθαρώ τώ Θεώ
ενούμενοι,
χοροί Ασκητών,
Προφητών καί
Δικαίων καί
Γυναικών, χορεύουσι,
χορείαν
ακατάλυτον.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
μόνος υπάρχων
πολυέλεος,
τούς πίστει
Χριστέ, μεταστάντας
τού βίου, τού
Παραδείσου
ποίησον, Φιλάνθρωπε
οικήτορας.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Νυμφών
ακατάλυτος
οφθείσα Θεού,
δυσώπει αυτόν,
Παναγία
Παρθένε, τού
νυμφώνος
οικήτορα, τού
νοητού γενέσθαι
με.
Έτερος εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Κύριε
ο Θεός μου, εκ
νυκτός
ορθρίσας σέ
ικετεύω, παράσχου
μοι άφεσιν, τών
παραπτωμάτων
μου, καί πρός
φώς τών σών
προσταγμάτων,
τάς οδούς μου
εύθυνον
δέομαι.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Νέκρωσιν
ζωηφόρον, διά
τών βασάνων
εξυφανθείσαν, πανεύφημοι
Μάρτυρες,
περιβεβλημένοι
φαιδρώς, ταίς
ψυχαίς τών
προκοιμηθέντων,
τήν θείαν
αιτήσασθε
άνεσιν.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Εκ τών
αδαπανήτων,
θησαυρών
προχέων τήν
ευσπλαγχνίαν,
ψυχάς άς
μετέστησας,
σύν τοίς
πρωτοτόκοις σου,
εν σκηναίς
ταίς
ακαταλύτοις,
ευδόκησον
Σώτερ
αυλίζεσθε.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Βάρος
αποθεμένους,
καί δεσμών
λυθέντας νύν
πρός τήν άvω, ζωήν τούς
οικέτας σου,
μεταβεβηκότας
Χριστέ, εντρυφάν
ταίς τών σών
Αγίων,
λαμπρότησι
Σώτερ ευδόκησον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Δέσποινα
Θεομήτορ, τών
εμών
πταισμάτων
λύσιν παράσχου,
καί δός μοι
συγχώρησιν,
τών
πλημμελημάτων μου,
η ζωήν τώ κόσμω
τεκούσα.
Πανάμωμε τήν
ενυπόστατον.
Ο Ειρμός
Ωδή ς
Ο
Ιωνάς εκ
κοιλίας άδου
εβόα. Ανάγαγε
εκ φθοράς τήν
ζωήν μου, ημείς
δέ σοι βοώμεν,
Παντοδύναμε
Σωτήρ ελέησον
ημάς.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Καθείλετε
τού εχθρού τάς
επάρσεις,
υψούμενοι πρός
Θεόν εν τοίς
άθλοις,
πανένδοξοι
Οπλίται,
οικήτορες
ουρανών
χρηματίζοντες.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Αιρέσεων
τόν χειμώνα
σοβούντες, οι
τού Χριστού αληθείς
Ιεράρχαι, πρός
έαρ αληθείας,
τήν πληθύν τών ευσεβών
μετεβίβασαν.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ισχύϊ
σου τών Οσίων
τά πλήθη, καί
Προφητων καί
Γυναίων αγίων,
Χριστέ
δικαιωθέντα,
τού αδύτου φωτισμού
απολαύουσι.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Μετέστησας
τών προσκαίρων
Οικτίρμον,
τούς δούλους
σου, αλλ' αυτούς
αιωνίου,
μετασχείν
ευφροσύνης, καί
ζωής αληθινής
καταξίωσον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Αγίασον,
Παναγία
Παρθένε, τούς
δούλους σου,
τόν πανάγιον
Λόγον σαρκί
αποτεκούσα, όν
υμνεί πάσα
πνοή
αγιάζουσα.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Ναυτιών
τώ σάλω, τών
βιωτικών
μελημάτων,
συμπλόοις
ποντούμενος
αμαρτίαις, καί
ψυχοφθόρω θηρί
προσριπτούμενος,
ως ο Ιωνάς
Χριστέ βοώ σοι.
Εκ θανατηφόρου
με βυθού ανάγαγε.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Ο
χορός τών
Μαρτύρων, τάς
δυσφορωτάτας
οδύνας, στερρώς
καρτερήσαντες,
τάς απόνους,
καί ανωδύνους
τρυφάς
εκαρπώσαντο,
τής
δικαιοσύνης
τούς
στεφάνους, εκ
τής ζωηφόρου δεξιάς
δεξάμενοι.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Μετά
τών Δικαίων,
ένθα τών
Αγγέλων
χορείαι, καί όπου
λαμπρότητες
τών Αγίων, καί
αιωνίου ζωής
απόλαυσις,
τούς
προκοιμηθέντας
σου οικέτας, τάξον
ελεήμον ως
Θεός αθάνατος.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο
βουλήσει θεία,
δημιουργική τε
δυνάμει, τό πάν
συστησάμενος
εκ μή όντων, εκ
τής γαστρός
σου Αγνή προελήλυθε,
καί τούς εν τώ
σκότει τού
θανάτου,
πάντας ως Θεός,
εκ φθοράς
αφήρπασε.
Ωδή ζ'
Ο Ειρμός
Ο τών
Πατέρων καί
ημών Θεός,
ευλογητός εί
εις τούς αιώνας.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ροαίς
αιμάτων οι
Αθλοφόροι, τής
ασεβείας
έσβεσαν φλόγα.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Τούς
Ιεράρχας
φωστήρας
κόσμου,
γεγενημένους
ανευφημούμεν.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ύμνοις
τιμάσθω τών
Προφητών τε,
καί τών Οσίων
άγιος δήμος.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ρύσαι
γεέννης ούς
προσελάβου,
πιστούς σου
δούλους Χριστέ
οικτίρμον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ως τών
Αγγέλων
τιμιωτέραν,
τήν Θεοτόκον
υμνολογούμεν.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Οι εν
καμίνω τού
πυρός, εμβληθέντες
όσιοι Παίδες,
τό πύρ εις
δρόσον
μετέβαλον, διά
τής υμνωδίας
ούτω βοώντες,
Ευλογητός εί
Κύριε, ο Θεός ο
τών Πατέρων
ημών.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Στεφηφορούντες
οι χοροί, τών
Μαρτύρων τόν
Βασιλέα,
Χριστόν τρανώς
περιέπουσι,
νοητώς σύν
Αγγέλων
χοροστασίαις.
Ευλογητός εί
Κύριε, ο Θεός ο
τών Πατέρων
ημών.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Σύ τού
θανάτου καί
ζωής, εξουσίαν
έχων
Οικτίρμον, τρυφής
ενθέου
αξίωσον, τούς
εν πίστει σούς
δούλους,
προκοιμηθέντας.
Ευλογητός εί
Κύριε, ο Θεός ο
τών Πατέρων
ημών.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Καταλαμπρύνας
τώ φωτί, τάς
αϋλους
φωτοχυσίας,
ψυχάς άς αυτός
μετέστησας, εν
σκηναίς
αιωνίοις κατασκηνώσαις.
Ευλογητός εί
Κύριε, ο Θεός ο
τών Πατέρων
ημών.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο πρίν
αμήτωρ εκ
Πατρός, νύν
απάτωρ εκ σού
Παρθένε, Χριστός
αφράστως
γεγέννηται, δι'
ημάς τούς
ανθρώπους,
εκών
πτωχεύσας.
Ευλογημένος
Πάναγνε, ο
καρπός τής
κοιλίας σου.
Ωδή η'
Ο Ειρμός
Τούς
εν Καμίνω
Παίδας
μιμούμενοι, οι
τού Πνεύματος
τήν δρόσον
δεξάμενοι, εν
πίστει
κραυγάζομεν.
Ευλογείτε τά
έργα, Κυρίου
τόν Κύριον.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ναούς
ειδωλικούς
κατεστρέψατε,
Πανεύφημοι,
καί οίκους
εδείμασθε, εαυτούς
τού Πνεύματος,
Αθλοφόροι
ανδρείως, τόν
δρόμον
τελέσαντες.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Εφάνητε
ως κρίνα
ηδύπνοα,
Ιεράρχαι ψυχάς
επιγνώσεσι,
πιστών
κατευφραίνοντες,
ευσεβείας,
αξίως, διό
μακαρίζεσθε.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Γής
πάσης
παρεπίδημοι
Όσιοι, ως οι τού
Θεού Προφήται
γεγόνατε, τήν
άνω
σκοπούμενοι,
κληρουχίαν καί
δόξαν, τήν
πάντοτε
μένουσαν.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
ζώντων καί
νεκρών Λόγε
Κύριος, τούς
πίστει
κοιμηθέντας
οικέτας σου,
χοροίς συναρίθμησον,
σωζομένων
απάντων, ως
μόνος
φιλάνθρωπος.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο τών
Γυναίων
απάντων
κατάλογος, ο
ασκήσει καί αθλήσει
Πανάμωμε,
ζητήσας τόν
Κύριον,
λιτανεύει απαύστως,
τό θείον σου
πρόσωπον.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Τόν
μόνον άναρχον,
Βασιλέα τής
δόξης, όν
ευλογούσιν
ουρανών αι
Δυνάμεις, καί
φρίττουσι τών
Αγγέλων αι
τάξεις,
υμνείτε
Ιερείς, λαός
υπερυψούτε,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Πρός
τήν ουράνιον
ατενίζοντες
δόξαν, τής
επιγείου
κατεφρόνησαν
δόξης, οι
Μάρτυρες τής
Χριστού παρουσίας,
υμνούντες
ευσεβώς, αυτόν
ως Βασιλέα, εις
πάντας τούς
αιώνας.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Ο τήν
επίγειον
καταλύσας
οικίαν, τών επ'
ελπίδι εις
ζωήν
μεταστάντων,
ουράνιον
κατοικίαν
παράσχου, Δικαίων
εν σκηναίς,
τούτους
επαναπαύων,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Νεκροίς
ανάπαυσιν, ως
Θεός ο παρέχων,
σύ πότισον τής
τρυφής τόν
χειμάρρουν, ο
τήν πηγήν τής
ζωής
κεκτημένος, ως
μόνος αγαθός,
τούς προκεκοιμημένους,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Φώς τό
απρόσιτον,
Θεοτόκε
Παρθένε, εν τή
γαστρί σου
δεξαμένη
αφράστως, εφώτισας
τούς εν σκότει
τού βίου,
δοξάζειν
ευσεβώς,
Χριστόν τόν
προελθόντα, εκ
σού
ανερμηνεύτως.
Ωδή θ'
Ο Ειρμός
Τήν
υπέρ φύσιν
Μητέρα, καί
κατά φύσιν
Παρθένον, τήν
μόνην εν
γυναιξίν
ευλογημένην,
άσμασι
μυστικοίς, οι
πιστοί
μεγαλύνομεν.
Στίχ. Άγιοι Προφήται
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ιερωτάτων
Μαρτύρων, καί
Προφητών καί
Δικαίων, τών απ'
αιώνος καλώς
βεβιωκότων,
ταίς ικεσίαις
Χριστέ, τάς
ψυχάς ημών
ελέησον.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
λειτουργοί τού
Δεσπότου,
Ιερομύσται
δειχθέντες,
συνήφθητε
Λειτουργοίς
επουρανίοις,
μεθ' ών τάς υπέρ
ημών, ικεσίας
προσαγάγετε.
Στίχ. Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Σύν
Γυναιξί
μακαρίως,
τελειωσάσαις
τόν δρόμον, τιμήσωμεν
Ασκητών χορούς
αγίους, τοίς
τούτων αγιασμοίς,
όπως τύχωμεν
εντεύξεως.
Νεκρώσιμον
Στίχ. Άγιοι τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ής
ηξιώθησαν
δόξης, αι τών
Αγίων απάντων,
χοροστασίαι
Χριστέ τούς
μεταστάντας,
αξίωσον
μετασχείν, ορθοδόξως
σοι
λατρεύσαντας.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Φιλαμαρτήμων
υπάρχων, τό
δικαστήριον
τρέμω, τό φοβερόν
τού Αγνή
τεχθέντος, εν ώ
εκ σου, με ως
Αγαθή, ακατάκριτον
συντήρησον.
Έτερος, εις
Κοιμηθέντας
Ο Ειρμός
Μήτηρ
Θεού, καί
Παρθένος
τίκτουσα, καί
παρθενεύουσα
πάλιν, ουχί
φύσεως έργον,
αλλά Θεού
συγκαταβάσεως,
όθεν ως μόνην
τών θείων
θαυμάτων,
καταξιωθείσάν
σε Αγνή
μεγαλύνομεν.
Στίχ.
Πρεσβείαις τών
Μαρτύρων σου
ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Επιφανώς,
οι γενναίοι
Μάρτυρες,
καταλαμπρύνουσι
κόσμον, οιτής
πίστεως
στύλοι,
Εκκλησιών οι
αρραγέστατοι
πύργοι, καί
πρόβολοι τής
ευσεβείας,
τούτους,
επαξίως
ευσεβώς
μακαρίζομεν.
Στίχ. Αί ψυχαί
αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Ρύσαι
πυρός, τής
γεέννης
Δέσποτα, τούς
εξ ημών μεταστάντας,
τής πλευράς
σου τή λόγχη,
τής αμαρτίας τό
χειρόγραφον,
τούτων ως μόνος
φιλάνθρωπος
ρήξας, καί τής
τών Αγίων
αξιών λαμπρότητος.
Στίχ. Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ως
αγαθός, καί
φιλάνθρωπος
φύσει, ως
συμπαθής καί οικτίρμων,
ως ζωής
αθανάτου, ών
θησαυρός ο
αδαπάνητος,
Σώτερ τούς
πίστει
προκεκοιμημένους,
τής
ακαταλήπτου
σου τρυφής
καταξίωσον.
Θεοτοκίον
Στίχ. Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Νόμου
σκιαί, καί τά
πρίν
αινίγματα, τή
σή γεννήσει παρήλθον,
καί γάρ
πλήρωμα νόμου,
καί Προφητών ο
Χριστός
γέγονεν, όν εν
δυσί ταίς
ουσίαις
υμνούντες, σέ
τήν
Αειπάρθενον Αγνήν
μακαρίζομεν.
Στιχηρά
Μαρτυρικά Ήχος
βαρύς
Στίχ. Αινείτε
αυτόν επί ταίς
δυναστείαις
αυτού, αινείτε
αυτόν κατά τό
πλήθος τής
μεγαλωσύνης
αυτού.
Εν
μέσω τού
σταδίου τών
παρανόμων,
αγαλλόμενοι ανεβόωω,
οι Αθλοφόροι,
Κύριε δόξα σοι.
Στίχ. Αινείτε
αυτόν εν ήχω
σάλπιγγος,
αινείτε αυτόν
εν ψαλτηρίω καί
κιθάρα.
Φωστήρες
ανεδείχθησαν
οικουμένης, οι
πανεύφημοι
Αθλοφόροι,
Χριστώ
βοώντες, Κύριε
δόξα σοι.
Στίχ. Αινείτε
αυτόν εν
τυμπάνω καί
χορώ, αινείτε
αυτόν εν
χορδαίς καί
οργάνω.
Εν
πνέοντες, πρός
έν βλέποντες
οι Αθλοφόροι
Μάρτυρες, μίαν
οδόν ζωής ευράμενοι,
τόν υπέρ
Χριστού
θάνατον,
ζηλοτυπούντες
αλλήλων τήν
τελευτήν, ώ τού
θαύματος!
ώσπερ θησαυρούς,
τάς βασάνους
προαρπάζοντες,
πρός αλλήλους
έλεγον. Ότι κάν
μή νύν
αποθάνωμεν,
τεθνηξόμεθα
πάντως, καί τή γενέσει
τά όφειλόμενα
λειτουργήσομεν,
ποιήσωσωμεν
τήν ανάγκην
φιλοτιμίαν, τό
κοινόν ίδιον
ηγησώμεθα,
θανάτω ζωήν
ωνησάμενοι.
Ταίς
πρεσβείαις
αυτών ο Θεός,
ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε
αυτόν εν
κυμβάλοις
ευήχοις,
αινείτε αυτόν
εν κυμβάλοις
αλαλαγμού.
Πάσα πνοή
αινεσάτω τόν
Κύριον.
Τήν
μνήμην τών
αγίων σου
Αθλοφόρων,
εορτάζοντες, σέ
ανυμνούμεν,
Κύριε δόξα σοι.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί
προσελάβου,
Κύριε.
Εν
χώρα τών
Δικαίων σου
ελεήμον, τούς
εν πίστει σοι
μεταστάντας,
εκ τών
προσκαίρων, τάξον
φιλάνθρωπε.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Ικέτευε
Παρθένε, σύν
Αποστόλοις καί
τοίς Μάρτυσιν,
ευρείν εν
κρίσει τούς
μεταστάντας,
τό μέγα έλεος.
Απόστιχα τών
Αίνων,
Νεκρώσιμα
Ποίημα τού
κυρού
Θεοφάνους
Καταφρονήσαντες
πάντων
Στίχ.
α'.
Μακάριοι ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Νενεκρωμένος
ωράθης, επί
Σταυρού μόνε
αθάνατε, καί εν
τάφω ως θνητός
ετέθης,
νεκρώσεως καί
φθοράς καί
θανάτου, τούς
ανθρώπους
λυτρούμενος,
αλλ' ως πέλαγος
ευσπλαγχνίας
υπάρχων
ακένωτον, καί
πηγή αγαθότητος,
τάς ψυχάς τών
σών δούλων, τών
εξ ημών
μεταστάντων
ανάπαυσον.
Στίχ.
β'. Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Τώ
ακηράτω σου
κάλλει, καί
γλυκασμώ τής
σής ωραιότητος,
καί ταίς τού
θείου σου
φωτός ακτίσιν,
ελλάμπεσθαι
τούς πρός σέ
μεταστάντας,
Αγαθέ
καταξίωσον, εν
αϋλω φωτοχυσία
τής
φωτοφανείας
σου, σύν
Αγγέλοις
χορεύοντας,
περί σέ τόν
Δεσπότην, καί
Βασιλέα τής
δόξης καί
Κύριον.
Στίχ.
γ'. Καί τό
μνημόσυνον
αυτών, εις τόν
αιώνα
δοξάσαντα.
Ως
αδαπάνητον
έχων, τών
δωρεών τήν
μεγαλοπρέπειαν,
ως θησαυρός
ανελλιπής,
πλουσίας χρηστότητος,
τούς πρός σέ
μεταστάντας,
ως Θεός κατασκήνωσον,
εν τή χώρα τών
εκλεκτών σου,
εν τόπω ανέσεως,
εν τώ οίκω τής
δόξης σου, εν
τρυφή
Παραδείσου, εν
τώ τών
παρθένων
νυμφώνι ως
Εύσπλαγχνος.
Δόξα... Καί νύν...
Θεοτοκίον
Νόμου
τό πλήρωμα
τίκτεις, τόν
Λυτρωτήν σάρκα
γενόμενον, ου
γάρ εγένετο
τοίς πρίν, εν
νόμω
δικαίωσις, αλλ'
ημάς ο Χριστός
νύν, σταυρωθείς
εδικαίωσεν. Ως
ούν έχουσα
παρρησίαν,
Παρθένε
ικέτευε, τόν
Υιόν σου τόν
εύσπλαγχνον,
τάς ψυχάς αναπαύσαι,
τών ευσεβώς
μεταστάντων
δεόμεθα.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
Οι Μακαρισμοί
Μακάριοι
οι
ειρηνοποιοί,
ότι αυτοί υιοί
Θεού κληθήσονται.
Ωραίος
ήν καί καλός
εις βρώσιν, ο
εμέ θανατώσας
καρπός,
Χριστός εστι
τό ξύλον τής
ζωής, εξ ού
φαγών ου θνήσκω,
αλλά βοώ σύν τώ
Ληστή.
Μνήσθητί μου
Κύριε, εν τή
Βασιλεία σου.
Μακάριοι
οι δεδιωγμένοι
ένεκεν
δικαιοσύνης,
ότι αυτών
εστιν η
βασιλεία τών
ουρανών.
Τελέσαντες
τόν καλόν
αγώνα, καί τήν
πίστιν τηρήσαντες,
στεφάνους
αφθαρσίας παρά
Θεού, εδέξασθε
καί δόξης,
καταξιούσθε
τής αυτού,
Μάρτυρες
πανεύφημοι,
τών Αγγέλων
σύσκηνοι.
Μακάριοί
εστε όταν
ονειδίσωσιν
υμάς, καί
διώξωσι, καί
είπωσι πάν
πονηρόν ρήμα
καθυμών
ψευδόμενοι ένεκεν
εμού.
Ιερουργών
καί Οσίων
δήμοι,
Προφητών καί
σεπτών Γυναικών,
κατάλογος
τιμάσθω ο
ιερός, σκηναίς
τών πρωτοτόκων,
νύν
κατοικούντες
εν χαρά, καί
συναγελάζοντες,
Ασωμάτων
τάξεσι.
Νεκρώσιμον
Χαίρετε
καί
αγαλλιάσθε,
ότι ο μισθός
υμών πολύς εν
τοίς ουρανοίς.
Κατάταξον
εν σκηναίς
Δικαίων, εξ
ημών ούς
μετέστησας, τά
τούτων
παραβλέψας
Λόγε Θεού, εν
γνώσει καί αγνοία,
πεπραγμένα επί
γής, ψυχικά
εγκλήματα, διά
μέγα έλεος.
Δόξα...
Ικέται
σοι, ώ Τριάς
αγία, οι
θανέντες
προσέρχονται,
ρυσθήναι
εξαιτούντες εκ
φλογός, τής
φοβεράς εκείνης,
καί τυχείν τών
αγαθών, δόξης
τής αγίας σου, εν
ημέρα κρίσεως.
Καί νύν...
Θεοτοκίον
Εσκήνωσεν
εν τή σή νηδύϊ,
τού Πατρός τό
απαύγασμα, καί
τούς
καθυπαχθέντας
τού εχθρού, κακίστη
συμβουλία, καί
εμπεσόντας εις
φθοράν, Παναγία
Άχραντε, πάλιν
ανεκαίνισε.