Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. β'

Όλην αποθέμενοι

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Όλος εκ νεότητος, ταίς ηδοναίς εδουλώθην, τής σαρκός καί γέγονα, παθών καταγώγιον τυραννούντων με, τής ψυχής όλως δέ, αλογήσας Σώτερ, εντολών σου κατεφρόνησα, αλλά ο πλάσας με, καί ειδώς ημών τήν ασθένειαν, ο μόνος αναμάρτητος, δός μοι τήν συγχώρησιν εύσπλαγχνε, ών περ εν αγνοία καί γνώσει, αισθητώς καί νοητώς, από νεότητος ήμαρτον, μόνε ευσυμπάθητε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Τίς εκ τού θανάτου με, τής ταλαιπώρου σαρκός μου, ρύσεται, καί σώσει μου, τήν ψυχήν απήμονα καί απείραστον; τυραννεί βία γάρ, ευπαθούσα αύτη, καί ψυχής κατεξανίσταται, καί θλίβει πάλιν δέ, ασθενούσα, οίμοι τώ τάλανι! Αντέχειν ούν ου δύναμαι, πρός τήν ταύτης Σώτερ ασθένειαν, αλλ' ώ Ποιητά μου, μή δώσης νικηθήναι τώ χοϊ, τό πνεύμα, ό μοι ενέπνευσας, ως αυτός ευδόκησας.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Όταν τή προστάξει σου, εκ τών δεσμών τού σαρκίου, βουληθής χωρίσαι μου, τήν ψυχήν Αθάνατε, τότε φείσαί μου, προσηνή Άγγελον, χαροποιώς βλέποντα, αποστείλας παραλήψεσθαι, καί διασώσεσθαι, από τών αρχόντων τού σκότους με, ευκόλως δυναμούντά με, τού ευθυπορήσαι τήν άνοδον, τήν εν τώ αέρι, καί φθάσαι εις προσκύνησιν τού σού, θρόνου φρικτού ακατάκριτον, Θεέ υπεράγαθε.

Έτερα τού Προδρόμου

Η απεγνωσμένη

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Ο κατεγνωσμένος εν ασωτία, σοί τώ υπέρ λόγον δεδοξασμένω, προσπίπτω, καί δέομαι εκ βάθους τής καρδίας, ίδε τήν θλίψιν τής ψυχής μου, τής χαράς ο προλάμψας, ίδε τά έλκη τής καρδίας, μετανοίας ο κήρυξ, καί παράσχου μοι τήν σωτηρίαν, διά τής θείας πρεσβείας σου Πρόδρομε, καθικετεύων τόν Κύριον.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Όλος εν κακία κατεγνωσμένος, όλος απογνώσει βεβυθισμένος, αυτός πονηρότατος, καί ζοφερός υπάρχω, όλως κατεστιγμένος όλος, εξ ηδονών ατόπων, όλως δεινώς κατεφθαρμένος, καί κατηχρειωμένος, σού τοίς ίχνεσι προσπίπτω Μάκαρ, μη απορρίψης, αλλά σώσον Ιωάννη με, φίλε Κυρίου καί Πρόδρομε.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ρύσαι τήν ψυχήν μου πικρού θανάτου, τού τής αμαρτίας και τών πταισμάτων, πανεύφημε Πρόδρομε, καί ζώωσον εν έργοις θείοις, Χριστού τών προσταγμάτων, πρεσβειών σου δυνάμει, παύσον πολέμους αοράτως, τούς εμέ πολεμούντας, καί οδήγησον οδοίς ευθείαις, τής αιωνίου καί σωτηρίου καταπαύσεως, ταίς πρός Θεόν ικεσίαις σου.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Όλην αποθέμενοι

Σύμβολον οργής εστι, μνησικακία, θυμός τε, τής οργής εμφάνεια, δι' ών καί τών ύβρεων τά αλλόκοτα, αναιδώς άλλονται, τού οικτρού στόματος, τόν εν τούτοις ενεργούμενον, ποιούντες ένοχον, πυρός τής γεέννης, ως γέγραπται, διό ψυχή γρηγόρησον, φεύγε τόν θυμόν τόν πικρόν, τήν οργήν, μήνιν καί τήν ύβριν, καί πάσαν τήν δυσώδη εκδρομήν, τή Θεοτόκω κραυγάζουσα. Δέσποινά μου σώσόν με.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Μετάνοιαν ου κέκτημαι, αλλ' ουδέ πάλιν δάκρυα, διά τούτο, ικετεύω σε Σωτήρ, πρό τέλους επιστρέψαι, καί δούναί μοι κατάνυξιν, όπως ρυσθήσωμαι τής κολάσεως.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Εν τή φρικτή παρουσία σου Χριστέ, μή ακούσωμεν, ουκ οίδα υμάς, τήν γάρ ελπίδα επί σοί τώ Σωτήρι εθέμεθα, ει καί τά σά προστάγματα ου πράττομεν, διά τήν αμέλειαν ημών, αλλά φείσαι τών ψυχών ημών δεόμεθα.

Μαρτυρικόν

Οι μαρτυρήσαντες διά σέ Χριστέ, πολλάς βασάνους υπέμειναν, καί τέλειον απέλαβον, τόν στέφανον εν ουρανοίς, ίνα πρεσβεύωσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Μεταβολή τών θλιβομένων, απαλλαγή τών ασθενούντων υπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν καί λαόν, τών πολεμουμένων η ειρήνη, τών χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία τών πιστών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. β'

Εννοώ τήν ημέραν τήν φοβεράν, καί θρηνώ μου τάς πράξεις τάς πονηράς, πώς απολογήσομαι, τώ αθανάτω Βασιλεί; ποία δέ παρρησία ατενίσω τώ Κριτή, ο άσωτος εγώ; Εύσπλαγχνε Πάτερ, Υίέ μονογενές, τό Πνεύμα τό άγιον, ελέησόν με.

Εις τήν κοιλάδα τού κλαυθμώνος, εις τόν τόπον όν διέθου, όταν καθίσης Ελεήμον, κρίσιν δικαίαν ποιήσαι, μή δημοσιεύσης μου τά κεκρυμμένα, μηδέ καταισχύνης με ενώπιον τών Αγγέλων, αλλά φείσαί μου ο Θεός, καί ελέησόν με.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς τού κόσμου αγαθή

Τόν πρό αιώνων εκ Πατρός, άνευ μητρός γεννηθέντα, Υιόν καί Λόγον τού Θεού, επ' εσχάτων τών χρόνων, εκύησας σεσαρκωμένον, εξ αγνών αιμάτων σου Θεοκυήτορ άνευ ανδρός, όν αίτησαι δωρήσασθαι ημίν, αμαρτιών άφεσιν πρό τού τέλους.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ελέησον ημάς Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι τήν ικεσίαν ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν. Ελέησον ημάς.

Κύριε ελέησον ημάς, επί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής τών ανομιών ημών, αλλ' επίβλεψον καί νύν ως εύσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ημάς εκ τών εχθρών ημών, σύ γάρ εί Θεός ημών, καί ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου, καί τό όνομά σου επικεκλήμεθα.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς τού κόσμου αγαθή, Θεοτόκε Παρθένε, τήν σήν καί μόνην φοβεράν προστασίαν αιτούμεν, σπλαγχνίσθητι εις απροστάτευτον λαόν, δυσώπησον τόν ελεήμονα Θεόν, ρυσθήναι τάς ψυχάς ημών, εκ πάσης απειλής, μόνη ευλογημένη.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ελπίς τού κόσμου

Ζωής ως έδειξας οδούς, τοίς λαοίς Ιωάννη, βοών. Ευθύνατε υμών τάς καρδίας Κυρίω, διάσωσον πολυαμάρτητον ψυχήν, κατάνυξον πεπωρωμένον λογισμόν, καί ρύσαι κολάσεως μελλούσης σαίς ευχαίς, Πρόδρομε τού Σωτήρος.

Μαρτυρικόν

Αγγελικαί δυνάμεις

Αθλητικαί ενστάσεις επί τώ σκάμματι, τυραννικαί αικίσεις επί τούς Μάρτυρας, καί ίσταντο χοροί τών Ασωμάτων, βραβεία κατέχοντες τής νίκης, εξέστησαν τυράννους, καί Βασιλείς οι σοφοί, καθείλον τόν Βελίαρ, ομολογία Χριστού, ο ενισχύσας αυτούς, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Πολλά τά πλήθη τών εμών Θεοτόκε πταισμάτων, πρός σέ κατέφυγον Αγνή, σωτηρίας δεόμενος. Επίσκεψαι τήν ασθενούσάν μου ψυχήν, καί αίτησαι τώ Υιώ σου καί Θεώ ημών, δοθήναί μοι τήν άφεσιν, ών έπραξα δεινών, μόνη ευλογημένη.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς Λυτρωτά Χριστέ,

κούφισόν με πταισμάτων, Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. β'

Ο Ειρμός

Βοηθός καί σκεπαστής, εγένετό μοι εις σωτηρίαν, ούτός μου Θεός, καί δοξάσω αυτόν, Θεός τού πατρός μου, καί υψώσω αυτόν, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λυτρωτά μου Ιησού, ως ελυτρώσω πολλών πταισμάτων, Πόρνην τήν ποτέ, μεταγνούσαν καλώς, καμέ δυσωπώ σε, τών αμέτρων μου κακών, ως ελεήμων λύτρωσαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υποπλέων Ιησού, εν ματαιότητι διανοίας, βίου τό δεινόν, τούτο πέλαγος, φεύ! πολλοίς ναυαγίοις, περιέπεσα, εξ ών, απολυτρώσας σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς γενναίους Αθλητάς, τού αλλοτρίου τούς καθαιρέτας, τούς καρτερικώς εναθλήσαντας, καί στέφος λαβόντας, εκ Θεού νικητικόν, περιχαρώς δοξάσωμεν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρητορεύοντες σοφώς, εν παρρησία Θεού τόν λόγον, ρήτορας δεινούς ενικήσατε, καί πάσαν ιδέαν, ενεγκόντες αλγεινών, μεγάλως εδοξάσθητε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώφθης πύλη τής ζωής, θανάτου πύλας τώ τοκετώ σου, λύσασα Αγνή, ώφθης γή εκλεκτή, δι' ής ανυψώθη, από γής εις ουρανούς, τό τών ανθρώπων φύραμα.

Κανών τού Τιμίου Προδρόμου, ού η Ακροστιχίς

κατ' Αλφάβητον η δέ η' καί θ Ωδή. Έπος Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Ο αισθητός Φαραώ, κατεποντίσθη πανστρατί, Ισραήλ δέ διελθών, εν μέσω τής θαλάσσης ανεβόα, Κυρίω τώ Θεώ ημών άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άγγελος θείος τήν σήν, γέννησιν Άγγελε Θεού, προμηνύει τώ Πατρί, μεθ' ού ημών μνημόνευε, εν ημέρα τής δίκης, τού ευρείν ημάς έλεος, άγιε Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Βλαστός υπάρχων τερπνός, ερήμου Πρόδρομε Χριστού, εν εμοί τήν απαύστως, βλαστάνουσαν αμέλειαν, εκ ριζών ανασπάσας, μετανοίας προσφέρειν με, καρπούς ευόδωσον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Γαστήρ στειρεύουσά σε, καρπογονεί πανευκλεώς, γονίμους καρδίας, τάς πρίν ακάρπους δείξαντα, αλλά πίστει βοώ σοι, Βαπτιστά τούς ακάρπους μου, λογισμούς έκτιλον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δόλω απαύστως ο εχθρός, θηρεύει με ο πονηρός, τής αυτού με ενέδρας, Πανάμωμε εξάρπασον, καί ποιείν τού Δεσπότου, Θεοτόκε ευόδωσον, μόνον τό θέλημα.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Στερέωσον Κύριε, επί τήν πέτραν τών εντολών σου, σαλευθείσαν τήν καρδίαν μου, ότι μόνος άγιος, υπάρχεις καί Κύριος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιλέω σου όμματι, ηνίκα μέλλω ενώπιόν σου, παραστήναί τε καί κρίνεσθαι, πρόσβλεψόν μοι μόνε, ευδιάλλακτε Κύριε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Στενάζοντα δέξαι με, ως τόν Τελώνην ψυχής εκ βάθους, καί μετάνοιάν μοι δώρησαι, αμαρτίας πάσης με, Σωτήρ απαλλάττουσαν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τοίς ρεύμασιν Άγιοι, τών παναγίων υμών αιμάτων, εναγώς λύθρον φερόμενον, απεπαύσατε δαίμοσι, ποτέ επιβώμιον.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν Πνεύματι Άγιοι, ερριζωμένοι τώ παναγίω, κατεστρέψατε σεβάσματα απωλείας, πάντας πρός τήν πίστιν στηρίζοντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συνέλαβες Άχραντε, τόν συνοχέα παντός τού κόσμου, διά τούτο ικετεύω σε, Λύτρωσαί με πάσης, συνεχούσης κολάσεως.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Εν τή στερρά τής πίστεώς σου πέτρα, τόν λογισμόν εδράσας τής ψυχής μου, στερέωσον, Κύριε, σέ γάρ έχω Αγαθέ, καταφυγήν καί στερέωμα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Επιστροφήν οδού πεπλανημένης, δίδου μοι νύν, καί έκτεινόν μοι χείρα, μακάριε Πρόδρομε, εν πελάγει τών δεινών, διηνεκώς θαλαττεύοντι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ζώ αμελώς καί η τομή εγγίζει, ταίς σαίς προσευχαίς, ανάνευσίν μοι δίδου, αοίδιμε Πρόδρομε, μή ως άκαρπος εις πύρ, αποπεμφθήσωμαι άσβεστον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Η φοβερά ημέρα επί θύραις, καί χαλεπά, περίκειμαι φορτία, εξ ών με ελάφρωσον, τού Κυρίου Βαπτιστά, ταίς καθαραίς σου δεήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θρόνος Θεού, εδείχθης Θεοτόκε, εν ώ σαρκί καθίσας, τού αρχαίου εξήγειρε πτώματος, τούς ανθρώπους εν φωναίς, χαριστηρίοις υμνούντάς σε.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Ακήκοεν ο Προφήτης, τήν έλευσίν σου Κύριε καί εφοβήθη, ότι μέλλεις εκ Παρθένου τίκτεσθαι, καί ανθρώποις δείκνυσθαι, καί έλεγεν. Ακήκοα τήν ακοήν σου, καί εφοβήθην, δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Κρουνούς μοι δακρύων δίδου, ξηραίνοντας τών παθών μου τάς αναβλύσεις, καί τής αμαρτίας πάντα βόρβορον, αποπλύνοντας Οικτίρμον Κύριε, καί παύοντας πυρός γεέννης, αιωνιζούσης, φλόγα μοι τήν άσβεστον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ου παύομαι επιξέων, τά τραύματα τής ψυχής μου φιληδονίαις, μόνος δέ αναίσθητος εις αίσθησιν, εμαυτού ελθείν μή προαιρούμενος, τίς γένωμαι, καί τί ποιήσω; Χριστέ, Οικτίρμον, ίασαι καί σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υδάτων τής απωλείας, καί κλύδωνος τής κακίας, τή κυβερνήσει, τή ενθέω Μάρτυρες αοίδιμοι, πίστει υποπλέοντες τό πέλαγος, τό άστατον, τής Βασιλείας τής ουρανίου, όρμον κατελάβετε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φωστήρες τής ευσεβείας, λαμπτήρες τής αληθείας γεγενημένοι, φέγγει τών αγώνων εμειώσατε, σκότος αθεϊας πολυώδυνον, θαυμάτων δέ ταίς φρυκτωρίαις, παθών ομίχλην, Μάρτυρες σκεδάζετε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Επτάφωτόν σε λυχνίαν, τό πύρ τής θεογνωσίας, φέρουσαν Κόρη, ο Προφήτης πάλαι προεώρακε, φαίνον τοίς εν σκότει κινδυνεύουσι, Πανάμωμε τής αγνωσίας, διό βοώ σοι, Φώτισον με δέομαι.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ακήκοα Κύριε, τήν ακοήν σου καί εφοβήθην, κατενόησα τά έργα σου, καί εξέστην, δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάτρευσον Πρόδρομε, τήν πληγωθείσαν ληστών εφόδοις, ικετεύω σε καρδίαν μου, δραστηρίω θείας σου φαρμάκω δεήσεως.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κατάβαλε Πρόδρομε, τήν έτι ζώσαν εν τή ψυχή μου, αμαρτίαν καί ανάνευσιν, νύν μοι δίδου, πρός τάς ηδονάς ολισθαίνοντι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λιμήν ημίν φάνηθι, χειμαζομένοις εν τώ πελάγει, τώ τού βίου τό κλυδώνιον, μεταβάλλων, όλον εις γαλήνην Πανόλβιε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μή κρίνης με Κύριε, κατά τά έργα μου δυσωπώ σε, αλλά ίλεώς μοι φάνηθι, δυσωπεί σε, σύν τώ Βαπτιστή η Τεκούσά σε.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Εκ νυκτός ορθρίζοντα, Φιλάνθρωπε, φώτισον δέομαι, καί οδήγησον καμέ, εν τοίς προστάγμασί σου, καί δίδαξόν με Σωτήρ, ποιείν τό θέλημά σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού ο τό τάλαντόν σου κρύψας Χριστέ, οκνηρός δούλός σου, καί σχολάσας πονηραίς, τών παθών εργασίαις, εγώ υπάρχω, διό, μή με εις πύρ εκπέμψης.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σός υιός γενόμενος εν χάριτι, εύσπλαγχνε Κύριε, εδουλώθην τώ εχθρώ, καί σού απεμακρύνθην, ζήσας ασώτως, διό, επιστρέψας με σώσον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι Μάρτυρες ίσταντο πρό βήματος, θώρακα πίστεως, περιφέροντες, διό, τοίς βέλεσι τής πλάνης, τρώσαι αυτούς ο δεινός, ουκ ίσχυσε Βελίαρ.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεκρούμενοι σώμασιν οι Μάρτυρες, πάσας ενέκρωσαν, μεθοδείας τού εχθρού, καί πρός ζωήν αγήρω, μετέβησαν εν χαρά, στέφος λαβόντες δόξης.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη αδιόδευτε διάνοιξον, πύλας μοι δέομαι, μετανοίας αληθούς, καί δείξόν μοι τήν τρίβον, τής σωτηρίας Αγνή, η πάντων οδηγία.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Πρός σέ ορθρίζω, τόν δι' ευσπλαγχνίαν, σεαυτόν τώ πεσόντι, κενώσαντα ατρέπτως, καί μέχρι παθών, απαθώς υποκύψαντα, Λόγε Θεού. Τήν ειρήνην παράσχου μοι φιλάνθρωπε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ναός εγένου, μάκαρ τής Τριάδος, καί ναώ σου αγίω, ιδού συνηθροισμένοι, εν πίστει θερμή, δυσωπούμέν σε Πρόδρομε, ρύσαι ημάς, πειρασμών τε, καί θλίψεων μακάριε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ξενώσας πάσης, αρετής τόν νούν μου, σέ τόν ξένην τεμόντα οδόν, εν βίω μάκαρ, νύν εκδυσωπώ, τώ τών όλων Θεώ με οικείωσον, βελτιών με αρίσταις επιδόσεσιν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο καταδύσας, ταίς τού Ιορδάνου, προχοαίς τού ελέους, τήν άβυσσον Προφήτα, τάς βρύσεις τών κακών μου, πρεσβείαις σου ξήρανον, Οχετούς μοι δακρύων παρεχόμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πεποικιλμένη, θείαις αγλαϊαις, τόν ωραίον εν κάλλει, εκύησας Παρθένε, αυτόν, ούν αεί εκδυσώπει, σωθήναι ημάς εκ φθοράς, τούς εν πίστει καί πόθω σε δοξάζοντας.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Εβόησα εν όλη καρδία μου, πρός τόν οικτίρμονα Θεόν, καί επήκουσέ μου, εξ άδου κατωτάτου, καί ανήγαγεν εκ φθοράς τήν ζωήν μου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μή δείξης με δαιμόνων επίχαρμα, εν τή ημέρα τή φρικτή, μή ακούσω τότε, φωνής παραπεμπούσης, εις τό πύρ Χριστέ, Ιησού τό τής γεέννης.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εβύθισε βυθώ παραπτώσεων, οτών δικαίων με εχθρός, καί τών οικτιρμών σου, προστρέχω τώ πελάγει, Ιησού πρός όρμον, ζωής νύν ίθυνόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πόνων πολλών αρότρω νεώσαντες, ψυχής τήν αύλακα Σοφοί, τώ ενθέω σπόρω, τής πίστεως πολύχουν, μαρτυρίου στάχυν, σαφώς εγεωργείτε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τοίς τραύμασι κατετραυματίσατε, τόν τραυματίσαντα υμάς, ευσεβώς Οπλίται, διό μετατεθέντες πρός ζωήν, τά πάθη, βροτών καί νύν ιάσθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ναός Θεού εδείχθης Πανάμωμε, εν ώ οικήσας ιερώς, τήν βροτών ουσίαν, εθέωσε ποιήσας, τούς πιστούς, ναούς εαυτού παραδόξως.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Άβυσσος εσχάτη, αμαρτημάτων εκύκλωσέ με, καί τόν κλύδωνα μηκέτι φέρων, ως Ιωνάς τώ Δεσπότη βοώ σοι, εκ φθοράς με ανάγαγε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ράδαμνος Προφήτα, ρίζης ακάρπου εβλάστησας, καί καρδίας στειρευούσας πάσης, θεογνωσίας εγκάρπους, εις αίνεσιν Κυρίου απέδειξας,

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύντριψον εν τάχει, τόν πονηρόν εν τοίς ποσίν ημών, καί κατεύθυνον ημών τούς πόδας, τούς νοητούς εις ειρήνης οδόν, ταίς προστασίαις σου Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τείχισον Προφήτα, δικαιοσύνης τήν ποίμνην σου, εκλυτρούμενος ημάς παντοίας, επιβουλής τών δαιμόνων, καί τής αιωνιζούσης κολάσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ύμνον σοι Παρθένε, ευχαριστίας προσάγομεν, διά σού Αγνή οι σεσωσμένοι, εκ τής αρχαίας κατάρας, καί πάσαν ευλογίαν καρπούμενοι.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Ημάρτομεν, ηνομήσαμεν, ηδικήσαμεν ενώπιόν σου, ουδέ συνετηρήσαμεν, ουδέ εποιήσαμεν, καθώς ενετείλω ημίν, αλλά μή παραδώης ημάς εις τέλος, ο τών Πατέρων Θεός.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Αποσκοπώ εις τό έλεος, σού τό άμετρον άμετρα πταίσας, οίδά σου τήν συμπάθειαν, οίδα τό μακρόθυμον, καί τό ανεξίκακον, μετανοίας μοι δώ καί σώρησαι οικτίρμον, καρπούς σόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιάτρευσον τής καρδίας μου, τά ανίατα πάθη Οικτίρμον δίδου αποκοπήν τών χρεών μου, τό βαρύτατον φορτίον ελάφρυνον, ίνα εν κατανύξει σε δοξάζω αεί, τόν τών Πατέρων Θεόν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στρεβλούμενοι, συγκοπτόμενοι, δαπανώμενοι πυρί ενύλω, λέουσιν εκδιδόμενοι βρώμα, καί τεινόμενοι τροχοίς, ουκ ηρνήσαντό σε, τόν ζώντα Θεόν ημών οι θείοι, καί ιεροί Αθληταί.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μερίζεσθε εκ τού, σώματος, αλλ' αμέριστοι Θεού οράσθε, Μάρτυρες δι' ενώσεως, θείας τού ενώσαντος, εαυτόν αρρεύστως ημίν, όν αεί δυσωπήσατε σωθήναι, πάσης ανάγκης ημάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εβλάστησας άνευ σπέρματος, όν εγέννησε Πατήρ αρρεύστως, έμεινας μετά τόκον, παρθένος ως πρό τού τόκου, διό μεμακάρισαι, καί δεδόξασαι Άχραντε απαύστως, ως Μήτηρ ούσα Θεού.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Οι Παίδες εν Βαβυλώνι, καμίνου φλόγα ουκ έπτηξαν, αλλ' εν μέσω φλογός εμβληθέντες, δροσιζόμενοι έψαλλον. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Φωνή τού Λόγου υπάρχων, νύν τάς φωνάς ημών πρόσδεξαι, Βαπτιστά, καί παθών καί κινδύνων, καί πολλών περιστάσεων, καί αιωνίου λύτρωσαι, τόν λαόν σου κολάσεως.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Χειρί δεικνύεις Προφήτα, Αμνόν Θεού κόσμου αίροντα, αμαρτίας αεί, όν δυσώπει αφαιρείν μου, τά πταίσματα τά χαλεπά καί χρόνια, καί ζωής αξιώσαί με.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ψυχή μου σπεύσον καί κράξον, τόν σκοτασμόν καταλείψασα, τών αλόγων πράξεων. Οίκτειρόν με Ιησού, παρακλήσεσι τού Βαπτιστού καί ρύσαί με, τού βορβόρου τών έργων μου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώ παρειστήκεισαν τρόμω, τά επουράνια Τάγματα, τούτον τίκτεις Αγνή ενωθέντα, τοίς βροτοίς αγαθότητι, όν εκτενώς ικέτευε, οικτειρήσαι τούς δούλους σου.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Ον Στρατιαί, ουρανών δοξάζουσι, καί φρίττει τά Χερουβείμ, καί τά Σεραφείμ, πάσα πνοή καί κτίσις, υμνείτε εύλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Αποσκοπώ εις τό μέγα έλεος, τών οικτιρμών σου, Χριστέ, ώσπερ ο Δαυϊδ, πταίσας υπέρ ε κείνον, καί κράζω σύν εκείνω. Μόνε ελεήμον, ελέησόν με διά τάχους.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τέλος χρηστόν, γενέσθαι μοι εύχομαι, καί θέσθαι ταίς πονηραίς, πράξεσί ποτε, τέλος ου προθυμούμαι, πεπωρωμένην έχων, τήν εμήν καρδίαν, οικτείρησόν με Θεού Λόγε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως εκλεκτά, καί άμωμα θύματα, τυθέντι υπέρ υμών, τώ μονογενεί, Λόγω εθελουσίως, προσήχθητε θυσίας, πάσας καταργούντες, τάς τών δαιμόνων Αθλοφόροι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νευρών τομάς, οδόντων εκρίζωσιν, αφαίρεσίν τε χειρών, ξέσεις τε μελών, πάσαν ποινήν τε άλλην, ηνέγκατε γενναίως, Μάρτυρες, υμνούντες, Χριστόν τόν μόνον αθλοθέτην.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέον ημίν, βρέφος απεκύησας, τόν παλαιόν ημερών, νέας επί γής, τρίβους υποδεικνύντα, καί τήν παλαιωθείσαν φύσιν καινουργούντα, Ανύμφευτε ευλογημένη.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Νόμων πατρώων οι μακαριστοί, εν Βαβυλώνι Νέοι προκινδυνεύοντες, Βασιλεύοντος κατέπτυσαν, προταγής αλογίστου, καί συνημμένοι, ώ ουκ εχωνεύθησαν πυρί, τού κρατούντος επάξιον, ανέμελπον τόν ύμνον, τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Επί τόν Λόγον, βαπτιζόμενον, περιστεράς εν είδει Πνεύμα τό άγιον, εθεάσω κατερχόμενον, καί φωνής επακούσαι, κατηξιώθης, μάκαρ τού Πατρός. Ούτός εστιν, ο Υιός μου ο σύνθρονος, ώ μέλπει πάσα κτίσις.

Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πυρί Προφήτα, σών δεήσεων, τά φρυγανώδη πάθη τής διανοίας μου, καταφλέξας εσβεσμένον μου, τόν λύχνον τής καρδίας, άναψον πάλιν, όπως τηλαυγώς κατανοών, αναμέλπω τού Κτίσαντος, τό φώς τών προσταγμάτων. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο κατακρύψας, δούλος τάλαντον, όπερ εις εργασίαν εκ Θεού είληφα, εγώ πέφυκα ο άθλιος, καί τί ποιήσω, όταν εις κρίσιν έλθης, εκάστου τό έργον εκζητών, Πρόφθασον τοίνυν Προφήτα, κραυγάζοντά με πίστει. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συντήρησόν μου, τήν διάνοιαν, έν ταπεινώσει Κόρη θεοχαρίτωτε, ή τώ τόκω σου συντρίψασα, επάρσεις τών δαιμόνων, καί ύψωσόν με, από τής κοπρίας τών παθών, καί πεινώντατήν χάριν σου, κόρεσον μελωδούντα. Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Ασπόρου συλλήψεως, ο τόκος ανερμήνευτος, Μητρός ανάνδρου, άφθορος η κύησις, Θεού γάρ η γέννησις, καινοποιεί τάς φύσεις, διό σε πάσαι αί γενεαί, ως Θεόνυμφον Μητέρα, ορθοδόξως μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιησού φιλάνθρωπε, ο μόνος τήν ασθένειαν, ημών γινώσκων, ταύτην γάρ εφόρεσας, δι' οίκτον βουλόμενος, αυτήν αποκαθάραι, διό τούς σπίλους τούς πονηρούς, καί τά έλκη τών παθών μου, αποκάθαρον, καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως Πόρνη τά δάκρυα, προσφέρω σοι φιλάνθρωπε, ως ο Τελώνης, στενάζων κραυγάζω σοι, Ιλάσθητι σώσόν με, ώσπερ η Χαναναία, Ελέησόν με, εκβοώ, ως τόν Πέτρον μεταγνόντα, συγχωρήσεως αξίωσον.

Mαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαρκί συμπλεκόμενοι, ασάρκω κοσμοκράτορι, πυγμαίς τών άθλων, τούτον κατεβάλετε, καί νίκης τόν στέφανον, εδέξασθε αξίως, διό πρεσβεύσατε εκτενώς, υπέρ πάντων τών εν πίστει, ευφημούντων υμάς Άγιοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηγίασας Κύριε, τήν γήν αγίοις αίμασι, τών σών Αγίων, καί τούτων Πανάγιε, τά πνεύματα πνεύμασι, Δυνάμεων αγίων, συνάπτεις πάντοτε, δι' αυτών, αγιάζων τούς εν πίστει, αληθεί σε αγιάζοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωνήν σοι προσάγομεν, τήν τού Άγγέλου Πάναγνε, ευλογημένη. Χαίρε η χωρήσασα, Θεόν τόν αχώρητον, χαίρε κατάρας λύσις, καί ευλογίας εισαγωγή, χαίρε μόνη Παραδείσου, η τήν θύραν ανεώξασα.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ξενίας δεσποτικής, καί αθανάτου τραπέζης, εν υπερώω τόπω, ταίς υψηλαίς φρεσί, πιστοί δεύτε απολαύσωμεν, επαναβεβηκότι λόγον, εκ σού μαθόντες, όν μεγαλύνομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάτρευσόν μου τόν νούν, φιληδονίαις τού βίου, δεινώς τραυματισθέντα, καί παύσον τό σφοδρώς, συνταράσσον με κλυδώνιον, καί δείξόν μοι τής μετανοίας, τάς οδούς τάς ευθείας, Κυρίου Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ώράθης μέσον εστώς, τής Παλαιάς τε καί Νέας, τήν μέν Προφήτα παύων, τής δέ τό φώς δηλών, ο πορεύεσθαι ευόδωσον, ημάς εν συνειδότι θείω, όπως σκότους ρυσθώμεν, διαιωνίζοντος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Συνήφθης ταίς Στρατιαίς, ταις ουρανίαις θεόφρον, μεθ' ών Χριστόν δυσώπει, τούς επί γής ημάς, διασώζεσθαι τιμώντάς σε, εν τώ σεπτώ σου τούτω οίκω, Βαπτιστά Ιωάννη, Κυρίου Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ημέρα πλήρης θυμού, ημέρα σκότους υπάρχει, τοίς έργα σχούσι σκότους, η δίκη η φρικτή, Βαπτιστά Χριστού καί Πρόδρομε, ικεσίαις σου τότε ρύσαι, κατακρίσεως πάσης, τούς σε γεραίροντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φανείσα τών Χερουβείμ, αγιωτέρα Παρθένε, ως τόν Θεόν τεκούσα τόν υπεράγιον, πάντας ημάς καθαγίασον, τούς εν φωναίς αγίαις πίστει, εν νυκτί καί ημέρα, σέ αγιάζοντας.

Απόστιχα τών Αίνων Κατανυκτικά

Τά τής καρδίας μου τραύματα, εκ πολλών αμαρτημάτων φυέντα μοι, ιάτρευσον Σωτήρ, ο τών ψυχών καί σωμάτων ιατρός, καί παρέχων τοίς αιτούσι, πταισμάτων τήν συγχώρησιν αεί, παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας, διδούς μοι τήν λύσιν τών εγκλημάτων Κύριε, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Γυμνόν με ευρών τών αρετών ο εχθρός, τώ βέλει τής αμαρτίας έτρωσεν, αλλά σύ ως ιατρός ψυχών τε καί σωμάτων, τά τραύματα τής ψυχής μου θεράπευσον, Κύριε καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Κύριε, ειμή τούς Αγίους σου είχομεν πρεσβευτάς, καί τήν αγαθότητά σου συμπαθούσαν ημίν, πώς ετολμώμεν Σωτήρ υμνήσαί σε, όν ευλογούσιν απαύστως Άγγελοι; Καρδιογνώστα, φείσαι τών ψυχών ημών.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Ουδείς προστρέχων επί σοί, κατησχυμμένος από σού εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται τήν χάριν, καί λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον τής αιτήσεως.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Μνήσθητί μου, ο Θεός ο Σωτήρ μου, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου, καί σώσόν με, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ο τού Πέτρου, προσδεξάμενος τόν θρήνον, πρόσδεξαί μου Χριστέ τήν μετάνοιαν, καί σωζομένων, τή τάξει με σύνταξον.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ο κηρύξας, τήν μετάνοιαν ανθρώποις, τού Κυρίου Βαπτιστά καί Πρόδρομε, μετανοείν με εκ ψυχής ικέτευε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τρικυμίας, ενεγκόντες παθημάτων, Αθλοφόροι βροτών τά νοσήματα, νύν εξιάσθε, όθεν μακαρίζεσθε.

Δόξα...

Ο Προφήταις, δοξαζόμενος Θεός, ο εν Τριάδι απλή ασυγχύτω τε, ταίς τού Προδρόμου, σώσον ικεσίαις με.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Προστασία, τών εν θλίψεσι βεβαία, πρόστηθί μοι τού βίου τοίς πάθεσι, προσομιλούντι, καί σώσόν με δέομαι.