Στιχηρά Προσόμοια Αποστολικά

Ήχος πλ. β'

Όλην αποθέμενοι

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Δύναμιν ουράνιον, τού Παρακλήτου λαβόντες, τών εχθρών τάς φάλαγγας, οι Χριστού Απόστολοι, ετροπώσαντο. Βασιλείς ήλεγξαν, καί σοφούς ήσχυναν, ιδιώται καί αγράμματοι, γυμνοί καί άοπλοι, ευαγγελικώς παρετάξαντο, τώ λόγω δέ τής χάριτος, τάς τερατουργίας ειργάσαντο, καί ούτω τά έθνη, υπήκοα ποιούμενοι Χριστώ, εν παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Σέ επιποθήσαντες, οι ευκλεείς Μαθηταί σου, καί απαρνησάμενοι, εαυτούς προθύμως σοι, ηκολούθησαν, καί Σταυρόν άραντες, σού αυτού οπίσω, πειθαρχούντες τή προστάξει σου, τήν γήν κατέλιπον, καί τούς ουρανούς εκληρώσαντο, τά έθνη επιστρέφοντες, εις τήν αληθή σου επίγνωσιν, καί νύν διά πάντων, υπήκοοι γενόμενοι αεί, εν παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Άπαντα τόν βίον μου, εν αμελεία διάγων, πρός τό τέλος έφθασα, άκαρπος ο δείλαιος, Υπεράγαθε, πονηρών πράξεων, επιφέρων μόνον, νύν φορτία τά δυσβάστακτα, άπερ φιλάνθρωπε, σκόρπισον ροπή τού ελέους σου, καί δίδου μοι κατάνυξιν, καί επιστροφήν τήν σωτήριον, θείαις Αποστόλων, πρεσβείαις ευπροσδέκτοις ο Θεός, ούς εις πρεσβείαν προσάγω σοι, καί τήν σέ κυήσασαν.

Έτερα τού Αγίου Νικολάου

Τριήμερος ανέστης Χριστέ

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Νικόλαε μακάριε, προσπίπτοντά με οίκτειρον, δέομαί σου, καί τά όμματα σοφέ, φώτισον τής ψυχής μου, ίνα καθαρώς βλέψω, τόν φωτοδότην καί οικτίρμονα.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Εχθρών επιζητούντων με, κακοποιήσαι Άγιε, λύτρωσαί με, παρρησίαν πρός Θεόν, ως έχων Ιεράρχα, καί σώσόν με εκ βλάβης, καί εξ ανδρών αιμάτων ρύσαί με.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Λιμένα σε αχείμαστον, καί τείχος απροσμάχητον, Ιεράρχα, νύν κεκτήμεθα πιστώς, καί πύργον ασφαλείας, καί θύραν μετανοίας, καί οδηγόν πιστόν, καί πρόμαχον.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Μεγίστων δωρημάτων ημίν, ο τόκος ο αλόχευτος, τής Παρθένου, πάσι γέγονε σαφώς, Θεός γάρ τήν φθαρείσαν, καινίζει πάλιν φύσιν, καί αναπλάττει τό ανθρώπινον.

Απόστιχα Αποστολικά

Ποτέ οι Μαθηταί σου Χριστέ, εν πλοίω χειμαζόμενοι, ανεβόων, Διδάσκαλε, σώσον ημάς, απολλύμεθα, καί νύν ημείς κραυγάζομεν, Φιλάνθρωπε Σωτήρ ημών, ρύσαι ημάς εκ τών αναγκών ημών δεόμεθα.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κύριε, οι Απόστολοι κατέλαβον, ποτέ μέν τό βάθος τής θαλάσσης διά δικτύων, ποτέ δέ τό ύψος τής Βασιλείας διά δογμάτων, καί τή μέν τέχνη, τόν ακατάληπτον βυθόν ηρεύνησαν, τή δέ πίστει, τόν απερίγραπτόν σου κόλπον έφθασαν, καί τώ κόσμω εκήρυξαν τόν άχρονον Υιόνσου, ών ταίς πρεσβείαις, καί πάντων τών Αγίων, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Ο Σταυρός σου Κύριε, τοίς Μάρτυσι γέγονεν, όπλον αήττητον, έβλεπον γάρ τόν προκείμενον θάνατον, καί προβλέποντες τήν μέλλουσαν ζωήν, τή ελπίδι τή εις σέ ενεδυναμούντο. Αυτών ταίς παρακλήσεσιν, ελέησον ημάς.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, σέ ικετεύομεν, πρέσβευε Δέσποινα, μετά τών Αποστόλων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος πλ. β'

Ως εν μέσω τών Μαθητών σου, παρεγένου Σωτήρ, τήν ειρήνην διδούς αυτοίς, ελθέ καί μεθ' ημών καί σώσον ημάς.

Ελπίς τού κόσμου αγαθή

Ως φώς σταλέντες επί γής, εφωτίσατε πάντας, σοφοίς διδάγμασιν υμών, καί εν δόγμασι θείοις διώξαντες, πολυθεϊας σκοτασμόν, καί λάμψαντες τόν τής Τριάδος φωτισμόν, και σώσαντες λαούς πολλούς, εκ πλάνης αφεγγούς, Απόστολοι τού Σωτήρος.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Τής ευσπλαγχνίας τήν πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σέ, μή αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σού τών περιστάσεων, σύ γάρ εί η σωτηρία, τού γένους τών Χριστιανών.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Τών Αποστόλων σου η μνήμη Κύριε, ανεδείχθη ως Παράδεισος ο εν Εδέμ, εν αυτή γάρ αγάλλεται η Οικουμένη, διό δίδου ημίν ταίς αυτών ικεσίαις, ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Η δωδεκάς τών Αποστόλων Κύριε, δωδεκάπυρσος ως ήλιος, ώφθη τή γή, δι' αυτών γάρ εμάρανας, πλάνης τήν βλάβην, δι' αυτών καταυγάζεις ψυχάς, τών σών δούλων, δι' ών καί ημάς, σώσον εύσπλαγχνε.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς τού κόσμου αγαθή

Αγία Δέσποινα Αγνή, τού Θεού ημών Μήτηρ, η τών απάντων ποιητήν, απορρήτως τεκούσα, ικέτευε σύν Αποστόλοις ιεροίς, εκάστοτε τήν αγαθότητα αυτού, παθών ημάς λυτρώσασθαι, καί άφεσιν ημίν, δούναι αμαρτημάτων.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα έτερα

Τή σαγήνη τής ενθέου πίστεως, τάς διπλόας ανατρέψαντες οι αλιείς, εκ βυθού ματαιότητος είλκυσαν πάντας, καί παρέσχον αυτούς τώ Θεώ ευσεβούντας, καί τούτον αεί μεγαλύνοντας.

Μαρτυρικόν

Τών Αγίων σου η μνήμη Κύριε, ανεδείχθη ως παράδεισος ο εν Εδέμ, εν αυτή γάρ αγάλλεται πάσα η κτίσις. Διό παράσχου ημίν, τή αυτών παρακλήσει, ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Εν τώ Ναώ εστώτες τής δόξης σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν, Θεοτόκε, πύλη επουράνιε, άνοιξον ημίν τήν θύραν τού ελέους σου.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων

Ωδή α' Ήχος πλ. β'

Ο Ειρμός

Ως εν ηπείρω πεζεύσας ο Ισραήλ, εν αβύσσω ίχνεσι, τόν διώκτην Θεώ Φαραώ, καθορών ποντούμενον, επινίκιον ωδήν, εβόα άσωμεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φώς πεφυκότες τού κόσμου φωτιστικαίς, θεηγόροι λάμψεσι, καταυγάσατε ημάς, καί παθών λυτρώσατε νυκτός, καί ομίχλης πειρασμών, θεομακάριστοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άρχοντας γήν επί πάσαν Πνεύμα υμάς, τό σεπτόν κατέστησε, τού Κυρίου Μαθηταί, τού αέρος άρχοντας διό, ετροπώσασθε πιστούς, εκλυτρωσάμενοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εκ τού πυρός τού αϋλου ως φωταυγείς, αναφθέντες άνθρακες, τά υλώδη μου σοφοί, πάθη καταφλέξατε πρός φώς, απαθείας καί ζωής, καθοδηγούντές με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τών Αποστόλων πρεσβείαις καί Προφητών, καί Μαρτύρων Κύριε, Ιησού παμβασιλεύ, καί τής κυησάσης σε Αγνής, κατοικτείρησον λαόν, ημαρτηκότα σοι.

Κανών τού Αγίου Νικολάου. ού η Ακροστιχίς.

Έκτον μέλισμα, Νικόλαε, προσδέχου. Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Ο αισθητός Φαραώ, κατεποντίσθη πανστρατί, Ισραήλ δέ διελθών, εν μέσω τής θαλάσσης ανεβόα, Κυρίω τώ Θεώ ημών άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν ουρανοίς κατοικών, χαρμονικώς Πάτερ σοφέ, επί γής τών εν πίστει, συμφώνως ανυμνούντων σε, πάσαν λύπην καρδίας, πονηράν διασκέδασον, τή μεσιτεία σου.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κατά παθών βλαβερών, κατά εχθρών φθοροποιών, κατά πάσης τού πλάνου, κακίας νύν ενίσχυσον, τούς τή σκέπη σου Πάτερ τή αγία Νικόλαε, πίστει προστρέχοντας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τραυματισθέντας ημάς, υπ' αοράτων τοξευτών, τή μοτώσει τής σής Νικόλαε πρεσβείας, περιποίησαι, όπως υγιώς βηματίζωμεν, τάς τού Κυρίου οδούς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο συνυπάρχων Πατρί, ο συναϊδιος Υιός, επ' εσχάτων βουληθείς, κατώκησε τήν μήτραν σου, εις ημών Θεοτόκε, τών πιστών αναγέννησιν, όθεν υμνούμέν σε.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Ουκ έστιν άγιος ως σύ, Κύριε ο Θεός μου, ο υψώσας τό κέρας, τών πιστών σου Αγαθέ, καί στερεώσας αυτούς, εν τή πέτρα τής ομολογίας σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τό θείον Πνεύμα ταίς υμών, γλώσσαις αναχωνεύσαν, επελεύσει φρικώδει, συντριβέντας πρός ζωήν, καινοποιεί δι' υμών, τούς ανθρώπους ένδοξοι Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν γνώσει Λόγε πλημμελών, ποίαν έξω συγγνώμην, εν ημέρα τής δίκης; διά τούτό σοι βοώ. Διά τών σών Μαθητών, οίκτειρόν με τόν αυτοκατάκρι τον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι μιμησάμενοι Χριστού, τά σωτήρια πάθη, τής ψυχής μου τά πάθη, τά χρόνια καί δεινά, ιάσασθε ιατροί, πεφυκότες ένδοξοι Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ημαρτηκότα με Χριστέ, διά τών Αποστόλων, καί τής σέ κυησάσης, επιστρέψας ως Θεός, ελέησον καί πυρός, αιωνίου Σώτερ ελευθέρωσον.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Εν τή στερρά, τής πίστεώς σου πέτρα, τόν λογισμόν εδράσας τής ψυχής μου, στερέωσον Κύριε, σέ γάρ έχω Αγαθέ, καταφυγήν καί στερέωμα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νίκη σαφώς, κατά τών ψυχοφθόρων παθών, Νικόλαε παμμάκαρ πέλεις, υφ' ών ημάς πάντοτε, πορθουμένους χαλεπώς, σαίς προσευχαίς απολύτρωσαι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μέλη σαρκός, νεκρώσας εγκρατεία, πρός τήν ζωήν, μετέβης τήν αγήρω, ήν καί ημάς πρέσβευε, απολήψεσθαι σοφέ, χαρμονικώς ευφημούντάς σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Επισκοπών, ημάς εξ ουρανίου περιωπής, μή παύση Ιεράρχα, αποσοβών άπαντα, τά τού βίου δυσχερή, σαίς πρός Θεόν παρακλήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λύσιν ημίν, Αγνή αμαρτημάτων, τόν Λυτρωτήν, δοθήναι εκδυσώπει, τόν σκοτασμόν Άχραντε, τών ψυχών ημών αεί, ταίς σαίς πρεσβείαις σκεδάζουσα.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Χριστός μου δύναμις, Θεός καί Κύριος, η σεπτή Εκκλησία θεοπρεπώς, μέλπει ανακράζουσα, εκ διανοίας καθαράς, εν Κυρίω εορτάζουσα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λιμένες εύδιοι, λιμένες άκλυστοι, γαληνόν με, πρός όρμον αληθινής, μετανοίας σώσατε, αμαρτημάτων χαλεπών, τρικυμία χειμαζόμενον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ψυχή μου στέναξον, ψυχή μου δάκρυσον, ταπεινή μου καρδία, τώ Αγαθώ, ολικώς κολλήθητι, όπως μελλούσης σε φλογός, καί κολάσεως λυτρώσηται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σωτήρα Κύριον, σωτήρες πέλοντες, τών βροτών, δυσωπείτε, όπως ημάς, σώση ως φιλάνθρωπος, πειρατηρίων χαλεπών, παμμακάριστοι Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένε άχραντε, Παρθένε άμωμε, μετά τών Αποστόλων υπέρ ημών, ικεσίαν ποίησον, όπως ρυσθείη μεν δεινών, πειρασμών καί περιστάσεων.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ακήκοα Κύριε, τήν ακοήν σου καί εφοβήθην, κατενόησα τά έργα σου, καί εξέστην, δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάτρευσον Άγιε, τήν πληγωθείσαν υπό τού πλάνου, αδιόρθωτον καρδίαν μου, ικετεύων, τόν αγαθοδότην Θεόν ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συνέτριψας ξόανα, τής απωλείας, Χριστού θεράπον, όθεν πίστει ικετεύω σε, τού νοός μου κάκιστα, ινδάλματα μείωσον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μυρίπνοος γέγονας, δικαιοσύνης έργοις θεόφρον, καί τών Μύρων κατεκόσμησας, τήν καθέδραν, Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ανύμφευτε Δέσποινα, ευλογημένη Θεοκυήτορ, τούς υμνούντάς σε περίσωζε, πάσης βλάβης, μόνη τών ανθρώπων βοήθεια.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Τώ θείω φέγγει σου Αγαθέ, τάς τών ορθριζόντων σοι ψυχάς, πόθω καταύγασον δέομαι, σέ ειδέναι Λόγε Θεού, τόν όντως Θεόν, εκ ζόφου τών πταισμάτων ανακαλούμενον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οδόν τήν φέρουσαν εις ζωήν, διά στενωτάτης αγωγής, καί πειρασμών τε καί θλίψεων, Μαθηταί τού Λόγου, σαφώς οδεύσαντες, τάς τρίβους τής ψυχής μου εξομαλίσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λύχνοι τής θείας ανατολής, ρύσασθε εκ σκότους με παθών, καί ηδονών αμαυρότητος, καί πειρατηρίων καί περιστάσεων, καί ζάλης καί κινδύνων, Χριστού Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τόμοι τού Λόγου θοειδείς, βίβλω με γραφήναι τής ζωής, εκδυσώπείτε Απόστολοι, τών αμαρτιών μου τό χαλεπώτατον, ρηγνύντες γραμματείον, ταίς προσευχαίς υμών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η σωτηρία μου καί ελπίς, σώσόν με ελπίζοντα εις σέ, πάντων ελπίς ακαταίσχυντε, ταίς πρός τόν Δεσπότην σου παρακλήσεσι, τών θείων Μαθητών τε, μόνη Πανύμνητε.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ο τό φώς ανατέλλων τω κόσμω Χριστέ, φώτισον τήν καρδίαν μου, εκ νυκτός σοι κραυγάζοντος, καί σώσόν με.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νυσταγμώ αμελείας κρατούμενον, πρόθυμόν με απέργασαι, ιεραίς μεσιτείαις σου Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιησούν τόν Σωτήρα ικέτευε, Ιεράρχα Νικόλαε, αιωνίου κολάσεώς με ρύσασθαι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κοσμικών με σκανδάλων διάσωσον, καί δαιμόνων κακώσεως, Ιεράρχα Νικόλαε πρεσβείαις σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο τό είναι ημίν παρεχόμενος, σου τήν μήτραν κατώκησε Θεοτόκε, όν αίτησαι σωθήναι ημάς.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Τού βίου τήν θάλασσαν, υψουμένην καθορών, τών πειρασμών τώ κλύδωνι, τώ ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ σοι. Ανάγαγε, εκ φθοράς τήν ζωήν μου, πολυέλεε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως πλάκες θεόγραφοι, τάς τού Πνεύματος σαφώς, νομοθεσίας ένδοξοι, εν ταίς ψυχαίς εσχήκατε αψευδώς, δι' ών τόν εν γράμματι, κατηργήσατε νόμον, κόσμον σώσαντες.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ψυχή αμαρτάνουσα, συνηθεία τε κακή, φρενοβλαβώς δουλεύουσα, επιστροφή επίστρεψον καί Θεώ, οικτίρμονι βόησον. Διά τών Αποστόλων, Λόγε σώσόν με.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Προβάτοις με σύνταξον, δεξιοίς εν τή φρικτή, καί φοβερά ελεύσει σου, τών εκλεκτών προβάτων σου προσευχαίς, τών θείων Κηρύκων σου, ο τυθείς, υπέρ πάντων Αμνός άκακος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χορός ικετεύει σε, Ασωμάτων λειτουργών, Υιέ Θεού προάναρχε, εκδυσωπεί σε δήμος τών Μαθητών, διά τής Τεκούσης σε, τώ λαώ σου παράσχου, τά ελέησου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τώ κήτει καταποθείς, τώ τής αμαρτίας, κραυγάζω σοι Χριστέ, Ως τόν προφήτην, εκ φθοράς με ελευθέρωσον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λαμπτήρά σε νοητόν, έχουσα η κτίσις Νικόλαε, φωτίζεται ακτίσι, τών απείρων θαυμασίων σου.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ανύστακτε πρεσβευτά, τών σοί προστρεχόντων Νικόλαε, ύπνου χαλεπωτάτου, ραθυμίας με απάλλαξον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ερρύσω πάλαι σοφέ, μέλλοντας αδίκως τεθνήξεσθαι, ωσαύτως ούν με ρύσαι, συμβαινουσών παραπτώσεων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένε μόνη αγνή, κεχαριτωμένη βοήθει μοι, αεί χειμαζομένω, ταίς τού βίου περιστάσεσι.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Δροσοβόλον μέν τήν κάμινον ειργάσατο, Άγγελος τοίς οσίοις Παισί, τούς Χαλδαίους δέ καταφλέγον, πρόσταγμα Θεού, τόν τύραννον έπεισε βοάν. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τώ αγκίστρω τώ τού λόγου ανελκύσαντες, βυθού τής πλάνης άπαντας, προσηγάγετε τώ τυθέντι, Λόγω δι' ημάς, Απόστολοι μέλποντες αυτώ. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τώ φανέντι ύλη σώματος Απόστολοι, αμέσως ομιλήσαντες, εφωτίσθητε φωτοδότοις, λάμψεσιν αυτού, διό με φωτίσατε βοάν. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τόν ποιμένα τόν καλόν εκδυσωπήσατε, εις όρη με πλανώμενον, παραβάσεως εκζητήσαι, θείοι Μαθηταί, καί σώσαι βοώντα εμμελώς. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύν Προφήταις Αποστόλοις τε καί Μάρτυσι, Παρθένε, όν εκύησας, καθικέτευε λυτρωθήναι, πάντας τών δεινών, τούς φόβω κραυγάζοντας αυτώ. Ευλογητός εί ο θεος, ο τών πατέρων ημών.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ο τών οσίων σου Παίδων, τόν ύμνον επακούσας, καί την κάμινον καιομένην δροσίσας, ευλογητός εί Κύριε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρώμη τού Θεού παμμάκαρ, αιρετιζόντων στίφος, κατεπάτησας, καί τής τούτων απάτης, τό ποίμνιον διέσωσας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο εποφθείς τοίς πλωτήρσι, καί τήν πόλιν σου θρέψας, κινδυνεύουσαν, ψυχοφθόρου λιμού με, ευχαίς σου Πάτερ λύτρωσαι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Στήριξον Πάτερ ευχαίς σου, τούς σέ προσκαλουμένους εις βοήθειαν, κατευνάζων δαιμόνων, τό πονηρόν κλυδώνιον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δέσποινα πάντων ανθρώπων, αγία Θεοτόκε, τής δουλείας με τών παθών, σαίς πρεσβείαις, τελείως ελευθέρωσον.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Εκ φλογός τοίς Οσίοις δρόσον επήγασας, καί Δικαίου θυσίαν ύδατι έφλεξας, άπαντα γάρ δράς Χριστέ, μόνω τώ βούλεσθαι, σέ υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χερσωθείσας καρδίας κατενεώσατε, τώ αρότρω τού λόγου, εγκατασπείραντες, δόγμα τό σεπτόν, στάχυν εκατοστεύοντα, τούς διασωθέντας, εδρέψασθε θεόπται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πρεσβειών τή δρεπάνη επικαθάρατε, τά ζιζάνια πάντα τής διανοίας μου, θείοι γεωργοί, τού Σωτήρος Απόστολοι, όπως σωτηρίας, καρποφορήσω στάχυν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τού εχθρού τήν κακίαν κατακοιμίσαντες, εκοιμήθητε ύπνον δικαίοις πρέποντα, άγρυπνοι ημών, πρεσβευταί χρηματίσαντες, Μαθηταί τού Λόγου, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τού πυρός τού ασβέστου ρύσαί με Κύριε, Προφητών καί Μαρτύρων καί Αποστόλων σου, καί τής εν γαστρί, χωρησάσης αρρήτως σε, Κόρης απειράνδρου, πρεσβείαις ευπροσδέκτοις.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Οι όσιοί σου Παίδες εν τή καμίνω, τά Χερουβείμ εμιμήσαντο, τόν τρισάγιον ύμνον αναβοώντες. Ευλογείτε υμνείτε, καί υπερυψούτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν ύψει πολιτείας φαεινοτάτης, αναδραμών ώσπερ γνώριμος, πάση τή οικουμένη θαυματουργίαις, θεοφόρε ποικίλαις, φωτίζεις τούς εν σκότει Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Χαρίτωσον ενθέως επαγρυπνούντας, τούς σέ τιμώντας Νικόλαε, κατακοίμισον τήν κακίαν, εχθραινόντων ανθρώπων, ημίν επεμβαινόντων Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο πάσας τάς παγίδας τού διαβόλου, σθένει συντρίψας τού Πνεύματος, εκ τούτων ρύσαί με σαίς πρεσβείαις, κυβερνών τήν ζωήν μου, θεόφρον Ιεράρχα Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υμνούμέν σε Παρθένε Θεοκυήτορ, δι' ής αρά απεστείρωται, καί ευλογία πάσιν επήλθε, τοίς ειδόσι σε μόνην, Μητέρα τού Θεού ημών άνανδρον.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Θεόν ανθρώποις ιδείν αδύνατον, όν ου τολμά Αγγέλων ατενίσαι τά τάγματα, διά σού δέ, Πάναγνε, ωράθη βροτοίς, Λόγος σεσαρκωμένος, όν μεγαλύνοντες, σύν ταίς ουρανίαις Στρατιαίς, σέ μακαρίζομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θεόν ανθρώποις προσομιλήσαντα, καί τό θνητόν ενώσει ασυγκρίτω Θεώσαντα, εις τόν σύμπαντα κόσμον κηρύξαντες, πάντας αθέου πλάνης, ηλευθερώσατε, όθεν μακαρίζεσθε αεί, θείοι Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χριστού τό πάθος εξεικονίζοντες, διά παθών τού σώματος ποικίλων Απόστολοι, τής σαρκός μου τά πάθη νεκρώσατε, καί τήν εξασθενούσαν, καί κινδυνεύουσαν, καί νενεκρωμένην μου ψυχήν ζωοποιήσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οδός γενού μοι καθοδηγούσά με, πρός απλανή οδόν τών εντολών σου Φιλάνθρωπε, αμαρτίας πεσόντι εις βάραθρα, καί περιπλανωμένω, καί αποκλίναντι, επί τάς οδούς τάς πονηράς, καί κινδυνεύοντι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χοροί Αγγέλων καί Αρχαγγέλων τε, Εξουσιών, Δυνάμεις, καί Αρχαί, Κυριότητες, Χερουβείμ καί Σεραφείμ, καί θρόνοι Χριστέ, δήμος τών Αποστόλων, σύν τή Τεκούση σε, μόνε δυσωπούσι Βασιλεύ. Σώσον τούς δούλους σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Η τό Χαίρε δι' Αγγέλου δεξαμένη, καί τεκούσα τόν Κτίστην τόν ίδιον, Παρθένε σώζε τούς σέ μεγαλύνοντας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιερέων, καλλονή θαυμάτων βρύσις, εκδυσώπει, Θεόν τόν φιλάνθρωπον, αμαρτημάτων, ευρείν ημάς άφεσιν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ώσπερ πάλαι, τούς δεσμώτας ελυτρώσω, τού θανάτου, ημάς ούτω λύτρωσαι, πειρατηρίων, τού βίου Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύ εν Μύροις, τής Λυκίας τεθαμμένος, μύρα βρύεις, πάντοτε Νικόλαε, τήν δυσωδίαν, τών παθών διώκοντα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Η τού Κτίστου, παρουσία επί θύραις, μή αμέλει, ψυχή αλλά βόησον. Ταίς Νικολάου, Χριστέ ευχαίς σώσόν με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώς τεκούσα, τής καρδίας μου τάς κόρας, αβλεπτούσας, Πανύμνητε φώτισον, ίνα υμνώ σε, διά σού σωζόμενος.

Απόστιχα τών Αίνων Αποστολικά

Ποτέ οι Μαθηταί σου Χριστέ, εν πλοίω χειμαζόμενοι, ανεβόων, Διδάσκαλε, σώσον ημάς, απολλύμεθα, καί νύν ημείς κραυγάζομεν, Φιλάνθρωπε Σωτήρ ημών, ρύσαι ημάς εκ τών αναγκών ημών δεόμεθα.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Κύριε, οι Απόστολοι κατέλαβον, ποτέ μέν τό βάθος τής θαλάσσης διά δικτύων, ποτέ δέ τό ύψος τής Βασιλείας διά Δογμάτων, καί τή μέν τέχνη, τόν ακατάληπτον βυθόν ηρεύνησαν, τή δέ πίστει, τόν απερίγραπτόν σου κόλπον έφθασαν, καί τώ κόσμω εκήρυξαν τόν άχρονον Υιόν σου, ών ταίς πρεσβείαις, καί πάντων τών Αγίων, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τούς Αγίους εθαυμάστωσε, καί Αγίας ο Θεός ημών, αγαλλιάσθε καί ευφραίνεσθε, πάντες οι δούλοι αυτού, υμίν γάρ ητοίμασε τόν στέφανον, καί τήν Βασιλείαν αυτού, αλλ' αιτούμεν, καί ημών μή επιλάθησθε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τριήμερος ανέστης Χριστέ

Μεγάλων χαρισμάτων αγνή, Παρθένε Θεομήτορ σεμνή, ηξιώθης, ότι έτεκες σαρκί, τόν ένα τής Τριάδος, Χριστόν τόν ζωοδότην, εις σωτηρίαν τών ψυχών ημών.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Μνήσθητί μου, ο Θεός ο Σωτήρ μου, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου, καί σώσόν με, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ως νεφέλαι, επωμβρίσατε τό ύδωρ, εν τώ κόσμω, τής ενθέου γνώσεως, πεφωτισμένοι, Κυρίου Απόστολοι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ως ακτίνες, μυστικαί διαδραμόντες, εις τόν κόσμον Απόστολοι ένδοξοι, ανθρώπων γένος, πίστει εφωτίσατε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τών βασάνων, τώ πυρί προσομιλούντες, θείαν δρόσον υμάς αναψύχουσαν, παρά Κυρίου, εδέξασθε Μάρτυρες.

Δόξα...

Τήν αγίαν, καί σεπτήν πιστοί Τριάδα, προσκυνούντες συμφώνως βοήσωμεν. Τών Αποστόλων, λιταίς σώσον πάντας ημάς.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Η τεκούσα, διά λόγου υπέρ λόγον, Θεοτόκε Πατρί τόν συνάναρχον, αυτόν δυσώπει, σώσαι τάς ψυχάς ημών.