Στιχηρά
Προσόμοια
Δεσποτικά
Ήχος πλ. β' Η
απεγνωσμένη
Στίχ.
α'. Εάν
ανομίας
παρατηρήσης,
Κύριε, Κύριε
τίς υποστήσεται;
ότι παρά σοί ο
ιλασμός εστιν.
Ρύσαί
με γεέννης
αποκειμενης,
εξελού πυρός
με τού αιωνίου, Κριτά
δικαιότατε,
τόν
κατακεκριμένον,
δείξον εκ ζάλης
εναντίας,
ανάλωτον με
Λόγε, τρέμω ο
τάλας εννοών
μου, τό τών
πταισμάτων πλήθος,
καί προσπίπτω
σοι μετά
δακρύων, καί
συντριβής τής
καρδίας μου
Φιλάνθρωπε, τό
σόν αιτούμενος
έλεος.
Στίχ.
β'. Ένεκεν
τού ονόματός
σου υπέμεινά
σε, Κύριε,
υπέμεινεν η
ψυχή μου εις
τόν λόγον σου,
ήλπισεν η ψυχή
μου επί τόν
Κύριον.
Τίς
εμέ μή κλαύση
τόν παραβάντα,
εντολήν
Δεσπότου δι'
ακρασίαν, τόν Άδην
οικήσαντα,
αντί τού,
Παραδείσου,
βρώσις γλυκείά
μοι φανείσα
εις χολήν
μετετράπη,
ξένος τής δόξης
σου Οικτίρμον,
καί Αγγέλων
εδείχθην, αλλά
δέξαι με
μετανοούντα ως
ελεήμων καί
φιλάνθρωπος
Κύριος διά τό
μέγα σου έλεος.
Στίχ.
γ'. Από
φυλακής πρωϊας
μέχρι νυκτός,
από φυλακής
πρωϊας
ελπισάτω
Ισραήλ επί τόν
Κύριον.
Πάντας
τούς εν πίστει
κεκοιμημένους
τάξον ζωοδότα
εν χώρα ζώντων,
εν τόποις
ανέσεως, εν
σκηναίς αιωνίοις,
ένθα τό φώς τού
σού προσώπου,
αφθόνως καταλάμπει,
όπου τρυφή καί
χαρμοσύνη, καί
ειρήνη τών
Δικαίων,
παριδών αυτών
τά επταισμένα,
έργω καί λόγω
διανοία τε
Δέσποτα, διά
πολλήν
αγαθότητα.
Στιχηρά
Μαρτυρικά,
αυτόμελα
Στίχ.
δ'. Ότι
παρά τώ Κυρίω
τό έλεος, καί
πολλή παρ' αυτώ,
λύτρωσις. καί
αυτός λυτρώσεται
τόν Ισραήλ έκ
πασών τών
ανομιών αυτού.
Οι
μαρτυρήσαντες
διά σέ Χριστέ,
πολλάς
βασάνους υπέμειναν,
καί τέλειον
απέλαβον, τόν
στέφανον εν ουρανοίς,
ίνα
πρεσβεύωσιν
υπέρ τών ψυχών
ημών.
Στίχ.
ε'.
Αινείτε τόν
Κύριον πάντα
τά έθνη,
επαινέσατε αυτόν,
πάντες οι λαοί.
Οι
αθλοφόροι
Μάρτυρες, καί
ουρανοπολίται,
επί γής
αθλήσαντες,
πολλάς
βασάνους
υπέμειναν,
πρεσβείαις
Κύριε, καί
ευχαίς αυτών,
πάντας ημάς
διαφύλαξον.
Στίχ.
ς'. Ότι
εκραταιώθη τό
έλεος αυτού εφ'
ημάς, καί η
αλήθεια τού
Κυρίου μένει
εις τόν αιώνα.
Ο
Σταυρός σου
Κύριε, τοίς
Μάρτυσι
γέγονεν, όπλον
αήττητον,
έβλεπον γάρ
τόν
προκείμενον θάνατον,
καί
προβλέποντες
τήν μέλλουσαν
ζωήν, τή ελπίδι
τή εις σέ
ενεδυναμούντο.
Αυτών ταίς
παρακλήσεσιν,
ελέησον ημάς.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
Τίς μή
μακαρίσει σε,
παναγία
Παρθένε; τίς μή
ανυμνήσει σου,
τόν αλόχευτον
τόκον, ο γάρ
αχρόνως εκ, Πατρός,
εκλάμψας Υιός
μονογενής, ο
αυτός εκ σού
τής Αγνής προήλθεν,
αφράστως
σαρκωθείς,
φύσει Θεός
υπάρχων, καί
φύσει
γενόμενος
άνθρωπος δι' ημάς,
ουκ εις δυάδα
προσώπων
τεμνόμενος,
αλλ' εν δυάδι
φύσεων,
ασυγχύτως
γνωριζόμενος.
Αυτόν ικέτευε
σεμνή
Παμμακάριστε,
ελεηθήναι τάς
ψυχάς ημών.
Απόστιχα
Μαρτυρικόν
Στίχ.
Α'. Θαυμαστός
ο Θεός εν τοίς
αγίοις αυτού ο
Θεός Ισραήλ
αυτός δώσει δύναμιν
καί κραραίωσιν
τώ λαώ αυτού
ευλογητός ο
Θεός.
Οι
Μάρτυρές σου
Κύριε, ουκ
ηρνήσαντό σε,
ουκ απέστησαν
από τών
εντολών σου,
ταίς αυτών
πρεσβείαις, ελέησον
ημάς.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Β'. Τοίς
Αγίοις τοίς εν
τή γή αυτού
εθαυμάστωμεν
πάντα τά
θέλημα αυτού
εν αυτοίς.
Αρχή
μοι καί
υπόστασις, τό
πλαστουργόν
σου γέγονε
πρόσταγμα,
βουληθείς γάρ
εξ αοράτου τε
καί Ορατής,
ζώόν με
συμπήξαι
φύσεως, γήθέν
μου τό σώμα
διέπλασας,
δέδωκας δέ μοι
ψυχήν, τή θεία
σου καί
ζφοποιώ
εμπνεύσει. Διό
Σωτήρ τούς εν
δούλους σου, εν
χώρα ζώντων,
σκηναίς
Δικαίων
ανάπαυσον.
Στίχ.
Γ'.
Μακάριοι ούς
εξελέξω καί
προσλάβω
Κύριε.
Άλγος
τώ Αδάμ
εχρημάτισεν, η
τού ξύλου
απόγευσις, πάλαι
εν Εδέμ, ότε
όφις ιόν
εξηρεύξατο, δι'
αυτού γάρ εισήλθεν
ο θάνατος,
παγγενή
κατεσθίων τόν
άνθρωπον, αλλ'
ελθών ο
Δεσπότης,
καθείλε τόν
δράκοντα, καί
ανάστασιν ημίν
εδωρήσατο,
πρός αυτόν ούν
βοήσωμεν. Φείσαι
Σωτήρ, καί ούς
προσελάβου,
μετά τών
Δικαίων ανάπαυσον.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
Πρεσβείαις
τής Τεκούσης
σε, Χριστέ καί
τών Μαρτύρων
σου, Αποστόλων
Προφητών
Ιεραρχών,
οσίων καί Δικαίων,
καί πάντων τών
Αγίων, τούς
κοιμηθέντας
δούλους σου
ανάπαυσον.
Μετά τήν α'
Στιχολογίαν
Καθίσματα
Μαρτυρικά
Ήχος πλ. β' Αγγελικαί
δυνάμεις
Αθλητικαί
ενστάσεις επί
τώ σκάμματι,
τυραννικαί αικίσεις
επί τούς
Μάρτυρας, καί
ίσταντο χοροί
τών Ασωμάτων,
βραβεία
κατέχοντες τής
νίκης,
εξέστησαν
τυράννους καί
Βασιλείς οι
σοφοί,
καθείλον τόν Βελίαρ,
ομολογία
Χριστού, ο
ενισχύσας αυτούς,
Κύριε δόξα σοι.
Αθλητικόν
αγώνα
υπομείναντες
οι Άγιοι, καί τά
βραβεία τής
νίκης, παρά σού
κομισάμενοι,
κατήργησαν τάς
επινοίας των
παρανόμων,
εδέξαντο
στεφάνους τής
αφθαρσίας. Δι'
αυτών ο Θεός
δυσωπούμενος,
δώρησαι ημίν
τό μέγα έλεος.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
Ο τήν
ευλογημένην
καλέσας σου
Μητέρα, ήλθες
επί τό πάθος
εκουσία βουλή,
λάμψας εν τώ
Σταυρώ, αναζητήσαι
θέλων τόν Αδάμ,
λέγων τοίς
Αγγέλοις.
Συγχάρητέ μοι,
ότι ευρέθη η
απολομένη
δραχμή, ο πάντα
σοφώς
οικονομήσας,
Θεός δόξα σοι.
Έτερα
Καθίσματα,
μετά τόν Άμωμον
Μαρτυρικόν
Τών
Αγίων σου η
μνήμη Κύριε,
ανεδείχθη ως
Παράδεισος ο
εν Εδέμ, εν αυτή
γάρ αγάλλεται
πάσα η κτίσις. Διό
παράσχου ημίν,
τή αυτών
παρακλήσει,
ειρήνην καί τό
μέγα έλεος.
Νεκρώσιμον
Αληθώς
ματαιότης τά
σύμπαντα, ο δέ
βίος σκιά καί
ενύπνιον, καί
γάρ μάτην
ταράττεται πάς
γηγενής, ως
είπεν η Γραφή,
ότε τόν κόσμον
κερδήσομεν,
τότε τώ τάφω
οικήσομεν,
όπου ομού
Βασιλείς καί
πτωχοί. Διό
Χριστέ ο Θεός,
τούς
μεταστάντας
ανάπαυσον, ως φιλάνθρωπος.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
Ελπίς τού
κόσμου αγαθή
Η
κραταιά τών
γηγενών,
προστασία καί
σκέπη, Θεοκυήτορ
Μαριάμ, η
τεκούσα εν
χρόνω, τόν
άχρονον Υιόν
καί Λόγον τού
Θεού, ικέτευε
αυτόν, ως Μήτηρ
ούσα εκτενώς,
σύν Μάρτυσι
καί Προφήταις,
καί θείοις
Ασκηταίς,
σώσαι τούς
μεταστάντας.
Κανών εις
πάντας τούς
Αγίους, ού η
Ακροστιχίς.
Λόγοις
γεραίρω τούς
εραστάς τού
Λόγου. Ιωσήφ.
Ωδή α' Ήχος πλ. β'
Ο Ειρμός
Ο
αισθητός
Φαραώ,
κατεποντίσθη
πανστρατί,
Ισραήλ δέ
διελθών, εν
μέσω τής
θαλάσσης
ανεβόα, Κυρίω
τώ Θεώ ημών
άσωμεν, ότι
δεδόξασται.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Λελαμπρυσμένω
νοϊ, τούς
σκοτεινούς
περί τό φώς,
δυσσεβούντας
τυράννους οι
Μάρτυρες
αισχύναντες,
πρός ανέσπερον
φέγγος, νικηφόροι
γενόμενοι,
σοφώς
μετέβησαν.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Οι
Ιεράρχαι
Χριστού, τών
Οσίων ο χορός,
Προφητών καί
Δικαίων
απάντων
ομήγυρις,
αρετών ταίς
ιδέαις, αστραπτόμενοι
έφθασαν, πρός
ουρανίους
σκηνάς.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Γυναίων
πάσα πληθύς,
προσω κειώθη
τώ Θεώ, καί τήν Εύαν
τόν δεινώς
απάτη
θανατώσαντα,
συμπατήσασα
πόνοις,
ανδρικοίς
μακαρίζεται,
ενθέοις
άσμασι.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ο από
γής κατ' αρχάς,
πλάσας τόν
άνθρωπον
Χριστέ, τάς
ψυχάς τών σών δούλων,
ανάπαυσον
δεόμεθα, εν
σκηναίς τών
δικαίων, καί εν
τόποις
ανέσεως, ως Υπεράγαθος.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ιερωτέρα
Αγνή, τών
Χερουβείμ καί
Σεραφείμ,
ανεδείχθης
τεκούσα, τόν
ποιητήν τής
κτίσεως, όν
απαύστως
δυσώπει,
οικτειρήσαι
τούς δούλους
σου, τούς σέ δοξάζοντας.
Κανών εις
Κοιμηθέντας,
ού η
Ακροστιχίς.
Έκτον
προσαυδώ τοίς
απελθούσι
μέλος.
Ποίημα
Θεοφάνους.
Ο Ειρμός
Ως εν
ηπείρω
πεζεύσας ο
Ισραήλ, εν
αβύσσω, ίχνεσι,
τόν διώκτην
Φαραώ, καθορών
ποντούμενον,
Θεώ επινίκιον
ωδήν, εβόα
άσωμεν.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Εν
ουρανίοις
θαλάμοις
διηνεκώς, οι
γενναίοι Μάρτυρες,
δυσωπούσί σε
Χριστέ. Ούς εκ
γής μετέστησας
πιστούς,
αιωνίων αγαθών,
τυχείν
αξίωσον.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Κατακοσμήσας
τά πάντα ζώον
μικτόν, μέσον
με τόν άνθρωπον,
ταπει νότητος
ομού, καί
μεγέθους
έπλασας, διό,
τάς τών δούλων
σου ψυχάς,
Σώτερ
ανάπαυσον.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Τού
παραδείσου
πολίτην καί
γεωργόν, κατ'
αρχάς με έταξας,
παραβάντα δέ
τήν σήν, εντολήν
εξώρισας, διό,
τάς τών δούλων
σου ψυχάς,
Σώτερ ανάπαυσον.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο εκ
πλευράς
διαπλάσας Εύαν
το πρίν, τήν
ημών
προμήτορα, εξ
αχράντου σου
γαστρός, σάρκα
περιβάλλεται
δι' ής, τού
θανάτου τήν Ισχύν,
Αγνή διέλυσε.
Ωδή γ' Ο
Ειρμός
Εν τή
στερρά, τής πίστεώς
σου πέτρα, τόν
λογισμόν
εδράσας τής
ψυχής μου,
στερέωσον
Κύριε, σέ γάρ
έχω αγαθέ,
καταφυγήν καί
στερέωμα.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Σωματικοίς,
ομιλούντες νύν
πόνοις, οι
Αθληταί, τήν
άπονον
εσκόπουν,
αντίδοσιν
χαίροντες, καί
νύν παύουσιν
ημών, πόνους
παντοίους εν
χάριτι.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Γνώμη
στερρά,
σοβούντες τά
θηρία, τά πονηρά,
οι θείοι
Ιεράρχαι,
ερρύσαντο
άτρωτα, τής
κακίας τής
αυτών, τά τού
Χριστού θεία
θρέμματα.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Εθελοντί,
ζυγόν τόν τού
Κυρίου,
υπεισελθών,
χορός ο τών
οσίων,
ενέκρωσε
φρόνημα, τής
σαρκός καί τήν
ζωήν, τήν δι' αιώνος
απέλαβε.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ρύσαι
πυρός, Χριστέ
τού αιωνίου,
τούς ευσεβώς,
τού βίου
μεταστάντας,
καί δός αυτοίς
άφεσιν,
οφλημάτων
αγαθέ, καί
αιωνίαν
απόλαυσιν.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Οι τόν
Χριστόν,
ποθήσασαι
Γυναίκες, σέ
τήν αυτόν, αρρήτως
τετοκυίαν,
πανάχραντε
Δέσποινα,
γεγηθότι
λογισμώ,
περιϊστάσαι
νύν χορεύουσι.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Ουκ έστιν
Άγιος ως σύ,
Κύριε ο Θεός
μου, ο υψώσας τό
κέρας τών
πιστών σου
αγαθέ, καί
στερεώσας
αυτούς, εν τή
πέτρα τής ομολογίας
σου.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Νομίμως
ήθλησαν οι σοί,
Μάρτυρες
ζωοδότα, καί
στεφάνω τής
νίκης,
κοσμηθέντες
παρά σού, τοίς μεταστάσι
πιστοίς,
αιωνίαν
λύτρωσιν
αιτούσί σε.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Παιδεύσας
πρότερον
πολλοίς,
τέρασι καί
σημείοις, εμέ
τόν
πλανηθέντα, επ'
εσχάτων
σεαυτόν,
κενώσας ως
συμπαθής, καί
ζητήσας εύρες
καί διέσωσας.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ρεόντων
άστατον φοράν,
τούς πρός σέ
διαβάντας, εν
σκηναίς αιωνίοις,
κατοικείν
χαρμονικώς,
αξίωσον Αγαθέ,
δικαιώσας
πίστει τε καί
χάριτι.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ουκ
έστιν άμεμπτος
ως σύ, πάναγνε Θεομήτορ,
μόνη γάρ εξ
αιώνος, τόν
Θεόν τόν αληθή,
συνέλαβες εν
γαστρί, τού
θανάτου
λύσαντα τήν
δύναμιν.
Ωδή δ' Ο
Ειρμός
Ακήκοα
Κύριε, τήν
ακοήν σου καί
εφοβήθην,
κατενόησα τά
έργα σου, καί
εξέστην, δόξα
τή δυνάμει σου
Κύριε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ιστάμενοι
έβλεπον, τόν
αλαζόνα οι
Αθλοφόροι, πρό ποδών
αυτών
πατούμενον,
καί τόν πάντων
Κτίστην,
ευχαρίστως
εδόξαζον.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ρημάτων
λαμπρότητας,
οι Ιεράρχαι
καθοπλισθέντες,
πρός τό φώς τής
επιγνώσεως,
τούς
ανθρώπους,
σκότους τών
αιρέσεων
έσωσαν.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
άνθρακες
ώφθησαν, τή
πρός τό θείον
θερμή συνέσει,
καί τά πάθη
καταφλέξαντες,
τά υλώδη, Όσιοι
μεγάλως
δοξάζονται.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Τών
ζώντων τε
Κύριε, καί τών
θανόντων
εξουσιάζων, ούς
μετέστησας
ανάπαυσον,
μετά πάντων,
ευαρεστησάντων
σοι Δέσποτα.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Κύριος
Άχραντε, εκ σού
αρρήτως σάρκα
φορέσας, τών
Γυναίων τόν
κατάλογον, εν
ανδρεία,
διηγωνισμένον
προσήκατο.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Χριστός
μου δύναμις,
Θεός καί
Κύριος, η σεπτή
Εκκλησία
θεοπρεπώς,
μέλπει
ανακράζουσα,
εκ διανοίας καθαράς,
εν Κυρίω
εορτάζουσα.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Σοφίας
μείζονος,
δεικνύων
γνώρισμα, καί
τής περί τά
δώρα
πολυτελούς,
Δέσποτα
χρηστότητος,
τάς τών Μαρτύρων
χορείας, τοίς
Αγγέλοις
συνηρίθμησας.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Αφράστου
δόξης σου,
τυχείν
αξίωσον, τούς
πρός σέ μεταστάντας,
ένθα Χριστέ,
τών
ευφραινομένων
εστίν, η
κατοικία καί
φωνή, καθαράς
αγαλλιάσεως.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Υμνούντας
πρόσδεξαι, τό
θείον κράτος
σου, ούς εκ γής
προσελάβου,
τέκνα φωτός,
τούτους
εργαζόμενος, τής
αμαρτίας τήν
αχλύν,
εκκαθαίρων
πολυέλεε.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Δοχείον
άχραντον, Ναόν
πανάμωμον,
Κιβωτόν
παναγίαν,
παρθενικόν,
τόπον
αγιάσματος, σέ
καλλονήν τού
Ιακώβ, ο
Δεσπότης εξελέξατο.
Ωδή ε' Ο
Ειρμός
Ο τό
φώς ανατέλλων
τω κόσμω
Χριστέ,
φώτισον τήν καρδίαν
μου, εκ νυκτός
σοι
κραυγάζοντος,
καί σώσόν με.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Υφαντόν
εκ τής άνωθεν
χάριτος,
ενδυθέντες
ιμάτιον Αθληταί,
τόν εχθρόν
απεγυμνώσατε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Σύν
αγίοις
Προφήταις
τιμήσωμεν,
Ιεράρχας
θεόφρονας, καί
Οσίους Θεώ
ευαρεστήσαντας.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Εκ
περάτων τού
σύμπαντος
Μάρτυρες,
εναθλούντες κεκράγατε,
καί Χριστός
τής φωνής υμών
εισήκουσε.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ρυομένη
ημάς πάσης
φάνηθι, τού
εχθρού βλάβης
Δέσποινα,
δυσωπούσα
Χριστόν τόν
μόνον
εύσπλαγχνον.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Τώ
θείω φέγγει
σου Αγαθέ, τάς
τών
ορθριζόντων
σοι ψυχάς, πόθω
καταύγασον
δέομαι, σέ
ειδέναι Λόγε
Θεού, τόν όντως
Θεόν, εκ ζόφου
τών πταισμάτων
ανακαλούμενον.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Ως
ολοκάρπωσις
ιερά, καί ως
απαρχή τής
ανθρωπίνης οι
Μάρτυρες
φύσεως, τώ
δεδοξασμένω
προσενεχθέντες
Θεώ, ημίν τήν
σωτηρίαν αεί
βραβεύουσι.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Τής
ουρανίου
διαγωγής, τής
διανομής τών
χαρισμάτων
αξίωσον
Δέσποτα, τούς
προκοιμηθέντας
πιστούς ικέτας
σου, παρέχων
τών πταισμάτων
τήν απολύτρωσιν.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ο
μόνος φύσει
ζωοποιός, τό
τής αγαθότητος
όντως, ανεξιχνίαστον
πέλαγος, τούς
τελειωθέντας,
τής Βασιλείας
τής σής,
αξίωσον
Οικτίρμον μόνε
αθάνατε.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ισχύς
καί ύμνησις ο
εκ σού,
Δέσποινα τού
κόσμου γεννηθείς,
καί σωτηρία
εγένετο τοίς
απολλυμένοις,
εκ τών τού Άδου
πυλών,
ρυόμενος τούς
πίστει σε
μακαρίζοντας.
Ωδή ς' Ο
Ειρμός
Τώ
κήτει
καταποθείς, τώ
τής αμαρτίας
κραυγάζω σοι,
Χριστέ. Ως τόν
Προφήτην, εκ
φθοράς με
ελευθέρωσον.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Αιμάτων
θείαις ροαίς,
νοητούς
εχθρούς
εβυθίσατε, πιστών
δέ τάς καρδίας,
Αθλοφόροι
κατηρδεύσατε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Σταυρώσαντες
εαυτούς, κόσμω
καί τοίς
πάθεσιν, Όσιοι
σοφοί σύν
Ιεράρχαις,
θείας δόξης
ηξιώθητε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Τών
Προφητών ο
χορός, καί
σεπτών Γυναίων
κατάλογος,
καλώς
ηγωνισμένος,
κατά χρέος
μακαρίζονται.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ανάπαυσον
ο Θεός, τών
προκοιμηθέντων
τά πνεύματα,
μετά τών
εκλεκτών σου,
παρορών αυτών
τά πταίσματα.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Σαρκί
τεκούσα
Χριστόν, τής
σαρκός μου τά
πάθη θανάτωσον,
καί ζώωσον
Παρθένε, τήν
ψυχήν μου μεσιτεία
σου.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Τού βίου
τήν θάλασσαν,
υψουμένην
καθορών, τών
πειρασμών τώ
κλύδωνι, τώ
ευδίω λιμένι
σου
προσδραμών,
βοώ σοι.
Ανάγαγε, εκ
φθοράς τήν
ζωήν μου
πολυέλεε.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών δούλων
σου.
Σταυρώ
προσηλούμενος,
τών Μαρτύρων
τούς χορούς, πρός
εαυτόν
συνήγαγες,
μιμουμένους το
πάθος σου
Αγαθέ, διό σου
δεόμεθα, τούς
πρός σέ
μεταστάντας
διανάπαυσον.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Αφράστω
τή δόξη σου,
όταν έλθης
φοβερός,
κρίναι τόν
κόσμον άπαντα,
εν νεφέλαις
ευδόκησον
Λυτρωτά, φαιδρώς
υπαντήσαί σοι,
ούς εκ γής
προσελάβου,
πιστούς
δούλους σου.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Πηγή ζωής
πέφυκας, εν
ανδρεία θεϊκή,
πεπεδημένους
Δέσποτα, ο
εξάγων τούς
δούλους σου
τούς πρός σέ,
πιστώς εκδημήσαντας,
εν τρυφή
Παραδείσου
κατασκήνωσον.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Εις
γήν
απεστράφημεν,
παραβάντες τού
Θεού, τήν εντολήν
τήν ένθεον, διά
σού, δέ Παρθένε
πρός ουρανόν,
εκ γής
ανυψώθημεν,
τήν φθοράν τού
θανάτου εκτινάξαντες.
Ωδή ζ' Ο
Ειρμός
Ο τών
οσίων σου
Παίδων, τόν
ύμνον επακούσας,
καί την
κάμινον
καιομένην
δροσίσας,
ευλογητός εί
Κύριε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Τούς
τού Χριστού
Αθλοφόρους,
τούς σβέσαντας
τήν φλόγα,
όμβροις
αιμάτων, τής
δεινής αθεϊας,
μελωδικώς
τιμήσωμεν.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Οι
ευκλεείς
Ιεράρχαι,
αιρέσεων
χειμώνα
διαλύσαντες,
πρός τό έαρ τό
θείον,
χαρμονικώς
μετέστησαν.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Υπομονή
εν πλουσία, τού
Πνεύματος τήν
χάριν, επλουτήσατε
Ασκηταί καί τά
θράση, τών
δυσμενών
ωλέσατε.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Λειμώνας
τούς τής
τρυφής σου,
κληρώσασθαι,
εν πίστει καταξίωσον,
τούς
μεταστάντας
τού βίου,
Οικτίρμον ως
φιλάνθρωπος.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Ο σέ
τήν Παρθένον
δείξας, αγνήν
καί μετά τόκον,
τών αγίων σοι,
Γυναικών τάς
χορείας,
ακολουθούσας
έσχηκε.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Δροσοβόλον
μέν τήν
κάμινον
ειργάσατο, Άγγελος
τοίς οσίοις
Παισί, τούς
Χαλδαίους δέ
καταφλέγον,
πρόσταγμα
Θεού, τόν
τύραννον
έπεισε βοάν. Ευλογητός
εί ο Θεός, ο τών
Πατέρων ημών.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Λυτρωθέντες
τώ σώ αίματι οι
Μάρτυρες, τής
πρώτης παραβάσεως,
ραντισθέντες
δέ τώ ιδίω
αίματι, τήν σήν
σαφώς
εικονίζουσι
σφαγήν.
Ευλογητός εί ο
Θεός, ο τών
Πατέρων ημών.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Θρασυνόμενον
τόν θάνατον
ενέκρωσας,
Λόγε ζωαρχικώτατε,
τούς εν πίστει
δέ
κοιμηθέντας,
πρόσδεξαι
τανύν,
υμνούντας καί
ψάλλοντας
Χριστέ.
Ευλογητός εί ο
Θεός, ο τών Πατέρων
ημών.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ο
ψυχώσας με τόν
άνθρωπον
φυσήματι, θείω
θεαρχικώτατε,
τούς
μεταστάντας
βασιλείας
Δέσποτα τής
σής, αξίωσον
ψάλλειν σοι
Σωτήρ.
Ευλογητός εί ο
Θεός, ο τών
Πατέρων ημών.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Υπερτέρα
πάσης κτίσεως
Πανάμωμε,
γέγονας συλλαβούσα
Θεόν, τόν
συντρίψαντα
τού θανάτου
πύλας, καί μοχλούς
συνθλάσαντα,
όθεν σε Αγνή,
υμνολογούμεν οι
πιστοί ως Θεομήτορα.
Ωδή η' Ο
Ειρμός
Οι
όσιοί σου
Παίδες εν τή
καμίνω, τά
Χερουβείμ
εμιμήσαντο,
τόν τρισάγιον
ύμνον αναβοώντες.
Ευλογείτε,
υμνείτε, καί
υπερυψούτε τόν
Κύριον.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Γενναίως
τών βασάνων
τήν τρικυμίαν,
αικιζόμενοι χάριτι,
οι θείοι
Μάρτυρες
διελθόντες,
εις γαλήνην
βαθείαν, τής
άνω Βασιλείας
κατήντησαν.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Οι
όσιοι καί
πάνσοφοι
Ιεράρχαι,
αναφανέντες ως
ήλιος, φωταγωγούσι
τήν
οικουμένην,
διδαγμάτων
ακτίσι, καί ταίς
τών θαυμάτων
λαμπρότησι.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Υμνήσωμεν
Γυναίων τάς
φιλοθέους, καί
τούς ασκήσει
τε καί αθλήσει,
δουλεύσαντας
τώ Κτίστη, καί
πρεσβευτάς
γενομένους,
πρός τόν τών
όλων Δεσπότην
καί Κύριον.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Υμνήσωμεν
Δικαίους τούς
απ' αιώνος, τούς
θεηγόρους
Προφήτας, καί
εκβοήσωμεν
κατανύξει.
Τούτων Λόγε
πρεσβείαις,
τούς πίστει
μεταστάντας
ανάπαυσον.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Όλην
σε τήν πλησίον
Θεού Παρθένε,
χορός Γυναίων
ηγάπησε, καί
σού οπίσω
προσηνέχθη, τώ
Δεσπότη τών
όλων, συμφώνως
μακαρίζων σε Άχραντε.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Εκ φλογός
τοίς Οσίοις
δρόσον
επήγασας, καί
Δικαίου θυσίαν
ύδατι έφλεξας,
άπαντα γάρ
δράς Χριστέ,
μόνω τώ
βούλεσθαι, σέ
υπερυψούμεν,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Σταθερώς
τούς αγώνας
επιδειξάμενοι,
τώ τής νίκης στεφάνω
κατεκοσμήθητε,
Μάρτυρες
Χριστού,
αθλοφόροι
κραυγάζοντες.
Σέ υπερυψούμεν,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Ιερώς
τούς τόν βίον
απολιπόντας
πιστούς, καί
πρός σέ τόν
Δεσπότην
μεταχωρήσαντας,
δέξαι προσηνώς
αναπαύων ως
εύσπλαγχνος,
σέ
υπερυψούντας,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Νύν εν
γή τών πραέων
πάντας
αυλίζεσθαι,
τούς προκεκοιμημένους
Σώτερ
ευδόκησον,
πίστει τή εις
σέ, δικαιώσας
καί χάριτι, σέ
υπερυψούντας,
εις πάντας τούς
αιώνας.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Μακαρίζομεν
πάντες σέ
Παμμακάριστε,
τήν τόν Λόγον
τόν όντως όντα
μακάριον,
σάρκα δι' ημάς,
γεγονότα γεννήσασαν,
όν
υπερυψούμεν,
εις πάντας
τούς αιώνας.
Ωδή θ' Ο
Ειρμός
Η τό
Χαίρε, δι'
Αγγέλου
δεξαμένη, καί
τεκούσα τόν κτίστην
τόν ίδιον
Παρθένε σώζε
τούς σέ
μεγαλύνοντας.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ιερεία,
καθαρά
προσενεχθέντες
τώ Δεσπότη
αθλοφόροι
Μάρτυρες αυτόν
αιτείσθε σώσαι
τάς ψυχάς ημών.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ως
ποιμένες, επί
χλόην
ευσεβείας,
Ιεράρχαι
πιστούς
εποιμάνατε,
καί νύν εις
μάνδραν θείαν
εσκηνώσατε.
Στίχ.
Άγιοι
Προφήται τού
Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Σύν
αγίοις,
Ιεράρχαις καί
Προφήταις καί
Γυναίων χορώ
εναθλήσαντι,
τούς τών Οσίων
χορούς
μακαρίσωμεν.
Νεκρώσιμον
Στίχ.
Άγιοι
τού Θεού
πρεσβεύσατε
υπέρ ημών.
Ής
μετέσχον,
ευφροσύνης
αϊδίου, τών
Αγίων οι δήμοι,
αξίωσον τούς
μεταστάντας,
τυχείν
Πολυέλεε.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Φώς
τεκούσα,
φωταγώγησον
Παρθένε τήν
ψυχήν μου τό
σκότος
διώκουσα, τής
αμαρτίας, Αγνή
τό βαρύτατον.
Κανών τών
Κοιμηθέντων
Ο Ειρμός
Θεόν
ανθρώποις
ιδείν
αδύνατον, όν ου,
τολμά Αγγέλων
ατενίσαι τά
τάγματα, διά
σού δέ Πάναγνε,
ωράθη βροτοίς,
Λόγος
σεσαρκωμένος,
όν
μεγαλύνοντες,
σύν ταίς
ουρανίαις
Στρατιαίς, σέ
μακαρίζομεν.
Στίχ.
Πρεσβείαις
τών Μαρτύρων
σου ανάπαυσον,
Κύριε, τάς
ψυχάς τών
δούλων σου.
Ελπίς
Μαρτύρων
χορούς
ενεύρωσε, καί
πρός τήν σήν
αγάπην
διαπύρως
επτέρωσε, τών
μελλόντων τούτοις
προτυπώσασα,
τήν μή
σαλευομένην
όντως ανάπαυσιν,
ής τούς
μεταστάντας
Αγαθέ πιστούς
αξίωσον.
Στίχ.
Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Λαμπράς
καί θείας
τυχείν
ελλάμψεως, τής
σής Χριστέ
τούς πίστει
μεταστάντας
ευδόκησον, τήν
εν κόλποις
Αβραάμ ανάπαυσιν,
μόνος ως
ελεήμων,
τούτοις
δωρούμενος, καί
τής αιωνίου
αξιών
μακαριότητος.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί προσλάβω
Κύριε.
Ο ών τή
φύσει χρηστός
καί
εύσπλαγχνος,
καί θελητής
ελέους,
ευσπλαγχνίας η
άβυσσος, ούς εκ
τόπου τούτου
τής κακώσεως,
καί σκιάς τού
θανάτου Σώτερ
μετέστησας
ένθα καταλάμπει
σου τό φώς,
τούτους
κατάταξον.
Θεοτοκίον
Στίχ.
Υπεραγία
Θεοτόκε, σώσον
ημάς.
Σκηνήν
αγίαν Αγνή
γινώσκομεν,
καί Κιβωτόν
καί Πλάκα σέ
τού νόμου τής
χάριτος, διά
σού γάρ άφεσις
δεδώρηται τοίς
δεδικαιωμένοις,
διά τού
αίματος τού σωματωθέντος,
εκ τής σής
γαστρός
Πανάμωμε.
Στιχηρά τών
Αίνων Μαρτυρικά
Ήχος πλ. β'
Στίχ.
Αινείτε
αυτόν εν ήχω
σάλπιγγος,
αινείτε αυτόν
εν ψαλτηρίω
καί κιθάρα.
Κύριε,
εν τή μνήμη τών
Αγίων σου, πάσα
η κτίσις εορτάζει,
οι ουρανοί
αγάλλονται σύν
τοίς Αγγέλοις,
καί η γή
ευφραίνεται
σύν τοίς
ανθρώποις. Αυτών
ταίς
παρακλήσεσιν,
ελέησον ημάς.
Στίχ.
Αινείτε
αυτόν εν
τυμπάνω καί
χορώ, αινείτε
αυτόν εν
χορδαίς καί
οργάνω.
Κύριε,
ειμή τούς
Αγίους σου
είχομεν
πρεσβευτάς, καί
τήν αγαθότητά
σου,
συμπαθούσαν
ημίν, πώς
ετολμώμεν
Σωτήρ υμνήσαί
σε, όν
ευλογούσιν
απαύστως Άγγελοι;
Καρδιογνώστα,
φείσαι τών
ψυχών ημών.
Στίχ.
Αινείτε
αυτόν εν
κυμβάλοις
ευήχοις,
αινείτε αυτόν
εν κυμβάλοις
αλαλαγμού.
Πάσα πνοή
αινεσάτω τόν
Κύριον.
Μνήμη
Μαρτύρων,
αγαλλίαμα τοίς
φοβουμένοις
τόν Κύριον,
αθλήσαντες γάρ
διά Χριστόν,
στεφάνους παρ' αυτού
εκομίσαντο,
καί νύν εν
παρρησία
πρεσβεύουσιν,
υπέρ τών ψυχών ημών.
Στίχ.
Μακάριοι
ούς εξελέξω
καί
προσελάβου,
Κύριε.
Τούς
εκλεκτούς
εθαυμάστωσε,
καί αγίους ο
Θεός ημών,
αγαλλιάσθε καί
ευφραίνεσθε,
πάντες οι
δούλοι αυτού,
υμίν γάρ
ητοίμασε τόν
στέφανον, καί
τήν Βασιλείαν
αυτού, αλλ'
αιτούμεν, καί
ημών μή
επιλάθησθε.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
Σύ εί ο
Θεός ημών, ο εν
σοφία τά πάντα
δημιουργών καί
πληρών.
Προφήτας
εξαπέστειλας,
Χριστέ,
προφητεύσαί
σου τήν
παρουσίαν, καί
Αποστόλους
κηρύξαί σου τά
μεγαλεία, καί
οι μέν
προεφήτευσαν
τήν έλευσίν σου,
οι δέ τώ
βαπτίσματι εφώτισαν
τά έθνη.
Μάρτυρες δέ
έτυχον ών περ
επόθουν, καί
πρεσβεύει σοι
ο χορός τών
αμφοτέρων, σύν
τή τεκούση σε.
Ανάπαυσον
Κύριε ψυχάς, άς
προσελάβου,
καί ημάς
καταξίωσον τής
Βασιλείας σου,
ο Σταυρόν
υπομείνας, δι'
εμέ τόν
κατάκριτον, ο
Λυτρωτής μου
καί Θεός.
Απόστιχα τών
Αίνων
Νεκρώσιμα
Όλην
αποθέμενοι
Στίχ.
α'.
Μακάριοι ούς
εξελέξω καί
προσλάβω
Κύριε.
Έχων
ακατάληπτον,
τήν εις ημάς
ευσπλαγχνίαν,
καί πηγήν
ακένωτον
θεϊκής
χρηστότητος
πολυέλεε, τούς
πρός σέ
Δέσποτα,
μεταβεβηκότας,
εν γή ζώντων
κατασκήνωσον,
εις τά
σκηνώματα, τά
αγαπητά καί
ποθούμενα,
κατάσχεσιν
δωρούμενος,
τήν διηνεκώς
διαμένουσαν,
σύ γάρ υπέρ
πάντων,
εξέχεας τό
αίμά σου
Χριστέ, καί
ζωηφόρω
τιμήματι,
κόσμον
εξηγόρασας.
Στίχ.
β'. Αί
ψυχαί αυτών εν
αγαθοίς
αυλισθήσονται.
Νέκρωσιν
υπέμεινας,
ζωοποιόν
εκουσίως, καί
ζωήν επήγασας,
καί τρυφήν
αϊδιον πιστοίς
δέδωκας, εν ή κατάταξον,
τούς κεκοιμημένους,
επ' ελπίδι
αναστάσεως, τά
τούτων
πταίσματα, πάντα
συγχωρών
αγαθότητι, ως
μόνος
αναμάρτητος,
μόνος αγαθός
καί
φιλάνθρωπος,
ίνα διά πάντων,
υμνήταί σου τό
όνομα Χριστέ,
καί σεσωσμένοι
δοξάζωμεν, τήν
οικονομίαν
σου.
Στίχ.
γ'. Καί τό
μνημόσυνον
αυτών, εις τόν
αιώνα
δοξάσαντα.
Ζώντων
κυριεύοντα,
θεαρχική
εξουσία, καί
νεκρών
δεσπόζοντα, σέ
Χριστέ
γινώσκοντες ικετεύομεν.
Τούς πιστούς
δούλους σου,
τούς πρός σέ τόν
μόνον,
ευεργέτην
εκδημήσαντας,
αυτούς ανάπαυσον,
σύν τοίς
εκλεκτοίς σου
φιλάνθρωπε, εν
τόποις αναψύξεως,
εν ταίς τών
Αγίων
λαμπρότησι,
θελητής ελέους,
υπάρχεις γάρ
καί σώζεις ως
Θεός, ούς κατ'
εικόνα σου έπλασας,
μόνε πολυέλεε.
Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον
όμοιον
Ώφθης
ενδιαίτημα,
θεοπρεπές
Παναγία, Θεόν
γάρ εχώρησας,
καί Χριστόν
εγέννησας
απειρόγαμε,
βροτόν
ορώμενον, εν
δυσίν ουσίαις, εν
μιά τή
υποστάσει δέ,
όν
εκδυσώπησον,
ως μονογενή
καί
πρωτότοκον,
τόν σέ
παρθένον
άμωμον, καί
μετά τόν τόκον
φυλάξαντα, ψυχάς
αναπαύσαι, τών
πίστει
κοιμηθέντων εν
φωτί, εν
ακηράτω
φαιδρότητι,
καί
μακαριότητι.
ΕΙΣ ΤΗΝ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
Οι Μακαρισμοί
Μακάριοι
οι
ειρηνοποιοί,
ότι αυτοί υιοί
Θεού κληθήσονται.
Μνήσθητί
μου, ο Θεός ο
Σωτήρ μου, όταν
έλθης εν τή
Βασιλεία σου,
καί σώσόν με, ως
μόνος
φιλάνθρωπος.
Μακάριοι
οι δεδιωγμένοι
ένεκεν
δικαιοσύνης,
ότι αυτών
εστιν η βασιλεία
τών ουρανών.
Ο
Προφήτας,
Διδασκάλους
καί, Οσίους, καί
Δικαίους, δοξάσας
φιλάνθρωπε,
αυτών
πρεσβείαις,
σώσον ημάς,
Κύριε.
Μαρτυρικόν
Μακάριοί
εστε όταν
ονειδίσωσιν
υμάς, καί
διώξωσι, καί
είπωσι πάν
πονηρόν ρήμα
καθυμών
ψευδόμενοι ένεκεν
εμού.
Πύρ
καί ξίφος,
ξέσεις καί
αγρίους θήρας,
Αθλοφόροι μή
πτήξαντες ένδοξοι,
τής αϊδίου,
ζωής ηξιώθητε.
Νεκρώσιμον
Χαίρετε
καί
αγαλλιάσθε,
ότι ο μισθός
υμών πολύς εν
τοίς ουρανοίς.
Μετά
πάντων, τών Αγίων
καί Δικαίων,
τάξον Λόγε ούς
πίστει
μετέστησας, εκ
τών
προσκαίρων,
όπως σε
δοξάζωμεν.
Δόξα...
Παντοκράτορ,
η Τριάς η εν
Μονάδι,
υμνουμένη εκ
γής ούς
μετέστησας,
πιστούς εν
κόλποις, Αβραάμ
κατάταξον.
Καί νύν...
Θεοτοκίον
Μακαρία,
γενεαίς εν
πάσαις ώφθης,
τόν Θεόν γάρ
τόν όντως
μακάριον,
ανερμηνεύτως,
εκύησας Άχραντε.