Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. β'  Όλην αποθέμενοι

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

 

Ο πάντων βουλόμενος, ουχί τόν θάνατον Λόγε, αλλά τήν μετάνοιαν, τών ημαρτηκότων σοι πολυεύσπλαγχνε, Χριστέ καί Κύριε, καί ποιών έλεος, μετεμού αεί τού δούλου σου, μετανοούντι μοι, καί τήν τών κακών μοι συγχώρησιν, δι' ών σε παρεπίκρανα, εξαιτείν τολμώντι συμπάθησον, εν εμοί γάρ δείξης, τήν άβυσσον τών θείων οικτιρμών, εάν ανάξιον όντα με, σώσης ως φιλάνθρωπος.

 

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

 

Ο μόνος φιλάνθρωπος, ο πάντας θέλων σωθήναι, καί καλών ως εύσπλαγχνος, τούς λελυπηκότας σε, πρός μετάνοιαν, μή μνησθής Δέσποτα, μηδαμώς δέομαι, τής αισχύνης τών ατόπων μου, έργων ών έπραξα, φεύ! τών οφθαλμών σου απέναντι, μή φρίξας ο πανάθλιος, τό τών σών χειρών αναπόδραστον, όθεν νύν προσπίπτω, στενάζων καί πενθών, καί νοητώς, τών σών ποδών εφαπτόμενος, τού λαβείν συγχώρησιν.

 

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

 

Δέξαι μου τήν δέησιν, ο πάντας θέλων σωθήναι, καί μή απορρίψης με, από τού προσώπου σου τόν ανάξιον, τόν πολλά πταίσαντα, υπέρ πάσαν φύσιν, τών ανθρώπων, εκ νεότητος, διό προσπίπτω σοι, κλίνων μου τό γόνυ σύν δάκρυσι, σπλαγχνίσθητι ελέησον, δείξον εν εμοί τά ελέησου, Κύριε τής δόξης, ελέους ο Πατήρ καί οικτιρμών, μή με απώση τόν άθλιον, τόν παρακαλούντά σε.

Έτερα, τών Ασωμάτων  όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

 

Ήχον εορτάσιμον, Αγγελικαί σοι χορείαι, ασιγήτοις στόμασιν, αιωνίως μέλπουσιν, Υπεράγαθε, σού τρανώς βλέπουσαι, τό ωραίον κάλλος, καί τής αίγλης εμφορούμεναι, τή πρός τά χείρονα, νεύσει ουδαμώς εμφερόμεναι, αεί δέ εν τοίς έμπροσθεν, μάλλον ακλινώς ανανεύουσαι, καί τάς πανολβίους, δεχόμεναι προθύμως αστραπάς, εν παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

 

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

 

Τείχισον τήν ποίμνην σου, Αγγελικαίς προστασίαις, ο τά τούτων τάγματα, λόγω συστησάμενος καί βουλήματι, πειρασμόν άπαντα, καί βαρβάρων θράσος, εκδιώκων καί αιρέσεων, τώ σώ γάρ αίματι, ταύτην αληθώς εξηγόρασας, καί νόμου τό κατάκριμα, καί τής αμαρτίας εξήλειψας, όπως λυτρωθείσα, τών νύν παρενοχλούντων λυπηρών, εν ορθοδόξω φρονήματι, Σώτερ μεγαλύνη σε.

 

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

 

Αρχαί Κυριότητες, καί Σεραφείμ σύν τοίς θρόνοις, Χερουβείμ τά άχραντα, Άγγελοι, Αρχάγγελοι, τόν σεβάσμιον, καί σεπτόν θρόνον σου, καί τήν θείαν δόξαν, μετά δέους περιέπουσι. Δυνάμεις πάσαι δέ, σύν ταίς Εξουσίαις γεραίρουσι, τήν σήν μεγαλοπρέπειαν, καί τής σής προνοίας τό άφραστον, καί τήν εν τοίς ούσι, σοφίαν σου θαυμάζουσι Χριστέ, καί παρρησία πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον  όμοιον

Γνώμη ολισθήσας τε, καί υποκύψας τώ πλάνω, απάτη Θεόνυμφε, πρός τήν υπερθαύμαστον ευσπλαγχνίαν σου, καί θερμήν δέησιν, παναγία Κόρη, καταφεύγω ο πανάθλιος, δεσμού με λύτρωσαι, τών πειρατηρίων καί θλίψεων, καί σώσόν με Πανάμωμε, τών δαιμονικών επιθέσεων, ίνα σέ δοξάζω, καί πόθω ανυμνώ καί προσκυνώ, καί μεγαλύνω σε, Δέσποινα, τήν αειμακάριστον.

 

Απόστιχα Κατανυκτικά

Μετάνοιαν ου κέκτημαι, αλλ' ουδέ πάλιν δάκρυα, διά τούτο, ικετεύω σε Σωτήρ, πρό τέλους επιστρέψαι, καί δούναί μοι μετάνοιαν, όπως ρυσθήσωμαι τής κολάσεως.

 

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

 

Εν τή φρικτή παρουσία σου Χριστέ, μή ακούσωμεν, ουκ οίδα υμάς, τήν γάρ ελπίδα επί σοί τώ Σωτήρι εθέμεθα, ει καί τά σά προστάγματα ου πράττομεν, διά τήν αμέλειαν ημών, αλλά φείσαι τών ψυχών ημών δεόμεθα.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

 

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, ουκ ηρνήσαντό σε, ουκ απέστησαν από τών εντολών σου, ταίς αυτών πρεσβείαις, ελέησον ημάς.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Αρχαγγελικώς ανυμνήσωμεν πιστοί, τήν ουράνιον παστάδα, καί πύλην σφραγισθείσαν αληθώς. Χαίρε δι' ής ανεβλάστησεν ημίν, ο Σωτήρ ο τών απάντων, Χριστός ο ζωοδότης καί Θεός, κατάβαλε Δέσποινα, τούς τυράννους αθέους εχθρούς ημών, τή χειρί σου Άχραντε, η ελπίς Χριστιανών.

 

Μετά τήν α'  Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά  Ήχος πλ. β'

Εννοώ τήν ημέραν τήν φοβεράν, καί θρηνώ μου τάς πράξεις τάς ρυπαράς, πώς απολογήσομαι, τώ αθανάτω Βασιλεί, ποία δέ παρρησία ατενίσω τώ Κριτή, ο άσωτος εγώ. Εύσπλαγχνε Πάτερ, Υιέ μονογενές, τό Πνεύμα τό άγιον, ελέησόν με.

 

Eις τήν κοιλάδα τού κλαυθμώνος, εις τόν τόπον όν διέθου, όταν καθίσης Ελεήμον, κρίσιν δικαίαν ποιήσαι, μή δημοσιεύσης μου τά κεκρυμμένα, μηδέ καταισχύνης με ενώπιον τών Αγγέλων, αλλά φείσαί μου ο Θεός, καί ελέησόν με.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Ελπίς καί σκέπη καί λιμήν, τών εις σέ προστρεχόντων, Θεοκυήτορ αγαθή, προστασία τού κόσμου, ικέτευε σύν Ασωμάτοις εκτενώς, όν έτεκες φιλανθρωπότατον Θεόν, ρυσθήναι τάς ψυχάς ημών, εκ πάσης απειλής, μόνη ευλογημένη.

 

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι τήν ικεσίαν ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν. Ελέησον ημάς.

 

Κύριε ελέησον ημάς, επί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής τών ανομιών ημών, αλλ' επίβλεψον καί νύν ως εύσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ημάς εκ τών εχθρών ημών, σύ γάρ εί Θεός ημών, καί ημείς λαός σου, πάντες τό όνομά σου έργα χειρών σου, και επικεκλήμεθα.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Αρχή σωτηρίας η τού Γαβριήλ προσηγορία, πρός τήν Παρθένον γέγονεν, ήκουσε γάρ τό Χαίρε, καί ουκ απέφυγε τόν ασπασμόν, ουκ εδίστασεν ως η Σάρρα εν τή σκηνή, αλλ' ούτως έλεγεν. Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρήμά σου.

 

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ψυχή, ραθύμως τήν ζωήν διανύουσα πάσαν, ημέραν κρίσεως φρικτήν, κατά νούν ου λαμβάνεις, ανάνηψον, καί τήν μετάνοιαν ελού, επίστρεψον, καί βόησον Χριστώ. Οικτίρμον, μή μνησθής ημών πολλών αμαρτιών, εν ώρα καταδίκης.

Μαρτυρικόν

Φώς δικαίοις διά παντός, οι γάρ Άγιοι εν σοί φωτισθέντες, καταλάμπουσιν αεί ως φωστήρες, λύχνον ασεβών σβέσαντες, ών ταίς ευχαίς, σύ φωτιείς λύχνον μου Κύριε, καί σώσόν με.

Δόξα... καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν υπερένδοξον τού Θεού Μητέρα, καί τών αγίων Αγγέλων αγιωτέραν, ασιγήτως υμνήσωμεν, καρδία καί στόματι, Θεοτόκον αυτήν ο μολογούντες, ως κυρίως γεννήσασαν Θεόν σεσαρκωμένον, καί πρεσβεύουσαν απαύστως υπέρ τών ψυχών ημών.

 

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς Τών ομμάτων μου, Χριστέ,

τόν κλαυθμόν δέχου Ιωσήφ.

 

Ωδή α'  Ήχος πλ. β'

Ο Ειρμός

Ο αισθητός Φαραώ, κατεποντίσθη πανστρατί, Ισραήλ δέ διελθών, εν μέσω τής θαλάσσης, ανεβόα, Κύρίω τώ Θεώ ημών άσωμεν, ότι δεδόξασται.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Τόν εμπεσόντα Χριστέ, ληστών εις χείρας πονηρών, καί πληγαίς ψυχοφθόροις, ημιθανή γενόμενον, συμπαθείας, ελαίω θεραπεύσας οικτείρησον, ίνα δοξάζω σε.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ως αμαρτήσας πολλά, σπήλαιον γέγονα ληστών, ο τεχθείς εν σπηλαίω, δακρύων όμβρους δίδου μοι, καί καθάρισον, όπως τού αγίου σου Πνεύματος, ναός γενήσωμαι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νεανικώς τόν εχθρόν, καταβαλόντες Αθληταί, θεοπλόκοις αληθώς, στεφάνοις εκοσμήθητε, καί Θεώ εν υψίστοις, μετ' Αγγέλων παρίστασθε, δόξης πληρούμενοι.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Οι τών αιμάτων βυθώ, τόν Φαραώ τόν νοητόν, αποπνίξαντες ποτέ, σεπτοί Μεγαλομάρτυρες, πρός γήν επαγγελίας, ουρανίου μετέβητε, Χριστόν δοξάζοντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά Μαρτύρων Αγνή, μετά τών θείων Προφητών, μετά πάντων Αγγέλων, τόν κτίστην τών απάντων, εκδυσώπει σωθήναι, τούς σέ δοξάζοντας, Θεοχαρίτωτε.

 

Κανών τών Ασωμάτων, ου η Ακροστιχίς.

Έκτη πέφυκε τών Νόων μελω δία

 

Ο Ειρμός

Ως εν ηπείρω πεζεύσας ο Ισραήλ, εν αβύσσω, ίχνεσι, τόν διώκτην Φαραώ, καθορών ποντούμενον, Θεώ επινίκιον ωδήν, εβόα άσωμεν.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Επουρανίου χορείας ανευφημών, τήν τερπνήν ευπρέπειαν, ταίς αυτής φωτιστικαίς, αστραπαίς φαιδρύνεσθαι βοώ, ικετεύων σε Χριστέ, τόν μόνον εύσπλαγχνον.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Κατακοσμήσας τώ Λόγω καί τώ εκ σού, παναγίω Πνεύματι, τών Αγγέλων τούς χορούς, σέ τόν πάντων αίτιον υμνείν, παρεσκεύασας αυτούς ως παντοδύναμος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Τόν εαυτής δεξαμένη Δημιουργόν, ως αυτός ηθέλησεν, εξ ασπόρου σου γαστρός, υπέρ νούν σαρκούμενον Αγνή, τών κτισμάτων αληθώς, εδείχθης Δέσποινα.

 

Ωδή γ'  Ο Ειρμός

Εν τή στερρά τής πίστεώς σου πέτρα, τόν λογισμόν εδράσας τής ψυχής μου, στερέωσον, Κύριε, σέ γάρ έχω Αγαθέ, καταφυγήν καί στερέωμα.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Μετανοών Χριστώ συνεταξάμην, καί τών κακών ουδόλως επαυσάμην, τίς γένωμαι τύφλωσιν, περικείμενος πολλήν. Υιέ Θεού σύ με, οίκτειρον.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Αποσκοπών Θεού μακροθυμίαν, εκδαπανώ ζωήν τή ραθυμία, καί δέδοικα πάντοτε, μή εξαίφνης η τομή, η τού θανάτου προφθάση με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Τούς διωγμούς, τούς πόνους, τούς κινδύνους, ώσπερ τρυφήν οι Μάρτυρες ποθούντες, ηγάλλοντο βλέποντες, διανοίας οφθαλμοίς, τήν δι' αιώνος απόλαυσιν.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ως τή στερρά τής ευσεβείας πέτρα, τόν λογισμόν εδράσαντες πανσόφως, μοχλεύσεσιν άγιοι, πολυτρόπων αικισμών, ουκ ανετράπητε Μάρτυρες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Νέος ημίν Παράδεισος εδείχθης, ζωής αγνή τό ξύλον μέσον έχων, εξ ού φαγών Άχραντε, τής νεκρώσεως Αδάμ, τής πονηράς απολύεται.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ουκ έστιν άγιος ως σύ, Κύριε ο Θεός μου, ο υψώσας τό κέρας, τών πιστών σου αγαθέ, καί στερεώσας αυτούς, εν τή πέτρα τής ομολογίας σου.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Ο πάσαν φύσιν λογικήν, εκ μή όντων βουλήσει, πλαστουργήσασα Φύσις, τρισαγίαις εν φωναίς, υμνολογείται τριττοίς, εν προσώποις, καί δοξολογείται πιστώς.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Πηγάζων σύ τό αγαθόν, Δέσποτα τών απάντων, καί πλουσίως εκχέων, τή μεθέξει αγαθούς, τούς ασωμάτων χορούς, τών Αγγέλων έδειξας φιλάνθρωπε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Εδόθη άφεσις ημίν, διά σού Θεοτόκε, ο γάρ νόμου Δεσπότης, ο εκ σού σωματωθείς, τά πάθη υπέρ ημών, υπομείνας, πάντας ελυτρώσατο.

 

Ωδή δ'  Ο Ειρμός

Εκάλυψεν ουρανούς, η αρετή σου Χριστέ, καί τής σής αινέσεως Κύριε, τά πάντα πεπλήρωται.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Μή κατακρίνης ημάς, τούς πταίοντάς σοι πολλά, αλλά τώ συνήθει σου Δέσποτα, ελέει οικτείρησον.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Οδός υπάρχων ζωής, θανατηφόρους οδούς, Σώτερ, αμαρτίας εκκλίνειν με, αεί καταξίωσον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Υφάπτουσαν αικισμών, καθυπελθόντες πυράν, δρόσω θείου Πνεύματος, Μάρτυρες εμείνατε άφλεκτοι.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Χειμάρρουν θείας τρυφής, τρυφάτε περιφανώς, Μάρτυρες αιμάτων τοίς ρεύμασιν, αυτήν κληρωσάμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ραθύμως μου τήν ζωήν, εκδαπανήσας Αγνή, πρός τήν σήν προστρέχω αντίληψιν, οικτείρησον σώσόν με.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Χριστός μου δύναμις, Θεός καί Κύριος, η σεπτή Εκκλησία θεοπρεπώς, μέλπει ανακράζουσα, εκ διανοίας καθαράς, εν Κυρίω εορτάζουσα.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Φθοράς απρόσδεκτον, τήν φύσιν έχοντες, οι θειότατοι Νόες σου τόν σεπτόν, θρόνον περιέπουσιν, αθανασίας σε πηγήν, κληρωσάμενοι φιλάνθρωπε.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Υπό τού Πνεύματος, αγιαζόμενοι, τών Αγγέλων οι δήμοι πρός τό κακόν, μένουσιν ακίνητοι, ταίς πρός τό πρώτον Αγαθόν, αναβάσεσι Θεούμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Κατάρα λέλυται, η τής προμήτορος, διά σού Θεομήτορ, σύ γάρ ημίν, Άχραντε πανάμωμε, τής ευλογίας τήν πηγήν, τήν αέναον εκύησας.

 

Ωδή ε'  Ο Ειρμός

Ο τό φώς ανατέλλων τώ κόσμω, Χριστέ, φώτισον τήν καρδίαν μου, εκ νυκτός σοι κραυγάζοντος, καί σώσόν με.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ιεσσαί εκ τής ρίζης βλαστήσας Χριστέ, ξήρανον τά βλαστήματα τών παθών μου, φυτεύων μοι τόν φόβον σου.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Στεναγμόν ως ο τελώνης κτησώμεθα, καί κακών αποσχώμεθα, στεναγμόν όπως φύγωμεν αιώνιον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Τετρωμένοι τώ θείω σου έρωτι, τιτρωσκόμενοι έχαιρον, ταίς βασάνοις οι Μάρτυρές σου Κύριε.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Eκ περάτων τώ σώματι οι Μάρτυρες, εναθλούντες κεκράγατε, καί Χριστός τής φωνής υμών εισήκουσε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Τήν ουράνιον πύλην υμνήσωμεν, δι' ής πάντες εισέρχονται, αμαρτωλοί πρός εισόδους συγχωρήσεως.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τώ θείω φέγγει σου Αγαθέ, τάς τών ορθριζόντων σοι ψυχάς, πόθω καταύγασον δέομαι, σέ ειδέναι Λόγε Θεού, τόν όντως Θεόν, εκ ζόφου τών πταισμάτων ανακαλούμενον.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Επί τού θρόνου τών Χερουβείμ, βλέπων ο Προφήτης σε, παντεπόπτα τόν Κτίστην καί Κύριον, επιβεβηκότα διά συμβόλων τήν σήν, μυείται δεσποτείαν καί κυριότητα.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Ταίς μυριάσιν ο Δανιήλ, καί ταίς χιλιάσι, τών Αγγέλων κυκλουμένω σοι Δέσποτα, βλέπων ηνωμένην τήν τών ανθρώπων μορφήν, τό κράτος σού τής δόξης μεμυσταγώγηται.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ωραίος κάλλει ο σός Υιός, παρά τούς υιούς τών γηγενών, ώφθη πανύμνητε Δέσποινα. Λόγος γάρ υπάρχει τού επί πάντων Θεού, ει καί φύσιν ανθρώπου εκ σού ανέλαβε.

 

Ωδή ς'  Ο Ειρμός

Τώ κήτει καταποθείς, τώ τής αμαρτίας, κραυγάζω σοι Χριστέ, Ως τόν προφήτην, εκ φθοράς με ελευθέρωσον.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ο ομματώσας τυφλούς, τής ψυχής μου άνοιξον όμματα, όπως τό φώς σου βλέψω, καί παθών σκότους ρυσθήσωμαι.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ναμάτων ζωοποιών, μετανοίας έμπλεων ποίησον, Οικτίρμον τήν ψυχήν μου, ποταμούς διδούς δακρύων μοι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Κοιλάδες μαρτυρικαί, κρίνα ιαμάτων εκφύουσι, καί πάντων τας καρδίας, ευσεβών ευωδιάζουσι.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Λυόμενοι αικισμοίς, σώμα τό φθειρόμενον άγιοι, τώ πόθω τού Κυρίου, τήν καρδίαν συνεδήσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Αγία Μήτερ Θεού, τήν βεβηλωθείσαν καρδίαν μου, πράξεσιν εναγέσι, συμπαθεία σου αγίασον.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τού βίου τήν θάλασσαν, υψουμένην καθορών, τών πειρασμών τώ κλύδωνι, τώ ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ σοι. Ανάγαγε, εκ φθοράς τήν ζωήν μου πολυέλεε.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Νοός καθαρότητι, καταβαίνοντας ορών, ο Ιακώβ εν κλίμακι, τούς Αγγέλους σου Δέσποτα τηλαυγώς, τήν σήν εδιδάσκετο, εν σαρκί παρουσίαν προδηλότατα.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Νοήσας τήν ένθεον, τών Αγγέλων καί φαιδράν, παρεμβολήν ηγάλλετο, ο θεράπων σου Δέσποτα Ισραήλ, ευρύθμως χορεύουσαν, καί τήν άρρητον δόξαν περιέπουσαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ορέων υπέρτερον, αιωνίων αληθώς, αγγελικών Δυνάμεων, ανεδείχθη τό όρος τό εμφανές, σή γαστήρ χωρήσασα, τής Θεότητος αίγλην, Κόρη Δέσποινα.

 

Ωδή ζ'  Ο Ειρμός

Ο τών οσίων σου Παίδων, τόν ύμνον επακούσας, καί τήν κάμινον καιομένην δροσίσας, ευλογητός εί Κύριε.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Υπό τής άγαν κακίας, τόν νούν απετυφλώθην, καί ουκ έβλεψα μετανοίας τό φέγγος. Χριστέ Σωτήρ μου σώσόν με.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Θαρρών τή σή ευσπλαγχνία, προσπίπτω σοι Οικτίρμον, εξαιτούμενος τών κακών μοι τήν λύσιν, μή με παρίδης Δέσποτα.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Μόνος εγώ εγυμνώθην, εξ έργων δικαιούντων, μόνος έπραξα πάσαν άτοπον πράξιν, μόνος Χριστέ σύ με οίκτειρον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ο υπερκόσμιον δόξαν, ενδύσας τούς Αγίους, τούς αθλήσαντας εν τώ κόσμω, πρεσβείαις αυτών, Χριστέ μου σώσόν με.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νομοθεσίας αδίκου, δικαίου νόμου όντες, θείοι φύλακες κατεπτύσατε πίστει, νομίμως εναθλήσαντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Δούλου μορφήν υποδύντα, Δεσπότην Κόρη τίκτεις, όν ικέτευε τών παθών τής δουλείας, Αγνή ελευθερώσαί με.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Δροσοβόλον μέν τήν κάμινον ειργάσατο, Άγγελος τοίς οσίοις Παισί, τούς Χαλδαίους δέ καταφλέγον, πρόσταγμα Θεού, τόν τύραννον έπεισε βοάν. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Ωραιότητι φαιδρύνεσθε πανάγιοι, Άγγελοι τού παντοκράτορος, πλησιάζοντες, τή αφράστω δόξη τού Χριστού, καί πόθω κραυγάζοντες αεί, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Νοερώς περί σέ Δέσποτα στρεφόμενοι, Άγγελοι τήν ακατάληπτον, φωτοφανείαν, αϊδίως δέχονται τήν σήν, υμνούντες καί λέγοντες αεί. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά σού ευλογημένη ο Ασώματος, Κύριος έφη ο Γαβριήλ, τήν καταφθαρείσαν γάρ αναπλάσαι φύσιν βουληθείς, τήν μήτραν σου ώκησεν Αγνή. Ευλογημένη η Θεόν, σαρκί κυήσασα.

 

Ωδή η'  Ο Ειρμός

Οι όσιοί σου Παίδες εν τή καμίνω, τά Χερουβείμ εμιμήσαντο, τόν τρισάγιον ύμνον αναβοώντες. Ευλογείτε υμνείτε, καί υπερυψούτε τόν Κύριον.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Εζήλωσα ασπλάγχνου πλουσίου τρόπους, καί παρορώ μου πτωχεύσαντα, τόν νούν πρό θυρών τής μετανοίας, κακία ηλκωμένον. Χριστε μή με εις πύρ πέμψης άσβεστον.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Χειμώνι καί σαββάτω καλών αργίας, μή με τού βίου ανέτοιμον λάβης, χειμώνα τής αμαρτίας ο καταπαύσας Οικτίρμον, αλλ' επιστροφήν θείαν δίδου μοι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Οι Μάρτυρες τήν πλάνην καταπατούντες, τή απλανεί πίστει άπασαν, βασάνων, ήνεγκαν τρικυμίαν, ευλογούντες, υμνούντες, καί υπερυψούντες τόν Κύριον.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Υφάπτουσαν βασάνων ήνεγκαν φλόγα, υπομονής δρόσω οι Άγιοι, ύλην έφλεξάν τε ασεβείας, θείας ζήλω αγάπης, πυρούμενοι καλλίνικοι Μάρτυρες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Υπάρχουσα Αγγέλων τιμιωτέρα, Θεόν τόν άγιον τέτοκας, υπερβαλλόντως αγιασθείσα, Θεοτόκε Παρθένε, διό μου τήν ψυχήν καθαγίασον.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Εκ φλογός τοίς Οσίοις δρόσον επήγασας, καί Δικαίου θυσίαν ύδατι έφλεξας, άπαντα γάρ δράς Χριστέ, μόνω τώ βούλεσθαι, σέ υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Ελισσαίον ως πάλαι σού τόν θεράποντα, στρατιαίς ασωμάτοις περιετείχισας, ούτω δή καί νύν, Χριστέ τήν Εκκλησίαν σου, σέ υπερυψούσαν εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Λυτρωθήναι πταισμάτων καθικετεύσατε, Αρχιστράτηγοι θείοι, ως παριστάμενοι, θρόνω τώ φρικτώ, τούς εν πόθω δοξάζοντας, καί υπερυψούντας Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ως Μητρί καί Παρθένω Χαίρέ σοι κράζομεν, Γαβριήλ σύν τώ θείω Θεομακάριστε. Λόγον γάρ ημίν, Θεού σαρκί γεγέννηκας, όν υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Ωδή θ'  Ο Ειρμός

Η τό Χαίρε δι' Αγγέλου δεξαμένη, καί τεκούσα τόν Κτίστην τόν ίδιον, Παρθένε σώζε τούς σέ μεγαλύνοντας.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ιωσήφ μέν σωφρονήσας σιτοδότης, εγνωρίσθη, εγώ ασωτεύων δέ, λιμώ κρατούμαι εναρέτων πράξεων.

 

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

 

Ως ο Πέτρος μεταγνούς Χριστέ δακρύω, ως ο Τελώνης στενάζω, ως ο Άσωτος εκ βάθους κράζω. Ήμαρτον, συγχώρησον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Συμμαχία τού Θεού καταβαλόντες, τήν κακίαν σοφοί τού αλάστορος, στεφάνους νίκης εξ ύψους εδέξασθε.

 

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

H αγία τών σεπτών Μαρτύρων μνήμη, αγιάζει εν αγίω Πνεύματι, τούς ορθοδόξως αυτήν αγιάζοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Φώτισόν με αμαρτία σκοτισθέντα, απαθείας τό φώς η κυήσασα, ίνα υμνώ σε αγνή Αειπάρθενε.

 

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Θεόν ανθρώποις ιδείν αδύνατον, όν ου, τολμά Αγγέλων ατενίσαι τά τάγματα, διά σού δέ Πάναγνε, ωράθη βροτοίς, Λόγος σεσαρκωμένος, όν μεγαλύνοντες, σύν ταίς ουρανίαις Στρατιαίς, σέ μακαρίζομεν.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Δαυϊδ Προφήτη τώ σώ ως έπαυσας, τόν σόν λαόν πατάσσοντα ρομφαία σου Άγγελον, ούτως Οικτίρμον βράβευσον, ειρήνην Χριστέ, πάσαις ταίς εκκλησίαις, τόν επικείμενον νύν, επικουφίζων πειρασμόν ως πολυέλεος.

 

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών. 

 

Ιδών λαού σου Χριστέ τήν κάκωσιν, ως ιατρός ψυχών τε καί σωμάτων θεράπευσον, ικεσίαις Δέσποτα, τών σών Λειτουργών, τών νύν περικυκλούντων, σε τόν Παντάνακτα, φωναίς τε απαύστοις ως Θεόν δοξολογούντων σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Αρχαί, Αρχάγγελοι, Κυριότητες, καί Σεραφείμ, Δυνάμεις, Εξουσίαι καί Άγγελοι, θρόνοι πολυομμάτοις σύν τοίς Χερουβείμ, νύν τόν δεδοξασμένον, Τόκον σου σέβοντες, σέ Παρθενομήτορ ευλαβώς αεί δοξάζουσι.

 

Απόστιχα τών Αίνων Κατανυκτικά

Τά τής καρδίας μου τραύματα, εκ πολλών αμαρτημάτων φυέντα μοι, ιάτρευσον Σωτήρ, ο τών ψυχών καί σωμάτων ιατρός, παρέχων τοίς αιτούσι, πταισμάτων τήν συγχώρησιν αεί, παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας, διδούς μοι τήν λύσιν τών οφλημάτων Κύριε, καί ελέησόν με.

 

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

 

Γυμνόν με ευρών τών αρετών ο εχθρός, τώ βέλει τής αμαρτίας έτρωσεν, αλλά σύ ως ιατρός ψυχών τε καί σωμάτων, τά τραύματα τής ψυχής μου θεράπευσον, ο Θεός καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

 

Κύριε, εν τή μνήμη τών Αγίων σου, πάσα η Κτίσις εορτάζει, οι ουρανοί αγάλλονται σύν τοίς Αγγέλοις καί η γή ευφραίνεται σύν τοίς ανθρώποις. Αυτών ταίς παρακλήσεσιν, ελέησον ημάς.

Δόξα Καί νύν... Θεοτοκίον

Αρχαγγελικόν λόγον υπεδέξω, καί Χερουβικός θρόνος ανεδείχθης, καί εν αγκάλαις σου εβάστασας Θεοτόκε, τήν ελπίδα τών ψυχών ημών.

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

 

Μνήσθητί μου, ο Θεός ο Σωτήρ μου, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου, καί σώσόν με, ως μόνος φιλάνθρωπος.

 

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

 

Πάριδέ μου, τά εν γνώσει καί αγνοία, πεπραγμένα Ιησού φιλάνθρωπε, καί σωζομένων, μερίδι με σύνταξον.

 

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

 

Ο λαμπρύνας, τών Αγγέλων τάς χορείας, ταίς εκείνων Χριστέ παρακλήσεσι, τό οπτικόν μου, τής καρδίας φώτισον.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

 

Πάσαν πείραν, αλγεινών υπενεγκόντες, Αθλοφόροι τά άλγη καί τραύματα, τά τών ανθρώπων, αεί θεραπεύετε.

Δόξα...

Τήν Τριάδα, τήν αγίαν προσκυνούμεν, υμνουμένην Αγγέλων στρατεύμασιν, αυτή βοώντες. Σώσον τάς ψυχάς ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Λύτρωσαί με, τού πυρός τού αιωνίου, καί βασάνων τών αποκειμένων μοι Θεογεννήτορ, όπως μακαρίζω σε.