Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. α' Χαίροις ασκητικών

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Λύσόν μου τής καρδίας Σωτήρ, τήν εκ δαιμόνων γενομένην μοι πώρωσιν, καί δός μοι δακρύων όμβρους, τής μετανοίας ώς άν, τά πολλά θρηνήσω μου εγκλήματα, καί πάν τό ρυπαίνον, τόν λογισμόν μου ρυφθήσωμαι, καί τού τής λήθης, σκοτασμού λυτρωθήσωμαι, καί αρθήσωμαι, πρός καλών κατανόησιν, πρόσχες μοι καί εισάκουσον, ιλάσθητι Κύριε, καί τήν αθλίαν ψυχήν μου, τών τυραννούντων απάλλαξον, παθών όπως εύρω, εν σοί άνεσιν καί πράττω, τά σά θελήματα.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Χείλη μεμολυσμένα κινώ, καί ρυπαράς χείρας πρός σέ Υπεράγαθε, καρδίαν συγκεχωσμένην, τοίς πονηροίς λογισμοίς, οφθαλμούς τυφλώττων ο πανάθλιος, ψυχήν περιφέρω, εσκοτισμένην τοίς πάθεσι, καί ταίς ατόποις, ηδοναίς ο παμβέβηλος συγκαλύπτομαι, καί ουκ έχω ανάνευσιν, έκτεινον τάς αχράντους σου, παλάμας φιλάνθρωπε, σώσόν με Σώτερ βοώ σοι, καί μολυσμού αποκάθαρον, πολλών εγκλημάτων, καί δεινών επερχομένων, ως πολυεύσπλαγχνος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Ψύξον τούς οχετούς Ιησού, τούς θολερούς, καί τούς χειμάρρους ανάστειλον, καί όμβρους πολλών δακρύων, εν κατανύξει ψυχής, αγαθέ παράσχου τή καρδία μου, ιδού απεμάκρυνα, από σού ως ο Άσωτος, καί εγυμνώθην, από πάσης θελήσεως, σής χρηστότητος, πολυέλεε Κύριε, ήμαρτον μή παρίδης με, μή λάβη με τέλεον, ώσπερ υπεύθυνον όντα, ο αλαζών καί παμπόνηρος, εχθρός αλλά τάχει, τής αυτού με τυραννίδος, Δέσποτα λύτρωσαι.

Έτερα τού Προδρόμου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Ρεύμα σφοδρόν καί πάνυ δεινόν, τής καταιγίδος τών παθών τή καρδία μου, εχύθη καί κατακλύζει, καί εις βυθόν ζοφερόν, συνωθεί ατόπου απογνώσεως, αυτός αοράτω, επιστασία σου φάνηθι, καί τή ισχύϊ, τής σεπτής συμπαθείας σου, τούτο ξήρανον, καί εις τέλος αφάνισον, ρείθρά μοι παρεχόμενος, πλημμύρη αοίδιμε, τά καταρδεύοντα φρένας, καί νούν καί έννοιαν άπασαν, δι' ών εκβλαστάνειν, ιλασμόν καί σωτηρίαν, δίδου μοι Πρόδρομε.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Όλην μου τήν καρδίαν σοφέ, καί τήν διάνοιαν εν σοί ανατέθεικα, γενού μοι θερμός προστάτης, καί σωτηρίας ελπίς, βοηθός καί φύλαξ, καί κραταίωμα, φρουρός ασφαλέστατος, κυβερνήτης πανάριστος, λιμήν καί τείχος, εκ κινδύνων ρυόμενος, εξ εχθρών δεινών, αφαρπάζων με Πρόδρομε, έχεις γάρ απροσμάχητον, πρεσβείαν καί δύναμιν, έχεις παμμάκαρ αμέτρους, τούς οικτιρμούς καί συμπάθειαν, δι' ών σκέπε φρούρει, διαφύλαττε διδούς μοι, τό μέγα έλεος.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Δός μοι κατατρυφήσαι τής σής, ευπρεπεστάτης, καί λαμπράς ωραιότητος, καθάρας τόν ρύπον πάντα, τής εμπαθούς βιοτής, διά μετανοίας καί δακρύων μου, καί γάρ σύ επίστασαι, τής ψυχής μου τόν έρωτα, τόν θείον πόθον, καί τό φίλτρον τό άμετρον, όπερ κέκτημαι, μεγαλύνων σε Πρόδρομε, πλήρωσόν μου τήν έφεσιν, κάν μέγα τό αίτημα, κάν υπερβαίνη τά μέτρα, τής ταλαιπώρου αξίας μου, Χριστόν ικετεύων, τόν παρέχοντα τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Στήσον τούς ποταμούς τών παθών, τής αμαρτίας μου τό πέλαγος ξήρανον, τώ ρείθρω τής σής πρεσβείας, καί πρός λιμένα Θεού, θείων θελημάτων εγκαθόρμισον, εχθρούς καθ' εκάστην, τούς τήν ψυχήν μου εκθλίβοντας, καί ταίς ατόποις, ηδοναίς εκταράττοντας, καταπόντισον, απωλείας εις βάραθρα, πλήρωσον ευφροσύνης καί χαράς τήν καρδίαν μου, λύσον τό νέφος βοώ σοι, τής αθυμίας μου Πάναγνε, Χριστόν δυσωπούσα, τόν παρέχοντα, τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος, ου γινώσκω, νίκησόν μου τήν πώρωσιν, μόνε αγαθέ, καί ελέησόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κύριε, καί τόν φόβον σου πτοούμαι, καί τό πονηρόν ποιείν ου παύομαι, τίς εν δικαστηρίω τόν δικαστήν ου πτοείται; ή τίς ιαθήναι βουλόμενος, τόν ιατρόν παροργίζει ως καγώ; Μακρόθυμε Κύριε, επί τή ασθενεία μου σπλαγχνίσθητι, καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Τόν θυρεόν τής πίστεως περιβαλλόμενοι, καί τώ τύπω τού Σταυρού, εαυτούς διαναστήσαντες, πρός τάς βασάνους ανδρείως απηυτομόλησαν, καί διαβόλου τήν πλάνην καί τό θράσος κατήργησαν, οι Αγιοί σου Κύριε. Αυτών ταίς ικεσίαις, ως παντοδύναμος Θεός, τώ κόσμω τήν ειρήνην κατάπεμψον, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Μακαρίζομέν σε Θεοτόκε Παρθένε, καί δοξάζομέν σε οι πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν άσειστον, τό τείχος, τό άρρηκτον, τήν αρραγή προστασίαν, καί καταφυγήν τών ψυχών ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. α'

Κριτού καθεζομένου, καί Αγγέλων εστώτων, σάλπιγγος ηχούσης, καί φλογός καιομένης, τί ποιήσεις ψυχή μου, απαγομένη εις κρίσιν, τότε γάρ τά δεινά σου παρίστανται, τά κρυπτά σου ελέγχονται εγκλήματα. Διό πρό τέλους βόησον, ο Θεός Ιλάσθητι μοι, καί σώσόν με.

Ψυχή, τά ώδε πρόσκαιρα, τά δέ εκεί αιώνια, ορώ τό δικαστήριον, καί επί θρόνου τόν Κριτήν, καί τρέμω τήν απόφασιν, λοιπόν σπουδή επίστρεψον, η κρίσις ασυγχώρητος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Λόγον

Η τό άνθος τό θείον, ρίζα βλαστήσασα, κιβωτέ καί λυχνία καί στάμνε πάγχρυσε, αγία τράπεζα Χριστόν, τόν άρτον ζωής φέρουσα, ως Υιόν σου καί Θεόν, εκδυσώπησον αυτόν, σύν τώ αγίω Προδρόμω, τού οικτειρήσαι καί σώσαι, τούς Θεοτόκον ομολογούντάς σε.

Μετά την β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Θρήνησον ψυχή μου, τήν εαυτής ραθυμίαν, θέλησον λοιπόν πρό τελευτής επιστρέψαι, θορύβων απόστηθι βιωτικών, Θεώ προσκολλήθητι τώ αγαθώ, καί σώσει σε, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τήν φωνήν τού Κυρίου τού αρχιποίμενος, ακουσώμεθα πάντες οι αμαρτήσαντες, δι' ημάς γάρ επί γής σαρκί επέφανεν, εις μετάνοιαν καλών, τούς κατ' εμέ αμαρτωλούς, θαρσείτε καί μή θροείσθε, μικρός γάρ εστιν ο κόπος, αλλά γλυκεία η ανταπόδοσις.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Τό εξαίσιον θαύμα τό τής συλλήψεως, καί ο άφραστος τρόπος ο τής κυήσεως, εν σοί εγνώσθη αληθώς, ώ Αειπάρθενε, καταπλήττει μου τόν νούν, καί εξιστά τόν λογισμόν, η δόξα σου Θεοτόκε, τοίς πάσιν εφηπλωμένη, πρός σωτηρίαν τών ψυχών ημών.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Τό συνάναρχον Λόγον

Ελισάβετ στειρώσεως ηλευθέρωται, η Παρθένος δέ πάλιν παρθένος έμεινεν, ότε φωνή τού Γαβριήλ γαστρί συνέλαβεν, αλλ' εν νηδύϊ προσκιρτά, τόν εν γαστρί παρθενική, Θεόν προγνούς καί Δεσπότην, ο Πρόδρομος Ιωάννης, εις σωτηρίαν ημών σαρκούμενον.

Μαρτυρικόν

Τών αγίων Μαρτύρων τά κατορθώματα, ουρανών αι Δυνάμεις υπερεθαύμασαν, ότι εν σώματι θνητώ, τόν ασώματον εχθρόν, τή δυνάμει τού Σταυρού, αγωνισάμενοι καλώς, ενίκησαν αοράτως, καί πρεσβεύουσι τώ Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Πήτηρ Θεού Παναγία, τό τείχος τών Χριστιανών, επιτάχυνον ρύσαι λαόν σου, συνήθως κραυγάζοντά σοι εκτενώς. Αντιτάχθητι αισχροίς, καί αλαζόσι λογισμοίς, ίνα βοώμέν σοι. Χαίρε Αειπάρθενε.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς,

άνευ τών Θεοτοκίων.

Ιλασμόν, Χριστέ, πταισμάτων δίδου. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. α'

Ο Ειρμός

Γήν εφ' ήν ουκ έλαμψεν, ουκ είδεν ήλιος ποτέ, άβυσσον, ήν ουχ εώρακε γυμνήν, τό κύτος ουρανού, Ισραήλ διώδευσεν αβρόχως Κύριε, καί εισήγαγες αυτόν, εις όρος αγιάσματός σου, άδοντα ψάλλοντα, επινίκιον ωδήν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιλασμόν μοι δώρησαι, τών πεπραγμένων μοι Σωτήρ, καί άνες μοι, πρό τού ένθεν απελθείν, κάθαρον πολλής, σηπεδόνος Κύριε, ο καθαρίσας λεπρούς, καί αξίωσον καμέ αμέμπτως παραστήναί σοι, μέλλοντι έρχεσθαι, κρίναι ζώντας καί νεκρούς.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λήμην ήν περίκειμαι, τοίς τής ψυχής μου οφθαλμοίς, κωλύουσαν, μή οράν σου τάς αυγάς, άς επιφανείς, εφ' ημάς εξήπλωσας, Ήλιε άδυτε, ταύτην κάθαρον Σωτήρ, καί δίδου ενοπτρίζεσθαι, Κύριε εύσπλαγχνε, τών χαρίτων σου τό φώς.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άγρυπνοι γενόμενοι, τών προσταγμάτων τού Χριστού, φύλακες, εκοιμίσατε εχθρού κακίαν άπασαν, Αθληταί μακάριοι, διό βαρούμενον ύπνω τών αμαρτιών, πρός μετανοίας δέομαι, θείαν εγρήγορσιν, διεγείρατε καμέ.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαρκί συμπλεκόμενοι, τώ πολεμήτορι εχθρώ, Μάρτυρες, ετροπώσασθε αυτόν τώ όπλω τού Σταυρού, καί αιμάτων ρεύμασι κατεποντίσατε, καί στεφάνους εκ Θεού, τής νίκης εκομίσασθε, άδοντες ψάλλοντες, επινίκιον ωδήν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ρύσαι συνηθείας με, αγνή Παρθένε πονηράς, στήριξον, επί πέτραν εντολών, περιτρεπόμενον μεθοδείαις Δέσποινα, τού παλαιού πτερνιστού, καί αξίωσον καμέ, Χριστώ ευαρεστήσαι καλώς, άδοντα ψάλλοντα, επινίκιον ώδήν.

Κανών τού τιμίου Προδρόμου, ού η Ακροστιχίς.

Βαπτιστά, τήν δε τήν παράκλησιν δέχου. Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Ίππον καί αναβάτην, εις θάλασσαν ερυθράν, ο συντρίβων πολέμους, εν υψηλώ βραχίονι, Χριστός εξετίναξεν, Ισραήλ δέ έσωσεν, επινίκιον, ύμνον άδοντα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Βίον καθηγνισμένον, ζωήν τε άϋλον, επεδείξω Προφήτα, εν υλικώ τώ σώματι, διό δυσωπούμέν σε, μιμητάς σου έργασαι, τούς εν πίστει σε μακαρίζοντας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άβυσσον καταδύσας, τής ευσπλαγχνίας Χριστόν, ποταμίοις εν ρείθροις, αυτόν δυσώπει Πρόδρομε, ξηράναι τήν άβυσσον, τών κακών μου δέομαι, καί φωτίσαι μου τήν διάνοιαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πρόδρομε τού Σωτήρος, εκ μετανοίας μοι, αφορμάς προξενούσας, κατάνυξιν δοθήναί μοι, βορβόρου με πλύνουσαν, αμαρτίας αίτησαι, τόν φιλάνθρωπον ικετεύω σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τέτοκας απορρήτως, ωδίνων άνευθεν, όν Πατήρ πρό αιώνων, αρρεύστως απεγέννησε, πανύμνητε Δέσποινα, όν δυσώπει σώζεσθαι, από πάσης βλάβης, τούς σοί προστρέχοντας.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Σαλευομένην τήν καρδίαν μου Κύριε, τοίς κύμασι τού βίου στερέωσον, εις λιμένα εύδιον, καθοδηγών ως Θεός.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μετανοείν σοι τώ Θεώ επαγγέλλομαι, καί πάλιν αμαρτάνων τί γένωμαι; πώς σοι εποφθήσωμαι, ηνίκα κρίνης τήν γήν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ότι εν γνώσει καί αγνοία ημάρτηκα, τώ πάντα γινώσκοντι προσέρχομαι, καί προσπίπτω σοι, δέξαι με ώσπερ τόν Άσωτον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νενεκρωμένω λογισμώ οι παράνομοι, τούς τήν ζωήν ποθούντας ηκίζοντο, νικηφόρους Μάρτυρας, Ομολογούντας Χριστόν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χοροί Μαρτύρων τοίς χοροίς ηριθμήθησαν, τών νοερών Αγγέλων ισάγγελοι, γεγονότες χάριτι, τού θείου Πνεύματος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Tής μετανοίας πύλας νύν μοι υπάνοιξον, πύλη φωτός Παρθένε καί είσοδον, τών παθών απόκλεισον, τής ταπεινής μου ψυχής.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο πήξας επ' ουδενός, τήν γήν τή προστάξει σου, καί μετεωρίσας ασχέτως βρίθουσαν, επί τήν ασάλευτον Χριστέ, πέτραν τών εντολών σου, τήν Εκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάσεις τοίς προσιούσι πίστει τώ οίκω σου, θαυμαστέ προφήτα πηγάζων πάντοτε, ίασαι τά πάθη τής εμής, καρδίας δυσωπώ σε, τά παναθλίως συμφυέντα μοι, εξ απροσεξίας πανόλβιε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Στενάζω καί οδυρμοίς συνέχομαι πάντοτε, εννοών τό βήμά σου τό αδέκαστον, μόνε δικαιότατε Κριτά, εν ώ με ικεσίαις, τού Βαπτιστού σου ακατάκριτον, Κύριε Θεέ μου συντήρησον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τής νέας καί παλαιάς μεσίτης γενόμενος, μεσιτείαις θείαις ένδοξε Πρόδρομε, πεπαλαιωμένον με πολλαίς, βοώ σοι αμαρτίαις. Τή μετανοία καινοποίησον, όπως εν αινέσει γεραίρω σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αγία Παρθενομήτορ μόνη Πανύμνητε, εγκλημάτων μώμου ημάς απάλλαξον, φώτισον ημών τόν λογισμόν, αγίασον καρδίαν, καί αιωνίου ημάς λύτρωσαι, πάντας καταδίκης δεόμεθα.

Ωδή δ

Ο Ειρμός

Ακήκοα Κύριε, τήν ακοήν σου καί εφοβήθην, κατενόησα τήν οικονομίαν σου, καί εδόξασά σε, μόνε φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ρημάτων σου Κύριε, καταφρονήσας φωταγωγούντων, σκότους έργα έπραξα, καί πτοούμαί σου, τό εκείθεν μέγα κριτήριον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιστίω πτερώσωμεν, ενθέου φόβου ψυχής τό σκάφος, πρός λιμένα τε μετανοίας φθάσωμεν, τών κακών φυγόντες τά κύματα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σταλάζοντα Μάρτυρες γλυκασμόν, ώφθητε θεία όρη, καί παράδεισος θεοφύτευτος, ζωής ξύλον, έχοντες τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τοξεύμασιν Άγιοι, υπομονής τε καί καρτερίας, κατεσφάξατε πολεμίους δαίμονας, καί στεφάνους δόξης ελάβετε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η πάναγνος Δέσποινα, αμαρτανόντων η προστασία, τών πιπτόντων θεία επανόρθωσις, ως Θεόν τεκούσα δοξάζεται.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τήν θείαν εννοήσας σου κένωσιν, προβλεπτικώς ο Αββακούμ, Χριστέ εν τρόμω εβόα σοι. Εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τά άνω κατοικήσας βασίλεια, ως στρατιώτης αληθής, τού Βασιλέως Χριστού Βαπτιστά, αυτόν δυσώπει απαύστως, λαόν κατοικτειρήσαι τιμώντά σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηγίασεν εκ μήτρας σε Κύριος, ο προειδώς τό ευγενές, τής σής καρδίας αοίδιμε, αυτόν ικέτευε πάντας, ημάς καθαγιάσαι δεόμεθα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκροίς ευηγγελίσω τήν έλευσιν, τού νεκρωθέντος δι' ημάς, αυτόν ικέτευε Πρόδρομε, νενεκρωμένον ζωώσαι, καμέ ταίς αμαρτίαις καί σώσαί με.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Δεσμοίς προσομιλήσας μακάριε, καί φυλακαίς διά Χριστόν, δεσμά κακών μου διάλυσον, καί τά σεπτά με φυλάττειν, προστάγματα δυνάμωσον δέομαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ελέησόν με μόνη Πανύμνητε, τόν ελεήμονα Θεόν, υπερβολή αγαθότητος, ανερμηνεύτως τεκούσα, καί ρύσαι αιωνίου κολάσεως.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Τήν τάλαιναν ψυχήν μου, νυκτομαχούσαν τώ σκότει τών παθών, προφθάσας οίκτειρον, καί λάμψον νοητέ Ήλιε, ημεροφαείς ακτίνας εν εμοί, τού διατμήξαι τήν νύκτα τό φώς.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εξ έργων σωτηρία, εμοί ουκ έστι, πολλά γάρ επί τής γής, ο τάλας ήμαρτον, καί τρέμω τό φρικτόν βήμά σου, ότε κατακρίναι μέλλεις ο Θεός, τούς παραβάτας τών σών εντολών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Πώς άφρων εγενόμην, πώς εσκοτίσθην ποιών τό πονηρόν; πώς ου συνήκά σου τόν φόβον; αλλ' εις γήν νένευκα, καί εξωμοιώθην κτήνεσι πολλοίς; επίστρεψόν με Θεέ τού παντός.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τό νέφος τών Μαρτύρων, διεσκέδασαν τά νέφη τών πικρών βασάνων, καί ηϋγασαν ημέραν αληθούς γνώσεως, καί πολυθεϊας έλυσαν αχλύν, καί πρός τό άδυτον έφθασαν φώς.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγίασον τόν νούν μου, ταίς τών αγίων Μαρτύρων σου, Χριστέ πρεσβείαις δέομαι, καί δείξον φωτισμού έμπλεων, καί τής αιωνίου δόξης κοινωνόν, ίνα δοξάζων υμνώ σε Σωτήρ.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεόν αρρήτω Λόγω, Παρθενομήτορ εκύησας, ημίν πάσι μετάνοιαν διδούντα, τοίς πολλά πταίουσι, διά μεσιτείας σου τής αγαθής, καταφυγή τών πιστών καί λιμήν.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πρός σέ ορθρίζω, καί σοι κραυγάζω, τήν ψυχήν μου φώτισον, τήν εσκοτισμένην, Χριστέ ως μόνος εύσπλαγχνος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τέτοκε στειρεύουσα γαστήρ σε Πρόδρομε, τάς στειρευούσας καλών καρδίας, ευτέκνους δεικνύοντα, εγκάρποις σου λόγοις, διό σε μακαρίζομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ήνθησας ως εύοσμον κρίνον αοίδιμε, εν ταίς ερήμοις, διό βοώ σοι. Τής ψυχής μου Πρόδρομε, πάσαν δυσωδίαν, κακίας αποδίωξον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νόμου μέσον έστηκας σοφέ καί χάριτος, διό κραυγάζω. Τροπούμενόν με αμαρτίας Πρόδρομε, νόμω οικτειρήσαι, τόν Κύριον ικέτευε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη αδιόδευτε τής δόξης Άχραντε, διάνοιξόν μοι τής μετανοίας πύλας, προξενούσας μοι τάς θείας εισόδους, καί τήν εκεί κατάπαυσιν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ως τόν Προφήτην τού θηρός, ερρύσω Κύριε, καμέ τού βυθού τών ακαθέκτων παθών, ανάγαγε δέομαι, ίνα προσθήσω τού επιβλέψαι με, πρός Ναόν τόν άγιόν σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού καιρός επιστροφής, καγώ κατάκειμαι, ύπτιος αεί, αναισθησία πολλή, κρατούμενος πάντοτε Λόγε, τήν πώρωσιν τής καρδίας μου, διαλύσας ελέησόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Στενάζοντα ως ποτέ, τόν Τελώνην οίκτειρον, οικτίρμον Χριστέ, καί ώς τήν Πόρνην θερμώς, δακρύειν αξίωσον, ίνα εκπλύνω καγώ τόν βόρβορον, τών πολλών μου εγκλημάτων.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μεγαλομάρτυρες Χριστού, μεγάλως πταίσαντα, μεγάλης φλογός τής εν γεέννη εκεί, μενούσης με ρύσασθε, ίνα μεγάλως καγώ πανένδοξοι, τήν υμών δοξάζω μνήμην.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγωνισάμενοι καλώς, λαμπρώς εστέφθησαν οι Αθληταί σου, ζωαρχική δεξιά, ώ Θεέ καί Κύριε, διό τούτων σεπταίς παρακλήσεσι, σώσον πάντα τόν λαόν σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεοχαρίτωτε σκηνή, τού αγιάσματος σεπτή κιβωτέ, λυχνία θείου φωτός, άρτου ζωής τράπεζα, Λόγου παλάτιον έμψυχον, οίκον Πνεύματός με δείξον.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Μαινομένην κλύδωνι, ψυχοφθόρω Δέσποτα Χριστέ, τών παθών τήν θάλασσαν κατεύνασον, καί εκ φθοράς, ανάγαγέ με ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Απορρήτοις λάμψεσι, διαλάμπων Πρόδρομε Χριστού, ενεργεί πρεσβεία σου καταύγασον, τάς καρδίας τών ευσεβώς ανυμνούντων σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ραθυμίας ύπνω με, συσχεθέντα Πρόδρομε Χριστού, καταυγάσας χάριτι διέγειρον, τού προθύμως τά θεία πράττειν θελήματα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Από πάσης θλίψεως, εναντίας λύτρωσαι ημάς, τούς προστάτην θείόν σε πλουτήσαντας, καί πρεσβευτήν πρός τόν Δεσπότην μακάριε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Καταιγίς χειμάζει με, αμαρτίας Άχραντε αγνή, σπεύσον εξελέσθαι με εισάγουσα, μετανοίας πρός τούς λιμένας Πανάμωμε.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Πυρός σβεστήριον, τών παίδων η προσευχή, δροσίζουσα κάμινον, κήρυξ τού θαύματος μή φλογίζουσα, μηδέ συγκαίουσα, τούς υμνολόγους Θεού, τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τάς ανομίας μου, τάς αδικίας μου Σωτήρ, τά άπειρα πταίσματα, Χριστέ συγχώρησον, καί μελλούσης με ρύσαι κολάσεως, διά τό πλήθος τών σών οικτιρμών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ώσπερ ο Άσωτος, κατεδαπάνησα νύν, τόν πλούτον όν είληφα, καί λιμώ φθείρομαι, υστερούμενος ενθέου βρώσεως, μετανοούντα Σωτήρ, δέξαι καί σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεκρόν ειργάσασθε, τόν πολεμούντα εχθρόν, τά μέλη νεκρούμενοι, πολλαίς κολάσεσιν, αξιάγαστοι Κυρίου Μάρτυρες, διό οι πιστοί ευσεβώς, ευφημούμεν υμάς.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δαιμόνων φάλαγγας, τυράννων πάσαν πληθύν, τοξεύμασι Μάρτυρες, ετραυματίσατε, καρτερίας τε καί γενναιότητος, καί πρός ζωήν αληθή, μετετέθητε νύν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λιμήν σωτήριος, εδείχθης πάσιν Αγνή, παθών τό κλυδώνιον καταπραϋνουσα, πρός γαλήνην τε πάντας μετάγουσα, τής μετανοίας σεμνή, τούς εν γή ταπεινούς.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Κύριος, τήν φλόγα κατέσβεσε, τούς Παίδας εδρόσισε, συμφώνως μελωδούντας, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λόγοις δυσωπούμέν σε, τόν τού Λόγου Πρόδρομον, πατρώαν ως έλυσας, φωνήν εν τώ τίκτεσθαι, διάλυσον τούς βρόχους, τών ημών αμαρτημάτων.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ήλιε πολύφωτε, λάμψον μετανοίας μοι, σωτήριον έλλαμψιν, καί σκότους με λύτρωσαι παθών παρενοχλουντων, τήν ζοφώδη μου καρδίαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Στείραν ψυχήν κέκτημαι, καί καρδίαν άτεκνον, στείρας θείον βλάστημα, καρπούς μετανοίας με, βλαστάνειν εκδυσώπει, Βαπτιστά Χριστού απαύστως.

Τριαδικόν

Στίχ. Αγία Τριάς ο Θεός ελέησον καί σώσον ημάς.

Ίσον τώ Γεννήτορι, τόν Υιόν δοξάζομεν, καί Πνεύμα τό άγιον, Τριάδα αχώριστον, ενθέως μελωδούντες, ο Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θέον απεκύησας, παιδίον Πανάμωμε, Χριστόν τήν ανάπλασιν, ημών εργαζόμενον, τών πεπαλαιωμένων, τή αρχαία παραβάσει.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Αγγέλων σύστημα, ανθρώπων σύλλογος, τόν Βασιλέα καί Κτίστην τού παντός, Ιερείς υμνείτε, ευλογείτε Λευίται, λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού προσώζεσαν, καί κατεσάπησαν, οι τής ψυχής μου μώλωπες Χριστέ, καί ταλαιπωρήσας, κατεκάμφθην διόλου, φαρμάκοις μετανοίας, Σωτήρ ιάτρευσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δολίως όφις με, ο πονηρότατος, αποσυλήσας, επλήρωσε κακών, καί στενάζων κράζω. Μή απώση με Λόγε, τόν κατακεκριμένον, καί τεταπεινωμένον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ου παρετράπητε, κρείττονος στάσεως, τούς τού Σταυρού δέ, Πανεύφημοι εχθρούς, τούς υποσκελίζειν, υμάς υπολαβόντας, επτώσατε τελείως, σοφοί ανατραπέντας.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υμάς πανεύφημοι, Κυρίου Μάρτυρες, ου πύρ, ου ξίφος, ου θήρες, ου λιμός, ου τροχός μερίζων, ουδέ βάσανος άλλη, κατίσχυσε χωρίσαι, Θεού τού φιλανθρώπου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αγγέλών καύχημα, βροτών διάσωσμα, εγγυητής μου γενού, Μήτερ Θεού, όπως επιστρέψω, καί κομίσωμαι λύσιν, τών προημαρτημένων, εν γνώσει καί αγνοία.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Σοί τώ Παντουργώ, εν τή καμίνω Παίδες, παγκόσμιον πλέξαντες, χορείαν έμελπον, Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Δήμον προχοαίς, ταίς Ιορδάνου λούεις, κηρύττων μετάνοιαν, μέγιστε Πρόδρομε, όθεν βοώ σοι. Τά τών παθών μου ρείθρα, ξήρανον πηγάς μοι, δακρύων επιπέμπων.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Έντρομος γενού, εννοουμένη όλη, ψυχή τό κριτήριον, τού Παντοκράτορος, κράζουσα, οικτίρμον, διά τού Βαπτιστού σου, οίκτειρόν με σώσον, καί τών βασάνων ρύσαι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Χείλη ρυπαρά, καί μολυνθείσαν γλώσσαν, κινώ σοι πρός δέησιν, άγιε Πρόδρομε, σπεύσον εν τάχει, βοήθει μοι παντοίαις, προσβολαίς τού πλάνου, απαύστως κλονουμένω.

Τριαδικόν

Στίχ. Αγία Τριάς ο Θεός ελέησον καί σώσον ημάς.

Όμβρισον ημίν, Πάτερ Υιέ καί Πνεύμα, Τριάς ομοούσιε, πταισμάτων άφεσιν, όπως τυχόντες, παντελούς σωτηρίας, σέ υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

'Υψωσας ημάς, τώ υψηλώ σου τόκω, βαράθρων συμπτώσεως, θεοχαρίτωτε, όθεν φωναίς σε, χαριστηρίοις πίστει, Κόρη ανυμνούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Ότι εποίησέ σοι μεγαλεία ο δυνατός, Παρθένον αναδείξας σε, Αγνήν μετά τήν κύησιν, ως τεκούσαν ασπόρως, τόν εαυτής ποιητήν, διό σε Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίνα σου μεγαλύνω τό μακρόθυμον δυνατέ, μακροθύμησον έτι επ' εμοί, καί μή εκκόψης με, ως τήν άκαρπον Λόγε συκήν, κραυγάζω σοι, όπως τής μετανοίας, καρπούς προσφέρω σοι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως φοβερός σύ μόνε κραταιέ καί δυνατέ! καί τίς σου υποστήσεται τήν φοβεράν απειλήν, όταν μέλλης εις κρίσιν αυτός καθέζεσθαι; εν ή συντήρησόν με ακατάκριτον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σωμάτων αλγηδόνας αλγηδόσι θείαις υμών, εξαίρετε Κυρίου Αθληταί, διό ιάσασθε, τής ψυχής μου τά πάθη χαλεπώτατα, ιατήρες ως όντες εμπειρότατοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηλιακών ακτίνων εξαστράπτει πλέον υμών, η θήκη τών λειψάνων, τάς αυγάς, τής θείας χάριτος, καί λαμπρύνει καρδίας, καί καταυγάζει ψυχάς, τών πίστει Αθλοφόροι ευφημούντων υμάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτοειδής νεφέλη προηγουμένη νέου λαού, πρός γήν επαγγελίας αληθώς, θεοχαρίτωτε ανεδείχθης, καί πύλη εισάγουσα πρός ζωήν, διό σε Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ησαϊα χόρευε, η Παρθένος, έσχεν εν γαστρί, καί έτεκεν υιόν τόν Εμμανουήλ, Θεόν τε καί άνθρωπον, ανατολή, όνομα αυτώ, όν μεγαλύνοντες, τήν Παρθένον μακαρίζομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιδού η ευπρέπεια, τού σού οίκου, οία ουρανός, γνωρίζεται επί γής, Πρόδρομε Χριστού, εν ώ αφικόμενος, αγλαϊαις θείαις φρυκτωρείς, τούς καθ' εκάστην σε, νύν εν τούτω, μακαρίζοντας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως υπάρχων γνήσιος, τού Δεσπότου, φίλος Βαπτιστά, φιλείν με τούτον ευθεί, γνώμη ακλινεί, παμμάκαρ καρδίωσον, καί τά πάθη τά φθοροποιά, αποβδελύττεσθαι, συνωθούντα πρός απώλειαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύ ουκ έφυς κάλαμος, εναντίοις, πνεύμασι σοφέ, κλονούμενος, αλλ' ημών, θείος στηριγμός, καί άσειστον έρεισμα, Εκκλησίας, ήν ταίς σαίς ευχαίς, τήρει ακλόνητον, αποπαύων άπαν σκάνδαλον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Η τού Κτίστου έλευσις, επί θύραις, τί ούν πενθείς, σαυτήν αθλία ψυχή, ζώσα αμελώς; ανάνηψον βόησον, τώ Κυρίω. Φείσαί μου Σωτήρ, ταίς παρακλήσεσι, τού Προδρόμου ως φιλάνθρωπος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτοφόρον όχημα, τού Ηλίου, ώφθης αληθώς, τού λάμψαντος εκ τών σών, άχραντε αγνή, λαγόνων καί λύσαντος, τής απάτης σκότος χαλεπόν, όθεν εν πίστει σε, κατά χρέος μεγαλύνομεν.

Απόστιχα τών Αίνων, Κατανυκτικά

Οίμοι! τί ωμοιώθην εγώ τή ακάρπω συκή, καί πτοούμαι τήν κατάραν σύν τή εκκοπή; αλλ' επουράνιε γεωργέ, Χριστέ ο Θεός, τήν χερσωθείσάν μου ψυχήν, καρποφόρον ανάδειξον, καί ως τόν Άσωτον υιόν δέξαι με, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τά πλήθη τών πταισμάτων μου πάριδε Κύριε, ο εκ Παρθένου τεχθείς, καί πάσας εξάλειψον τάς ανομίας μου, λογισμόν μοι παρέχων επιστροφής, ως μόνος φιλάνθρωπος δέομαι, καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Οι άγιοι Μάρτυρες, επί τής γής ηγωνίσαντο, τώ αέρι ενεκαρτέρησαν, τώ πυρί παρεδόθησαν, τό ύδωρ αυτούς υπεδέξατο, εκείνων εστίν η φωνή. διήλθομεν διά πυρός καί ύδατος, καί εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν. Ταίς πρεσβείαις αυτών, ο Θεός ελέησον ημάς.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Η ελπίς τών απηλπισμένων, η ζωή τών απεγνωσμένων, η αντίληψις τών εις σέ προστρεχόντων, αγία Δέσποινα Θεοτόκε Παρθένε, τήν βοήθειάν σου κατάπεμψον ημίν.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ο Ληστής εν τώ Σταυρώ, Θεόν είναί σε πιστεύσας Χριστέ, ωμολόγησέ σε ειλικρινώς εκ καρδίας. Μνήσθητί μου Κύριε βοών, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ως εδικαίωσας Χριστέ, τήν Πόρνην κλαύσασαν εξ όλης ψυχής, ούτω Δέσποτα, καί εμέ απογνόντα, από πάσης ρύσαι αγαθέ, κολάσεως δέομαι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Τόν προδραμόντα τού Χριστού, καί ετοιμάσαντα οδούς αγαθάς, μακαρίσωμεν Ιωάννην συμφώνως, όπως τούτου θείαις προσευχαίς, πταισμάτων ρυσθείημεν.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Οι τό ποτήριον Χριστού, πιόντες Μάρτυρες προθύμω ψυχή, θολερών ημάς αμαρτημάτων καί νόσων, επομβρίαις θείων προσευχών, λυτρώσασθε Άγιοι.

Δόξα...

Ακατάληπτε Θεέ, η παντοδύναμος Τριάς καί Μονάς, τού Προδρόμου σου ταίς πρεσβείαις με σώσον, λυτρουμένη σκότους καί φλογός, τής αποκειμένης μοι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Διά παντός ταίς πονηραίς, Παρθένε πράξεσι σπιλούμενος, σέ τήν άσπιλον τού Δεσπότου Μητέρα, ικετεύω, ρύπου με παντός, καθάρισον Δέσποινα.