Στιχηρά Προσόμοια τών Αποστόλων

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών αληθώς

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Βέλη ηκονημένα υμείς, τού δυνατού αποσταλέντες Απόστολοι, εις πάσαν τήν οικουμένην, απτέρω τάχει σαφώς, πάντα τών δαιμόνων απημβλύνατε, δεινά καί πυρίφλογα, βέλη όντως μακάριοι, πολυθεϊαν, εκποδών ποιησάμενοι, καί διδάξαντες, τήν ευσέβειαν άπαντας, πρόβατα χρηματίσαντες, Χριστού τού Θεού ημών, τού αρχιποίμενος όντως, ός λύκων μέσον απέστειλεν, υμάς τού πραϋναι, τήν αυτών θηριωδίαν, διά τής πίστεως.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Λόγω μαθητευθέντες Θεού, ενυποστάτω τώ βροτοίς ομιλήσαντι, δι' άκραν φιλανθρωπίαν, καί προσλαβόντι αυτών, αληθώς τήν φύσιν καί Θεώσαντι, αυτώ ούν επόμενοι, θείοις ίχνεσι πάνσοφοι, καί τήν πτωχείαν, τήν αυτού εμιμήσασθε, πάντα σκύβαλα, ηγησάμενοι ένδοξοι, όθεν καί απερρίψατε, χιτώνα τόν δεύτερον, μή βακτηρίαν, μή πήραν, εν τή οδώ επαγόμενοι, καί νύν ουρανίους, θησαυρούς κληρονομήσαι, κατηξιώθητε.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Σάλου τών πειρασμών καί δεινής, ερεσχελίας τών ασέμνων αιρέσεων, δαιμόνων κακοβουλίας, καί τών ανθρώπων πικράς, συστροφής καί ζάλης παμμακάριστοι, πυρός αφεγγούς τε, καί αιωνίζοντος σκώληκος, βρυγμού οδόντων, καί πάσης άλλης κολάσεως, ταίς πρός Κύριον, ικεσίαις λυτρώσασθαι, πάντας ημάς, καί τεύξασθαι, αυτόν δυσωπήσατε, δι' εγκρατείας, καί πόνων, τών αρετής αντιδόσεων, τυχείν κληρουχίας, ουρανών τε Βασιλείας, καί μέγα έλεος.

Έτερα τού Αγίου Νικολάου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Χαίροις, η ιερά κεφαλή, τό καθαρόν τών αρετών καταγώγιον, ο θείος τής θειοτάτης, ιερωσύνης κανών, ο ποιμήν ο μέγας ο φανότατος, πυρσός ο τής νίκης, επιφερόμενος όνομα, ο δεομένοις, συμπαθώς επικλώμενος, ο καμπτόμενος, ασθενών ταίς δεήσεσι, ρύστης ο ετοιμότατος, φρουρός ο σωτήριος, πάσι τοίς πίστει τιμώσι, τήν πανσεβάσμιον μνήμην σου, Χριστόν εκδυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Χαίροις, ο ιερώτατος νούς, τό τής Τριάδος καθαρόν ενδιαίτημα, ο στύλος τής Εκκλησίας, ο τών πιστών στηριγμός, καταπονουμένων η βοήθεια, αστήρ ο ταίς λάμψεσιν, ευπροσδέκτων δεήσεων, διασκεδάζων, πειρασμών τε καί θλίψεων, σκότος πάντοτε, Ιεράρχα Νικόλαε, όρμος ο γαληνότατος, εν ώ καταφεύγοντες, οι τρικυμίαις τού βίου, περιστατούμενοι σώζονται, Χριστόν εκδυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Χαίροις, ο θείου ζήλου πλησθείς, απαγωγής τε πονηράς λυτρωσάμενος, αδίκως μέλλοντας θνήσκειν, επιστασία φρικτή, καί ταίς δι' ονείρων προσφοιτήσεσι, πηγή η πηγάζουσα, εν τοίς Μύροις Νικόλαε, μύρα πλουσίως, καί ψυχάς καταρδεύουσα, τά δυσώδη τε, τών παθών απελαύνουσα, μάχαιρα τά ζιζάνια, τής πλάνης εκτέμνουσα, πτύον λικμίζον Αρείου, τά αχυρώδη διδάγματα, Χριστόν εκδυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Έχων αμαρτημάτων πληθύν, πεπωρωμένος, καί τόν νούν σκοτιζόμενος, βοώ σοι εν κατανύξει, καί συντριβή λογισμών. Κόρας τής ψυχής μου φωταγώγησον, καί γάρ τό ανέσπερον, φώς εκύησας Άχραντε, τό καταυγάζον, οικουμένης τά πέρατα, τοίς πυρσεύμασι, τής αυτού επιγνώσεως, φώτισόν μου Πανάμωμε, τόν νούν ταίς λαμπρότησι, τής σής πρεσβείας γενέ. σθαι, υιόν φωτός αξιούσά με, Χριστόν δυσωπούσα, τόν παρέχοντα τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

Απόστιχα Αποστολικά

Μαθηταί τού Σωτήρος, μυστηρίων αυτόπται γενόμενοι, τόν μή θεωρούμενον, και αρχήν μή έχοντα, εκηρύξατε λέγοντες. Εν αρχή ήν ο Λόγος, ουκ εκτίσθητε πρό τών Αγγέλων, ουκ εμάθετε παρά ανθρώπων, αλλ' εκ τής άνωθεν σοφίας, διό παρρησίαν έχοντες, πρεσβεύσατε υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Τούς Αποστόλους Κυρίου μελωδικώς, εν ωδαίς ανευφημήσωμεν, ενδυσάμενοι γάρ τήν τού Σταυρού πανοπλίαν, τήν τών ειδώλων πλάνην κατήργησαν, καί νικηφόροι ανεδείχθησαν στεφανίται, ών ταίς πρεσβείαις ο Θεός, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Ακορέστω διαθέσει ψυχής, Χριστόν ουκ αρνησάμενοι, άγιοι Μάρτυρες, τούς δεινούς καί διαφόρους αικισμούς, παθημάτων υπεμείνατε, τών τυράννων τά θράση κατηδαφίσατε, ακλινή καί άτρωτον τήν πίστιν φυλάξαντες, εις ουρανούς μετέστητε, όθεν καί παρρησίας τυχόντες πρός αυτόν, αιτήσασθε δωρηθήναι, ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε κεχαριτωμένη, Μήτηρ Χριστού τού Θεού, ότι επέφανέ σοι ο Βασιλεύς τής δόξης, καί επεσκίασέ σοι, τό πανάγιον Πνεύμα, ως παρρησίαν έχουσα, πρέσβευε τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος πλ. α' Τόν συνάναρχον Λόγον

Ως αυτόπτας τού Λόγου καί υπηρέτας Χριστού, τούς σοφούς Αποστόλους ανευφημήσωμεν, εν ωδαίς πνευματικαίς, καί ύμνοις άπαντες πιστοί, τόν Χριστόν γάρ εκτενώς, καθικετεύουσιν αυτοί, υπέρ ημών τών υμνούντων, τήν ιεράν αυτών μνήμην, καί προσκυνούντων αυτών τά λείψανα.

Τούς Αποστόλους συμφώνως ανευφημήσωμεν, ως κηρύξαντας πάσι πιστοίς τήν άψευστον, καί ορθόδοξον τού Κυρίου διδαχήν, καί εκδιώξαντας τήν τών αιρέσεων αχλύν, καί φωτισμόν πνευματικόν, εκλάμψαντας εν τώ κόσμω, τήν χάριν τήν τών δογμάτων, καί δυσωπούντας τού σωθήναι ημάς.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Απειρόγαμε Νύμφη καί αειπάρθενε, σύν τοίς θείοις αυτόπταις ανευφημούμέν σε, ότι εν σοί ο δυνατός μεγαλεία εποίησε, δι' ημάς γάρ καθ' ημάς, ο πρό αιώνων εκ Πατρός, τή μήτρα σου ενοικήσας, ευδόκησε γεννηθήναι, ίνα εκ πλάνης σώση τό γένος ημών.

Mετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τούς Αποστόλους εν ύμνοις ανευφημήσωμεν, ως αυτόπτας τού Λόγου καί θείους κήρυκας, καί τών εθνών πνευματικούς σαγηνευτάς σαφώς, ότι προσήγαγον ημάς, εις τήν επίγνωσιν Χριστού, ρυσάμενοι εκ τής πλάνης, τό γένος τό τών ανθρώπων, καί Βασιλείας κατηξίωσαν.

Μαθηταί τού Σωτήρος θείοι Απόστολοι, οι σωτήριον Λόγον εγκατασπείραντες, εις τά πέρατα τής γής, καί καταυγάσαντες, τούς εν τώ σκότει καί σκιά, καθημένους τήν εμήν, φωτίσατε σκοτισθείσαν, ψυχήν παθών αμαυρώσει, ταίς ικεσίαις υμών πάνσοφοι.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Τών εν σοί τάς ελπίδας Παρθένε άχραντε, εκ ψυχής κεκτημένων σκέπη υπάρχουσα, καί ημάς εκ πειρασμών καί περιστάσεων, καί κινδύνων χαλεπών, ελευθέρωσον Αγνή, πρεσβεύουσα τώ Υιώ σου, σύν τοίς αυτού Αποστόλοις, σωθήναι πάντας τούς υμνούντάς σε.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Κύριε, τό ποτήριον τού πάθους σου

Κύριε, τό απόρρητον μυστήριον, τής σής σαρκώσεως κηρύξαντες οι άσοφοι, φιλοσόφους κατήσχυναν, τούς ρήτορας αλιείς επεστόμισαν, καί γεγόνασι τών εθνών σοφοί διδάσκαλοι, φωτίσαντες τά πέρατα, φωτί τής θείας γνώσεως, δι' αυτών δίδου ημίν, τό μέγα έλεος.

Μαρτυρικόν, αυτόμελον

Κύριε, τό ποτήριον τού πάθους σου, οι Αθλοφόροι σου ζηλώσαντες, κατέλιπον τήν τού βίου τερπνότητα, καί γεγόνασι τών Αγγέλων συμμέτοχοι. Αυτών ταίς παρακλήσεσι, παράσχου ταίς ψυχαίς ημών, ιλασμόν αμαρτιών, καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τήν ταχείάν σου σκέπην καί τήν βοήθειαν, καί τό έλεος δείξον επί τόν δούλόν σου, καί τά κύματα Αγνή καταπράϋνον, τών ματαίων λογισμών, καί τήν πεσούσάν μου ψυχήν, ανάστησον Θεοτόκε. Οίδα γάρ οίδα Παρθένε, ότι ισχύεις όσα καί βούλεσαι.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων

Ωδή α' Ήχος πλ. α'

Ο Ειρμός

Ίππον καί αναβάτην, εις θάλασσαν ερυθράν, ο συντρίβων πολέμους, εν υψηλώ βραχίονι, Χριστός εξετίναξεν, Ισραήλ δέ έσωσεν, επινίκιον, ύμνον άδοντα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έλλαμψιν πρωτοδότως, τήν φωτοδότιδα, τού σαρκί ομιλήσαι, βροτοίς καταξιώσαντος, πλουτήσαντες ένδοξοι, τής ψυχής μου λύσατε, πάντα ζόφον θείοι Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τείνας καθάπερ βέλη, τό θείον τόξον υμάς, εις τόν σύμπαντα κόσμον, απέστειλεν Απόστολοι, τά βέλη συντρίβοντας, τού Βελίαρ άπαντα, καί ιωμένους πιστών τά τραύματα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έχοντες τήν σοφίαν, αυτήν διδάσκαλον, εσοφίσατε πάντα, Απόστολοι τά πέρατα, διό με φωτίσατε, τού δυσμενούς άπασαν, κακουργίαν αποκρουόμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μόνη ευλογημένη, θεοχαρίτωτε, ευλογίαις ανθρώπων, τό γένος χαριτώσασα, Χριστόν καθικέτευε, σύν τοίς θείοις Άχραντε, Αποστόλοις ελεηθήναι ημάς.

Κανών τού Αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχίς.

Πέμπτον προσάξω σοι, Νικόλαε, μέλος. Ιωσήφ.

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Πίστει καί πόθω Πάτερ, οικειωθείς τώ Θεώ, τά πανάγια τούτου, επλήρωσας θελήματα, διών εχρημάτισας, κατά πάντα άγιος, θεοφόρε Πάτερ Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Έχοντές σε προστάτην, πρός τόν οικτίρμονα, περιστάσεσι μάκαρ, καί θλίψεσι κλονούμενοι, πρός σέ καταφεύγομεν, δίδου χείρα σώζουσαν, από πάσης ημάς στενώσεως.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μύρων Αρχιερέα, Χριστός σε έχρισεν, ευωδίαις θαυμάτων, ημάς ευωδιάζοντα, όθεν δυσωπούμέν σε, δυσωδίας λύτρωσαι, αμαρτίας ημάς Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πάλαι τών Προφητών σε, χορός εκάλεσεν, όρος θείον Παρθένε, πύλην αδιόδευτον, όθεν δυσωπούκαι μέν σε, μετανοίας πύλας, Παρθενομήτορ ημίν υπάνοιξον.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο πήξας επ' ουδενός, τήν γήν τή προστάξει σου, καί μετεωρίσας ασχέτως βρίθουσαν, επί τήν ασάλευτον Χριστέ, πέτραν τών εντολών σου, τήν Εκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο σάρκα υπερβολή, πτωχεύσας χρηστότητος, δι' αυτόν πτωχεύσαντας κατεπλούτησεν, ένδοξοι Απόστολοι υμάς, χαρίσμασι παντοίοις, καταφωτίζοντας τά πέρατα, θείαις καί σεπταίς επιγνώσεσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επλήγην τώ ιοβόλω, όφεως δήγματι, καί τραυματισθείσαν καρδίαν κέκτημαι, όθεν σοι βοώ τώ δι' εμέ, Χριστέ τραυματισθέντι. Τών Αποστόλων σου δεήσεσιν, ίασαι καί σώσόν με δέομαι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαγήνη τών πρεσβειών, υμών παμμακάριστοι, εκ βυθού κακίας τού πολεμήτορος, καί εκ τρικυμίας λογισμών, παθών τε ψυχοφθόρων, αναγαγόντες με προσάξατε, τώ Θεώ τών όλων σωζόμενον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν όμβρον δεξαμένη, τόν επουράνιον, σύν τοίς Αποστόλοις τούτον ικέτευε, στήσαί μου τούς όμβρους τών παθών, τό πέλαγος ξηράναι τής αμαρτίας μου, καί σώσαί με τόν ειλικρινώς σε δοξάζοντα.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τά βέλη τού πονηρού απήμβλυνας Όσιε, ταίς αντιτυπίαις τών θείων πόνων σου, αλλά ταίς πρεσβείαις σου σοφέ, τής τούτου κακουργίας, καί επηρείας διατήρησον, καί ημάς ατρώτους Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο βίον αγγελικόν, εν γή ενδειξάμενος, νύν σύν τοίς Αγγέλοις αεί παρίστασαι, θρόνω τής Τριάδος ιερώ, ημίν αμαρτημάτων, καί πειρασμών λύσιν αιτούμενος, Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νοός μου τάς αμαυρώσεις, πάσας απέλασον, σού ταίς σελασφόροις ευχαίς Νικόλαε, κόπασον τόν σάλον τών παθών, κυβέρνησόν με Πάτερ, πρός απαθείας όρμον δέομαι, όπως εν αινέσει δοξάζω σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρέστης εκ δεξιών, Χριστού ως Βασίλισσα, κροσσωτοίς χρυσέοις θεοχαρίτωτε, περιβεβλημένη αληθώς, ημίν τήν Βασιλείαν, τών ουρανών τή μεσιτεία σου, Κόρη προξενούσα πρεσβείαις σου.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Τήν θείαν εννοήσας σου κένωσιν, προβλεπτικώς ο Αββακούμ, Χριστέ εν τρόμω εβόα σοι. Εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η θύρα Ιησούς ο Θεός ημών, καθυπανοίξας τήν αυτού, τοίς Αποστόλοις επίγνωσιν, πάσι τοίς έθνεσι θύραν, διήνοιξε τοίς τούτων διδάγμασι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υιέ Θεού υιούς κατά μέθεξιν, τού ουρανίου σου Πατρός, τούς Αποστόλους ανέδειξας, ταίς παρακλήσεσι τούτων, υιούς φωτός ημάς πάντας ποίησον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι θρόνων επί δώδεκα μέλλοντες, σύν τώ Κριτή καί Βασιλεί, δεδοξασμένως καθέζεσθαι, τής φοβεράς καί φρικτής με, Απόστολοι λυτρώσασθε κρίσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τού θείου κιβωτέ αγιάσματος, αγίασόν μου τήν ψυχήν, τόν λογισμόν φωταγώγησον, διαπαντός δυσωπούσα Χριστόν σύν Αποστόλοις σωθήναί με.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρεόντων αντηλλάξω τά μέλλοντα, ών κληρονόμους καί ημάς, ευχαίς αγίαις σου ποίησον, πειρατηρίων παντοίων, λυτρούμενος τού βίου Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο Μύρων προεδρεύσας Νικόλαε, πάσας αισθήσεις τής εμής, καρδίας μύρισον Άγιε, πάθη δυσώδη εκ ταύτης, ευχαίς σου εκδιώκων εκάστοτε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συντρίψας τού εχθρού μηχανήματα, τούς ορατούς ημών εχθρούς, καί αοράτους Νικόλαε, διηνεκώς πολεμούντας, τελεία αφανεία παράπεμψον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αγία Θεοτόκε βοήθει μοι, ταίς ηδοναίς διηνεκώς, βυθιζομένω τού σώματος, καί ραθυμίας εν κλίνη, αεί κατακειμένω καί στένοντι.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πρός σέ ορθρίζω, καί σοί κραυγάζω. Τήν ψυχήν μου φώτισον τήν εσκοτισμένην, Χριστέ ως μόνος εύσπλαγχνος.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι πνευματορρήτορες σοφοί Απόστολοι, εν υπερώω πυρός εν είδει, τό Πνεύμα τό άγιον, αυτοίς προσφοιτήσαν, φρικτώς καθυπεδέξαντο.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Βέλη εκλεκτά υμάς Χριστός απέστειλε, συνθλώντας βέλη τής πονηρίας, διό με ιάσασθε, τετραυματισμένον, τού δυσμενούς τοίς βέλεσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι καταστρεψάμενοι τής ασεβείας τήν γήν, καταστραφείσαν ταίς πλημμελείαις, τήν εμήν διάνοιαν, δρόσω ιαμάτων, Απόστολοι ιάσασθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τή καταδικάσης με, μή απορρίψης με, τού σού προσώπου, εκδυσωπεί σε, η αγνώς τεκούσά σε, καί τών Αποστόλων, ο δήμος πολυέλεε.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ξόανα κατέαξας ειδώλων Άγιε, βουλάς απράκτους αιρετιζόντων, έδειξας Νικόλαε, καί απαγομένους πρός θάνατον εξήρπασας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ώρθρισας πρός Κύριον εκ βρέφους Όσιε, καί ταίς εκείθεν φωτοχυσίαις, όλως κατηγλάϊσαι, διό τής ψυχής μου, τά νέφη αποδίωξον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σέ καθικετεύομεν Πάτερ Νικόλαε, τή ώρα ταύτη, εν μέσω πάντων, γενού τών καλούντων σε, τά πρός σωτηρίαν διδούς ημίν αιτήματα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο απερινόητος θεοχαρίτωτε, περιοχήν σε σωματοφόρος γενόμενος έσχηκε, βροτούς απαλλάττων, περιεχούσης θλίψεως.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Μαινομένην κλύδωνι, ψυχοφθόρω Δέσποτα Χριστέ, τών παθών καί εκ τήν θάλασσαν κατεύνασον, φθοράς, ανάγαγέ με ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεμομένην έστησας, τής κακίας σήψιν τών εθνών, τάς ψυχάς φιλάνθρωπε, τώ άλατι, τών διδαχών τών ιερών Αποστόλων σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τόν βυθόν επίστασαι, τών κακών μου Δέσποτα Χριστέ, δός μοι χείρα σώσόν με φιλάνθρωπε, ικεσίαις τών ιερών Αποστόλων σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κριτά δικαιότατε, εν ημέρα δίκης φοβεράς, τής φρικτής με ρύσαι κατακρίσεως, τών ευκλεών σου Αποστόλων δεήσεσι.

Θεοτοκίον

Τόν απεγνωσμένον με, υπό πλήθους τών ανομιών, σωτηρίας Κύριε αξίωσον, τών Μαθητών, καί τής Μητρός σου δεήσεσι.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίλεων απέργασαι, τόν Δεσπότην σού ταίς προσευχαίς, πάσι τοίς τιμώσί σε Νικόλαε, όπως ημίν λύσιν πταισμάτων δωρήσηται.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νοσημάτων λύτρωσαι, καί σκανδάλων τών βιωτικών, πειρασμών καί θλίψεων Νικόλαε, τούς πρεσβευτήν σε κεκτημένους πρός Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιατρόν σε άριστον, ο Δεσπότης έδειξε Χριστός, διό τά νοσήματα θεράπευσον, τών ευσεβώς σοι προσιόντων Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κυοφόρος άνανδρος, Θεομήτορ πέφηνας Αγνή, διά τούτο πίστει ικετεύωσε, τής ψυχής μουτήν ραθυμίαν απέλασον.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Κύριος, τήν φλόγα κατέσβεσε, τούς Παίδας εδρόσισε, συμφώνως μελωδούντας, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Κύριος, υμάς υπερύψωσε, καί πάσαν κατέρραξεν, εχθρού τήν δυναστείαν, Μαθηταί Χριστού θεόπται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρύπον τής κακίας μου, ρείθροις κατανύξεως, υμών παρακλήσεσιν, Απόστολοι πλύνατε, διδάσκοντες κραυγάζειν, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πυρί θείου, Πνεύματος, ύλην κατεφλέξατε, πάσης ματαιότητος, διό φλογιζούσης με, λυτρώσασθε γεέννης, Μαθηταί Θεού τού Λόγου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τής καταπτώσεως, τού Αδάμ ανόρθωσις, έγειρον πεσόντα με, κακίας πρός βάραθρα, πρεσβείαις σου Παρθένε, καί τών θείων Αποστόλων.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Όλος ανακείμενος, τώ Θεώ Νικόλαε, όλον με διάσωσον, τού βίου τοίς πάθεσιν, αθλίως καθ' εκάστην, περιπίπτοντα θεόφρον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λαμπτήρ θεαυγέστατε, τόν νούν μου καταύγασον, παθών αμαυρότησιν, αεί σκοτιζόμενον, καί δίδου ευσχημόνως, παροδεύειν εν τώ βιω.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Άπαν ανοιγόμενον, κατ' εμού Νικόλαε, ευχαίς σου απόφραξον, στόμα πονηρότατον, καί ρύσαι ορατών με, δυσμενών καί αοράτων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εκ σού ημίν έλαμψεν, ανέσπερος Ήλιος, νεφέλη ολόφωτε, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τούς εν σκότει, αγνωσίας Θεοτόκε.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Σοί τώ παντουργώ, εν τή καμίνω Παίδες, παγκόσμιον πλέξαντες, χορείαν έμελπον. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύ τάς νοητάς, τών Αποστόλων Λόγε, νεφέλας εξήπλωσας, επιρραινούσας, ημίν, όμβρους πανσόφων, καί θείων διδαγμάτων, καί καταρδευούσας, ημάς εις τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι περικαλλείς, τής Εκκλησίας στύλοι, οι ταύτην βαστάζοντες, πίστεως δόγμασι, σεσαθρωμένην, ψυχής μου τήν οικίαν, θεία τεχνουργία, στηρίξατε θεόπται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στέναξον ψυχή, καί οχετούς δακρύων, εξ όλης προσάγαγε, καρδίας κράζουσα, μόνε οικτίρμον, σώσον ιλάσθητί μοι, ταίς τών Μαθητών σου, πρεσβείαις ευπροσδέκτοις.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σιών εκλεκτή, τού Βασιλέως πόλις, τής άνω πολίτην με, ποίησον πόλεως, μετά τών θείων, Μαθητών δυσωπούσα, άχραντε Παρθένε, τόν άχρονον Υιόν σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μύρων γεγονώς, Αρχιεράρχης μέγας, ψυχής μου Νικόλαε, αισθήσεις μύρισον, όπως εκφύγω, παθών τήν δυσωδίαν, καί τού Παρακλήτου, εισδέξωμαι τήν χάριν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Έστησας σοφέ, τής σής αγίας γλώσσης, τοίς ρεύμασι ρεύματα, Αρείου δύσφημα, όθεν βοώ σοι, τήν ρύσιν τών παθών μου, ξήρανον, ευχαίς σου, Νικόλαε παμμάκαρ.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λύτρωσαι ημάς, αμαρτιών ευχαίς σου, δαιμόνων κακώσεως, εθνών αλώσεως, πάντων ανθρώπων, πονηροτάτης βλάβης, ίνα σε ως ρύστην, ημών ανευφημώμεν.

Τριαδικόν

Στίχ. Αγία Τριάς ο Θεός ελέησον καί σώσον ημάς.

Οι τριαδικώς, τήν μοναρχίαν πίστει, απαύστως δοξάζοντες, αναβοήσωμεν. Πάτερ καί Λόγε, καί πανάγιον Πνεύμα, σέ υμνολογούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σάρκα δι' ημάς, εκ σού Θεός φορέσας, αγνήν σε Πανάμωμον, παντός τού γένους ημών, θείαν Παρθένε, δεικνύει προστασίαν, όθεν σε υμνούμεν, πιστοί μεγαλοφώνως.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Ησαϊα χόρευε, η Παρθένος έσχεν εν γαστρί, καί έτεκεν Υιόν τόν Εμμανουήλ, Θεόν τε καί άνθρωπον. Ανατολή όνομα αυτώ, όν μεγαλύνοντες, τήν Παρθένον μακαρίζομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ουρανοί κατάστεροι, αγλαϊαις θείων αρετών, εδείχθητε νοητώς, μέσον τόν Χριστόν, ως Ήλιον έχοντες, καί τό τής γής, πλήρωμα σοφοί, κατενεώσατε, διά τούτο μακαρίζεσθε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τού Χριστού τά στίγματα, εν τώ θείω σώματι υμών, ως κόσμον πανευπρεπή, φέροντες σοφοί, τήν κατατακείσάν μου, δαιμονικοίς βέλεσι ψυχήν, ταίς πρός τόν Κύριον, μεσιτείαις θεραπεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λάκκω κατωτάτω με, αμαρτίας κείμενον Χριστέ, καί ραθυμίας δεινής, ύπνω τήν ψυχήν, επιβαρυνόμενον, διά τών σών Λόγε μαθητών, ώσπερ τόν Λάζαρον, εξεγείρας σώσον Κύριε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τής ψυχής μου εύθυνον, τάς πορείας, Λόγε τού Θεού, πρός τρίβους τών εντολών, σού τών απλανών, έχων τήν τεκούσάν σε, δυσωπούσαν άχραντον Αγνήν καί τούς πανσόφους σου, Αποστόλους πολυέλεε.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιεράρχης ένθεος, χρηματίσας πάσας τού Χριστού, εφύλαξας εντολάς, όθεν τών πιστών, φύλαξ θείος γέγονας, από πάσης τούτους συντηρών, Πάτερ Νικόλαε, επηρείας καί κακώσεως.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ποτέ διέθρεψας, απορούσαν άρτου εν λιμώ, τήν πόλιν σου ως καλός, Όσιε ποιμήν, ωσαύτως διάθρεψον, τήν ψυχήν μου άρτω νοητώ, Πάτερ Νικόλαε, σέ προστάτην ευμοιρήσασαν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σέ τόν μέγαν ήλιον, τόν εν ύψει κείμενον αεί, τής Εκκλησίας Χριστού, Όσιε ποιμήν, πιστώς ικετεύομεν, σελασφόροις λάμψεσι φωτός, σκότος απέλασον, αμαρτίας τών ψυχών ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ήγγικεν ως γέγραπται, η ημέρα η περιφανής, τής παρουσίας Χριστού, άγονε ψυχή, απόθου τό ράθυμον, καί προθύμως βόησον Χριστώ. Κύριε σώσόν με, Νικολάου παρακλήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φαεινήν λυχνίαν σε, ο Προφήτης έβλεψεν Αγνή, λαμπάδιον νοητόν, φέρουσαν Χριστόν, δι' ού εφωτίσθημεν, οι εν σκότει κείμενοι κακών, σέ μακαρίζοντες, Θεοτόκε αειπάρθενε.

Απόστιχα τών Αίνων, Αποστολικά

Μαθηταί τού Σωτήρος, μυστηρίων αυτόπται γενόμενοι, τόν μή θεωρούμενον, καί αρχήν μή έχοντα, εκηρύξατε λέγοντες. Εν αρχή ήν ο Λόγος, ουκ εκτίσθητε πρό τών Αγγέλων, ουκ εμάθετε παρά ανθρώπων, αλλ' εκ τής άνωθεν σοφίας, διό παρρησίαν έχοντες, πρεσβεύσατε υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τούς Αποστόλους Κυρίου, μελωδικώς εν ωδαίς ανευφημήσωμεν, ενδυσάμενοι γάρ τήν τού Σταυρού πανοπλίαν, τήν τών ειδώλων πλάνην κατήργησαν, καί νικηφόροι ανεδείχθησαν στεφανίται, ών ταίς Πρεσβείαις ο Θεός, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Εν ταίς βασάνοις όντες οι Άγιοι, αγαλλόμενοι εβόωv, Συναλλάγματα ημίν εστι ταύτα πρός τόν Δεσπότην, αντί γάρ τών επανισταμένων μωλώπων τώ σώματι, φωτεινόν ένδυμα εν τή αναστάσει επανθήσει ημίν, αντί δεσμωτηρίων, ο Παράδεισος, καί αντί τής μετά τών κακούργων καταδίκης, η μετά τών Αγγέλων διαγωγή. Ευχαίς αυτών Κύριε, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Η προεκλελεγμένη, εισάκουσον τής αιφωνής ημών, καί δώρησαι τα τήματα ταίς ψυχαίς ημών, λύτρωσαι ημάς παθών καί τών οδυνών, διά τών Αποστόλων, πάντα δυναμένη ως Μήτηρ Θεού.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ο Ληστής εν τώ Σταυρώ, Θεόν είναί σε πιστεύσας Χριστέ, ωμολόγησέ σε ειλικρινώς εκ καρδίας. Μνήσθητί μου Κύριε βοών, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ώσπερ νεφέλαι φωτειναί, τήν γήν δι' ήλθετε, τό ύδωρ τό ζών, επιρραίνοντες, καί καρδίας τακείσας, αμαρτίαις θείοι Μαθηταί, πλουσίως ηρδεύσατε.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ώσπερ ακτίνες μυστικαί, Ηλίου λάμψαντος εκ Κόρης αγνής, εφωτίσατε τούς εν σκότει αγνοίας, καθημένους θείοι Μαθηταί, Χριστού τού Θεού ημών.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τάς πυρακτώσεις τών δεινών, καθυπομείναντες προθύμω ψυχή, κατεφλέξατε τών ειδώλων τήν πλάνην, καί πρός θείαν επαναψυχήν, μετήλθετε Μάρτυρες.

Δόξα...

Ίνα δραχμήν τήν εν βυθώ, τώ τών πταισμάτων συγχωσθείσαν, Χριστέ εξάρης, καί Πατρί προσαγάγης, Αποστόλους κήρυκας τελείς, διά θείου Πνεύματος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τών Αποστόλων καλλονή, θεοχαρίτωτε υπάρχουσα, αμαυρούμενον ηδοναίς με τού βίου, μετανοίας λάμπρυνον αυγαίς, όπως μακαρίζω σε.