Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος πλ. α' Χαίροις ασκητικών

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Οίμοι τώ παροργίσαντι σέ, τόν ελεήμονα Θεόν μου καί Κύριον! ποσάκις επηγγειλάμην, μετανοήσαι Χριστέ, καί ψευδής ευρέθην ο ανόητος! Τό πρίν τού Βαπτίσματος, κατερρύπωσα ένδυμα, τών συνθηκών τε, τών πρός σέ μου ηλόγησα, καί τό δεύτερον, πάλιν τούτο επάγγελμα, ό σοι καθωμολόγησα, Αγγέλων ενώπιον, καί τών ανθρώπων τό σχήμα, τό πένθιμον ενδυόμενος, ειμί αθετήσας, λοιπόν Σώτερ μή εις τέλος, αφής ολέσθαι με.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Ποίαν απολογίαν ψυχή, έχεις αθλία εν ημέρα τής κρίσεως; ή τίς σε τής καταδίκης, τού αιωνίου πυρός, καί πασών βασάνων εξαιρήσεται; ουδείς ειμή σύ σαυτή, ιλεώση τόν εύσπλαγχνον, τάς αθεμίτους, καταλείψασα πράξεις σου, καί θεάρεστον, κτησαμένη βιότευσιν, κλαίουσα καθ' εκάστην σου, τά άπειρα σφάλματα, άπερ καθ' ώραν προσπταίεις, έργω καί λόγω εννοία τε, Χριστόν αιτουμένη, παρασχείν σοι τήν τελείαν, τούτων συγχώρησιν.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Μή μου κατακρατείτω Σωτήρ, τής αμαρτίας η συνήθεια έλκουσα, μηδέ μου κυριευέτω, δαίμων αεί πολεμών, καί καταφερέτω πρός τό θέλημα, αυτού, αλλ' εξάρπασον, τής αυτού δεσποτείας με, καί τυραννίδος, καί ζοφώδους κολάσεως, καί βασιλεύων εν εμοί σύ φιλάνθρωπε, όλον τε σόν γενέσθαι με, καί ζήν καταξίωσον, κατά τό θέλημα Λόγε, τό σόν καί έχειν ανάπαυσιν, εν σοί καί ευρείν με, ιλασμόν καί σωτηρίαν, καί μέγα έλεος.

Έτερα τών Ασωμάτων, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Λύμη με τών παθών τυραννεί, καί τής καρδίας μου τάς κόρας εζόφωσε, καί βλέπειν ου σθένω όλως, τάς σωτηρίους οδούς, προϊών πλανώμαι, καί κρημνίζομαι, δεινώς εις τά βάραθρα, τά τού Άδου Αρχάγγελοι, τών δέ θαυμάτων, τών υμών μιμνησκόμενος, θεραπεύομαι, από πάσης τής νόσου μου, ίδοιμι τήν ευμένειαν, υμών νύν ταχύτατα, σπεύσατε σβέσαι τήν φλόγα, τήν τών παθών μου πανσέβαστοι, πρός φώς οδηγούντες, σωτηρίας με καί λύσιν, κακών μοι νέμοντες.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Έσχε τόν τής ευκλείας βαθμόν, τής καθ' υμάς ο πονηρός, Αρχιστράτηγοι, ο πρώην ως Εωσφόρος, συνανατέλλων υμίν, αλλ' εκ πονηρίας ο αντίπαλος, εις γήν κατενήνεκται, καί τώ σκότει ζεζόφωται, καί σύν αυτώ με, καταρράξαι επείγεται, τιμηθέντα με, τή εικόνι τού πλάσαντος, όμως ει καί προπέπτωκα, Χριστός με ανέστησε, φάνητε ούν μοι προστάται, καί προμηθείς καί επίκουροι, σοφοί τώ αθλίω, σωτηρίαν μοι αιτούντες, καί μέγα έλεος.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Έδει με κατ' εικόνα Θεού, γεγενημένον καί υμίν συναρίθμιον, μηδ' όλως καθυποκύψαι, τώ πονηρώ φεύ! εχθρώ, αλλά συμβουλία τού αλάστορος, υμάς ουκ εζήλωσα, εντολήν δέ ηθέτησα, καί εκπέπτωκα, τής τιμής τού ποιήσαντος, Αρχιστράτηγοι, καί δουλεία καθέλκομαι, όμως περιπαρέντα με, τοίς πάθεσι βλέποντες, δότε μοι χείρα πρός τρίβον, τήν ανωτάτω με φέρουσαν, τυχείν σωτηρίας, εξαιτούντές μοι καί κάλλους, αρχαίαν εύκλειαν.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Λάμψον τόν φωτισμόν σου εμοί, τώ εν τώ σκότει τών δεινών ενυπάρχοντι, τό φέγγος τής αληθείας, η συλλαβούσα Θεόν, καί σαρκί τεκούσα Μητροπάρθενε, βυθού απογνώσεως, διά τάχους ανάγαγε, καί επί πέτραν, ασφαλούς βιοτεύσεως, επιστήριξον, τής ψυχής μου τά βήματα, δίκασον τούς απαύστως με, πολεμούντας δαίμονας, παύσον τόν πόνον εν τάχει, τής ταλαιπώρου καρδίας μου, ελπίς τών περάτων, η τώ κόσμω δωρουμένη, τό μέγα έλεος.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος, ου γινώσκω, νίκησόν μου τήν πώρωσιν, μόνε αγαθέ, καί ελέησόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κύριε, καί τόν φόβον σου πτοούμαι, καί τό πονηρόν ποιείν ου παύομαι, τίς εν δικαστηρίω τόν δικαστήν ου πτοείται; ή τίς ιαθήναι βουλόμενος, τόν ιατρόν παροργίζει ως καγώ; Μακρόθυμε Κύριε, επί τή ασθενεία μου σπλαγχνίσθητι, καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Τών επι γείων απάντων, καταφρονήσαντες, καί τών βασάνων ανδρειως κατατολμήσαντες, τών μακαρίων ελπίδων ουκ ηστοχήσατε, αλλ' ουρανών Βασιλείας κληρονόμοι γεγόνατε, πανεύφημοι Μάρτυρες, έχοντες παρρησίαν πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, τώ κόσμω τήν ειρήνην αιτήσασθε, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Φοβερόν καί παράδοξον, καί μέγα τό μυστήριον! ο αχώρητος εν γαστρί εχωρήθη, καί η μήτηρ μετά τόν τόκον Παρθένος πάλιν διέμεινε. Θεόν γάρ εγέννησεν, εξ αυτής σαρκωθέντα. Αυτώ βοήσωμεν, αυτώ τόν ύμνον είπωμεν, σύν Αγγέλοις αναμέλποντες. Άγιος εί Χριστός ο Θεός, ο δι' ημάς ενανθρωπήσας δόξα σοι.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος πλ. α'

Κριτού καθεζομένου, καί Αγγέλων εστώτων, σάλπιγγος ηχούσης, καί φλογός καιομένης, τί ποιήσεις ψυχή μου, απαγομένη εις κρίσιν, τότε γάρ τά δεινά σου παρίστανται, τά κρυπτά σου ελέγχονται εγκλήματα, διό πρό τέλους βόησον, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Ψυχή, τά ώδε πρόσκαιρα, τά δέ εκεί αιώνια, ορώ τό δικαστήριον, καί επί θρόνου τόν Κριτήν, καί τρέμω τήν απόφασιν, λοιπόν σπουδή επίστρεψον, η κρίσις ασυγχώρητος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Λόγον

Η θερμή προστασία καί απροσμάχητος, η ελπίς η βεβαία καί ακαταίσχυντος, τείχος καί σκέπη καί λιμήν τών προστρεχόντων σοι, Αειπάρθενε αγνή, τόν Υιόν σου καί Θεόν, ικέτευε σύν Αγγέλοις, ειρήνην δούναι τώ κόσμω, καί σωτηρίαν καί μέγα έλεος.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Πάντες αγρυπνήσωμεν, καί Χριστώ υπαντήσωμεν, μετά πλήθους ελαίου, καί λαμπάδων φαεινων, όπως τού νυμφώνος ένδον αξιωθώμεν, ο γάρ τής θύρας έξω φθανόμενος, άπρακτα τώ Θεώ κέκραγεν. Ελέησόν με.

Εν κλίνη κατακείμενος, αμαρτημάτων πολλών, συλώμαι τήν ελπίδα τής σωτηρίας μου, ο γάρ ύπνος τής εμής ραθυμίας, προξενεί μου τή ψυχή τιμωρίαν, αλλά σύ ο Θεός, ο τεχθείς εκ Παρθένου, διέγειρόν με πρός τήν σήν υμνωδίαν, ίνα δοξάζω σε.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Αγιωτέρα τών Χερουβείμ, υψηλοτέρα τών ουρανών Πανύμνητε, Θεοτόκον σε εν αληθεία ομολογούντες, έχομεν αμαρτωλοί προστασίαν, καί ευρίσκομεν εν πειρασμοίς σωτηρίαν, διό μή παύση πρεσβεύουσα υπέρ ημών, κραταίωμα καί καταφυγή τών ψυχών ημών.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τό κριτήριον τρέμω τό φοβερώτατον, καί Κριτού τήν δικαίαν φρίττω απόφασιν, η συνείδησις καί γάρ αεί ελέγχει με, τή αμελεία δέ συζών, απορώ καί δειλιώ, πρεσβείαις υμών αγίαις, εκλυτρώσασθε τού πυρός με, οι τούς πιστούς φρουρούντες Αρχάγγελοι.

Μαρτυρικόν

Λάμπει σήμερον η μνήμη τών Αθλοφόρων, έχει γάρ καί ουρανόθεν απαύγασμα, ο χορός τών Αγγέλων πανηγυρίζει, καί τών ανθρώπων τό γένος συνεορτάζει, διό πρεσβεύουσι τώ Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Λόγον

Γαβριήλ σοι τό χαίρε τό επουράνιον, επί γής παραδόξως εναπεκόμισε, τόν γάρ Αγγέλων ποιητήν, εν σοί σαρκούμενον ορών, τό μελώδημα χαράς, αναμέλπει σοι σεμνή, βροτούς δι' αυτού διδάσκων, ως σύ μόνη χαράς αιτία, πάσιν ανθρώποις πεφανέρωσαι.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς.

Τόν σοί πταίσαντα οίκτειρον, Λόγε. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. α'

Ο Ειρμός

Άσωμεν τώ Κυρίω, τώ ποιήσαντι θαυμαστά τέρατα, εν Ερυθρά θαλάσση, ωδήν επινίκιον, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τόν πολλαίς απάταις, εξελκόμενον καί δελεαζόμενον, Χριστέ τού αλλοτρίου, επίστρεψον, οίκτειρον, ως παντοδύναμος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο τού κωφού τά ώτα, διανοίξας Χριστέ, τής ψυχής μου δέομαι, κωφεύοντα τά ώτα διάνοιξον, όπως σου τούς λόγους ενωτισθώ.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεοφανείς αστέρες, χρηματίζοντες τού Ηλίου Μάρτυρες, τού τής δικαιοσύνης, τό σκότος σκεδάζετε, τών καρδιών ημών.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πεπυρωμένα βέλη, θείοις άνθραξι τού αγίου Πνεύματος, οι Αθληταί δειχθέντες, τά βέλη συντρίβουσι, πάντα τού όφεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη τής θείας δόξης, μετανοίας μοι πύλας αναπέτασον, καί εκ πυλών τού Άδου, εξάρπασον δέομαι, τήν ταπεινήν μου ψυχήν.

Κανών τών Ασωμάτων, ού η Ακροστιχίς

Μέλος Αγγέλοις τό πέμπτον.

Ο Ειρμός

Ίππον καί αναβάτην, εις θάλασσαν ερυθράν, ο συντρίβων πολέμους, εν υψηλώ βραχίονι, Χριστός εξετίναξεν, Ισραήλ δέ έσωσεν, επινίκιον, ύμνον άδοντα.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μύσται τής θεαρχίας, τής φωτοδότιδος, ως ταίς ταύτης ακτίσι, πρωτοφανώς λαμπόμενοι, φωτί καταυγάζεσθαι, τήν ψυχήν μου Άγγελοι, τόν Δεσπότην καθικετεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έχοντες παρρησίαν, ως θρόνω τώ υψηλώ, παριστάμενοι πάντας, τούς ευσεβώς υμνούντας υμάς, κινδύνων λυτρώσασθε, πρωτοστάται τάξεως ουρανίου, ώ Αρχιστράτηγοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λέλυται η κατάρα, η λύπη πέπαυται, η γάρ ευλογημένη, καί κεχαριτωμένη, πιστοίς χαράν εξανέτειλεν, ευλογίαν πάσιν ανθηφορούσα, Χριστόν τοίς πέρασι.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Επί τά έθνη ο Θεός εβασίλευσεν, ο Θεός κάθηται επί θρόνου αγίου αυτού, καί ψάλλομεν αυτώ συνετώς, ως Βασιλεί καί Θεώ.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σύ ο μηδένα απολέσθαι βουλόμενος, αγαθέ Κύριε, απολλύμενον οίκτειρον, καί σώσόν με ροπή, πανοικτίρμον τού ελέους σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ότι εν γνώσει καί αγνοία ημάρτηκά σοι, Χριστέ Κύριε, τώ πάντα γινώσκοντι, προσέρχομαι, προσπίπτω σοι, δέξαι με ώσπερ τόν Άσωτον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ίνα τήν ζώσαν αμαρτίαν νεκρώσητε, καί νεκρόν Μάρτυρες, τόν εχθρόν αποδείξητε, νεκρώσεως σωμάτων, μακάριοι ουκ εφροντίσατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πεποικιλμένοι τοίς παθήμασι Μάρτυρες, καί στολαίς αίμασι, βεβαμμέναις κοσμούμενοι, τώ πάντων Βασιλεί, στεφηφόροι νύν παρίστασθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθενομήτορ η Θεόν σωματώσασα, τάς φωνάς, πρόσδεξαι τών βοώντων σοι πάντοτε, καί λύτρωσαι ημάς, τών ποικίλων περιστάσεων.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ο πήξας επ' ουδενός, τήν γήν τή προστάξει σου, καί μετεωρίσας ασχέτως βρίθουσαν, επί τήν ασάλευτον Χριστέ, πέτραν τών εντολών σου, τήν Εκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο λόγω τούς χορευτάς τών άνω Δυνάμεων, σαφώς υποστήσας, τήν σήν χρηστότητα, τήν απειροδύναμον δεικνύς, τούτων ταίς προστασίαις, τήν Εκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύ Μήτηρ Θεού ασυνδυάστως γεγένησαι, τού τούς Ασωμάτους χορούς φωτίζοντος, μίαν θεαρχίαν εν τρισί, μέλπειν ακαταπαύστως, αγιασμοίς καί κυριότησιν, άχραντε Παρθένε πανύμνητε.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Τά έργα τής οικονομίας σου Κύριε, εξέστησαν τόν προφήτην Αββακούμ, εξήλθες γάρ εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τά έργα άπερ εν τώ βίω ετέλεσα, υπάρχουσι χαλεπά καί πονηρά, εξ ών Χριστέ ο Θεός λύτρωσαί με, μετάνοιαν γνησίαν παρέχων μοι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Απάσης εντολής σεπτής κατεφρόνησα, τόν φόβον σου παρωσάμενος Χριστέ, καί δέδοικα τό αλάθητόν σου βήμα, εν ώ μή κατακρίνης με εύσπλαγχνε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιμάσι πανταχόθεν όντως τεινόμενοι, καί μάστιξι δαπανώμενοι σφοδρώς, καί όνυξι καταξεόμενοι Λόγε, οι Αθληταί σου πίστει ηγάλλοντο.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαλεύσαι Αθληταί υμάς θείας στάσεως, ουκ ίσχυσε παντελώς ο πονηρός, διό πολλών σαλευομένων γενναίοι, στηρίγματα ενθέως εδείχθητε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σαρκούται εξ αγνών αιμάτων σου Κύριος, μετάνοιαν τοίς τιμώσί σε διδούς Πανύμνητε, τή σή χρηστή μεσιτεία, ως εύσπλαγχνος καί μόνος φιλάνθρωπος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τήν θείαν εννοήσας σου κένωσιν, προβλεπτικώς ο Αββακούμ, Χριστέ εν τρόμω εβόα σοι. Εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγγέλων υποστήσας λαμπρότητας, θεουργικαίς μαρμαρυγαίς, αγαθοδότως ελάμπρυνας, ως δυνατάς εν ισχύϊ, τόν λόγον σου πληρώσαι φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Γεώδη τών σωμάτων φρονήματα, αποβαλώμεθα πιστοί, τή πολιτεία μιμούμενοι, τών Ασωμάτων τάς τάξεις, καί νούν αναπτερώσωμεν πνεύματι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Γενού μοι προστασία Πανάμωμε, καταφυγή τε καί λιμήν, παθών τήν ζάλην διώκουσα, η τάς Αγγέλων χορείας, τώ κάλλει ασυγκρίτως νικήσασα.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Τό φώς τό αληθινόν, Χριστέ ο Θεός, πρός σέ ορθρίζει τό πνευμά μου εκ νυκτός, επίφανον επ' εμέ τό πρόσωπόν σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ανάνηψον ψυχή, ανάνηψον ύπνου, βαρέος τής εμής δεινής αμαρτίας, καί μετανοίας φωτί περιαυγάζου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νεώσωμεν τήν ψυχήν, δι' εμμελείας, καί κατανύξεως όμβροις αρδευθώμεν, όπως βλαστήσωμεν μετανοίας στάχυν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τοίς άνθραξι στομωθέντες, τής αγάπης, ουρανοχάλκευτα ξίφη Αθλοφόροι, εδείχθητε δυσμενών κόπτοντες στίφη.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αδούλωτοι τώ εχθρώ, γεγενημένοι, κατεδουλώσατε τούτον Αθλοφόροι, καί γνήσιοι τού Χριστού ώφθητε φίλοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένε εν γυναιξίν, ευλογημένη, τά σά ελέη παράσχου τώ λαώ σου, τού Ελεήμονος γάρ εδείχθης Μήτηρ.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πρός σέ ορθρίζω, καί σοι κραυγάζω, τήν ψυχήν μου φώτισον, τήν εσκοτισμένην, Χριστέ ως μόνος εύσπλαγχνος.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επιπορευόμενοι, τής γής τά πέρατα, τάς τού Δεσπότου ευεργεσίας, τοίς πιστοίς κομίζετε, καί περιφρουρείτε, πανένδοξοι Αρχάγγελοι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λόγω σου πειθόμενοι, Λόγε Θεού καί Πατρός, τής ουρανίου ταξιαρχίας, οι κλεινοί διάκοσμοι, τώ τής σής λαμπάδος, φωτί περιαυγάζονται.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Όλην μου τήν έφεσιν, πρός σέ μετάστησον, τής υπέρ λόγον επιθυμίας, γλυκασμόν η φέρουσα, τοίς σέ Θεοτόκον, αγνήν επιγινώσκουσι.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Τού κήτους τόν Προφήτην ελυτρώσω, εμέ δέ εκ βυθού αμαρτημάτων, ανάγαγε Κύριε καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ουκ έστιν εν τώ βίω αμαρτία, ήν μόνος ουκ ετέλεσα ο τάλας, μόνε αναμάρτητε, οικτείρησόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιστίω πτερωθώμεν προθυμίας, καί σωτηρίου μετανοίας, όπως προφθάσαντες, άπαντες σωθείημεν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κηρύκων, Αποστόλων καί Μαρτύρων, τοίς άθλοις καταυγάζεται η κτίσις, δι' ών ημάς φώτισον φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τά σκεύη, τά χωρήσαντα τήν αίγλην, τής θείας καί σεπτής φωτοδοσίας, τούς Μάρτυρας άπαντες τιμήσωμεν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένε τών πιστών η προστασία, ρυσθήναι από πάσης αμαρτίας, δυσώπει τόν Κύριον, τούς δούλους σου.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Μαινομένην κλύδωνι, ψυχοφθόρω Δέσποτα Χριστέ, τών παθών τήν θάλασσαν κατεύνασον, καί εκ φθοράς, ανάγαγέ με ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιερώς κοσμούμενοι, τών Αγγέλων δήμοι εκλεκτοί, φωτοδότοις λάμψεσι φαιδρύνονται, τάς θεουργούς εκφαντορίας μιμούμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συνέλαβες Άχραντε, τόν τών όλων κτίστην καί Θεόν, όν σύν τρόμω βλέπουσι γηθόμενοι, πανευλαβώς παρεστηκότες οι Άγγελοι.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Ευλογητός εί ο Θεός, ο βλέπων αβύσσους, καί επί θρόνου δόξης καθήμενος, ο υπερύμνητος, καί υπερένδοξος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ευλογητός εί ο Θεός, ο δι' ευσπλαγχνίαν, μετανοούντας πάντας δεχόμενος, ο υπερύμνητος, καί υπερένδοξος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίασαι εύσπλαγχνε Σωτήρ, τά πολλά μουπάθη, ο τήν εμήν γινώσκων ασθένειαν, ο υπερύμνητος, καί υπερένδοξος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρώμη τή θεία κρατυνθείς, χορός Αθλοφόρων, τούς δυσμενείς βοών κατεπάλαισεν, ο υπερύμνητος, καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο ενισχύσας τούς σοφούς, Αθλοφόρους Λόγε, υπενεγκείν πολύπλοκα βάσανα, δεήσεσιν αυτών, πάντας οίκτειρον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευλογητός εί ο Θεός, ο μήτραν Παρθένου, καθυποδύς καί σώσας τόν άνθρωπον, ο υπερύμνητος, καί υπερένδοξος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Κύριος, τήν φλόγα κατέσβεσε, τούς Παίδας εδρόσισε, συμφώνως μελωδούντας, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν απειροδύναμον, αναφαίνων δύναμιν, υμάς Αρχιστράτηγοι, Χριστός υπεστήσατο, διδάξας αναμέλπειν, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο πληθύν αμέτρητον, Ασωμάτων τάξεων, κοσμών αγαθότητι, πιστών τά συστήματα, αξίωσον υμνείν σε, ο Θεός ευλογητός εί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πάθεσι κλονούμενον, σύ με νύν στερέωσον, η πάσι πηγάσασα, πιστοίς τήν απάθειαν, τοίς πίστει μελωδούσιν, ο Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Τόν Ποιητήν τής κτίσεως, όν φρίττουσιν Άγγελοι, υμνείτε λαοί, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νεκρόν ταίς παραβάσεσι, γενόμενον Κύριε, ζώωσόν με, ίνα σε δοξάζω, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λαμπρύνας μετανοία με, σκότους αμαρτίας ρύσαι Κύριε, ίνα σε δοξάζω, εις πάντας τούς αιώνας.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι αθλοφόροι Μάρτυρες, τήν φλόγα τής πλάνης κατεπάτησαν, δρόσον ουρανόθεν, λαβόντες παραδόξως.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Γή ώσπερ πίων Άγιοι, στάχυν αληθώς εκατοστεύοντα, τώ αγωνοθέτη Χριστώ καρποφορείτε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εκ σού Θεός ανέτειλε, καί θεογνωσία κατελάμπρυνε, τούς εσκοτισμένους, πανύμνητε Παρθένε.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Σοί τώ παντουργώ, εν τή καμίνω Παίδες, παγκόσμιον πλέξαντες, χορείαν έμελπον. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έλκει με τά νύν, τούς τών Αγγέλων δήμους, υμνήσαι τοίς άσμασι, καρδίας έφεσις, οίς περ συμμέλπω. Τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μύσται τής απλής, καί τρισηλίου αίγλης, σωθήναι πρεσβεύσατε, τούς πίστει μέλποντας. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη τού φωτός, παρθενομήτορ Κόρη, φωτί σου καταύγασον, τούς σοί προστρέχοντας, σύ γάρ υπάρχεις, ελπίς καί προστασία, μόνη Παναγία, αεί ευλογημένη.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Σέ τήν μακαρίαν εν γυναιξί, καί ευλογημένην υπό Θεού, τών ανθρώπων τό γένος, ύμνοις μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίλεως γενού μοι Κύριε, άμετρα αφρόνως πταίσαντι, καί τής σής με Λόγε, Βασιλείας καταξίωσον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως τούς Νινευϊτας έσωσας, πάλαι μεταγνόντας μόνε Σωτήρ, καί ημάς τούς υμνούντάς σε, σώσον τώ ελέει σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σάρκα παραδόντες πάσαις πληγαίς, άπληγον εσώσατε ψυχήν,, Αθλοφόροι Κυρίου, τής θείας δόξης μέτοχοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ημεροφαείς αστέρες εν γή, πάντων καταυγάζοντες τάς ψυχάς, Αθλοφόροι τού πάντων, Κυρίου ανεδείχθητε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φέρεις ώσπερ θρόνος πύρινος, νεύματι τόν πάντα φέροντα, καί θηλάζεις Παρθένε, τόν πάντα διατρέφοντα.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ησαϊα χόρευε, η Παρθένος, έσχεν εν γαστρί, καί έτεκεν υιόν τόν Εμμανουήλ, Θεόν τε καί άνθρωπον, ανατολή, όνομα αυτώ, όν μεγαλύνοντες, τήν Παρθένον μακαρίζομεν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τών ταγμάτων έξαρχοι, πεφυκότες τών Αγγελικών, φαιδρότατε Μιχαήλ, θείε Γαβριήλ, τής θείας σαρκώσεως, παναληθής, κήρυξ γεγονώς, πάντας φρουρήσατε, τούς υμνούντας υμάς ένδοξοι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο πλουσίαις δόσεσιν, υπερχέων σού τόν θησαυρόν, ο τάξεις παραγαγών, τάς Αγγελικάς, μεθ' ών ελευσόμενος, οία κριτής, πάντων καί Θεός, φείσαί μου Δέσποτα, προσπεφευγότος τώ ελέει σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοερώς Αρχάγγελοι, Εξουσίαι, θρόνοι Χερουβείμ, Δυνάμεις καί Σεραφείμ, Άγγελοι φαιδροί, Αρχαί, Κυριότητες, τώ σώ Υιώ, άχραντε σεμνή, τρόμω λατρεύουσι, Θεοτόκε παμμακάριστε.

Απόστιχα τών Αίνων, Κατανυκτικά

Οίμοι! τί ωμοιώθην εγώ τή ακάρπω συκή, καί πτοούμαι τήν κατάραν, σύν τή εκκοπή; αλλ' επουράνιε γεωργέ, Χριστέ ο Θεός, τήν χερσωθείσάν μου ψυχήν, καρποφόρον ανάδειξον, καί ως τόν Άσωτον υιόν δέξαι με, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τά πλήθη τών πταισμάτων μου, πάριδε Κύριε, ο εκ Παρθένου τεχθείς, καί πάσας εξάλειψον τάς ανομίας μου, λογισμόν μοι παρέχων επιστροφής, ως μόνος φιλάνθρωπος δέομαι, καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Ευλογημένος ο στρατός, τού Βασιλέως τών ουρανών, ει γάρ καί γηγενείς υπήρχον οι Αθλοφόροι, αλλά αγγελικήν αξίαν έσπευδον φθάσαι, τών σωμάτων καταφρονήσαντες, καί διά τών παθημάτων, τής τών Ασωμάτων αξιωθέντες τιμής. Ευχαίς αυτών Κύριε, κατάπεμψον ημίν τό μέγα σου έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Θεοτοκίον

Παύσον τόν πόνον, τής πολυστενάκτου ψυχής μου, η παύσασα πάν δάκρυον, από προσώπου τής γής, σύ γάρ βροτών τάς οδύνας διώκεις, αμαρτωλών τήν κατήφειαν λύεις. Σέ πάντες κεκτήμεθα, ελπίδα καί στήριγμα, Παναγία Μητροπάρθενε.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ο Ληστής εν τώ Σταυρώ, Θεόν είναί σε πιστεύσας Χριστέ, ωμολόγησέ σε ειλικρινώς εκ καρδίας. Μνήσθητί μου Κύριε βοών, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ψυχοφθόροι με λησταί, οδώ τού βίου συναντήσαντες, κατεπλήγωσάν με, αλλά τή σή ευσπλαγχνία νύν προστρέχων, ίασαι Χριστέ, καί σώσόν με δέομαι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Επουράνιοι χοροί, υμνολογούσί σε τόν πάντων Θεόν, τούτων Δέσποτα ιεραίς μεσιτείαις, τά πολλά μου πάριδε κακά, καί σώσόν με δέομαι.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τών Αγγέλων τοίς χοροίς, συναριθμούμενοι Χριστού Αθληταί, καί πληρούμενοι φωτισμού ανεσπέρου, τά δυσώδη πάθη τής εμής, καρδίας μειώσατε.

Δόξα...

Μετά δόξης ώ Τριάς, ταίς τών Αγγέλων υμνουμένη φωναίς, τήν κεκακωμένην εκ τών δαιμόνων ψυχήν μου, σώ ελέει όλην υγιή, ανάδειξον δέομαι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ήδι Αγγέλου τήν χαράν, εν τή νηδύϊ δεξαμένη Αγνή, σκυθρωπάζουσαν πονηραίς εργασίαις, τήν ψυχήν μου πλήρωσον χαράς, πρός φώς οδηγούσά με.