Στιχηρά Προσόμοια Σταυρώσιμα

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Παύσαι τούς πόνους θέλων βροτών, καί τά ονείδη, υπεράγαθε Κύριε, Σωτήρ μου σταύρωσιν φέρεις, τήν επονείδιστον, χολής δέ εγεύσω ανεξίκακε, ημών τήν πικρίαν, πάσαν εξαίρων τήν κάκιστον, επλήγης λόγχη, τήν πλευράν τήν ακήρατον, τάς πληγάς ημών, ως Δεσπότης ιώμενος, όθεν νύν ανυμνούμέν σου, τήν ένδοξον σταύρωσιν, καί προσκυνούντες τιμώμεν, λόγχην, τόν σπόγγον, τόν κάλαμον, δι' ών εδωρήσω, σού τώ κόσμω τήν ειρήνην, καί μέγα έλεος.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Πάθος τό σόν Χριστέ προτυπών, Μωσής ο μέγας σου θεράπων ανύψωσεν, οικτίρμον χαλκούν τόν όφιν, όφεων βλάβης βροτούς, ιοβόλου δήγματος εξαιρούμενος, καί νύν σταυρωθέντος σου, επί ξύλου μακρόθυμε, κόσμος εκ βλάβης, ελυτρώθη τού όφεως, καί ανυψώθη, από γής πρός ουράνια, όθεν καί αγαλλόμενοι, υμνούμεν τό κράτος σου, καί τόν Σταυρόν σου τιμώμεν, καί προσκυνούμεν φιλάνθρωπε, δι' ού πάσα κτίσις, εύρεν άπονον αξίαν, καί μέγα έλεος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Θέλων τάς διαθέσεις Αδάμ, τού πρωτοπλάστου εξηλώσαι φιλάνθρωπε, εις τέλος πάσαν οδύνην, ο πλαστουργός τού Αδάμ, ήλοις προσηλώθης αναμάρτητε, Χριστέ καί τή λόγχη, θείαν πλευράν τρωθείς δι' ημάς, κωλύεις Λόγε, τήν ρομφαίαν τήν φλέγουσαν, μή κωλύειν ημίν, τοίς σοίς δούλοις τήν είσοδον, όθεν δοξολογούντές σε, υμνούμεν τό κράτος σου, καί τόν Σταυρόν σου τιμώμεν, καί προσκυνούμεν φιλάνθρωπε, δι' ού πάσα κτίσις, εύρεν άπονον αξίαν, καί μέγα έλεος.

Έτερα τής Θεοτόκου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Έχων πεφορτισμένον αεί, τό τής ψυχής μου επαυχένιον Δέσποινα, εκ πλήθους αμαρτημάτων, καί συμφορών χαλεπών, ου τολμώ πρός ύψος άραι όμματα, διό νενευκώς εις γήν, εκ καρδίας κραυγάζω σοι, Ελέησόν με, η Θεόν πολυεύσπλαγχνον, ανατείλασα, εξ αχράντου νηδύος σου, δείξον τών θαυμασίων σου, τό πλήθος τό άπειρον, καί τάς αχράντους καί θείας, πρός τόν Υιόν σου εκτείνασα, Παρθένε παλάμας, σωτηρίαν μοι παράσχου, ταίς ικεσίαις σου.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Λαίλαψ αμαρτιών χαλεπή, εν τώ πελάγει με τού βίου κατέλαβε, καί ζάλη καί τρικυμία, καί πρός βυθόν συνωθεί, τήν εμήν καρδίαν απογνώσεως. Αγνή ταίς πρεσβείαις σου, τήν ζωήν μου κυβέρνησον, πρός τόν λιμένα, τής ζωής τόν ακύμαντον, πρός μετάνοιαν, καί τελείαν διόρθωσιν, ίδε μου τήν ασθένειαν, καί πρόσχες τή κρίσει μου, δίδου μοι χείρα κειμένω, σής βοηθείας Πανύμνητε, Χριστόν η τεκούσα, τόν παρέχοντα τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ύλην αμαρτιών χαλεπών, επισυνάξας εμαυτώ εθησαύρισα, καί τρέμω από προσώπου, τού σού Υιού Αγαθή, πώς υποίσω τότε τό κριτήριον, καί γάρ ποταμός πυρός, έλκει βήματος έμπροσθεν, καί μυριάδες, τών Αγγέλων παρίστανται, τούς ανομούντας, εν αυτώ απορρίπτοντες, όθεν πρό τής εξόδου μου, τού βίου Πανάχραντε, καθικετεύω πρεσβεύσαι, υπέρ εμού τόν φιλάνθρωπον, κριτήν ελεήσαι, καί συγχώρησίν μοι δούναι, καί μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν...

Σταυροθεοτοκίον όμοιον

Όλην αναλαβών τήν εμήν, μορφήν ο πλάστης καί Θεός ενεδύσατο, μορφώσαι τήν πρίν πεσούσαν μορφήν Αδάμ βουληθείς, εν Σταυρώ υψώθη, ως υπεύθυνος, εκών καί τάς χείρας, προσηλωθείς νύν ιάσατο, τας πρίν τώ ξύλω, παρειμένας τής βρώσεως, όν η Πάναγνος, θεωρούσα ηλάλαζε. Τίς εστιν η τοσαύτη σου, Υιέ μου ανείκαστος, μακροθυμία; ου φέρω, επί Σταυρού αναρτώμενον, οράν σε τόν πάντα, τή δρακί διακρατούντα, Χριστέ τά σύμπαντα.

Απόστιχα, Σταυρώσιμα

Κύριε, επί Μωσέως ποτέ τού Προφήτου, μόνος ο τύπος τού Σταυρού σου δεικνύμενος, ενίκα τούς εχθρούς σου, νύν δέ αυτόν τόν Σταυρόν σου κατέχοντες, βοήθειαν αιτούμεν, κράτυνον τήν Εκκλησίαν σου, καί δώρησαι τοίς Βασιλεύσιν ημών, ως Κωνσταντίνω τό τρόπαιον, διά πλήθος ελέους φιλάνθρωπε.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Ο Σταυρός σου Κύριε, ει καί ξύλον οράται τή ουσία, αλλά θείαν περιβέβληται δυναστείαν, καί αισθητώς τώ κόσμω φαινόμενος, νοητώς τήν ημών θαυματουργεί σωτηρίαν, όν προσκυνούντες, δοξάζομέν σε Σωτήρ, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Τών επιγείων απάντων καταφρονήσαντες, καί τών βασάνων ανδρείως κατατολμήσαντες, τών μακαρίων ελπίδων ουκ ηστοχήσατε, αλλ' ουρανών Βασιλείας κληρονόμοι γεγόνατε, πανεύφημοι Μάρτυρες, έχοντες παρρησίαν πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, τώ κόσμω τήν ειρήνην αιτήσασθε, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Χαίροις ασκητικών

Λόγχη σου τήν πλευράν ώ Υιέ, Ορυττομένην καθορώσα τιτρώσκομαι, τής λύπης δεινή ρομφαία, καί στεναγμόν εκ ψυχής, προϊέναι όλως ου δεδύνημαι, η Πάναγνος έλεγε, παρεστώσα τώ πάθει σου, καί τήν σφαγήν σου, καθορώσα τήν άδικον, ανεξίκακε, υπεράγαθε Κύριε, πού μοι τά ευαγγέλια, βοώσα σύν δάκρυσι, πού ο τό Χαίρέ μοι λέξας; πού η λοχεία η άφραστος; πού Πέτρος ο φίλος; αλλά δόξα τή αφάτω μακροθυμία σου.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος πλ. α' Τό ξένον τής Παρθένου

Τό ξύλον τού Σταυρού σου, Σωτώ κόσμω ανεδείχθη τήρ ημών, σωτήριον, εν αυτώ γάρ βουλήσει προσηλωθείς, τής κατάρας ερρύσω τούς γηγενείς, η πάντων ζωή. Κύριε δόξα σοι.

Τόν συνάναρχον Λόγον

Εκουσίως οικτίρμον Σταυρόν υπέμεινας, καί τήν πάλαι κατάραν τήν διά βρώσεως, ως παντοδύναμος Θεός σύ εξηφάνισας, διό τά θεία καί σεπτά, πάθη σου Δέσποτα Χριστέ, υμνούμεν καί προσκυνούμεν, δοξολογούντες απαύστως, τήν υπέρ νούν οικονομίαν σου.

Δόξα... Kαί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τώ Σταυρώ τού Κυρίου παρισταμένη, θρηνωδούσα εβόα η Θεοτόκος. Οίμοι Τέκνον θείον, φώς μου γλυκύτατον! πώς ετανύθης εν Σταυρώ, ο τείνας θεϊκώς τόν ουρανόν ωσεί δέρριν, καί εκ θαλάσσης ανάγων, πηγάς υδάτων τώ σώ προστάγματι.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Τόν συνάναρχον Λόγον

Ο Σταυρόν υπομείνας εκουσία βουλή, καί φθοράς τούς ανθρώπους ελευθερώσας Σωτήρ, ανυμνούμεν οι πιστοί καί προσκυνούμεν σε, ότι εφώτισας ημάς, τή δυνάμει τού Σταυρού, καί φόβω δοξάζομέν σε, φιλάνθρωπε καί οικτίρμον, ως ζωοδότην καί Κύριον.

Τόπος Κρανίου, Παράδεισος γέγονε, μόνον γάρ ως επάγη τό ξύλον τού Σταυρού, ευθύς εβλάστησε τόν βότρυν τής ζωής, σέ Σωτήρ, εις ημών ευφροσύνην, δόξα σοι.

Δόξα... Kαί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Εν τώ Σταυρώ σε ορώσα Χριστέ η Μήτηρ σου, εκουσίως παγέντα αμνόν ως άκακον, θρήνον εκίνει γοερόν, καί κατετρύχετο, Οίμοι! βοώσα τό εμόν, πώς απεσβέσθης φώς πικρώς; καί πώς ως άδικος θνήσκεις, μέσον κακούργων Υιέ μου, ο Βασιλεύς πάσης κτίσεως;

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Τόν συνάναρχον Λόγον

Εκ τού ξύλου πικρίαν Αδάμ ετρύγησε, πρός φθοράν ολισθήσας φθόνω τού όφεως, σου δέ παγέντος Ιησού, ζωήν ετρύγησε, καί διά ξύλου τού Σταυρού, πάλιν οικεί τούς ουρανούς, καί κατηργήθη ο όφις, καί η φθορά κατεπόθη, καί πάντες δόξαν σοι προσάγομεν.

Μαρτυρικόν

Λάμπει σήμερον η μνήμη τών Αθλοφόρων, έχει γάρ καί ουρανόθεν απαύγασμα, ο χορός τών Αγγέλων πανηγυρίζει, καί τών ανθρώπων τό γένος συνεορτάζει, διό πρεσβεύουσι τώ Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Kαί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Λόγον

Γαβριήλ μοι τό Χαίρε πρίν προσεκόμισε, μετ' εμού σε φωνήσας έσεσθαι Κύριε, η Θεοτόκος εν κλαυθμώ πικρώς εφθέγγετο, πώς ούν εις λύπην η χαρά, νύν μοι εγένετο Υιέ; καί πώς ως άπαις φανούμαι, η απειράνδρως τεκούσα, σέ τόν Σωτήρα τών ψυχών ημών.

Κανών Σταυρώσιμος, ού η Ακροστιχίς.

Παθών με σώζεις τώ πάθει σου, Χριστέ μου, τόν Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος πλ. α'

Ο Ειρμός

Τώ Σωτήρι Θεώ, τώ εν θαλάσση λαόν, ποσίν αβρόχοις οδηγήσαντι καί Φαραώ πανστρατιά καταποντίσαντι, αυτώ μόνω άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Παθοκτόνον Χριστέ, εθελουσίως αυτός, υπέστης πάθος, καί απέκτεινας τόν αποκτείναντα, πάλαι εν Παραδείσω ημάς, διό σου δοξάζομεν, τήν αγαθότητα.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ανυψώθης Σταυρώ, καί κατεπόθη εχθρός, καί οι πεσόντες ανυψώθημεν, καί Παραδείσου πολίται, Χριστέ γεγόναμεν, τό κράτος δοξάζοντες, τής ευσπλαγχνίας σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θυρεώ τού Σταυρού, καθοπλισθέντες καλώς, πρός πάλην πάσαν τού αλάστορος, προσεχωρήσατε σοφοί Μεγαλομάρτυρες, καί τούτον νικήσαντες, δόξης ετύχετε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως αρνία σεμνά, τώ δι' ημάς Αθληταί, αμνώ τυθέντι προσηνέχθητε, τάς εναγείς περιφανώς θυσίας παύοντες, διό μακαρίζομεν, υμάς πανεύφημοι.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέον βρέφος ημίν, τόν παλαιόν ημερών, αγνή Παρθένε απεκύησας, παλαιωθείσαν τήν φύσιν ανακαινίσαντα, ανθρώπων Πανάμωμε, τώ θείω πάθει αυτού.

Κανών τής Υπεραγίας Θεοτόκου, ού η Ακροστιχίς

Πέμπτη δέησις τή Θεοτόκω πέλει.

Ο Ειρμός

Ίππον καί αναβάτην, εις θάλασσαν ερυθράν, ο συντρίβων πολέμους, εν υψηλώ βραχίονι, Χριστός εξετίναξεν, Ισραήλ δέ έσωσεν, επινίκιον, ύμνον άδοντα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη τού απροσίτου, φωτός Πανάμωμε, μετανοίας τάς πύλας τή ψυχή μου διάνοιξον, καί δίδου τήν είσοδον, τής εκείσε Κόρη, αγαλλιάσεως καί τερπνότητος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έχων σε Θεοτόκε, προστάτιν άμαχον, καί απόρθητον τείχος, καί σκέπην ανυπέρβλητον, ρυσθείην τού δράκοντος, τού δολίου Πάναγνε, τού πάλαι εκζητούντος, καταπιείν με σφοδρώς.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μή με απογυμνώσης, τής θείας σκεπης σου, μή κενόν αποδείξης, τής χάριτός σου Άχραντε, μηδέ αποπέμψης, κατησχυμένον Δέσποινα, αλλά παράσχου μοι τό σόν έλεος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παύσον τής ταλαιπώρου, καί παναθλίας μου, Θεοτόκε καρδίας, πόνον τόν αφόρητον, καί τού σωτηρίου σου παράσχου μοι, Θεομήτορ, θείαν αίγλην καί σωτήριον.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Δυνάμει τού Σταυρού σου, Χριστέ, στερέωσόν μου τήν διάνοιαν, εις τό υμνείν καί δοξάζειν σου, τήν σωτήριον νύν Σταύρωσιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Μαραίνεις τόν καρπόν τής φθοράς, εν ξύλω Σωτήρ ανυψούμενος, καί αφθαρσίας πηγάς ημίν, εκ πλευράς εκβλύζεις Δέσποτα.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ετύθης εν Σταυρώ ως αμνός, φλοιάς σφραγίζων τών ψυχών ημών, θείω σου αίματι Δέσποτα, όθεν φόβω σε δοξάζομεν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στρεβλούμενοι Χριστού Αθληταί, καί πολυτρόπως αικιζόμενοι, καί τοίς θηρίοις ριπτόμενοι, απερίτρεπτοι εμείνατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως βότρυες αμπέλου ζωής, τού μαρτυρίου οίνον έβλυσαν, πιστών καρδίας ευφραίνοντες, τού Θεού ημών οι Μάρτυρες.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ζωής ημίν πρόξενος Αγνή, θανών εν ξύλω αναδέδει κται, ο σός Υιός τε καί Κύριος, δοξάζων τούς υμνούντάς σε.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ο πήξας επ' ουδενός, τήν γήν τή προστάξει σου, καί μετεωρίσας ασχέτως βρίθουσαν, επί τήν ασάλευτον Χριστέ, πέτραν τών εντολών σου, τήν Εκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τού κόσμου τό προσφύγιον σύ εί Πανάχραντε, καί εν σοί προστρέχων, εκ διανοίας θερμής, πάς τις εκλυτρούται τών δεινών, διό με προσδραμόντα, εν τή σή σκέπη απολύτρωσαι, πάσης πονηράς ενοχλήσεως.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η μόνη τών γηγενών απάντων αντίληψις, σύ αντιλαβού μου ιλέω όμματι, Δέσποινα τού κόσμου αγαθή, καί φρούρησον τή θεία, επισκοπή της δυναστείας σου, έχεις γάρ ισχύν ανυπέρβλητον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δυνάμει τή σή χειρός με τού πολεμήτορος, καί τής τυραννίδος τούτου αφάρπασον, Δέσποινα τού κόσμου αγαθή, μή με ισχύσας λάβη, καί καταπίη, καί πρός όλεθρον, άξη αιωνίου κολάσεως.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν φόβω καί εν τρόμω προσπίπτων κραυγάζω σοι, Θεοτόκε. Σύ μοι γενού βοήθεια, Δέσποινα τού κόσμου αγαθή, εν ώρα τού θανάτου, ηνίκα τών βεβιωμένων μοι, μέλλω τάς ευθύνας εισπράττεσθαι.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Εισακήκοα τήν ακοήν, τής δυναστείας τού Σταυρού σου, ως Παράδεισος ηνοίγη δι' αυτού, καί εβόησα. Δόξα τή δυνάμει σου, Κύριε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ότε έδυς εν Σταυρώ, δικαιοσύνης Ήλιε Χριστέ, φώς ανέσπερον ανέτειλας ημίν, τοίς υμνούσί σου Λόγε, τήν φρικτήν συγκατάβασιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ιστάμενος πρό δικαστικού, Χριστέ μου βήματος ποτέ, κατεδίκασας τόν άδικον εχθρόν, καί εσταυρώθης μέσον καταδίκων, ημάς δικαιών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στεφανούμενοι νικητικώς, οι τού Χριστού Αθληταί, τόν αόρατον κατήσχυναν εχθρόν, καί εκραύγαζον. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τά αμάραντα άνθη πιστοί, τού νοητού Παραδείσου, τά πολύτιμα σκεύη τού Χριστού, δεύτε τούς Αθλοφόρους, εν ύμνοις ευφημήσωμεν.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως εώρακας εν τώ Σταυρώ, Χριστόν όν έτεκες Αγνή, απεθαύμαζες τήν άφατον αυτού, μακροθυμίαν, όθεν σύν αυτώ σέ δοξάζομεν.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Τήν θείαν εννοήσας σου κένωσιν, προβλεπτικώς ο Αββακούμ, Χριστέ εν τρόμω εβόα σοι. Εις σωτηρίαν λαού σου, τού σώσαι τούς χριστούς σου ελήλυθας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η πάντων γεννητών υπερέχουσα, ως τόν Δεσπότην καί Θεόν, εν τή γαστρί σου βαστάσασα, τόν υπέρ πάντας ανθρώπους, εξαμαρτάνοντά με κατοικτείρησον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σαρκός μου τάς ατάκτους κατάσβεσον, ορέξεις όμβροις σών ευχών, καί τής ψυχής μου διάναψον, τόν λύχνον τόν εσβεσμένον, πυρί τού θείου έρωτος Πάναγνε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ισχύς τών ασθενούντων Πανάμωμε, απεγνωσμένων η ελπίς, καί τών πενθούντων παράκλησις, χαροποιόν μοι παράσχου πένθος, δι' ού ευρήσω τήν άφεσιν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ τείχος καί ασφάλειαν Δέσποινα, σέ προστασίαν αψευδή, σέ πύργον ακαταμάχητον, πιστώς αεί κεκτημένος, ελπίζω διά σού σωτηρίας τυχείν.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Ορθρίζοντες βοώμέν σοι, Κύριε. Σώσον ημάς. Σύ γάρ εί Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Πέτραι σε επί ξύλου αισθόμεναι, υψωθέντα Χριστέ, διεσχίσθησαν, καί γής εσείσθη θεμέλια.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Απέθετο λαμπάδα ο ήλιος, υψωθέντος σου, εν ξύλω Ήλιε, δικαιοσύνης μακρόθυμε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θαυμάτων απαστράπτεσθε Άγιοι, λαμπηδόνας, τό σκότος διώκοντες, τών νοσημάτων εν χάριτι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ετέμνεσθε τό σώμα, ώ Μάρτυρες, τό δέ πνεύμα θείας αγαπήσεως, άτμητον είχετε άγιοι.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιδούσα επί ξύλου υπνώσαντα, τόν Δεσπότην, θρηνούσα ηλάλαζες, Παρθενομήτορ πανάμωμε.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πρός σέ ορθρίζω, καί σοι κραυγάζω, τήν ψυχήν μου φώτισον, τήν εσκοτισμένην, Χριστέ ως μόνος εύσπλαγχνος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τίς μου τό χειρόγραφον, τών παραπτώσεων, καί τών αμέτρων πλημμελημάτων, Αγνή διαρρήξειεν, ειμή σύ προφθάσης, καί δώης μοι τήν λύτρωσιν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ήλθον εις απόγνωσιν, εξ απορίας πολλής, τήν τών κακών μου, πληθύν Παρθένε αναλογιζόμενος, διό σοι κραυγάζω. Ελέησον καί σώσόν με.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεού Μήτερ άφθορε, Θεού λοχεύτρια, Θεού τού πάντα νεύματι μόνω, εκτελούντος ρύσαί με, τής αιωνιζούσης, καταδίκης τόν δούλόν σου.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έχουσα τό καύχημα, παρθενίας φαιδρόν, ως Μήτηρ αύθις Θεού γεραίρη, υπερτέρως Άχραντε, διό σοι τό Χαίρε, τού Γαβριήλ προσφέρομεν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Εκύκλωσέ με άβυσσος, ταφή μοι τό κήτος εγένετο, εγώ δέ εβόησα πρός σέ τόν φιλάνθρωπον, καί έσωσέ με η δεξιά σου, Κύριε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταυρός εν γή επήγνυτο, καί πτώσις δαιμόνων εγίνετο, καί πίστεως έδρασμα αρχήν υπεδέχετο, καί η κακία εκ μέσου απελήλατο.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ο ήλιος εσβέννυτο, τήν σάρκα ως λύχνον ανάψαντος, εν ξύλω σου Κύριε, δραχμή δέ ευρίσκετο, η κεχωσμένη, εσκοτισμένοις πάθεσι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υψούμενος φιλάνθρωπε, εν ξύλω χορούς επομένους σου, τοίς ίχνεσιν έσχηκας, Μαρτύρων τό πάθος σου, εκμιμουμένους, τό απαθείας πρόξενον.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χειμάρρους εξηράνατε, τής πλάνης, αιμάτων τοίς ρεύμασι, καί πύρ απεσβέσατε, δαιμόνων αλλότριον, τή θεία δρόσω, στεφανηφόροι Μάρτυρες.

Σταυροθεοτοκίον

Ρομφαία τήν καρδίαν σου, διήλθεν ηνίκα σταυρούμενον τόν κτίστην τεθέασαι, Παρθένε πανάμωμε, καί λόγχη θείαν, πλευράν εξορυττόμενον.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Μαινομένην κλύδωνι, ψυχοφθόρω Δέσποτα Χριστέ, τών παθών τήν θάλασσαν κατεύνασον, καί εκ φθοράς, ανάγαγέ με ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η ζωήν κυήσασα, ουσιώδη, Δέσποινα αγνή, νοητού θανάτου με εξάρπασον, καί τής ζωής, τής αιωνίου αξίωσον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν όντως ασύγκριτον, εν τώ κάλλει, πάντων γεννητών, σέ αιτούμαι Δέσποινα Θεόνυμφε, τής ειδεχθούς κακίας με ελευθέρωσον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ουκ έχω αντίληψιν, εν τώ κόσμω, πλήν σου αγαθή, διό σοι προσπίπτω καί κραυγάζω σοι. Μή αποστής, από τού δούλου σου Πάναγνε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κακουργών ο δόλιος, ταίς ηδοναίς, τόν νούν μου αεί, εκταράσσει. Δέσποινα βοήθει μοι, καί τής τούτου, πονηρίας με εξάρπασον.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Ο εν καμίνω πυρός, τούς υμνολόγους σώσας Παίδας, ευλογητός ο Θεός, ο τών πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ίνα ρυσθώμεν ημείς, τής ενηδόνου αμαρτίας, χολής εγεύσω Χριστέ, ο γλυκασμός τής ζωής.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σού εν Σταυρώ Ιησού, τραυματισθέντος ιατρεύθη, τά τραύματα τού Αδάμ, τά πολυχρόνια.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τετιμηκότες Χριστόν, δι' επιπόνου ατιμίας, τής ανωτάτω τιμής ετύχετε Αθληταί.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εθελουσίοις ορμαίς, κεχωρηκότες πρός τό πάθος, οι Αθληταί νικηταί, εναπεφάνθησαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετά τόκον Αγνή, ως πρό τού τόκου διαμένεις, Θεός γάρ ήν ο τεχθείς, ίνα Θεώση βροτούς.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ο υπερυψούμενος, τών Πατέρων Κύριος, τήν φλόγα κατέσβεσε, τούς Παίδας εδρόσισε, συμφώνως μελωδούντας, ο Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώ Θεομακάριστε, Θεοτόκε πάναγνε, ψυχής μου τήν κάκωσιν, ίασαι καί δώρησαι, γαλήνην σωτηρίας, καί ζωής τήν ευφροσύνην.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πύλη αδιόδευτε, λόγοις ματαιότητος, τάς πύλας απόκλεισον, δι' ών μοι ο θάνατος, καί ο τής αμαρτίας, όλεθρος υπεισέδυ.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έβλυσεν ο τόκος σου, αφθαρσίας νάματα, αλλά ταίς πρεσβείαις σου, βλύσαι παρασκεύασον, καμοί τής συμπαθείας, τόν αυτού άμετρον πλούτον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λύτρωσαί με Πάναγνε, εκ πάσης κακώσεως, βίου περιστάσεων, συμφορών καί θλίψεων, καί νόσων καί κινδύνων, καί δεινής συκοφαντίας.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Τόν εκ Πατρός πρό αιώνων, γεννηθέντα Υιόν καί Θεόν, καί επ' εσχάτων τών χρόνων, σαρκωθέντα εκ παρθένου Μητρός, Ιερείς υμνείτε, λαός υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ο τήν κατάραν του ξύλου, διά ξύλου ιασάμενος, καί ευλογίαν πηγάσας, τοίς ανθρώποις υπεράγαθε, σέ Σωτήρ υμνούμεν, καί σέ υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Υπεραιρόμενον όφιν, τώ Σταυρώ σου εταπείνωσας, καί τόν δεινώς συμπτωθέντα, ταπεινούμενον ανύψωσας, σέ Σωτήρ υμνούμεν, καί σε υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς καθαιρέτας τής πλάνης, καί προμάχους θείας πίστεως, τής Εκκλησίας τούς στύλους, καί στερρούς όντως αδάμαντας, τούς Χριστού οπλίτας, πιστοί τούς Αθλοφόρους, τιμήσωμεν εν ύμνοις.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι ευκλεείς Αθλοφόροι, ώσπερ ήλιος εκλάμψαντες, τών αλγηδόνων τά νέφη, διεσκέδασαν εν χάριτι, καί τής ασεβείας, διέλυσαντόνζόφον, τή πίστει τής Τριάδος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νυμφαγωγός σοι Παρθένε, Γαβριήλ αποστελλόμενος, Χαίρε εβόησε λέγων, φωτεινότατον παλάτιον, τού παμβασιλέως Χριστού, εν ώ οικήσας, βροτούς Θεώσει πάντας.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Σοί τώ παντουργώ, εν τή καμίνω Παίδες, παγκόσμιον πλέξαντες, χορείαν έμελπον. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν τοίς πειρασμοίς, εύρημοί σε προστάτιν, εν θλίψεσι πρόμαχον, εν συμφοραίς βοηθόν, εν τοίς κινδύνοις σωτήριον λιμένα, καί εν πάση λύπη, Σεμνή παραμυθίαν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ίδε τήν εμήν, σεμνή Παρθένε πίστιν, ίδε τόν πόθον μου, όν εις σέ κέκτημαι, ίδε ψυχής μου τόν έρωτα τόν θείον, καί τήν σήν μοι δίδου, πολυπλασίως χάριν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώς τό νοητόν, σύ εν γαστρί λαβούσα, φώτισον τά όμματα, τά τής καρδίας μου, λύσον τόν ζόφον τών εμών οφλημάτων, καί τών παθημάτων, σκέδασον τήν ομίχλην.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τήν υπέρ νούν, τεκούσα σωτηρίαν, τόν πάσι βραβεύοντα, τήν σωτηρίαν βροτοίς, Κόρη τήν θείαν δίδου μοι σωτηρίαν, τών αμαρτημάτων, αναστέλλουσα λύμην.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Σέ τήν υπέρ νούν, καί λόγον Μητέρα Θεού, τήν εν χρόνω τόν άχρονον, αφράστως κυήσασαν, οι πιστοί ομοφρόνως μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ισχύς τού εχθρού, καί κράτος αφήρηται, κραταιέ μόνε Κύριε, Σταυρώ υψωθέντος σου, καί δακτύλους, εν τούτω αιματώσαντος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ώρυξαν Χριστέ, χείρας καί πόδας σου, καί οστά σου ηρίθμησαν, σταυρούντες οι άνομοι, καί χολήν μετά όξους σε επότισαν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στόματι λαμπρώ, Θεόν εκηρύξατε, χρηματίσαντα άνθρωπον, τυράννων ενώπιον, Αθλοφόροι καί δόξαν εκληρώσασθε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήλγησαν εχθροί, αλγείνοντες μάστιξι, καί ποικίλαις κολάσεσιν, υμάς πανσεβάσμιοι, ιατροί αλγηδόνων θείοι Μάρτυρες.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φώς ημίν εκ σού, Αγνή ανατέταλκεν, Ιησούς καί εφαίδρυνε, τήν κτίσιν σταυρούμενος, καί δαιμόνων τό σκότος απεδίωξε.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ησαϊα χόρευε, η Παρθένος, έσχεν εν γαστρί, καί έτεκεν υιόν τόν Εμμανουήλ, Θεόν τε καί άνθρωπον, ανατολή, όνομα αυτώ, όν μεγαλύνοντες, τήν Παρθένον μακαρίζομεν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αλγεινοίς κυκλούμενος, πολλοίς γόνυ, κλίνω σοι Σεμνή, τό πρόσωπον εις γήν ρίπτω δυστυχώς, δακρύων κραυγάζω σοι. Τών ζητούντων ρύσαι Αγαθή, καί θυμηδίας μοι, ανατολή επιφάνηθι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τό τής απογνώσεως, ενισχύει, κράτος εν εμοί, χειλέων εκ ρυπαρών, ποία σοι ωδή; καρδίας αιτήματος κεχραμένης, τίς αποδοχή, αλλά θαυμάστωσον, τοίς αθλίοις τά ελέη σου.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ηλλοιώθην θλίψεσιν, ημαυρώθη νούς καί οφθαλμός, κυκλούσί μου τήν ζωήν, άλγη χαλεπά, πρός τούτοις εκτήκει με, τά εκείθεν δείματα Σεμνή, ών με διάσωσον, τάς οδύνας μεταβάλλουσα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο βραχύς ανήλωται, τής ζωής μου, βίος εν κακοίς, καί πλήθει τών λυπηρών, καί τών αλγεινών, διό η κυήσασα, Θεοτόκε πάντων τήν χαράν, ταύτα πρεσβείαις σου, ευπροσδέκτοις επικούφισον.

Απόστιχα τών Αίνων Σταυρώσιμα

Μόνον παγέντος τού ξύλου Χριστέ τού Σταυρού σου, η πλάνη πεφυγάδευται, καί η χάρις εξήνθησεν, ου γάρ έτι καταδίκης εστί τιμωρία, αλλά τρόπαιον εδείχθη ημίν σωτηρίας. Σταυρός ημών στήριγμα. Σταυρός ημών καύχημα. Σταυρός ημών αγαλλίαμα.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Ο Σταυρός σου Χριστέ, καί τού Άδου κατήργησε τό κράτος, καί τό γένος διέσωσε τών ανθρώπων, καί εκ φθοράς τόν κόσμον ρυσάμενος, τώ Ληστή Παράδεισον ήνοιξεν, όν προσκυνούντες, δοξάζομέν σε, Σωτήρ, ελέησον ημάς.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Ευλογημένος ο στρατός τού Βασιλέως τών ουρανών, ει γάρ καί γηγενείς υπήρχον οι Αθλοφόροι, αλλά αγγελικήν αξίαν έσπευδον φθάσαι, τών σωμάτων καταφρονήσαντες, καί διά τών παθημάτων, τής τών Ασωμάτων αξιωθέντες τιμής. Ευχαίς αυτών, Κύριε, κατάπεμψον ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα... Kαί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Παύσον τό άλγος τής πολυωδύνου ψυχής μου, εβόα η Άμεμπτος οδυρομένη Χριστώ, ει γάρ βροτούς εν τώ πάθει σώζεις, αλλά τιτρώσκεις ψυχήν εμήν Λόγε. Σύ φώς μου γλυκύτατον, σύ τέκνον καί πλάστης μου, ανυμνώ σου τό μακρόθυμον.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Ο Ληστής εν τώ Σταυρώ, Θεόν είναί σε πιστεύσας Χριστέ, ωμολόγησέ σε ειλικρινώς εκ καρδίας, εν τή Μνήσθητι μου Κύριε βοών, Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Θανατωθείς επί Σταυρού, τούς διά βρώσεως πεσόντας ημάς, ανεζώωσας, Ζωοδότα οικτίρμον, καί πολίτας πάλιν Αγαθέ, παραδείσου ανέδειξας.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Προσηλώθης τώ Σταυρώ, Χριστέ η άμπελος η αληθινή, καί απέσταξας πόμα σωτηριώδες, επευφραίνον πάντων τών πιστών, καρδίας υμνούντων σε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τυμπανιζόμενοι σοφοί, καί μεληδόν κατατεμνόμενοι, εικονίσατε τήν σφαγήν τού Δεσπότου, διά τούτο Μάρτυρες Χριστού, αεί μακαρίζεσθε.

Δόξα...

Επί Σταυρού ο τού Πατρός, καί θείου Πνεύματος αχώριστος, εθελούσιον καθυπέμεινε πάθος, πάθη πάντα τά φθοροποιά, ημών εξαιρούμενος.

Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Θρήνοις συνέκοπτες σαυτήν, ορώσα Δέσποινα εν ξύλω Σταυρού, τήν ζωήν ημών εκουσίως θανούσαν, όθεν πάντες θείαις σε φωναίς, αεί μακαρίζομεν.