Στιχηρά Κατανυκτικά Δεσποτικά

Ήχος δ'

Ο έξ Υψίστου κληθείς

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Τήν Χαναναίαν ζηλώσασα ψυχή μου, όπισθεν κολλήθητι, Χριστώ καί κράζε συχνώς. Ελέησόν με, ώ Δέσποτα, παίδα ουκ έχω, δαιμονιώσαν σάρκα δέ άτακτον, δίωξον τήν πύρωσιν, εκ ταύτης δέομαι, καί καταπαύσας τά άτακτα, τών σκιρτημάτων, νεκραν τώ φόβω σου αποτέλεσον, ταίς ικεσίαις τής αχράντως σε, συλλαβούσης Χριστέ καί τεκούσης σε, καί τών πάντων Αγίων, Ευεργέτα πολυέλεε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Τοίς Νινευϊταις ποτέ ημαρτηκόσιν, Ιωνάν εξέπεμψας, Χριστέ κηρύξαι αυτοίς, οί μεταγνόντες μετέβαλον, θυμόν εις οίκτον απολυτρούμενοι εξ ολεθρίου οργής, πέμψον ούν Φιλάνθρωπε, τώ αναξίω καμοί, ίν' επιτήν κραταιάν σου βοήθειαν, στρέψω, εξ αμετρήτων μου παραπτώσεων, καί μετανοίας εις τάς τρίβους, οδηγηθώ τε καί κλαύσω στενάζων πικρώς, τών πολλών μου πταισμάτων, λυτρωθήναι τώ ελέει σου.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Ο εις τόν κόσμον ελθών διά τό σώσαι, βροτούς αμαρτάνοντας, καί πρός μετάνοιαν, καλέσαι τούτους ως εύσπλαγχνος, καμέ Οικτίρμον, τόν υπέρ πάντας σε παροργίσαντα, οικτείρησον, σώσόν με, δι' αγαθότητα, καί πρός οδόν με οδήγησον, τής μετανοίας, καί λογισμόν μοι δός κατανύξεως, κατασκευάσας τήν καρδίαν μου, ταπεινήν, καί απλήν απερίεργον, καί πραείαν Σωτήρ μου, τή σή χάριτι ως εύσπλαγχνος.

Έτερα Στιχηρά τού Προδρόμου

Έδωκας σημείωσιν

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Τήν αμαυρωθείσάν μου, ψυχήν κακία τού όφεως, Ιωάννη μακάριε, φώτισον πρεσβείαις σου, καί ευθείαις τρίβοις, οδήγησον βαίνειν, ταίς εισαγούσαις πρός ζωήν, τήν μακαρίαν καθικετεύω σε, ίνα προθύμως πάντοτε, δοξολογώ σε πανθαύμαστε, ο αχρείος οικέτης σου, ως τυχών τής αιτήσεως.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Τής στείρας ως βλάστημα, υπάρχων τίμιε Πρόδρομε, τήν ψυχήν μου στειρεύουσαν, παντοίων εκ πράξεων, αγαθών παμμάκαρ, ποίησον ευχαίς σου, καρπούς προσφέρειν τώ Θεώ, εν μετανοία καθικετεύω σε, όπως τάς αριστείας σου, καί τήν θερμήν προστασίαν σου, μεγαλύνω σωζόμενος, ο αχρείος οικέτης σου.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Κριτά δικαιότατε, καρδιογνώστα φιλάνθρωπε, καί Θεέ αμνησίκακε, εν ώρα τής κρίσεως, μή με καταισχύνης, τόν άσωτον Λόγε, αλλά τού θείου Βαπτιστού, σεπταίς πρεσβείαις νύν επικάμφθητι, καί σώσόν με τόν δείλαιον, καθικετεύω καί δέομαι, Ιησού υπεράγαθε, ο Σωτήρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Ησαύ νέος γέγονα, πάσιν εν τρόποις Πανάχραντε, εμπαθής υπέρ άνθρωπον, μόνος ώφθην άθλιος, αρετής ενθέου, γυμνός μόνος όλος, τίς ούν μή κλαύσει επ' εμέ; τίς μή θρηνήσει μου τήν απώλειαν, διό πρό τέλους κράζω σοι. Ήμαρτον Δέσποινα, σώσόν με, ώσπερ έσωσε πρότερον, ο Υιός σου τόν Άσωτον.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Ήθελον δάκρυσιν εξαλείψαι, τών εμών πταισμάτων Κύριε τό χειρόγραφον, καί τό υπόλοιπον τής ζωής μου, διά μετανοίας ευαρεστήσαί σοι, αλλ' ο εχθρός απατά με, καί πολεμεί τήν ψυχήν μου, Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Τίς χειμαζόμενος καί προστρέχων, τώ λιμένι τούτω ου διασώζεται;τώ ή τίς οδυνώμενος καί προσπίπτων, ιατρείω τούτω ου θεραπεύεται; Δημιουργέ τών απάντων, καί Ιατρέ τών νοσούντων, Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Ο τών αγίων Μαρτύρων, δεξάμενος τήν υπομονήν, καί παρ' ημών δέχου τήν υμνωδίαν Φιλάνθρωπε, δωρούμενος ημίν, ταίς αυτών ικεσίαις, τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Έδωκας σημείωσιν

Σέ τό καθαρώτατον, τού Βασιλέως παλάτιον, δυσωπώ Πολυϋμνητε, τόν νούν μου καθάρισον, τόν εσπιλωμένον, πάσαις πλημμελείαις, καί καταγώγιον τερπνόν, τής υπερθέου Τριάδος ποίησον, όπως τήν δυναστείαν σου, καί τήν πολλήν ευσπλαγχνίαν σου, μεγαλύνω σωζόμενος, ο αχρείος οικέτης σου.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος δ'

Τήν ταπεινήν μου ψυχήν, επίσκεψαι Κύριε, τήν εν αμαρτίαις τόν βίον όλον δαπανήσασαν, όν τρόπον τήν Πόρνην, δέξαι καμέ, καί σώσόν με.

Διαπλέων τό πέλαγος τής παρούσης ζωής, ενθυμούμαι τήν άβυσσον τών πολλών μου κακών, καί μή έχων τόν κυβερνήτην λογισμόν, τήν τού Πέτρου σοι προσφθέγγομαι φωνήν. Σώσόν με Χριστέ, σώσόν με, ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόν Λόγον τού Πατρός, Χριστόν τόν Θεόν ημών, εκ σού σαρκωθέντα έγνωμεν, Θεοτόκε Παρθένε, μόνη αγνή, μόνη ευλογημένη, διό απαύστως σέ ανυμνούντες μεγαλύνομεν.

Μετα τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα έτερα

Εννοών τό πέλαγος τών πολλών μου πταισμάτων, ου τολμώ ατενίσαι, καί αιτήσαι τήν συγχώρησιν, αλλά δός μοι κατάνυξιν πρός μετάνοιαν, Κύριε καί σώσόν με.

Κατεπλάγη Ιωσήφ

Τή αχλύϊ τών παθών, καί τών τού βίου ηδονών, σκοτιζόμενος ο νούς, τής ταλαιπώρου μου ψυχής, πρός λογισμόν κατανύξεως ουκ έρχεται, αλλ' οίκτειρον Σωτήρ, καμέ τόν δείλαιον, καί δός μοι λογισμόν κατανύξεως, ίνα καγώ πρό τέλους εκβοήσω, τή ευσπλαγχνία σου Κύριε, Χριστέ Σωτήρ μου, απεγνωσμένον, σώσόν με τόν ανάξιον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σέ μεγαλύνομεν Θεοτόκε βοώντες. Χαίρε αδύτου φωτός Νεφέλη, αυτόν βαστάσασα εν κόλποις, τής δόξης τόν Κύριον.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ταχύ προκατάλαβε

Τρυγών η φιλέρημος, ο ιερός Βαπτιστής, κηρύξας μετάνοιαν, καί φανερώσας Χριστόν, γενόμενον άνθρωπον, πάντων αμαρτανόντων, εγεννήθη προστάτης, πάσι χειμαζομένοις βοηθών αενάως. Αυτού ταίς ικεσίαις Χριστέ, σώσον τόν κόσμον σου.

Μαρτυρικόν

Σταυρόν οπλισάμενοι, οι Αθλοφόροι σου, ενίκησαν τά μηχανήματα, τού αρχεκάκου εχθρού, Χριστέ ο Θεός ημών, έλαμψαν ως φωστήρες, τους βροτούς οδηγούντες, νέμουσι τάς ιάσεις, τοίς εν πίστει αιτούσιν. Αυτών ταίς ικεσίαις, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η μόνη κυήσασα, τόν ποιητήν τού παντός, η μονη κοσμήσασα, τήν ανθρωπότητα, τώ τόκω σου Άχραντε, ρύσαί με τών παγίδων, τού δολίου Βελίαρ, στήσόν με επί πέτραν, τών Χριστού θελημάτων, αυτόν εκδυσωπούσα εκτενώς, όν εσωμάτωσας.

Κανών Κατανυκτικός ού η ακροστιχίς άνευ Ειρμών καί Θεοτοκίων

Καθαρτικοίς με δάκρυσιν πλύνον, Λόγε.Ποίημα Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος δ'

Ο Ειρμός

Ο πατάξας Αίγυπτον, καί Φαραώ τόν τύραννον, βυθίσας εν θαλάσση, λαόν διέσωσας δουλείας, Μωσαϊκώς άδοντα, ωδήν επινίκιον, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Κεκρυμμένως πράττοντα, έργα τού σκότους Κύριε, μή φανερώς ελέγξης, μή στηλιτεύσης επί πάντων, αλλά φωτί λάμπρυνον γνησίας μετανοίας, Σωτήρ καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Αμαρτίας πάντοτε, εφ' αμαρτίας Δέσποτα, ο άσωτος συνάπτω, καί ουκ αισθάνομαι τού φόβου, τού σού ποτέ Κύριε, διό με πρό τού τέλους σώσον, οικτείρησον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θυρεώ σκεπόμενοι, τής ευσεβείας Άγιοι, κατέχοντες ως ξίφος Σταυρού τό όπλον, πρός τήν πάλην τού δυσμενούς, ένδοξοι εξήλθετε, καί τούτον κατηδαφίσατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αιμοβόρους λέοντας, καί ξίφη κατατέμνοντα, καί βράσματα λεβήτων, ξεσμούς ονύχων, σπαθισμούς τε καί αλγεινά, βάσανα, οι Μάρτυρες, οι θείοι ουκ επτοήθησαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν σκηνήν τήν άχραντον, καί κιβωτόν καί τράπεζαν, τό όρος ού ετμήθη, άνευ χειρός ανθρώπου, λίθος ο τού παντός Κύριος, Μαρίαν τήν Παρθένον, ύμνοις τιμήσωμεν.

Κανών τού Προδρόμου, ού η Ακροστιχίς:

Ωδήν πλέκω σοι ευκτικήν, μάκαρ πόθω. Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Τριστάτας κραταιούς, ο τεχθείς εκ παρθένου, απαθείας εν βυθώ, ψυχής τό τριμερές, καταπόντισον δέομαι, όπως σοι ως εν τυμπάνω τή νεκρώσει τού σώματος, επινίκιον άσω μελώδημα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως μέγιστος αστήρ, τού Ηλίου προτρέχων, κατεφώτισας τήν γήν, ταίς λάμψεσι ταίς σαίς, Βαπτιστά, όθεν κράζω σοι. Φώτισόν μου τήν καρδίαν, ταίς δειναίς αμαυρότησι, τών απείρων πταισμάτων τυφλώττουσαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Διέλυσας ποτέ, εν τώ τίκτεσθαι μάκαρ, τής στειρώσεως δεσμά, διό σε δυσωπώ, τήν ακάρπως στειρεύουσαν, πάθεσι ψυχήν μου δείξον, ταίς ευχαίς σου κατάκαρπον, αρετών ευτεκνίαν προσφέρουσαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηυτρέπισας οδόν, Ηλιού εν δυνάμει, προελθών τώ Λυτρωτή, πρός όρμον τής ψυχής, τάς κινήσεις κατεύθυνον, σκώλον άπαντα και, λίθον, εμπαθείας αοίδιμε, Βαπτιστά υπεξαίρων πρεσβείαις σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νεφέλη φωτεινή, τής ψυχής μου τά νέφη, τά πολλά καί χαλεπά, ταίς σαίς φωτιστικαίς μεσιτείαις διάλυσον, όπως ίδω τάς ακτίνας, τού εκ σού ανατείλαντος, καί φωτί φώς προσλάβωμαι άδυτον.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο στερεών βροντήν καί κτίζων πνεύμα, στερέωσόν με Κύριε, ίνα υμνώ σε ειλικρινώς, καί ποιώ τό θέλημά σου, ότι ουκ έστιν Άγιος, ως σύ ο Θεός ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο τών τυφλών τά όμματα φωτισας, τούς οφθαλμούς μου φώτισον, εσκοτισμένους ταίς ηδοναίς, καί τού βίου ταίς φροντίσι, καί μηδαμού τοις κρίμασι, τοίς σοίς ατενίζοντας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίδε καιρός, ανάνηψον ψυχή μου, εκ τών κακών ών έπραξας, καί τώ Δεσπότη καί λυτρωτή, αναβόησον εν φόβω. Τής μετανοίας πύλας μοι, Χριστέ, αναπέτασον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σεσοβημένος ώφθη ο Βελίαρ, τοίς θείοις αγωνίσμασι τών Αθλοφόρων, καί υπ' αυτών συμπατούμενος οράται, νεκρός καί ανενέργητος, ο πρώην καυχώμενος.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαρτυρικώς τόν δρόμον διανύσας, ο τών Αγίων σύλλογος, τάς μυριάδας τών νοητών Αιθιόπων, θείω σθένει ως αληθώς διέκοψε, καί δόξης επέτυχε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τών προπατόρων έλυσας τήν λύπην, χαράν ημίν κυήσασα, τόν ζωοδότην, καί Λυτρωτήν, Παναγία Θεοτόκε, όν εκτενώς ικέτευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόξον δυνατών ησθένησε, καί οι ασθενούντες περιεζώσαντο δύναμιν, διά τούτο εστερεώθη, έν Κυρίω η καρδία μου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πάσαν αρετήν εξήσκησας, πάσαν αμαρτίαν από καρδίας εμίσησας, καί τήν τρίβον τής μετανοίας, τοίς ανθρώποις μάκαρ έδειξας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λόγου σαρκωθέντος Προδρομος, μέγιστος εδείχθης, καί διά τούτο σού δέομαι, τών αλόγων παθών με ρύσαι, οδηγών με πρός μετάνοιαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Έτι ενδημών τώ σώματι, βίον Ασωμάτων επεδείκνυσο Πρόδρομε, ον μιμείσθαι ημάς ευχαίς σου, ενδυνάμωσον δεόμεθα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κόσμος διά σού ηλέηται, ο τή παραβάσει αχρειωθείς Μητροπάρθενε, διά τούτο ωδαίς ασμάτων, καταχρέως μακαρίζει σε.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Εισακήκοα ο Θεός, τήν ακοήν σου καί εφοβήθην, κατενόησα τά έργα σου, ο Προφήτης έλεγε, καί εδόξασά σου τήν δύναμιν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εγυμνώθην τών αρετών, καί τήν κακίαν ενεδυσάμην, καί ιδού αισχύνης πέπλησμαι, Ιησού φιλάνθρωπε, καταστολαίς ενθέοις με φαίδρυνον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Διαπλέων τής κοσμικής, θαλάσσης Λόγε, τόν πλούν ραθύμως, ναυαγίω περιέπεσα, ηδονών τού σώματος, πρός μετανοίας όρμον με ίθυνον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

πεκάθηραν αληθώς, τήν σηπεδόνα τής αμαρτίας, καρτερίας θείω άλατι, οι γενναίοι Μάρτυρες, καί σωτηρίαν πάσιν εβράβευσαν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κυλιόμενοι επί γής, καθάπερ λίθοι οι Αθλοφόροι, τά τής πλάνης οχυρώματα, παντελώς συνέτριψαν. Αυτών πρεσβείαις Κύριε σώσον ημάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σωτηρίαν σε εν παντί, καιρώ καί τόπω επικαλούμαι, μή παρίδης με Πανάμωμε, η Θεόν κυήσασα, τόν λυτρωτήν ομού καί Σωτήρά μου.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Δι' αγάπησιν Οικτίρμον τής σής εικόνος, επί Σταυρού σου έστης, καί ετάκησαν έθνη, σύ γάρ εί φιλάνθρωπε, ισχύς μου καί ύμνησις.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως τρυγόνα σε το έαρ τής αληθείας, παναληθέσι λόγοις, προμηνύουσαν κόσμω, γνόντες μακαρίζομεν, αοίδιμε Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Συντριβέντα με τού πλάνου ταίς επηρείαις, τής Παλαιάς μεσίτης, καί τής Νέας υπάρχων, όλον ανακαίνισον, πρεσβείαις σου Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τήν έρημον οικήσας αμεμπτω βίω, ερημωμένον πάση, παραβάσει τόν νούν μου, θείαις ανακαίνισον, πρεσβείαις σου Πρόδρομε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιλασμός ημίν καί λύτρωσις εγνωρίσθη, ο σός Υιός Παρθένε, όν ικέτευε σώσαι, τούς εν κατανύξει σε, ψυχής μακαρίζοντας.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Ανάτειλόν μοι Κύριε, τό φώς τών προσταγμάτων σου, ότι πρός σέ Χριστέ, τό πνεύμά μου, ορθρίζει καί υμνεί σε, σύ γάρ πέλεις μου Θεός, καί πρός σε κατέφυγον, τής ειρήνης Βασιλεύ.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ραθύμως διανύσαντα, τόν βίον τόν φθειρόμενον, καί ταίς απάταις σκοτιζόμενον, τού πλάνου καθ' εκάστην, Ιησού οικτείρησον, καί πρός φώς οδήγησον, μετανοίας καί ζωής.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υψώθη η καρδία μου, υποβολαίς τού όφεως, καί κατηνέχθην πτώμα μέγιστον, η τών κατερραγμένων, Ιησού ανόρθωσις, επίστρεψον σώσόν με, διά πλήθος οικτιρμών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σταγόσι κατεσβέσατε, αιμάτων τήν πολύθεον, τής πλάνης κάμινον μακάριοι, καί όμβροις ιαμάτων, φλογμόν κατεπαύσατε, παθημάτων πάντοτε, τού Σωτήρος Αθληταί.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιστάμενοι πρό βήματος, καί μάστιξι ξεόμενοι, καί κεφαλάς αποτεμνόμενοι, καί πλήθει ομιλούντες, χαλεπών κολάσεων, ακλινείς εμείνατε, επινεύσει θεϊκή.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ανάτειλόν μοι Δέσποινα, ακτίνα τού ελέους σου, τώ εν τώ σκότει τών πταισμάτων μου, υπάρχοντι Παρθένε, καί πρός φώς οδήγησον, μετανοίας Άχραντε, ίνα πίστει σε υμνώ.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόν φωτισμόν σου Κύριε, κατάπεμψον ημίν, καί τής αχλύος ημάς τών πταισμάτων λύσον αγαθέ, τήν σήν ειρήνην ουρανόθεν δωρούμενος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ερημικοίς με άνθραξι, παθών επαγωγαίς, ερήμου θρέμμα, πυρούμενον δρόσω, σού τών πρεσβειών, τής τούτων βλάβης, διατήρησον άτρωτον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Υπό τής σής βαπτίζεται, αγίας δεξιάς, Πατρός η θεία, παμμάκαρ δεξιά, σώζουσα ημάς ταίς σαίς πρεσβείαις, από πάσης στενώσεως.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Καταφυγήν σε Πρόδρομε, καί σκέπην κραταιάν, καί μέγα τείχος, πάς κόσμος σε έχει, λύτρωσαι ημάς ταίς σαίς πρεσβείαις, τών δεινών περιστάσεων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν καλλονήν ηγάπησε, Θεός σε Ιακώβ, Παρθένε Κόρη, επικαλλωπίζων πάντας διά σού αμαυρωθέντας, παραβάσει τό πρότερον.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Εν πελάγει τού βίου, ταίς πράξεσί μου κατήλθον εις βυθόν, αλλ' ως εκ κήτους Ιωνάς, ούτω βοώ σοι. Εκ βυθού τών κακών με ανάγαγε δέομαι, Υιέ τού Θεού καί Λόγε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νυσταγμώ αμελείας, κατεβαρύνθην ο τάλας τήν ψυχήν, καί αμαρτίας ύπνω κατηνέχθην, μετανοίας πρός φώς με εξέγειρον Κύριε, καί τή σή ευσπλαγχνία σώσον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Πώς επτώθην ο τάλας; πώς εμακρύνθην Θεού τού αγαθού, πώς ου λαμβάνω εν αισθήσει, τό φρικτόν κριτήριον εκείνο, εν ώ μέλλω κρίνεσθαι; Ποιητά μου, οι κτείρησόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λύρα ώφθητε όντως, αναφωνούσα μέλος σωτήριον αεί, καί καθηδύνουσα πιστών καρδίας, καί τήν μέθην τής πλάνης, τελείως διώκετε, Αθληταί κατηγλαϊσμένοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπερβάντες τούς όρους, τούς ανθρωπίνους οι Μάρτυρες Χριστού, τή πρός τόν Κτίστην ανανεύσει θεϊκή, τών βασάνων τούς άθλους, υπέφερον χαίροντες, ως εν σώματι αλλοτρίω.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παναγία Παρθένε, προστασία απάντων τών πιστών, πρόστηθι ρύσαί με απειλής, καί σκότους, τού φρικτού κριτηρίου, εν ώρα τής κρίσεως, ίνα πίστει αεί υμνώ σε.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Ήλθον εις τά βάθη τής θαλάσσης, καί κατεπόντισέ με, καταιγίς πολλών αμαρτημάτων, αλλ' ο Θεός, εκ φθοράς ανάγαγε, τήν ζωήν μου ως φιλάνθρωπος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίστασο βαπτίζων εν τοίς ρείθροις, τόν αμαρτίας πάντων, τών ανθρώπων αίροντα Δεσπότην, όν δυσωπείν μή ελλείπης Πρόδρομε, οικτειρήσαι τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κήρυξ ανεδείχθης μετανοίας, εν ή συντήρησόν μου, τήν καρδίαν κατεσπιλωμένην, ταίς βλαβεραίς αμαρτίαις Πρόδρομε, καί ανάνευσιν μή έχουσαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηχήσας ερήμοις εν αβάτοις, ψυχαίς τού Λόγου μάκαρ, τήν επίβασιν ελευσομένην, όθεν φωναίς ασιγήτοις άπασα, Εκκλησία μακαρίζει σε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου διετράνωσαν εικόνες, τήν σήν φρικτήν λοχείαν, Θεονύμφευτε, ών τάς εκβάσεις, ημείς νυνί καθορώντες Δέσποινα, επαξίως σέ δοξάζομεν.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Τή εικόνι τή χρυσή, μή προσκυνήσαντες Παίδες Αβραμιαίοι, εδοκιμάζοντο, ώσπερ χρυσός εν χωνευτηρίω, εν καμίνω γάρ πυρός, ως εν θαλάμω φωτεινώ, εχόρευον βοώντες. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νέον βρέφος οραθείς, τής παλαιάς καταδίκης, λυτρούσαι κόσμον Χριστέ, ως εύσπλαγχνος, διό βοώ. Πεπαλαιωμένον, αμαρτίαις με πολλαίς, καινοποίησον Σωτήρ, καί σώσόν με βοώντα. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο ποτέ τόν Μανασσήν, μετανοήσαντα σώσας, ο οικτειρήσας Πόρνην δακρύσασαν, ο τόν Ληστήν λόγω δικαιώσας, τόν πολλά καί χαλεπά, ημαρτηκότα σοι Σωτήρ, καμέ βοώντα δέξαι. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ναυαγίου χαλεπού, πολυθεϊας κρατούντος τήν οικουμένην, νηϊ χρησάμενοι τής ευσεβείας οι Αθλοφόροι, κυβερνήσει τού Χριστού, πρός λιμένα τής ζωής, απέπλευσαν βοώντες. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λαμπρυνόμενοι σαφώς, ώσπερ χρυσός εν χωνεία, εν ταίς βασάνοις εδοκιμάζοντο οι Αθληταί, αποδεδειγμένοι εκσφραγίσματα σεπτά, παθημάτων τού Χριστού, ταμείοις ουρανίοις, εν αφθαρσία πολλή εθησαυρίσθησαν νύν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν Σωτήρα καί Θεόν, καί Λυτρωτήν καί Δεσπότην, σαρκί τεκούσα, Πάναγνε Δέσποινα, τούτον αεί Άχραντε δυσώπει, όπως λύσιν τών δεινών, καί πολλών αμαρτιών, τήν άφεσιν λαβόντες, υμνολογώμεν αυτού τούς υπέρ νούν οικτιρμούς.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Αβραμιαίοι ποτέ, εν Βαβυλώνι Παίδες, καμίνου φλόγα κατεπάτησαν, εν ύμνοις κραυγάζοντες, ο τών Πατέρων Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μείζων παντός γεννητού, αποδειχθείς Προφήτα Θεού, μεγάλως αμαρτόντα με, μεγίστη πρεσβεία σου, φλογός μεγίστης ρύσαι, όπως σε μακαρίζω.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άκαρπος ώφθην συκή, καί τήν τομήν πτοούμαι, βελτίωσόν με μεσιτεία σου, καί έγκαρπον ποίησον, όπως σε μακαρίζω, Πρόδρομε τού Σωτήρος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κοίμισον πάσαν εχθρού, εγειρομένην βλάβην, κατά τών πίστει προστρεχόντων σοι, αγρύπνοις πρεσβείαις σου, τού Λυτρωτού τών όλων, Πρόδρομε Ιωάννη.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Απαγωγής πονηράς, καί προνομής Παρθένε, καί τής δουλείας τού αλάστορος, τούς δούλους σου φύλαττε, τούς σέ ψυχή καί γλώσση, αεί δοξολογούντας.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Εν πυρί φλογός παρίστανται, σοί Χερουβείμ, Σεραφείμ Κύριε, καί πάσα κτίσις ύμνον άδει σοι τερπνόν. Υμνείτε, ευλογείτε, καί υπερυψούτε, Χριστόν τόν μόνον Δημιουργόν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ουκ ενέμεινα τώ φόβω σου, ου τών σών εντολών ήκουσα, τό θέλημά σου ουκ εποίησα ποτέ, τί γένωμαι ο τάλας; φιλάνθρωπος υπάρχων, οικτείρησόν με μόνε Σωτήρ, καί μή με απορρίψης.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Γεωργέ καλών, τού φόβου σου, τή δρεπάνη, βοώ έκτιλον, προρρίζους πάντας ακανθώδεις λογισμούς, ψυχής μου τής αθλίας, καί σπόρω μετανοίας, βλαστάνειν σωτηρίας Χριστέ, αξίωσόν με στάχυν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επλατύνθησαν στενούμενοι, εν βασάνοις πολλαίς, χάριτι οι Αθλοφόροι, καί εστένωσαν εχθρού, Οδούς βαράθρων πλήρεις, καί νύν καθοδηγούσιν, ημάς πρός τάς οδούς τού Θεού, εν πίστει καί αγάπη.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εναυάγησεν ο δόλιος, εμπεσών εις βυθόν Μάρτυρες, τής καρτερίας καί αθλήσεως υμών, καί κείται υπό πάντων γελώμενος ο άφρων, υμείς δέ τής νίκης αεί, τοίς στεφάνοις έγκοσμείσθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η κοιλία σου Πανάμωμε, θημωνία σεπτής άλωνος, εδείχθη κόσμω, σίτον φέρουσα ζωής, τόν τρέφοντα τά πάντα, διό σε ως αιτίαν, απάντων τών καλών, οι πιστοί συμφώνως ανυμνούμεν.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Λυτρωτά τού παντός Παντοδύναμε, τούς εν μέσω φλογός ευσεβήσαντας, συγκαταβάς εδρόσισας, καί εδίδαξας μέλπειν, Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ραθυμίας με ύπνω κρατούμενον, καί ομίχλη κακίας σκοτούμενον, φωτιστικαίς πρεσβείαις σου, επανόρθου καί δίδου, ως εν ημέρα αρετών ευσχημόνως πορεύεσθαι.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πειρασμών με χειμάζει κλυδώνιον, καί παθών καταιγίς συνταράσσει με, χείρά μοι δίδου Πρόδρομε, εμβιβάζων πρός όρμον, τής μετανοίας, τής ψυχής μου τό σκάφος πρεσβείαις σου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τόν αίροντα κόσμου τά πταίσματα, ποταμίοις βαπτίσας εν ύδασι, τήν τών κακών μου άβυσσον, αποξήρανον ρείθροις τών πρεσβειών σου, Ιωάννη μακάριε Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Θεωρήσας τό Πνεύμα τό άγιον, ενωτίσθης φωνής τού Γεννήτορος, προσμαρτυρούσης Πρόδρομε, υπό σού τώ αρρήτως, βαπτιζομένω Ιησού, όν δυσώπει σωθήναι ημάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως πηγή τής ημών αναπλάσεως, συντριβέντα με όλον ανάπλασον, ταίς προσβολαίς τού όφεως, όπως πίστει καί πόθω, σέ μακαρίζω, Θεοτόκε Παρθένε Πανύμνητε.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, καθείλε γάρ δυνάστας από θρόνων, καί ύψωσε ταπεινούς, ο Θεός τού Ισραήλ, εν οίς επεσκέψατο ημάς, Ανατολή εξ ύψους, καί κατηύθυνεν ημάς εις οδόν ειρήνης.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού ηνεώχθη ο νυμφών ο μυστικός, οι φρόνιμοι κοσμούσι τάς λαμπάδας, ελαίω τών αρετών, καί εισέρχον απόθου τόν ύπνον ώ ται φαιδροί, ψυχή, τής ραθυμίας όπως, συνεισέλθης τώ Χριστώ, λαμπαδηφορούσα.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως πόρνη κατέχω σου τούς πόδας νοητώς, καί δάκρυσιν εκπλύνω τούτους Λόγε, απόπλυνόν με Σωτήρ, τού βορβόρου τών παθών. Η πίστις σου σέσωκε σε, νύν καμοί υποφωνήσας, όπως σου τήν άμετρον, υμνώ ευσπλαγχνίαν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σκιρτώση καρδία, γηθομένη τε ψυχή, οι Μάρτυρες τά άνω κατοικούσι, τά στίγματα τού Χριστού, ώσπερ κόσμον ευρεπή αεί κεκτημένοι, καί ημίν, ειρήνην εξαιτούσι, καί δεινών απαλλαγήν, καί πταισμάτων λύσιν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηγίασται άπας τόπος, θείοι Αθληταί, τά λείψανα υμών καθάπερ άλλην, ο Ισραήλ κιβωτόν, κεκτημένος εν δεινοίς, αγάλλεται δέ ο ουρανός, μετά τών Ασωμάτων, τάς ψυχάς μακάριοι, υμών κεκτημένος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φιλάγαθε Κόρη τόν φιλάγαθον Θεόν, κυήσασα, αγάθυνον βοώ σοι, κεκακωμένην δεινώς, τήν αθλίαν μου ψυχήν, τοίς πάθεσι καί ταίς πονηραίς, επιβουλαίς τού πλάνου, ίνα πίστει σε υμνώ, τήν ελπίδα πάντων.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Εύα μέν τώ τής παρακοής νοσήματι, τήν κατάραν εισωκίσατο, σύ δέ παρθένε Θεοτόκε, τώ τής κυοφορίας βλαστήματι, τώ κόσμω τήν ευλογίαν εξήνθησας, όθεν σε πάντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ισχύς μου καί ύμνησις Χριστός ο Κύριος, όν δυσώπει μάκαρ Πρόδρομε, κατά παθών με ενισχύσαι, καί πάσης προσβολής τού αλάστορος, τό θείον εργαζόμενον θέλημα, όπως υμνώ σε ευοδούμενος.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ωραία τρυγών καί χελιδών ηδύλαλος, ανεδείχθης θείε Πρόδρομε, έαρ μηνύουσα τό θείον, Χριστόν, όν εκδυσώπει χειμώνός με, ρυσθήναι ψυχοφθόρου καί κλύδωνος, τής αμαρτίας ικετεύω σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σκιρτήσας νηδύϊ τής μητρός εμήνυσας, εκ Παρθένου τόν εκλάμψαντα, τούτον ικέτευε, σαρκός μου, σκιρτήματα νεκρώσαι νεκρούντά με, πληρώσαί τε χαράς τήν καρδίαν μου, όπως υμνώ σε θείε Πρόδρομε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Η κρίσις ανίλεως ψυχή τοίς έλεος, μή ποιούσιν, όρα πρόσεχε, έλαιον λάβε τήν λαμπάδα, δυνάμενον τηρείν σου ακοίμητον, εγγίζει ο Νυμφίος, γρηγόρησον, μή εσβεσμένην σχής προαίρεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φιλάγαθον τέξασα Θεόν φιλάγαθε, Θεοτόκε τούτον αίτησαι, πάσης με ρύσασθαι κακίας, καί αυτού καρδιώσαι τώ έρωτι, σαρκός ηδυπαθείας Πανμισήσαντα, όπως υμνώ σε την ύμνητον.

Απόστιχα τών Αίνων

Κατανυκτικά

Πρόβατόν ειμι τής λογικής σου ποίμνης, καί πρός σέ καταφεύγω, τόν Ποιμένα τόν καλόν. Ζήτησόν με τόν πλανηθέντα ο Θεός, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Ζάλη αμαρτημάτων περιεχει με Σωτήρ, καί μή φέρων τόν κλύδωνα, σοί προσπίπτω τώ μόνω Κυβερνήτη, ως τώ Πέτρω τήν χείρά μοι έκτεινον, τής φιλανθρωπίας σου, καί σώσόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Αγγέλων συμμέτοχοι, γεγόνατε άγιοι Μάρτυρες, εν σταδίω τόν Χριστόν ανδρείως κηρύξαντες, πάντα γάρ τά εν κόσμω κατελίπατε τερπνά, ως ανύπαρκτα, τήν πίστιν δέ ως άγκυραν ασφαλή εκρατήσατε, όθεν καί τήν πλάνην, απελάσαντες, πηγάζετε τοίς πιστοίς ιαμάτων χαρίσματα, απαύστως πρεσβεύοντες, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε Παντάνασσα, τών Ορθοδόξων τό καύχημα, αιρετικών τά φρυάγματα, καί τά πρόσωπα καταίσχυνον, τών μή προσκυνούντων, μηδέ τιμώντων, Πάναγνε, τήν σεβάσμιον εικόνα σου.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά ξύλου ο Αδάμ, Παραδείσου γέγονεν άποικος, δια ξύλου δέ Σταυρού, ο Ληστής Παράδεισον ώκησεν, ο μέν γάρ γευσάμενος, εντολήν ηθέτησε τού ποιήσαντος, ο δέ συσταυρούμενος, Θεόν ωμολόγησε τόν κρυπτόμενον. Μνησθητί μου βοών, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Ο τού Πέτρου τόν κλαυθμόν, καί Πόρνης Λόγε τά δάκρυα, της προσδεξάμενος Χριστέ, καί τόν Τελώνην μόνον στενάξαντα, οικτείρας ως εύσπλαγχνος, καί εμέ προσπίπτοντα καί αιτούμενον, πταισμάτων συγχώρησιν, δοθήναί μοι Κύριε υπεράγαθε, λύτρωσαι τής εκεί, γεέννης ως εύσπλαγχνος.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Τής στειρώσεως δεσμά, διαλύσας μέγιστε Πρόδρομε, τήν ακαρπίαν τής εμής, ταπεινής καρδίας διάλυσον, καί φέρειν ευόδωσον, εναρέτους πράξεις τή μεσιτεία σου, δι' ών απολήψομαι, ζωήν τήν αδάπανον, ανακράζων Χριστώ. Μνήσθητί μου Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μαρτυρικά

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Συντριβόμενοι ποιναίς, καί θηρσίν αγρίοις διδόμενοι, καί τεμνόμενοι δεινώς, καί εις βυθόν θαλάσσης ριπτόμενοι, πυρί δαπανώμενοι, καί ωμοτάτη κρίσει καταξεόμενοι, Θεόν ουκ ηρνήσασθε, παρ' ού ημίν Μάρτυρες εξαιτήσασθε, ειρήνην καί φωτισμόν καί μέγα έλεος.

Δόξα...

Ανακαθάραντες τόν νούν, τή Τριάδι πάντες βοήσωμεν. Πάτερ, Υιέ μονογενές, Πνεύμα άγιον καί Ομότιμον, τούς δούλους σου φύλαττε, τούς ειλικρινεί σοι πόθω λατρεύον τας, μιά τή θεότητι, Βασιλεία δόξη τε, καί κραυγάζοντας. Μνήσθητι καί ημών, εν τή Βασιλεία σου.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόν συνάναρχον Πατρί, καί Αγίω Πνεύματι σύνθρονον, υπεδέξω εν γαστρί, καί υπέρ νούν καί λόγον εκύησας, γενόμενον άνθρωπον, επ' ευεργεσία τής ανθρωπότητος, Μαρία Θεόνυμφε, χωρίον ευρύχωρον τού Θεού ημών, όν αίτησαι εκτενώς, σώζεσθαι τούς δούλους σου.