Στιχηρά Προσόμοια τών Αποστόλων

Ήχος δ'

Ως γενναίον εν μάρτυσιν

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Στερροτάτω φρονήματι, στρατευσάμενοι ένδοξοι, κατά τού αλάστορος παρετάξασθε, τή πανοπλία τού Πνεύματος, γενναίως φραξάμενοι, καί τήν άπασαν ισχύν, τών δαιμόνων ολέσαντες, αφηρπάσατε, τάς ψυχάς τών ανθρώπων, ώσπερ σκύλα, διά τούτο εις αιώνας, υμάς τιμώμεν Απόστολοι.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Σταυροτύπως απλώσασα, τήν σαγήνην τής Πίστεως, δωδεκάς η θεία τών Αποστόλων σου, πάντα τά έθνη εζώγρησε, Χριστέ πρός επίγνωσιν, καί θαλάσσας αλμυράς, τών παθών απεξήρανε, διά τούτό σε, δυσωπώ, τού βυθού με τών πταισμάτων, ανακάλεσαι ταίς τούτων, πανευπροσδέκτοις δεήσεσι.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Δωδεκάς η θεόλεκτος, Αποστόλων καί πάντιμος, ευφημείσθω σήμερον θείοις άσμασι, Πέτρος καί Παύλος Ιάκωβος, Λουκάς Ιωάννης τε, καί Ματθα ιος καί θωμάς, Μάρκος Σίμων καί Φίλιππος, καί ο ένδοξος, νύν Ανδρέας τιμάσθω, σύν τώ θείω, καί σοφώ Βαρθολομαίω, καί τοίς λοιποίς εβδομήκοντα.

Έτερα τού Αγίου Νικολάου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Μύρω θείω σε έχρισε, θεία χάρις τού Πνεύματος, Μύρων προεδρεύσαντα καί μυρίσαντα, ταίς αρεταίς ιερώτατε, τού κόσμου τά πέρατα, ηδυπνόοις σου ευχαίς, τά δυσώδη διώκοντα, πάθη πάντοτε, διά τούτό σε πίστει ευφημούμεν, καί τήν μνήμην σου τελούμεν, τήν παναγίαν Νικόλαε.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Ως λαμπτήρά σε άδυτον, ως φωστήρα παγκόσμιον, εν τώ στερεώματι αναλάμψαντα, τής Εκκλησίας Νικόλαε, καί κόσμον φωτίσαντα, καί κινδύνων χαλεπών, τήν αχλύν απελαύνοντα, καί εξαίροντα, αθυμίας χειμώνα, καί γαλήνην, εργασάμενον βαθείαν, χρεωστικώς μακαρίζομεν.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Καί παρών καί φαινόμενος, εν Ονείροις Νικόλαε, τούς αδίκως μέλλοντας θνήσκειν έσωσας, ως συμπαθής, ως φιλάγαθος, ως ρύστης θερμότατος, ως προστάτης αληθής, τών πιστώς εξαιτούντων σου, τήν αντίληψιν, ιερώτατε Πάτερ, τών Αγγέλων, συμπολίτα τών οσίων, καί Προφητών ισοστάσιε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Η Θεόν τόν αχώρητον, εν γαστρί σου χωρήσασα, φιλανθρώπως άνθρωπον χρηματίσαντα, καί τό ημέτερον φύραμα, εκ σού προσλαβόμενον, καί Θεώσαντα σαφώς, μή παρίδης με Πάναγνε, νύν θλιβόμενον, αλλ' οικτείρησον τάχει, καί παντοίας, δυσμενείας τεκαί βλάβης, τού πονηρού ελευθέρωσον.

Απόστιχα Αποστολικά

Τών Αποστόλων τόν χορόν, Πνεύματι αγίω εφώτισας Χριστέ, καί ημών τόν ρύπον τής αμαρτίας, δι' αυτών απόπλυνον ο Θεός, καί ελέησον ημάς.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Τούς αγραμμάτους Μαθητάς, τό Πνεύμα τό Άγιον παιδευτάς ανέδειξε, Χριστέ ο Θεός, καί τή πολυφθόγγω αρμονία τών γλωσσών, τήν πλάνην κατήργησεν, ως παντοδύναμος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Ιερεία έμψυχα, ολοκαυτώματα λογικά, Μάρτυρες Κυρίου, θύματα τέλεια Θεού, Θεόν γινώσκοντα, καί Θεώ γινωσκόμενα, πρόβατα, ών η μάνδρα, λύκοις ανεπίβατος, πρεσβεύσατε καί ημάς, συμποιμανθήναι υμίν, επί ύδατος αναπαύσεως.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ρύσαι ημάς εκ τών αναγκών ημών, Μήτηρ Χριστού τού Θεού, η τεκούσα τόν τών όλων Ποιητήν, ίνα πάντες κράζωμέν σοι, Χαίρε η μόνη προστασία τών ψυχών ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος δ'

Οι τών Αποστόλων πρωτόθρονοι, καί τής οικουμένης διδάσκαλοι, τώ Δεσπότη τών όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τή οικουμένη δωρήσασθαι, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Ταχύ προκατάλαβε

Φωστήρας εις τά πέρατα, τούς Μαθητάς σου Χριστέ, ανέδειξας εκλάμποντας, εν τώ κηρύγματι, ψυχάς καταυγάζοντας, πλάνην τήν τών ειδώλων, δι' αυτών αμαυρώσας, δόγμασιν ευσεβείας, καταλάμψας τόν κόσμον. Αυτών ταίς ικεσίαις, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Ταχύ δέξαι Δέσποινα, τάς ικεσίας ημών, καί ταύτας προσάγαγε, τώ σώ Υιώ καί Θεώ, Κυρία Πανάχραντε, λύσον τάς περιστάσεις, τών εις σέ προστρεχόντων, σκέδασον τάς ενέδρας, καί τά θράση Παρθένε, τών νύν εφοπλιζομένων, κατά τών δούλων σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ταχύ προκατάλαβε

Εις πάσαν διέδραμεν, υμών ο φθόγγος τήν γήν, καί πλάνης εμώρανε, σοφίαν άσοφον, Απόστολοι ένδοξοι, είλκυσε τούς ανθρώπους, εκ βυθού τής απάτης, έδειξε δέ τοίς πάσι, σωτηρίας τήν τρίβον, διό νύν επαξίως, υμάς μακαρίζομεν.

Τής πίστεως κήρυκας, τούς μαθητάς σου Σωτήρ, τώ κόσμω ανέδειξας, καθοδηγών δι' αυτών, τά έθνη πρός γνώσίν σου, λόγων γάρ ταίς ακτίσι, κατεφώτισαν πάντας, σπόρον τής ευσεβείας, κατασπείραντες όντως. Αυτών ταίς ικεσίαις, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Επάκουσον Δέσποινα, εκ κατωδύνου ψυχής, βοώντος τού δούλου σου, καί τών πολλών μου κακών, παράσχου μοι άφεσιν, σέ γάρ έχω προστάτιν, εν νυκτί καί ημέρα, λύτρωσαι Θεοτόκε, τού πυρός τής γεέννης, καί στήσον εκ δεξιών με, τού σού Υιού καί Θεού.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα

Ταχύ προκατάλαβε

Ταχύ προκατάλαβε, πάτερ Νικόλαε, καί σώσον τούς δούλους σου, επερχομένων ημίν, κινδύνων καί θλίψεων, έχεις γάρ πρός τόν Κτίστην, καί Θεόν παρρησίαν, πάρεσο ούν εν τάχει, τοίς πιστώς σε καλούσι, τήν σήν νύν προστασίαν, καί σκέπην δωρούμενος.

Μαρτυρικόν

Οι μάρτυρές σου Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση, αυτών ταίς ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότι πάντων υπάρχεις τών ποιημάτων υπερτέρα, ανυμνείν σε αξίως, μή ευπορούντες Θεοτόκε, δωρεάν αιτούμέν σε, ελέησον ημάς.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων

Ωδή α' Ήχος δ'

Ο Ειρμός

Θαλάσσης, τό ερυθραίον πέλαγος, αβρόχοις ίχνεσιν, ο παλαιός πεζεύσας Ισραήλ, σταυροτύποις Μωσέως χερσί, τού Αμαλήκ τήν δύναμιν, εν τή ερήμω ετροπώσατο.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τά θεία, τού Παρακλήτου όργανα, καθυφηγούμενα, τούτου ταίς θείαις πάντοτε πνοαίς, εμελώδησαν μέλος ημίν, ως αληθώς σωτήριον, οι ευκλεείς Χριστού Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν κλίνη, τής ραθυμίας κείμενον, καί τή πρός θάνατον, τής αμαρτίας νόσω τήν ψυχήν, χαλεπώς εκτηκόμενον, επισκοπής με ένδοξοι, Χριστού αυτόπται αξιώσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι λόγω, τήν αλογίαν λύσαντες, εθνών Απόστολοι, τήν εξ αλόγων πράξεων δεινώς, σκοτισθείσαν καρδίαν μου, τού Παρακλήτου χάριτι, φωταγωγήσατε Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένος, μετά τόν τόκον άφθορος, διαμεμένηκας, τόν δι' ημάς οφθέντα επί γής, υπέρ λόγον κυήσασα, όν εκτενώς ικέτευε, φωταγωγήσαι τάς ψυχάς ημών.

Κανών τού Αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχίς

Τέταρτος ούτος εις Νικόλαον κρότος. Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Τριστάτας κραταιούς, ο τεχθείς εκ παρθένου, απαθείας εν βυθώ, ψυχής τό τριμερές, καταπόντισον δέομαι, όπως σοι ως εν τυμπάνω τή νεκρώσει τού σώματος, επινίκιον άσω μελώδημα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τήν άλυπον ζωήν, κληρωσάμενος μάκαρ, καί χαράς πνευματικής, πληρούμενος αεί, πάσαν λύπην απέλασον, δέομαι εκ τής ψυχής μου, όπως χαίρων δοξάζω σε, ιερώτατε Πάτερ Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ετέθης αρετών, υψηλών εν λυχνία, ώσπερ λύχνος δαδουχών, καρδίας τών πιστών, Ιεράρχα Νικόλαε, όθεν πίστει δυσωπώ σε, φωτοβόλοις πρεσβείαις σου, τής ψυχής μου τό σκότος απέλασον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τού βίου τού φθαρτού, νύν τό πέλαγος πλέων, πειρασμών παντοδαπών, πληρούμενον σοφέ, επί σέ καταφεύγω βοών. Εύροιμί σε κυβερνήτην, ειςγαλήνην μετάγοντα, τό κλυδώνιον θείαις πρεσβείαις σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ακοίμητον αγνή, κεκτημένη πρεσβείαν, κατακοίμησον ημών, τά πάθη τής ψυχής, ιεραίς μεσιτείαις σου, θείαν καί σωτηριώδη, δωρουμένη εγρήγορσιν, πρός Θεού θελημάτων εκπλήρωσιν.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ευφραίνεται επί σοί, η Εκκλησία σου Χριστέ κράζουσα. Σύ μοι ισχύς Κύριε, καί καταφυγή καί στερέωμα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν πόλιν σου ο Θεός, τών λογικών σου ποταμών ρεύματα, τών μαθητών Δέσποτα, αγιαστικώς κατευφραίνουσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πολίται τών ουρανών, συλλειτουργοί τών νοερών Τάξεων, πανευκλεείς Απόστολοι, πάσης ημάς θλίψεως ρύσασθε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο στερεώσας Χριστέ, τούς λογικούς σου ουρανούς στήριξον, τούτων ευχαίς εν πέτρα με, σού τών θελημάτων, ως εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως μήτηρ σε δυσωπεί, σύν τώ χορώ τών Μαθητών Κύριε, η σέ αγνώς τέξασα, δώρησαι ημίν τά ελέησου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ουκ εν σοφία, καί δυνάμει καί πλούτω καυχώμεθα, αλλ' εν σοί τή τού Πατρός, ενυποστάτω σοφία Χριστέ, ου γάρ εστιν Άγιος, πλήν σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρομφαία ώφθης, πολεμίους εχθρούς κατασφάττουσα, ών συντήρησον ημάς, τής επηρείας απήμονας, πράττοντας Νικόλαε, τό θείον βούλημα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τήν συντριβήν μου, τής ψυχης Ιεράρχα θεράπευσον, ο συντρίψας τού εχθρού, τάς πανουργίας καί ένεδρα, όπως ως προστάτην μου, πίστει γεραίρω σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο καταλύσας, τής Αρτέμιδος άψυχα ξόανα, τού νοός μου εμπαθή, ινδάλματα εξαφάνισον, θείαις μεσιτείαις σου, Πάτερ Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ προστασίαν, Παναγία Παρθένε κεκτήμεθα, μεταποίησον ημών, εις χαρμονήν τήν κατήφειαν, καί θλίψεως λύτρωσαι, γεννώσης θάνατον.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Επαρθέντα σε ιδούσα η Εκκλησία, επί Σταυρού τόν Ήλιον τής δικαιοσύνης, έστη εν τή τάξει αυτής, εικότως κραυγάζουσα. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επεβίβασας εις θάλασσαν σού τούς ίππους, τούς εκλεκτούς φιλάνθρωπε, τής κακοπιστίας, ύδατα ταράσσοντας, καί πάσι τήν γνώσίν σου, τήν αληθινήν καταγγέλλοντας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι αστέρες οι φαιδρύναντες ευσεβεία, τό νοητόν στερέωμα, τό τής Εκκλησίας, ένδοξοι Απόστολοι, νυκτός εξ αγνοίας με, καί παραπτωμάτων λυτρώσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αναδειχθέντες ως βέλη ηκονημένα, τού δυσμενούς Απόστολοι τά πεπυρωμένα, βέλη τής κακίας αυτού, νυνί κατασβέσατε, καί τόν λογισμόν μου στηρίξατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν ψυχήν μου φαρμαχθείσαν τοίς ιοβόλοις, τών εναντίων δήγμασι, δραστικώ φαρμάκω, πρεσβειών θεράπευσον, Χριστέ τής τεκούσης σε, καί τών ιερών Αποστόλων σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ο καθήμενος εν δόξη, επί θρόνου θεότητος, εν νεφέλη κούφη, ήλθεν Ιησούς ο υπέρθεος, τή ακηράτω παλάμη καί διέσωσε, τούς κραυγάζοντας, δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο περίδοξός σου βίος, πανταχού σε περίδοξον, θαυμασίοις θείοις, κατακλεϊζόμενον έδειξεν, Ιεραρχών ωραιότης, πάντων καύχημα, τών τιμώντων σε, χαρμονικοίς μελωδήμασιν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Υψηλής επί καθέδρας, τόν Θεόν μάκαρ ήνεσας, ταπεινοφροσύνης, θείαις εξαστράπτων φαιδρότησιν, ής εν μεθέξει γενέσθαι ημάς ποίησον, ευπροσδέκτοις σου, Πάτερ σοφέ παρακλήσεσι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τούς αδίκως αγομένους, ελυτρώσω εις θάνατον, ζήλω θείω Πάτερ, ιεροπρεπώς πυρακτούμενος, διό βοώμεν, Ωσαύτως εξελού ημάς, πειρασμών θανατούντων, δεινώς τήν διάνοιαν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ουρανόν περιπολεύων, χαρμοσύνως Νικόλαε, αοράτως Πάτερ, πάντων τών καλούντων σε πάρεσο, επικουφίζων τάς νόσους τών ψυχών ημών, καί ανάψυξιν θεοπρεπώς παρεχόμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Στρατηγίαι τών αγγέλων, καταπλήττονται Πάναγνε, ανυμνολογούσαι, μέγεθος τής θείας λοχείας σου, μεθ' ών δυσώπει Παρθένε, πάντας σώζεσθαι, τούς εν πίστει σε, ειλικρινεί μακαρίζοντας.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Σύ Κύριέ μου φώς, εις τόν κόσμον ελήλυθας, φώς άγιον επιστρέφον, εκ ζοφώδους αγνοίας, τούς πίστει ανυμνούντάς σε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αμπέλου τής ζωής, οι κυπρίζοντες βότρυες, επότισαν πάντας οίνον, νοητής ευφροσύνης, οι ένδοξοι Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πρός φώς τών εντολών, τού Θεού οδηγήσατε, Απόστολοι τούς, εν εν σκότει, ψυχικής ραθυμίας, αφρόνως ενυπάρχοντας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λυτρώσασθε ημάς, ψυχικών παραπτώσεων, καί κρίσεως τής μελλούσης, καί φθοράς καί κινδύνων, Απόστολοι μακάριοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σώσόν με ο Θεός, ως φιλάνθρωπος σώσόν με, δεήσεσι τής αφράστως, σε τεκούσης καί πάντων, τών θείων Αποστόλων σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ασεβείς ουκ όψονται, τήν δόξαν σου Χριστέ, αλλ' ημείς σε μονογενές, πατρικής απαύγασμα, δόξης θεότητος, εκ νυκτός ορθρίζοντες, ανυμνούμέν σε φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Έδυσας ως ήλιος, θανών Πάτερ σοφέ, καί ανέτειλας εις Χριστόν, σελασφόροις λάμψεσι τών θαυμασίων σου, καταυγάζων άπασαν, τήν υφήλιον Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιερέ Νικόλαε, επάκουσον ημών, εν ημέρα επαγωγής, πειρασμών καί θλίψεων, πάσαν δυσχέρειαν, κατευνάζων χάριτι, τού εν σοί οικούντος Πνεύματος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συντριβείς τοίς πάθεσι, τού βίου τήν ψυχήν, εις βοήθειάν σε καλώ, ιερέ Νικόλαε, σπεύσον καί δίδου μοι, τήν τελείαν ίασιν, δυσωπών τόν Υπεράγαθον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοεροίς τοίς όμμασι, Παρθένε σέ ορών, Ησαϊας αναβοά. Ιδού μέλλει τίκτεσθαι, Κόρης θεόπαιδος, Ιησούς ο Κύριος, εις ανθρώπων αναγέννησιν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Θύσω σοι, μετά φωνής αινέσεως Κύριε, η Εκκλησία βοά σοι, εκ δαιμόνων λύθρου κεκαθαρμένη, τώ δι' οίκτον, εκ τής πλευράς σου ρεύσαντι αίματι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ποιμένος, τού καλού τά θεόλεκτα πρόβατα, διασπαρέντα εν κόσμω, τήν τών λύκων πάσαν θηριωδίαν, εις προβάτων, ημερότητα πίστει μετέβαλον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τού θείου, παραδείσου τά δένδρα τά εύκαρπα, τής παναθλίας ψυχής μου, πάσαν ακαρπίαν εις ευκαρπίαν, εναρέτου, μεταγάγετε γνώμης Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ετρώθην, ηδονής τή ρομφαία καί τέθνηκα, οι πρός Χριστού δεδεγμένοι, ανιστάν νεκρούς χάριν ένδοξοι, νεκρωθείσαν, τήν αθλίαν ψυχήν μου ζωώσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κόπασον, τής ψυχής μου τόν άγριον κλύδωνα, Θεέ τών όλων οικτίρμον, ικεσίαις τής κυησάσης σε, Αποστόλων, τών σεπτών τε καί θείων Μαρτύρων σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ήλθον εις τά βάθη τής θαλάσσης, καί κατεπόντισέ με, καταιγίς πολλών αμαρτημάτων, αλλ' ο Θεός, εκ φθοράς ανάγαγε, τήν ζωήν μου ως φιλάνθρωπος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίσχυσας τώ σθένει τού Σωτήρος, δυναμωθείς θεόφρον, τόν αόρατον εχθρόν ολέσαι, ού τής δεινής, βλάβης ημάς λύτρωσαι, ικεσίαις σου Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κολάσεως τής εν τή γεέννη, καί πονηρών ανθρώπων, ενοχλήσεως βλαβερωτάτης, ρύσαι ημάς, ιεραίς πρεσβείαις σου, παναοίδιμε Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Οι πάλαι τεθνήξεσθαι αδίκως, μέλλοντες στρατηλάται, ελυτρώθησαν σαίς προστασίαις, ώσπερ αυτούς, καί ημάς εξάρπασον, πασης βλάβης αξιάγαστε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ναός σου καί πόλις δυσωπεί σε, τήν τού Θεού Μητέρα, εξελού ημάς πάσης ανάγκης, καί τής εκεί, Παναγία Δέσποινα, αιωνίου κατακρίσεως.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Εν τή καμίνω, Αβραμιαίοι Παίδες τή Περσική, πόθω ευσεβείας μάλλον, ή τή φλογί, πυρπολούμενοι εκραύγαζον. Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τή συντονία, τού αγίου καί θείου κηρύγματος, πλάνης απλανείς, Απόστολοι τού Χριστού, τόν χειμώνα διελύσατε, καί κατελάμψατε, θεογνωσία πιστών τό φρόνημα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μύρον ευώδες, αναπηγάζοντες πάντοτε, θείοι μαθηταί, τού μύρου τού νοητού, ευωδίας τούς προστρέχοντας υμίν πληρώσατε, καί τά δυσώδη πάθη μειώσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Διαφθαρέντα, τοίς σαρκικοίς με ατοπήμασι, Λόγου τού αφθάρτου ένδοξοι Μαθηταί, διασώσατέ με ψάλλοντα. Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χορός Αγγέλων, χορός Μαρτύρων καί Αποστόλων σου, Λόγε δυσωπούσι πάντοτε τήν πολλήν, ευσπλαγχνίαν σου φιλάνθρωπε, πάντας οικτείρησον, διά τής Θεοτόκου ως εύσπλαγχνος.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Νέοι τρείς εν Βαβυλώνι, πρόσταγμα τυραννικόν, εις φλήναφον θέμενοι, εν μέσω φλογός ανεβόων, Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Άγιε τόν εν Αγίοις, μόνον, πάντων ποιητήν, επαναπαυόμενον, αίτησαι ημάς αγιάσαι, καί καταπέμψαι πλούσια, εφ' ημάς τά ελέη αυτού.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Όσιος ευθύς καί πράος, μέτριος καί ταπεινός, γενόμενος ένδοξε, ύψος πρός περίδοξον ήρθης, ιερωσύνης θαύματα, εκτελών καί τεράστια.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νόμους θείους συντηρήσας Όσιε, τούς τού Θεού, ναός καθαρώτατος ώφθης, όθεν σοι βοώμεν παμμάκαρ, Παρανομίας λύτρωσαι, από πάσης τούς δούλους σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κοίμησον επαναστάσεις παθών, εμής ψυχής, τή αγρύπνω δεήτης σει σου, δίδου μοι εγρήγορσιν Κόρη, τής ραθυμίας πόρρω, τόν νυσταγμόν απελαύνουσα.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Χείρας εκπετάσας Δανιήλ, λεόντων χάσματα εν λάκκω έφραξε, πυρός δέ δύναμιν έσβεσαν, αρετήν περιζωσάμενοι, οι ευσεβείας ερασταί, Παίδες κραυγάζοντες. Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στόματα πυρίπνοα Χριστού, οι τά απύλωτα στόματα φράξαντες, καί τό σωτήριον κήρυγμα, πανταχού νύν κατασπείραντες, στόματος λύκου νοητού, απολυτρώσασθε τούς βοώντας. Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαλπίσατε κύκλω τής εμής, νενεκρωμένης ψυχής, εύηχοι σάλπιγγες, Χριστού Απόστολοι ένδοξοι, καί εκ τάφου απογνώσεως, καί ραθυμίας χαλεπής ταύτην εγείρατε, εις τό μέλπειν. Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εμέ τόν τούς νόμους σου Χριστέ, καταπατήσαντα νοός στρεβλότητι, εμέ τόν άσωτον Δέσποτα, τόν εις βάθη ολισθήσαντα, καί συνηθεία πονηρά αεί δουλεύοντα, μή παρίδης, τών μαθητών σου Χριστέ ταίς δεήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρία κυρία τού παντός, κυριευθέντα με υπό τού όφεως, καί αμαρτάνοντα πάντοτε, ελευθέρωσον πρεσβείαις σου, καί καταδούλωσον Χριστώ, εν πολι τεία σεμνή, αναμέλπειν. Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Λυτρωτά τού παντός Παντοδύναμε, τούς εν μέσω φλογός ευσεβήσαντας, συγκαταβάς εδρόσισας, καί εδίδαξας μέλπειν, Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρητορεύων τά θεία Νικόλαε, ανομούντων απύλωτα στόματα, περιφανώς ενέφραξας, καί Αρείου τής λύμης πολλούς ερρύσω, ορθοδόξως υμνούντας τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τής νίκης επώνυμος Άγιε, νικητάς ημάς δείξον πρεσβείαις σου, παθών γεννώντων θάνατον, παρανόμων ανθρώπων, γλώσσης δολίας, τούς πιστώς σε αεί λιτανεύοντας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τήν σήν βοήθειαν τήν σωτήριον, καταπέμψαι ημίν παρακλήθητι, θαυματουργέ Νικόλαε, εν ημέρα ανάγκης, ηνίκα ταύτης, οι πιστώς σε αιτούντες δεόμεθα.

Τριαδικόν

Στίχ. Αγία Τριάς ο Θεός ελέησον καί σώσον ημάς.

Ορθοδόξως πιστοί προσκυνήσωμεν, τήν αγίαν Τριάδα δοξάζοντες, Πατέρα τόν Πανάγιον, τόν Υιόν καί τό Πνεύμα, αναβοώντες. Ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συμπαθείας τής σής με αξίωσον, συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα, ευλογημένη Πάναγνε, καί εν ώρα τής δίκης πρόστηθι, ρύσαι, τής εκεί με Αγνή κατακρίσεως.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Λίθος αχειρότμητος όρους, εξ αλαξεύτου σου Παρθένε, ακρογωνιαίος ετμήθη Χριστός, συνάψας τάς διεστώσας φύσεις, διό επαγαλλόμενοι, σέ Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λίθοι εκλεκτοί τού τεθέντος, εις κεφαλήν γωνίας λίθου, επωκοδομήσατε πάντων, πιστών καρδίας πέτρα τής Πίστεως, τού δυσμενούς Απόστολοι, οικοδομάς καταστρεψάμενοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λύειν καί δεσμεύειν λαβόντες, παρά Χριστού τήν εξουσίαν, λύσατε κακών μου τήν δέησιν, και τή αγάπη Χριστού συνδήσατε, καί Βασιλείας μέτοχον, Θεού εργάσασθε Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θείαι τού Δεσπότου νεφέλαι, τήν ξηρανθείσάν μου καρδίαν, πάση πονηρά εργασία, ενθέοις όμβροις νύν καταρδεύσατε, καί καρποφόρον δείξατε, θεομακάριστοι Απόστολοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετά τών Αγίων Αγγέλων, μετά τών θείων Αποστόλων, μετά τών ενδόξων Μαρτύρων, τόν σόν δυσώπει Υιόν καί Κύριον, Θεογεννήτορ Πάναγνε, κινδύνων σώσαι τάς ψυχάς ημών.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Εύα μέν τώ τής παρακοής νοσήματι, τήν κατάραν εισωκίσατο, σύ δέ Παρθένε Θεοτόκε, τώ τής κυοφορίας βλαστήματι, τώ κόσμω τήν ευλογίαν εξήνθησας, όθεν σε πάντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάσεις αεί επι τελών ο τάφος σου, ευωδίας μύρον Όσιε, αναπηγάζει τοίς εν πίστει, καί πόθω προσιούσι Νικόλαε, ενθάπτων νοσημάτων επήρειαν, όθεν σε πάντες μακαρίζομεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ήλιος πάσαν φρυκτωρείς Νικόλαε, θεομάκαρ τήν υφήλιον, θείων θαυμάτων φρυκτωρίαις, τό σκότος τών δεινών περιστάσεων, διώκων ιεραίς μεσιτείαις σου, Αρχιερέων εγκαλλώπισμα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Συνήθως οικτείρησον ημάς Νικόλαε, ταίς τού βίου περιστάσεσι, καί τών δαιμόνων ταίς απάταις, ανθρώπων πονηρών επηρείαις τε, δεινώς χειμαζομένους εκάστοτε, όπως σε πάντες μακαρίζωμεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ημέρας καί ώρας φοβεράς μνημόνευε, ώ ψυχή μου, ότι μέλλει σε άγειν εις κρίσιν ο Δεσπότης, καί κρίναί σου τά έργα τά κρύφια, καί βόησον αυτώ. Σώτερ σώσόν με, ταίς Νικολάου παρακλήσεσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωνήν σοι τού θείου Γαβριήλ προσάγομεν, χαρμοσύνως, καί κραυγάζομεν. Χαίρε Παράδεισε, τό ξύλον εν μέσω τής ζωής έχων πάντοτε, περίδοξον τού Λόγου παλάτιον, χαίρε Παρθένε Παναμώμητε.

Απόστιχα τών Αίνων Αποστολικά

Τών Αποστόλων τόν χορόν, Πνεύματι αγίω εφώτισας Χριστέ, καί ημών τόν ρύπον τής αμαρτίας, δι' αυτών απόπλυνον ο Θεός, καί ελέησον ημάς.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τούς αγραμμάτους Μαθητάς, τό Πνεύμά σου τό Άγιον παιδευτάς ανέδειξε, Χριστέ ο Θεός, καί τή πολυφθόγγω αρμονία τών γλωσσών, τήν πλάνην κατήργησεν, ως παντοδύναμος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τίμιος ο θάνατος, τών Αγίων σου Κύριε, ξίφεσι γάρ καί πυρί, καί ψύχει συντετριμμένοι, εξέχεαν τό αίμα αυτών, ελπίδα έχοντες εις σέ, απολαβείν τού καμάτου τόν μισθόν, υπέμειναν καί έλαβον, παρά σού Σωτήρ τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η μόνη αγνή καί άχραντος Παρθένος, η Θεόν αφράστως κυήσασα, πρέσβευε τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά ξύλου ο Αδάμ, Παραδείσου γέγονεν άποικος, διά ξύλου δέ Σταυρού ο Ληστής Παράδεισον ώκησεν, ο μέν γάρ γευσάμενος, εντολήν ηθέτησε τού ποιήσαντος, ο δέ συσταυρούμενος, Θεόν ωμολόγησε τόν κρυπτόμενον. Μνήσθητί μου βοών, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Τού Ποιμένος καί Αμνού, λογικά υπάρχοντες θρέμματα, μέσον λύκων παρ' αυτού, ως αμνοί σοφοί απεστάλητε, τώ θείω κηρύγματι, τήν αυτών μετάγοντες αγριότητα, πρός τήν ημερότητα, τής Πίστεως κράζοντες, ακλινεί λογισμώ. Μνήσθητι καί ημών Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Διελθόντες τά τής γής, Μαθηταί Κυρίου πληρώματα, ως αστέρες φαεινοί, τόν σκοτασμόν τής πλάνης ελύσατε, καί φέγγος σωτήριον, τοίς πεπλανημένοις εναπηστράψατε, διό μακαρίζομεν, υμάς Χριστοκή ρυκες εξαιτούμενοι, πρεσβεύειν υπέρ ημών, πάντοτε πρός Κύριον.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Θανατούμενοι Σοφοί, καί πυρί ενύλω φλεγόμενοι, κατεφλέξατε πικράς πολυθεϊας ύλην μακάριοι, καί νύν αναβλύζετε, ιαμάτων ρείθρα τοίς προσπελάζουσιν, ημίν μετά πίστεως, θερμώς ανακράζουσι καί βοώσι Χριστώ. Μνήσθητι καί ημών, εν τή Βασιλεία σου.

Δόξα...

Αποσκοπούντες λογισμώ, καί διανοίας νήφοντες είπωμεν, τώ εν Υψίστοις σύν Πατρί, καθεζομένω άμα καί Πνεύματι. Τριάς η αχώριστος, η τό πάν τώ λόγω πρίν υποστήσασα, καί πάντας φωτίζουσα, τούς ευλαβεία καί πίστει σοι κράζοντας. Μνήσθητι καί ημών, εν τή Βασιλεία σου.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Αποστόλων χαρμονή, καί Αθλοφόρων στέφος αμάραντον, χρηματίζεις αληθώς, Θεογεννήτορ Κόρη πανάμωμε, μεθ' ών ημίν αίτησαι, τών πταισμάτων Δέσποινα απολύτρωσιν, καί βίου διόρθωσιν, τοίς πίστει αιτούσί σε καί βοώσί σοι. Χαίροις παναληθώς αγαθών θησαύρισμα.