Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια

Ήχος δ'

Ήθελον δάκρυσιν εξαλείψαι

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Σύντριψον Κύριε ο Θεός μου, τά θανατηφόρα πάθη τά τής καρδίας μου, εάν γάρ σύ καταλύσης οίκον, τής σαρκός καί κτίσης οίκον τού πνεύματος, εις μάτην εστί φυλάσσων, ο πολεμών τήν ψυχήν μου, Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Δώρον καί μάστιγά μοι παιδείας, τόν εχθρόν Οικτίρμον πρός τό συμφέρον δέδωκας, τό γάρ κακόν αυτού συνεργεί μοι, προαιρέσει ουκ αγαθή εις καλόν, εγώ δέ σοι ου προσφεύγω, δι' ευχής ευχαρίστου. Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Πάθη καί θάνατον κατεδέξω, δι' εμέ ίνα παθών καί θανάτου φθοράς, ελευθερώσης ως ζωοδότης, καί τήν πρίν απάθειαν αποδώσης μοι, διό με κείμενον Σώτερ, τής αμαρτίας εν τάφω, έγειρον, πρίν αιώνιος θάνατος, λάβη με.

Έτερα τής Θεοτόκου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Δέσποινα, Δέσποινα λύτρωσαί με, από τών αισχρών καί ρυπαρών ενθυμήσεων, ότι μολύνουσι τής ψυχής μου, τάς αισθήσεις πάσας καί τάς τού σώματος, διό Αγνή δέομαί σου, εν μετανοία κραυγάζων. Δέσποινα, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Οίμοι! τί γένωμαι, τί ποιήσω, δουλωθείς τοίς πάθεσιν από νεότητος; άρα δυνήσομαι κάν εν γήρα, καρπούς μετανοίας Χριστώ ενδείξασθαι; η γάρ συνήθεια μόνη, καί πρό τού πλάνου πλανά με. Δέσποινα, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Δάκρυα δίδου μοι Θεοτόκε, καί συντετριμμένην ποίησον τήν καρδίαν μου, εξομολόγησίν τε παράσχου, τών βεβιωμένων μοι παραπτώσεων, ίνα τή σή βοηθεία, εν μετανοία διέλθω, τόν τής ζωής μου χρόνον καί τύχω ανέσεως.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο διά σέ θεοπάτωρ Προφήτης Δαυϊδ, μελωδικώς περί σού προανεφώνησε, τώ μεγαλείά σοι ποιήσαντι. Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου. Σέ γάρ Μητέρα πρόξενον ζωής ανέδειξεν, ο απάτωρ εκ σού ενανθρωπήσαι ευδοκήσας Θεός, ίνα τήν εαυτού αναπλάση εικόνα, φθαρείσαν τοίς πάθεσι, καί τό πλανηθέν, ορειάλωτον ευρών πρόβατον, τοίς ώμοις αναλαβών, τώ Πατρί προσαγάγη, καί τώ ιδίω θελήματι, ταίς ουρανίαις συνάψη Δυνάμεσι, καί σώση Θεοτόκε τόν κόσμον Χριστός, ο έχων τό μέγα, καί πλούσιον έλεος.

Απόστιχα Μαρτυρικά

Ο τών αγίων Μαρτύρων, δεξάμενος τήν υπομονήν, καί παρ' ημών δέχου, τήν υμνωδίαν φιλάνθρωπε, δωρούμενος ημίν, ταίς αυτών ικεσίαις, τό μέγα έλεος.

Στίχ. Α'. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

Έχοντες παρρησίαν, πρός τόν Σωτήρα Άγιοι, πρεσβεύσατε απαύστως, υπέρ ημών τών αμαρτωλών, άφεσιν πταισμάτων αιτούμενοι, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Στίχ. Β'. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Ιερεία έμψυχα, ολοκαυτώματα λογικά, Μάρτυρες Κυρίου, θύματα τέλεια Θεού, Θεόν γινώσκοντα, καί Θεώ γινωσκόμενα, πρόβατα, ών η μάνδρα, λύκοις ανεπίβατος, πρεσβεύσατε καί ημάς, συμποιμανθήναι υμίν, επί ύδατος αναπαύσεως.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Γ'. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Μετά πνευμάτων δικαίων, τετελειωμένων, τάς ψυχάς τών δούλων σου, Σώτερ ανάπαυσον, φυλάττων αυτάς, εις τήν μακαρίαν ζωήν, τήν παρά σοί φιλάνθρωπε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Εχοντές σε Θεοτόκε, ελπίδα καί προστασίαν, εχθρών επιβουλάς ου πτοούμεθα, ότι σώζεις τάς ψυχάς ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά

Ήχος δ' Ταχύ προκατάλαβε

Σταυρώ οπλισάμενοι, οι Αθλοφόροι σου, ενίκησαν τά μηχανήματα, τού αρχεκάκου εχθρού, Χριστέ ο Θεός ημών, έλαμψαν ως φωστήρες, τους βροτούς οδηγούντες, νέμουσι τάς ιάσεις, τοίς εν πίστει αιτούσιν. Αυτών ταίς ικεσίαις, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Τών εν όλω τώ κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν καί βύσσον τά αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι' αυτών βοά σοι Χριστέ ο Θεός. Τώ λαώ σου τούς οικτιρμούς σου κατάπεμψον, ειρήνην τή πολιτεία σου δώρησαι, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο, τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση. Αυτών ταίς Ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τό απ' αιώνος απόκρυφον, καί Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον, διά σού Θεοτόκε, τοίς επί γής πεφανέρωται, Θεός εν ασυγχύτω ενώσει σαρκούμενος, καί Σταυρόν εκουσίως υπέρ ημών καταδεξάμενος, δι' ού αναστήσας τόν πρωτόπλαστον, έσωσεν εκ θανάτου τάς ψυχάς ημών.

Μετά τόν Άμωμον

Κάθισμα Μαρτυρικόν

Σήμερον τά τών Αγγέλων στρατεύματα, εν τή μνήμη τών Αθλοφόρων παραγέγονε, τάς τών πιστών διανοίας φωτίσαι, καί τήν οικουμένην τή χάριτι φαιδρύναι, δι' αυτών ο Θεός δυσωπούμενος, δώρησαι ημίν τό μέγα έλεος.

Έτερα Νεκρώσιμα

Ταχύ προκατάλαβε

Ψυχάς άς μετέστησας, εκ τών προσκαίρων πρός σέ, ανάπαυσον Κύριε, ως Παντοδύναμος, καί μόνος αθάνατος, άνες άφες οικτίρμον, τά αυτοίς πεπραγμένα, ελέησον ελεήμον, τών χειρών σου τά έργα, πρεσβείαις τής Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε.

Τού βίου τό πρόσκαιρον, διαπεράσαντες, μετέστησαν Κύριε, πρός σέ τόν εύσπλαγχνον, πιστώς οι βιώσαντες, ούς περ επί τόν τόπον, τής ανέσεως τάξον, στήσον εκ δεξιών σου, εν ημέρα τής δίκης, τά τούτοις ημαρτημένα, παραβλεψάμενος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Πιστών ιλαστήριον, σύ ανεδείχθης Αγνή, κοινόν καταφύγιον, καί μεσιτεία θερμή, Παρθένε Θεόνυμφε, όθεν καί τών εν πίστει, πρός Θεόν μεταστάντων, φάνηθινύν μεσίτις, καί σωτήριος πύλη, πρός πλάτος τού Παραδείσου, τούτους εισάγουσα.

Κανών εις πάντας τούς Αγίους, ού η Ακροστιχίς:

Φαιδρώς επαινώ τούς Θεού χρηστούς φίλους. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος δ'

Ο Ειρμός

Τριστάτας κραταιούς, ο τεχθείς εκ Παρθένου, απαθείας εν βυθώ, ψυχής τό τριμερές, καταπόντισον δέομαι, όπως σοι ως εν τυμπάνω, τή νεκρώσει τού σώματος, επινίκιον άσω μελώδημα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φαιδρύνεται αεί, η σεπτή Εκκλησία, τοίς αγώσι τών φαιδρών, Κυρίου Αθλητών, καί Χριστόν τόν εκλάμψαντα, Ήλιον εκ τής Παρθένου, καί τό σκότος μειώσαντα, τής απάτης δοξάζει γεραίρουσα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αινέσωμεν πιστώς, τούς Χριστού Ιεράρχας, περιούσιον λαόν, ποιμάναντας καλώς, καί λαμπρώς επαινέσωμεν, δήμον όλον τών οσίως, βιωσάντων καί σώματος, ηδονάς νεκρωσάντων εν πνεύματι.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ισχύς παρά Θεού, Γυναιξίν εδωρήθη, εν ασκήσει καί στερρά, αθλήσει τόν εχθρόν, συμπατούσαις εν χάριτι. Τούτων Κύριε πρεσβείαις, Προφητών τε αγίων σου, τά ελέησου πάσι κατάπεμψον.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δικαίωσον Χριστέ, ούς δικαία προνοία, εκ τού βίου τού φθαρτού, πρός άφθαρτον ζωήν, μετεβίβασας δούλους σου, πάσί τε σύν τοίς δικαίοις, συγχορεύειν αξίωσον, τά αυτών παριδών πλημμελήματα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ρυόμενος ημάς, καταδίκης αρχαίας, ο Υιός ο τού Θεού, ηυδόκησεν Αγνή, καί Υιός χρηματίσαι σου, όθεν υιοθετηθέντες, διαυτού τόν ουράνιον, ευλογούμεν Πατέρα υμνούντές σε.

Κανών εις Κοιμηθέντας, ού η Ακροστιχίς.

Κανών τέταρτος τού τέλους μεμνημένος.

Ο Ειρμός

Θαλάσσης, τό ερυθραίον πέλαγος, αβρόχοις ίχνεσιν, ο παλαιός πεζεύσας Ισραήλ, σταυροτύποις Μωσέως χερσί, τού Αμαλήκ τήν δύναμιν, εν τή ερήμω ετροπώσατο.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Κρατήσας, τής δεξιάς τών δούλων σου, χειρός οδήγησον, επί ζωήν αιώνιον Χριστέ, επί θέαν τού κάλλους σου, τούς αθλοφόρους Μάρτυρας, τής αληθείας δυσωπούμενος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Αφράστου, καί μακαρίας δόξης σου, τούς μεταστάντας πρός σέ, κληρονομείν αξίωσον Χριστέ, υπερβαίνων τά πταίσματα, καί δικαιών τή χάριτι, καί τή εκχύσει τού σού αίματος.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Νεκρωσει, τόν νεκρωτήν ενέκρωσας, τή ζωηφόρω σου, ο τοίς νεκροίς εμπνέων τήν ζωήν, ζωοδότα Χριστέ ο Θεός, αυτός καί νύν ανάπαυσον, ούς προσελάβου πιστούς δούλους σου.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ωραίος, τοίς υπερτάτοις κάλλεσι, καθό Θεός ο Υιός, ως δέ εκ σού Παρθένε σαρκωθείς, καί τώ ξύλω κρεμάμενος, κάλλος ουκ είχε θάνατον, τόν υπέρ πάντων προσιέμενος.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Τόξον δυνατών ησθένησε, καί οι ασθενούντες, περιεζώσαντο δύναμιν, διά τούτο εστερεώθη, εν Κυρίω η καρδία μου.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώσπερ άρνες οι καλλίνικοι, Μάρτυρες τυθέντες, καί σφαγέντες προσήχθησαν, τώ τυθέντι Αμνώ καί Λόγω, τού Θεού εις πάντων λύτρωσιν.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στόμα Θεού χρηματίσαντες, οι Ιερομύσται, εξ αναξίων προσήγαγον, τούς αξίους διδασκαλίαις, ιεραίς καταλαμπρύνοντες.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εύρε τών Οσίων σύλλογος, δι' εγκρατείας θεόθεν, τρυφήν τήν αδάπανον, εντρυφήσαντες θεωρίαις, καί ταίς θείαις αναβάσεσι.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πάντας ούς πιστώς μετέστησας, πάντων ικεσίαις, τών σών Αγίων ανάπαυσον, παραβλέψας τά πεπραγμένα, εν τώ βίω τούτοις πταίσματα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αίνον τώ εκ τώ Θεώ προσάξωμεν, τής Παρθένου, αποτεχθέντι βουλήματι, Γυναικών τε χορούς, Αγγέλων, τοίς χοροίς επισυνάψαντι.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Ουκ εν σοφία, καί δυνάμει καί πλούτω καυχώμεθα, αλλ' εν σοί τή τού Πατρός, ενυποστάτω σοφία Χριστέ, ου γάρ εστιν Άγιος, πλήν σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Νενικηκότες, τών ειδώλων τήν πλάνην οι Μάρτυρες, τόν Δεσπότην καί Θεόν, νύν δυσωπούσι δωρήσασθαι, τοίς προτελευτήσασι θείαν ανάπαυσιν.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Τήν στρεφομένην, διαβήναι ρομφαίαν ευδόκησον, καί τού ξύλου τής ζωής, επιτηδείου μεθέξεως τυχείν, ούς μετέστησας δούλους σου Δέσποτα.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Εν Παραδείσω, τής τρυφής αυλισθήναι τούς δούλους σου, ένθα ήχος καθαρός, εορταζόντων αξίωσον, πταισμάτων τήν άφεσιν τούτοις δωρούμενος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τώ θείω τόκω, παρθενίαν συνήρμοσας Πάναγνε, τόν γάρ Κτίστην τού παντός, ανερμηνεύτως γεγέννηκας, ού περ τώ βουλήματι πάντα υπόκειται.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Ο καθήμενος εν δόξη, επί θρόνου θεότητος, εν νεφέλη κούφη, ήλθεν Ιησούς ο υπέρθεος, τή ακηράτω παλάμη καί διέσωσε, τούς κραυγάζοντας, δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιερώτατος Μαρτύρων, εδοξάσθη κατάλογος, ιερώς δοξάσας, μέλεσιν οικείοις τόν Κύριον, τόν υπό πάντων Αγγέλων, δοξαζόμενον, καί πρεσβεύει, ρυσθήναι ημάς πάσης θλίψεως.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νούν αϋλω, φωταυγεία, διαλάμποντα έχοντες, θείοι Ιεράρχαι, νύκτα αθεϊας ελύσατε, καί απλανεί Οδηγία, τήν θεόλεκτον, ποίμνην Χριστού, πρός τό φώς ωδηγήσατε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ωραιώθη τών Οσίων, πολυάριθμον σύστημα, καί εμεγαλύνθη, θείων Γυναικών η ομήγυρις, τών Προφητών ετιμήθη, δήμος άγιος, τών Αγγέλων, δήμοις ενωθείς αγαλλόμενος.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τών Αγγέλων συμπολίται, χρηματίζοντες Μάρτυρες, τοίς κεκοιμημένοις, πάσιν εξαιτήσασθε άνεσιν, καί Παραδείσου τού θείου, τήν κατοίκησιν, καί πταισμάτων, ολοσχερή απολύτρωσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο παρθένον σε φυλάξας, μετά τόκον αμώμητον, τάς παρθένους πάσας, σέ περιεστώσας εδόξασε, μεθ' ών απαύστως δυσώπει, διασώζεσθαι, πάσης θλίψεως, καί πειρασμών τάς ψυχάς ημών.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Επαρθέντα σε ιδούσα η Εκκλησία, επί Σταυρού τόν Ήλιον τής δικαιοσύνης, έστη έν τή τάξει αυτής, εικότως κραυγάζουσα, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Αναφανέντες οι Μάρτυρες ως φωστήρες, τόν ουρανόν φαιδρύνουσι τόν τής Εκκλησίας, οί καί τόν Σωτήρα Χριστόν, αι τούνται δωρήσασθαι, τοίς κεκοιμημένοις τήν άφεσιν.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ράβδον δυνάμεως έχοντες τόν Σταυρόν σου, τήν κοσμικήν οι δούλοί σου θάλατταν δι' ήλθον, ούς περ καταφύτευσον, εις όρος σου Κύριε, εις ο κατειργάσω αγίασμα.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Τά σκηνώματα τά όντως ηγαπημένα, ούς εξελέξω Δέσποτα, καί ούς προσελάβου, δούλους σου ευδόκησον, σκηνώσαι ως εύσπλαγχνος, ένθα τών δικαίων τά πνεύματα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο τών θανόντων καί ζωντων εξουσιάζων, σωματωθείς ως άνθρωπος εκ σού Θεοτόκε, θάνατον υπέμεινε, σαρκί ο αθάνατος, λύσας τού θανάτου τήν δύναμιν.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Σύ Κύριέ μου φώς, εις τόν κόσμον ελήλυθας, φώς άγιον επιστρέφον, εκ ζοφώδους αγνοίας, τούς πίστει ανυμνούντάς σε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υψούμενοι Σταυρώ, καί τροχοίς συντριβόμενοι, κοπτόμενοι μεληδόν τε, οι στερροί Αθλοφόροι, Θεού ώφθησαν άτμητοι.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φωτήρες τών πιστών Ιεράρχαι γενόμενοι, προσήξατε τώ Ποιμένι, καί Αμνώ, ούς ποιμαίνειν, οσίως επιστεύθητε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θορύβων κοσμικών, χωρισθέντες οι Όσιοι, ειρήνευσαν τήν καρδίαν, εκ παθών καί τού πάντων, Θεού υιοί γεγόνασιν.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ενθέων Προφητών, Γυναικών τε κατάλογος, τόν Κύριον θεραπεύσας, τοίς προκεκοιμημένοις, αιτείται τήν ανάπαυσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο Κύριος εν σοί, κατοικήσας Πανάχραντε, ειργάσατο τούς ανθρώπους, τής αυτού θείας δόξης, Παρθένε οικητήρια.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Σύ Κύριε τής σής, δεσποτείας τούς Μάρτυρας, εδόξασας, δι' αυτών τε, τούς πρός σέ μεταστάντας, ανάπαυσον ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Τήν άλυπον ζωήν τό τερπνόν αγαλλίαμα, τήν άληκτον ευφροσύνην, τοίς προκεκοιμημένοις, παράσχου πολυέλεε.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ο μόνος αγαθός, καί πηγή αγαθότητος, ανάπαυσον τούς εν πίστει, καί τή σή επιγνώσει, τόν βίον εκτελέσαντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υμνούμέν σε δι' ής, τοίς εν σκότει ανε τειλε, τό άφραστον Θεομήτορ, καί απρόσιτον κάλλος, καί πόθω μακαρίζομεν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ήλθον εις τά βάθη τής θαλάσσης, καί κατεπόντισέ με, καταιγίς πολλών αμαρτημάτων, αλλ' ως Θεός, εκ φθοράς ανάγαγε, τήν ζωήν μου πολυέλεε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπέρτιμοι Μάρτυρες ως λίθοι, επί τής γής πανσόφως, κυλιόμενοι τής δυσσεβείας, οικοδομήν πάσαν, κατεστρέψατε, καί ναοί Θεού γεγόνατε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χειρός διεσώσατε βιαίας, υποχειρίους πάντας, Ιεράρχαι καί οσιοι πάντες, οι εν Χριστώ ποίμνης, ηγησάμενοι, διά τούτο μακαρίζεσθε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρήσεσι Προφητών ακολουθούντα, τών Γυναικών τά πλήθη, εν ασκήσει τε καί εν αθλήσει, τώ Γυναικός εκ παρθένου, λάμψαντι, Θεώ Λόγω καθυπούργησαν.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η πάντων ζωή τών τεθνεώτων, τούς εξ ημών εν πίστει, εκδημήσαντας πρός σέ τόν κτίστην, εν τώ φωτί Χριστέ, τού προσώπου σου, πολυέλεε κατάταξον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Στόματι καί γλώσση καί καρδία, Ομολογώ σε Κόρη, τού Θεού ημών αγνήν Μητέρα, αλλά τη σή, μεσιτεία ρύσαί με, αιωνίου κατακρίσεως.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Θύσω σοι μετά φωνής αινέσεως Κύριε, η Εκκλησία Βοά σοι, εκ δαιμόνων λύθρου κεκαθαρμένη, τω δι' οίκτον, εκ τής πλευράς σου ρεύσαντι αίματι.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Τήν λόγχην, τήν θείαν πλευράν σου κεντήσασαν, η στρεφομένη ρομφαία, κατιδούσα Σώτερ υπεχωρείτο, τοίς σοίς δούλοις, ταίς ικεσίαις τών Αθλοφόρων σου.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Εν ξύλω, κρεμασθείς τόν Παράδεισον ήνοιξας, τούς ούν πιστώς μεταστάντας, εν αυτώ Σωτήρ μου καταφυτεύσας, ως οικτίρμων, τής σής δόξης μετόχους ανάδειξον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Λειμώνας, τούς τής τρυφής αξίωσον δρέπεσθαι, τούς περί σέ τόν Δεσπότην, ευσεβώς φοιτώντας διά θανάτου, καί δικαίοις, τοίς απ' αιώνός σου συναρίθμησον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο Λόγος, καθά Θεός υπάρχων αόρατος, σωματωθείς καθωράθη, εκ Παρθένου Κόρης απειρογάμου, καί θανάτω, τώ οικείω τόν θάνατον έλυσε.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Αβραμιαίοι ποτέ, εν Βαβυλώνι Παίδες, καμίνου φλόγα κατεπάτησαν, εν ύμνοις κραυγάζοντες, ο τών Πατέρων Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τά τού Δεσπότου Χριστού, ηγιασμένα σκεύη, τής Εκκλησίας τά προπύργια, Κυρίου τούς Μάρτυρας, εν ευφροσύνη ψυχής, αινέσωμεν συμφώνως.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι Ιεράρχαι Χριστού, καί τών Αγίων πάντων, χορός ο θείος εναγάλλεται, ταίς άνω Δυνάμεσιν. Αυτών πρεσβείαις Σώτερ, σώζε το ποίμνιόν σου.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπομονήν αγαθήν, αι Γυναικών οσίως, αθλητικώς τε διαλάμψασαι, καί πίστει ασκήσασαι, υπακοή τήν Εύαν, τόν τρώσαντα καθείλον.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύ ο τόν Άδην ελών, καί θάνατον πατήσας, τώ σώ θανάτω, ούς μετέστησας, εν πίστει ανάπαυσον, καί Παραδείσου δείξον, οικήτορας οικτίρμον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φλόγα τήν βάτον πάλαι, μή πυρπολούσαν βλέπων, ο Νομοθέτης εδιδάσκετο, τόν τύπον τού τόκου σου, Θεοκυήτορ μόνη, αεί ευλογημένη.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Εν τή καμίνω Αβραμιαίοι Παίδες τή Περσική πόθω ευσεβείας μάλλον ή τή φλογί, πυρπολούμενοι εκραύγαζον, Ευλογημένος εί, εν τώ ναώ τής δόξης σου Κύριε.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Υπομονήν τε, καί καρτερίαν καί τά αίματα, πάντων τών Μαρτύρων λύτρον, τών ευσεβώς μεταστάντων προσδεξάμενος, Σώτερ ανάπαυσον, ως ελεήμων καί ευδιάλλακτος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Συναριθμήσας, τοίς πρωτοτόκοις καί δικαίοις τε, Σώτερ τάς ψυχάς τών δούλων σου, τών πρός σέ μεταστάντων καταξίωσον, ακαταπαύστως σοι, εντρυφάν τώ τών όλων δεσπόζοντι.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Μετ' ευφροσύνης, καί παρρησίας καί φαιδρότητος, Λόγε τού Θεού ευδόκησον, ως Θεός εν νεφέλαις υπαντήσαί σοι, ούς προσελάβου σύ, ως ελεήμων καί πολυέλεος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευλογημένη, Θεογεννήτορ Μητροπάρθενε, χαίρε, διά σού γάρ γέγονεν, αληθώς τού θανάτου η καθαίρεσις, ζωή δέ άλυπος, τοίς τεθνεώσι πάσι δεδώρηται.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Λυτρωτά τού παντός Παντοδύναμε, τούς εν μέσω φλογός ευσεβήσαντας, συγκαταβάς εδρόσισας, καί εδίδαξας μέλπειν. Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιεράρχαι Προφήται καί Μάρτυρες, τόν αγώνα αυτών εκτελέσαντες, ιερωτάτης έτυχον, συναυλίας Αγγέλων, μεθ' ών αιτούσιν, ιλασμόν ημίν πάσι καί έλεος.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λαμπρυνθέντες οι Όσιοι Πνεύματι, τών δαιμόνων τό σκότος ηφάνισαν, μεθ' ών Ιερομάρτυρες, Ιεράρχαι Προφήται, σύν τοίς Δικαίοις, τοίς από τού αιώνος ευφραίνονται.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο τό πρίν αφροσύνη καυχώμενος, εξαλείψειν τήν γήν καί τήν θάλασσαν, υπό Γυναίων πάντοτε, συμπατείται ασκήσει τε, καί αθλήσει, εκλαμψάντων ακτίσι τού Πνεύματος.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπέρ πάντων Χριστέ δυσωπούμεν σε, τών πιστώς κοιμηθέντων, ως εύσπλαγχνος, τούτους χοροίς αρίθμησον, σωζομένων απαύστως, αναβοώντας. Ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συμπαθείας τής σής με αξίωσον, συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα, Θεογεννήτορ Πάναγνε, καί βοώντά με σώσον. Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Χείρας εκπετάσας Δανιήλ, λεόντων χάσματα, εν λάκκω έφραξε, πυρός δέ δύναμιν έσβεσαν, αρετήν περιζωσάμενοι, οι ευσεβείας ερασταί, Παίδες κραυγάζοντες, Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τον Κύριον.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Μαρτύρων δεξάμενος λιτάς, καί τό τήν συμπάθειαν, πρός ομόφυλον, ψυχάς ανάπαυσον Δέσποτα, τών εν πίστει κοιμηθέντων τή σή, τάς αμαρτίας παρορών, τούτων βοώντων σοι. Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Νεκρός μετ' ανόμων λογισθείς, νεκροίς επήγασας, ζωήν αθάνατον, τούς μεταστάντας ούν Δέσποτα, επ' ελπίδι αναστάσεως, τής Βασιλείας σου τυχείν, Σώτερ αξίωσον, σοί βοώντας. Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Η όντως αέναος πηγή, καί αδαπάνητος, εν ουρανίαις σκηναίς, τούς τελευτήσαντας δούλους σου, καί τόν βίον τόν φθειρόμενον, απολιπόντας ευμενώς, Σώτερ υπόδεξαι, σοί βοώντας. Πάντα τά έργα υμνείτε τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μόνη σύ εφάνης επί γής, Παρθένος άχραντος, καί Μήτηρ άφθορος, Θεόν γάρ τέτοκας Δέσποινα, υπέρ λόγον καί διάνοιαν, καί τήν αιώνιον ζωήν, θνητοίς επήγασας, όθεν πάντες, σέ ευλογούμεν Μαρία Θεόνυμφε.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εύα μέν τώ τής παρακοής νοσήματι, τήν κατάραν εισωκίσατο, σύ δέ Παρθένε Θεοτόκε, τώ τής κυοφορίας βλαστήματι, τώ κόσμω τήν ευλογίαν εξήνθησας, όθεν σε πάντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιδόντες τάς θείας δωρεάς οι Μάρτυρες, τά γέρα κομισάμενοι, τά τών μεγίστων αυτών πόνων, αγάλλονται Χριστόν μεγαλύνοντες, τόν τούτους αληθώς μεγαλύναντα, καί νικηφόρους αναδείξαντα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως ιεραρχήσαντες λαού προέστητε, Ιεράρχαι θείοι κήρυκες, ως λαμπρυνθέντες τή ασκήσει, Ηλίου τηλαυγέστερον Όσιοι, ελάμψατε πιστούς καταυγάζοντες, έργων μεγάλων επιδείξεσι.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύν Ιερομάρτυσιν ομού καί Μάρτυσι, καί Προφήταις μακαρίσωμεν, πάντας Οσίους καί Δικαίους, καί Γύναια λαμπρώς αριστεύσαντα. Αυτών Χριστέ βοώντες δεήσεσι, ρύσαι γεέννης τάς ψυχάς ημών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ής κατηξιώθησαν χαράς οι Άγιοι, οι καλώς σε θεραπεύσαντες, ταύτης Χριστέ τούς μεταστάντας, εν πίστει τή εις σέ καταξίωσον, τά τούτων παρορών αμαρτήματα, διά τό πλούσιόν σου έλεος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φανείσα τών άνω Χερουβείμ Πανάμωμε, ανωτέρα ως βαστάσασα, τόν συνοχέα τών απάντων, ανώτερον τόν νούν μου απέργασαι, παθών τών τής σαρκός δυναμούσά με, τό τού Δεσπότου πράττειν θέλημα.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Έδωκας τοίς όντως Αθληταίς καί Μάρτυσι, παρρησίαν ικετεύειν σε, δός ούν τοίς πίστει κοιμηθείσι, τήν θείαν δι' αυτών απολύτρωσιν, εν τόπω σκηνής αγίας σου Κύριε, κατασκηνώσαι χαριζόμενος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Νεύματι τώ δημιουργικώ ο σύμπαντα, συμφερόντως εργαζόμενος, ζώντων ο έχων εξουσίαν, θανόντων κυριεύων ως εύσπλαγχνος, κατάταξον ούς μετέστησας δούλους σου, επί υδάτων αναπαύσεως.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ο φύσει υπάρχων αγαθός ο πλούσιος, εν ελέει καί χρηστότητι, ρύσαι εκ σκότους εξωτέρου, τούς επικεκλημένους σόν όνομα, εκ πίστεως δικαιώσας καί χάριτι, τούτους λαμπρύνας ως φιλάνθρωπος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύμβολα Πανάμωμε τής σής γεννήσεως, οι προφήται προεκήρυξαν, άλλοθεν άλλος παραδόξως, σοί τάς προσηγορίας αρμόζοντες, ζωήν γάρ τοίς εν τώ Άδη γεγέννηκας, κράτος θανάτου διαλύσασαν.

Στιχηρά Αίνων, Μαρτυρικά

Ήχος δ'

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω καί κιθάρα.

Αγγέλων συμμέτοχοι, γεγόνατε άγιοι Μάρτυρες, εν σταδίω τόν Χριστόν ανδρείως κηρύξαντες, πάντα γάρ τά εν κόσμω κατελίπετε, τερπνά ώς ανύπαρκτα, τήν πίστιν δέ ως άγκυραν ασφαλή εκρατήσατε, όθεν καί τήν πλάνην απελάσαντες, πηγάζετε τοίς πιστοίς ιαμάτων χαρίσματα, απαύστως πρεσβεύοντες, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω καί χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς καί οργάνω.

Πώς υμών θαυμάσωμεν, τούς αγώνας άγιοι Μάρτυρες; ότι σώμα θνητόν περικείμενοι, τούς ασωμάτους εχθρούς ετροπώσασθε, ουκ εφόβησαν υμάς τών τυράννων αι απειλαί, ου κατέπτηξαν υμάς τών βασάνων αι προσβολαί. Όντως αξίως παρά Χριστού εδοξάσθητε, καί ταίς ψυχαίς ημών αιτείσθε τό μέγα έλεος.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον.

Τίμιος ο θάνατος, τών αγίων σου Κύριε, ξίφεσι γάρ καί πυρί, καί ψύχει συντετριμμένοι, εξέχεαν τό αίμα αυτών, ελπίδα έχοντες εις σέ, απολαβείν τού καμάτου τόν μισθόν, υπέμειναν καί έλαβον, παρά σού Σωτήρ τό μέγα έλεος.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Εις τήν κατάπαυσίν σου Κύριε, όπου πάντες οι άγιοί σου αναπαύονται, ανάπαυσον τάς ψυχάς τών δούλων σου, ότι μόνος υπάρχεις αθάνατος.

Δόξα... Νεκρώσιμον

Πού εστιν η τού κόσμου προσπάθεια; πού εστιν η τών προσκαίρων φαντασία; πού εστιν ο χρυσός καί ο άργυρος; πού εστι τών οικετών η πλημμύρα καί ο θόρυβος; πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά. Αλλά δεύτε βοήσωμεν τώ αθανάτω Βασιλεί. Κύριε, τών αιωνίων σου αγαθών αξίωσον, τούς μεταστάντας εξ ημών, καί ανάπαυσον αυτούς, εν τή αγήρω μακαριότητι.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Η μόνη αγνή καί άχραντος Παρθένος, η Θεόν αφράστως κυήσασα, πρέσβευε τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Απόστικα

Νεκρώσιμα τού Θεοφάνους

Έδωκας σημείωσιν

Όντως φοβερώτατον, τό τού θανάτου μυστήριον! Πώς ψυχή εκ τού σώματος, βιαίως χωρίζεται, εκ τής αρμονίας, καί τής συμφυϊας ο φυσικώτατος δεσμός, θείω βουλήματι αποτέμνεται; Διό σε ικετεύομεν, τούς μεταστάντας ανάπαυσον, εν σκηναίς τών δικαίων σου, ζωοδότα φιλάνθρωπε.

Στίχ. α'. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ύπνος αναδέδεικται, τών πιστευόντων ο θάνατος, σού τεθέντος εν μνήματι, τού πάντων δεσπόζοντος, καί τό τού θανάτου, κράτος λελυκότος, καί καταργήσαντος αυτού, τήν δυναστείαν τήν πολυχρόνιον. Διό σε ικετεύομεν, τούς μεταστάντας κατάταξον, εν σκηναίς τών αγίων σου, εν μοναίς ακηράτοις σου.

Στίχ. β'. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Σύ δικαιοσύνη τε, αγιασμός ημίν γέγονας, καί ψυχών απολύτρωσις. Πατρί γάρ προσήγαγες, δεδικαιωμένους, καί λελυτρωμένους, αναδεξάμενος ημίν, τό οφειλόμενον επιτίμιον. Καί νύν εκδυσωπούμέν σε, τούς μεταστάντας ανάπαυσον, εν χαρά καί φαιδρότητι, ευεργέτα Σωτήρ ημών.

Στίχ. γ'. Καί τό μνημόσυνον αυτών, εις τόν αιώνα δοξάσαντα.

Γένος τό ανθρώπινον, πρός αφθαρσίαν ανώλεθρον, εκ φθοράς ανακέκληται, λουσάμενον Αίματι, τώ εκ τής πλευράς σου, Σώτερ κενωθέντι, εν ώ απέπλυνας ημών, τών προπατόρων τε τήν παράβασιν, διό καί νύν τούς δούλους σου, τούς μεταστάντας φιλάνθρωπε, εκ προσκαίρων αξίωσον, τής εκείθεν λαμπρότητος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ρήσεσιν επόμενοι, τών θεηγόρων Πανάμωμε, Θεοτόκον φρονούμέν σε, Θεόν γάρ εγέννησας, σεσωματωμένον, απερινοήτως, τόν λυτρωσάμενον ημάς, δεδουλωμένους τοίς παραπτώμασιν, όν καί νύν εκδυσώπησον, τούς μεταστάντας οικέτας σου, ταίς οικείαις ελλάμψεσι, καταυγάσαι Πανάχραντε.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά ξύλου ο Αδάμ, Παραδείσου γέγονεν άποικος, διά ξύλου δέ Σταυρού, ο Ληστής Παράδεισον ώκησεν, ο μέν γάρ γευσάμενος, εντολήν ηθέτησε τού ποιήσαντος, ο δέ συσταυρούμενος, Θεόν ωμολόγησε τόν κρυπτόμενον, Μνήσθητί μου βοών εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Πυρπολούμενοι Χριστού, τή αγάπη άγιοι Μάρτυρες, δυσσεβείας τήν πυράν, δροσισμώ αγώνων εσβέσατε, καί λύχνοι πολύφωτοι, Εκκλησίας ώφθητε απελαύνοντες, τό σκότος εν χάριτι, τών νόσων καί θλίψεωντών ψυχών ημών, όθεν χρεωστικώς πάντες υμάς σέβομεν.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ιεράρχαι ιεροί, Προφητών ενθέων κατάλογος, καί Οσίων οι χοροί, καί Γυναικών αγίων ομήγυρις, Θεόν θεραπεύσαντες, εναρέτοις πράξεσιν εδοξάσθησαν. Αυτούς μακαρίσωμεν, ταίς τούτων δεήσεσι δυσωπούντες τυχείν, τής αιωνίου δόξης τε καί λαμπρότητος.

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Ένθα λάμπει σου τό φώς, ένθαχοροί αγίων αυλίζονται, ού απέδρα στεναγμός, καί οδύνη τάξον τούς δούλους σου, τούς προτελευτήσαντας, καί λιπόντας βίον τόν πολυώδυνον, υμνείν σου τήν άφατον, Σωτήρ αγαθότητα παριδών αυτών, τά πλημμελήματα, άπερ διεπράξαντο.

Δόξα...

Η αχώριστος Τριάς, η εν Πατρί Υιώ καί τώ Πνεύματι, ενουμένη ολικώς καί μή συγχεομένη ταίς ιδιότησι, Μονάς τρισυπόστατε, τούς θανέντας πίστει εν σοί ανάπαυσον, λιταίς τών Αγίων σου, Μαρτύρων, Οσίων τε καί σεπτών Προφητών, νέμουσα ιλασμόν τούτοις καί συγχώρησιν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ον εγέννησε Πατήρ, πρό Εωσφόρου Λόγον συνέλαβες, καί εκύησας σαρκί, γεγονότα άνθρωπον τέλειον, δυσί γνωριζόμενον, ενεργείαις Άχραντε καί θελήσεσιν, αυτόν ούν ικέτευε, ως κτίστην καί Κύριον οικτειρήσαι ημάς, τούς σέ υμνούντας Κόρη Θεονύμφευτε.