Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος δ'

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Δεύρο τάλαινα πρόσπεσον, τώ θεώ εν θερμότητι, τών δακρύων κράζουσα, τό ημάρτηκα, ψυχή παμβέβηλε ίλεων, τόν Κριτήν απέργασαι, πρό τού τέλους καί αυτώ, εκ καρδίας ανάκραξον. Μή απώση μου, στεναγμούς ο Θεός μου, μή παρόψη, συντριβήν μου τής καρδίας, ώ πολυεύσπλαγχνε Κύριε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Εν νυκτί καί ημέρα τε, ο εχθρός ο παμπόνηρος, πολεμών ου παύεται δελεάσαι με, καί πρός απώλειαν έλκει με, κακίας πρός βάραθρα, αλλ' ως μόνος αγαθός, τής αυτού τυραννίδος με απολυτρωσαι, καί παντοίας ανάγκης, Ιησού μου, υπεράγαθε καί σώσον, εκ πολυτρόπων κολάσεων.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Οικητήριον γέγονα, λογισμών τών θλιβόντων με, καί αλλοτριούντων με εκ σού Δέσποτα, τάς εντολάς σου ηθέτησα, ποιείν σου τό θέλημα, ουκ ηθέλησα ποτέ, αλλ' ευδόκησον Κύριε, ενοικήσαί μοι, διά πλήθος ελέους, καί διδάξαι, τού ποιείν τό θέλημά σου, ως αγαθός καί φιλάνθρωπος.

Τών Ασωμάτων όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Τού τής θείας ελλάμψεως, δεκτικά καταγώγια, καί δοχεία πάνσεπτα, κατεσκεύασας, τά τών Αγγέλων στρατεύματα, καί θεία συστήματα, σού τής δόξης θεωρούς, παραστάτας τού θρόνου σου, τούς τόν λόγον σου, δυνατώς εν ισχύϊ εκτελούντας, καί συντόνως εκπληρούντας, τάς εντολάς σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Αγαθότητος πέλαγος, αναφαίνειν βουλόμενος, αγαθός ών άναρχε, πρώτον έκτισας, παντοδυνάμω σου νεύματι, καί θείω προστάγματι, τών Αγγέλων τούς χορούς, καί δυνάμεων τάγματα, όντως έδει γάρ, τό καλόν εκχυθήναι καί οδεύσαι, καί ως πλείονα γενέσθαι, τά σά δωρήματα Δέσποτα.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Σεραφείμ εξαπτέρυγα, Χερουβείμ πολυόμματα, επηρμένοι θρόνοι τε περιέπουσι, τής φωτουργού σου ελλάμψεως, αμέσως μετέχοντες, Κυριότητες Αρχαί, Εξουσίαι Αρχάγγελοι, καί οι Άγγελοι, καί Δυνάμεις αι θείαι τήν σήν δόξαν, Παντοκράτορ ευφημούντες, υπέρ ημών δυσωπούσί σε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Ως πρεσβείαν ακοίμητον, καί παράκλησιν έμμονον, κεκτημένη Πάναγνε, πρός τόν Κύριον, τούς πειρασμούς κατακοίμισον, τά κύματα πράϋνον, τής αθλίας μου ψυχής, καί εν θλίψει υπάρχουσαν, τήν καρδίαν μου, παρακάλεσον Κόρη, δυσωπώ σε, καί χαρίτωσον τόν νούν μου, όπως αξίως δοξάζω σε.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Ήθελον δάκρυσιν εξαλείψαι, τών εμών πταισμάτων Κύριε τό χειρόγραφον, καί τό υπόλοιπον τής ζωής μου, διά μετανοίας ευαρεστήσαί σοι, αλλ' ο εχθρός απατά με, καί πολεμεί τήν ψυχήν μου. Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Τίς χειμαζόμενος καί προστρέχων, τώ λιμένι τούτω ου διασώζεται; τώ ή τίς οδυνώμενος καί προσπίπτων, τώ ιατρείω τούτω ου θεραπεύεται; Δημιουργέ τών απάντων, καί Ιατρέ τών νοσούντων, Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Ο ενδοξαζόμενος εν ταίς μνείαις τών Αγίων σου, Χριστέ ο Θεός, υπ' αυτών δυσωπούμενος, κατάπεμψον ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε φωτός Νεφέλη, χαίρε Λυχνία φωτεινή, χαίρε Στάμνε η τού Μάννα, χαίρε η Ράβδος Ααρών, χαίρε Βάτε άφλεκτε, χαίρε Λαμπάς, χαίρε θρόνε, χαίρε Όρος άγιον, χαίρε Παράδεισε, χαίρε θεία Τράπεζα, χαίρε Πύλη μυστική, χαίρε η πάντων ελπίς.

Μετα τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος δ'

Τήν ταπεινήν μου ψυχήν, επίσκεψαι Κύριε, τήν εν αμαρτίαις τόν βίον όλον δαπανήσασαν, όν τρόπον τήν πόρνην, δέξαι καμέ, καί σώσόν με.

Διαπλέων τό πέλαγος τής παρούσης ζωής, ενθυμούμαι τήν άβυσσον τών πολλών μου κακών, καί μή έχων τόν κυβερνήτην λογισμόν, τήν τού Πέτρου σοι προσφθέγγομαι φωνήν. Σώσόν με Χριστέ ο Θεός, σώσόν με ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Φοβερόν τό μυστήριον, καί τό θαύμα παράδοξον, πώς η Παρθένος σέ τόν Κτίστην τών απάντων εβάστασε, καί μετά τόκον πάλιν σώα καί παρθένος διέμεινεν! ο τεχθείς εξ αυτής τήν πίστιν στήριξον, τά έθνη πράϋνον, καί τόν κόσμον ειρήνευσον, ο Θεός ως φιλάνθρωπος.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ταχύ προκατάλαβε

Ταχύ συνεισέλθωμεν, εις τόν νυμφώνα Χριστού, καί πάντες ακούσωμεν, τής μακαρίας φωνής, αυτού τού Θεού ημών. Δεύτε οι αγαπώντες, τήν ουράνιον δόξαν, μέτοχοι γεγονότες, τών φρονίμων παρθένων, φαιδρύνατε τάς λαμπάδας υμών, διά τής πίστεως.

Κατεπλάγη Ιωσήφ

Αναλόγισαι ψυχή, πώς παραστώμεν τώ κριτή, εν τή ώρα τή φρικτή, τίθενται θρόνοι φοβεροί, καί τών ανθρώπων αι πράξεις διελέγχονται, τότε ο Κριτής αδυσώπητος, πρό βήματος γάρ πύρ προπορεύεται, ώσπερ αγρία θάλασσα σύν ήχω, κατακαλύπτον τούς πταίσαντας. Αναλογίζου ταύτα ψυχή μου, καί τά έργα σου εύθυνον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η κυρίως καί αληθώς Θεοτόκος πρεσβεύουσα, ως Μήτηρ εν παρρησία τώ Υιώ σου καί Θεώ ημών, διαφύλαξον ποίμνην, εξαιρέτως τή σκέπη σου προστρέχουσαν, πρός σέ καταφεύγουσαν τόν λιμένα, τό τείχος, τήν μόνην προστασίαν τού γένους τών ανθρώπων.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ταχύ προκατάλαβε

Αϋλοις εν στόμασι, Τριάς υπέρθεε, απαύστως υμνούσί σε, τών Ασωμάτων χοροί, καί φόβω, παρίστανται, Άγιος εκβοώντες, Τρισυπόστατε Φύσις. Ελέησον γούν χειρών σου, τών οικείων τό πλάσμα, αυτών ταίς ικεσίαις, μόνε φιλάνθρωπε.

Μαρτυρικόν

Σήμερον τά τών Αγγέλων στρατεύματα, έν τή μνήμη τών Αθλοφόρων παραγέγονε, τάς τών πιστών διανοίας φωτίσαι, καί τήν οικουμένην τή χάριτι φαιδρύναι, δι' αυτών ο Θεός δυσωπούμενος, δώρησαι ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τή ανατραφείση εν τώ Ναώ, εις τά Άγια τών Αγίων, τή περιβεβλημένη τήν πίστιν καί τήν σοφίαν, καί τήν άμεμπτον παρθενίαν, ο Αρχιστράτηγος Γαβριήλ, προσέφερεν ουρανόθεν, τόν ασπασμόν καί τό χαίρε. Χαίρε ευλογημένη, χαίρε δεδοξασμένη, ο Κύριος μετά σού.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς άνευ τών Θεοτοκίων,

«Σώσόν με Σώτερ, ως τόν Άσωτον πάλαι. Ιωσήφ».

Ωδή α' Ήχος δ'

Ο Ειρμός

Τριστάτας κραταιούς, ο τεχθείς εκ Παρθένου, απαθείας εν βυθώ, ψυχής τό τριμερές, καταπόντισον δέομαι, όπως σοί ως εν τυμπάνω, τή νεκρώσει τού σώματος, επινίκιον άσω μελώδημα.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σωτηρ μου Ιησού, ο τόν Άσωτον σώσας, ο τής Πόρνης τόν κλαυθμόν, δεξάμενος ποτέ, ο Τελώνην στενάξαντα, νεύματί σου δικαιώσας, αναρίθμητα πταίσαντα, επιστρεφοντα δέξαι, καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως ύλην δαπανά, τήν ψυχήν μου κακίας, η πυρά καί τής φλογός, υπέκκαυμα ποιεί, τής μελλούσης φιλάνθρωπε, σβέσον, ταύτην δροσισμώ σου, τού ελέους Μακρόθυμε, μετανοίας παρέχων μοι δάκρυα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συνέσεως πολλής, ο χορός πεπλησμένος, τών αγίων αθλητών, ασύνετον βουλήν, καί αλλόκοτον φρόνημα, πάντων τών παρανομούντων, νηφαλέως εξέκλινε, καί τών θείων βραβείων επέτυχε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι κόσμου τά τερπνά, παρωσάμενοι πάντα, υπερκόσμιον ζωήν, ειλήφατε σοφοί, Αθλοφόροι πανεύφημοι, πάσης ούν με τής τού κόσμου, εκλυτρώσασθε σχέσεως, τόν γνησίως υμάς μακαρίζοντα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υπέρφωτε λαμπάς, τού Ηλίου τής δόξης, τής ψυχής μου τόν πυρσόν, σβεννύμενον αεί, ραθυμία προσάναψον, θείων έργων τώ ελαίω, Παναγία επάρδουσα, ίνα πίστει καί πόθω δοξάζω σε.

Κανών τών Ασωμάτων, ού η Ακροστιχίς.

«Ωδή τετάρτη τών Ασωμάτων νόων».

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως Νόες καθαροί, τώ μεγάλω καί πρώτω, παριστάμενοι Νοϊ, καί θείας αστραπής, εμπιπλάμενοι Άγγελοι, αίγλη με τή υμετέρα, καταυγάσατε μέλποντα, τόν παναίτιον Λόγον πανένδοξοι,

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δι' όλου πρός Θεόν, νενευκότες τώ πόθω, καί ταίς θείαις καλλοναίς, μορφούμενοι αεί, ώ Αρχάγγελοι ένδοξοι, στάσεσι παναρμονίοις, περιέπετε κράζοντες, επινίκιον ύμνον τώ Κτίσαντι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η μόνη εν γαστρί, δεξαμένη τόν Λόγον, όν Αγγέλων στρατιαί, δοξάζουσιν αεί, τήν ψυχήν μου καταύγασον, λύουσα τής αμαρτίας, τήν ζοφώδη κακόνοιαν, καί φωτίζουσα γνώσει τού Πνεύματος.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Αφ' ύψους κατήλθες, βουλήσει επί γής, ο υπεράνω πάσης αρχής, καί ταπεινήν ανύψωσας εξ άδου κατωτάτου, φύσιν βροτείαν, ου γάρ έστιν άγιος, πλήν σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νυκτί με τού βίου, τό σκότος τών παθών, κατέλαβε Χριστέ ο Θεός, φώς ούν τυγχάνων άδυτον, ακτίσι μετανοίας με καταυγάσας, σώσόν με φιλάνθρωπε, ίνα δοξάζω σε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μερίδος με δείξον, Χριστέ τών εκλεκτών, τής εναντίας μοίρας Σωτήρ, αποχωρίσας δάκρυσι, καί ελεημοσύνη κεκαθαρμένον, όπως καταχρέως σε, δοξάζω πάντοτε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εβάφησαν όντως, τοίς αίμασιν υμών, οι πόδες, καί οξύτερον, πρός ουρανόν εβάδισαν, μετά τής αμαρτίας τήν γήν λιπόντες, Μάρτυρες εφάμιλλοι, θείων Δυνάμεων.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στρεβλούμενον σώμα, υμών τοίς αικισμοίς, ελύετο Χριστού Αθληταί, ψυχής δέ εκρατύνετο, ο τόνος τή αγάπη προσδεδεμένος, αλύτως τού Κτίσαντος, πάντα βουλήματι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρία Κυρία, ως ούσα τού παντός, τόν Κύριον γεννήσασα, κυριευθέντα πάθεσι τόν νούν μου, καί κακία μελανωθέντα, ελεύθερον ποίησον, καί καταλάμπρυνον.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ταίς υπερκοσμίαις, ο υμνούμενος χορείαις, τάς τάξεις τούτων Χριστέ, καί τά τών πιστών συστήματα, μιμείσθαι θεοφρόνως ποίησον Λόγε, ου γάρ έστιν άγιος, πλήν σου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έρωτος θερμού, συντονία ορεκτών, προσομιλούντες πρώτη πηγή, λειτουργικώς παρίστασθε, υμνούντες ασιγήτως, μίαν ουσίαν, θεότητος άναρχον, θείοι Αρχάγγελοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τής Εύας τήν πάλαι, κατάραν περιφανώς, διέλυσας, τόν Χριστόν κυοφορούσα, Μήτηρ αγνή, τόν πάντας στεφανούντα ταίς ευλογίαις, ου γάρ έστιν Άχραντε, πλήν σου βοήθεια.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Ο καθήμενος εν δόξη, επί θρόνου θεότητος, εν νεφέλη κούφη, ήλθεν Ιησούς ο υπέρθεος, τή ακηράτω παλάμη καί διέσωσε, τούς κραυγάζοντας, δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως Κριτή δικαιοτάτω, νύν προσπίπτω σοι Κύριε, κατακεκριμένον, καί κατεγνωσμένον με οίκτειρον, καί τής δικαίας σου ρύσαι αποφάσεως, καί τής στάσεως, τών εκλεκτών καταξίωσον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τόν λησταίς περιπεσόντα, ανημέροις φιλάνθρωπε, τόν τραυματισθέντα, ίασαι Χριστέ, επιχέων μοι, τής μετανοίας τον οίνον καί τό έλαιον, καί ενδύων με, καταστολήν τήν σωτήριον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ενεδύσασθε εξ ύψους, σωτηρίου ιμάτιον, εν τή απεκδύσει, σώματος πανεύφημοι Μάρτυρες, καί τόν εκδύσαντα πρώην τους προπάτορας, εγυμνώσατε, άπνουν νεκρόν εργασάμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρητορεύοντες ανόμων, κατενώπιον Μάρτυρες, τού Θεού τόν λόγον, γνώσει ευσεβείας κοσμούμενοι, σοφούς καί ρήτορας πάντας, κατησχύνατε, ασεβούντας, καί τόν δυσμενή θανατώσαντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Επί σέ καθάπερ όμβρος, τής σοφίας η άβυσσος, Ιησούς κατήλθε, μόνην καθαράν σε ευράμενος, Θεογεννήτορ Παρθένε, καί κατέκαυσεν, αμαρτίας, χειμάρρους δεινούς θεία χάριτι.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ακαταλήπτω δυνάμει, εκ μή όντων παρήγαγες, ουρανίους Νόας, Λόγε τού Θεού υπερούσιε, καί τή αρρήτω σου δόξη κατεκάλλυνας, τούς κραυγάζοντας. Δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρυθμιζόμεναι τών άνω, αι Δυνάμεις τού Πνεύματος, ταίς ηνίαις τούτου, καί θείαις αυγαίς πυρσευόμεναι, αμεταπτώτους τάς τάξεις εκληρώσαντο, μίαν σέβουσαι, πάντων αρχήν καί θεότητα.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τού προσώπου σου τό κάλλος, το ωραίον θεάσασθαι, καταξιωθείσαι, αι λειτουργικαί σου λαμπρότητες, καί τάς εκείθεν εμφάσεις εισδεχόμεναι, σοί κραυγάζουσι. Δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η Βασίλισσα Παρθένος, διαχρύσω στολίσματι, ωραϊζομένη, Υιώ Βασιλεί νύν παρίσταται, η ασυγκρίτως Αγγέλους υπερέχουσα, τούς κραυγάζοντας. Δόξα Χριστέ τή δυνάμει σου.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Νύν αναστήσομαι, προφητικώς έφη ο Θεός, νύν υψωθήσομαι, νύν δοξασθήσομαι, τόν πεσόντα προσλαβών εκ τής Παρθένου, καί πρός φώς τό θαυμαστόν, ανυψών τής εμής θεότητος.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ώ πώς κατάκριτος, σοί τώ Κριτή, πάντων καί Θεώ, μέλλω παρίστασθαι, καί διελέγχεσθαι, περί πάντων τών δεινών, ών περ αφρόνως επλημμέλησα εκών, καί εμαυτόν όλως κατηχρείωσα!

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σώσόν με Κύριε, ότι κακών, πέπλησμαι πολλών, ίασαι Δέσποτα, τάς αμαρτίας μου, καί τά έλκη τά δεινά, καί μή εάσης απολέσθαι με, τόν μόνον Ιησού μου, πολλά σοι πταίσαντα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τέλος μακάριον, οι Αθληταί, εύραντο σαφώς, δόξης επέτυχον, Χριστόν δοξάσαντες, τοίς οικείοις μέλεσι, τόν αθλοθέτην, αικισμοίς καί σπαραγμοίς, ομιλείν ανδρικώς αιρούμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Όλβον ουράνιον, πανευκλεώς, θείοι Αθληταί, στέφος αμάραντον, καί φώς ανέσπερον, καί οικίαν μηδαμώς παλαιουμένην, αχειρότευκτον κληρούσθε, Μάρτυρες τού Χριστού πανεύφημοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σού τά θαυμάσια, προφητικαί, έφησαν φωναί, όρος καλούσαί σε, καί πύλην Άχραντε, καί λυχνίαν φαεινήν, εξ ής τό φέγγος, αληθώς το θαυμαστόν, φρυκτωρεί, Αγνή κόσμον άπαντα.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τρόμω δοξάζουσι, τά Χερουβείμ καί τά Σεραφείμ, θρόνοι, Αρχάγγελοι, καί Κυριότητες, καί Δυνάμεις, καί Αρχαί, καί Εξουσίαι, σύν Αγγέλοις τό σεπτόν, τής μιάς καί τριττής θεότητος.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώφθησαν Άγγελοι, φωτοειδώς, λάμποντες Χριστέ, σού τήν Ανάστασιν διακηρύττοντες, ταίς οσίαις Γυναιξί, καί τών εχθρών σου, κατασείοντες τόν νούν, αστραπαίς τής σαυτού θεότητος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νύν περιφρούρησον, παρεμβολαίς, Αρχαγγελικαίς τήν Εκκλησίαν σου, τήν σέ δοξάζουσαν, ορθοδόξοις εν φωναίς, ο εκ Παρθένου απορρήτως γεννηθείς, καί βροτούς εκ φθοράς ρυσάμενος.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Ήλθον εις τά βάθη τής θαλάσσης, καί κατεπόντισέ με, καταιγίς πολλών αμαρτημάτων, αλλ' ως Θεός, εκ φθοράς ανάγαγε, τήν ζωήν μου πολυέλεε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νεκρός χρηματίζων ου γινώσκω, αναισθητών ο τάλας, καί συνείδησιν μεμολυσμένην, φέρων αεί, ο Θεός ο πλάστης μου, μή εις τέλος απολέσης με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Αι πράξεις μου μέλλουσιν οικτίρμον, επί τού βήματός σου, ώσπερ δήμιοι κατηγορείν μου, εξ ών Χριστέ, διά τάχους ρύσαί με, οδηγών με πρός μετάνοιαν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συνέτριψε δήμος παρανόμων, οστά τών Αθλοφόρων, αλλ' ουκ έθραυσε τούτων τήν πίστιν, δι' ής Θεού, κληρονόμοι ώφθησαν, τού Σωτήρος τών ψυχών ημών.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως τίμιοι λίθοι επί πέτραν, τής αρραγούς ελπίδος, ωκοδόμηνται οι Αθλοφόροι, καί ως ναοί, τού Αγίου Πνεύματος, πρός ναόν Θεού εσκήνωσαν

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν αμαυρωθείσάν μου καρδίαν, ταίς σκοτειναίς εφόδοις, θεονύμφευτε τής αμαρτίας, τώ φωτισμώ, τώ εν σοί καταύγασον, η τόν Ήλιον κυήσασα.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αι κύκλω παρεστώσαι τού Δεσπότου, καί καθαρώς τρυφώσαι, τής ελλάμψεως τής αρχιφώτου, Αγγελικαί, στρατιαί λαμπρύνετε, τούς εν πίστει υμάς μέλποντας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σοφία τή σή δημιουργήσας, Αγγελικάς χορείας, Κυριότητάς τε καί Δυνάμεις καί Σεραφείμ, ως Δεσπότης έδειξας, αιωνίως σε γεραίροντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως θρόνοις Χριστέ τοίς επηρμενοις, επαναπεπαυμένος, καί τά σύμπαντα θεία προνοία, περισκοπών, εν αγκάλαις Δέσποτα, τής Παρθένου αναπέπαυσαι.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Νέοι τρείς εν Βαβυλώνι, προσταγμα τυραννικόν, εις φλήναφον θέμενοι, μέσον τού πυρός ανεβόων, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τίνι σε εξομοιώσω, οίμοι! τάλαινα ψυχή, ποθούσαν τά άτοπα, καί μή τά καλά εκζητούσαν, διό πρό τέλους, σπεύσον, τρόπους χρηστούς επιδείξασθαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Όμβρους Χριστέ δακρύων δίδου, όπως τά εμά κακά, αποκλαύσωμαι πικρώς, καί μή συγχωρήσης με Σώτερ, νύν απολέσθαι, πταίσαντά σοι πολλά υπέρ άνθρωπον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νέκρωσιν τού νεκρωθέντος, Λόγου φέροντες σαρκί, πλάνην ενεκρώσατε, ζήτε δέ θανόντες εν δόξη, καί νεκρωθέντας πάθεσιν, Αθληταί θεραπεύετε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ποίος τόπος νύν ουκ έχει, Μάρτυρες φωταγωγούς, υμάς καί προπύργια; ποία ου φαιδρύνεται χώρα, υμών τοίς άθλοις ένδοξοι, καί δόσει τών ιάσεων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μόνη μένεις μετά τόκον Δέσποινα παρθενικώ, κάλλει διαλάμπουσα, μόνη τά μητέρων διέδρας, Θεόν γάρ μόνη έτεκες, λυτρωτήν τών ψυχών ημών.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μάρτυρας τών πεπραγμένων, έχοντες τούς νοερούς, Αγγέλους ελώμεθα, αγνώς βιωτεύειν βοώντες. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άνθρακι κεκαθαρμένος, θρόνω σου τά Σεραφείμ, ορά παριστάμενα, ο θείος βοών Ησαϊας. Ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τάγματα τών Ασωμάτων, πάντων ως τόν Ποιητήν, τεκούσα καί Κυριον, Παρθένε σαφώς υπερέβης, ευλογημένος Πάναγνε, ο καρπός τής κοιλίας σου.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Λυτρωτά τού παντός Παντοδύναμε, τούς εν μέσω φλογός ευσεβήσαντας, συγκαταβάς εδρόσισας, καί εδίδαξας μέλπειν. Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Απεφάνθην τοίς κτήνεσιν όμοιος, υποκύψας αλόγων τοίς πάθεσι, Λόγε Θεού προάναρχε, επιστρέψας με σώσον, αναβοώντα. Ευλογείτε υμνείτε τον Κύριον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λυμαινόμενος ύς ελυμήνατο, μονιός με Σωτήρ, ώσπερ άμπελον, γεωργηθείσαν πάθεσιν, εξ ού ρύσαί με τάχος, καί καρποφόρον, αρεταίς τήν ψυχήν μου ανάδειξον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αι βαφαί τών αιμάτων επέχρωσαν, πορφυρίδα υμίν θεοϋφαντον, ήν στολισθέντες Μάρτυρες, στεφηφόροι ταίς νίκαις, τώ εν υψίστοις, Βασιλεί αιωνίω παρίστασθε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιερός τών Μαρτύρων κατάλογος, ανιέρων διέλυσε σύστημα, τό κελεύον παράνομα, καί νομίμως αθλήσας, πρός τού Δεσπότου τών απάντων, νομίμως κατέστεπται.

Θεοτοκίον

Ευλογεί πάσα κτίσις τόν τόκον σου, ευλογίαις ημάς στεφανώσαντα, καί τήν αράν εξάραντα, Παντευλόγητε μόνη, δεδοξασμένη, η τό γένος ημών χαριτώσασα.

Κανών τών Ασωμάτων

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως υπάρχων ζωή η αθάνατος, αθανάτου ζωής τούς μεθέξοντας, δημιουργών υπέστησας, καί εδίδαξας μέλπειν. Πάντα τά έργα, ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νοερώς σε κυκλούντες Αρχάγγελοι, ταίς απαύστοις φωναίς ανακράζουσι, θεοπρεπώς γεραίροντες, τώ Δεσπότη τών όλων, αναβοώντες. Ευλογείτε υμνείτε τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νομικαί προετύπουν εικόνες σε, τεξομένην Θεόν Παμμακάριστε, ύλη σαρκός ενούμενον, τόν πρίν άϋλον όντα, φύσει τή θεία, ευλογούμεν Παρθένε τόν τόκον σου.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εύα μέν τώ τής παρακοής νοσήματι, τήν κατάραν εισωκίσατο, σύ δέ Παρθένε Θεοτόκε, τώ τής κυοφορίας βλαστήματι, τώ κόσμω τήν ευλογίαν εξήνθησας, όθεν σε πάντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού μετανοίας ο καιρός, τί μέλλομεν, τί τώ ύπνω βυθιζόμεθα; τής ραθυμίας αποστώμεν, κοσμήσωμεν λαμπάδας ως γέγραπται, ελαίω ευποιϊας, μή μείνωμεν, έξω τής θύρας Οδυρόμενοι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως έστι καιρός μετανοείν, επίστρεψον, τών κακών σου ών εποίησας, γνώσει ψυχή μου καί αγνοία, καί βόησον τώ πάντα γινώσκοντι. Ημάρτηκα συγχώρησον Δέσποτα, μή με βδελύξη τόν ανάξιον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συνήξεν εκ πάσης ο Χριστός αθλήσαντας, τούς Αγίους εμφανέστατα, χώρας καί πόλεως εις τόπους, ενδόξους εις τιμίαν κατάπαυσιν, καί νύν τών πρωτοτόκων φαιδρύνουσι, τήν Εκκλησίαν αγαλλόμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η πάνσεπτος θήκη τών σεπτών Μαρτύρων σου, φρυκτωρίαις θείου Πνεύματος, αυγαζομένη παραδόξως, ιάσεων εκπέμπει φαιδρότητας, ενθάπτει νοσημάτων επήρειαν, Κύριε μόνε πολυέλεε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτός τού εν σοί μαρμαρυγαίς Θεόνυμφε, τήν ψυχήν μου φωταγώγησον, κείμενον βόθρω απωλείας, ανάστησον, εχθρούς καταρράσσουσα, τούς θλίβοντας αεί τήν καρδίαν μου, καί πρός τά πάθη συνωθούντάς με.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κρυπτόν θείον άχραντον, εν σοί τελείται εμφανές Μυστήριον, Παρθένε άχραντε, καί γάρ Θεός εκ σού σεσωμάτωται, δι' ευσπλαχνίαν, διό σε ως Θεοτόκον μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι Νούν τόν Γεννήτορα καί προβολέα, τού Υιού καί Πνεύματος, υμνούντες Άγγελοι, νύν πρός ημάς τής θείας χρηστότητος, τάς χορηγίας συντόνως, διαπορθμεύειν προθυμήθητε.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ωραίως κοσμούμενοι τής αφθαρσίας, δωρεά καί χάριτι, θείοι Αρχάγγελοι, σέ τήν πηγήν Χριστέ τήν αέναον, τής αφθαρσίας υμνούντες, ως ευεργέτην μεγαλύνουσι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νυμφώνα σαρκώσεως τής απορρήτου, καί παστάδα έμψυχον, πιστοί γινώσκομεν, καί κιβωτόν τού νόμου τής χάριτος, σέ Θεοτόκε, διό σε, ακαταπαύστως μεγαλύνομεν.

Απόστιχα τών Αίνων

Κατανυκτικά

Πρόβατόν ειμι τής λογικής σου ποίμνης, καί πρός σέ καταφεύγω, τόν Ποιμένα τόν καλόν, ζήτησόν με τόν πλανηθέντα ο Θεός, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Πλύνόν με τοίς δάκρυσί μου Σωτήρ, ότι ρερύπωμαι εν πολλαίς αμαρτίαις, διό καί προσπίπτω σοι. Ήμαρτον ελέησόν με ο Θεός.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τίς ουκ εξίσταται ορών, άγιοι Μάρτυρες, τόν αγώνα τόν καλόν, όν ηγωνίσασθε; πώς εν σώματι όντες, τόν ασώματον εχθρόν ετροπώσασθε; Χριστόν ομολογήσαντες, τώ Σταυρώ οπλισάμενοι; όθεν ενεδείχθητε δαιμόνων φυγαδευταί, καί βαρβάρων πολέμιοι, απαύστως πρεσβεύοντες, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Εκ παντοίων κινδύνων, τούς δούλους σου φύλαττε, ευλογημένη Θεοτόκε, ίνα σε δοξάζωμεν, τήν ελπίδα τών ψυχών ημών.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά ξύλου ο Αδάμ, Παραδείσου γέγονεν άποικος, διά ξύλου δέ Σταυρού, ο Ληστής Παράδεισον ώκησεν, ο μέν γάρ γευσάμενος, εντολήν ηθέτησε τού ποιήσαντος, δέ ο συσταυρούμενος, Θεόν ωμολόγησε τόν κρυπτόμενον, Μνήσθητί μου βοών εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Υπέρ πάντας τούς βροτούς, επί γής εγώ επλημμέλησα, καί πτοούμαι τό εκεί, απαραλόγιστον δικαστήριον, εν ώ ακατάκριτον, συντηρήσας τότε με Υπεράγαθε, κολάσεως λύτρωσαι, διδούς μοι μετάνοιαν αποπλύνουσαν, παντοίων με μολυσμών ως φιλάνθρωπος.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Χερουβείμ καί Σεραφείμ, Εξουσίαι, θρόνοι Αρχάγγελοι, Κυριότητες ομού, καί Δυνάμεις, άγιοι Άγγελοι, Αρχαί υψηλόταται, τώ Δεσπότη άφεσιν παριστάμενοι, πταισμάτων αιτήσασθε, καί βίου διόρθωσιν τοίς βοώσι πιστώς. Μνήσθητι καί ημών εν τή Βασιλεία σου.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Ομιλούντες τώ πυρί, τήν φρυγανώδη πλάνην εφλέξατε, Αθλοφόροι τού Χριστού, καί τή υμών πλημμύρα τού αίματος, τόν βύθιον δράκοντα, παντελώς πανεύφημοι απεπνίξατε, καί νίκην αράμενοι, τοίς άνω στρατεύμασι συναγάλλεσθε, πρεσβεύοντες εκτενώς υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα...

Η τρισήλιος αυγή, η τό τού κόσμου φάνασα πλήρωμα, της ψυχής μου τά δεινά, αποσοβούσα πάθη κατάπεμψον, φωτός σου αμάρυγμα, καί ιλασμόν πταισμάτων τού κράζειν σοι, ανάρχω Γεννήτορι, Υιώ τώ συνθρόνω τε, Καί τώ Πνεύματι. Τριάς η παντουργική δύναμις σώσον ημάς.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Αμαρτάνοντα αεί, καί ραθυμία όλως κρατούμενον, κατοικτείρηρησον Αγνή, καί μετανοίας τρόποις βελτίωσον, διδούσα κατάνυξιν, τή πεπωρωμένη ψυχή μου Πάναγνε, ελπίς ακαταίσχυντε, τών πόθω υμνούντων σε καί βοώντων Χριστώ. Μνήσθητι καί ημών εν τή Βασιλεία σου.