Προσόμοια Αποστολικά

Ήχος γ

Μεγάλη τών Μαρτύρων σου

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Πρεσβείαις τών σεπτών καί θείων Αποστόλων σου, φιλάνθρωπε Οικτίρμον, καί μόνε ελεήμον, τήν ειρήνην σου παράσχου τώ λαώ σου, καί τών δεινών λύτρωσαι, τούς ανυμνούντάς σε, καί πιστώς προσκυνούντας.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Βελών με ως Θεού αυτόπται τού αλάστορος, λυτρώσασθε σβεννύντες, αυτού τάς πανουργίας, καί δροσίσατέ με πνεύματος τή δρόσω, αμαρτιών τώ καύσωνι, εκτηκόμενον, ευεργέται μοι θείοι.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Εις πάσαν οικουμένην όντως εξελήλυθεν, ο θείος υμών φθόγγος, Απόστολοι Κυρίου, καί εφώτισεν εν σκότει τούς κειμένους, καί τώ Θεώ προσήγαγεν, ως θυμίαμα, τούς αυτόν εγνωκότας.

Έτερα τού αγίου Νικολάου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Μεγίστη σωτηρία πάσιν ανεδείχθης ημίν, Νικόλαε τρισμάκαρ, λυτρούσαι γάρ παντοιων, τούς οικέτας σου κινδύνων, καί ανάγκης καί πειρασμών, καί νόσων, καί περιστάσεων, καί εχθρών αοράτων.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Επλήγην ιοβόλω δήγματι ο άσωτος, καί κείμαι ερριμμένος καί εξηπορημένος, τή αγρύπνω σου δεήσει Ιεράρχα, εν τάχει ανάστησον, ίνα δοξάζω σου, τήν ταχύκοον χάριν.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Εν νώρα τή φρικτή, εν ή μέλλω παρίστασθαι, τό βήμα τό φρικώδες, καί πέμπεσθαι κολάσει, βοηθόν σε εύροιμι Ιερομύστα, ρυόμενόν με σκότους, καθικετεύω σε, παρρησίαν ως έχεις.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Απάντων κυριεύουσα τών κτισμάτων Δέσποινα, δεινώς κυριευθείσαν, τοίς πάθεσι Θεόνυμφε, τήν ψυχήν μου ελευθέρωσον εν τάχει, φαρμάκω σής πρεσβείας, καί καταδούλωσον τώ Υιώ καί Θεώ σου.

Απόστιχα Αποστολικά

Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος υμών, άγιοι Απόστολοι, ειδώλων πλάνην ελύσατε, θεογνωσίαν κηρύξαντες, ούτος ο καλός αγών υμών υπάρχει Μακάριοι, διό υμνούμεν καί δοξολογούμεν, υμών τά μνημόσυνα.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Τάς τού Χριστού παραγγελίας, αμέμπτως φυλάξαντες; άγιοι Απόστολοι, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν παρέχετε, ιατρεύοντες τά πάθη, τών ψυχών καί τών σωμάτων ημών, διό έχοντες παρρησίαν, αυτόν ικετεύσατε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Οι Μάρτυρες σου Κύριε, πίστει στηριχθέντες, ελπίδι βεβαιωθέντες, τή αγάπη τού Σταυρού σου, ψυχικώς ενωθέντες, τού εχθρού τήν τυραννίδα ώλεσαν, καί τυχόντες τών στεφάνων, μετά τών Ασωμάτων πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Μεγάλη τού Σταυρού σου

Αγγέλων χαρμονή, τών θείων Κόρη πέφυκας, τών Αποστόλων δόξα, καί προφητών εκσφράγισμα, τών ανθρώπων τε πιστών η προστασία, καί οδηγός σωτήριος, διά τούτό σε, προσκυνούμεν Παρθένε.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος γ' Τήν ωραιότητα

Τών Αποστόλων σου, τήν μνήμην Κύριε, υπερεφαίδρυνας, ως παντοδύναμος, ότι ενίσχυσας αυτούς, τά πάθη σου μιμήσασθαι, ενίκησαν ανδρείως γάρ, τού Βελίαρ τήν δύναμιν, όθεν καί απέλαβον, ιαμάτων χαρίσματα. Αυτών ταίς ικεσίαις φιλάνθρωπε, ειρήνην παράσχου τώ λαώ σου.

Θείας πίστεως

Πάσαν ήρδευσαν, τήν γήν τοίς ρείθροις, οι Απόστολοι, τού Θεού Λόγου, καί ανεβλάστησεν ο στάχυς τής πίστεως, καί επληρώθη τού κόσμου τά πέρατα, τά γάρ ζιζάνια πάντα εξέκοψαν, όθεν άπαντας Χριστώ τώ Θεώ προσήγαγον, βαπτίζοντες αυτούς, εις Τριάδα τήν άκτιστον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν ωραιότητα

Τής συμπαθείας σου, πλούτον τόν άμετρον, καί δυναστείας σου, κράτος τό άμαχον, αναλαβόμενος εις νούν, προσέδραμον τή σκέπη σου, θλίψει συνεχόμενος, καί δεινώς απορούμενος, κράζων εκ βαθέων μου, τής καρδίας τοίς δάκρυσι, Παρθένε Θεοτόκε βοώ σοι, Σώσόν με, σώσον τόν ανάξιον.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν έτερα

Θείας πίστεως

Δεύτε άπαντες, τούς Αποστόλους, ευφημήσωμεν, άσμασι θείοις, τών ειδώλων γάρ τήν πλάνην βυθίσαντες, πρός θείον φώς τούς βροτούς επανήγαγον, καί τή Τριάδι πιστεύειν εδίδαξαν, όθεν σήμερον, αυτούς ευσεβώς γεραίροντες, δοξάσωμεν Χριστόν τόν Θεόν ημών.

Έργοις λάμψαντες, ορθοδοξίας, πλάνην έσβεσαν κακοδοξίας, οι ευκλεείς καί θεόπται Απόστολοι, καί ευσεβεία τόν κόσμον πλουτίσαντες, τάς Εκκλησίας φαιδρώς κατεκόσμησαν, εξαιτούμενοι, Χριστώ τώ Θεώ, δωρήσασθαι, ειρήνην τοίς πιστοίς, καί μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Βυθιζόμενος, παθών θαλάσση, εις τό πέλαγος τών οικτιρμών σου, καταφεύγω, Θεοτόκε βοήθει μοι, έκτεινον Πανάχραντε, δεξιάν μοι τώ δούλω σου, σώσον ως τόν Πέτρον πρίν, ο Υιός σου διέσωσεν, ελέησον ψυχήν ποντουμένην, σάλω πολλών παραπτώσεων.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Θείας πίστεως

Σέ τόν κήρυκα, τής αληθείας, καί υπέρλαμπρον, φωστήρα κόσμου, ευφημούντες ανυμνούμεν Νικόλαε, καί εκβοώμεν εν πίστει δεόμενοι. Ως τούς αθώους θανάτου εξήρπασας, ούτως Άγιε, κινδύνων ημάς καί θλίψεων, καί πάσης εξελού δεινής κακώσεως.

Μαρτυρικόν Ιδιόμελον

Εκλάμπετε διά τής πίστεως, υπέρλαμπροι φωστήρες Άγιοι, τών ασθενούντων ιατροί, Αθλοφόροι πανεύφημοι, τών τυράννων γάρ τάς αικίσεις μή δειλανδρήσαντες, τών ειδώλων τάς δυσφημίας κατηδαφίσατε, τρόπαιον έχοντες αήττητον, τόν Σταυρόν τής αληθείας.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θείας πίστεως

Θρόνος πάγχρυσος, τού Βασιλέως, καί Παράδεισος, διηνθισμένος, ανεδείχθης Θεοτόκε Πανάχραντε, τόν γάρ Θεόν εν γαστρί σου βαστάσασα, ευωδιάζεις ημάς θείαις χάρισιν, όθεν άπαντες, Θεού αληθώς Μητέρα σε, κηρύττομεν αεί καί μεγαλύνομεν.

Κανών τών Αγίων Αποστόλων

Ωδή α' Ήχος γ'

Ο Ειρμός

Ο τά ύδατα πάλαι, νεύματι θείω, εις μίαν συναγωγήν συναθροίσας, καί τεμών θάλασσαν, Iσραηλίτη λαώ, ούτος ο Θεός ημών, δεδοξασμένος υπάρχει, αυτώ μόνω άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εκκλησίας τούς πύργους, τώ θεμελίω, τής Πίστεως ευσεβώς ηδρασμένους, καί πιστούς άπαντας επιστηρίζοντας, δεύτε μακαρίσωμεν, τούς ιερούς Αποστόλους, όπως ταίς δεήσεσι, τούτων σωθείημεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Απερίτρεπτοι στύλοι, τής ευσεβείας, τή πλάνη με τού εχθρού σκελισθέντα, καί εις γήν κείμενον, κινδυνεύοντα, καί εξαπορούμενον, επανορθώσατε, όπως εύροιμι τήν άφεσιν, ών επλημμέλησα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εμαυτόν πρό τής δίκης, δικαιοκρίτα, ο άσωτος δεδοικώς κατακρίνω, πονηρά έργα γάρ, άμετρα κέκτημαι, όθεν ικετεύω σε, απεγνωσμένον με σώσον, θείαις παρακλήσεσι, τών Αποστόλων σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύν αγίοις Προφήταις, σύν Αποστόλοις, σύν Μάρτυσι, τόν εκ σού σαρκωθέντα, εκτενώς Κύριον, αγνή ικέτευε, όπως τής σαρκός ημών, πάντα τά πάθη νεκρώση, καί ζωήν αιώνιον, ημίν δωρήσηται.

Κανών τού Αγίου Νικολάου φέρων ακροστιχίδα.

Τρίτην δέησιν προσφέρω Νικολάω εγώ ο Ιωσήφ.

Ο Ειρμός

Άσωμεν τώ Κυρίω άσμα.

(Άσωμεν τώ Κυρίω, τώ ποιήσαντι θαυμαστά τέρατα, εν ερυθρά θαλάσση, πόντω γάρ εκάλυψε τούς υπεναντίους, καί έσωσε τόν Ισραήλ, αυτώ μόνω άσωμεν, ότι δεδόξασται.)

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Τόν φαεινόν λαμπτήρα, καί ακοίμητον, επί γής υπάρχοντα πυρσόν, καί πρός λιμένας θείους εμβιβάζοντα, τοίς κύμασι τού βίου, αεί τούς θαλαττεύοντας, Νικόλαον τιμήσωμεν, καί πόθω μακαρίσωμεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρώμη Θεού παμμάκαρ, δυναμούμενος, ζήλον κατ' επίγνωσιν, εκτήσω ευσεβείας, όθεν θνήσκειν μέλλοντας, αδίκως ελυτρώσω, διό σε ικετεύομεν, αδίκου πάσης ρύσαι ημάς, κακώσεως Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ικετηρίαν Πάτερ, αδιάλειπτον τώ Κυρίω πρόσφερε, όπως αμαρτημάτων, καί φλογός κολάσεως, διαιωνιζούσης, καί πειρασμών καί θλίψεων, ημάς απολυτρώσηται, ως μόνος υπεράγαθος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν κιβωτόν τήν θείαν, τήν χωρήσασαν τόν τού νόμου πάροχον, ημών τάς ανομίας, πάσας αφαιρούμενον, δι' ευσπλαγχνίας θείας, αδιήγητον πέλαγος, Μαρίαν τήν Πανάχραντον, συμφώνως μακαρίσωμεν.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Ο εκ μή όντων τά πάντα παραγαγών, τώ Λόγω κτιζόμενα, τελειούμενα Πνεύματι, Παντοκράτορ Ύψιστε, εν τή αγάπη τή σή στερέωσόν με.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τά τού κόσμου πληρώματα, διδαχής ενθέου πληρώσαντες, τήν ψυχήν μου πληρώσατε, εναρέτων πράξεων, καί λογισμών αγαθών, Χριστού αυτόπται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Από σκανδάλων μυρίων τού πονηρού, από πάσης θλίψεως, από πάσης στενώσεως, από περιστάσεως, ώ Μαθηταί Χριστού, λυτρώσασθέ με.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οίμοι ψυχή μου αθλία καί ταπεινή, συχνώς αμαρτάνουσα, καί Θεόν παροργίζουσα! πώς αιτείς συγχώρησιν, τήν αποχήν τών κακών, μή ποιουμένη;

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η θεία κλίμαξ ήν είδεν ο Ιακώβ, δι' Ής καταβέβηκεν, ο Θεός ανυψών ημάς, εκτενώς ικέτευε, σύν Αποστόλοις, ημάς οικτειρηθήναι.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Στείρα ψυχή καί άγονε, κτήσαι καρπόν ευκλεή, ευτεκνουμένη βόησον, εστερεώθη διά σού ο Θεός, ουκ έστιν Άγιος, ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηκονημένη μάχαιρα, Πνεύματος ώφθης σοφέ, τά πονηρά ζιζάνια, διακόπτουσα αιρετιζόντων, καί τρίβον σωτήριον, πιστοίς ομαλίζουσα, Πάτερ Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Σέ τήν πηγήν τήν βρύουσαν, τών ιαμάτων κρουνούς, εκδυσωπούμεν Άγιε, τά βορβορώδη πάθη πάντων ημών, ευχαίς σου απέλασον, κινδύνων καί θλίψεων, απολυτρούμενος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ισχυροτάτοις πόνοις σου, καταβαλών τόν εχθρόν, νύν καταυτού ενίσχυσον, τούς ασθενούντας λογισμούς ημών, παθών επικλύσεσιν, αγίαις πρεσβείαις σου, Πάτερ Νικόλαε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νούς εννοείν ου δύναται, τόν υπέρ νούν τοκετόν θαυμαστής λοχείας σου, Θεογεννήτορ Μητροπάρθενε, διό ικετεύω σε, τόν νούν μου χαρίτωσον, τού αεί δοξάζειν σε.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Έθου πρός ημάς, κραταιάν αγάπησιν Κύριε, τόν Μονογενή γάρ σου Υιόν, υπέρ ημών εις θάνατον δέδωκας, διό σοι κραυγάζομεν, ευχαριστούντες. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώσπερ αστραπάς, ως ακτίνας άδυτε Ήλιε, σού τούς Αποστόλους εφαπλών, εις τά τού κόσμου Λόγε πληρώματα, πάντας κατεφώτισας, καί αγνωσίας ζόφον απεδίωξας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θάλασσα δεινής, αμαρτίας Λόγε χειμάζει με, κύματα ατάκτων λογισμών, τήν ταπεινήν ψυχήν μου ταράττουσι. Κυβερνήτα Κύριε, τών Μαθητών σου, σώσόν με δεήσεσιν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φρίττω εννοών, τήν φρικτήν σου Δέσποτα έλευσιν, έχω γάρ πρό δίκης τήν εμήν, κατηγορούσαν ένδον συνείδησιν, καί προβασανίζουσαν, πρό τής βασάνου, τήν αναισθησίαν μου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λόγε τού Θεού, ο τεχθείς εκ Κόρης θεόπαιδος, ταύτης μεσιτείαις ιεραίς, καί τών σοφών Σωτήρ Αποστόλων σου, πάσης περιστάσεως, πάσης ανάγκης, λύτρωσαι τούς δούλους σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τό κατάσκιον όρος, ο Αββακούμ προεώρα, τήν άχραντόν σου μήτραν Αγνή, διό καί ανεκραύγαζεν. Από θαιμάν ήξει ο Θεός, καί ο Άγιος εξ όρους, κατασκίου δασέος.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Πρός Θεόν σε μεσίτην, άπας πιστός καθ' εκάστην, Νικόλαε προβάλλεται, διό σε ικετεύομεν, εκ περιστάσεως χαλεπής, καί συμπτώσεως πταισμάτων, ημάς λύτρωσαι Πάτερ.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρείθρον ζών εν καρδία, Κυρίου έχων τήν χάριν, δροσίζεις αενάως σοφέ, τούς καύσωνι τών θλίψεων, καί τώ αυχμώ τών αμαρτιών, κινδυνεύοντας αθλίως, απολέσθαι παμμάκαρ.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο ρυσάμενος πάλαι, απαγομένους θανάτου, αδίκου παμμακάριστε, καί νύν ημάς περίσωζε, από ανθρώπων φθοροποιών, ενοχλήσεως καί πάσης, τών δαιμόνων απάτης.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σαρκωθέντα τόν Λόγον, υπερβολή ευσπλαγχνίας, αρρήτως απεκύησας. Αυτόν δυσώπει Άχραντε, τών σαρκικών πάντας μολυσμών, εκλυτρώσασθαι, καί πάντων, δυσχερών τών τού βίου.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Επί τής γής ο αόρατος ώφθης, καί τοίς βροτοίς εκών, συνανεστράφης ο ακατάληπτος, διό πρός σέ ορθρίζοντες, ανυμνούμέν σε φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επί τής γής σαρκωθείς, απειργάσω τούς Μαθητάς, ουρανούς φθεγγομένους, Χριστέ τήν δόξαν σου, δι' αυτών ούν Κύριε, τάς ψυχάς ημών ελέησον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Από παθών, από πάσης ανάγκης, από δεινής περιστάσεως Λόγε, ρύσαι τούς δούλους σου, ταίς τών Αποστόλων σου, ευπροσδέκτοις παρακλήσεσιν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οίμοι ψυχή παναθλία! πώς μέλλεις, τώ φοβερώ δικαστή παραστήναι, άκαρπος μένουσα; σπεύσον μετανόησον, αρετών καρπούς βλαστάνουσα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Επί τής γής, τόν οφθέντα, αφράστως, μετά σαρκός εξ αγνών σου αιμάτων, αγνή ικέτευε, ως Υιόν σου πάντοτε, ιλασμόν ημίν δωρήσασθαι.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τό φώς σου τό ανέσπερον Χριστέ, καταύγασον ως Θεός, τή ταπεινή μου ψυχή, καί οδήγησον εις τόν φόβον σου, διότι φώς τά προστάγματά σου.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Φωτί τώ καθαρώ παρεστηκώς, καί ταίς εκείθεν αεί εκδιδομέναις, αυγαίς πυρσευόμενος, πάσιν αίτησαι τόν φωτισμόν, Πάτερ καί ειρήνην.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εμέ τόν υπέρ πάντας τούς βροτούς, σέ παροργίσαντα, φρενί αγνώμονι, υπεράγαθε κατοικτείρησον, ταίς Νικολάου θερμαίς πρεσβείαις.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ραθύμως δαπανών μου τήν ζωήν, καθικετεύω σε, Πάτερ Νικόλαε, διέγειρόν μου πρός μετάνοιαν, τόν λογισμόν κατεσπιλωμένον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως μόνη τών Αγγέλων χαρμονή, χαράς μου πλήρωσον, θεοχαρίτωτε, τήν διάνοιαν σκυθρωπάζουσαν, καί αμελεία βεβυθισμένην.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Άβυσσος εσχάτη αμαρτιών, εκύκλωσέ με, καί εκλείπει τό πνεύμά μου, αλλ' εκτείνας Δέσποτα, σόν υψηλόν βραχίονα, ως τόν Πέτρον με, κυβερνήτα διάσωσον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άβυσσον σοφίας πνευματικής, αναπηγάσας, Αποστόλων ο σύλλογος, κοσμικής εξήρανε, σοφίας πάντα ρεύματα, καί κατήρδευσεν, ευσεβών τά συστήματα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στέναξον καί δάκρυσον ταπεινή, ψυχή βοώσα, καί πρός Κύριον λέγουσα. Ήμαρτόν σοι Δέσποτα, Ιλάσθητί μοι εύσπλαγχνε, ταίς δεήσεσι, τών σοφών Αποστόλων σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρεύσαντες οι χείμαρροι τών παθών, κατέπτωσάν μου, τής καρδίας τό οίκημα, ποταμοί τού Πνεύματος, πεφυκότες Απόστολοι, συντριβέντα με, πρός ζωήν αναπλάσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δήμός σε τών Αποστόλων, Χριστέ, καθικετεύει, μετά τής κυησάσης σε, ιλασμόν κατάπεμψον, καί ειρήνην τοίς δούλοις σου, ως φιλάνθρωπος, καί Θεός ευδιάλλακτος.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Βυθός μοι τών παθών επανέστη, καί ζάλη εναντίον ανέμων, αλλά προφθάσας με σύ σώσον Σωτήρ, καί ρύσαι φθοράς, ως έσωσας, τού θηρός τόν Προφήτην.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκρώσας εγκρατεία τά μέλη, εκτήσω τήν ζωήν τήν αγήρω, ής καί ημάς κοινωνούς, σού ταίς ευχαίς εργάζου σοφέ, εκφεύξει τής πονηράς εργασίας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιστίω ιερών πρεσβειών σου, πελάγους πειρασμών πολυτρόπων, καί αμαρτίας βυθού ρύσαι ημάς, πρός τόν όρμον τής ζωής, διαβιβάζων σοφέ Ιεράρχα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Κοσμήσας τήν τών Μύρων καθέδραν, εδείχθης κόσμος Αρχιερέων, αλλά πρεσβείαις ταίς σαίς, τών κοσμικών ημάς πειρασμών, διάσωζε αβλαβείς Ιεράρχα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Οικήσας ο Λόγος εν γαστρί σου, τήν πάλαι εν ανθρώποις οικούσαν, τή παραβάσει φθοράν, Μήτηρ αγνή ως μόνος Θεός, εξώκισε διά σπλάγχνα ελέους.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Τό πρίν εικόνι τή χρυσή, Περσικώ σεβάσματι, Παίδες ου προσεκύνησαν, τρείς ανυμνούντες, εν μέσω τής καμίνου, ο τών Πατέρων Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τό φώς τού κόσμου ο Χριστός, φώς υμάς ανέδειξε, φωτοφόροι Απόστολοι, εκμειούντας τό σκότος τής απάτης, καί φωτίζοντας πιστών τάς διανοίας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τάς καθ' ημών τού δυσμενούς, παγίδας συντρίψατε, φωτοφόροι Απόστολοι, καί τάς τρίβους ημίν τής μετανοίας, ομαλίσατε υμίν προσπεφευγόσι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν μωρανθείσάν μου ψυχήν, σαρκικοίς παθήμασιν, άλας θείον υπάρχοντες, θεηγόροι Απόστολοι Κυρίου, εκκαθάρατε, πιστούς ζωογονούντες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η καλλονή τού Ιακώβ, καλών ταίς ιδέαις με, δέομαι καταφαίδρυνον, δυσωπούσα νύν σύν τοίς Αποστόλοις, τόν τεχθέντα εκ τών σών αγνών αιμάτων.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τρείς Παίδες εν καμίνω, τήν Τριάδα τυπώσαντες, τού πυρός τήν απειλήν κατεπάτησαν, καί υμνούντες εβόων. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λυμαινόμενον πάλαι, τόν παράφρονα Άρειον, τού Κυρίου τόν λαόν εναπηγχόνισας, ταίς νευραίς σου τών λόγων, ως ποιμενάρχης αληθής, Πάτερ Νικόλαε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Αγίως διανύσας, τόν πανάγιον βίον σου, σύν Αποστόλοις κατοικείς, Πάτερ Νικόλαε, αγιασμόν επιπέμπων, καί φωτισμόν τοίς ευσεβώς σε μακαρίζουσιν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως έτοιμόν σε ρύστην, ως θερμόν αντιλήπτορα, προσκαλούμεθα αεί Πάτερ Νικόλαε, τών παθών ημάς ρύσαι, καί αδοκήτων πειρασμών επερχομένων ημίν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εμέ τόν αμελεία, τήν ψυχήν σκοτιζόμενον, φωταγώγησον Αγνή, τόν τής καρδίας μου, προσεπανάπτουσα λύχνον, εν προθυμία αγαθή, όπως δοξάζω σε.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Αστέκτω πυρί ενωθέντες, οι θεοσεβεία προεστώτες Νεανίαι, τή φλογί δέ μή λωβηθέντες, θείον ύμνον έμελπον. Ευλογείτε πάντα τά έργα τόν Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επλήγην παθών τή ρομφαία, καί ετραυματίσθην τήν καρδίαν απονοία, τού κακίαν δημιουργούντος. Απόστολοι ένδοξοι, ιάσασθε όλον εξηπορημένον με, ψυχών καί σωμάτων, ιατροί πεφυκότες.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εις πάσαν τήν γήν τών κηρύκων, φθόγγος εξεχύθη ο θείος, εκδιδάσκων, παραδόξως μίαν ουσίαν, μίαν φύσιν σέβεσθαι, τής Τριάδος μίαν όντως κυριότητα, μίαν Βασιλείαν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εμέ τόν πολλά επταικότα, καί μακροθυμίαν σου τήν θείαν δαπανώντα, τή επιμόνω πλημμελεία, επίστρεψον Δέσποτα, ο ειδώς μου Λόγε τήν πολλήν ασθένειαν, καί τήν ραθυμίαν, καί τήν κακοφροσύνην.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η θεία λαβίς η τόν θείον, άνθρακα αρρήτως δεξαμένη Θεοτόκε, τών παθών μου πεπυρωμένους, άνθρακας κατάσβεσον Παναγία, δρόσω σου τών παρακλήσεων, καί τών πανενδόξων, καί θείων Αποστόλων.

Κανών του Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τών υπ' Αγγέλων ασιγήτως, εν υψίστους δοξαζόμενον Θεόν, οι ουρανοί τών Ουρανών, γή καί όρη καί βουνοί, καί βυθός, καί πάν γένος ανθρώπων, ύμνοις αυτόν ως Κτίσην, καί Ποιητήν ευλογείτε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Γήν τών πραέων εκληρώσω, πράος Όσιε γενόμενος, διό σου δέομαι πιστώς, καταπράϋνον πρεσβείαις σου, τάς επεγειρομένας διηνεκώς, τού πονηρού κατ' εμού τρικυμίας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ελυτρώσω στρατηλάτας, τούς αδίκως θνήσκειν μέλλοντας, ούτως ανθρώπων πονηρών, τής κακίας ημάς λύτρωσαι, καί πάσης τών δαιμόνων, επιβουλής Νικόλαε, δυσωπών τόν Σωτήρα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Οδόν υπέδειξας ευθείαν, τοίς ανθρώποις καί σωτήριον, εν ή οδήγησον ημάς, εν τώ βίω παροδεύοντας, Νικόλαε τρισμάκαρ, όπως ομού εισέλθομεν, τής ζωής πρός τήν πόλιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ισχύς καί ύμνησις υπάρχει, ο εκ σού τεχθείς Πανάμωμε, όν εκδυσώπει εκτενώς, παρειμένον με τοίς πάθεσι, Παρθένε ενισχύσαι, τού εκτελείν τάς σωτηρίους αυτού διατάξεις.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εν νόμω, σκιά καί γράμματι, τύπον κατίδωμεν οι πιστοί, πάν άρσεν τό τήν μήτραν διανοίγον, άγιον Θεώ, διό πρωτότοκον Λόγον, Πατρός ανάρχου Υιόν, πρωτοτοκούμενον μητρί, απειράνδρω μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο λόγω τών σών στηρίξας, Μαθητών τής γής τά πέρατα, Πατρός ανάρχου Λόγε, ταίς αυτών δεήσεσι καμέ, τόν πρός τά πάθη αλόγως, κατολισθήσαντα, καί τών δαιμόνων τή πλάνη, υπαχθέντα κατοικτείρησον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ψυχή μου παθών δουλεύουσα, ορμαίς τώ παθητώ διά σέ, προσάγαγε δεήσεις, όπως ρύσηταί σε εκ παθών, ικετευόντων προδήλως, τών ιερών Μαθητών, μιμησαμένων τά τούτου, τή σαρκί αυτών παθήματα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χριστού Μαθηταί ηνίκα, σύν αυτώ κρίναι καθίσητε, τούς κρίσει υπευθύνους, ακατάκριτόν μου τήν ψυχήν, τήν μολυνθείσαν ατόποις έργοις τηρήσατε, ως αγαθοί μου προστάται, ως τού κόσμου αντιλήπτορες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Παρθένε αγνή Θεόνυμφε, καθαρόν Χριστού παλάτιον, Παρθένε Παναγία τών αγίων άγιον Θεόν, υπέρ αιτίαν καί λόγον κυοφορήσασα, σύν Αποστόλοις αγίοις, υπέρ πάντων καθικέτευε.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Εν Σιναίω τώ όρει κατείδέ σε, εν τή βάτω Μωϋσής, τήν αφλέκτως τό πύρ τής Θεότητος, συλλαβούσαν εν Γαστρί, Δανιήλ δέ σε είδε, όρος αλατόμητον, ράβδον Βλαστήσασαν Ησαϊας κέκραγε, τήν εκ ρίζης Δαυϊδ.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως χαράκωμα θείον καί στήριγμα, καί καλήν καταφυγήν, ο περίγειος κόσμος σε κέκτηται, μεσιτείαις σου αεί, εκλυτρούμενον πάσης πειρασμών στενώσεως, Πάτερ Νικόλαε, όθεν εν αινέσει, πιστώς μακαρίζει σε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Στενωθείς ταίς πολλαίς περιστάσεσι, πρός τό πλάτος τής θερμής, καταφεύγω παμμάκαρ πρεσβείας σου, μεταποίησον βοώ, τής ψυχής μου τόν πόνον, τά κύματα πράϋνον, τής απογνώσεως, καί ειρήνευσόν μου, τόν νούν ταραττόμενον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Η τού Κτίστου εφέστηκεν έλευσις, κρίναι άπασαν τήν γήν, καί υπάρχων ο τάλας ανέτοιμος, όλως φρίττω εννοών, τήν πληθύν τών κακών μου, Κύριε μακρόθυμε, οίκτειρον σώσόν με, θείαις Νικολάου, ευχαίς τού οσίου σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτισμός μου σωτήριος φάνηθι, η κυήσασα τό φώς, τής ψυχής μου τά νέφη διώκουσα, τά πολλά καί χαλεπά, όπως υιός ημέρας, ευχαίς σου γενήσωμαι, πράττων τά όσια, καί υμνολογίαις, αεί μακαρίζω σε.

Απόστιχα τών Αίνων, Αποστολικά

Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος υμών, άγιοι, Απόστολοι, ειδώλων πλάνην ελύσατε, θεογνωσίαν κηρύξαντες, ούτος ο καλός αγών υμών, υπάρχει Μακάριοι, διό υμνούμεν, καί δοξολογούμεν, υμών τά μνημόσυνα.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τάς τού Χριστού παραγγελίας, αμέμπτως φυλάξαντες άγιοι Απόστολοι, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν παρέχετε, ιατρεύοντες τά πάθη τών ψυχών καί τών σωμάτων ημών, διό έχοντες παρρησίαν, αυτόν ικετεύσατε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Αι δυνάμεις τών Αγίων Αγγέλων, εθαύμασαν τών Μαρτύρων τούς άθλους, ότι σώμα θνητόν περικείμενοι, βασάνων κατεφρόνησαν, μιμηταί γενόμενοι, τού Πάθους τού Σωτήρος ημών, καί πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών υμών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Αγιόπρωτε σεμνή, εγκώμιον ούσα τών ουρανίων Ταγμάτων, Αποστόλων υμνωδία, Προφητών περιοχή, Δέσποινα πρόσδεξαι, καί ημών τάς δεήσεις.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Αθετήσαντα Χριστέ, τήν εντολήν σου, τόν προπάτορα Αδάμ, τού Παραδείσου εξώρισας, τόν δέ Ληστήν Oικτίρμον, ομολογήσαντά σε εν Σταυρώ, εν αυτώ εισώκισας κράζοντα. Μνήσθητί μου Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Οι καλάμω τού Σταυρού, εκ τού βυθού, τής αγνωσίας τούς λαούς, αναγαγόντες Απόστολοι, τήν τών Ελλήνων πλάνην, απεμειώσατε από τής γής, απλανείς σωτήρες γενόμενοι, τών πιστών αληθώς, όθεν μακαρίζεσθε.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ως ακτίνες μυστικαί, καί λαμπηδόνες, τού Hλίου ευκλεείς, γεγενημένοι Απόστολοι, τής δυσσεβείας σκότος, απεμειώσατε, καί πρός φώς, τής θεογνωσίας ωδηγήσατε, άπαντας τούς λαούς, όθεν υμάς σέβομεν.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τών βασάνων τήν πυράν, καθυπομείναντες, εξ ύψους Αθληταί, χάριτος δρόσον εδέξασθε, καί τών βροτών τά πάθη, ως τού Χριστού θεράποντες αεί, ευσθενώς σοφοί θεραπεύετε, όθεν πίστει υμάς, Άγιοι γεραίρομεν.

Δόξα...

Τής Τριάδος ιεροί, κήρυκες, Πέτρε, Παύλε, Μάρκε, καί Λουκά, Ματθαίε, Σίμων, Ιάκωβε, Ανδρέα, Ιωάννη, Βαρθολομαίε, Φίλιππε, Θωμά, εκτενώς αυτήν ικετεύσατε, λυτρωθήναι ημάς, πάσης περιστάσεως.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Αποστόλων καλλονή, καί τών αγίων Αθλοφορων χαρμονή, θεοχαρίτωτε Δέσποινα, υπέρ ημών δυσώπει, τόν τού παντός Σωτήρα καί Θεόν, εγκλημάτων όπως λάβωμεν άφεσιν, καί τής θείας ζωής, πάντες επιτύχωμεν.