Στιχηρά Προσόμοια Δεσποτικά

Ήχος γ

Μεγάλη τού Σταυρού σου

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Ναόν με τού σεπτού σου Πνεύματος απέργασαι, καθάρας τάς κηλίδας, Χριστέ μου τών πταισμάτων, καταγώγιον δαιμόνων χρηματίζοντα νύν, ούς εξ εμού έκβαλε, ως τούς μολύνοντας, πάλαι τό ιερόν σου.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Ο θέλων πάντας σώσαι Κύριε, ως εύσπλαγχνος, αμαρτωλούς, δικαίους, καί μή τινα ολέσθαι, αυτός ποίησον ένα καμέ τών σωζομένων, τόν αμελώς ζήσαντα, καί τά σά προστάγματα, παραβλέψαντα Λόγε.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Υπνώσας εν τώ τάφω Χριστέ, ως άνθρωπος, δυνάμει αηττήτω, ανέστης συνεγείρας, τούς εν τοίς μνημείοις κατοικούντας απ' αιώνος, διό τούς κοιμηθέντας, πίστει ανάπαυσον, εν σκηναίς αιωνίοις.

Έτερα τής Θεοτόκου όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Ταίς αύραις τού εχθρού ως κάλαμος ριπίζομαι, διηνεκώς Παρθένε, αλλ' οίκτειρον τόν δούλόν σου, καί ταίς τούτου καταιγίσι μή εις τέλος, εάσης με κλονείσθαι, αλλά στερέωσον, εν τή πίστει Κυρίου.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Ο κλύδων τών παθών, συνέχων καί συμπνί γων με, δι' ηνεκώς ταράττει, τήν ταπεινήν ψυχήν μου, καί ωθεί εις απογνώσεως βυθόν με, αλλά τήν ζάλην ταύτην, Αγνή μετάβαλε, εις βαθείαν γαλήνην.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Παρθένε τόν εκ σού, τεχθέντα καθικέτευε, τήν ποίμνην σου φυλάττειν, αλώβητον εκ πάσης, επηρείας τού αντικειμένου διαβόλου, καί εκπληρούν άπαντας, αυτού τό θέλημα, ενδυνάμωσον Κόρη.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Πώς μή θαυμάσωμεν, τόν θεανδρικόν σου τόκον Πανσεβάσμιε;πείραν γάρ ανδρός, μή δεξαμένη Πανάμωμε, έτεκες απάτορα, Υιόν εν σαρκί, τόν πρό αιώνων εκ Πατρός, γεννηθέντα αμήτορα, μηδαμώς υπομείναντα τροπήν, ή φυρμόν, ή διαίρεσιν, αλλ' εκατέρας ουσίας τήν ιδιότητα, σώαν φυλάξαντα. Διό Μητροπάρθενε Δέσποινα, αυτόν ικέτευε σωθήναι, τάς ψυχάς τών ορθοδόξως, Θεοτόκον ομολογούντων σε.

Απόστιχα Μαρτυρικά

Μεγάλη τών Μαρτύρων σου Χριστέ η δύναμις, εν μνήμασι γάρ κείνται, καί πνεύματα διώκουσι, καί κατήργησαν εχθρού τήν εξουσίαν, τή πίστει τής Τριάδος, αγωνισάμενοι, υπέρ τής ευσεβείας.

Στίχ. Α'. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

Προφήται καί Απόστολοι Χριστού, καί Μάρτυρες, εδίδαξαν υμνείσθαι, Τριάδα ομοούσιον, καί εφώτισαν τά έθνη τά πεπλανημένα, καί κοινωνούς Αγγέλων εποίησαν, τούς υιούς τών ανθρώπων.

Στίχ. Β'. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, πίστει στηριχθέντες, ελπίδι βεβαιωθέντες, τή αγάπη τού Σταυρού σου, ψυχικώς ενωθέντες, τού εχθρού τήν τυραννίδα ώλεσαν, καί τυχόντες τών στεφάνων, μετά τών Ασωμάτων πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Γ'. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Πάντα ματαιότης τά ανθρώπινα, όσα ουχ υπάρχει μετά θάνατον, ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα, επελθών γάρ ο θάνατος, ταύτα πάντα εξηφάνισται. Διό Χριστώ τώ αθανάτω Βασιλεί βοήσωμεν. Τούς μεταστάντας εξ ημών ανάπαυσον, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία εν σοί.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Εν γυναιξίν αγία Θεοτόκε, Μήτηρ ανύμφευτε, πρέσβευε όν έτεκες, Βασιλέα καί Θεόν, ίνα σώση ημάς ως φιλάνθρωπος.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά

Ήχος γ' Τήν ωραιότητα

Τών Αθλοφόρων σου, τήν μνήμην Κύριε, υπερεφαίδρυνας, ως Παντοδύναμος, ότι ενίσχυσας αυτούς, τά πάθη σου μιμήσασθαι, ανδρείως γάρ ενίκησαν, τού Βελίαρ τήν δύναμιν, όθεν καί απέλαβον, ιαμάτων χαρίσματα. Αυτών ταίς ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, ειρήνην παράσχου τώ λαώ σου.

Θωρακισάμενοι, τήν πανοπλίαν Χριστού, καί ενδυσάμενοι, όπλα τής Πίστεως, τάς παρατάξεις τού εχθρού, αθλητικώς κατεβάλετε, προθύμως τή ελπίδι γάρ, τής ζωής υπεμείνατε, πάσας τών τυράννων, πρίν απειλάς τε καί μάστιγας, διό καί τούς στεφάνους εδέξασθε, Μάρτυρες Χριστού οι καρτερόψυχοι.

Ιδιόμελον

Εκλάμπετε διά τής Πίστεως, υπέρλαμπροι φωστήρες Άγιοι, τών ασθενούντων ιατροί, Αθλοφόροι πανεύφημοι, τών τυράννων γάρ τάς αικίσεις μή δειλανδρήσαντες, τών ειδώλων τάς δυσφημίας κατηδαφίσατε, τρόπαιον έχοντες αήττητον, τόνΣταυρόν τής αληθείας.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σέ τήν μεσιτεύσασαν, τήν σωτηρίαν τού γένους ημών, ανυμνούμεν Θεοτόκε Παρθένε, εν τή σαρκί γάρ τή εκ σού προσληφθείση, ο Υιός σου καί Θεός ημών, τό δια Σταυρού καταδεξάμενος πάθος, ελυτρώσατο ημάς, εκ φθοράς ως φιλάνθρωπος,

Έτερα Καθίσματα μετά τόν Άμωμον

Μαρτυρικόν

Τό εύψυχον τής καρτερίας υμών, ενίκησε τά μηχανήματα, τού αρχεκάκου εχθρού, Αθλοφόροι πανεύφημοι, διά τούτο τής αιωνίου κατηξιώθητε μακαριότητος, αλλά πρεσβεύσατε τώ Κυρίω, τού φιλοχρίστου λαού σώσαι τό ποίμνιον, Μάρτυρες υπάρχοντες τής αληθείας.

Νεκρώσιμον Τήν ωραιότητα

Ότε τώ λόγω σου, παραστησόμεθα, τώ αδεκάστω σου, βήματι Κύριε, μή καταισχύνης τούς εις σέ, Σωτήρ ημών πεπιστευκότας, πάντες γάρ ημάρτομεν, αλλά σού ουκ απέστημεν, όθεν δυσωπούμέν σε, εν σκηναίς τών δικαίων σου, Χριστέ, ούς προσελάβου ανάπαυσον, ως μόνος υπάρχων πολυέλεος.

Δόξα...

Ξύλω πεπτώκαμεν, πικρώς εις θάνατον, ξύλω τιμίω δέ, πάλιν ανέστημεν, διά Σταυρού σου γάρ Σωτήρ, τόν θάνατον ενέκρωσας, καί τήν ατελεύτητον, ζωήν πάσιν επήγασας, ής περ καταξίωσον, τούς πρός σέ εκδημήσαντας, οικέτας σου πιστούς Ελεήμον, δωρούμενος αυτοίς τήν Βασιλείαν σου.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόν πολυτάραχον, τού βίου κλύδωνα, τούς εκπεράσαντας, τώ θείω νεύματι, καί μεταστάντας ευσεβώς, οικέτας σου Πανάμωμε, δέξαι καί προσάγαγε, τώ Κριτή καί Θεώ ημών, τούτοις απολύτρωσιν, παρασχείν ικετεύουσα, καί γάρ ως τού ποιήσαντος Μήτηρ, έχεις τό θέλειν καί τό δύνασθαι.

Μύσταις προσοίσω τού Θεού θείον μέλος. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος γ'

Ο Ειρμός

Θαυμαστός ενδόξως, ποιών τέρατα, σύ εί ο Θεός, ο άβυσσον γεώσας, καί άρματα καλύψας, καί λαόν διασώσας, άδοντά σοι, ως λυτρωτή ημών Θεώ.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαρτυρίου κλέος σοφοί εύρατε, πάντες Αθληταί, βασάνους πολυτρόπους, ενεγκόντες γενναίως υπέρ τής αληθείας, όθεν πίστει υμάς δοξάζομεν αεί.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπερτέραν σχόντες ζωήν, ώφθητε προφήται καί σοφοί, Κυρίου ιεράρχαι, τού κενωθέντος Λόγου, ποιμάναντες οσίως, τού Σωτήρος τήν ποίμνην σθένει θεϊκώ.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σταυρωθέντες κόσμω σαρκός, όσιοι πάσας ηδονάς ηρνήσασθε, καί σκεύη, τού Πνεύματος δειχθέντες, τά πνεύματα πλάνης, θείω σθένει εξηφανίσατε σαφώς.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς εκ γής προστάξει τή σή, Κύριε, πίστει ευσεβεί, οικτίρμον μεταστάντας, ζωής ατελευτήτου, καί φωτός ανεσπέρου, αξιώσας ανάπαυσον ως αγαθός.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως Θεόν τεκούσαν σαρκί Πάναγνε, γνώμη ευσεβεί, τιμώμέν σε απαύστως, μετά σεμνών Γυναίων, ασκήσει λαμπρυνθέντων, καί αθλήσει καταβαλόντων τόν εχθρόν.

Κανών εις Κοιμηθέντας, ού η Ακροστιχίς:

Τούτο τρίτον μέλισμα θνήσκουσι νέμω.

Ο Ειρμός

Τεμνομένην θάλασσαν

Τή ταφή σου θάνατον θανατώσας, καί καθελών τού άδου τήν τυραννίδα, εις ουρανούς πρόδρομος ημών, αναπεφοίτηκας, Αθλοφόρων δήμον συνανυψώσας, νύν τάς ψυχάς ανάπαυσον, τών μεταστάντων Χριστέ.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ο τούς θείους Μάρτυρας ενισχύσας, καί δι' αυτών τήν πλάνην εξαφανίσας, ταίς προσευχαίς τούτων, ως Θεός, τούς τελευτήσαντας, τής παρά σού Σώτερ αθανασίας, καί μακαρίας λήξεως, τυχείν αξίωσον.

Υ Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

πέρ δούλων Δέσποτα, τό σόν αίμα, σφαγιασθείς, εξέχεας ως οικτίρμον, τήν οφειλήν τήν υπέρ αυτών, καταβαλόμενος, διά τούτο εύσπλαγχνε, σέ αιτούμεν, νύν τάς ψυχάς ανάπαυσον, τών κοιμηθέντων Χριστέ.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν αγνήν υμνήσωμεν Θεοτόκον, τήν τόν Θεόν τεκούσαν, τόν τώ θανάτω τώ εαυτού, θάνατον ημίν αναμοχλεύσαντα, καί ζωήν πηγάσαντα τήν αγήρω, καί δι' αιώνος μένουσαν μακαριότητα.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Στείρα ψυχή καί άγονε, κτήσαι καρπόν ευκλεή, ευτεκνουμένη βόησον. Εστερεώθην διά σού ο Θεός, ουκ έστιν άγιος, ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρώμη Θεού σθενούμενοι, Μάρτυρες ένδοξοι, ολεθροτόκον δύναμιν, τού εν κακία δυνατού δυσμενούς, τελείως ωλέσατε, καί νίκης ειλήφατε θείον στέφανον.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο τούς οσίους Κύριε, δείξας εχθρού νικητάς, ταίς αυτών Ιησού παρακλήσεσιν, αγίασον, φώτισον, καί σώσον, τούς εν πίστει καί πόθω, απαύστως ανυμνούντάς σε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύν τοίς Προφήταις άπασιν, ανευφημήσωμεν, τούς τών Γυναίων θείους χορούς, τούς εν ασκήσει, καί εν αθλήσει διαλάμψαντας, καί τόν πολυμήχανον όφιν πατήσαντας.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ούς εξ ημών μετέστησας, θεία βουλήσει Χριστέ, μετά Αγίων σύνταξον, τά εν τώ βίω παραβλέψας αυτών, οικτίρμον εγκλήματα, πρεσβείαις δεόμεθα τών Αγίων σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Οι σεσωσμένοι Πάναγνε, σού τώ σεπτώ τοκετώ, τού Γαβριήλ βοώμέν σοι πιστώς, τό Χαίρε καί δεόμεθα, τή παρακλήσει σου, πταισμάτων άφεσιν πάσιν αίτησαι.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Ο εκ μή όντων τά πάντα παραγαγών, τώ Λόγω κτιζόμενα, τελειούμενα Πνεύματι, Παντοκράτορ Ύψιστε, εν τή αγάπη τή σή στερέωσόν με.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ο διαπλάσας εκ γής με, καί πρός τήν γήν, στραφέντα τον δείλαιον, αναπλάσας λαμπρότερον, τάς ψυχάς ανάπαυσον, τών κοιμηθέντων, πρεσβείαις τών Μαρτύρων.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Τών Αθλοφόρων Μαρτύρων τούς αικισμούς, στρεβλώσεις καί μώλωπας, καί πληγάς δυσωπούμενος, τάς ψυχάς ανάπαυσον τών μεταστάντων, πρός σέ τόν πάντων κτίστην.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ρύσαι γεέννης πυρός τε, καί ζοφερών, τού άδου φιλάνθρωπε, σκηνωμάτων τούς δούλους σου, τούς εν πίστει Δέσποτα, κεκοιμημένους, τή σή ελπίδι πάντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιερωτέρα ως μήτηρ τού πλαστουργού, τής κτίσεως πέφηνας, τού τόν θάνατον λύσαντος, Θεοτόκε Πάνσεμνε, καί αφθαρσίαν ημίν δεδωρημένου.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Τό κατάσκιον όρος, ο Αββακούμ προεώρα, τήν άχραντόν σου μήτραν Αγνή, διό καί ανεκραύγαζεν. Από θαιμάν ήξει ο Θεός, καί ο Άγιος εξ όρους, κατασκίου δασέος.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιερεία καθάπερ, προσανηνέχθητε πίστει, σφαγέντες, ώσπερ άρνες σοφοί, αμνώ τώ επί ξύλου Σταυρού, επευδοκήσαντι αθληταί, εθελουσίως ταθήναι, υπέρ γένους ανθρώπων.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύν οσίοις τιμώμεν, τούς ευκλεείς Ιεράρχας, φωστήρας γεγονότας πιστών, παθών μέν σκότος λύοντας, τής δέ αχλύος εκκαθάραντας, καί πρός άδυτον εν πίστει, προσχωρήσαντας φέγγος.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ωραιότητι λόγων, οι θεηγόροι Προφήται, φαιδρύνουσι πιστών τάς ψυχάς, αγώνων ταίς λαμπρότησι, καί τών θαυμάτων ανατολαίς, καταυγάζουσι καρδίας, θεοφόροι Γυναίκες.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τούς τόν βίον λιπόντας, υπερκοσμίου δόξης, μετόχους δείξον Λόγε Θεού, πταισμάτων απολύτρωσιν, τούτοις δωρούμενος αγαθέ, ών περ έπραξαν εν γνώσει, επί γής καί αγνοία.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τών Μαρτύρων τήν δόξαν, Ιεραρχών καί Οσίων, τό θείον εγκαλλώπισμα, τών Προφητών τό κήρυγμα, καί τών Γυναίων σεμνολόγημα, ανυμνήσωμεν αξίως, τού Θεού τήν Μητέρα.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Έθου πρός ημάς

Τάφον δι' ημάς, συμπαθώς κατώκησας Δέσποτα, τάφους ο κενώσας ως Θεός, καί νικηφόρους δείξας τούς Μάρτυρας, εν τόποις ανέσεως, τούς κοιμηθέντας δούλους σου κατάταξον.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ο τών Αθλητών, τούς στερρούς αγώνας καί μάστιγας, καί τάς τών μελών αποκοπάς, άς υπέρ σού υπέμειναν Δέσποτα, ασμένως δεξάμενος, ούς προσελάβου ρύσαι κολάσεως.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Νεύματι τώ σώ, τής ζωής ο έχων τά τάλαντα, τής ατελευτήτου σου ζωής, και ακηράτου δόξης αξίωσον, ούς πρός σέ μετέστησας, τής αμαρτίας λύσας τό μεσότοιχον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μήτηρ αληθώς, καί παρθένος ώφθης Πανάμωμε, γέννησιν καί τόκον αληθή, τή παρθενία μόνη συνάψασα, Θεόν γάρ εγέννησας, τόν τού θανάτου λύσαντα τήν δύναμιν.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Τό φώς σου τό ανέσπερον Χριστέ, καταύγασον ως Θεός, τή ταπεινή μου ψυχή, καί οδήγησον εις τόν φόβον σου, διότι φώς τά προστάγματά σου.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι μώλωπες υμών καί αι πληγαί, εχθρού μέν ώφθησαν πληγαί ανίατοι, τάς ημών πληγάς δέ νύν θεραπεύουσι, πάντων πιστών, Αθληταί Κυρίου.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υμνήσωμεν Οσίων τήν πληθύν, καί μακαρίσωμεν τούς Ιεράρχας Χριστού, καί τιμήσωμεν τούς Προφήτας νύν, υπέρ ημών αυτόν δυσωπούντας.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θεόν τόν σαρκωθέντα δι' ημάς, ποθούσαι πανευκλεείς Γυναίκες, γνώμη ευθεία εναθλήσασαι, καί ασκήσασαι, τής Βασιλείας καταξιούνται.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν Παραδείσου Κύριε σκηναίς, εν χώρα ζώντων Χριστέ, ένθα σου λάμπει τό φώς, κατασκήνωσον, ούς μετέστησας, από τής γής, πιστούς σου οικέτας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εκ σού Θεός σεσάρκωται Αγνή, καί ανωτέραν σε νύν Αγγέλων ανέδειξε, ποιημάτων τε υπερέχουσαν, πάντων, διό σε υμνολογούμεν.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Πρός σέ ορθρίζω

Εν Εκκλησία, τών πρωτοτόκων αγαθέ, τούς εκδημήσαντας εξ ημών, πρεσβείαις τών Αθλητών, καί σεπτών Μαρτύρων, δικαίοις συναρίθμησον.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Λύτρον πταισμάτων, τό τών Μαρτύρων σου Χριστέ, παναγιώτατον αίμα, νύν προσδέχου, τών ευσεβώς κοιμηθέντων Σώτερ, καί τούτους διανάπαυσον.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ίθυνον Λόγε, τών απελθόντων τάς ψυχάς, εις τόν αιώνιον τόπον τής τρυφής, καί τής υπέρ νούν τών αγίων θείας, λαμπρότητος αξίωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ τήν Παρθένον, τήν υπέρ λόγον εν γαστρί, τόν απερίληπτον Λόγον συλλαβούσαν, τόν τοίς νεκροίς τήν ζωήν διδόντα, αξίως μακαρίζομεν.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Βυθός μοι τών παθών επανέστη, καί ζάλη εναντίων ανέμων, αλλά προφθάσας με σύ, σώσον Σωτήρ, καί ρύσαι φθοράς, ως έσωσας, τού θηρός τόν Προφήτην.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι λύχνοι τής φρικτής φρυκτωρίας, οι άρνες τού Αμνού καί Ποιμένος, οι στρατιώται Χριστού, οι πανευκλεείς αυτού Αθληταί, τιμάσθωσαν, ιεραίς μελωδίαις.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υψώθη τών Οσίων ο δήμος, υψώσας Θεόν εν ταπεινώσει, καί εδοξάσθη πληθύς Ιεραρχών, εν έργοις αεί, δοξάσαντες, τήν αγίαν Τριάδα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θαυμάτων επιδείξεσι θείαις, καί πόνων καρτερία τελεία, τούς ανομούντας εχθρούς, ο ιερός Γυναίων χορός, κατέπληξεν, ιερώς αριστεύσας.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν πίστει ούς εκ γής προσελάβου, αγίων συναρίθμησον δήμοις, καί τού πιστού Αβραάμ, τάξον Χριστέ, εν κόλποις Σωτήρ, δοξάζειν σου, τήν πολλήν ευσπλαγχνίαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρτύρων Προφητών τε αγίων, τών πάντων απ' αιώνος Δικαίων, καύχημα σύ εί Αγνή, όθεν φωναίς, σαφώς ιεραίς, τιμώμέν σε, σύν αυτοίς εις αιώνας.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Ανάγαγε εκ φθοράς με Κύριε ο Θεός μου ο Ιωνάς εβόα, καγώ βοώ σοι, εκ τού βυθού ρύσαί με Σωτήρ, τών πολλών μου κακών, όπως αίνεσιν φωνής, θύσω σοι μόνε Φιλάνθρωπε.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Μετάβαλε εις χαράν τών πίστει κεκοιμημένων, τόν κοπετόν, πρεσβείαις τών Αθλοφόρων, περιζωννύς τούτους ευσεβώς, τήν ευφροσύνην Χριστέ, καί πρός φώς τό σόν, εύθυνον καί εφοδήγησον.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ανάπαυσον ο Θεός τώ πλήθει τών εν οικτιρμών σου, Πατριαρχών, κόλποις τούς μεταστάντας, ένθα τό φώς λάμπει τό φαιδρόν, τού σού προσώπου Χριστέ, παρορών αυτών, άπαντα τά παραπτώματα.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Θαυμάστωσον επί τούς εντεύθεν απηλλαγμένους, καί τών δεινών, τού βίου λελυτρωμένους, τό θαυμαστόν έλεος Χριστέ, τής φιλανθρωπίας σου, καί χαράς τής σης, έμπλησον καί ιλαρότητος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νεκρώσεως καί φθοράς ερρύσω με, καί θανάτου, τώ παραδόξω τόκω σου Θεομήτορ, σύ γάρ Αγνή τέτοκας ημίν, αφθαρσίας πηγήν, καί τώ σώ φωτί, κόσμον όλον κατελάμπρυνας.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Τρείς Παίδες εν καμίνω, τήν Τριάδα τυπώσαντες, τού πυρός τήν απειλήν κατεπάτησαν, καί υμνούντες εβόων. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιστάμενοι εν μέσω, τού πυρός εδέξασθε, θείαν δρόσον ουρανόθεν, Αθλοφόροι Χριστού, καί Ομιλούντες βασάνοις, τόν πολυμήχανον εχθρόν, νεκρόν ειργάσασθε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι θείοι Ιεράρχαι, ως Ολκάδα ιθύναντες, τήν Εκκλησίαν τού Θεού, ακαταπόντιστον, ταύτην ετήρησαν πλάνης, διεκφυγούσαν αβλαβώς, τά κύματα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεκρώσαντες τήν σάρκα, ιεροίς αγωνίσμασιν, ασκηταί τής αληθείας εκληρώσασθε, τήν ζωήν τήν αγήρω, μετά αγίων Προφητών, καί ιερών Γυναικών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μή δείξης υπευθύνους, εν τή κρίσει τούς δούλους σου, ούς μετέστησας πιστούς, αλλά τάξον αυτούς, εν ταίς λαμπρότησι Λόγε, ταίς τών Αγίων, καί ημάς, τή ευσπλαγχνία σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρτύρων καί Οσίων, Προφητών τε Πανάμωμε, Γυναικών καί πάντων τών Ιεραρχών, τών ιερώς βιωσάντων, σύ εί τό κλέος αληθώς, μεθ' ών τιμώμέν σε.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Ως πάλαι τούς ευσεβείς

Η πάντων ζωαρχική, αιτία καί δύναμις, ποιητική Λόγε τού Θεού, τής επηγγελμένης τοίς Μάρτυσι τρυφής, τάς ψυχάς αξίωσον, τών μετασταντων δούλων σου, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Σωμάτων μέν ως φθαρτών, ευτόνως ηυλόγησαν, οι ευκλεείς Μάρτυρες Χριστού, νύν δέ παρρησία πρεσβεύουσι πρός σέ. Τάς ψυχάς ανάπαυσον, τών κοιμηθέντων δούλων σου, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Καλάμω τώ τού Σταυρού, υπέγραψας άφεσιν, αμαρτιών πάσι τοίς πιστοίς, ής νύν τάς ψυχάς, ών μετέστησας πρός σέ, μετασχείν αξίωσον, εν ευφροσύνη ψάλλειν σοι. Ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο Λόγος ο τού Πατρός, ο πάντα βουλήματι, δημιουργών, φύσιν τών βροτών, τήν συγκεχωσμένην τοίς πάθεσιν ευρών, ως Θεός ανέπλασεν. Ευλογημένος Πάναγνε, ο καρπός τής κοιλίας σου.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Τόν υπ' Αγγέλων ασιγήτως, εν υψίστοις δοξαζόμενον Θεόν, οι ουρανοί τών ουρανών, γή καί όρη καί βουνοί, καί βυθός καί πάν γένος ανθρώπων, ύμνοις αυτόν ως Κτίστην, καί Λυτρωτήν ευλογείτε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επιφοραίς τών αλγηδόνων, καί τών πόνων επιδόσεσι, περιστατούμενοι σφοδρώς, ουκ ηρνήσασθε τήν όντως ζωήν, Κυρίου Αθλοφόροι, ουδέ γλυπτοίς ενείματε, πονηρότατον σέβας.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λύχνοι καθάπερ εν λυχνία, επικείμενοι σεπτών αρετών, πάσαν αυγάζετε τήν γήν, άπαν σκότος εκδιώκοντες τής πλάνης, Αθλοφόροι ιερουργοί, τών ουρανίων Νόων συμπολίται.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι αξιέπαινοι Προφήται, τών Οσίων ο κατάλογος, τών Γυναικών ο ιερός, Αθλησάντων θείος όμιλος, υμνείσθωσαν αξίως, υπέρ ημών πρεσβεύοντες, τώ Χριστώ καί Σωτήρι.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύ η ζωή τών ζώντων Κύριε, ούς εκ γής πιστώς μετέστησας, μετά αγίων εν φωτί, τού προσώπου σου ανάπαυσον, συγχώρησιν πταισμάτων, διά πολλήν παρέχων τούτοις, Κύριε ευσπλαγχνίαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η πανύμνητος Παρθένος, Προφητών τό περιήχημα, Ιεραρχών καί Αθλητών, καί Οσίων εγκαλλώπισμα, Γυναίων τε αγίων η χαρμονή, υμνείσθω χρεωστικώς εις αιώνας.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Λατρεύειν ζώντι Θεώ, οι εν Βαβυλώνι Παίδες προσκαρτερήσαντες, μουσικών οργάνων κατεφρονησαν, καί φλογός μέσον εστώτες, θεοτερπή ύμνον αναμέλποντες έλεγον. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Υπάρχων ο θησαυρός, τής αθανασίας σύ ζωαρχικώτατε, τοίς θνητοίς αφθαρσίαν κατήγγειλας, ήν τοίς σοίς Μάρτυσι Χριστέ, τοίς ευσεβώς πίστει σοι βοώσι δεδώρησαι. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Σοφία πνευματική, καί υπομονή τών έργων, οι στερρότατοι Αθληταί, τών βασάνων καταπτύσαντες, ταίς ψυχαίς τών μεταστάντων παρά Χριστού, άνεσιν αιτούνται, κραυγάζοντες. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ιλάσθητι Αγαθέ, λόγχη τής πλευράς σου, ρήξας τό χειρόγραφον, τών πρός σέ μεταστάντων, καί μεσότοιχον καθελών τό τών πταισμάτων, υμνολογείν σε ούς προσελάβου ευδόκησον. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νεφέλην σε νοητήν, τοίς προκεκοιμημένοις δίψει τής νεκρώσεως, ύδωρ ζών τής αφέσεως πηγάζουσαν, καί θνητοίς αθανασίαν διηνεκή, πάσι τοίς βοώσι παρέχουσαν, Ευλογούμεν ευλογημένη Παρθένε τόν Τόκον σου.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εν Σιναίω τώ όρει κατείδέ σε, εν τή βάτω Μωϋσής, τήν αφλέκτως τό πύρ τής θεότητος, συλλαβούσαν έν γαστρί, Δανιήλ δέ σε είδεν, όρος αλατόμητον, ράβδον βλαστήσασαν, Ησαϊας κέκραγε, τήν εκ ρίζης Δαυϊδ.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιερεία καθάπερ προσήχθητε, τώ τυθέντι δι' ημάς, καί τούς θείους ναούς επληρώσατε, τών Αγγέλων χαρμονής, Αθλοφόροι Κυρίου, διό ταίς ευχαίς υμών πάντες στηρίξατε, καί τής τού εχθρού βλαβεράς, πλάνης ρύσασθε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως φωστήρες ζωής λόγον έχοντες, εφωτίσατε ψυχάς, Ιεράρχαι Χριστού ιερώτατοι, θείας δόξης κοινωνοί, ως τό πύρ δεδεγμένοι, τού Πνεύματος Όσιοι, πάθη εφλέξατε, καί τήν τών δαιμόνων, πυράν ηφανίσατε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύν Προφήταις αγίοις τιμήσωμεν, τών Οσίων τήν πληθύν, τούς πρό νόμου εκλάμψαντας νόμω τε, πολιτεία καθαρά. Γυναικών τε αγίων, τούς χορούς αινέσωμεν καί εκβοήσωμεν, Κύριε, πρεσβείαις αυτών, σώσον πάντας ημάς.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Η ταφή σου Χριστέ καί Ανάστασις, πάντων γέγονε ζωή, διά τούτο τολμώντες βοώμέν σοι. Μετά πάντων εκλεκτών, ούς πιστώς προσελάβου, δούλους σου ανάπαυσον, τούτων τά πταίσματα, πάντα συγχωρών, ως Θεός καί φιλάνθρωπος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φοβερός ούτος τόπος εβόησεν, Οπηνίκα Ιακώβ, σού τόν τύπον έν κλίμακι έβλεψε, Θεοτόκε αψευδώς, τών Μαρτύρων η δόξα, Οσίων τό καύχημα, Αγγέλων αγλάϊσμα, πάντων Προφητών, καί πιστών τό διάσωσμα.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ο Ειρμός

Τήν εν βάτω καί πυρί, προγραφείσαν εν Σινά τώ νομοθέτη Μωσή, καί τό θείον εν γαστρί, αφλέκτως συλλαβούσαν πύρ, τήν ολόφωτον καί άσβεστον λαμπάδα, τήν μόνην Θεοτόκον, εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Νύν ως μόνος αγαθός, καί φιλάνθρωπος Θεός, τούς μεταστάντας πρός σέ, τών Μαρτύρων ταίς λιταίς, εν χώρα τών πραέων γής κατασκήνωσον, τήν λύσιν τών πταισμάτων παρέχων, Ελεήμον αυτοίς, διά μέγα καί πλούσιον έλεος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Εν Αγίων σου σκηναίς, εν τοίς κόλποις Αβραάμ, ούς προσελάβου Σωτήρ, συναρίθμησον τοίς σοίς δικαίοις, ένθα λάμπει τό φώς, τού προσώπου σου, τό άχραντον καί θείον, καί μένει δι' αιώνος, η όντως αϊδιος αγαλλίασις.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Μακαρίας σου ζωής, αιωνίων αγαθών, ακαταπαύστου τρυφής, ευφροσύνης αληθούς, αξίωσον τούς δούλους σου, ούς μετέστησας βουλήσει ζωοδότα, εν τόπω τώ τής χλόης, επί τών υδάτων τής αναπαύσεως.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως αγία Κιβωτός, μαρτυρίου τε Σκηνή, τόν ζωοδότην Θεόν, υπεδέξω εν γαστρί, Παναμώμητε τόν Κτίστην σου, τήν απόφασιν κατάρας τής αρχαίας, καί νόμον τού θανάτου, ιδίω θανάτω αναμοχλεύσαντα.

Στιχηρά τών Αίνων Μαρτυρικά

Ήχος γ'

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω καί κιθάρα.

Βασιλέων καί τυράννων, τόν φόβον απώσαντο οι Χριστού στρατιώται, καί ευθαρσώς καί ανδρείως αυτόν ωμολόγησαν, τών απάντων Κύριον, Θεόν καί Βασιλέα ημών, καί πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω καί χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς καί οργάνω.

Αι Δυνάμεις τών αγίων Αγγέλων, εθαύμασαν τών μαρτύρων τούς άθλους, ότι σώμα θνητόν περικείμενοι, βασάνων κατεφρόνησαν, μιμηταί γενόμενοι, τού πάθους τού Σωτήρος ημών, καί πρεσβεύουσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον.

Ως φωστήρες εν κόσμω λάμπετε, καί μετά θάνατον άγιοι Μάρτυρες, τόν αγώνα τόν καλόν αγωνισάμενοι. διό έχοντες παρρησίαν, Χριστόν ικετεύσατε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Άνθρωποι, τί μάτην ταραττόμεθα; ο δρόμος βραχύς εστιν, όν τρέχομεν, καπνός υπάρχει ο βίος, ατμίς καί τέφρα καί κόνις, πρός ολίγον φαινόμενος, καί ταχέως αχρειούμενος, διό Χριστώ τώ αθανάτω Βασιλεί βοήσωμεν. Τούς μεταστάντας εξ ημών ανάπαυσον, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία εν σοί.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Αγιόπρωτε σεμνή, εγκώμιον ούσα τών ουρανίων Ταγμάτων, Αποστόλων, υμνωδία, Προφητών περιοχή, Δέσποινα πρόσδεξαι, καί ημών τάς δεήσεις.

Απόστιχα τών Αίνων, Νεκρώσιμα

Ήχος γ'

Τώ τύπω τού σταυρού

Δοξάζω τόν σταυρόν σου τόν τίμιον, δι' ού ζωή δεδώρηται, καί τρυφής η απόλαυσις, τοίς εν πίστει καί πόθω, σέ υμνούσι μόνε πολυέλεε, διό βοώμέν σοι, Χριστέ ο Θεός, τούς μεταστάντας εξ ημών ανάπαυσον, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία εν σοί, δοξάζειν σου τήν θεότητα.

Στίχ. α'. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ο μόνος ελεήμων καί εύσπλαγχνος, ο έχων ακατάληπτον αγαθότητος πέλαγος, ο γινώσκων τήν φύσιν τών ανθρώπων, ήν εδημιούργησας, σέ Ικετεύομεν, Χριστέ ο Θεός, τούς μεταστάντας εξ ημών ανάπαυσον, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία εν σοί, δοξάζειν σου τήν θεότητα.

Στίχ. β'. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Υπνώσας εν τώ τάφω ως άνθρωπος, δυνάμει αηττήτω σου, ως Θεός εξανέστησας, τούς εν τάφοις υπνούντας, ασιγήτως ύμνον σοι προσφέροντας, διό βοώμέν σοι Χριστέ ο Θεός, τούς μεταστάντας εξ ημών ανάπαυσον, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία εν σοί, δοξάζειν σου τήν θεότητα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Λαμπάδα νοητήν σε βαστάζουσαν, τό φέγγος τής θεότητος, ομιλήσαν παχύτητι, τής ανθρώπων ουσίας Θεοτόκε, πάντες επιστάμεθα, διό τόν σόν δυσώπησον Υιόν καί Θεόν, τούς μεταστάντας εξ ημών αυλίζεσθαι, ένθα πάντων εστίν, ευφραινομένων η κατοικία Αγνή, δοξάζειν σε τήν Πανάμωμον.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Αθετήσαντα Χριστέ, τήν εντολήν σου, τόν προπάτορα Αδάμ, τού Παραδείσου εξώρισας, τόν δέ Ληστήν Οικτίρμον, Ομολογήσαντά σε εν Σταυρώ, εν αυτώ εισώκισας κράζοντα. Μνήσθητί μου Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Τώ πυρί τών αικισμών, προσομιλούντες, Αθλοφόροι τού Χριστού, δρόσον ουράνιον εύρατε, επαναψύχουσάν τε, καί δυναμούσαν φέρειν τής σαρκός, τάς οδύνας, όθεν κουφίζετε, πάντα πόνον αεί, από τών ψυχών ημών.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Ιεράρχαι ιεροί, Προφήται ένδοξοι, Οσίων η πληθύς, Γυναίων θείων ομήγυρις, εναθλησάντων πίστει, καί καθελόντων πλάνην τού εχθρού, ουρανίου δόξης επέτυχον, ών πρεσβείαις Σωτήρ, οίκτειρον τούς δούλους σου.

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Ένθα λάμπει σου τό φώς, εν ταίς σκηναίς, τών εκλεκτών σου ο Θεός, όπου τρυφή η αέναος, τούς εξ ημών εν πίστει, μετατεθέντας τάξον Ιησού, παρορών τά τούτων εγκλήματα, ίνα σε εκτενώς, Δέσποτα δοξάζωμεν.

Δόξα...

Τήν προσώποις εν τρισί, προσκυνουμένην, μίαν άναρχον πιστοί, θείαν Μονάδα δοξάσωμεν, όπως αξιωθώμεν, αμαρτιών αφέσεως τυχείν, καί τής Βασιλείας τευξώμεθα, ανυμνούντες αυτής, τό άπειρον έλεος.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Φωτισμός καί ιλασμός, εκ σού επέφανεν ο πάντων Λυτρωτής, θεοχαρίτωτε Δέσποινα, όν εκτενώς δυσώπει, εν τή μελλούση δίκη φοβερά, καταδίκης πάσης λυτρώσασθαι, Άχραντε τούς πιστώς, πάντοτε υμνούντάς σε.