Στιχηρά προσόμοια Σταυρώσιμα

Ήχος γ'

Μεγάλη τών Μαρτύρων σου

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Η κτίσις καθηγίασται μόνε Μακρόθυμε, τιμίω Αίματί σου, καί ύδατι αγίω, ποταμοί δέ εξηράνθησαν πολυθεϊας, καί ο Αδάμ σέσωσται, τής καταπτώσεως, τή Σταυρώσει σου Λόγε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Ο πάσης ών τιμής επέκεινα Φιλάνθρωπε, υπέρ ημών υβρίσθης, καί όξος εποτίσθης, καί υπέμεινας Σταυρόν εθελουσίως, όπως φθοράς άπαντας, τώ θανάτω σου, Ευεργέτα λυτρώσης.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Εν ξύλω ανηρτήθης θέλων Υπεράγαθε, καί τώ Πατρί θυσία, υπέρ ημών ανήχθης, καί κατέπαυσας θυσίας τών ειδώλων, καί τό κράτος έλυσας, τού κακογνώμονος, Βασιλεύ τών αιώνων.

Έτερα Προσόμοια τής Θεοτόκου

Σταυροφανώς Μωϋσής

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Η τού φωτός τού αδύτου νεφέλη, θεοχαρίτωτε Κόρη, ευλογημένη Μαρία, λάμψον μοι φώς μετανοίας, τώ σκότει τής αμαρτίας αφρόνως συνεχομένω, καί ρύσαι ταίς δεήσεσι ταίς σαίς, πυρός γεέννης καί σκότους αφεγγούς, καί ημέρας δείξον τής ανεσπέρου, κοινωνόν, προσφυγόντα με τή σκέπη σου Πανάχραντε.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Τόν θελητήν τού ελέους τεκούσα, παντελεήμον Παρθένε, αυτόν αεί εκδυσώπει, τήν ταπεινήν ελεήσαι ψυχήν μου, τήν εις βυθόν απωλείας κατολισθήσασαν, όντως επηρείαις τού εχθρού, μήν ούν βδελύξη τήν δέησίν μου νύν, μηδέ αποστρέψης από τού δούλου σου, τούς αμέτρους Κόρη οικτιρμούς σου, δι' οίκτον αμέτρητον.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ο εν Εδέμ τόν Αδάμ απατήσας, ίνα Θεού παρακούση, ούτος καμέ δελεάσας, εκ τής οδού τής ευθείας εκκλίνας, εις ανοδίας έρριψε βόθρον, πολλών αμαρτιών, καί κομπάζει ο δεινός, καταπτωθέντα ιδών με παντελώς, πρεσβειών σου ξίφει, τούτον ούν πάταξον Παρθένε, καί ρύσαι τών αυτού με, παγίδων ως εύσπλαγχνος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Μεγάλη τού Σταυρού σου Κύριε

Ορώσα τόν εκ σού τεχθέντα Παναμώμητε, κρεμάμενον εν ξύλω, ηλάλαζες βοώσα. Ποθεινότατόν μου Τέκνον, πού σου έδυ τό κάλλος τό φωσφόρον, τού καλλωπίσαντος, τών ανθρώπων τό γένος;

Απόστιχα Σταυρώσιμα

Ήχος γ'

Τόν Σταυρόν σου προσκυνώ, Χριστέ τόν τίμιον, τόν φύλακα τού κόσμου, τήν σωτηρίαν ημών τών αμαρτωλών, τό μέγα ιλαστήριον, τού βασιλέως τό νίκος, τό καύχημα πάσης τής οικουμένης.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Ξύλον παρακοής τώ κόσμω θάνατον εβλάστησε, τό δέ ξύλον τού Σταυρού, ζωήν καί αφθαρσίαν, διό σε προσκυνούμεν, τόν σταυρωθέντα Κύριον, σημειωθήτω εφ' ημάς τό φώς τού προσώπου σου.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Μεγάλη τού Σταυρού σου Κύριε η δύναμις, επάγη γάρ εν τόπω, καί ενεργεί εν κόσμω, καί ανέδειξεν εξ αλιέων Αποστόλους, καί εξ εθνών Μάρτυρας, ίνα πρεσβεύωσιν υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Ο κόσμος ηλεήθη Λόγε τή Σταυρώσει σου, η κτίσις εφωτίσθη, τά έθνη σωτηρίαν εύρον Δέσποτα, η Πάναγνος εβόα, εγώ δέ νύν τέτρωμαι, καθορώσά σου τό εκούσιον πάθος.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος γ'

Σταυρός επάγη επί γής, καί ήψατο τών ουρανών, ουχ ως τού ξύλου φθάσαντος τό ύψος, αλλά σού τού εν αυτώ πληρούντος τά σύμπαντα, Κύριε δόξα σοι.

Εν κυπαρίσσω καί πεύκη καί κέδρω, υψώθης ο Αμνός τού Θεού, ίνα σώσης τούς εν πίστει προσκυνούντας, τήν εκούσιόν σου σταύρωσιν, Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τήν ωραιότητα

Χαράν η σύμπασα, κτίσις ορώσά σε, χαίρει μακρόθυμε, Σταυρώ υψούμενον, η πανακήρατος Αγνή, εβόα καί πανάμωμος, λύτρωσιν γάρ εύρατο, διά σού τέκνον φίλτατον, ξύλω γάρ ιάτρευσας, τήν τού ξύλου κατάκρισιν, εγώ δέ νύν τα σπλάγχνα δονούμαι, μή φέρουσα οράν σε θανατούμενον.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα όμοια

Τήν ωραιότητα

Τό αναρίθμητον, τής εξουσίας σου, καί τό εκούσιον, τό τής σταυρώσεως, αι τών Αγγέλων στρατιαί, εξίσταντο καθορώσαι, πώς ο αθεώρητος, εν σαρκί εμαστίζετο, θέλων εκλυτρώσασθαι, τής φθοράς τό ανθρώπινον; διό ως ζωοδότη βοώμέν σοι. Δόξα Χριστέ τή ευσπλαγχνία σου.

Σταυρόν καί θάνατον, παθείν ελόμενος, μέσον τής κτίσεως, ταύτα υπέμεινας, ότε ηυδόκησας Σωτήρ, τό σώμά σου προσηλώσαι, τότε καί ο ήλιος, τάς ακτίνας απέκρυψε, τότε καί Ληστής ιδών, εν Σταυρώ σε ανύμνησε, βοών σοι ευλαβώς, Μνήσθητί μου, καί έλαβε πιστεύσας τόν Παράδεισον.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Η απειρόζυγος, καί θεία δάμαλις, κατανοήσασα, μόσχον τόν ίδιον, εθελουσίως εν Σταυρώ, τό πάθος υπομένοντα, οίμοι τέκνον! έλεγε, τί τό ξένον μυστήριον; πώς ο ών αθάνατος, κατεδέξω τόν θάνατον, υμνώ σου τό, μακρόθυμον Λόγε, δοξάζω τό αμέτρητον έλεος.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ο ραπισθείς υπέρ γένους ανθρώπων, καί μή οργισθείς, ελευθέρωσον εκ φθοράς, τήν ζωήν ημών Κύριε, καί σώσον ημάς.

Μαρτυρικόν

Τό εύψυχον τής καρτερίας υμών, ενίκησε τά μηχανήματα τού αρχεκάκου εχθρού, Αθλοφόροι πανεύφημοι, διά τούτο τής αιωνίου κατηξιώθητε μακαριότητος, αλλά πρεσβεύσατε τώ Κυρίω τού φιλοχρίστου λαού σώσαι τό ποίμνιον, Μάρτυρες υπάρχοντες τής αληθείας.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τήν ωραιότητα

Τά επουράνια, ιδόντα έφριξαν, καί τά επίγεια, φόβω ετρόμαξαν, ότε υψώθης εν Σταυρώ, εκών ο αναμάρτητος, ήλιος εσκότασε, καί σελήνη ημαύρωται, τότε καί η Μήτηρ σου, θρηνωδούσα εφθέγγετο. Υιέ μου, τί τό όραμα τούτο; πώς υπέρ πάντων μόνος πέπονθας;

Κανών Σταυρώσιμος, ού η Ακροστιχίς,

Καύχημα πιστών Σταυρός εστι καί κλέος. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος γ'

Ο Ειρμός

Χέρσον αβυσσοτόκον, πέδον ήλιος, επεπόλευσέ ποτε, ωσεί τείχος γάρ επάγη, εκατέρωθεν ύδωρ, λαώ πεζοποντοπορούντι, καί θεαρέστως μέλποντι Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Κύματα θαλάσσης, τή ράβδω έπηξας, καί διήγαγες λαόν, προμηνύων τόν Σταυρόν σου, δι' ού έτεμες ύδωρ τής πλάνης, καί πρός γήν Οικτίρμον, θεογνωσίας έσωσας, άπαντας τούς εν πίστει, υμνούντάς σου τήν δύναμιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Άβυσσον ο ποιήσας, τή προστάξει σου, υπερώα δυνατέ, ο στεγάζων εφ' υδάτων, ο τήν γαίαν κρεμάσας, κρεμάσαι επί ξύλου, καί σαλεύεις, πάσαν τήν κτίσιν νεύματι, πάντων δέ τάς καρδίας, στηρίζεις εν φόβω σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υιοί κατά μέθεξιν, θείοι Μάρτυρες, χρηματίζετε Θεού, καί οικήτορες τής άνω Σιών, καί κληρονόμοι, εν ή καί στεφανηφορούντες, περιφανώς κραυγάζετε. Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χείρας εκτμηθέντες, καί πόδας Μάρτυρες, καί ξεόμενοι δεινώς, καί πυρί προσομιλούντες, ουκ ηρνήσασθε όλως, Χριστόν τόν Θεόν όντα τών όλων, αλλά θερμώς εκράζετε Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η περικαλλής καί Παρθένος Δέσποινα, όν εκύησεν Υιόν, θεωρήσασα εν ξύλω υψωθέντα βουλήσει, ηλάλαζε βοώσα εν οδύνη, Θεέ τών όλων εύσπλαγχνε, Κύριος ών τής δόξης, πώς ταύτα πάσχεις Δέσποτα;

Κανών τής Υπεραγίας Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Άσωμεν τώ Κυρίω.

(Άσωμεν τώ Κυρίω, τώ ποιήσαντι θαυμαστά τέρατα, εν ερυθρά θαλάσση, πόντω γάρ εκάλυψε τούς υπεναντίους, καί έσωσε τόν Ισραήλ, αυτώ μόνω άσωμεν, ότι δεδόξασται.)

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η νοερά νεφέλη, τής ουρανίου αίγλης, ακτίνα ανατείλασα αρρήτως, θείας επιγνώσεως φώς, καί μετανοίας, κατέλαμψε πάσιν ημίν η μόνη Θεοτόκος, καί σωτηρία ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Καταφυγήν ταχείαν, καί οχύρωμα, τείχος, καί προπύργιον, καί ασφαλή λιμένα, σέ τήν Θεομήτορα πάντες κεκτημένοι, οι εν πελάγει τών δυσχερών καί θλίψεων σαλεύοντες, κινδύνων λυτρούμεθα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χαίρε αρρήτου, δόξης οικητήριον. Χαίρε ενδιαίτημα, τού νοητού Ηλίου. Χαίρε τό κειμήλιον, τό τής παρθενίας. Χαίρε τό θείον όχημα, τού Λόγου τής θεότητος. Χαίρε τροφέ τής πάντων ζωής.

Ωδή γ'

Ο Ειρμός

Τό στερέωμα, τών επί σοί πεποιθότων, στερέωσον Κύριε τήν Εκκλησίαν, ήν εκτήσω, τώ τιμίω σου αίματι.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Μίαν σύνθετον, φέρων υπόστασιν Λόγε, υπέμεινας σταύρωσιν ατιμοτάτην, τοίς τιμώσί σε, τιμής ούσαν πρόξενον.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Απελύθησαν, οι γηγενείς τής κατάρας, κατάρα σου Δέσποτα γεγενημένου, καί Σταυρώ, τήν ευλογίαν πηγάσαντος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Παρεπίδημοι, πάσης τής γής γεγονότες, ουράνιοι ώφθητε όντως πολίται, καί Χριστού, συγκληρονόμοι πανεύφημοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ισχυρότατον, όπλον Σταυρόν κεκτημένοι, οι Άγιοι άπασαν τήν δυναστείαν, τού αλάστορος, εχθρού ετροπώσαντο.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Συντετήρηται, καί μετά τόκον παρθένος, η Θεόν αγνή τέξασα σεσαρκωμένον, τόν Σταυρώ, προσηλωθέντα βουλήματι.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Εστερεώθη η καρδία μου εν Κυρίω, υψώθη κέρας μου εν Θεώ μου, ότι ουκ έστιν Άγιος, πλήν σου Κύριε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η ακηλίδωτος Αμνάς καί Παρθένος, τόν αμνόν τόν αίροντα πάσαν νόσον, Θεοτόκε κυήσασα, σώζε τήν ποίμνην σου.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύ τόν ουράνιον καρποφορήσασα βότρυν, καί κρατήρα πλήσασα τής μετανοίας, αμαρτωλοίς τήν συγχώρησιν εγεώργησας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Οι εν πελάγει θαλαττεύοντες αμαρτίας, καί πταισμάτων άλμη καταποθέντες, τώ γλυκασμώ σής πρεσβείας, συγκαταφεύγομεν.

Ωδή δ'

Ο Ειρμός

Εκάλυψεν ουρανούς, η αρετή σου, Χριστέ, τής κιβωτού γάρ προελθών, τού αγιάσματός σου, τής αφθόρου Μητρός, εν τώ Ναώ τής δόξης σου, ώφθης ως βρέφος αγκαλοφορούμενος, καί επληρώθη τά πάντα τής σής αινέσεως.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Τήν έκπτωσιν τού Αδάμ, νέος Αδάμ γεγονώς, μόνος ανέστησας Χριστέ, επί Σταυρού τάς χείρας προσηλούμενος, καλάμω τε τυπτόμενος θέλων, καί όξους καί χολής γευόμενος, υπερυψούμεν τό ύψος τής μεγίστης ευσπλαγχνίας σου.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ως πρόβατον εις σφαγήν σε, ο Προφήτης ορά, καί ως αμνόν σε, Λόγε Θεού ερίζοντα ουδόλως, ουδέ κράζοντα, καί γάρ εθελουσίως, ηνέσχου σταυρούσθαι, τούς θελήσει πταίσαντας, όπως λυτρώσης τούτους ως πολυεύσπλαγχνος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νεώσαντες τήν ψυχήν, αρότρω πίστεως, σπόρον οι Μάρτυρες Χριστού, υπομονή βασάνων κατεβάλοντο, καί στάχυν μαρτυρίου, πολύχουν εδρέψαντο, πιστών συστήματα, τόν διατρέφοντα, όθεν αεί δοξάζονται.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στενούμενοι συνοχή, τών ανυποίστων δεινών, τή προσδοκία τών τερπνών, πρός πλατυσμόν τής άνω, Βασιλείας Χριστού οι Μάρτυρες κατήντησαν, όθεν πλατύνουσιν, ημών τά στόματα, τού τά αυτών ανενδότως υμνείν παλαίσματα.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν άνθρακα ως λαβίς, τόν θείον δέδεξαι, ου καταφλέγοντα όλως, δροσίζοντα δέ μάλλον, Μητροπάρθενε τήν άφθορον καί θείαν νηδύν σου, όν βλέπουσα σαρκί υψούμενον, εθελουσίως εν ξύλω, ύμνοις εδόςαζες.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Εισακήκοα τήν ακοήν

Πολυέλεον, τήν εις εμέ δείξον ευσπλαγχνίαν σου, τού γάρ πάντων Ελεήμονος, εχρημάτισας Μήτηρ.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωταγώγησον, τόν εν νυκτί με, τής αμαρτίας Αειπάρθενε πλανώμενον, ως φωστήρα τεκούσα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υπέρ δούλων σου, τόν τών απάντων, Δεσπότην δυσωπούσα, εξιλέωσαι, προστασία τού κόσμου.

Ωδή ε'

Ο Ειρμός

Ως είδεν Ησαϊας συμβολικώς, εν θρόνω επηρμένω Θεόν, υπ' Αγγέλων δόξης δορυφορούμενον, ώ τάλας, εβόα εγώ! πρό γάρ είδον σωματούμενον Θεόν, φωτός ανεσπέρου, καί ειρήνης δεσπόζοντα.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ανέπαυσάς με Λόγε τόν κεκμηκότα, κόπω παραπτώσεων, αναπεπαυμένος εν ξύλω Δέσποτα, καί ήρας όνειδός μου, οίς υπέστης Ιησού ονειδισμοίς. Υμνώ σου τό κράτος, καί τά θεία παθήματα.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Υφήψας ώσπερ λύχνον εν τώ Σταυρώ, τήν σάρκα καί εζήτησας, τήν απολλυμένην δραχμήν φιλάνθρωπε, καί πάσας καλείς τάς φίλας σου δυνάμεις, εν τή ταύτης ευρέσει, υμνήσαι τό κράτος, Χριστέ τής δυναστείας σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρηγνύμενος ο πλάνος τών απλανών, πρός πόδας Αθλοφόρων Χριστού, νεκρός καθοράται καί ανενέργητος, αυτοί δέ τοίς απλανέσι, συναρίθμιοι υπάρχουσιν, Αγγέλοις νύν, τής αρρήτου χαράς αποπληρούμενοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι Άγιοι τώ κρύει τών χαλεπών, βασάνων καί τών θλίψεων, καί τών αλγηδόνων σφοδρώς πηγνύμενοι, πρός θάλψιν μετήλθον θείαν, ουρανίου Βασιλείας αληθώς, καί θερμοί προστάται, τών πιστών αεί δείκνυνται.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σταυρούμενον εν ξύλω, καί τήν πλευράν, τή λόγχη ορυττόμενον, τόν εκ πλευράς πάλαι δημιουργήσαντα, τήν Εύαν, αγνή Παρθένε, θεωρούσα ανεβόας μητρικώς. Πώς θνησκεις Υιέ μου, η ζωή η αθάνατος;

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Τήν σήν ειρήνην

Η τού Υψίστου δύναμις επισκιάσασα, τήν σήν γαστέρα αγνή, χωρίον έδειξε Θεού τού αχωρήτου, καί μητέρα σε ζωής, καί σωτηρίαν πάντων ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πηγήν σε θείαν κτώμενον, τής σωτηρίας μου, μη καταιγίς πονηρά καταποντίσαι με, μηδέ καταπιέτω αμαρτίας με βυθός, υπεραγία Δέσποινα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τής παρθενίας άρουρα, η αγεώργητος γή, ανεδείχθης τώ κόσμω Αειπάρθενε, εξ ής αρρήτω λόγω εγεννήθη γεωργός, ο πλαστουργός πάντων ημών.

Ωδή ς'

Ο Ειρμός

Εβόησέ σοι, ιδών ο πρέσβυς, τοίς οφθαλμοίς τό σωτήριον, ο λαοίς επέστη, εκ Θεού, Χριστέ σύ Θεός μου.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Εκών ετύθης, ώσπερ αρνίον, τόν βρώσει ξύλου τεθνήξαντα, εκουσίως πάλαι, πρός ζωήν, Χριστέ επανάγων.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταυρώ υψώθης, καί κατεπτώθη, δαιμόνων πλάνη, υψώθη δέ, τών πιστών τά πλήθη, ανυμνούντά σε ζωοδότα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τή πορφυρίδι, τή εξ αιμάτων, πεποικιλμένοι οι Μάρτυρες, Βασιλεί τών όλων, νύν παρίστανται στεφηφόροι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιάσεις πάσι, τοίς ασθενούσιν, αναπηγάζει τά λείψανα, τών σεπτών Μαρτύρων, καί παθών εσμόν κατακλύζει.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοείν ου σθένει, τό υπέρ φύσιν, τού τοκετού σου Πανύμνητε, νούς ανθρώπων Κόρη, υπέρ νούν δέ σύ αποτίκτεις.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Εβόησα εν στεναγμοίς

Τά έργα μου καταδίκης μοι δίκη, γεγόνασι Δέσποτα, αλλά σύ τώ ξύλω τώ τού Σταυρού προσηλωθείς, δικαιώσεως προεξένησας πλούτον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Καθαίρεται τή πρεσβεία σου πάσα, τής αμαρτίας η αχλύς, τό γάρ φώς εκλάμψαν εκ σού τό άχρονον Χριστός, διεσκέδασε τών πταισμάτων τόν ζόφον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σοί τήν εμήν ανεθέμην ελπίδα, καί αναμένω Αγαθή, τήν εκ σού πρός τόν εκ σού ιλαστήριον χάριν, δι' ής με οίκτειρον, Παναγία Παρθένε.

Ωδή ζ'

Ο Ειρμός

Σέ τόν εν πυρί δροσίσαντα, Παίδας θεολογήσαντας, καί Παρθένω ακηράτω ενοικήσαντα, Θεόν Λόγον υμνούμεν, ευσεβώς μελωδούντες. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Κέδρω ανυψώθης, πεύκη τε, καί κυπαρίσσω Δέσποτα, τής Τριάδος είς υπάρχων, καί ανύψωσας, τούς εις βάθη μυρίων, ηδονών συμπτωθέντας. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Αίματι τιμίω Κύριε, τήν κτίσιν ανεκάθηρας, εξ αιμάτων φερομένων αισχροίς δαίμοσι, καί έπαυσας θυσίας, εναγείς Θεού Λόγε, τυθείς ως άκακος αμνός. Δόξα τώ κράτει σου.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ίσταντο τυράννων εμπροσθεν, ως στύλοι απερίτρεπτοι, περιτρέποντες τήν πλάνην καί στηρίζοντες, τών πιστών τάς καρδίας, οι αθληταί μελωδούντες. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κύησιν Αγνή ασύγκριτον, καί τόκον ανερμήνευτον, μόνη έσχες τόν Δεσπότην σωματώσασα, τόν σαρκί σταυρωθέντα, όν υμνούντες βοώμεν. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Τρείς Παίδες εν καμίνω

Εκ σού Παρθενομήτορ, ο υπέρφωτος Ήλιος, ανατείλας, καί φωτίσας τάς καρδίας ημών, αναμέλπειν διδάσκει. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φαιδρύνεται η κτίσις, τή ασπόρω συλλήψει σου, καί μεγαλύνει σου τόν τόκον, καί δοξάζει αυτόν, ευσεβώς μελωδούσα. Ευλογητός ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ο κτίστης τών απάντων, καί υπέρθεος Κύριος, προσλαβών τό καθ' ημάς εκ σού Πανύμνητε, καί Θεώσας πρός ύψος, συνεδριάζει τώ Πατρί, καί θείω Πνεύματι.

Ωδή η'

Ο Ειρμός

Αστέκτω πυρί ενωθέντες, οι θεοσεβεία προεστώτες Νεανίαι, τή φλογί δέ μή λωβηθέντες, θείον ύμνον έμελπον. Ευλογείτε πάντα τά έργα τόν Κύριον, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Λαός απειθής καί αγνώμων, γνώμη ευπειθεί σε βουληθέντα, σταυρωθήναι καταδικάζει τεθνάναι, όπως τούς θελήματι, νεκρωθέντας Λόγε ζωώσης, υμνούντάς σε, καί δοξολογούντας εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Εκτείνας Σταυρώ τάς παλάμας, ξύλω ακρατώς τάς εκταθείσας, πρός τό ξύλον τής βρώσεως, τού πρωτοπλάστου ιώμενος Δέσποτα, καί ορών σε, φόβω ακτίνας συνέστειλεν ήλιος, καί πάσα η κτίσις εσαλεύθη.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Όμβροις ιερών παλαισμάτων, ρείθρα ασεβείας, προχοάς τε αθεϊας, εξήραναν οι Αθλοφόροι, καί πηγήν ανέβλυσαν ιαμάτων, ρύπον παθημάτων πλύνουσαν, καί πιστών καρδίας, αρδεύουσαν πλουσίως.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σύμμορφοι σεπτών παθημάτων, θείων πληρωταί παραγγελμάτων, Αθλοφόροι, τών ασωμάτων συμπολίται, πολιτογραφείσθαι νύν, εν τή άνω πόλει, Θεόν δυσωπήσατε, τούς υμάς τιμώντας, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Στάμνον σε, χρυσήν καί λυχνίαν, τράπεζαν καί ράβδον, θείον όρος καί νεφέλην, παλάτιον τού Βασιλέως, καί θρόνον πυρίμορφον Θεοτόκε, πάντες πιστοί ονομάζομεν, τήν καί μετά τόκον, Παρθένον φυλαχθείσαν.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Τόν εν φλογί τοίς Παισί τών Εβραίων, συγκαταβάντα θεϊκή διαδικασία, καί οφθέντα Κύριον, Ιερείς ευλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν τώ Σταυρώ τήν ημών σωτηρίαν, κατεργασάμενος ο Υιός σου Παρθένε, κραυγάζειν προτρέπεται, Ιερείς ευλογείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Καταπιείν ο εχθρός με πειράται, ταίς αμαρτίαις, αλλά σύ Θεοτόκε, εξελού καί ρύσαί με, τής αυτού τυραννίδος, όπως σε δοξάζω, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δεινή με νύξ συγκαλύπτει πταισμάτων, Παρθένε άχραντε, ου γάρ έχω λαμπάδα, τήν ψυχήν μου φωτίζουσαν, ευποιϊας ελαίω, διό καί τής άνω απερρίφην παστάδος.

Ωδή θ'

Ο Ειρμός

Εν νόμω, σκιά καί γράμματι, τύπον κατίδωμεν οι πιστοί, πάν άρσεν τό τήν μήτραν διανοίγον, άγιον Θεώ, διό πρωτότοκον Λόγον, Πατρός ανάρχου Υιόν, πρωτοτοκούμενον μητρί, απειράνδρω, μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ικρίω παγείς, ο πήξας Ιησού, επ' ουδενός πάσαν γήν, ιλύϊ με παγέντα, αμαρτίας γνώμη πονηρά, ως αγαθός καί οικτίρμων, Χριστέ ανείλκυσας, καί δι' ατίμου θανάτου, πολυέλεε ετίμησας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ωράθης Θεός αόρατος φύσει, σαρκί υψούμενος, εχθρών τών αοράτων, όπως ρύση κόσμον ορατόν, καί ουρανίους τούς κάτω, αποτελέσης Χριστέ. Δοξολογούμεν τό κράτος,

τής μεγίστης εξουσίας σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στρατός ιερών Αγίων, αγία παρεμβολή εκλεκτή, παράδεισος εν μέσω ζωής, ξύλον έχων τόν Χριστόν, Θεοτερπής Εκκλησία, σύλλογος τίμιος, πανευκλεείς, Αθλοφόροι, τού Σωτήρος ανεδείχθητε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ημών τών εν γή υμών μεμνημένων, μέμνησθε Άγιοι, τώ θρόνω τού Δεσπότου, παρεστώτες νύν περιφανώς, και ταίς εκείθεν πλουσίαις, μαρμαρυγαίς, ιερώς καταλαμπόμενοι, όπως, οφλημάτων λύσιν εύρωμεν.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωστήρες τήν σήν ορώντες, Υιέ μου σταύρωσιν έδυσαν, καί πώς Εβραίων δήμος, ου κατέδυσεν ο απειθής, παραδούς σε θανάτω, τόν Αρχηγόν τής ζωής; η Θεοτόκος εβόα, ήν απαύστως μεγαλύνομεν.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Σέ τήν ακατάφλεκτον Βάτον, καί αγίαν Παρθένον, τήν Μητέρα τού Φωτός, καί Θεοτόκον, τήν ελπίδα πάντων ημών μεγαλύνομεν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χείρας εκουσίως απλώσας, εν τώ θείω Σταυρώ σου, τήν εκταθείσαν εν Εδέμ τή παραβάσει, εν ξύλω χείρα ιάσω τού Προπάτορος.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Όλην ταίς δειναίς αμαρτίαις, τήν ψυχήν μου τρωθείσαν, καί ανίατον άλγος νενοσηκυίαν, τή μοτώσει τής πρεσβείας σου, ταύτην ίασαι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χαίρε ο τής δόξης Κυρίου, θείος έμψυχος οίκος, Χαίρε όπλον νοητόν, τής μετανοίας. Χαίρε πύλη, δι' Ής αμαρτωλοί σωζόμεθα.

Απόστιχα τών Αίνων Σταυρώσιμα

Σταυροφανώς Μωϋσής έν τώ όρει, χείρας εκτείνας πρός ύψος, τόν Αμαλήκ ετροπούτο, σύ δέ Σωτήρ τάς παλάμας απλώσας, εν τώ Σταυρώ τώ τιμίω, ενηγκαλίσω με σώσας, τής δουλείας τού εχθρού, καί έδωκάς μοι σημείωσιν ζωής, από τόξου φυγείν τών εναντίων μου, διά τούτο Λόγε, προσκυνώ, τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Φθόνω τρυφής εκβέβλημαι, πτώμα πεσόν χαλεπόν, αλλ' ου παρείδες Δέσποτα, αναλαβών δι' εμέ τό κατ' εμέ, σταυρούσαι καί σώζεις με, εις δόξαν εισάγεις με. Λυτρωτά μου δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τών αγίων Αθλοφόρων τήν μνήμην, δεύτε λαοί άπαντες τιμήσωμεν, ότι θέατρον γενόμενοι, Αγγέλοις καί ανθρώποις, τόν τής νίκης στέφανον παρά Χριστού εκομίσαντο, καί πρεσβεύουσιν, υπέρ τών ψυχών ημών.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Μεγάλη τού Σταυρού σου

Δακρύων προχοάς κενούσα η Πανάμωμος, εστέναζεν, εθρήνει, βοώσα εκ βαθέων ψυχής. Φώς γλυκύτατον, πώς έδυς Ιησού μου; ο κτίσας λόγω πάντα, πώς νεκρός άφωνος εν Σταυρώ νύν οράσαι;

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Αθετήσαντα Χριστέ, τήν εντολήν σου, τόν προπάτορα Αδάμ, τού Παραδείσου εξώρισας, τόν δέ Ληστήν Οικτίρμον, ομολογήσαντά σε εν Σταυρώ, εν αυτώ εισώκισας κράζοντα. Μνήσθητί μου Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Καθορών σε εν σταυρώ, ήλιος Κύριε, εσκότασε τό φώς, πέτραι εσχίσθησαν Δέσποτα, γή εσαλεύθη πάσα, τό καταπέτασμα δέ τού ναού, διερράγη μέσον, αδίκως πάσχοντα, βλέψαντά σε Σωτήρ, τόν ακατανόητον.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Υπέρ πάντων Ιησού, ήχθης εις θάνατον, τών ζώντων η ζωή, όπως τοίς θείοις σου πάθεσι, τούς τή τού ξύλου βρώσει, θανατωθέντας σώσης ως Θεός, καί Παραδείσου δείξης οικήτορας, όθεν πίστει τά σά, Πάθη μεγαλύνομεν.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τού παθόντος δι' ημάς, καί τά ονείδη αφελόντος τών βροτών, πάθη μιμούμενοι Μάρτυρες, διά πολλών βασάνων, κατεπαλαίσατε τόν δυσμενή, καί τής άνω δόξης ετύχετε, όθεν θεοπρεπώς, Άγιοι δοξάζεσθε.

Δόξα...

Τόν Πατέρα καί Υιόν, καί Πνεύμα Άγιον, υμνήσωμεν πιστοί, εν ασυγχύτω θεότητι, μίαν αρχήν καί δόξαν, θεοπρεπώς προσκυνούντες καί σεπτώς, ορθοδόξω πίστει καί κράζοντες. Μνήσθητι καί ημών, εν τή Βασιλεία σου.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Πάθη φέροντα σαρκί, εθελουσίως καθορώσα εν Σταυρώ, τόν σόν Υιόν Παναμώμητε, διεδονήθης όλη, καί θρηνωδούσα έκραζες Αγνή. Οίμοι τέκνον εμόν! πώς τέθνηκας, τούς θανόντας Σωτήρ, ζωώσαι βουλόμενος;