Στιχηρά Προσόμοια τών Αποστόλων

Ήχος β'

Ότε εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Λόγου τού φανέντος επί γής, σάλπιγγες καθάπερ οφθέντες, θείοι Απόστολοι, τούτου τό σωτήριον πάσιν εφάνατε, καί λαούς συνηθροίσατε, πρός ένθεον πίστιν, πλάνης οχυρώματα καταστρεψάμενοι, όθεν καί αξίως τά γέρα, καί νικητικώς τούς στεφάνους, όντως εκομίσασθε μακάριοι.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Δήμοι τών Αγγέλων αληθώς, χαίροντες εκρότησαν άνω, τούς ιερούς Μαθητάς, βλέποντες κηρύττοντας, εν παρρησία πολλή, τού Κυρίου τήν σάρκωσιν, καί πάσι βοώντας. Ούτος ο Θεός ημών, ο πρό αιώνων εστί, σάρκα προσλαβών εκουσίως, σύνθρονος Πατρί δέ υπάρχων, καί τώ θείω Πνεύματι ομότιμος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Πάσης οικουμένης αλιείς, τήν ηγκιστρωμένην ψυχήν μου, ταίς μεθοδείαις εχθρού, τάχος εκλυτρώσασθε, καί απογνώσει με νύν, κινδυνεύοντα σώσατε, καρπούς μετανοίας, φέρειν ενισχύοντες, θείοι Απόστολοι, όπως τού πυρός τής γεέννης, πείραν μή λαβών Βασιλείας, τής τών ουρανών αξιωθήσωμαι.

Έτερα, τού Αγίου Νικολάου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Πλήθει πειρασμών περισχεθείς, καί ταίς τρικυμίαις τού βίου, περικυκλούμενος, σάλω τε ποντούμενος τών περιστάσεων, καί ταίς λύπαις βαλλόμενος, εν σοί τήν ελπίδα, πάσαν ανατίθημι, Πάτερ Νικόλαε, πάντων τών δεινών μοι παράσχου, λύσιν ταίς πρεσβείαις σου μάκαρ, ταίς πρός τόν Δεσπότην σου εντεύξεσιν.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Νέφει αθυμίας σκοτεινώ, καί στενοχωρίας ομίχλη, νυνί καλύπτομαι, θλίψεως αλλεπάλληλοι διαταράττουσιν, ο δέ φόβος κινδύνων με, δεινώς περιέχει, δέομαί σου σώσόν με, θεομακάριστε, σέ γάρ ονομάζω προστάτην, καί σού τήν βοήθειαν Πάτερ, επικαλουμένω μοι κατάπεμψον.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Χάριν ειληφώς παρά Θεού, πάσι χορηγείς τας ιάσεις, υπό τήν σκέπην σου, άγιε Νικόλαε, τοίς σοί προστρέχουσι, φυγαδεύσεις δαιμόνων γάρ, ανίατα πάθη, πάντας θεραπεύεις δέ, τή προστασία σου, όθεν καί ημείς δυσωπούμεν, πρέσβευε πρός Κύριον πάσης, λυτρωθήναι βλάβης τούς υμνούντάς σε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον όμοιον

Πασα τής ζωής ημών ισχύς, σύ υπάρχεις άχραντε Μήτηρ, καί καταφύγιον, πάντων τών υμνούντων σε, σύ εί αντίληψις, μή ούν μάτην λογίζοιντο, τήν σήν προστασίαν, οι κατακαυχώμενοι κατά τών δούλων σου, σύ γάρ πρός Θεόν προστασία, δέδοσαι, διό μή παρίδης, διασώσαι Δέσποινα τούς δούλους σου.

Απόστιχα Αποστολικά

Εμεγάλυνας Σωτήρ, εν τή οικουμένη τών Κορυφαίων Αποστόλων τά ονόματα, έμαθον τών ουρανών τά άρρητα, έδωκαν τοίς επί γής ιάματα, καί αι σκιαί αυτών μόναι τά πάθη εθεράπευον, ο εξ αλιέων εθαυματούργει καί ο εξ Ιουδαίων εθεολόγει, τής χάριτος τά δόγματα, δι' ών Εύσπλαγχνε, δός ημίν τό μέγα σου έλεος.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Οι εξ αδίκων πράξεων, πάντοθεν πολεμούμενοι, καί πρός σέ καταφεύγοντες, τόν όντως όντα Θεόν, τήν φωνήν τών σών Μαθητών, προσφέρομέν σοι, λέγοντες, Σώσον ημάς, Επιστάτα, απολλύμεθα, δείξον καί νύν τοίς εχθροίς ημών δεόμεθα, ότι σκέπεις λαόν, καί σώζεις εκ κινδύνων, τη πρεσβεία τών Αποστόλων, παρορών αμαρτίας διά πολλήν αγαθότητα, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Μεγάλη η δόξα, ήν εκτήσασθε Άγιοι, διά τής πίστεως! ου μόνον γάρ εν τώ πάσχειν, τόν εχθρόν ενικήσατε, αλλά καί μετά θάνατον πνεύματα απελαύνετε, ασθενούντας θεραπεύετε, ψυχών καί σωμάτων ιατροί, πρεσβεύσατε πρός Κύριον, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότε εκ τού ξύλου

Πάντων προστατεύεις Αγαθή, τών καταφευγόντων εν πίστει, τή κραταιά σου χειρί, άλλην γάρ ουκ έχομεν, αμαρτωλοί πρός Θεόν, εν κινδύνοις καί θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι, υπό πταισμάτων πολλών. Μήτερ τού Θεού τού Υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν ρύσαι, πάσης περιστάσεως τούς δούλους σου.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος β'

Ο σοφίσας υπέρ ρήτορας τούς αλιείς, καί εκπέμψας ώσπερ κήρυκας πάση τή γή, αφάτω φιλανθρωπία, Χριστέ ο Θεός, δι' αυτών κραταίωσον τήν Εκκλησίαν σου, καί τοίς πιστοίς κατάπεμψον τήν ευλογίαν σου, ο μόνος ελεήμων καί φιλάνθρωπος.

Σαγηνεύσαντες τά έθνη οι αλιείς, καί διδάξαντες τά πέρατα σέ προσκυνείν, σύν Πατρί καί Πνεύματι, Χριστέ ο Θεός, δι' αυτών στερέωσον Πίστιν τήν ένθεον, καί τοίς λαοίς κατάπεμψον νύν τά ελέη σου, ο μόνος εν Αγίοις αναπαυόμενος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θείας γεγόναμεν κοινωνοί φύσεως, διά σού Αειπάρθενε, Θεόν γάρ ημίν σεσαρκωμένον έτεκες, διό κατά χρέος σε, πάντες ευσεβώς μεγαλύνομεν.

Μετά τήν β' Στιχλογίαν έτερα Αποστολικά

Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα

Ευσπλαγχνία πτωχεύσας ο Θεός, πλουτιστάς εξαπέστειλεν υμάς εν τώ κόσμω, φαίνοντας πτωχεία τού κηρύγματος, πλούτον τόν ουράνιον τοίς πέρασι, δι' ών καί πλουτήσαντες, τήν πίστιν τήν ένθεον, ανυμνούμεν ευσεβώς, τήν θείαν υμών μνήμην Απόστολοι.

Τής σοφίας υπάρχοντες Θεού, Μαθηταί καί αυτόπται, τών σοφών καί ρητόρων, άσοφον σοφίαν εξεφαύλισαν, τή ιδιωτεία τού κηρύγματος, τά έθνη σοφίσαντες, οι θείοι Απόστολοι, ορθοδόξως ανυμνείν, τόν Δημιουργόν καί μόνον Κύριον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Βοηθός τοίς εν θλίψει θεοκυήτορ, καί προστάτις υπάρχεις τοίς εν ανάγκαις, απεγνωσμένοις ελπίδα παρέχουσα, καί ανιάτων τάς νόσους καθαίρουσα, Θεοτόκε Πανύμνητε, διό υπέρ ημών δυσώπει τόν Κύριον.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

έτερα Καθίσματα τού Αγίου Νικολάου

Ταίς τών θαυμάτων ακτίσι Νικόλαε, καταφαιδρύνεις υφήλιον άπασαν, καί λύεις τόν ζόφον τών θλίψεων, καί τών κινδύνων ελαύνεις τήν έφοδον, προστάτης υπάρχων θερμότατος.

Μαρτυρικόν

Απόστολοι, Μάρτυρες, καί Προφήται, Ιεράρχαι, Όσιοι καί Δίκαιοι, οι καλώς τόν αγώνα τελέσαντες, καί τήν Πίστιν τηρήσαντες, παρρησίαν έχοντες πρός τόν Σωτήρα, υπέρ ημών αυτόν ως αγαθόν ικετεύσατε, σωθήναι δεόμεθα τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Η μόνη Θεόν ασπόρως κυήσασα, καί μετά φρικτήν λοχείαν αγνεύουσα, σοί προσπίπτω Άχραντε, μετά φόβου κράζων καί πίστεως. Εκ παθών καί νόσων δεινών, καί πάσης ανάγκης με διάσωσον.

Ωδή α' Ήχος β' Ο Ειρμός

Εν βυθώ κατέστρωσέ ποτε, τήν Φαραωνίτιδα, πανστρατιάν η υπέροπλος δύναμις, σαρκωθείς ο Λόγος δέ, τήν παμμόχθηρον αμαρτίαν εξήλειψεν, ο δεδοξασμένος Κύριος, ενδόξως γάρ δεδόξασται.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τού φωτός τού θείου αστραπαί, πίστει χρηματίσαντες, φωτοειδείς τού Σωτήρος Απόστολοι, όλον με φωτίσατε, σκοτιζόμενον ηδονών αμαυρότησι, καί εν αμελεία, πάντα μου τόν βίον διανύοντα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαθηταί καί φίλοι τού Χριστού, φίλον με γενόμενον, τού δυσμενούς διά κακών οικείωσιν, τούτου εκλυτρώσασθε, συγκινούντές μου τήν ψυχήν εις αγάπησιν, τού πεφιληκότος, γένος τών βροτών δι' αγαθότητα.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ταπεινή ψυχή μου πρό θανής, σπεύσον μετανόησον, καί σεαυτήν νενεκρωμένην πένθησον, όπως ο τόν Λάζαρον, τετραήμερον αναστήσας ως εύσπλαγχνος, καί σέ αναστήση, ταίς τών Αποστόλων παρακλήσεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αγαθόν κυήσασα Θεόν, πάντας αγαθύνοντα, τούς τή φθορά κεκρατημένους Πάναγνε, τούτον καθικέτευε, Παναμώμητε, σύν Προφήταις καί Μάρτυσι, καί τοίς Αποστόλοις, πάντας λυτρωθήναι παραβάσεως.

Κανών τού Αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχίς.

Σοί, Νικόλαε, θείον εξάδω μέλος.

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Στεφηφόρος βήματι Χριστού, πάνσοφε Νικόλαε, παρεστηκώς σύν Αγγέλων στρατεύμασι, φωτισμόν μοι δώρησαι, καταυγάζοντα τής ψυχής μου τήν ζόφωσιν, όπως ευφημήσω, χαίρων σου παμμάκαρ τό μνημόσυνον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο δοξάζων πάντας τούς αυτόν, Κύριος δοξάζοντας, σέ τοίς πιστοίς καταφύγιον δέδωκε, πειρασμών ρυόμενον, τούς προστρέχοντας τή σή σκέπη Νικόλαε, καί προσκαλουμένους, πίστει σε καί πόθω παναοίδιμε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ισωθήναι πόθον μοι ενθείς, όφις ο παμπόνηρος, τώ πλαστουργώ, ως αιχμάλωτον είλέ με, διά σού δέ Πάναγνε, ανακέκλημαι, θεωθείς αληθέστατα, σύ γάρ Θεομήτορ, τόν εμέ Θεώσαντα γεγέννηκας.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Εξήνθησεν η έρημος, ωσεί κρίνον Κύριε, η τών εθνών, στειρεύουσα Εκκλησία, τή παρουσία σου, εν ή εστερεώθη η καρδία μου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Διδάσκαλον κτησάμενοι, τήν σοφίαν ένδοξοι, τήν τού Πατρός εν Πνεύματι, τών Ελλήνων απεμωράνατε, τήν σοφίαν θεόπται αξιάγαστοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν στείρωσιν πανεύφημοι, τής ψυχής μου λύσατε, καί ευτεκνίαν πράξεων, εναρέτων φέρειν, ποιήσατε, ως τού Λόγου αυτόπται πανσεβάσμιοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δεινώς με φαρμαχθέντα νύν, τώ ιοβόλω δήγματι, τού δυσμενούς θεράπευσον, ικεσίαις τών Αποστόλων σου, Ευεργέτα τών όλων πολυέλεε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χριστόν τόν υπεράγαθον, εκδυσώπει Πάναγνε, σύν Αποστόλοις άπασι, πάσης βλάβης καί περιστάσεως, καί κινδύνων ρυσθήναι τούς υμνούντάς σε.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Νικόλαε μακάριε, τού Δεσπότου γνήσιος, σύ μαθητής γενόμενος, διασώζεις τούς σοί προστρέχοντας, χαλεπών εκ κινδύνων, καί θανάτου πικρού.

Ιλάσθητι τοίς δούλοις σου, τών πταισμάτων άφεσιν, ως αγαθός δωροϋμενος, Νικολάου τού σού θεράποντος, ταίς πρός σέ μεσιτείαις πολυέλεε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κατεύνασον τόντάραχον, τών παθών μου Δέσποινα, καί τήν ζωήν κυβέρνησον, Παναγία Θεόν η τέξασα, εν ώ εστερεώθη η καρδία μου.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Ελήλυθας εκ Παρθένου, ου πρέσβυς, ουκ Άγγελος, αλλ' αυτός ο Κύριος σεσαρκωμένος, καί έσωσας, όλον με τόν άνθρωπον, διό κραυγάζω σοι. Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε, εινώντά με καί λιμώ, καθ' εκάστην τηκόμενον, σωτηρίου βρώσεως έμπλησον, μόνε Αθάνατε, θείαις παρακλήσεσι, τών εις τόν σύμπαντα κόσμον κηρυξάντων σε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εις θάλασσαν κοσμικήν, επεβίβασας άπαντας, ως ίππους φιλάνθρωπε, τούς ευκλεείς Αποστόλους σου, ταύτης συνταράσσοντας, τής αλμυράς απιστίας πικρά ύδατα.

Τόν Ήλιον τοίς εν σκότει, Χριστόν ανατείλαντες, εν σκότει με κείμενον, τής αμαρτίας φωτίσατε, είργοντες πανεύφημοι, τάς πονηράς ενθυμήσεις τής καρδίας μου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πανύμνητε η Θεόν, υπερύμνητον τέξασα, υπέρ τών υμνούντων σε, σύν Αποστόλοις ικέτευε, όπως λυτρωθείημεν, αμαρτιών καί κινδύνων καί κολάσεως.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ομιλήσας καθαρώς, ταίς ακτίσι τού Πνεύματος, φωτοφόρος γέγονας, κόσμου φωτίζων τά πέρατα, πάσι προϊστάμενος, καί πάντας σώζων τούς πίστει σε δοξάζοντας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λυτρούμενος εκ θανάτου, ως ώφθης τό πρότερον, νεανίας όσιε, ούτω καί νύν με διάσωσον, πάσης περιστάσεως, καί πειρασμών καί κινδύνων παμμακάριστε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Απήστραψας αρετών, λαμπηδόνας πανόλβιε, μιμητής πανάριστος, τού σού Δεσπότου γενόμενος, σώζεις δέ καλούμενος, τούς ευλαβεία καί πόθω σε δοξάζοντας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ελήλυθεν επί σοί, ο Δεσπότης τής κτίσεως, σωματωθησόμενος, καί διασώζων ως εύσπλαγχνος, όλον με τόν άνθρωπον, διό σε πάντες Θεοτόκον πιστοί σέβομεν.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Μεσίτης Θεού, καί ανθρώπων γέγονας, Χριστέ ο Θεός, διά σού τόν αρχίφω γάρ Δέσποτα, τήν πρός τόν Πατέρα σου, εκ νυκτός αγνωσίας, προσαγωγήν εσχήκαμεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο μέγας ποιμήν, μέσον λύκων έστειλεν ως πρόβατα, αυτούς μεταπλάττοντα, τή θεοσθενεία τού βαπτίσματος, καί τώ κάλλει τών λόγων, τούς θείους Μαθητάς αυτού.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τώ θείω φωτί, τάς εν ζόφω πλάνης εφωτίσατε, καρδίας Απόστολοι, όθεν ικετεύω, σκοτισθέντα με ηδονών αμαυρώσει, φωτίσατε μακάριοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αθλία ψυχή, πρό τού τέλους σπεύσον μετανόησον, Κυρίω κραυγάζουσα. Ήμαρτόν σοι Δέσποτα συγχώρησον, διά τών Αποστόλων, καί σώσόν με ως εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτί με τώ σώ, τόν εν σκότει κείμενον καταύγασον, Φωτός οικητήριον, καί σύν Αποστόλοις καθικέτευε, από πάσης ανάγκης, ρυσθήναι ταίς πρεσβείαις σου.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ο φωτισμός, τών εν σκότει κειμένων, η σωτηρία, τών απεγνωσμένων Χριστέ Σωτήρ μου πρός σέ ορθρίζω, Βασιλεύ τής ειρήνης, φώτισόν με τή επιλάμψει σου, άλλον γάρ εκτός σου Θεόν ουκ επίσταμαι.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Θεοπρεπεί, πολιτεία, τρισμάκαρ λελαμπρυσμένος, τούς κατακριθέντας αδίκω ψήφω, θανατωθήναι παραστάς ελυτρώσω, τώ Δεσπότη Χριστώ κραυγάζοντας. Έτερον εκτός σου, Θεόν ου γινώσκομεν.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν ουρανοίς, την αϊδιον δόξαν νύν εποπτεύων, καί τής απορρήτου θείας αίγλης, ταίς φανοτάταις εντρυφών λαμπηδόσι, σκέπασόν με τή προστασία σου, όσιε θεράπον Χριστού πανσεβάσμιε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ίνα τήν σήν, εκζητήσης εικόνα συγκεχωσμένην, τοίς πάθεσι Σώτερ τάς ουρανίους, λαθών δυνάμεις, σαρκωθείς εκ Παρθένου, επεφάνης τοίς σοί κραυγάζουσιν. Έτερον εκτός σου Θεόν ου γινώσκομεν.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Εν αβύσσω πταισμάτων κυκλούμενος, τήν ανεξιχνίαστον τής ευσπλαχγνίας σου, επικαλούμαι άβυσσον. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τό ύδωρ τό ζών ευπορήσαντες, τήν κατατακείσαν ψυχήν μου τώ καύσωνι, τής αμαρτίας δέομαι, μαθηταί τού Σωτήρος ποτίσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ουρανοί νοητοί χρηματίσαντες, δόξαν τού Θεού διηγείσθε τήν άρρητον, θεοφεγγείς Απόστολοι, ής τυχείν ημάς πάντας πρεσβεύσατε.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εν πελάγει δεινώς κυματούμενος, σοί τώ τού παντός κυβερνήτη, προσέρχομαι, διά των Αποστόλων σου, σωτηρίας πρός όρμον με ίθυνον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετά πασών τών άνω Δυνάμεων, μετά Προφητών, Αποστόλων, Μαρτύρων σου, εις ιλασμόν προσάγω σοι, τήν Μητέρα σου, οίκτειρον, σώσόν με.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο τής νίκης Νικόλαε στέφανος, τή σή κορυφή αξίως επιτίθεται, ως νικητής ούν άριστος, τούς σέ προσκαλουμένους διάσωσον.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκρωθέντα με μάκαρ τοίς πταίσμασι, καί ταίς τών παθών τρικυμίαις ποντούμενον, επιφανείς διάσωσον, πρός λιμένα τού θείου θελήματος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Επί σοί τάς ελπίδας ανέθηκα, Μήτερ αειπάρθενε τής σωτηρίας μου, καί σέ προστάτιν τίθημι, τής ζωής ασφαλή τε καί άσειστον.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Αντίθεον πρόσταγμα παρανομούντος, τυράννου μετάρσιον, τήν φλόγα ανερρίπισε, Χριστός δέ εφήπλωσε, θεοσεβέσι Παισί, δρόσον τήν τού Πνεύματος, ο ών ευλογημένος καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πυρί θείου πνεύματος προσαναφθέντες, τής πλάνης τούς άνθρακας, Απόστολοι εσβέσατε, Θεού δέ τόν έρωτα, εν ταίς φρεσί τών πιστών, πάντων επανήψατε, διό μεγαλοφώνως υμάς γεραίρομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τόν κόσμον μισήσαντες καί τά εν κόσμω, Χριστόν ηγαπήσατε, εν κόσμω μετά σώματος, βροτοίς ομιλήσαντα, όν ικετεύσατε, πάντων τών εν βίω με δεινών, ελευθερώσαι, θείοι Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κριτά δικαιότατε καρδιογνώστα, ο μόνος τά κρύφια, ειδώς μου πλημμελήματα, εν ώρα τής κρίσεως μή κατακρίνης με, μηδέ πέμψης με εις πύρ, ταίς ικεσίαις τών Αποστόλων σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τό πύρ τής θεότητος ου κατεφλέχθης, αρρήτως κυήσασα, Παρθένε απειρόγαμε, διό καθικέτευε σύν Αποστόλοις αγνή, διαιωνιζούσης με φλογός, ελευθερώσαι τόν σέ δοξάζοντα.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Εικόνος χρυσής, εν πεδίω Δεειρά λατρευομένης, οι τρείς σου Παίδες κατεφρόνησαν, αθεωτάτου προστάγματος, μέσον δέ πυρός εμβληθέντες, δροσιζόμενοι έψαλλον, Ευλογητός εί ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ξυρώ πειρασμώ περιπέπτωκα δεινώς κατακεντούμενος, καί πύλαις άδου προσεπέλασα, ταίς αθυμίαις βαλλόμενος, σώσόν με πρεσβείαις σου μάκαρ, καί ανάστησον ψάλλειν σοι. Σέ μακαρίζω ιερέ, Χριστού θεράπον αεί.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Αδύτου φωτός, ταίς αϋλοις αστραπαίς περιλαμπόμενος, τούς εν τώ σκότει τώ τών θλίψεων, κεκρατημένους εξάρπασον, καί πρός φωτισμόν ευσεβείας, καθοδήγησον ψάλλοντας. Σέ μακαρίζομεν αεί, θεράπον όντως Χριστού.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Δυσώπει Χριστόν, τόν Υιόν σου καί Θεόν θεογεννήτρια, τούς πεπραμένους δεινοίς πταίσμασι, καί ταίς απάταις τού όφεως, αίματι αυτού, τώ τιμίω, αναρρύσασθαι ψάλλοντας. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Κάμινός ποτε, πυρός εν Βαβυλώνι, τάς ενεργείας διεμέριζε, τώ θείω προστάγματι, τούς Χαλδαίους καταφλέγουσα, τούς δέ πιστούς δροσίζουσα, ψάλλοντας, Ευλογείτε, πάντα τά έργα τόν Κύριον.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σωματοειδώς, υμίν επιφοιτήσαν, πυρός εν είδει Παράκλητον, Πνεύμα απειργάσατο, ως λαμπάδας φλογιζούσας μέν αθέους, φωτιζούσας δέ, πάντας τούς ευσεβούντας, θείοι τού λόγου Απόστολοι.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πάθει τά δεινώς, χειμάζοντα Οικτίρμον, τήν αδιόρθωτον καρδίαν μου, θεράπευσον δέομαι, τήν ψυχήν μου φωταγώγησον, τόν νούν μου καθοδήγησον, ρέποντα εις κακίαν, τών Μαθητών σου δεήσεσιν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Στέναξον ψυχή, καί δάκρυσον συντόνως, καί σεαυτήν πρό τέλους πένθησον, πρό τού καταλάβη σε, ο κλαυθμός ο απαράκλητος, καί βόησον τώ Κτίστη σου. Δέσποτα οίκτειρόν με, τών Αποστόλων δεήσεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κάμινός ποτε, μή φλέξασα τούς Παίδας, τήν σήν λοχείαν προεικόνιζε, Παρθένε Πανάχραντε, διά τούτο ικετεύω σε, σύν Αποστόλοις πρέσβευε, άπασι καί Προφήταις, πυρός γεέννης ρυσθήναί με.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τόν εν καμίνω τού πυρός, τών Εβραίων τοίς Παισί συγκαταβάντα, καί τήν φλόγα εις δρόσον μεταβαλόντα Θεόν, υμνείτε τά έργα ως Κύριον, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως ευμενής καί συμπαθής, τούς εν βάθει πειρασμών περισχεθέντας, ελευθέρωσον μάκαρ, τών κατεχόντων δεινών, τήν λύσιν βραβεύων πρεσβείαις σου, ταίς πρός τόν Σωτήρα, Χριστόν ιερομύστα.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Μυσταγωγός τών υπέρ νούν, τών αϋλων λειτουργός καί ουρανίων, χρηματίζων θεόφρον, Αρχιερεύς τε πιστός, πταισμάτων τήν άφεσιν αίτησαι, παρά τού Σωτήρος ημών ιερομύστα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εξασθενεί μου νύν ο νούς, εις τά βάθη εμπεσών τής ατιμίας, ως εντεύθεν ποικίλοις περιπαρήναι κακοίς, αλλά σύ Παρθένε θεράπευσον, τώ τής απαθείας φωτί περιβαλούσα.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Ανάρχου Γεννήτορος, Υιός Θεός καί Κύριος, σαρκωθείς εκ Παρθένου ημίν επέφανε, τά εσκοτισμένα φωτίσαι, συναγαγείν τά εσκορπισμένα, διό τήν Πανύμνητον, Θεοτόκον μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Εμέ τόν κατάκριτον, εμέ τόν αδιόρθωτον, τόν τών σών προσταγμάτων καταφρονήσαντα, καί ταίς τών δαιμόνων απάταις, φρενοβλαβώς εξακολουθούντα, επίστρεψον Κύριε, προσευχαίς τών Αποστόλων σου.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Απόστολοι ένδοξοι, Απόστολοι μακάριοι, μαθηταί τού Σωτήρος, κήρυκες πάνσοφοι, πάσης με λυτρώσασθε βλάβης, πάσης οργής, πάσης αμαρτίας, πάσης περιστάσεως, καί ποικίλης παραβάσεως.

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ψυχήν αδιόρθωτον, προσφέρων καί συνείδησιν, συγχωσθείσαν τή ύλη τών παραπτώσεων, καί μεμολυσμένην καρδίαν, καί λογισμόν κατεσπιλωμένον, βοώ σοι φιλάνθρωπε. Οίκτειρόν με τώ ελέει σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Απόστολοι Πάναγνε, τόν σόν Υιόν εκήρυξαν, εις τόν σύμπαντα κόσμον, Θεόν καί άνθρωπον, όθεν σύν αυτοίς εκδυσώπει, τή φοβερά ημέρα τής δίκης, ρυσθήναι κολάσεως, τούς πιστώς Σε μεγαλύνοντας.

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Λαμπάσι τής χάριτος, θεόφρον φωτιζόμενος, καί φωστήρ ευσεβείας σαφώς γενόμενος, τούς εν πειρασμοίς διασώζεις, τούς εν βυθώ θαλάσσης λυτρούσαι, καί τρέφεις λιμώττοντας, παραδόξως παμμακάριστε.

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως εν Παραδείσω τής τρυφής, νύν αυλιζόμενος, καί την άφραστον δόξαν τρανώς Θεώμενος, εκ τών ουρανίων αψίδων, τούς υμνητάς τούς σούς εποπτεύεις, παθών εκλυτρούμενος, θεοφόρε πανσεβάσμιε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σοφίαν καί δύναμιν, καί Λόγον ενυπόστατον, τού Πατρός Θεομήτορ αγνή συνέλαβες, εκ τών σών αχράντων αιμάτων, τόν εαυτής ναόν προσλαβούσαν, καί τούτω καθ' ένωσιν, ενωθείσαν αδιάρρηκτον.

Απόστιχα τών Αίνων Αποστολικά

Εμεγάλυνας Χριστέ, εν τή οικουμένη τών κορυφαίων Αποστόλων τά ονόματα, έμαθον τών ουρανών τά άρρητα, έδωκαν τοίς επί γής ιάματα, καί αι σκιαί αυτών μόναι, τά πάθη εθεράπευον, ο εξ αλιέων εθαυματούργει, καί ο εξ Ιουδαίων εθεολόγει, τής χάριτος τά δόγματα, δι' ών Εύσπλαγχνε, δός ημίν τό μέγα σου έλεος.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Οι εξ αδίκων πράξεων, πάντοθεν πολεμούμενοι, καί πρός σέ καταφεύγοντες, τόν όντως όντα Θεόν, τήν φωνήν τών σών Μαθητών, προσφέρομέν σοι λέγοντες. Σώσον ημάς, Επιστάτα, απολλύμεθα, δείξον καί νύν τοίς εχθροίς ημών δεόμεθα, ότι σκέπεις λαόν, καί σώζεις εκ κινδύνων, τή πρεσβεία τών Αποστόλων, παρορών αμαρτίας, διά πολλήν αγαθότητα, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Πάσα πόλις καί χώρα, τιμά υμών τά λείψανα, ώ αθλοφόροι Μάρτυρες, υμείς γάρ νομίμως αθλήσαντες, στέφανον ουράνιον ελάβετε, καί διά τούτο Ιερέων εστέ τό καύχημα, Βασιλέων τό νίκος, Εκκλησιών η ευπρέπεια.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότε εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Πάντων θλιβομένων η χαρά, καί αδικουμένων προστάτις, καί τών πεινώντων τροφή, ξένων τε παράκλησις, χειμαζομένων λιμήν, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων, σκέπη καί αντίληψις, καί βακτηρία τυφλών, Μήτηρ τού Θεού τού Υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν πάντες, πάσης ημάς ρύσαι περιστάσεως.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Τήν φωνήν σοι προσάγομεν, τού ληστου καί βοώμέν σοι. Μνήσθητι ημών Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Τά τού κόσμου πληρώματα, διελθόντες Απόστολοι, σκότους τού τής πλάνης βροτούς, ερρύσασθε Πάνσοφοι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Τή σαγήνη τής χάριτος, εκ βυθού ματαιότητος, ανθρώπους μύσται σοφοί, σαφώς ανειλκύσατε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Τούς τόν δρόμον τελέσαντας, καί τήν πίστιν τηρήσαντας, τούς Αθλοφόρους Χριστού, συμφώνως υμνήσωμεν.

Δόξα...

Ισουργόν τώ Γεννήτορι, τόν Υιόν σύν τώ Πνεύματι, άπαντες νύν οι πιστοί, εν φόβω δοξάσωμεν.

Kαi νύν...

Αποστόλων τό καύχημα, Αθλητών εγκαλλώπισμα, σύ εί Παρθένε αγνή, καί κόσμου διάσωσμα.