Στιχηρά Δεσποτικά προσόμοια

Ήχος β'

Ότε εκ τού ξύλου

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Δός μοι μετανοίας λογισμόν, δός καί κατανύξεως πόθον, τή ταπεινή μου ψυχή, έγειρον εξ ύπνου με δεινής πωρώσεως, καί τό σκότος απέλασον, τό τής ραθυμίας, καί τής απογνώσεως λύσον τήν ζόφωσιν, όπως, ανανεύσας ο τάλας, σοί προσκολληθήσωμαι Λόγε, καί σού τοίς θελήμασι πορεύσωμαι.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Μόνε ευδιάλλακτε Χριστέ, μόνε υπεράγαθε Λόγε καί ανεξίκακε, σοί προσπίπτω εύσπλαγχνε, σέ ικετεύω θερμώς, σοί κραυγάζω δεόμενος. Ημάρτηκα σώσον, σώσόν με τόν άσωτον τή ευσπλαγχνία σου, όπως, ευχαρίστως κραυγάζω. Κύριε, συγχώρησιν δός μοι, καί σού τή χρηστότητι πορεύσομαι.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Πάντα άπερ ήμαρτον εις σέ, λόγοις τε καί έργοις, Θεέ μου, καί ενθυμήσεσι, πάντα εξαγγέλλω σοι, πάντα νύν λέγω σοι, τήν ημέραν παρήλθον γάρ, καί πάντα τόν χρόνον, νύκτα δέ κατέλαβον πλήρης υπάρχων κακών, όθεν σοι προσπίπτω κραυγάζων. Δέσποτά μου, Δέσποτα Σώτερ, ήμαρτον, συγχώρησον, καί σώσόν με.

Έτερα τών Ασωμάτων, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Δεύτε εν ωδαίς πνευματικαίς, τούς προαρχηγούς τών Αγγέλων, ανευφημήσωμεν, πάντων γάρ ως πρόκριτοι, τών ασωμάτων Χορών, Στρατηγοί καί Αρχάγγελοι, εκλήθησαν άμφω, άρχων γάρ τής χάριτος ο Γαβριήλ πεφυκώς, νόμου, καί τών πρό Μωϋσέως, έξαρχος γνωρίζεται αύθις, ο τών Αρχαγγέλων αρχηγός Μιχαήλ.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Εύγε Ασωμάτων ο φωστήρ! εύγε τής αϋλου χορείας, ώ Αρχιστράτηγε, μύστα καί πρωτάγγελε, τών απορρήτων Θεού, Μιχαήλ παμμακάριστε, αυτόπτα τών άνω. Λύτρωσαι δεόμεθα τούς σοί προστρέχοντας, πάντων, δυσχερών καί κινδύνων, σέ γάρ πρός τόν Κύριον πάντες, ευμενή προστάτην προβαλλόμεθα.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Χαίροις τών Αγγέλων στρατηγέ, καί τών απορρήτων ο μύστης, καί λειτουργέ τού Θεού, άρχων καί ακρότατε, τών ασωμάτων Χορών, Γαβριήλ υπερένδοξε, φρικτών μυστηρίων, ώφθης γάρ διάκονος κρυφιομύστου βουλής, σύ γάρ, τήν Θεού πρός ανθρώπους, άκραν συγκατάβασιν ήλθες, επί σωτηρία προαγγέλλων ημίν.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον, όμοιον

Ώραν τής ετάσεως σκοπών, φρίττω εννοών μου τά πλήθη, τών παραπτώσεων, τί απολογήσομαι; πώς διαφεύξομαι, τήν αισχύνην τήν μέλλουσαν, ασώτως βιώσας; όθεν Κόρη κράζω σοι θερμοίς τοίς δάκρυσι. Πλύνον, τής ψυχής μου τόν ρύπον, η τόν καθαρόν μαργαρίτην, τόν Χριστόν κυήσασα, καί σώσόν με.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Ήμαρτον εις σέ Σωτήρ, ως ο Άσωτος υιός, δέξαι με Πάτερ, μετανοούντα, καί ελέησόν με ο Θεός.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Κράζω σοι Χριστέ, Σωτήρ, τού Τελώνου τήν φωνήν. Ιλάσθητί μοι, ώσπερ εκείνω, καί ελέησόν με ο Θεός.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Οι τήν επίγειον απόλαυσιν, μή ποθήσαντες Αθλοφόροι, ουρανίων αγαθών ηξιώθησαν, καί Αγγέλων συμπολίται γεγόνασι, Κύριε, πρεσβείαις αυτών, ελέησον καί σώσον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Αδιόδευτε Πύλη, μυστικώς εσφραγισμένη, ευλογημένη Θεοτόκε Παρθένε, δέξαι τάς δεήσεις ημών, καί προσάγαγε τώ σώ Υιώ καί Θεώ, ίνα σώση διά σού τάς ψυχάς ημών.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά Ήχος β'

Ως κύματα θαλάσσης επ' εμέ επανέστησαν αι ανομίαι μου, ως σκάφος εν πελάγει εγώ μόνος χειμάζομαι, υπό πταισμάτων πολλών, αλλ' εις εύδιον λιμένα οδήγησόν με Κύριε, διά τής μετανοίας καί σώσόν με.

Εγώ υπάρχω τό δένδρον τό άκαρπον Κύριε, κατανύξεως καρπόν μή φέρων τό σύνολον, καί τήν εκκοπήν πτοούμαι, καί τό πύρ εκείνο δειλιώ τό ακοίμητον, διό σε ικετεύω, πρό εκείνης τής ανάγκης, επίστρεψον καί σώσόν με.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα πηγή, συμπαθείας αξίωσον ημάς, Θεοτόκε, βλέψον εις λαόν τόν αμαρτήσαντα, δείξον ως αεί τήν δυναστείαν σου, εις σέ γάρ ελπίζοντες, τό Χαίρε βοώμέν σοι, ως ποτέ ο Γαβριήλ, ο τών Ασωμάτων Αρχιστράτηγος.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ελέησόν με, είπεν ο Δαυϊδ, καγώ σοι κράζω. Ήμαρτον Σωτήρ, τάς εμάς αμαρτίας, διά τής μετανοίας εξαλείψας, ελέησόν με.

Ελέησόν με, ο Θεός, ελέησόν με, επί δυσίν αμαρτήμασιν ο Δαυϊδ εθρήνει, επί μυρίοις εγώ πλημμελήμασι βοώ σοι. Εκείνος τήν στρωμνήν τοίς δάκρυσιν έβρεχεν, εγώ δέ ρανίδα μίαν ου κέκτημαι, απέγνωσμαι, καί δέομαι, ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα σου έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Σέ μεγαλύνομεν, Θεοτόκε βοώντες. Χαίρε η πύλη η κεκλεισμένη, δι' Ής ηνοίγη ανθρώποις, ο πάλαι Παράδεισος.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν, Καθίσματα

Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα

Ασωμάτων πανάγιοι χοροί, δυσωπείτε Θεόν τόν αγαθόν, καί Δεσπότην, φείσασθαι ημών, εν ώρα τής κρίσεως, ρύσασθαι ημάς, πικράς κολάσεως, δαιμόνων κακώσεως, καί παθών αμαυρώσεως, καί πάσης απειλής, προστρέχοντας πόθω τή σκέπη υμών.

Μαρτυρικόν

Σέ τόν περιβάλλοντα, τόν ουρανόν εν νεφέλαις, έχοντες οι Άγιοι περιβολήν εν τώ κόσμω, τάς βασάνους τών ανόμων υπέμειναν, καί τήν πλάνην τών ειδώλων κατήργησαν, αυτών ταίς ικεσίαις ελευθέρωσον, τού αοράτου εχθρού Σωτήρ, καί σώσόν ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ποία μήτηρ ηκούσθη παρθένος; ποία δέ παρθένος μήτηρ εγνωρίσθη; πάντα τά σά Θεοτόκε παράδοξα, διά τούτό σε, πιστώς μεγαλύνομεν.

Ωδή α' Ήχος β' Ο Ειρμός

Δεύτε λαοί, άσωμεν άσμα Χριστώ τώ Θεώ, τώ διελόντι θάλασσαν, καί οδηγήσαντι, τόν λαόν όν ανήκε, δουλείας Αιγυπτίων, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο σαρκωθείς, καί μή δικαίους ως έφησας, αμαρτωλούς καλέσαι δέ, παραγενόμενος, εις μετάνοιαν Λόγε, πολλά ημαρτηκότα δέξαι, καί σώσόν με.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Μόνος εγώ, τή αμαρτία δεδούλωμαι, μόνος εγώ τοίς πάθεσι, θύραν ηνέωξα. Ευδιάλλακτε μόνε, επίστρεψόν με σώσον, τή ευσπλαγχνία σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Βήμα τό σόν, στεφηφορούντες παρίστανται, οι αθλοφόροι Κύριε, τά τού αλάστορος εκνικήσαντες θράση, καί τήν αθανασίαν καταπλουτήσαντες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρείθρον ημίν, τών ιαμάτων πηγάζοντες, οι αθλοφόροι Μάρτυρες, τά αναβλύζοντα, τής σαρκός ημών πάθη, ξηραίνουσι, δυνάμει τού θείου Πνεύματος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τήν πηγήν τής απαθείας κυήσασα, τραυματισθέντα πάθεσι, Κόρη θεράπευσον, καί πυρός αιωνίου εξάρπασόν με, μόνη θεοχαρίτωτε.

Κανών τών Ασωμάτων ού η Ακροστιχίς

Άδω τόν αίνον τώ χορώ τών Αγγέλων.

Ο Ειρμός

Άτριπτον ασυνήθη, αβρόχως θαλαττίαν ανύσας τρίβον, ο εκλεκτός εβόα Ισραήλ. Τώ Κυρίω άσωμεν, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άνθρακας θεοφόρους, τή αίγλη πυρσωθέντας τής σής ουσίας, τούς ασωμάτους έδειξας Χορούς, σέ Χριστέ δοξάζοντας, ως παντοδύναμον.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δύναμιν αφθαρσίας, καί δόξαν κεκτημένοι αθανασίας, δεδωρημένοι Άγγελοι Χριστέ, τή πρός σέ εγγύτητι καταφωτίζονται.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώφθησαν λαμπροφόροι, τήν άϋλον δεικνύντες καί κατά φύσιν, διά συμβόλων Άγγελοι Χριστέ, αισθητώς τυπούμενοι τήν καθαρότητα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τάγματα τών τώ Τόκω Αγγέλων, σου Παρθέγε, τώ υπέρ φύσιν, υπηρετούσι χαίροντα σεμνή, τόν γάρ τούτων τέτοκας Θεόν καί Κύριον.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Στερέωσον ημάς εν σοί Κύριε, ο ξύλω νεκρώσας τήν αμαρτίαν, καί τόν φόβον σου εμφύτευσον, εις τάς καρδίας ημών τών υμνούντων σε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο μήτραν υποδύς Χριστέ άφθορον, φθαρείσαν τοίς πάθεσι τήν ψυχήν μου, μετανοία καινοποίησον, καί φωτός αϊδίου δείξον έμπλεων.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπήκουσα εχθρού παραπικραίνοντος, καί πάσαν ετέλεσα αμαρτίαν, καί αφθόνως παρεπίκρανα, σέ τόν μόνον μακρόθυμον, φιλάνθρωπε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σταυρώ τετειχισμένοι οι αήττητοι, οπλίται, καί μάρτυρες τού Σωτήρος, ώσπερ τείχη κατηδάφισαν, τά τής πλάνης γενναίως οχυρώματα.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δυνάμει θεϊκή τό ασθενές υμών, γενναίοι νευρώσαντες αθλοφόροι, τήν ισχύν τού πολεμήτορος, παντελεί απωλεία παρεδώκατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρία τό χρυσούν θυμιατήριον, παθών μου απέλασον τό δυσώδες, καί στερέωσον κλονούμενον, προσβολαίς τού δολίου πολεμήτορος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Τόξον συνετρίβη δυναστών τώ κράτει σου Χριστέ, καί δύναμιν ασθενείς, σέ περιεζώσαντο.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ο φύσει αθάνατος Θεός, σοφός δημιουργός, εν χάριτι στρατιάς, αθανάτους δείκνυσι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νύν παρεστώτες ορεκτών, ακρότητι Χριστώ, σωθήναι πάντας ημάς, Άγγελοι πρεσβεύσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αρχήν υπό χρόνον ειληφώς, πιστεύεται εκ σού, ο χρόνων δημιουργός, Μήτηρ αειπάρθενε.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Υμνώ σε, ακοήν γάρ Κύριε, εισακήκοα καί εξέστην, έως εμού ήκεις γάρ, εμέ ζητών τόν πλανηθέντα, διό τήν πολλήν σου συγκατάβασιν, τήν εις εμέ δοξάζω πολυέλεε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιλύϊ αμαρτίας πέπτωκα, καί τήν άνωθεν ευμορφίαν απώλεσα Κύριε, καί δέδοικα τήν τιμωρίαν, διό μετανοίας ωραιότητι, τήν ταπεινήν ψυχήν μου καταφαίδρυνον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δολίαις, λαλιαίς ο δόλιος, από σού με αποσυλ ήσας, κατάβρωμα ίδιον ειργάσατο, Θεέ τών όλων, αυτού τής κακίας με εξάρπασον, καί μετανοίας τρόποις ανακάλεσαι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο χρόνος, τής ζωής μου γέγονεν, εργασία μοι απωλείας, μιά ροπή σώσόν με, ως έσωσας ποτέ τήν Πόρνην, Χριστέ μεταγνούσαν τή κελεύσει σου, ίνα υμνώ σε μόνε αναμάρτητε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπάρχων, καινουργός ο άνομος, τής κακίας εθελουσίως, τούς τού Χριστού μάρτυρας ηνάγκαζεν, αψύχοις σέβας θεοίς απονείμαι, αλλ' ημαύρωται, Θεόν γάρ μόνον έγνων τόν ποιήσαντα.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μονάδα, τή ουσία σέβοντες, καί Τριάδα τοίς χαρακτήρσι, θεότητα άκτιστον, τοίς κτίσμασιν ουδόλως σέβας υμείς, Χριστομάρτυρες ενείματε, όθεν κολάσεις πάσας υπεμείνατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σαρκούται, εξ αγνών αιμάτων σου, ανθρώποις ενούται θέλων ο Κύριος, Άχραντε, καί δέχεται μετανοούντας, τούς πρίν υπαχθέντας αμαρτήμασι, ταίς σαίς λιταίς αεί κατακαμπτόμενος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ακήκοα Κύριε, τήν ένδοξόν σου.

(Εισακήκοα τήν ένδοξον οικονομίαν σου Χριστέ ο Θεός, ότι ετέχθης εκ τής Παρθένου, ίνα εκ πλάνης ρύση τούς κραυγάζοντας, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.)

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ικέτας προσάγω σοι τούς Ασωμάτους, ούς περ Οικτίρμον, προσδεξάμενος ως εύπλαγχνος, τής αμαρτίας με λύτρωσαι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νοϊ πλησιάζοντες τώ παναιτίω, Νόες οι θείοι, καθαιρόμενοι φωτίζονται, ταίς υπερτάταις νοήσεσιν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι θείοι διάκοσμοι τής ουρανίου, ταξιαρχίας, θείω Πνεύματι κοσμούμενοι, διαφυλάττονται άτρωτοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νοήσας σε πόρρωθεν Θεόν, Παρθένε, σεσαρκωμένον, εν αγκάλαις σου βαστάσουσαν, ο Ησαϊας προκατήγγειλεν.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Ο τού φωτός χορηγός, καί τών αιώνων ποιητής Κύριε, εν τώ φωτί τών σών, προσταγμάτων οδήγησον ημάς, εκτός σου γάρ άλλον Θεόν ου γινώσκομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο ομματώσας τυφλούς, τήν τυφλωθείσάν μου ψυχήν φώτισον, επαγρυπνείν, ταύτην ενισχύων εις πράξεις αγαθάς, ύπνον αμελείας τελείως μισήσασαν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίασαι μόνε Σωτήρ, τήν πληγωθείσάν μου ψυχήν, δήγματι τής χαλεπής όντως αμαρτίας, ο πάλαι τάς πληγάς, τού περιπεσόντος λησταίς ιασάμενος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δήμος σεπτών αθλητών, δήμον ανόμων διωκτών, ήσχυνε, πολυειδείς πόνους υπομείνας, καί νύν τοίς ιεροίς δήμοις, τών Αγγέλων αεί επαγάλλεται.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Άστρα πολύφωτα, μαρμαρυγάς υπομονής πέμποντα, καί τών πιστών εν Πνεύματι θείω, φωτίζοντα ψυχάς, οι πεφωτισμένοι εδείχθησαν Μάρτυρες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νέον ως βρέφος ημίν, τόν προαιώνιον Υιόν τέτοκας, θελητικαίς δυσίν ενεργείαις, υπάρχοντα διπλούν, ως άνθρωπον άμα, Θεόν τε Πανάμωμε.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ο άνθραξ τώ Ησαϊα, προοφθείς, Ήλιος παρθενικής από γαστρός ανέτειλε, τοίς εν σκότει πεπλανημένοις, καί θεογνωσίας φωτισμόν δωρούμενος.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τή θέα τής θεαρχίας προσεχώς, λάμποντα τά Σεραφείμ, καί Χερουβείμ λαμπρότητι, σύν τοίς θρόνοις τοίς επη ρμένοις, θεομιμήτως τοίς εξής φωτίζουσιν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως πάσης φωτοχυσίας χορηγός, έσοπτρα φωτοειδή, Λόγε Θεού, παρήγαγες, τήν σήν αίγλην μετ' ευφροσύνης, καί συντονίας ακλινούς δεχόμενα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χαράν σοι τών προπατόρων, σκυθρωπόν λύουσαν, ο Γαβριήλ ο ιερός Αρχάγγελος, ουρανόθεν καταφοιτήσας, ευαγγελίζεται σεμνή θεόνυμφε.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Εν αβύσσω πταισμάτων κυκλούμενος, τήν ανεξιχνίαστον τής ευσπλαγχνίας σου, επικαλούμαι άβυσσον. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε, ατεβλήθην κακία τού όφεως, καί εν απογνώσεως κλίνη κατάκειμαι, ο παραλύτους ρήματι, ανορθώσας, Χριστέ με ανάστησον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ριπιζόμενον αύραις τού δράκοντος, καί κλυδωνιζόμενον κύμασι πάντοθεν, τής αμαρτίας σώσόν με, ως τόν Πέτρον φιλάνθρωπε Κύριε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπερβάντες τούς όρους τής φύσεως, τάς υπέρ τήν φύσιν βασάνους υπέστητε, διό τών υπέρ έννοιαν, αγαθών ηξιώθητε μάρτυρες.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως καλοί, ως ωραίοι, ως έντιμοι, τώ καλλοποιώ καί ωραίω συνήφθητε, υπέρ ημών πρεσβεύοντες, παναοίδιμοι πάντοτε Μάρτυρες.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εκ πασών γενεών εξελέξατο, σέ τήν καλλονήν Ιακώβ ήν ηγάπησεν, ο ποιητής Πανάμωμε, καί εκ σού ανατείλας επέφανε.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ήχου ρημάτων δεήσεως, εκ κατωδύνου Δέσποτα, ψυχής επακούσας, τών δεινών με λύτρωσαι, μόνος γάρ εί τής ημών, σωτηρίας πρόξενος.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι θείοι τύποι τής δόξης σου, τής αρχιφώτου Δέσποτα Χριστέ, φωτοβόλοις λάμψεσιν, ακτινοφωτοειδείς οι Άγγελοι, αιωνίως μένουσι.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ρώμη τή θεία ρωννύμενα, τά Σεραφείμ κραυγάζουσι, φωναίς ασιγήτοις, ύμνον τόν τρισάγιον, σέβειν υπανοίγουσιν ημίν, φύσιν τρισυπόστατον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώμοσεν ώσπερ ο Κύριος, εν αληθεία πάλαι τώ Δαυϊδ, εκ γαστρός σου προελθών πεπλήρωκε, τέτοκας γάρ τόν παντός, Κόρη βασιλεύοντα.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Εικόνος χρυσής, εν πεδίω Δεηρά λατρευομένης, οι τρείς σου Παίδες κατεπάτησαν, αθεωτάτου προστάγματος, μέσον δέ πυρός εμβληθέντες, δροσιζόμενοι έψαλλον. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Νοός εκτροπαίς, καί δαιμόνων προσβολαίς, μακράν γεγένημαι, τών αγκαλών σου, ως ο Άσωτος, πάσης αισχύνης πληρούμενος, νύν δέ επιστρέψας κραυγάζω, ως εκείνος τό Ήμαρτον, μή με βδελύξη Ιησού, ο σαρκωθείς δι' εμέ.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Θεέ τού παντός, Νινευϊτας απειλής γεννώσης θάνατον, μετανοήσαντας πάλαι έσωσας, ωσαύτως, μόνε φιλάνθρωπε, τήν υπερβολή αμαρτίας, μολυνθείσαν καρδίαν μου, νύν επιστρέφουσαν, ρικτής ρύσαι κολάσεως.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επλήγη δεινώς, ο πληγώσαι βουληθείς υμάς κακούργος, θεομακάριστοι θείοι Μάρτυρες, καί ανιάτρευτος έμεινε, πάσι δέ πιστοίς ιατρείον, αι πληγαί υμών ώφθησαν, τοίς πληγωθείσι προσβολαίς, τού παλαιού πτερνιστού.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ου θήρας πικρούς, ου τυράννων απειλάς, ου ξίφη τέμνοντα, ουδ' αικίσεις καί τά πριστήρια κατεπτοήθητε όργανα, ως εν αλλοτρίω δέ πάντα υπεμείνατε σώματι, Μεγαλομάρτυρες, διό εστεφανώθητε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αϋλου φωτός, οικητήριον η σή μήτρα γεγένηται, τού φρυκτωρίαις θείας γνώσεως, τήν αθεϊαν μειώσαντος, άχραντε Θεόνυμφε Κόρη, όν υμνούντες κραυγάζομεν. Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ρήτορες ανεδείχθησαν Παίδες, φιλοσοφώτατοι ποτέ, εκ θεολήπτου ψυχής γάρ, θεολογούντες χείλεσιν έμελπον, ο υπέρθεος τών Πατέρων, καί ημών Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τώ θρόνω τής αρρήτου σου δόξης, περιχορεύοντες αεί, οι επουράνιοι Νόες, εν ασωμάτοις στόμασιν άδουσιν, ο υπέρθεος τών Πατέρων, καί ημών Θεός ευλογητός εί.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως είδον τών Αγγέλων αι τάξεις, εις ουρανους μετά σαρκός αναφερόμενον, πύλας τας ουρανίους, ήράν σοι ψάλλοντες, ο υπέρθεος τών Πατέρων, καί ημών Θεός ευλογητος εί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου σε τό κεφάλαιον Κόρη, καί Προφητών ο Γαβριήλ, υποδεικνύων εβόα, Ιδού σύ τίκτεις, μόνη Πανύμνητε, τόν υπέρθεον τών Πατέρων, καί ημών Θεόν ευλογημένη.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Τόν εν καμίνω τού πυρός, τών Εβραίων τοίς παισί συγκαταβάντα, καί τήν φλόγα εις δρόσον μεταβαλόντα Θεόν, υμνείτε τά έργα ως Κύριον, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υποπεσών τώ πονηρώ, ταίς εκείνου μηχαναίς κατεδουλώθην, καί ορών με ο πλάνος, εν απωλεία πολλή καυχάται, τούτου με εξάρπασον η τών πλανωμένων, επιστροφή Οικτίρμον.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Λύσον αλύτοις με δεσμοίς, τών τού σώματος παθών κεκρατημένον, ο τά άλυτα λύσας τών απ' αιώνων δεσμά, και τρέχειν πρός τρίβους ευόδωσον, τάς σωτηριώδεις, Χριστέ Σωτήρ τού κόσμου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τών παθών δημιουργοί, επ' εμοί τώ ταπεινώ, πάσαν κακίαν ετεκτήναντο όντως, τών παθημάτων Χριστού, ως όντες μιμηταί, μακάριοι Μάρτυρες, τής τούτων λυτρώσασθέ με βλάβης.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Γόνυ μή κάμψαντες γλυπτοίς, εν καμίνω αικισμών, ώσπερ οι Παίδες, ενεβλήθητε πάλαι, καί δροσισμώ θεϊκώ, αφθέντες, άφλεκτοι εμείνατε, Μάρτυρες, υμνούντες, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εξασθενήσασαν πολλαίς, προσβολαίς τού πονηρού, Θεογεννήτορ, τήν αθλίαν ψυχήν μου, ταίς ρωστικαίς σου λιταίς, Παρθένε υγιή απέργασαι, ίνα σε δοξάζω εις πάντας τούς αιώνας.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Ινδάλματος χρυσού, καταπτύσαντες τρισόλβιοι Νεανίαι, τήν απαράλλακτον καί ζώσαν Θεού Εικόνα τεθεάμενοι, μέσον τής φλογός ανέμελπον, η ουσωθείσα υμνείτω τόν Κύριον, πάσαν Κτίσις, καί υπερυψούτω, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αγάλματα τής σής, αγαθότητος υπέστησας τούς Αγγέλους, τάς εντολάς σου εκτελούντας, Λόγε εν ισχύϊ, καί συνεργούντας πάσι τοίς πιστώς κραυγάζουσιν. Η ουσιωθείσα υμνείτω τόν Κύριον, πάσα κτίσις, καί υπερυψούτω, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Γονίμοις αρεταίς, τήν ουράνιον εκόσμησας πολιτείαν, ταίς τών Αγγέλων καταγλαϊσας ιεραρχίαις, ταύτην δέ δέχη Χριστέ μου, αεί κραυγάζουσαν. Η ουσιωθείσα υμνείτω τόν Κύριον, πάσα κτίσις, καί υπερυψούτω, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Γηθόμενοι λαμπρώς, μελωδήσωμεν τήν ένθεον μελωδίαν, τών Ασωμάτων ανενδότως, καί τώ Δεσπότη θεολογούντες, άσμα σύν αυτοίς κραυγάσωμεν. Η ουσιωθείσα υμνείτω τόν Κύριον, πάσα κτίσις, καί υπερυψούτω, εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευθύτης η σοφώς, τό πάν διευθύνουσα, ηγάπησεν επαξίως, σέ τήν Πανάμωμον καί Πανάχραντον Θεοτόκον, ανερμηνεύτως Πάναγνε, εν σοί σκηνώσασα, ήν δοξολογούμεν. Υμνείτω τόν Κύριον, πάσα κτίσις, καί υπερυψούτω, εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Τόν εκ Θεού Θεόν Λόγον, τόν αρρήτω σοφία, ήκοντα καινουργήσαι τόν Αδάμ, βρώσει φθορά πεπτωκότα δεινώς, εξ αγίας Παρθένου, αφράστως σαρκωθέντα δι' ημάς, οι πιστοί ομοφρόνως, εν ύμνοις μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού καιρός εργασίας, τί καθεύδεις αφρόνως, ψυχή εν αθυμία παντελεί; έγειραι, δάκρυσι φαίδρυνον τήν λαμπάδα σου, σπεύσον, εγγίζει ο Νυμφίος τών ψυχών, μή βραδύνης, καί μείνης τής θείας θύρας έξωθεν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ώ πώς φρικτόν σου τό βήμα, φανερούν πάσαν πράξιν, γυμνήν επί Αγγέλων καί βροτών! Ώ πώς δεινή η απόφασις, ήν τοίς πταίσασι μέλλεις διδόναι! εξ ής ρύσαί με Χριστέ, πρό τού τέλους, παρέχων επιστροφής μοι δάκρυα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σημειωθέντες τώ πόθω, τού Αμνού καί Ποιμένος, οι ένδοξοι καί θείοι αθληταί, αίματι θύονται χαίροντες, ώσπερ άκακοι άρνες, καί πάσαν πρωτοτόκων αληθώς, Εκκλησίαν αγίαν, εν ουρανοίς φαιδρύνουσιν.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηλιακαίς λαμπηδόσιν, ως φωστήρες δειχθέντες, τώ φέγγει τής αθλήσεως υμών, πάσαν ψυχήν καταυγάζετε, πάντα ζόφον τής πλάνης διώκετε, γενναίοι αθληταί, διά τούτο εν πίστει, αξίως μακαρίζεσθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φείσαί μου Κύριε φείσαι, όταν μέλλης με κρίναι, καί μή καταδικάσης με εις πύρ, μή τώ θυμώ σου ελέγξης με, δυσωπεί σε Παρθένος, η σέ κυοφορήσασα Χριστέ, τών Αγγέλων τά πλήθη, καί τών Μαρτύρων σύλλογος.

Κανών τών Ασωμάτων

Ο Ειρμός

Όλος υπάρχεις έφεσις, όλος γλυκασμός, Λόγε Θεού, Παρθένου Υιέ, Θεέ θεών Κύριε, Αγίων Υπεράγιε, διό σε άπαντες σύν τή Τεκούση μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λευχειμονούντες ώφθησαν, Άγγελοι φαιδροί, συμβολικώς τοίς θείοις Μαθηταίς, τήν σήν σαφηνίζοντες δευτέραν παρουσίαν Χριστέ, μεθ' ών σε άπαντες, θεολογούντες μεγαλύνομεν.

Στίχ. Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως ευεργέτης άπασαν, φύσιν λογικήν δημιουργείς, τής πρώτης σου αυγής, δευτέραν λαμπρότητα, Χριστέ μου υπεράγαθε, διό σε άπαντες, υμνολογούντες μεγαλύνομεν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νενοηκώς σου Πάναγνε, τό φωτοειδές τής παρθενίας, καί καταπλαγείς, χαράν σοι εβόησεν, ο θείος Αρχιστράτηγος, διό σε άπαντες, ως Θεοτόκον μεγαλύνομεν.

Απόστιχα τών Αίνων, Κατανυκτικά

Τών πεπραγμένων μοι δεινών εννοών τά άτοπα, επί τούς σούς καταφεύγω οικτιρμούς, Τελώνην μιμούμενος, καί Πόρνην τήν δακρύσασαν, καί τόν Άσωτον υιόν, διό καί προσπίπτω σοι Ελεήμον, πρίν με καταδικάσης, φείσαί μου ο Θεός, καί ελέησόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Τάς ανομίας μου πάριδε, Κύριε, ο εκ Παρθένου τεχθείς, καί τήν καρδίαν μου καθάρισον, ναόν αυτήν ποιών τού αγίου σου Πνεύματος, μή με εξουδενώσης, από τού σού προσώπου, ο αμέτρητον έχων τό έλεος.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Υπέρ Χριστού παθόντες μέχρι θανάτου, ώ αθλοφόροι Μάρτυρες, ψυχάς μέν έχετε εις ουρανούς εν χειρί Θεού, καί κατά κόσμον όλον, δορυφορείται υμών τά λείψανα. Ιερείς καί Βασιλείς προσκυνούσι, καί λαοί πάντες επαγαλλόμενοι, συνήθως βοώμεν. Ύπνος τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος τών Οσίων αυτού.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ωσεί ελαία κατάκαρπος, η Παρθένος εβλάστησε, σέ τόν καρπόν τής ζωής, καρποφορείν τώ κόσμω, τό μέγα καί πλούσιον έλεος.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Τήν φωνήν σοι προσάγομεν, τού Ληστού καί βοώμέν σοι, Μνήσθητι ημών Σωτήρ, εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Τά πολλά μου εγκλήματα, παραβλέψας φιλάνθρωπε, δείξον μέτοχόν με τής σής, λαμπρότητος δέομαι.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Τών Αγγέλων τά τάγματα, δυσωπούσί σε Κύριε, υπέρ πάντων τών πιστών, τών πόθω υμνούντων σε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Ταίς λιταίς τών Μαρτύρων σου, Ιησού υπεράγαθε, ίλεως ημίν γενού, εν ώρα τής κρίσεως.

Δόξα...

Τόν Πατέρα δοξάσωμεν, τόν Υιόν προσκυνήσωμεν, καί Πνεύμαπάντες πιστοί, τό θείον υμνήσωμεν.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο καρπός τής κοιλίας σου, τούς καρπώ ολισθήσαντας, τού Παραδείσου Αγνή, πολίτας ειργάσατο.