Στιχηρά

Ήχος α'

Τών ουρανίων Ταγμάτων

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Αμαρτημάτων πελάγει περιαντλουμενος, καί εν βυθώ πταισμάτων, συνεχόμενος όλως, βοώ σοι τώ Δεσπότη. Τών χαλεπών, καί ποικίλων με λύτρωσαι, πειρατηρίων τού βίου, καί τού πυρός τού ασβέστου, Υπεράγαθε.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Βεβυθισμένος υπάρχων εξ απογνώσεως, καί πονηρίας πλήρης, λογισμών εναντίων, πρός σέ μου τάς ελπίδας, Λόγε Θεού, ανεθέμην ο άθλιος, από εχθρών αοράτων, καί Ορατών, επιθέσεώς με λύτρωσαι.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Κατοικτειρήσας ο Κτίστης άπαν τό ποίημα, διά φιλανθρωπίας, καί αφάτου πτωχείας, ο αίρων τήν τού κόσμου, Λόγε Θεού, αμαρτίαν ως εύσπλαγχνος, άρον καμού τό φορτίον, καί τόν κλοιόν, τόν βαρύτατον ελάφρυνον.

Έτερα τού Προδρόμου

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις. καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Προφήτα θαυμάσιε Χριστού, Βαπτιστά καί Πρόδρομε, τήν ξηρανθείσαν καρδίαν μου, τοίς ατοπήμασι, ποταμούς δακρύων, αενάως ποίησον, προχέειν δυσωπώ σε πρεσβείαις σου, όπως σωζόμενος, διά σού ο πολυώδυνος, μεγαλύνω τόν σέ μεγαλύναντα.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Προφήτα μακάριε πρός σέ, τάς ελπίδας πάσας μου, καί τήν ζωήν ανατίθημι, τής προσδοκίας μου, ο Χριστόν βαπτίσας, Ιησούν τήν άβυσσον, τόν αίροντα τού κόσμου τά πταίσματα, τούτον ικέτευε, Ιωάννη τήν καρδίαν μου, δυσωπώ σε, καθάραι καί σώσαί με.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ο κήρυξ τής χάριτος Χριστού, ο πάσι μετάνοιαν, προκαταγγείλας τοίς έθνεσι, τήν παναθλίαν μου, καί πεπωρωμένην, ψυχήν, θείε Πρόδρομε, προσμένειν μετανοία ευόδωσον, καί τά θελήματα, τού Κυρίου πράττειν πάντοτε, ίνα πίστει καί πόθω δοξάζω σε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Φωτός ενδιαίτημα Αγνή, μόνη εχρημάτισας, τού εκ Πατρός αναλάμψαντος, όθεν κραυγάζω σοι. Τήν εσκοτισμένην, ψυχήν μου τοίς πάθεσι, φωτί τών αρετών καταφαίδρυνον, καί εν σκηνώμασι, φωτεινοίς σου κατασκήνωσον, εν ημέρα τής κρίσεως Άχραντε.

Απόστιχα Κατανυκτικά

Ότι τό πέλαγος πολύ, τών παραπτωμάτων μου Σωτήρ, καί δεινώς βεβύθισμαι ταίς πλημμελείαις μου, δός μοι χείρα, σώσόν με, ως τώ Πέτρω ο Θεός, καί ελέησόν με.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Ότι εννοίαις πονηραίς, καί έργοις καταδεδίκασμαι Σωτήρ, λογισμόν μοι δώρησαι, επιστροφής ο Θεός, ίνα κράζω. Σώσόν με, Ευεργέτα αγαθέ, καί ελέησόν με.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Η εν σταδίω υμών ομολογία, Άγιοι, τών δαιμόνων κατέπτηξε τήν δύναμιν, καί τής πλάνης τούς ανθρώπους ηλευθέρωσε, διό καί τάς κεφαλάς αποτεμνόμενοι εκράζετε. Γενέσθω Κύριε, η θυσία τών ψυχών ημών, ευπρόσδεκτος ενώπιόν σου, ότι σέ ποθήσαντες, κατεφρονήσαμεν τής προσκαίρου ζωής φιλάνθρωπε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Αμαρτωλών τάς δεήσεις προσδεχομένη, καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορώσα, πρέσβευε τώ εξ αγνών λαγόνων σου, σωθήναι ημάς, Παναγία Παρθένε.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Κατανυκτικά

Ήχος α'

Εν ανομίαις συλληφθείς, εγώ ο άσωτος, ου τολμώ ατενίσαι εις τό ύψος τού ουρανού, αλλά θαρρών εις τήν φιλανθρωπίαν σου, κράζω, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σωσόν με.

Ει ο δίκαιος μόλις σώζεται, εγώ πού φανούμαι ο αμαρτωλός; τό βάρος καί τόν καύσωνα τής ημέρας ουκ εβάστασα, τοίς περί τήν ενδεκάτην ώραν, συναρίθμησόν με ο Θεός, καί σώσόν με.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Άρρηκτον τείχος κεκτημένοι πιστοί, τήν Θεοτόκον Μαρίαν, δεύτε προσπέσωμεν αυτή, παρρησίαν γάρ έχει πρός τόν τεχθέντα εξ αυτής, τού πρεσβεύειν καί σώζειν από οργής, καί θανάτου τάς ψυχάς ημών.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν, έτερα

Τό τάφον σου Σωτήρ

Αγκάλας πατρικάς, διανοίξαί μοι σπεύσον, ασώτως τόν εμόν κατηνάλωσα βίον, εις πλούτον αδαπάνητον, αφορών τών οικτιρμών σου Σωτήρ, νύν πτωχεύουσαν, μή υπερίδης καρδίαν, σοί γάρ, Κύριε, εν κατανύξει κραυγάζω. Ημάρτηκα, σώσόν με.

Τό βήμά σου φρικτόν, καί η κρίσις δικαία, τά έργα μου δεινά, αλλ' αυτός, Ελεήμον, προφθάσας με διάσωσον, καί κολάσεως λύτρωσαι, ρύσαι, Δέσποτα, τής τών ερίφων μερίδος, καί αξίωσον, εκ δεξιών σού με στήναι, Κριτά δικαιότατε.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον, όμοιον

Απόθου, ώ ψυχή, ραθυμίας τόν ύπνον, καί άναψον φαιδράν, μετανοίας λαμπάδα, καί έξελθε νύν χαίρουσα, τής τού βίου συγχύσεως, εις απάντησιν τού αθανάτου Νυμφίου. Δέξαι, λέγουσα, καί μή απώση με, Λόγε, λιταίς τής τεκούσης σε.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν, έτερα

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Ο πάλαι ταίς ροαίς, Ιορδάνου βαπτίσας, τήν κάθαρσιν παντός, Ιωάννη τού κόσμου, πολλοίς με βυθιζόμενον, πλημμελήμασιν έλκυσον, καί απόπλυνον, από παντοίας κηλίδος, τόν φιλάνθρωπον, διά παντός ικετεύων, ως πρέσβυς ευπρόσδεκτος.

Μαρτυρικόν

Τού λίθου σφραγισθέντος

Ως καλοί στρατιώται ομοφρόνως πιστεύσαντες, τάς απειλάς τών, τυράννων μή πτοουμενοι, Άγιοι, προσήλθετε προθύμως τώ Χριστώ, αράμενοι τόν τίμιον Σταυρόν, καί τελέσαντες τόν δρόμον, εξ ουρανού τήν νίκην εδέξασθε. Δόξα τώ ενισχύσαντι υμάς, δόξα τώ στεφανώσαντι, δόξα τώ δωρουμένω δι' υμών, πάσιν ιάματα.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Νηδύϊ μητρική, Ιωάννης σκιρτήσας, φερόμενον Αγνή, τόν Θεόν εν γαστρί σου, επέγνω θεία χάριτι, καί πιστώς προσεκύνησεν, αλλά δέομαι, σύν τώ Προδρόμω, Παρθένε, καθικέτευσον, όν εσωμάτωσας Λόγον, σωθήναι, τόν δούλόν σου.

Κανών Κατανυκτικός, ού η Ακροστιχίς.

(άνευ τών Θεοτοκίων)

Δέχοις τεούς δε, τούς εμούς λόγους, Ιωσήφ

Ωδή α' Ήχος α' Ο Ειρμός

Ωδήν επινίκιον, άσωμεν πάντες, Θεώ τώ ποιήσαντι, θαυμαστά τέρατα, βραχίονι υψηλώ, καί σώσαντι τόν Ισραήλ, ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Δουλούμενος πάθεσι, τής αμαρτίας, προσπίπτω σοι Κύριε, όπως αποδείξης με, τούτων ελεύθερον, δοξάζοντά σου εκτενώς, τήν αγαθότητα.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Επλήγην ο άθλιος, τής αμαρτίας, ρομφαία καί τέθνηκα, καί ορών με. κείμενον, εχθρός αγάλλεται, ο αναστήσας τούς νεκρούς, ζώωσον, σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χοροί εδοξάσθησαν, τών αθλοφόρων, σεπτοίς αυτών μέλεσι, τόν Χριστόν δοξάσαντες, σάρκα φορέσαντα, καί διά πάθους τήν φθοράν εξαφανίσαντα.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι πύργοι καί πρόμαχοι, τής Εκκλησίας, οι ένδοξοι μάρτυρες, προσβολαίς ακλόνητοι, εχθρού διέμειναν. Αυτών πρεσβείαις ο Θεός, ζώωσον πάντας ημάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Ως θρόνος πυρίμορφος, φέρεις τόν κτίστην, ως έμψυχος θάλαμος, καί τερπνόν παλάτιον, τόν βασιλέα χωρείς, γενόμενον όπερ εσμέν, δίχα τροπής καί φυρμού.

Έτερος κανών τού Προδρόμου, ού η Ακροστιχίς.

Φωνής άκουσον τών βοώντων σοι Μάκαρ. Ιωσήφ.

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Φωνή εχρημάτισας, τού Λόγου, Μάκαρ, διό τάς φωνάς ημών, άς πρός σέ ποιούμεθα, προσδέχου Πρόδρομε, ελευθερών ημάς κακών, τή μεσιτεία σου.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως όρθρος ως ήλιος, εξανατείλας, φωτίζεις τά πέρατα, καί σκοτίζεις πνεύματα, τά πονηρότατα, διό τόν ζόφον τής εμής, ψυχής απέλασον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκροίς τήν ζωήν ημών, ελευσομένην, εκήρυξας Πρόδρομε, διό καί τα νεκρούντα με πάθη θανάτωσον, δείξον θείας κοι νωνόν, Μάκαρ λαμπρότητος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Η μόνη τόν άχρονον, Υιόν εν χρόνω, τεκούσα σαρκούμενον, Παναγία Δέσποινα, πάντα τά χρόνια, τής παναθλίας μου ψυχής, πάθη θεράπευσον.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Λίθον όν απεδοκίμασαν, οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη, εις κεφαλήν γωνίας, αυτός εστιν η πέτρα, εν ή εστερέωσε, τήν Εκκλησίαν ο Χριστός, ήν εξ εθνών εξηγοράσατο.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ίδε τήν εμήν ασθένειαν, ο φορέσας ταύτην, ίδε τής ψυχής μου, τήν δεινήν αμορφίαν, πρόσχες τή φωνή μου, Χριστέ πολυέλεε, καί μεταποίησον αυτής, τό ειδεχθές, εις ευμορφίαν Σωτήρ.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σώσον Ιησού τόν άσωτον, σώσόν με τόν μόνον, σού τούς σωτηρίους, παραβάντα νόμους, καί πάσαν αμαρτίαν, αλόγως τελέσαντα, καί υπαχθέντα λογισμοίς, σού Αγαθέ αλλοτριούσί με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τάξις Ασωμάτων Άγιοι, τήν υμών ανδρείαν, όντως κατεπλάγη, πώς εν τώ σταδίω, αθλούντες παραδόξως, καί πίπτοντες σώμασιν, ασάρκους πάντας δυσμενείς, θεία ροπή κατηδαφίσατε.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Έτι τών πληγών τοίς αίμασι, περιηνθισμένοι, έτι τών αιμάτων τώ λύθρω Αθλοφόροι, σταζόμενοι Κυρίω, παρέστητε χαίροντες, τώ αθανάτω Βασιλεί, νικητικώς καταστεφόμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Τίκτεις, όν Πατήρ εγέννησε, πάντων πρό αιώνων, τρέφεις τόν τροφέα, πείραν ανδρός μή γνούσα, Παράδοξον τό θαύμα! και νόν τό μυστήριον, θεοχαρίτωτε! διό πάσα πιστών ψυχή δοξάζει σε.

Κανών τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Στείρας εξ ακάρπου Πρόδρομε, ιερώς βλαστήσας, ώφθης καρποφόρος, γεωργίαις θείαις, διό μου τήν καρδίαν, παντοίων στειρεύουσαν, εύτεκνον ποίησον καλών, όπως πιστώς αεί δοξάζω σέ.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άρτω ουρανίω στήριξον, τήν εμήν καρδίαν, Μάκαρ, παρειμένην, ταίς πονηραίς μελέταις, καί δίδου μοι προθύμως, ποιείν τά θελήματα, τού πανοικτίρμονος Θεού, όπως πιστώς αεί δοξάζω σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κόσμου αμαρτίαν αίροντα, τόν Αμνόν κηρύξας, τών αμαρτιών μου, τό βαρύ φορτίον, μακάριε Προφήτα, ελάφρυνον δέομαι, κατάνυξίν μοι χορηγών, ρύπου παθών αποκαθαίρουσαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Όλον τόν Αδάμ εφόρεσεν, εκ σού Θεοτόκε, όλος σαρκοφόρος, προελθών ο Λόγος. Αυτόν ούν, Θεοτόκε, δυσώπει με ρύσασθαι, εκ πειρασμών παντοδαπών, καί τού πυρός τού αιωνίζοντος.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Εν Πνεύματι προβλέπων, προφήτα Αββακούμ, τήν τού Λόγου σάρκωσιν, εκήρυττες βοών. Εν τώ εγγίζειν τά έτη επιγνωσθήση, εν τώ παρείναι τόν καιρόν αναδειχθήση, δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Όν έδωκάς μοι πλούτον, εσκόρπισα κακώς, εκτελών τά άτοπα, καί γέγονα γυμνός, ενδεδυμένος τά έργα τής ατιμίας, διό βοώ σοι. Καταφαίδρυνον στολαίς με, θεία κατανύσσων με χάριτι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπήχθην απονοία, καί πέπτωκα δεινώς, καί εις γήν κατάκειμαι, ανίατα νοσών, ανάστησόν με τών πεπτωκότων η στάσις, καί επί πέτραν σωτηρίου μετανοίας, στήριξον Χριστέ τήν καρδίαν μου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σταυρώ τόν υψωθέντα, μιμούμενοι Χριστόν, ομιλούντες μάστιξιν, ηγάλλοντο ομού, οι Αθλοφόροι, καί τών αιμάτων τοίς όμβροις, πολυθεϊας αναστείλαντες χειμάρρους, ρείθρα Ιαμάτων πηγάζουσι.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Διέπλευσαν αβρόχως, βασάνων τό σφοδρόν, καί πικρόν κλυδώνιον, οι θείοι Αθληταί, τή κυβερνήσει τής σωτηρίου ελπίδος, καί πρός τούς άνω, προσωρμίσθησαν λιμένας, πάσης θυμηδίας πληρούμενοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Εξέστησαν ορώσαι, Αγγέλων στρατιαί, πώς ο αθεώρητος, μορφή τή καθημάς, εκ σού ωράθη, Παρθένε Θεοκυήτορ, όν εκδυσώπει σωτηρίας αξιώσαι, πάντας τούς πιστώς σε δοξάζοντας.

Κανών τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Υφάνας σωτηρίου, ιμάτιον σαυτώ, τή γυμνώσει σώματος, Κυρίου Βαπτιστά, γεγυμνωμένον πάσης αγαθοεργίας, επένδυσόν με δυσωπώ δικαιοσύνης, καί αγαλλιάσεως ένδυμα.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σταγόνα σωτηρίας, επόμβρισον καμοί, τηκομένω Πρόδρομε, αυχμώ τών ηδονών, ο καταδύσας εν ταίς ροαίς Ιορδάνου, τρυφής χειμάρρουν, Ιησούν τόν ζωοδότην, όπως κατά χρέος δοξάζω σε.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ουκ Άγγελος ου πρέσβυς, διέσωσεν ημάς, αλλ' αυτός ο Κύριος, ελθών επί τής γής, ού τάς ευθείας οδούς ητοίμασας, Μάκαρ, όν νύν δυσώπει, υποδείξαί μοι τήν τρίβον, τήν πρός Βασιλείαν εισάγουσαν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Ναός ηγιασμένος εδείχθης τού Θεού, τού εν σοί οικήσαντος, Παρθένε, υπέρ νούν, Αυτόν δυσώπει αμαρτιών, ημάς ρύπου αποκαθάραι, όπως οίκος γνωρισθώμεν, καί κατοικητήριον Πνεύματος.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Τήν σήν ειρήνην δός ημίν, Υιέ τού Θεού, άλλον γάρ εκτός σου Θεόν ου γινώσκομεν, τό όνομά σου ονομάζομεν, ότι Θεός ζώντων, καί τών νεκρών υπάρχεις.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Επλήσθην παραπτώσεων, πολλών καί χαλεπών, Δέσποτα οικτίρμον μακρόθυμε, οικτείρησόν με τόν κατάκριτον, καί μή με απορρίψης από τού σού προσώπου.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Τελώνην εδικαίωσας, στενάξαντα, Χριστέ, τούτον ούν καγώ εκμιμούμενος, τύπτω τό στήθος, καί κραυγάζω σοι. Ιλάσθητί μοι, μόνε εύσπλαγχνε καί οικτίρμον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι άγιοί σου, Κύριε, φωστήρες απλανείς, ώφθησαν τής πλάνης, διώκοντες νύκτα βαθείαν, καί φωτίζοντες, τήν Οικουμένην πάσαν, θαυμάτων δαδουχίαις.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υπέρτιμοι ως λίθοι σε, τήν πέτραν τής ζωής, Δέσποτα, ποθούντες οι Μάρτυρες, διά βασάνων κυλιόμενοι, πάσαν οικοδομίαν, κατέστρεψαν τής πλάνης.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Εν δύω ταίς θελήσεσι, τόν ένα τής σεπτής, τέτοκας Τριάδος, Πανάχραντε, φέροντα μίαν τήν υπόστασιν, όν εκτενώς δυσώπει, πάντας ημάς σωθήναι.

Κανών τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τήν έρημον κατώκησας, ως πάλαι Ηλιού, Πρόδρομε Χριστού, διό τήν καρδίαν μου, ερημωθείσαν πλημμελήμασιν, επιμελεία θεία, βελτίωσον Παμμάκαρ.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως στύλος απερίτρεπτος, καί βάσις τών πιστών, μέγιστος Χριστού, γενόμενος, Πρόδρομε, τόν λογισμόν μου σαλευόμενον, ταίς μηχαναίς τού πλάνου, απερίτρεπτον δείξον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νεκροί ευηγγελίσθησαν, τό φώς τό εκ Φωτός, λάμψαν επί γής, φωτί σου, μακάριε, καί οι εν σκότει εφωτίσθημεν, διό καταύγασόν με, δεινώς αμαυρωθέντα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Βασίλισσαν Παρθένον σε, κηρύττει ο Δαυϊδ, άχραντε Αγνή, διό ικετεύω σε, τής ουρανίου Βασιλείας με, ποίησον κληρονόμον, ίνα σε μακαρίζω.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Τόν Προφήτην Ιωνάν, εκμιμούμενος βοώ. Τήν ζωήν μου, Αγαθέ, ελευθέρωσον φθοράς, καί σώσόν με, Σωτήρ τού κόσμου, κράζοντα. Δόξα σοι.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Συνετρίβη τά οστά, τής αθλίας μου ψυχής, καί τώ βάρει τών πολλών, κατεκάμφθην, ηδονών, βοήθει μοι, Χριστέ, η μόνη πάντων βοήθεια.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Εν πελάγει τών δεινών, καί τή ζάλη τών παθών, εμπεσών αναβοώ. Παντοδύναμε Χριστέ, ανάγαγε, τή κραταιά σου χειρί, καί σώσόν με.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μυριόλεκτος πληθύς, τών αγίων αθλητών, μυριάδας νοητών, κατεπάτησαν εχθρών, καί ήνωνται, ταίς μυριάσι τών ουρανίων Νόων.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι ξηράναντες βυθόν, αθεϊας αθληταί, τόν χειμάρρουν τής τρυφής, εκληρώσασθε, διό, ξηράνατε, τάς διεκχύσεις τής αμαρτίας μου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Αγιάσματος σκηνή, δεδειγμένη, Μαριάμ, μιανθείσαν ηδοναίς, τήν αθλίαν μου ψυχήν, αγίασον, καί θείας δόξης μέτοχον ποίησον.

Κανών τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ο μετάνοιαν εν γή, καταγγείλας, Βαπτιστά, μετανοίας μοι οδούς, οδηγούσας με πρός φώς, υπόδειξον, καί τών βαράθρων τή πλάνης ρύσαί με.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως τήν άβυσσον ροαίς, καταδύσας ποταμού, τάς αβύσσους τών εμών, αποξήρανον παθών, παρέχων μοι, δακρύων όμβρους, Πρόδρομε, κήρυξ Χριστού.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νοσημάτων ψυχικών, καί παθών τών σαρκικών, τών τού βίου δυσχερών, καί παντοίων πειρασμών, καί θλίψεων, διάσωσόν με, Κυρίου Πρόδρομε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Τήν Μητέρα τού Θεού, καί καλήν εν γυναιξί, δυσωπώ σε εκτενώς, μή παρίδης με, Αγνή, αλλ' οίκτειρον, καί πάσης βλάβης σώον συντήρησον.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Τούς εν καμίνω παίδάς σου Σωτήρ, ουχ ήψατο, ουδέ παρηνώχλησε τό πύρ, τότε οι Τρείς ως εξ ενός στόματος, ύμνουν καί ευλόγουν λέγοντες. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Υπομονήν εξήσκησεν Ιώβ, καί έμεινε, πάσαις προσβολαίς τού πονηρού ακλόνητος, καθάπερ πύργος ο γενναίος, τούτον ζήλου πάντοτε, καί μηδαμώς, ώ ψυχή, οκλάσης εν τοίς δεινοίς.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Σωματικαίς ηττήθην ηδοναίς, καί γέγονα άλογος, υπάρχων λογικός. Λόγε Θεού, ο διά λόγου Πόρνην σώσας, σώσόν με τόν δείλαιον, ίνα υμνών ευλογώ, τήν σήν αγαθότητα.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λελυτρωμένοι Μάρτυρες σοφοί, τώ Αίματι τού σαρκί παθόντος δι' ημάς, υπέρ αυτού προθύμως είλεσθε, κενώσαι τά οικεία αίματα, διό απαύστως αυτώ συμβασιλεύετε.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οικοδομία άθλων ιερών, παλάτιον ώφθητε Σοφοί περιχαρές, εν ώ Χριστός επανεπαύσατο, ο μόνος Βασιλεύς καί Κύριος, ο πρός μονάς ουρανών, μεταβιβάσας υμάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Εκ γενεών πασών σε ο Χριστός, Πανύμνητε, μόνην ηρετίσατο αυτώ, οία σεμνήν καί καθαράν εις κατοικίαν, καί εκ σού ως ήλιος, εξανατείλας τήν γήν, πάσαν εφώτισεν.

Κανών τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως παλαιάς καί νέας γεγονώς, πανάριστε, ένδοξος μεσίτης, Βαπτιστά, μεσίτευσον παλαιωθέντα αμαρτίαις, όλον καινουργήσαί με, τόν καινουργόν τού παντός, εκδυσωπών Ιησούν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νομοθετών μετάνοιαν εν γή, επέφανας, Πρόδρομε Χριστού καί Βαπτιστά, ήν εκτελείν πάντας ενίσχυσον ευχαίς σου, όπως λυτρωθείημεν, εκ τών αμέτρων κακών, ών πλημμελούμεν αεί.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύ τήν στενήν διώδευσας οδόν, εγκράτειαν πάσαν μετερχόμενος Σοφέ, καί πλατυσμώ, θεωριών τών φανωτάτων, όλως κατηγλάϊσαι, ών εντρυφάν καί ημάς δίδου, Χριστόν δυσωπών.

Τριαδικόν

Στίχ. Αγία Τριάς ο Θεός ελέησον καί σώσον ημάς.

Ο μοφυή τριάδα οι πιστοί, δοξάζομεν άναρχον Πατέρα καί Υιόν, Πνεύμα ευθές, ισοβασίλειον ουσίαν, μίαν κυριότητα, μίαν αρχήν, καί ζωήν, ζωοποιούσαν ημάς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Ικετηρίαν άχραντε Θεώ, προσάγαγε, όπως παραβλέψηται, ημών τά πταίσματα, καί τάς αμέτρους αμαρτίας, καί διαιωνίζοντος ελευθερώση ημάς, πυρός κολάζοντος.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Όν φρίττουσιν Άγγελοι, καί πάσαι Στρατιαί, ως κτίστην καί Κύριον, υμνείτε Ιερείς, δοξάσατε Παίδες, ευλογείτε λαοί, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιωνας.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Γυμνόν με ειργάσατο, παντοίων αρετών, ο όφις ο δόλιος, κακίστη συμβουλ ή, στολαίς εναρέτοις καταφαίδρυνον νύν, ο γυμνώσας τούτου, Σωτήρ μου τήν κακίαν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ο κρίναι ερχόμενος, τό γένος τών βροτών, Κριτά δικαιότατε, εν ώρα φοβερά, κατάκριτον όντα, μή εκπέμψης με, εις πύρ τό τής γεέννης, αλλ' οίκτειρον καί σώσον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Υμάς παναοίδιμοι, Κυρίου Αθληταί, ου θλίψις, ου κίνδυνος, ου ξίφος, ουδέ πύρ εχώρισεν, όλως τής αγάπης Χριστού, τού δι' ευσπλαγχνίαν, ημάς ηγαπηκότος.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σαρκί συμπλεκόμενοι, ασάρκω δυσμενεί, αυτόν κατεβάλετε, γενναίοι Αθληταί, καί σύν Ασωμάτοις συγχορεύετε, ιώμενοι πάθη, ψυχών τε καί σωμάτων.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Ως κρίνον κοιλάσι, τού βίου ευρηκώς, εν σοί κατεσκήνωσεν, ο πάντων φυτουργός, οσμαίς εναρέτοις καί σεμνότητος νύν, κατευωδιάζων, ημάς Θεογεννήτορ.

Κανών τού Προδρόμου

Ο Ειρμός

Τόν τούς υμνολόγους εν καμίνω, διαφυλάξαντα Παίδας, καί τήν βροντώσαν κάμινον, μεταβαλόντα εις δρόσον, Χριστόν τόν Θεόν υμνείτε, καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μόνος υπέρ πάντας πλημμελήσας, τούς επί γής γεννηθέντας, μόνος γεγένημαι, παραβάτης τών σών νόμων, Κύριε, διό με διά τού Προδρόμου, οικτείρησον καί σώσον.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άγγελος τοίς τρόποις ανεδείχθης, Βαπτιστά Ιωάννη, βουλής τόν Άγγελον τής μεγάλης κηρύττων τοίς πέρασι, διό σε ανυμνολογούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κάραν εκτμηθείς αδίκως, Μάκαρ, ο καταδύσας τήν κάραν, Χριστού εν ύδασιν, ενδυνάμωσον πάντας πρεσβείαις σου, τού πλάνου συμπατείν τήν κάραν, τήν όντως ολεθρίαν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άπασι τάς τρίβους τάς φερούσας, πρός τάς θείας εισόδους, Μάκαρ, υπόδειξον, εν αυταίς, όπως περιπατήσαντες, νυμφώνος θείου κληρονόμοι, γενώμεθα ευχαίς σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Ρύσαί με ατόπου αμαρτίας, καί φλογός τής γεέννης, σκότους κολάζοντος, καί βρυγμού τών οδόντων, καί σκώληκος, Παρθένε, μόνη προστασία, τού γένους τών ανθρώπων.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Τήν φωτοφόρον νεφέλην, εν ή ο πάντων Δεσπότης, ως υετός εξ ουρανού, επί πόκον κατήλθε, καί εσαρκώθη δι' ημάς, γενόμενος άνθρωπος ο άναρχος, μεγαλύνωμεν πάντες, ως Μητέρα τού Θεού ημών αγνήν.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ιδού καιρός μετανοίας, καί καθαράς εργασίας, ιδού ημέρα του φωτός, επεργάζου τά έργα, φεύγε τό σκότος τών παθών, τόν ύπνον εκδίωξον, τής κακίστης ραθυμίας, ψυχή μου, όπως γένη θείου φέγγους κοινωνός.

Στίχ. Δόξα σοι, ο Θεός ημών δόξα σοι.

Ως ο Τελώνης στενάζω, ώσπερ η Πόρνη δακρύω, ως ο Ληστής αναβοώ, Μνήσθητί μου, οικτίρμον, καί ως ο Άσωτος υιός, κραυγάζω τό, Ήμαρτον, προσπίπτω σοι, ώσπερ η Χαναναία, Ελεήμον, μή παρίδης με, Χριστέ.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σωματικών παθημάτων, καί ψυχικών συντριμμάτων, ώφθητε όντως ιατροί, παραδόντες τό σώμα πρός αικισμούς καρτερικώς, πρός βίαιον θάνατον, πανεύφημοι Αθληταί τού Κυρίου, διά τούτο μακαρίζεσθε αεί.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ηλιακών λαμπηδόνων, εναπαστράψασα πλέον, η καρτερία τών σοφών, τού Χριστού Αθλοφόρων, σκότους τόν άρχοντα σαφώς, ηφάνισαν χάριτι, καί έλυσαν αθεϊας τήν νύκτα, καί καρδίας κατεφώτισαν πιστών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Φωτιστικαίς λαμπηδόσι, τού ανατείλαντος Λόγου, εκ τής αγίας σου γαστρός, Θεοτόκε Παρθένε, καί καταυγάσαντος τής γής τά πέρατα, φώτισον τήν ψυχήν μου, ηδονών αμαυρώσει σκοτισθείσαν, ίνα πίστει σε υμνώ.

Κανών Τού Προδρόμου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιδού ο λύχνος ο φαίνων, τοίς εν τώ σκότει τού βίου, η καλλικέλαδος ιδού χελιδών, η τό έαρ πάσι μηνύουσα Χριστόν, ο μέγιστος Πρόδρομος, μεσίτης τε παλαιάς καί τής νέας, ού πρεσβείαις φυλαττόμεθα αεί.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ως τού νυμφίου σε φίλον, νυνί προβάλλομαι πρέσβυν, έχων πληθύν αμαρτιών, βοώ σοι, Βαπτιστά, Αποκοπήν μοι τών χρεών, Παμμάκαρ πρυτάνευσον, καί άναψον τής ψυχής μου τόν λύχνον, εσβεσμένον αμελεία παντελώς.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σύν ασωμάτοις Αγγέλοις, σύν τοίς σεπτοίς Αποστόλοις, σύν Αθλοφόροις ιεροίς, σύν Προφήταις, Προφήτα, τόν υπεράγαθον Θεόν, ικέτευε πάντοτε, τυχείν ημάς αγαθών αιωνίων, τούς πλουτούντάς σε προστάτην αγαθόν.

Στίχ. Βαπτιστά τού Χριστού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ηχελιδών η ωραία, η αηδών η τιμία, περιστερά η παγκαλής, η φιλέρημος τρυγών, ο τού Κυρίου Βαπτιστής, ερήμου τό βλάστημα, τήν έρημον ακαρπία, ψυχήν μου γεγονυίαν, δείξον γόνιμον καλών.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Φέρεις τον φέροντα πάντα, χερουβικός ώσπερ θρόνος, τρέφεις τόν τρέφοντα ημάς, όν απαύστως δυσώπει, Θεοχαρίτωτε αγνή, σεισμού καταπτώσεως, αλώσεως, καί παντοίας ανάγκης, σού τήν ποίμνην εκλυτρώσασθαι αεί.

Απόστιχα Κατανυκτικά τών Αίνων

Ήχος α'

Άλλος σε κόσμος, ψυχή, αναμένει, καί Κριτής, τά σά μέλλων δημοσιεύειν κρυπτά καί δεινά, μή ούν εμμείνης τοίς ώδε, αλλά πρόφθασον βοώσα τώ Κριτή, ο Θεός ιλάσθητί μοι, καί σώσόν με.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Μή αποδοκιμάσης με, Σωτήρ μου, τή ραθυμία τής αμαρτίας συνεχόμενον, διέγειρόν μου τόν λογισμόν πρός μετάνοιαν, καί τού σού αμπελώνος εργάτην δόκιμον ανάδειξόν με, δωρούμενός μοι τής ενδεκάτης ώρας τόν μισθόν, καί τό μέγα έλεος.

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Μαρτυρικόν

Ούτοι οι Στρατιώται τού Βασιλέως τού μεγάλου, αντέστησαν τοίς δόγμασι τών τυράννων, γενναίως κατεφρόνησαν τών βασάνων, καί τήν πλάνην πάσαν πατήσαντες, αξίως στεφανωθέντες, αιτούνται παρά τού Σωτήρος ειρήνην, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Πανεύφημοι μάρτυρες

Παρθένε πανύμνητε Μωσής, τό εν σοί μυστήριον, προφητικοίς είδεν όμμασι, βάτον τήν άφλεκτον, είπερ καιομένην, πύρ γάρ τής θεότητος, τήν μήτραν σου, Αγνή, ου κατέφλεξε. Διό αιτούμέν σε, ως Μητέρα τού Θεού ημών, τήν ειρήνην τώ κόσμω δωρήσασθαι.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά βρώσεως εξήγαγε τού Παραδείσου ο ε χθρός τόν Αδάμ, διά Σταυρού δέ τόν Ληστήν, αντεισήγαγε Χριστός εν αυτώ, Μνησθητί μου κράζοντα, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Καθ' εκάστην αμαρτάνοντα, καί παραβαί νοντα τάς σάς εντολάς, επίστρεψόν με ο Θεός, καί κολάσεως εξάρπασον, όπως σού τήν άφατον, ευσπλαγχνίαν δοξάζω, Φιλάνθρωπε.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Λύχνος ώφθης, θείε Πρόδρομε, προπορευόμενος αδύτου φωτός, τού εκ νεφέλης φωτεινής, ανατείλαντος αρρήτως ημίν. Τούτον ούν ικέτευε, καταυγάσαι ψυχάς τών τιμώντων σε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Υπομείναντες πολύπλοκα, βάσανα Μάρτυρες πανεύφημοι, επουρανίων αγαθών, εν υψίστοις ηξιώθητε, όθεν μακαρίζεσθε, υπό πάντων ανθρώπων εκάστοτε.

Δόξα...

Τόν Πατέρα προσκυνήσωμεν, καί τόν Υιόν δοξολογήσωμεν, καί τό πανάγιον πιστοί, πάντες Πνεύμα ανυμνήσωμεν, Μνήσθητί μου κράζοντες, ομοούσιε Τριάς, καί Μονάς ο Θεός.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μετά τόκον αειπάρθενος, ως πρό τού τόκου εφυλάχθης, Αγνή, Θεόν γεννήσασα σαρκί, όν δυσώπει σαρκικών ημάς, Άχραντε λυτρώσασθαι, ψυχικών τε παθών ικετεύομεν.