Στιχηρά Προσόμοια τών Αγ. Αποστόλων

Ήχος α'

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

 

Aπόστολοι ένδοξοι Χριστού, μαθηταί θεόκλητοι, τής οικουμένης διδάσκαλοι, ευρόντες Κύριον, τόν Θεού μεσίτην, καί ανθρώπων πέλοντα, αυτώ θεοπρεπώς εκολλήθητε, καί ως Θεόν αυτόν, καί ως άνθρωπον παντέλειον, εν τώ κόσμω σαφώς εκηρύξατε.

 

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

 

Aπόστολοι πάνσοφοι ψυχής, τής εμής τήν άνοιαν, αποτινάξαι πρεσβεύσατε, ως χρηματίσαντες, τής σοφίας όντως, μύσται καί εκφάντορες, τό φώς τού Παρακλήτου ανάψαντες, καί καταπρήσαντες, τό σαθρόν τής διανοίας μου, μακαρίζειν υμάς αξιώσατε.

 

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

 

Θεόπται Απόστολοι ψυχήν, τήν εμήν φωτίσατε, εσκοτισμένην τοίς πάθεσιν, οι τόν περίγειον, διδαχαίς ενθέοις, κόσμον καταυγάσαντες, καί σκότος τών ειδώλων μειώσαντες, καί νύν πρεσβεύσατε, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Έτερα τού αγίου Νικολάου

Τών ουρανίων ταγμάτων

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις, καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

 

Τής Εκκλησίας τά άνθη περιϊπτάμενος, ως νεοσσός τής άνω, καλιάς τών Αγγέλων, Νικόλαε τρισμάκαρ, κράζεις αεί, πρός τόν Θεόν υπέρ πάντων ημών, τών εν ανάγκαις κινδύνων καί πειρασμών, καί λυτρούσαι ταίς πρεσβείαις σου.

 

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

 

Τών αθεάτων τά κάλλη περιερχόμενος, τήν φοβεράν αγίων, κατενόησας δόξαν, Άγιε εκείνην, όθεν ημίν, τά ουράνια λόγια, τών αειζώων εκεί νων θεωριών, εμφανίζεις ιερώτατε.

 

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

 

Τής ιεράς διπλοϊδος τήν ωραιότητα, ταίς πρακτικαίς ειργάσω, αρεταίς λαμπροτέραν, Πάτερ θεοφόρε, όθεν ημίν, ιερουργείς τά τεράστια, τών αοιδίμων εκείνων θεωριών, τών δεινών ημάς λυτρούμενος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοκυήτορ Παρθένε καί απειρόγαμε, η τόν Θεόν τεκούσα, επ' εσχάτων τών χρόνων, καί πάλιν μετά τόκον, ως αληθώς, ανεδείχθης Παρθένος αγνή, θρόνος καί πύλη καί τράπεζα μυστική, καί λυχνία φωτεινόμορφος.

 

Απόστιχα Αποστολικά

Ήχος α'

Η τών Αποστόλων παναρμόνιος λύρα, εξ αγίου Πνεύματος κινουμένη, τάς τών στυγη ρών δαιμόνων τελετάς κατήργησε, καί τόν ένα Κύριον κηρύξασα, έθνη ελυτρώσατο τής πλάνης τών ειδώλων, καί προσκυνείν εδίδαξε Τριάδα ομοούσιον.

Τών ουρανίων ταγμάτων

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

 

Πέτρον καί Παύλον συμφώνως ανευφημήσωμεν, Λουκάν, Ματθαίον, Μάρκον, Ιωάννην, Ανδρέαν, θωμάν, Βαρθολομαίον, Σίμωνα τόν Κανανίτην, Ιάκωβον, Φίλιππον, καί τήν ομήγυριν πάσαν τών Μαθητών, επαξίως ευφημήσωμεν.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

 

Πανεύφημοι μάρτυρες υμάς, ουχ η γή κατέκρυψεν, αλλουρανός υπεδέξατο, υμίν ηνοίγησαν, Παραδείσου πύλαι, καί εντός γενόμενοι, του ξύλου τής ζωής απολαύετε, Χριστώ πρεσβεύοντες, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Παρθένε πανύμνητε, Μωσής, τό εν σοί μυστήριον, προφητικοίς είδεν όμμασι, βάτον μή φλέγεσθαι, καίπερ καιομένην, πύρ γάρ τής θεότητος, τήν μήτραν σου, Αγνή, ου κατέφλεξε, διό αιτούμέν σε, ως Μητέρα τού Θεού ημών, τήν ειρήνην τώ κόσμω σου δώρησαι.

 

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Αποστολικά

Ήχος α'

Οι σοφοί τής οικουμένης αλιείς, εκ Θεού λαβόντες τό συμπαθές, πρεσβεύσατε καί νύν υπέρ ημών τών βοώντων, Κύριε, σώσον τό λαόν καί τήν πόλιν σου, καί τών συνεχόντων δεινών ελευθέρωσον, διά τών Αποστόλων τάς ψυχάς ημών.

Τού λίθου σφραγισθέντος

Τή σαγήνη τού λόγου τάς πλοκάς τών ρητόρων, οι αλιείς τώ καλάμω τού Σταυρού ανατρέψαντες, εφώτισαν τά έθνη ευσεβώς, δοξάζειν σε Θεόν αληθινόν, διό σοι τώ ενδυναμώσαντι αυτούς βοώμεν, Δόξα τώ Πατρί καί τώ Υιώ, δόξα τώ ομοουσίω Πνεύματι, δόξα τώ δι' αυτών φωτίσαντι τόν κόσμον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Συλλαβούσα αφλέκτως, τό πύρ τής θεότητος, καί τεκούσα ασπόρως, πηγήν ζωής τόν Κύριον, κεχαριτωμένη Θεοτόκε, περίσωζε τούς σέ μεγαλύνοντας.

 

Μετα τήν β' Στιχολογίαν

Έτερα Καθίσματα Αποστολικά

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Τάς σάλπι γγας Χριστού, τάς ευήχους εν ύμνοις, τιμήσωμεν Πιστοί, τούς σοφούς Αποστόλους, τούς ίππους τούς ταράξαντας, αθεϊας τήν θάλασσαν, καί ελκύσαντας, ως εκ βυθού τούς ανθρώπους, πρός τόν ένθεον, τής σωτηρίας λιμένα, τού Πνεύματος χάριτι.

 

Τό φώς τό εκ φωτός, προεκλάμψαν αχρόνως, εν χρόνω σαρκικώς, τοίς εν γή επεφάνη, καί κόσμον κατεφώτισε, δι' ημών Παμμακάριστοι, όθεν άπαντες, οι διδαχαίς υμών θείαις, φωτιζόμενοι, τήν ιεράν υμών μνήμην, τιμώμεν, Απόστολοι.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Προστάτιν πρός Θεόν, κεκτημένοι σε πάντες, προστρέχομεν σεμνή, τώ αγίω ναώ σου, αιτούμενοι βοήθειαν, παρά σού Αειπάρθενε, ρύσαι ούν ημάς, τής τών δαιμόνων κακίας, καί εξάρπασον, εκ καταδίκης φρικώδους, τούς σέ μακαρίζοντας.

 

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν

Έτερα Καθίσματα τού αγίου Νικολάου

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Τοίς Μύροις παροικών, αισθητώς, Ιεράρχα, τώ μύρω νοητώς, τώ τού Πνεύματος ώφθης, χρισθείς, Πάτερ Νικόλαε, καί τοίς μύροις θαυμάτων σου, κατεμύρισας, μύρον αέναον χέων, τούς μυρίσαι σου, μεμυρισμένοιςεν ύμνοις, τήν μνήμην εθέλοντας.

Μαρτυρικόν

Τούς Μάρτυρας Χριστού, ικετεύσωμεν πάντες, αυτοί γάρ τήν ημών, σωτηρίαν αιτούνται, καί πόθω προσέλθωμεν, πρός αυτούς μετά πίστεως, ούτοι νέμουσι, τών ιαμάτων τήν χάριν, ούτοι φάλαγγας, αποσοβούσι δαιμόνων, ως φύλακες τής Πίστεως.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Οι θείοι μαθηταί, καί Απόστολοι, Κόρη, ενθέοις διδαχαίς, ανεκήρυξαν πάσι, τήν άφραστόν σου γέννησιν, Θεοτόκε πανάχραντε, σέ διδάξαντες, τού προσκυνείσθαι αξίως, αλλ' αιτούμέν σε, σύν τούτοις αίτει σωθήναι, τούς πίστει τιμώντάς σε.

 

Κανών τών αγίων Αποστόλων

 

Ωδή α'  Ήχος α'  Ο Ειρμός

Σού η τροπαιούχος δεξιά, θεοπρεπώς εν ισχύϊ δεδόξασται, αύτη γάρ Αθάνατε, ως πανσθενής υπεναντίους έθραυσε, τοίς Ισραηλίταις, Οδόν βυθού καινουργήσασα.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Θείαις φωτιζόμενοι αυγαίς, τής τρισηλίου ελλάμψεως ένδοξοι, θέσει χρηματίζετε, όντως θεοί, θεοειδείς Απόστολοι, όθεν κατά χρέος, υμάς εν πίστει γεραίρομεν.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Λόγου τού φανέντος επί γής, δι' ευσπλαγχνίαν παχύτητι σώματος, άριστοι διάκονοι, καί τών αυτού, εκπληρωταί προστάξεων, πίστει γεγονότες, αεί τιμάσθε Απόστολοι.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ταίς φωτιστικαίς μαρμαρυγαίς, τού παναγίου αοίδιμοι Πνεύματος, όλον με φωτίσατε, αμαρτιών εν σκότει καλυπτόμενον, καί πρός μετανοίας, οδόν σοφώς οδηγήσατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Η τών Αποστόλων χαρμονή, Θεογεννήτορ πανάμωμε Δέσποινα, Μήτηρ ως υπάρχουσα, τού εν αυτοίς θεοπρεπώς λαλήσαντος, σύν αυτοίς δυσώπει, πυρός γεέννης ρυσθήναί με.

 

Κανών τού αγίου Νικολάου, ού η Ακροστιχις.

 

Σοί, Νικόλαε, πρώτον εισφέρω μέλος εγώ Ιωσήφ.

 

Ο Ειρμός

Ωδήν επινίκιον άσωμεν πάντες, Θεώ τώ ποιήσαντι θαυμαστά τέρατα, βραχίονι υψηλώ, καί σώσαντι τόν Ισραήλ, ότι δεδόξασται.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Στεφάνοις κοσμούμενος δικαιοσύνης, καί θρόνω τής χάριτος, παρεστώς Νικόλαε, τούς υμνωδίαις σε, νύν καταστέφοντας πιστώς, σώζε πρεσβείαις σου.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ο χάριν δεξάμενος τών ιαμάτων, παμμάκαρ Νικόλαε, τής ψυχής μου τραύματα, ευχαίς σου ίασαι, καί συμβαινόντων πειρασμών, ρύσαι πρεσβείαις σου.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ισχύϊ Νικόλαε τής σής πρεσβείας, όλην παρειμένην μου, τήν ψυχήν ανόρθωσον, τοίς πλημμελήμασι, καί τών τού βίου δυσχερών, πάντας διάσωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Νοός μου Πανάμωμε τάς αμαυρώσεις, φωτί σου απέλασον, καί τού σκότους ρύσαί με, τού αιωνίζοντος, όπως υμνώ διηνεκώς, τά μεγαλείά σου.

 

Ωδή γ'  Ο Ειρμός

Ο μόνος ειδώς τής τών βροτών, ουσίας τήν ασθένειαν, καί συμπαθώς αυτήν μορφωσάμενος, περίζωσόν με εξ ύψους δύναμιν, τού βοάν σοι. Άγιος, ο ναός ο έμψυχος, τής αφράστου σου δόξης Φιλάνθρωπε.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ο μόνος αόρατος Θεός, ωράθη σωματούμενος, καί μαθητάς υμάς εξελέξατο, εις πάντα κόσμον αυτού τό όνομα, καί τήν υπερκόσμιον, δόξαν καταγγέλλοντας, παμμακάριστοι θείοι Απόστολοι.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Σοί μόνω ημάρτηκα Χριστέ, σοί μόνω επλημμέλησα, καί τήν ψυχήν κακώς κατεμόλυνα, τώ σώ ελέει κάθαρον σώσόν με, έχων δυσωπούντάς σε, μόνε ευδιάλλακτε, Ιησού, τούς σοφούς Αποστόλους σου.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Πικρίας παθών καί λογισμών, καί πάσης αμαρτίας με, ως συμπαθείς Απόστολοι ρύσασθε, τή μετανοία καταγλυκαίνοντες, τήν εμήν διάνοιαν, ως τόν θείον φέροντες, γλυκασμόν εν καρδία πανεύφημοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά τών αϋλων Λειτουργών, Παρθένε απειρόγαμε, μετα πασών τών άνω Δυνάμεων, μετά Μαρτύρων καί Αποστόλων Χριστού, όν περ εσωμάτωσας, εξ αγνών αιμάτων σου, εκδυσώπει σωθήναι τούς δούλους σου.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Στερεωθήτω η καρδία μου, εις τό θέλημά σου Xριστέ ο Θεός, ο εφ' υδάτων ουρανόν στερεώσας τόν δεύτερον, καί εδράσας εν τοίς ύδασι, τήν γήν Παντοδύναμε.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Αρχιερέων εγκαλλώπισμα, ευωδία θεία τού Πνεύματος, ταίς μυριπνόοις σου ευχαίς, τά δυσώδη απέλασον, τής καρδίας μου, Νικόλαε σοφέ, πάθη δέομαι.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Εν αμελεία διεξάγων μου, τήν ζωήν ο τάλας πτοούμαί σου, τό δικαστήριον Χριστέ, εν ώ μή κατακρίνης με, Νικολάου μεσιτείαις ιεραίς δυσωπούμενος.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Πεποικιλμένος θεία χάριτι, Ιεράρχα πάτερ Νικόλαε, από ποικίλων πειρασμών, καί κινδύνων με διάσωσον, προσφυγόντα σου τή σκέπη, τή σεπτή παμμακάριστε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ρύσαί με πάσης περιστάσεως, και πολλών σκανδάλων τού όφεως, καί αιωνίζοντος πυρός, καί τού σκότους Πανάμωμε, η τό φώς αποκυήσασα, βροτοίς τό ανέσπερον.

 

Ωδή δ'  Ο Ειρμός

Όρος σε τή χάριτι, τή θεία κατάσκιον, προβλεπτικοίς ο Αββακούμ, κατανοήσας οφθαλμοίς, εκ σού εξελεύσεσθαι, τού Ισραήλ προανεφώνει τόν Άγιον, εις σωτηρίαν ημών καί ανάπλασιν.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Θαλάσσας αθέου απιστίας ταράξαντες, ταίς επιβάσεσιν υμών, ίπποι θεόλεκτοι Χριστού, εχθρόν εβυθίσατε τόν νοητόν, καί βυθισθέντες ειλκύσατε, πρός σωτηρίαν ανθρώπους Απόστολοι.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Δοχεία τού Πνεύματος τών θείων ελλάμψεων, τήν σκοτισθείσάν μου ψυχήν, καί δεκτικήν παντοδαπών, παθών χρηματίζουσαν, τώ φωτισμώ τής μετανοίας λαμπρύνατε, θεομακάριστοι θείοι Απόστολοι.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Νεφέλαι τό ύδωρ τής ζωής επομβρίσαντες, τήν χερσωθείσαν μου ψυχήν, τή αυχμηρία τών παθών, ενθέως αρδεύσατε, καί αρετών βλαστάνειν στάχυν ποιήσατε, σωτηριώδη, Απόστολοι ένδοξοι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Προφήται, Απόστολοι, πανένδοξοι Μάρτυρες, σύν τή Μητρί τού Λυτρωτού, εκδυσωπείτε εκτενώς, όπως λυτρωθείημεν, αμαρτιών καί αιωνίου κολάσεως, καί πειρασμών καί κινδύνων καί θλίψεων.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμος

Εν πνεύματι προβλέπων Προφήτα Αββακούμ, τήν τού Λόγου σάρκωσιν εκήρυττες βοών, Εν τώ εγγίζειν τά έτη επιγνωσθήση, εν τώ παρείναι τόν καιρόν αναδειχθήση, Δόξα τή δυνάμει σου Κύριε.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ως πάντων προσταγμάτων, Θεού εκπληρωτής, συντηρείν ευόδωσον πρεσβείαις σου ημάς, νομοθεσίας πρός σωτηρίαν φερούσας, καί ρύσαι πάντων πειρασμών επερχομένων, πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Τόν δρόμον σου τελέσας, οσίως εν Χριστώ, τάς οδούς κατεύθυνον ημών τάς πρός αυτόν, όπως φεύγοντες τάς ανοδίας τού πλάνου, πρόςσωτηρίαν καταντήσωμεν τελείαν, Πάτερ θεοφόρε Νικόλαε.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ο πάσας μεθοδείας, κοιμήσας τού εχθρού, θείαις εγρηγόρσεσι, Νικόλαε σοφέ, επαγρυπνούντας, καί τόν Θεόν ανυμνούντας, καί σέ μεσίτην πρός αυτόν προβαλλομ ένους, πάντας ημάς Πάτερ χαρίτωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Νοήσας ο Προφήτης, εν Πνεύματι Θεού, όρος σε προέγραψε, κατάσκιον Αγνή, τούς εκτακέντας φλογμώ πολλών εγκλημάτων, σαίς ευπροσδέκτοις μεσιτείαις, Θεοτόκε νύν επισκιάζουσαν χάριτι.

 

Ωδή ε'  Ο Ειρμός

Ο φωτίσας τή ελλάμψει τής σής παρουσίας Χριστέ, καί φαιδρύνας τώ Σταυρώ σου τού κόσμου τά πέρατα, τάς καρδίας φώτισον, φωτί τής σής θεογνωσίας, τών ορθοδόξως υμνούντων σε.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Σταλάζοντα γλυκασμόν, καί τερπνήν αγαλλίασιν, εδείχθητε παναοίδιμοι όρη Απόστολοι, τήν πικρίαν άπασαν τού διαβόλου καθελόντες, καί τούς πιστούς ενηδύνοντες.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ερχόμενον αλλοτρίως, Χριστόν εις τά ίδια, επέγνωτε, καί γνησίως αυτώ εκολλ ήθητε, εκ τού αλλοτρίου με διό, λυτρώσατε τής βλάβης, θείοι τού Λόγου Απόστολοι.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Τά κρύφια τής ψυχής μου, θεράπευσον τραύματα, ικεσίαις ιεραίς τών εν κόσμω, τήν θείαν σου κηρυξάντων έλευσιν, καί τά παθήματα Οικτίρμον, καί τήν εκ τάφου ανάστασιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μετά πάντων Ασωμάτων, όν περ εσωμάτωσας, Θεόν Λόγον Θεοτόκε Παρθένε ικέτευε, εξ αλόγων πράξεων, καί ηδονών θανατηφόρων, ελευθερώσαι τούς δούλους σου.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

 Τό φαεινόν ημίν εξανάτειλον, φώς τό απροσιτον, τοίς ορθρίζουσιν επί τά κρίματα, τών εντολών σου, Δέσποτα φιλάνθρωπε, Χριστέ ο Θεός ημών.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Εν ταίς αυλαίς Κυρίου πεφύτευσαι, πάτερ Νικόλαε, ως κατάκαρπος ελαία, χάριτι καθιλαρύνων, πάντων νύν τά πρόσωπα, ελαίω τών πόνων σου.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ικετηρίαν νύν Πάτερ ποίησον, υπέρ τών δούλων σου, όπως άφεσιν πταισμάτων λάβωμεν, καί συνεχούσης θλίψεως ρυσθείημεν, καί πάσης στενώσεως.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Σέ τόν θερμόν προστάτην, πρός Κύριον καθικετεύομεν, μή εάσης ημάς Άγιε απροστατεύτους, αλλά τή συνήθει σου πρεσβεία περίσωσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Φωτοειδές Χριστού Κόρη, τέμενος, θεοχαρίτωτε, τού Πατρός, Υιού καί Πνεύματος, ταίς προσευχαίς σου οίκους ημάς ποίησον, τά όσια πράττοντας.

 

Ωδή ς'  Ο Ειρμός

Εκύκλωσεν ημάς εσχάτη άβυσσος, ουκ έστιν ο ρυόμενος, ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής, σώσον τόν λαόν σου ο Θεός ημών, σύ γάρ ισχύς τών ασθενούντων καί επανόρθωσις.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Δικτύοις λογικοίς εσαγηνεύσατε, τά έθνη πρός επίγνωσιν, τού γνωσθέντος εις ανάπλασιν βροτών, ώ θεομακάριστοι Απόστολοι, όν εκτενώς υπέρ τού κόσμου καθικετεύσατε.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ψυχή μου ταπεινή ψυχή ταλαίπωρε, ψυχή αμετανόητε, μετανόησον καί βόησον Χριστώ. Ήμαρτον ιλάσθητι, φιλάνθρωπε, ταίς προσευχαίς τών Αποστόλων, ως υπεράγαθος.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ο πάλαι Ισραήλ πηγάσας ύδατα, εκ πέτρας παντοδύναμε, διαλύσας μου τήν πώρωσιν Χριστέ, φέρειν οχετούς δακρύων ποίησον, ταίς προσευχαίς τών Αποστόλων ως πολυέλεος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Παρθένε τόν εκ σού δι' αγαθότητα, τεχθήναι ευδοκήσαντα, εκδυσώπησον ως Πλάστην καί Θεόν, σώσαι πειρασμών καί περιστάσεων, τούς επί σοί τή Παναγία, αεί ελπίζοντας.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τόν Προφήτην Ιωνάν, εκμιμούμενος βοώ, Τήν ζωήν μου Αγαθέ, ελευθέρωσον φθοράς, καί σώσόν με, Σωτήρ τού κόσμου, κράζοντα, Δόξα σοι.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Έχων πλήθος οικτιρμών, τήνπληθύν μου τών κακών, απομείωσον, σοφέ, κυβερνών μου τήν ζωήν, τοίς κύμασι, τής αμαρτίας χειμαζομένην αεί.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ρωμαλέως τόν εχθρόν, κατεπάτησας Σοφέ, όν συντρίβειν καί ημάς, σαίς ενίσχυσον ευχαίς, Νικόλαε, τούς σέ προστάτην, θείον πλουτήσαντας.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ως τών Μύρων γεγονώς, αληθής αρχιερεύς, ευωδίασον ημών, τάς αισθήσεις τής ψυχής, τά βλάπτοντα, δυσώδη πάθη, Πάτερ διώκων αεί.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μεγαλεία σοι Χριστός, εποιήσατο Αγνή, όν ικέτευε αεί, μεγαλύναι εν εμοί, τά πλούσια, αυτού ελέη, θεοχαρίτωτε.

 

Ωδή ζ'  Ο Ειρμός

Σέ νοητήν, Θεοτόκε κάμινον, κατανοούμεν οι πιστοί, ως γάρ Παίδας έσωσε τρείς, ο υπερυψούμενος, όλον με τόν άνθρωπον, εν τή γαστρί σου ανέπλασεν, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Πηγή ζωής, Ιησούς ο Κύριος, υπάρχων ώσπερ ποταμούς, επαφήκε τούς Μαθητάς, νάμασιν αρδεύοντας, πάσαν τήν υφήλιον, θεογνωσίας καί μέλποντας, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Πύρ νοητόν, εν καρδία φέροντες, τήν θείαν χάριν τού Χριστού, ενεπρήσατε Μαθηταί, ύλην αθεότητος, όθεν τά υλώδη μου, βοώντος πάθη συμφλέξατε, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Τής τού πυρός, τιμωρίας ρύσαί με, ταίς ικεσίαις ο Θεός, τών ενδόξων σου Μαθητών, καί μή απορρίψης με, από τού προσώπου σου, εν μετανοία κραυγάζοντα, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Φθοροποιών, εξελού με Κύριε, αμαρτημάτων καί παθών, ο αφθόρως αποτεχθείς, εκ τής Θεομήτορος, πάσιν αφθαρσίαν τε, τοίς μελωδούσι δωρούμενος, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τούς εν καμίνω Παίδάς σου Σωτήρ, ουχ ήψατο, ουδέ παρηνώχλησε τό πύρ, τότε οι Τρείς ως εξ ενός στόματος, ύμνουν καί ευλόγουν λέγοντες, Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ερειστική πρεσβεία σου σοφέ, καρδίας μου έρεισον τάς βάσεις ασφαλώς, πέτρα Θεού τών εντολών τών φανωτάτων, σώζων απερίτρεπτον, μεθοδειών βλαβερών, τού αρχεκάκου εχθρού.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Λύσιν ημίν τών αμαρτιών πρυτάνευσον, πάντων τε τών τού βίου δυσχερών, καί πειρασμών τών επερχομένων, ιερέ Νικόλαε, πάντων προστάτα πιστων, καί Αρχιερέων έρεισμα.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ο κατακρύψας δούλος πονηρός τό τάλαντον, ο εις εργασίαν αγαθέ απείληφεν, εγώ υπάρχω, καί πτοούμαι τό εκεί κριτήριον, εν ώ Θεέ τού παντός μή κατακρίνης με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Σέ Παναγία άχραντε αγνή, οι δούλοί σου, πάντοτε, ημέρας καί νυκτός, συντετριμμένη διανοία δυσωπούμεν, Λύτρωσιν αμαρτημάτων τών πολλών, λιταίς σου δίδου ημίν αγαθή.

 

Ωδή η'  Ο Ειρμός

Εν καμίνω Παίδες Ισραήλ, ως εν χωνευτηρίω, τώ κάλλει τής ευσεβείας, καθαρώτερον χρυσού, απέστιλβον λέγοντες. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ως ακτίνας Ήλιος ημάς, εξήπλωσεν ο μέγας, εις πάσαν τήν οικουμένην, καταυγάζοντας πιστούς βοώντας, Απόστολοι. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Ως ποιμένες όντες λογικοί, ως άρνες τού Ποιμένος, ως θρέμματα τού Αμνού, καί λυτρωτού ημών Θεού, θεόπται Απόστολοι, νοητού με λύκου ρυσθήναι, πρεσβεύσατε απαύστως, καί τής τών ερίφων οδυνηράς μερίδος.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Παναθλία στέναξον ψυχή, καί βόησον Κυρίω. Ήμάρτηκα υπέρ πάντας, καί ηνόμησα δεινώς, καθάρισον σώσόν με, ως τήν πόρνην, ως τόν Τελώνην, ως τόν Ληστήν, Οικτίρμον, ταίς τών Αποστόλων πρεσβείαις ευπροσδέκτοις.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Σύν Αγγέλοις Μήτερ τού Θεού, καί σύν τοίς Αποστόλοις, καί Μάρτυσι καί Προφήταις, εκδυσώπησον Χριστόν, σώσαι τούς κραυγάζοντας. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Ον φρίττουσιν Άγγελοι, καί πάσαι στρατιαί, ως Kτίστην καί Κύριον, υμνείτε Ιερείς, δοξάσατε Παίδες, ευλογείτε λαοί, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Εν όρει ιστάμενος τών θείων αρετών, τοίς πέρασι γνώριμος θαυμάτων υψηλών, Νικόλαε ώφθης, επιδείξεσιν, όθεν πάσα γλώσσα, τιμά σε εις αιώνας.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Γευσάμενος Όσιε τού θείου γλυκασμού, πικρίαν εμίσησας παντοίων ηδονών, εξ ών ημάς ρύσαι, ικετεύων Χριστόν, επανισταμένους, κινδύνους καταπαύειν.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ως στύλος ακράδαντος καί έρεισμα πιστών, αεί με κλονούμενον τού βίου τοίς κακοίς, καί ταίς τών δαιμόνων επιπνεύσεσι, στήριξον παμμάκαρ, Νικόλαε ευχαίς σου.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Ιάτρευσον δέομαι τά πάθη τής εμής, καρδίας κυήσασα τόν πάντων Ιατρόν, καί τής τών δικαίων δείξον μέτοχον, Παρθένε μερίδος, Χριστόν εκδυσωπούσα.

 

Ωδή θ'  Ο Ειρμός

Τύπον τής αγνής λοχείας σου, πυρπολουμένη βάτος έδειξεν άφλεκτος, καί νύν καθ' ημών, τών πειρασμών αγριαίνουσαν, κατασβέσαι αιτούμεν τήν κάμινον, ίνα σε, Θεοτόκε, ακαταπαύστως μεγαλύνωμεν.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Θείαι τού αγίου Πνεύματος, καί φωταυγείς λαμπάδες αποδεικνύμενοι, εφωτίσατε, ταίς φωταυγείαις, μακάριοι, τού σεπτού καί πανσόφου κηρύγματος, πάσαν τήν οικουμένην, σκότος ειδώλων εκμειώσαντες.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Θεία τής αμπέλου κλήματα, τής νοητής υπάρχοντες, θείους βότρυας, εβλαστήσατε, αναπηγάζοντας ένδοξοι, τόν σωτήριον οίνον, Απόστολοι, διό με εκ τής μέθης, τών ηδονών απολυτρώσατε.

 

Στίχ. Άγιοι Απόστολοι τού Χριστού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

 

Τρέμω εννοών ο άθλιος, τό φοβερόν εκείνο, Χριστέ μου, βήμά σου, πράξεις γάρ αισχράς καί ρυπαράς νύν περίκειμαι, καί πρό δίκης υπάρχω κατάδικος, διό με ταίς πρεσβείαις, τών Αποστόλων σου οικτείρησον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Μόνη τούς βροτούς εθέωσας, σωματωθέντα Λόγον αποκυήσασα, όν ικέτευε, σύν Αποστόλοις καί Μάρτυσι, Παναγία Παρθένε Θεόνυμφε, υπέρ ημών τών πίστει, μακαριζόντων καί τιμώντων σε.

 

Κανών τού Αγίου Νικολάου

Ο Ειρμός

Τήν φωτοφόρον νεφέλην, εν ή ο πάντων Δεσπότης, ως υετός εξ Ουρανού, επί πόκον κατήλθε, καί εσαρκώθη δί ημάς, γενόμενος Άνθρωπος, τήν Άχραντον μεγαλύνομεν πάντες, ως Μητέρα τού Θεού ημών αγνή.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ως τού Χριστού Ιεράρχην, καί φωτοβόλον αστέρα, ως τών θαυμάτων αυτουργόν, ως πηγήν ιαμάτων, ως τόν εν λύπαις βοηθόν, ως πρέσβυν θερμότατον, τών καλούντων εν ανάγκαις σε Πάτερ, ευφημούμεν μελωδίαις ιεραίς.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Σέ τόν ποιμένα τόν μέγαν, καί μιμητήν κατά πάντα, τού αρχιποίμενος Χριστού, εκτενώς δυσωπούμεν, εξ υψωμάτων ιερών, Νικόλαε ποίμανον τούς δούλους σου, εκλυτρούμενος πάντων, τών τού βίου δυσχερών διηνεκώς.

 

Στίχ. Άγιε Ιεράρχα τού Χριστού Πρέσβευε υπέρ ημών.

 

Ήδη τό τέλος εγγίζει, τί αμελείς, ώ ψυχή μου; τί ου σπουδάζεις τώ Θεώ, ευαρέστως δουλεύσαι; σπεύσον ανάνηψον λοιπόν, καί κράξον, Φιλάνθρωπε οικτείρησον, Νικολάου πρεσβείαις, κυβερνών μου τήν ζωήν εν αγαθοίς.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

 

Φώς η τεκούσα τό θείον, εσκοτισμένον με πάσαις, ταίς μεθοδείαις τού εχθρού, καί ραθύμως βιούντα, καί παροργίζοντα Θεόν, Πανάμωμε φώτισον, οδηγούσα πρός καλάς εργασίας, ως αιτία ούσα πάντων τών καλών.

 

Απόστιχα Αποστολικά

Ήχος α

Η τών Αποστόλων παναρμόνιος λύρα, εξ αγίου Πνεύματος κινουμένη, τάς τών στυγερών δαιμόνων τελετάς κατήργησε, καί τόν ένα Κύριον κηρύξασα, έθνη ελυτρώσατο τής πλάνης τών ειδώλων, καί προσκυνείν εδίδαξε Τριάδα ομοούσιον.

Τών ουρανίων ταγμάτων

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

 

Πέτρον καί Παύλον συμφώνως ανευφημήσωμεν, Λουκάν, Ματθαίον, Μάρκον, Ιωάννην, Ανδρέαν, Θωμάν, Βαρθολομαίον, Σίμωνα τόν Κανανίτην, Ιάκωβον, Φίλιππον, καί τήν ομήγυριν πάσαν τών Μαθητών, επαξίως ευφημήσωμεν.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

 

Αγαλλιάσθε Μάρτυρες εν Κυρίω, ότι τόν αγώνατόν καλόν ηγωνίσασθε, αντέστητε βασιλεύσι, καί τυράννους ενικήσατε, πύρ καί ξίφος ουκ επτοήθητε, θηρών αγρίων κατεσθιόντων τά σώματα υμών, Χριστώ μετά Αγγέλων τήν υμνωδίαν αναπέμποντες, τούς απ' ουρανών στεφάνους εκομισασθε, αιτήσασθε δωρηθήναι ειρήνην τώ κόσμω, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τών ουρανίων ταγμάτων

Προφητικώς τήν Παρθένον ανευφημήσωμεν, στάμνον χρυσήν τού μάννα, ακατάφλεκτον βάτον, καί τράπεζαν, καί θρόνον, λυχνίαν χρυσήν, τό λαμπάδιον έχουσαν, καί αλατόμητον όρος, καί κιβωτόν, αγιάσματος καί πύλην Θεού.

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

 

Διά βρώσεως εξήγαγε, τού Παραδείσου ο εχθρός τόν Αδάμ, διά Σταυρού δέ τόν ληστήν, αντεισήγαγε Χριστός εν αυτώ, μνήσθητί μου κράζοντα, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου.

 

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

 

Οι τά πέρατα φωτίσαντες, θείαις ακτίσι, τών δογμάτων υμών, τόν σκοτασμόν τής πονηράς, ασεβείας διελύσατε, καί πρός φώς τό άδυτον, μεταβάντες αεί μακαρίζεσθε.

 

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

 

Τού Πατρός τήν ενυπόστατον, σχόντες σοφίαν μαθηταί τού Χριστού, πάντας σοφίζουσαν υμάς, τή μωρία τού κη ρύγματος, κόσμον εφωτίσατε, καί πρός γνώσιν θείαν μετηγάγετε.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

 

Τάς βασάνους υπομείναντες, καθάπερ άσαρκοι Χριστού αθληταί, πάντας ασάρκους δυσμενείς, κατά κράτος ενικήσατε, όθεν μακαρίζεσθε, υπό πάντων ανθρώπων εκάστοτε.

Δόξα...

Τήν Τριάδα προσκυνήσωμεν, σύν τώ Πατρί, Υιόν, καί Πνεύμα τό ζών, τήν αδιαίρετον πιστοί, καί αχώριστον καί σύνθρονον, Μονάδα κραυγάζοντες. Άγιος εί Θεέ τρισάγιε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Μακαρίζομέν σε Πάναγνε, ως προεφήτευσας Αγνή, Θεόν γάρ εκυοφόρησας, χορός Αποστόλων όν εκήρυξε, μεθ' ών ημίν αίτησαι, τών πταισμάτων λύτρωσιν πανάμωμε.