Στιχηρά Δεσποτικά προσόμοια

Ήχος α'

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Ξύλου βρώσει τέθνηκα ποτέ, συμβουλία όφεως, συνεπαρθείς καί εξόριστος, τής θείας δόξης σου, γεγονώς ο τάλας, διό τεθανάτωμαι, υπό τής αμαρτίας ο δείλαιος, λοιπόν Φιλάνθρωπε, σύ ως μόνος ευδιάλλακτος, Παραδείσου, οικήτορα ποίησον.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Πάντα καταλείψασα ψυχή, εννοού τήν ώραν σου, τήν τελευταίαν καί πρόσεχε, σαυτή, πρός έξοδον, ετοιμαζομένη, όπως μή αιφνίδιος, ελθών σε καταλάβη ο θάνατος, ευρών ανέτοιμον, τώ Κυρίω ούν αείποτε, γρηγορούσα, προσεύχου καί δάκρυε.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Νέκρωσον τό φρόνημα παθών, τών παρενοχλούντων με, καί τάς ατάκτους κινήσεις μου, Θεέ προάναρχε, θεία εξουσία, πράϋνον ως εύσπλαγχνος, παρέχων μοι πταισμάτων τήν άφεσιν, ως ευδιάλλακτος, ως οικτίρμων καί φιλάνθρωπος, διά πλούτον, τής σής αγαθότητος.

Έτερα τής Θεοτόκου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις, καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Αγία Θεόνυμφε αγνόν, σεμνόν με καί σώφρονα, πράον ησύχιον κόσμιον, ευθή καί όσιον, αληθή ανδρείον, φρόνιμον μακρόθυμον, χρηστόν επιεική τε καί μέτριον, άμεμπτον άμωμον, ανεπίληπτόν τε ποί ησον, καί πρός τούτοις Παραδείσου μέτοχον.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Υπέκκαυμα γέγονα αισχράς, ασωτίας Άχραντε, εφευρετής παραπτώσεων, παθών διδάσκαλος, οδηγός λαγνείας, ασελγείας πρόξενος, δεινής ακολασίας συνήγορος, καί έτι τούτων γάρ, ταίς εννοίαις ενηδύνομαι, αλλά πάσης απωλείας ρύσαί με.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Δεινώς με χειμάζουσι δεινοί, αμαρτίας χείμαρροι, ωδίνες άδου κυκλούσί με, παγίς θανάτου δέ, ψυχικού προφθάνει, ελεήμον Δέσποινα, βοώ σοι μετ' οδύνης καρδίας μου. Σπεύσον εξάρπασον, εκ θανάτου απογνώσεως, καί εξ άδου, νύν τής απωλείας με.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν παγκόσμιον δόξαν, τήν εξ ανθρώπων σπαρείσαν, καί τόν Δεσπότην τεκούσαν, τήν επουράνιον πύλην, υμνήσωμεν Μαρίαν τήν παρθένον, τών Ασωμάτων τό άσμα, καί τών πιστών τό εγκαλλώπισμα. Αύτη γάρ ανεδείχθη ουρανός, καί ναός τής θεότητος. Αύτη τό μεσότοιχον τής έχθρας καθελούσα, ειρήνην αντεισήξε, καί τό βασίλειον ηνέωξε. Ταύτην ούν κατέχοντες, τής πίστεως τήν άγκυραν, υπέρμαχον έχομεν, τόν εξ αυτής τεχθέντα Κύριον. Θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω λαός τού Θεού, καί γάρ αυτός πολεμήσει τούς εχθρούς, ως παντοδύναμος.

Απόστιχα Μαρτυρικά

Η εν σταδίω υμών ομολογία Άγιοι, τών δαιμόνων κατέπτηξε τήν δύναμιν, καί τής πλάνης τούς ανθρώπους ηλευθέρωσε, διό καί τάς κεφαλάς αποτεμνόμενοι, εκράζετε. Γενέσθω, Κύριε, η θυσία τών ψυχών ημών, ευπρόσδεκτος ενώπιόν σου, ότι σέ ποθήσαντες, κατεφρονήσαμεν τής προσκαίρου ζωής φιλάνθρωπε.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ αυτός δώσει δύναμιν καί κραραίωσιν τώ λαώ αυτού ευλογητός ο Θεός.

Ώ τής καλής υμών πραγματείας Άγιοι! ότι αίματα εδώκατε, καί ουρανούς εκληρονομήσατε, καί πρός καιρόν πειρασθέντες, αιωνίως αγάλλεσθε, όντως καλόν υμών τό εμπόρευμα! φθαρτά γάρ καταλιπόντες, τά άφθαρτα απελάβετε, καί σύν Αγγέλοις χορεύοντες, υμνείτε απαύστως, Τριάδα ομοούσιον.

Αυτόμελον

Στίχ. Τοίς Αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωμεν πάντα τά θέλημα αυτού εν αυτοίς.

Πανεύφημοι μάρτυρες υμάς, ουχ η γή κατέκρυψεν, αλλ' ουρανός ύπεδέξατο, υμίν ηνοίγησαν, Παραδείσου πύλαι, καί εντός γενόμενοι, τού ξύλου τής ζωής απολαύετε, Χριστώ πρεσβεύοντες, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην καί τό μέγα έλεος.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ποία τού βίου τρυφή διαμένει λύπης αμέτοχος; ποία δόξα έστηκεν επί γής αμετάθετος; πάντα σκιάς ασθενέστερα, πάντα ονείρων απατηλότερα, μία ροπή, καί ταύτα πάντα θάνατος διαδέχεται. Αλλ' εν τώ φωτί Χριστέ τού προσώπου σου, καί τώ γλυκασμώ τής σής ωραιότητος, ούς εξελέξω ανάπαυσον ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίροις παρ' ημών αγία Θεοτόκε Παρθένε, τό σεπτόν κειμήλιοναπάσης τής οικουμένης, η λαμπάς η άσβεστος, τό χωρίον τού αχωρήτου, ο ναός ο ακατάλυτος. Χαίροις εξ ής Αμνός ετέχθη, ο αίρων τήν αμαρτίαν τού κόσμου.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Καθίσματα Μαρτυρικά Ήχος α'

Τού λίθου σφραγισθέντος

Ως καλοί στρατιώται ομοφρόνως πιστεύσαντες, τάς απειλάς τών τυράννων μή πτοούμενοι Άγιοι, προσήλθετε προθύμως τώ Χριστώ, αράμενοι τόν τίμιον Σταυρόν, καί τελέσαντες τόν δρόμον, εξ ουρανού τήν νίκην ελάβετε. Δόξα τώ ενισχύσαντι υμάς, δόξα τώ στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δι' υμών, πάσιν ιάματα.

Τάς αλγηδόνας τών Αγίων, άς υπέρ σού έπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, καί πάσας ημών τάς οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε δεόμεθα.

Τούς μάρτυρας Χριστού, ικετεύσωμεν πάντες, αυτοί γάρ τήν ημών, σωτηρίαν αιτούνται, καί πόθω προσέλθωμεν, πρός αυτούς μετά πίστεως, ούτοι βρύουσι, τών ιαμάτων τήν χάριν, ούτοι φάλαγγας, αποσοβούσι δαιμόνων, ως φύλακες τής πίστεως.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τού Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τό Χαίρε, σύν τή φωνή εσαρκούτο, ο τών όλων Δεσπότης, εν σοί τή αγία κιβωτώ, ως έφη ο δίκαιος Δαυϊδ, εδείχθης πλατυτέρα τών ουρανών, βαστάσασα τόν Κτίστην σου. Δόξα τώ ενοικήσαντι εν σοί, δόξα τώ προελθόντι εκ σού, δόξα τώ ελευθερώσαντι ημάς διά τού τόκου σου.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν, Καθίσματα

Μαρτυρικόν

Αθλήσεως καύχημα, καί στεφάνων αξίωμα, οι ένδοξοι αθλοφόροι, περιβέβληνταί σε Κύριε, καρτερία γάρ αικισμών, τούς ανόμους ετροπώσαντο, καί δυνάμει θεϊκή, εξ ουρανού τήν νίκην εδέξαντο, αυτών ταίς ικεσίαις, δώρησαι ημίν τό μέγα σου έλεος.

Έτερα Νεκρώσιμα

Τό τού θανάτου κράτος, Χριστέ κατήργησας, καί αφθαρσίαν τοίς επί γής επήγασας, καί οι εις σέ πιστεύοντες ου θνήσκουσιν, αλλά ζώσιν εν σοί. Ανάπαυσον ούν Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου, καί κατάταξον αυτούς μετά τών Αγίων σου, πρεσβείαις τής Θεοτόκου, χαριζόμενος αυτοίς τά ελέη σου.

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Εν τόπω φωτεινώ, εν χορώ τών δικαίων, ανάπαυσον Σωτήρ, τούς πρός σέ μεταστάντας, εις σέ γάρ φιλάνθρωπε, τάς ελπίδας ανέθεντο. Δέξαι δέησιν, υπέρ πατέρων καί τέκνων, καί δικαίωσον, ών εκτελούμεν τήν μνήμην, ως ών πολυέλεος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θαύμα θαυμάτων, Κεχαριτωμένη, εν σοί θεωρούσα η κτίσις αγάλλεται, συνέλαβες γάρ ασπόρως, καί έτεκες αφράστως, όν ταξιαρχίαι Αγγέλων οράν ου δεδύνηνται, αυτόν Θεοτόκε ικέτευε, υπέρ τών ψυχών ημών.

Κανών εις Προφήτας καί Μάρτυρας, ού η Ακροστιχίς εν τή θ' Ωδή. Ιωσήφ.

Ωδή α' Ήχος α' Ο Ειρμός

Σού η τροπαιούχος δεξιά, θεοπρεπώς εν ισχύϊ δεδόξασται, αύτη γάρ αθάνατε, ως πανσθενής υπεναντίους έθραυσε, τοίς Ισραηλίταις, Οδόν βυθού καινουργήσασα.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χερσίν ωμοιώθης Προφητών, ο τή χειρί σου συνέχων τά πέρατα, τούτων παρακλήσεσι, τό τών εμών αμαρτιών χειρόγραφον, Λόγε διαρρήξας, εχθρού χειρών με εξάρπασον.

Στίχ. Αγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θείων επιλάμψεων τόν νούν, προφητικώς δεκτικόν εργασάμενοι, φώς εχρηματίσατε, τήν νοητήν ανατολήν κηρύττοντες, ένδοξοι Προφήται, φωταγωγοί τών ψυχών ημών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αίμασιν υμών αθλητικοίς, πολυθεϊας ξηράναντες πέλαγος, τών ανομιών ημών, τούς ποταμούς ξηράνατε μακάριοι, θείαις επομβρίαις, τών ιερών προσευχών υμών.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νέφος αθλητών φωτοειδές, τόν εκ Παρθένου νεφέλης εκλάμψαντα, Ήλιον δυσώπησον, τά σκοτει νά νέφη, τών καρδιών ημών εναποδιώξαι, καί τής γεέννης λυτρώσασθαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Γνώμη ολισθαίνονται αεί, καί λογισμοίς πονηροίς εξελκόμενον, καί δελεαζόμενον, φρενοβλαβώς δέ, τοίς εχθροίς ευχείρωτον, όλον γεγονότα, μή υπερίδης με Δέσποινα.

Κανών Νεκρώσιμος, ού η Ακροστιχίς.

Πιστώς θανούσιν πρώτον ύμνον προσφέρω.

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Πύλας τού θανάτου καί μοχλούς, τώ σώ θανάτω συντρίψας, αθάνατε, πύλας αναπέτασον, τής υπέρ νούν αθανασίας Δέσποτα, τοίς κεκοιμημένοις, πρεσβείαις τών αθλοφόρων σου.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ίνα τής ενθέου σου ζωής, αξιωθώμεν κατήλθες πρός θάνατον, τούτου προνομεύσας δέ, τούς θησαυρούς, ημάς εκείθεν είλκυσας, νύν δέ ζωοδότα, τούς μεταστάντας ανάπαυσον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Σύ μου τό φθαρτόν τε καί θνητόν, αναλαβών αφθαρσίαν ενέδυσας, καί πρός ατελεύτητον, διαγωγήν καί μακαρίαν ύψωσας, ένθα ως οικτίρμων, ούς προσελάβου ανάπαυσον.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τήν κυοφορήσασαν πιστοί, τόν εκ Θεού Θεόν Λόγον υμνήσωμεν, αύτη γάρ η Πάναγνος, οδός ζωής τοίς τεθνεώσι γέγονεν, ήν ως θεοδόχον καί Θεοτόκον δοξάζομεν.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Ο μόνος ειδώς τής τών βροτών, ουσίας τήν ασθένειαν, καί συμπαθώς αυτήν μορφωσάμενος, περί βοάν ζωσόν με εξ ύψους δύναμιν, τού σοι, Άγιος, ο ναός ο έμψυχος, τής αχράντου σου δόξης φιλάνθρωπε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δοχεία τού Πνεύματος σοφοί, Προφήται χρηματίσαντες, τήν πρός ημάς τού Λόγου κατάβασιν, φαεινοτάτως διετρανώσατε, διό δυσωπήσατε, φωτισμόν καί έλεος, δωρηθήναι τοίς πίστει τιμώσιν υμάς.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πλαξί καρδιών υμών σοφοί, τόν νόμον τόν σωτήριον, εγγεγραμμένον πίστει εσχήκατε, διό τώ νόμω τής αμαρτίας με, χαλεπώς τροπούμενον, θείαις παρακλήσεσι, θεηγόροι Προφήται λυτρώσασθε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φρύαγμα τυράννων δυσσεβές, γενναίως συνετρίψατε, πρός τόν Θεόν υψούμενοι μάρτυρες, διό κραυγάζω, κατεπαιρόμενον, καί σοβαρευόμενον, κατ' εμού τόν δράκοντα, ταίς υμών ικεσίαις συντρίψατε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θείων παθημάτων κοινωνοί, μελλούσης βασιλείας τε, αδιαδόχου μάρτυρες ένδοξοι, παθών σαρκός με απολυτρώσασθε, καί γεέννης ρύσασθε, καί μελλούσης κρίσεως, ταίς υμών πρός τόν Κτίστην δεήσεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σκηνή πλατυτέρα ουρανών, λαόν σου συνερχόμενον, εν τή σκηνή σόυ ταύτη υμνήσαί σε, σκηνών αϋλων μέτοχον ποίησον, τή θερμή δεήσει σου, τή πρός Χριστόν όν έτεκες, τόν Δεσπότην απάντων καί Κύριον.

Κανών εις Κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ως μόνος υπάρχων αγαθός, καί μόνος πολυέλεος, τούς ευσεβώς πρός σέ εκδημήσαντας, εν ουρανίαις σκηναίς ανάπαυσον, ένθα η ανέκφραστος, χαρά καί απόλαυσις, ένθα νέφος Μαρτύρων ευφραί νεται.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Σύ μόνος εφάνης επί γής, Σωτήρ μου αναμάρτητος, ο αμαρτίας αίρων ως εύσπλαγχνος, τού κόσμου τούτου τών μεταστάντων πιστώς, τάς ψυχάς ανάπαυσον, εν αυλαίς Αγίων σου, εν τρυφή Παραδείσου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Θανάτου τό κράτος καθελών, ζωήν τήν ατελεύτητον, πάσι πιστοίς επήγασας, Δέσποτα, εν ταύτη τούτους τούς εκδημήσαντας, ευσεβώς κατάταξον, παρορών τά πταίσματα, συγχωρών αμαρτίας Αθάνατε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ασπόρως συνέλαβες Αγνή, τόν Λόγον τόν αϊδιον, σωματικώς ημίν ομιλήσαντα, τόν τού θανάτου τήν ισχύν λύσαντα, καί ζωήν πηγάσαντα, καί θνητοίς ανάστασιν, τή αυτού ευσπλαγχνία παρέχοντα.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Όρος σε τή χάριτι, τή θεία κατάσκιον, προβλεπτικοίς ο Αββακούμ, κατανοήσας οφθαλμοίς, εκ σού εξελεύσεσθαι, τού Ισραήλ προανεφώνει τόν Άγιον, εις σωτηρίαν ημών καί ανάπλασιν.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Λαμπάδες εν Πνεύματι, ζωής λόγον φαίνουσαι, καί τά πληρώματα τής γής, φωταγωγούσαι μυστικώς, Προφήται ωράθητε, διό βοώ. Ευχαίς ημών συντηρήσατε, τήν τής ψυχής μου λαμπάδα ακοίμητον.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως πλήρεις ναμάτων, ζωηρρύτων τού Πνεύματος, αναφανέντες ποταμοί, καί καταρδεύοντες τήν γήν, Προφήται θεσπέσιοι, τήν τώ αυχμώ κατατακείσαν καρδίαν μου, καταδροσίσατε ταύτην πανεύφημοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Αιμάτων πανεύφημοι, ρανίσι τούς άνθρακας, εναποσβέσαντες σοφοί, τής αθεϊας αθληταί, τοίς πεπυρωμένοις με, τού πονηρού καταφλεγόμενον βέλεσι, καταδροσίσατε δρόσω τού Πνεύματος.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαρτύρων Χριστέ μου, τάς λιτάς προσδεξαμενος, εναθλησάντων υπέρ σού, καί νικησάντων τόν εχθρόν, εχθρών ορωμένων με, ως αγαθός, καί αοράτων εξάρπασον, επιζητούντων αεί θανατώσαι με.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ναόν σε τής δόξης, επιστάμενοι Άχραντε, εν τώ ναώ σου τώ σεπτώ, συναθροιζόμενοι πιστώς, τήν σήν εξαιτούμεθα, θεοπρεπώς αγνή Παρθένε βοήθειαν, καί τή σεπτή σου πρεσβεία σωζόμεθα.

Κανών εις κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Νεκρώσας τόν άδην, αηττήτω δυνάμει σου, ο λογισθείς εν τοίς νεκροίς, μόνος ελεύθερος Χριστέ, ψυχάς ελευθέρωσον, τών ευσεβών τής εν αυτώ κατακρίσεως, ταίς τών αγίων μαρτύρων δεήσεσιν.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ο πάντων υπάρχων, ως Δεσπότης αντάξιος, τούς εξ Αδάμ τής σής σφαγής, λύτρον εδέξω καί τιμήν, διό σου δεόμεθα, τών οικτιρμών τούς μετασταντας ανάπαυσον, τήν τών πταισμάτων παρέχων συγχώρησιν.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Υπέστης Σωτήρ μου, τήν εν τάφω κατάθεσιν, καί τούς εν τάφοις κατοικείν, κατακριθέντας γηγενείς, νεκρούς εξανέστησας, νύν δέ ζωής τής αϊδίου, αξίωσον τούς μεταστάντας, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέσωσται τό γένος, τών ανθρώπων τώ τόκω σου, σύ γάρ εκύησας ημίν, τήν ενυπόστατον ζωήν, θανάτου καθαίρεσιν καί πρός ζωήν εργαζομένην επάνοδον, Θεογεννήτορ πανάμωμε Δέσποινα.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Ο φωτίσας τή ελλάμψει, τής σής παρουσίας Χριστέ, καί φαιδρύνας τώ Σταυρώ σου, τού κόσμου τά πέρατα, τάς καρδίας φώτισον φωτί, τής σής θεογνωσίας, τών ορθοδόξως υμνούντων σε.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τού Νόμου τή σκιά, ευσεβώς διαπρέψαντες, καί τό φέγγος τής ενθέου, μηνύσαντες χάριτος, τής σκιάς με ρύσασθε, θανατηφόρου αμαρτίας, Θεού Προφήται πανένδοξοι.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επορθρίσας πρός Θεόν, εκ νυκτός θεαυγέστατε, Ησαϊα, εφωτίσθης, καί φώς εχρημάτισας, διό ικετεύω σε, τήν σκοτισθείσάν μου καρδίαν, σαίς προσευχαίς φωταγώγησον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τεινόμενοι καί τό σώμα, ποιναίς συντριβόμενοι, πανεύφημοι αθλοφόροι, Θεόν εδοξάσατε, τοίς οικείοις μέλεσιν, όν ικετεύσατε τυχείν με, δόξης ενθέου μακάριοι.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Συλλαβείν με εν γαστρί, διανοίας τόν φόβον σου, καί κυήσαι σωτηρίας σου, πνεύμα αξίωσον, διά τών Μαρτύρων σου, τών ολικώς σε ποθησάντων, Λόγε Θεού υπεράγαθε.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μητέρα σε τού τά πάντα, βουλήσει ποιήσαντος, γινώσκοντες τώ ναώ σου, τώ θείω προστρέχομεν, εν αυτώ αιτούμενοι, τή μεσιτεία σου Παρθένε, λύσιν σφαλμάτων κομίσασθαι.

Κανών εις κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ιώμενος τόν ιόν τού θανάτου, τόν θάνατον κατεδέξω, καί θανάτου τό κέντρον ημαύρωσας, αλλ' αυτός ανάπαυσον, ούς προσελάβου ζωοδότα, ταίς τών Μαρτύρων δεήσεσιν.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Νεκρώσεως καί φθοράς, τούς ανθρώπους απήλλαξας, τά πνεύματα τών πιστώς, μεταστάντων κατάταξον, εν σκηναίς Αγίων σου, όθεν απέδρα πάσα λύπη, καί ευφροσύνη πεφύτευται.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Παράδεισον τώ σύν σοί, κρεμασθέντι ως ήνοιξας, νύν προσδέχου τάς ψυχάς, τών πρός σέ διά πίστεως, μεταστάντων Δέσποτα, διδούς αυτοίς εν Εκκλησία, τών πρωτοτόκων αυλίζεσθαι.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ρυομένη τούς εν σοί, τής ελπίδος τήν άγκυραν, κατέχοντας, πρός λιμένα τού θείου θελήματος, ευμενώς οδήγησον, τή μητρική σου παρρησία, ευλογημένη Πανάμωμε.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Εκύκλωσεν ημάς εσχάτη άβυσσος, ουκ έστιν ο ρυόμενος, ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής, σώσον τόν λαόν σου ο Θεός ημών, σύ γάρ ισχύς τών ασθενούντων καί επανόρθωσις.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πελάγει με τού βίου κινδυνεύοντα, καί κήτει προσριπτούμενον αμαρτίας, αναμάρτητε Χριστέ, ως τόν Ιωνάν εκ φθοράς εξάρπασον, καί πρός ζωής γαληνοτάτους, λιμένας ίθυνον.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Χορός προφητικός καθικετεύει σε, οι Νόμω διαλάμψαντες, τόν πρό Νόμου θεραπεύσαντες Χριστόν, σέ τόν εν αυτοίς αναπαυόμενον, αμαρτιών πάσι παράσχου, λύσιν ως εύσπλαγχνος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Κυκλούμενοι ποιναίς καί μαστιγώσεσι, Χριστόν ουκ εξηρνήσασθε, παμμακάριστοι, διό με τού εχθρού, ταίς επαγωγαίς περικυκλούμενον, ταίς πρός Θεόν υμών πρεσβείαις, απολυτρώσασθε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τών άθλων καλλοναίς ωραϊζόμενοι, τή πάντων ωραιότητι, πλησιάζετε οπλίται τού Χριστού, όθεν δυσωπώ τής διανοίας μου, τό ακαλλές καθωραϊσαι, θείαις δεήσεσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μαρία καθαρόν τού Λόγου σκήνωμα, παθών εναποκάθαρον, τήν καρδίαν μου καί σκεύος καθαρόν, Πνεύματος τού θείου αποτέλεσον, ίνα υμνώ καί μεγαλύνω, σέ τήν Πανύμνητον.

Κανών εις κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Ως εύπλαγχνος τοίς μεταστάσι δώρησαι, πταισμάτων τήν συγχώρησιν, τήν αιώνιον απόλαυσιν διδούς, ένθα καταλάμπει τού προσώπου σου, ο φωτισμός, καί καταυγάζει, τούς αθλοφόρους σου.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Τώ αίματι τώ εκ πλευράς σου ρεύσαντι, τόν κόσμον ηλευθέρωσας, τούς εν πίστει μεταστάντας ούν πρός σέ, ρύσαι τή δυνάμει τών παθημάτων σου, σύ γάρ τιμήν, τήν υπέρ πάντων, σεαυτόν δέδωκας.

Στίχ. Καί τό μνημόσυνον αυτών, εις τόν αιώνα δοξάσαντα.

Ο πλάσας με χερσίν αχράντοις πρότερον, καί πνεύμα χαρισάμενος, καί πρός γήν καταπεσόντα χαλεπώς, πάλιν αναπλάσας ωραιότερον, νύν τάς ψυχάς, τών μεταστάντων, αυτός ανάπαυσον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Νυμφώνά σου τόν φωτοφόρον Κύριε, σκηνώσαι καταξίωσον, τούς εν πίστει κοιμηθέντας τή εις σέ, τούτων παρορών τά αμαρτήματα, ως αγαθός, καί ελεήμων, καί πολυέλεος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Υμνούμέν σε, ευλογημένη Άχραντε, δι' ής ημίν ανέτειλε, τοίς εν σκότει τού θανάτου καί σκιά, τής δικαιοσύνης άδυτος Ήλιος, σύ γάρ ημίν τής σωτηρίας, πρόξενος γέγονας.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Σέ νοητήν, Θεοτόκε κάμινον, κατανοούμεν οι πιστοί, ως γάρ Παίδας έσωσε τρείς, ο υπερυψούμενος, όλον με τόν άνθρωπον, εν τή γαστρί σου ανέπλασεν, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τών Προφητών, δυσωπεί σε Κύριε, ο ιερώτατος χορός, ευλογίαις πνευματικαίς, πάντας επευλόγησον τούς δοξολογούντας σε, καί εν αινέσει κραυγάζοντας, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τού πυρός, φύσιν εκνικήσαντες, επουρανίω δροσισμώ, θείοι Παίδες εκ τού πυρός, τού διαιωνίζοντος, ρύσασθέ με ψάλλοντα, καί εν αινέσει κραυγάζοντα, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μαρτυρικαίς, νίκαις κλεϊζόμενοι, δόξης ετύχετε Θεού, αιωνίου δόξης ημάς, όθεν αξιώσατε, Μάρτυρες πανένδοξοι, τούς ευσεβώς αναμέλποντας, o αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τάς ορμάς, τών λεόντων παύσαντες, τή πρός τόν Κύριον ορμή, τόν ορμώντα νύν κατ εμού, δράκοντα πατάξατε Μάρτυρες, καί σώσατε ευσεβοφρόνως βοώντά με, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πρός τόν εκ σού, γεννηθέντα Κύριον, γενού μεσίτης Αγαθή, τής γεέννης καί τού πυρός, όπως με λυτρώσηται, καί καταξιώση με τής βασιλείας κραυγάζοντα, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Κανών εις κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Μαρμαρυγαίς, τής αχράντου δόξης σου, περιαυγάζεσθαι Χριστέ, τούς εκ ζάλης τής κοσμικής, πρός σέ εκδημήσαντας, πάντας καταξίωσον, μετά Μαρτύρων κραυγάζειν σοι, ο αινετός τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Νέος Αδάμ, αληθώς γενόμενος, ο τού Αδάμ δημιουργός, τήν κατάραν τήν τού Αδάμ, μόνος εξηφάνισας, όθεν σου δεόμεθα, τούς μεταστάντας ανάπαυσον, εν τή τρυφή τού Παραδείσου Χριστέ, ως μόνος εϋσπλαγχνος.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ο τήν ημών, φυσικήν ασθένειαν, μόνος γινώσκων ως Θεός, αγαθός τε καί συμπαθής, πάντας ούς μετέστησας, ένθα φώς τό άδυτον, επισκοπεί τού προσώπου σου, τάξον Χριστέ, ο τών Πατέρων, Θεός καί υπερένδοξος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Νόμου σκιαί, καί τά πρίν αινίγματα, τώ σώ παρήλθον τοκετώ Θεομήτορ, σύ γάρ ημίν τό τής θείας χάριτος, φέγγος εξανέτειλας, δι' ού τής πρίν εκλυτρούμεθα, αράς, Αγνή, ανυμούντες, Θεόν τόν υπερένδοξον.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Εν καμίνω Παίδες Ισραήλ, ως εν χωνευτηρίω, τώ κάλλει τής ευσεβείας, καθαρώτερον χρυσού, απέστιλβον ψάλλοντες. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Πειρασθέντες καί διά Χριστόν, αδίκως διωχθέντες Προφήται, εκ πειρασμών τε καί κολάσεων ημάς, λυτρώσασθε μέλποντας. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ως δοχεία θείων δωρεών, Προφήται θεηγόροι πρεσβεύσατε, καταγώγια ημάς γενέσθαι τού Πνεύματος, τούς βοώντας. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Δεσμευθέντες πάσαν τού εχθρού, ελύσατε κακίαν, διό με πεπεδημένον, αμαρτήμασι σοφοί, λυτρώσατε Μάρτυρες, μελωδούντα. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φωτοδότην τέξασα Θεόν, ολόφωτε Παρθένε, τά όμματα τής καρδίας μου, καταύγασον φωτί, Θεού επιγνώσεως, εις τό μέλπειν. Πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Κανών είς κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Παραστάτας Σώτερ δεξιούς, τή πίστει δικαιώσας, πρεσβείαις τών αθλοφόρων, ούς μετέστησας πιστούς, ανάδειξον μέλποντας, Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Ρύπον πάντα τών σών οικετών, τής σής φιλανθρωπίας, τή δρόσω τών κοιμηθέντων, αποπλύνας σέ υμνείν, αξίωσον ψάλλοντας. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ο θανάτου έχων καί ζωής, πάσαν τήν εξουσίαν, τούς πίστει κεκοιμημένους, σής ελλάμψεως τυχείν, ευδόκησον κράζοντας. Ευλογείτε πάντα τά έργα, τόν Κύριον υμνείτε, καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σωτηρίας πρόξενος ημίν, καί τής εις απεράντους αιώνας, διαμονής τε καί λαμπρότητος, Αγνή εγένου Πανάμωμε. Σέ υμνούμεν πάντα τά έργα, καί υπερυψούμεν εις πάντας τούς αιώνας.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Τύπον τής αγνής λοχείας σου, πυρπολουμένη βάτος έδειξεν άφλεκτος, καί νύν καθ' ημών, τών πειρασμών αγριαίνουσαν, κατασβέσαι αιτούμεν τήν κάμινον, ίνα σε Θεοτόκε, ακαταπαύστως μεγαλύνωμεν.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ίνα ιεροίς σκηνώμασι, προδηλωθή Χριστέ, σού η συγκατάβασις, σκεύη εκλεκτά τούς σούς Προφήτας ανέδειξας, δι' αυτών προδηλών τά εσόμενα, δι' ών σε δυσωπούμεν, τούς οικτιρμούς σου ημίν δώρησαι.

Στίχ. Άγιοι Προφήται τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώφθης τοίς Προφήταις Δέσποτα, καθώς εχώρουν βλέπειν σου τήν λαμπρότητα, τούτων προσευχαίς, χωρητικούς ημάς ποίησον, τών εν σοί καθαρών επιλάμψεων, παθών εξ αμαρτίας, αποκαθάρας τάς ψυχάς ημών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Σώμα παραδόντες μάστιξι, τά τών δαιμόνων στίφη κατεμαστίξατε, άπληγον τόν νούν, διατηρήσαντες Μάρτυρες, πληγωθείσαν διό τήν καρδίαν μου, τώ βέλει τής κακίας, ταίς προσευχαίς υμών ιάσασθε.

Στίχ. Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήλγει διωκτών κακόνοια, τάς εκ πληγών οδύνας υμίν προσφέρουσα, Μάρτυρες σεπτοί, τής ευσεβείας υπέρμαχοι, τής ψυχής μου διό θεραπεύσατε, τάς χαλεπάς οδύνας, καί τής καρδίας μου τά τραύματα.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φρίττει νοερά στρατεύματα, τό τού Πατρός ορώντα θείον απαύγασμα, σού εν ταίς χερσίν, ανερμηνεύτως κρατούμενον, καί τό σόν κεκτημένον ομοίωμα, ίνα βροτούς Θεώση, Παρθενομήτορ Παναμώμητε.

Κανών εις κοιμηθέντας

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Πρεσβείαις τών Μαρτύρων σου ανάπαυσον, Κύριε, τάς ψυχάς τών δούλων σου.

Φείσαι ως Θεός φιλάνθρωπος, καί ελεήμων τού ιδίου σου πλάσματος, καί ανάπαυσον, εν ταίς σκηναίς τών Αγίων σου, ένθα Μάρτυρες πάντες αγάλλονται, τούς πίστει μεταστάντας, εκ τών προσκαίρων Πολυέλεε.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Έχων τού ελέους άβυσσον, υπερνικώσαν τά τών δούλων σου πταίσματα, προσδεξάμενος, ούς εξελέξω ανάπαυσον, Αβραάμ εν τοίς κόλποις φιλάνθρωπε, καί μετά τού Λαζάρου, εν τώ φωτί σου κατασκήνωσον.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ρύστης καί Σωτήρ γενόμενος, τού τών ανθρώπων γένους διά σταυρώσεως, ούς νύν εξ ημών, ως ευεργέτης μετέστησας, απολαύσεως θείας αξίωσον, καί ζωής ακηράτου, καί ευφροσύνης καί λαμπρότητος.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώ τών υπέρ νούν θαυμάτων σου! σύ γάρ Παρθένε μόνη, υπέρ τόν ήλιον, πάσι δέδωκας, κατανοείν τό και νότατον, θαύμα Πάναγνε, τής σής γεννήσεως, τό τής ακαταλήπτου, διό σε πάντες μεγαλύνομεν.

Στιχηρά τών Αίνων, Μαρτυρικά

Ήχος α'

Στίχ. Αινείτε αυτόν επί ταίς δυναστείαις αυτού, αινείτε αυτόν κατά τό πλήθος τής μεγαλωσύνης αυτού.

Τούς αθλοφόρους τού Χριστού, δεύτε λαοί άπαντες τιμήσωμεν, ύμνοις καί ωδαίς πνευματικαίς, τούς φωστήρας τού κόσμου, καί κήρυκας τής πίστεως, τήν πηγήν τήν αέναον, εξ ής αναβλύζει τοίς πιστοίς τά ιάματα. Αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός ημών, τήν ειρήνην δώρησαι τώ κόσμω σου, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω καί κιθάρα.

Ούτοι οι Στρατιώται τού Βασιλέως τού μεγάλου, αντέστησαν τοίς δόγμασι τών τυράννων, γενναίως κατεφρόνησαν τών βασάνων, καί τήν πλάνην πάσαν πατήσαντες, αξίως στεφανωθέντες, αιτούνται παρά τού Σωτήρος ειρήνην, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω καί χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς καί οργάνω.

Υμάς πανεύφημοι Μάρτυρες, ου θλίψις, ου στενοχωρία, ου λιμός, ου διωγμός, ουδέ μάστιγες, ου θυμός θηρών, ου ξίφος, ουδέ πύρ απειλούν, χωρίσαι Θεού δεδύνηνται, πόθω δέ μάλλον τώ πρός αυτόν, ως εν αλλοτρίοις αγωνισάμενοι σώμασι, τήν φύσιν ελάθετε, θανάτου καταφρονήσαντες, όθεν καί επαξίως τών πόνων υμών, μισθόν εκομίσασθε, ουρανών βασιλείας κληρονόμοι γεγόνατε, απαύστως πρεσβεύσατε υπέρ τών ψυχών ημών.

Στίχ. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή αινεσάτω τόν Κύριον.

Αγαλλιάσθε Μάρτυρες εν Κυρίω, ότι τόν αγώνα τόν καλόν ηγωνίσασθε, αντέστητε βασιλεύσι, καί τυράννους ενικήσατε, πύρ καί ξίφος ουκ επτοήθητε, θηρών αγρίων κατεσθιόντων τά σώματα υμών, Χριστώ μετά Αγγέλων τήν υμνωδίαν αναπέμποντες, τούς απ' ουρανών στεφάνους εκομίσασθε, αιτήσασθε δωρηθήναι ειρήνην τώ κόσμω, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Νεκρώσιμον

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσελάβου, Κύριε.

Έργω Σωτήρ μου δεικνύς, ότι σύ εί η πάντων ανάστασις, λόγω Λόγε Λάζαρον εκ νεκρών εξανέστησας. Τότε μοχλοί συνετρίβησαν, πύλαι δέ άδου συνεταράχθησαν, τότε ύπνος ο τών ανθρώπων θάνατος απεδείκνυτο, αλλ' ο εις τό σώσαι τό πλάσμα σου, καί ουκ εις τό κρίναι παραγενόμενος, ούς εξελέξω ανάπαυσον, ως φιλάνθρωπος.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χαίρε Μαρία Θεοτόκε, ότι έτεκες τόν Βασιλέα, τόν Σωτήρα καί φωστήρα πάντων τών αιώνων.

Τά Απόστιχα τών Αίνων τού Θεοφάνους

Σούς, Χριστέ, δούλους γράψον έν ζώντων βίβλω. Πανεύφημοι Μάρτυρες υμάς.

Σού Σώτερ δεόμεθα τής σής, γλυκείας μεθέξεως, τούς μεταστάντας αξίωσον, καί κατασκήνωσον, ενσκηναίς Δικαίων, εν μοναίς Αγίων σου, καί εν επουρανίοις σκηνώμασι, τή ευσπλαγχνία σου, παρορών τά πλημμελήματα, καί παρέχων αυτοίς τήν συγχώρησιν.

Στίχ. Μακάριοι ούς εξελέξω καί προσλάβω Κύριε.

Ουδείς αναμάρτητος ουδείς, τών ανθρώπων γέγονεν, ειμή σύ μόνε Αθάνατε, διό τούς δούλους σου, ως Θεός οικτίρμων, εν φωτί κατάταξον, σύν ταίς χοροστασίαις Αγγέλων σου, τή ευσπλαγχνία σου, παρορών τά ανομήματα, καί παρέχων αυτοίς τήν συγχώρησιν.

Στίχ. Αί ψυχαί αυτών εν αγαθοίς αυλισθήσονται.

Υπέρ τά ορώμενα τά σά, Σώτερ επαγγέλματα! ά οφθαλμός ου τεθέαται, καί ούς ουκ ήκουσε, καί επί καρδίαν, ουκ ανέβη πώποτε, ανθρώπου, δυσωπούμέν σε Δέσποτα, τυχείν ευδόκησον, τούς πρός σέ μεταχωρήσαντας, καί παράσχου ζωήν τήν αιώνιον.

Στίχ. Καί τό μνημόσυνον αυτών, εις τόν αιώνα δοξάσαντα.

Σταυρώ σου γηθόμενοι Σωτήρ, θαρρούντες οι δούλοί σου, πρός σέ μετέστησαν Κύριε, όν νύν αντίλυτρον, τών αυτών πταισματων, ως δεσπότης δώρησαι, εφ ού σου τό ζωήρρυτον έχεας, αίμα καί τιμιον, καί τής δόξης ανεσπέρου σου, απολαύειν τούτους καταξίωσον.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Χριστόν εκδυσώπησον τόν σόν, τόκον Μητροπάρθενε, τήν τών πταισμάτων συγχώρησιν, δούναι τοίς δούλοις σου, τοίς σέ Θεοτόκον, ευσεβώς κηρύξασι, καί λόγω αληθεί δογματίσασι, καί τής λαμπρότητος, τών αγίων καί φαιδρότητος, αξιώσαι εν τή βασιλεία αυτού.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά βρώσεως εξήγαγε, τού Παραδείσου ο εχθρός τόν Αδάμ, διά Σταυρού δέ τόν Ληστήν, αντεισήγαγε Χριστός εν αυτώ. Μνήσθητί μου κράζοντα, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Αθλητών πληθύς αμέτρητος, Αρχιερέων καί σοφών γυναικών, καί Προφητών πανευκλεών, δυσωπεί σε Ιησού ο Θεός, δίδου πάσιν άφεσιν, τών πταισμάτων, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Οι τόν δρόμον διανύσαντες, τόν Ιερώτατον Χριστού Ασκηταί, σύν Ιεράρχαις ιεροίς, καί Προφήταις ηξιώθητε, πόλιν τήν ουράνιον, σύν Αγγέλοις, οικείν ευφραινόμενοι.

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Εν φωτί Χριστέ κατάταξον, τώ ανεσπέρω, ούς μετέστησας, τά παραπτώματα αυτών παραβλέψας, ως οικτίρμων Θεός, όπως σού δοξάζωμεν, Ευεργέτα, τό πλούσιον έλεος.

Δόξα...

Σύν Πατρί τώ προανάρχω σου, καί τώ αγίω Πνεύματι Χριστέ ο Θεός, πάντες δοξάζομεν τήν σήν, φιλανθρωπίαν ανακράζοντες. Μνήσθητι τών δούλων σου, εν τή ώρα τής κρίσεως Κύριε.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ως παλάτιον ευρύχωρον, καί θρόνον δόξης καί νεφέλην φωτός, υμνολογούμέν σε Αγνή, καί δεόμεθα, διάλυσον νέφη τά δεινότατα, καί τά πάθη, Κόρη, τών ψυχών ημών.