Στιχηρά Σταυρώσιμα Δεσποτικά

Ήχος α'

Τών ουρανίων ταγμάτων

Στίχ. α'. Εάν ανομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς υποστήσεται; ότι παρά σοί ο ιλασμός εστιν.

Ξύλω τό πρίν ο Προπάτωρ, θανάτου γεύεται, ξύλω δέ νύν τιμίω, πάς πιστός εκλυτρούται, θανάτου καταδίκης, πάσα πνοή, ανυμνούντες δοξάσωμεν, τόν σταυρωθέντα βουλήσει υπέρ ημών, καί φωτίσαντα τά πέρατα.

Στίχ. β'. Ένεκεν τού ονόματός σου υπέμεινά σε, Κύριε, υπέμεινεν η ψυχή μου εις τόν λόγον σου, ήλπισεν η ψυχή μου επί τόν Κύριον.

Πεπωρωμένος καρδίαν, καί λογισμοίς πονηροίς, απεγνωσμένος όλος, καί κατακεκριμένος, υπάρχων εκβοώ σοι. Λόγε Θεού, τά κρυφή μοι εγκλήματα, καί τάς ατάκτους κινήσεις τών λογισμών, καταπράϋνον ως εύσπλαγχνος.

Στίχ. γ'. Από φυλακής πρωϊας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωϊας ελπισάτω Ισραήλ επί τόν Κύριον.

Εν τώ Σταυρώ σου Οικτίρμον, Χριστέ καυχώμεθα, καί εν αυτώ τήν πλάνην, τού εχθρού εκπορθούντες, υμνούμέν σε απαύστως, ότι ημών, τό σωτήριον Εύσπλαγχνε, τής γής εν μέσω ειργάσω ως αγαθός, εκουσίως υψωθείς εν αυτώ.

Έτερα Στιχηρά τής Θεοτόκου, όμοια

Στίχ. δ'. Ότι παρά τώ Κυρίω τό έλεος, καί πολλή παρ' αυτώ, λύτρωσις, καί αυτός λυτρώσεται τόν Ισραήλ έκ πασών τών ανομιών αυτού.

Σέ σωτηρίαν μου πάντοτε, επιγράφομαι, εν σοί θαρρώ σωθήναι, παναγία Παρθένε, εκ πάσης ούν με βλάβης, φθοράς καί παθών, ανελπίστου κακίας τε, καί εξαιρέτως εκ γνώμης ανηλεούς, φιλαργύρου τε εξάρπασον.

Στίχ. ε'. Αινείτε τόν Κύριον πάντα τά έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί.

Επικαλούμαί σε πάλιν, Παρθένε Δέσποινα, κατά τού πάθους τούτου, τής φιλοχρηματίας, καί γάρ θηρός αγρίου αυτής τάς ορμάς, αληθώς πλέον δέδοικα, φιλαργυρία γάρ πράγμασι καί μικροίς, φειδομένοις τούτων κρίνεται.

Στίχ. ς'. Ότι εκραταιώθη τό έλεος αυτού εφ' ημάς, καί η αλήθεια τού Κυρίου μένει εις τόν αιώνα.

Ιλαρωτάτη προθέσει, καί διαθέσει χρηστή, πρός τούς πτωχούς καί ξένους, καί πενήτων τά πλήθη, οράν με καθ' εκάστην, ισχύν κραταιάν, Θεοτόκε χορήγησον, ακτημοσύνην ασπάσασθαι τώ Θεώ, οικειώσαι δυναμένηνμε.

Δόξα... Καί νύν...

Σταυροθεοτοκίον, όμοιον

Αναρτηθέντα ως είδεν, επί Σταυρού τόν Αμνόν, η άμωμος Παρθένος, θρηνωδούσα εβόα. Γλυκύτατον μου Τέκνον, τί τό καινόν, καί παράδοξον θέαμα; πώς ο κατέχων τά πάντα εν τή δρακί, ε πί ξύλου προσηλώθης σαρκί;

Απόστιχα Σταυρώσιμα

Σταυρός κατεπάγη εν κρανίω, καί ήνθησεν ημίν αθανασίαν, εκ πηγής αενάου, τής πλευράς τού Σωτήρος.

Στίχ. Α'. Πρός σέ ήρα τούς οφθαλμούς μου, τόν κατοικούντα εν τώ ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας τών κυρίων αυτών, ως οφθαλμοί παιδίσκης εις χείρας τής κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών πρός Κύριον τόν Θεόν ημών, έως ού οικτιρήσαι ημάς.

Άρρηκτον τείχος ημίν εστιν, ο τίμιος Σταυρός ο τού Σωτήρος, εν αυτώ γάρ πεποιθότες, σωζόμεθα πάντες.

Μαρτυρικόν

Στίχ. Β'. Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, ότι επί πολύ επλήσθημεν εξουδενώσεως, επί πλείον επλ ήσθη η ψυχή ημών, τό όνειδος τοίς ευθηνούσι, καί η εξουδένωσις τοίς υπερηφάνοις.

Τή πρεσβεία Κύριε, πάντων τών Αγίων, καί τής Θεοτόκου, τήν σήν ειρήνην δός ημίν, καί ελέησον ημάς, ως μόνος Οικτίρμων.

Δόξα... Καί νύν...

Σταυροθεοτοκίον Πανεύφημοι Μάρτυρες

Τήν γεύσιν τήν πάλαι τού Αδάμ, τήν πικράν εγλύκανας, χολήν καί όξος γευσάμενος, τέκνον γλυκύτατον, υψωθείς εν ξύλω, ως κριτός ο δίκαιος, διό με φαρμαχθείσαν τώ πάθει σου, γλύκανον Δέσποτα, αναστάς ως παντοδύναμος, η Παρθένος έλεγε δακρύουσα.

Μετά τήν α' Στιχολογίαν, Καθίσματα

Ήχος α'

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου, καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοίς Βασιλεύσι, κατά βαρβάρων δωρούμενος, καί τό σόν φυλάττων, διά τού Σταυρού σου πολίτευμα.

Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ανηρέθη η τυραννίς, επατήθη η δύναμις τού εχθρού, ούτε γάρ Άγγελος, ουκ άνθρωπος, αλλ' αυτός ο Κύριος, έσωσας ημάς, δόξα σοι.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Σταυρώ σου τούς εχθρούς, τροπωσάμενος Σώτερ, διάλυσον αυτών, τάς αιρέσεις ως κόνιν, τό κέρας δέ ανύψωσον, τής σεπτής Εκκλησίας σου, στήσον, Κύριε, τήν καθ' ημών τούτων ζάλην, καί ειρήνευσον, τών Ορθοδόξων τά πλήθη, ευχαίς τής Τεκούσης σε.

Μετά τήν β' Στιχολογίαν, Καθίσματα

Τού λίθου σφραγισθέντος

Τού Σταυρού σου τό ξύλον, προσκυνούμεν φιλάνθρωπε, ότι εν αυτώ προσηλώθης, η ζωή τών απάντων. Παράδεισον ηνέωξας Σωτήρ, τώ πίστει προσελθόντι σοι Ληστή, καί τρυφής κατηξιώθη, ομολογών σοι, Μνήσθητί μου Κύριε, δέξαι ώσπερ εκείνον καί ημάς, κραυγάζοντας. Ημάρτομεν πάντες, τή ευσπλαγχνία σου, μή υπερίδης ημάς.

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Τό όπλον τού Σταυρού, εν πολέμοις εδείχθη, ποτέ τώ ευσεβεί, Βασιλεί Κωνσταντίνω, αήττητον τρόπαιον, κατ εχθρών διά πίστεως. Τούτο τρέμουσιν αι εναντίαι δυνάμεις, τούτο γέγονε, καί τών πιστών σωτηρία, καί Παύλου τό καύχημα.

Δόξα... Καί νύν...

Σταυροθεοτοκίον, όμοιον

Ορώσά σε νεκρόν, καί γυμνόν επί ξύλου, τιτρώσκομαι δεινώς, καί δονούμαι τά σπλάγχνα, Υιέ μου υπεράγαθε, καί Θεέ παντοδύναμε, η πανάμωμος, εν στεναγμοίς ανεβόα, ήν υμνήσωμεν, ως τού Κυρίου Μητέρα, καί πίστει δοξάσωμεν.

Μετά τήν γ' Στιχολογίαν, Καθίσματα

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Σταυρώ προσηλωθείς, εκουσίως Οικτίρμον, εθέωσας ημών, τήν φθαρείσαν ουσίαν, καί τόν ανθρωπόλεθρον, εθανάτωσας δράκοντα, αλλά στηριξον, ορθοδοξία τόν κόσμον καί κατάβαλε, αιρετικών τάς επάρσεις, Σταυρώ τώ τιμίω σου.

Μαρτυρικόν

Αθλήσεως καύχημα, καί στεφανων αξίωμα, οι ένδοξοι Αθλοφόροι, περιβέβληνταί σε Κύριε, καρτερία γάρ αικισμών, τούς ανόμους ετροπώσαντο, καί δυνάμει θεϊκή, εξ ουρανού τήν νίκην εδέξαντο. Αυτών ταίς ικεσίαις, δώρησαι ημίν ο Θεός τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Η άσπιλος Αμνάς, τόν Αμνόν καί Ποιμένα, ορώσα εν Σταυρώ, ως αμνόν εσφαγμένον, τάς όψεις διεσπάραττε, καί θρηνούσα εφθέγγετο. Ώ τολμήματος, τών μιαιφόνων Εβραίων, καί τής θείας σου, μακροθυμίας, Υιέ μου, καί γάρ θέλων πέπονθας.

Ωδή α' Ήχος α' Ο Ειρμός

Τώ βοηθήσαντι Θεώ, εν Αιγύπτω τώ Μωσή, καί δι' αυτού τόν Φαραώ, πανστρατιά βυθίσαντι, επινίκιον ωδήν άσωμεν. Ότι δεδόξασται.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Παθείν ηνέσχου δι' ημάς, ο τή φύσει απαθής, καί σταυρωθείς μετά ληστών, τόν αρχέκακον εχθρόν, εθανάτωσας Λόγε καί έσωσας, τούς ανυμνούντάς σε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ανατολή ανατολών, χρηματίζων πρός δυσμάς, τής απωσμένης Ιησού, ήλθες φύσεως ημών, όν ο ήλιος βλέπων κρεμάμενον, τό φώς συνέστειλεν.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Θάνατον πρόξενον ζωής, αιωνίου Αθληταί, ανταλλαξάμενοι καλώς, βασιλείας ουρανών ηξιώθητε, όθεν δοξάζεσθε, καί μακαρίζεσθε.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τά παθήματα Χριστού, μιμησάμενοι καλώς, πάθη ιάσθε τών βροτών, χειρουργία μυστική, καί διώκετε λόγω τά πνεύματα, άγιοι Μάρτυρες.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ώσπερ αμνόν επί Σταυρού, καθορώσα η Αμνάς, αναρτηθέντα τόν Χριστόν, αλαλάζει καί βοά. Πού σου έδυ τό κάλλος μακρόθυμε, Υιέ προάναρχε;

Κανών τής Υπεραγίας Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν τώ πελάγει τών δεινών, καί τή ζάλη τών παθών, κλυδωνιζόμενος εγώ, τήν σήν άχραντε Σεμνή, επικαλούμαι γαλήνην, διάσωσόν με, λιμήν γάρ εί τών πιστών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Προκαθαρθείσα τήν ψυχήν, θείου Πνεύματος φωτί, όλον εδέξω εν γαστρί, τό απαύγασμα Πατρός, διό τον ζόφον μου λύσον τού πταίσματος, Παρθένε άχραντε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ τήν ουράνιον σκηνήν, καί αγίαν κιβωτόν, εν ή τόν οίκον εαυτού, ωκοδόμησε Χριστός, καί ιλαστήριον έδειξεν εις σωτηρίαν, ημών μεγαλύνομεν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύ εί τού γένους τών βροτών, ασφαλής καταφυγή, τείχος καί σκέπη καί λιμήν, καί προστάτις κραταιά, εν μοχθηροίς τού βίου πανύμνητε, Θεογεννήτρια.

Ωδή γ' Ο Ειρμός

Στερεωθήτω η καρδία μου, εις τό θέλημά σου Χριστέ ο Θεός, ο εφ' υδάτων ουρανόν, στερεώσας τόν δεύτερον, καί εδράσας εν τοίς ύδασι, τήν γήν Παντοδύναμε.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Επί Σταυρού παλάμας ήπλωσας, καί δακτύλους θείους ημάτωσας, έργον χειρών σου τόν Αδάμ, φονικής χειρός Δέσποτα, εκλυτρούμενος, ως μόνος αγαθός καί φιλάνθρωπος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Πλευράν ενύγης λόγχη Δέσποτα, ανορθών πλευράς τό ολίσθημα, ξύλω υψώθης τόν ποτέ, ναυαγήσαντα ξύλου καρπώ, πρός Παράδεισον εισάγων, σύν Ληστή τώ ευγνώμονι.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τής Εκκλησίας τά στηρίγματα, τά τής ευσεβείας προπύργια, τούς καθαιρέτας τού εχθρού, τού Κυρίου τούς Μάρτυρας, διανοία καθαρά, μελωδικώς ανυμνήσωμεν.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οίά περ θεία όντες κλήματα, νοητής αμπέλου οι Μάρτυρες, βότρυας ήνεγκαν σαφώς, καρτερίας προχέοντες οίνον, πάντων τάς καρδίας, τών πιστών κατευφραίνοντα.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευλογημένος τής κοιλίας σου, ο καρπός Παρθένε πανύμνητε, ο τούς φθαρέντας τώ καρπώ, διά ξύλου Σταυρού αυτού, αφθαρσίας καταστήσας, κοινωνούς θεία χάριτι.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Στερέωσον Κύριε, τήν Εκκλησίαν σου, ήν εκτήσω τή δυνάμει τού Σταυρού σου, εν ώ εχθρόν εθριάμβευσας, καί εφώτισας τήν Οικουμένην.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν τώ φωτί Δέσποινα, τώ τού Υιού σου, τό ζοφώδες τών εμών αγνοημάτων, μετά δακρύων σού δέομαι, διασκέδασον τή σή πρεσβεία.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως έχουσα Πανάχραντε, θαυμάτων άβυσσον, καί πηγήν ιαμάτων, ταίς πρεσβείαις σου απόσμηξον, πάντα ρύπον τής εμής ψυχής, τόν εξ αμαρτίας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν άρρητον τόκον σου, ευλογημένη προσκυνούμεν, εις πρεσβείαν σε καλούντες, δυσώπησον Αγνή πάσης ανάγκης λυτρωθήναι, τούς σέ ανυμνούντας.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ελπίδων σε πλήρωμα, καί θείαν σκέπην, προστασίαν, καί ημέραν σωτηρίας, κεκτήμεθα, Μήτηρ τού Λόγου, λάμψον ημίν φώς τής μετανοίας.

Ωδή δ' Ο Ειρμός

Εισακήκοα Κύριε τήν ακοήν σου, καί εφοβήθην, κατενόησα τά έργα σου, (ο Προφήτης έλεγε), καί εδόξασά σου τήν δύναμιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Νομοθέτης ών δίκαιος, μετά ανόμων κατελογίσθης, επί ξύλου αναρτώμενος, ευεργέτα Κύριε, πάντας δικαιώσαι βουλόμενος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Αι δυνάμεις εξέστησαν, αι τών Αγγέλων, επί Σταυρού σε, θεασάμεναι υψούμενον, καί τού σκότους Ήλιε, τάς αρχάς δυνάμει τροπούμενον.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ιαμάτων χαρίσματα, εκ τών τού Πνεύματος χαρισμάτων, απαντλήσαντες οι μάρτυρες, πάντων αναπαύουσι, πάθη ψυχοφθόρα εν χάριτι.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Νυσταγμόν απωσάμενοι, τής αμελείας οι αθλοφόροι, εγρηγόρσει θείας πίστεως, τών θηρών εκοίμισαν τάς ορμάς, καί χαίροντες ήθλησαν.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Οίμοι τέκνον! Πώς βλέψω σε, επί τού ξύλου ανηρτημένον, καί αδίκως θανατούμενον, τόν ζωήν παρέχοντα; Η Παρθένος κλαίουσα έλεγεν.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Κατενόησα Παντοδύναμε τήν σήν οικονομίαν, καί μετά φόβου εδόξασά σε Σωτήρ.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιλαστήριον ακαταίσχυντον, τήν πρεσβείαν σου πάντες, αγνή Παρθένε, οι πιστοί κεκτήμεθα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεόν Αγνή Λόγον εν μήτρα σου, αφράστως συλλαβούσα, Θεόν σωτήρα, τίκτεις τού γένους ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Απροσμάχητον τείχος έχοντες, τήν σήν σκέπην Παρθένε, τών αοράτων, εχθρών λυτρούμεθα.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πεπτωκότας αμαρτήμασι, διανάστησον Κόρη, ευλογημένη, ελπίς γάρ εί τών πιστών.

Ωδή ε' Ο Ειρμός

Τό φαεινόν ημίν εξανάτειλον, φώς τό αϊδιον, τοίς ορθρίζουσιν, επί τά κρίματα τών εντολών σου, Δέσποτα φιλάνθρωπε, Χριστέ ο Θεός ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Επί Σταυρού σαρκί ανυψούμενος, έθνη εκάλεσας, μή ειδότα σε, πρός σήν επίγνωσιν, Κριτά τών όλων, μόνε ευσυμπάθητε, Χριστέ ο Θεός ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σού πρός κριτήριον στάντος άδικον, δίκαιε Κύριε, δεδικαίωται ο πρίν κατάκριτος Αδάμ, καί κράζει. Δόξα τή Σταυρώσει σου, μακρόθυμε Κύριε.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ώσπερ Παράδεισος θεοφύτευτος, ώφθητε μάρτυρες, πάθη τίμια, ως άνθη εύοσμα προσκεκτημένοι, οίς ευωδιάζεται, πιστών ψυχή άπασα.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τά ευθαλέστατα καί κατάκαρπα, δένδρα τής πίστεως, τόν αθάνατον καρπόν ανθήσαντα, τά τής κακίας ρίζας ανασπάσαντα, υμνούμεν τούς μάρτυρας.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ράβδος η έντιμος η βλαστήσασα, κλάδον αμάραντον, ανυψούμενον αυτόν ως έβλεπεν επί τού ξύλου, Δέσποτα, εκραύγαζε, μή άτεκνον δείξης με.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Εκ νυκτός ορθρίζοντες υμνούμέν σε Χριστέ, τόν τώ Πατρί συν άναρχον, καί Σωτήρα τών ψυχών ημών, Τήν ειρήνην τώ κόσμω παράσχου φιλάνθρωπε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Κραταιάν σε αντίληψιν, Αειπάρθενε υπάρχουσαν, εν πειρασμοις καί θλίψεσι, καί δειναίς αμαρτίαις, εύροιμεν εύκαιρον βοήθειαν.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τά τών Αγγέλων στρατεύματα, ως τόν Κτίστην τών απάντων, υπερφυώς κυήσασαν, καί Παρθένον μείνασαν, Θεοτόκε ανυμνούσί σε αεί.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν τή πηγή τών ιαμάτων σου, καί τοίς ρείθροις τών θαυμάτων σου, τόν μολυσμόν απόπλυνον, τόν εκ τής αμαρτίας, προστριβέντα μοι πανάμωμε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν ιλασμόν τών ψυχών ημών, εν νηδύϊ συλλαβούσα Αγνή, σωτηρίαν τέτοκας, τοίς εν πίστει απλέτω, Θεοτόκον σε δοξάζουσιν.

Ωδή ς' Ο Ειρμός

Τόν Προφήτην διέσωσας, εκ τού κήτους φιλάνθρωπε, καμέ τού βυθού τών πταισμάτων, ανάγαγε δέομαι, τροπάρια.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ο τιμής πάσης ύπερθεν, ατιμίαν υπήνεγκας, Σταυρώ προσπαγείς τούς ανθρώπους, τιμήσαι βουλόμενος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Υπογράφεις μοι άφεσιν, τώ καλάμω τυπτόμενος, καταδουλωθέντι τώ πλάνω, Χριστέ ο Θεός ημών.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Διά πόνων αθλήσεως, πρός τήν άπονον άγιοι, μετέβητε λήξιν αρρήτου, χαράς αξιούμενοι.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Επυρώθητε άνθραξι, τής Χριστού αγαπήσεως, όθεν τώ πυρί ομιλούντες, εμείνατε άφλεκτοι.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μετά τόκον Πανάμωμε, ως πρό τόκου διέμεινας, Θεόν γάρ εκύησας ξύλω, τόν άνθρωπον σώσαντα.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Σύν τώ Ιωνά βοώμεν σοι Κύριε, μετά φωνής αινέσεως δεόμενοι, ανάγαγε εκ φθορός τήν ζωήν ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τών αλγεινών παθών μου τά συντρίμματα, εν τώ συνδέσμω Δέσποινα, τής πρεσβείας σου θεράπευσον, καί τήν ρώσίν μοι δώρησαι.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Όλος συλληφθείς πολλοίς ατοπήμασι, καί συληθείς τόν νούν, αμαρτίαις πολλαίς, τή σκέπη σου καταφεύγω, διάσωσόν με.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Πάντες αδιστάκτω πίστει σε Πάναγνε, εκδυσωπούμεν Παρθένε, τών επταισμένων ημίν δώρησαι λύσιν, ως Μήτηρ Θεού.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ως του νοητού Ηλίου πανάμωμε, αναδειχθείσα όχημα, φωταγώγησον, τούς εν νυκτί, αγνωσίας καθεύδοντας.

Ωδή ζ' Ο Ειρμός

Η κάμινος Σωτήρ εδροσίζετο, οι Παίδες δέ χορεύοντες έψαλλον. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταυρούμενος τήν κτίσιν εσάλευσας, νεκρούμενος τόν όφιν ενέκρωσας. Ευλογητός ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ποτίζεται χολή ο Μακρόθυμος, πηγάζων μοι γλυκασμόν σωτήριον, τή ενηδόνω βρώσει στερηθέντι, Παραδείσου τής τρυφής.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι Μάρτυρες ξεόμενοι όνυξι, νεκρώσεως τό πάθος απέθεντο, καταστολήν δέ θείαν, εκ Θεού εκομίσαντο.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τοίς πάθεσι τό πάθος τό άχραντον, μιμούμενοι καλλίνικοι Μάρτυρες, τούς αικισμούς ραδίως, τών εχθρών υπεμείνατε.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σταυρούμενον ορώσα τόν Κύριον, η άμεμπτος Θεοτόκος έλεγεν. Οίμοι! Υιέ πώς θνήσκεις, η ζωή καί ελπίς τών πιστών.,

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ο εν τή βάτω οφθείς, εν πυρί τώ Νομοθέτη, καί τόν τόκον τής αειπαρθένου εν αυτή προτυπώσας, ευλογητός εί Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Εν πειρασμοίς βοηθόν, εν κινδύνοις σωτηρίαν, σέ Δέσποινα επιστάμενοι, πιστώς εκβοώμεν. Ευλογημένος Πάναγνε, ο καρπός τής κοιλίας σου.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Τόν τής ζωής χορηγόν, ως τεκούσα Θεοτόκε, ανάστησον νεκρωθέντα με, δειναίς αμαρτίαις, Ευλογητός εί κράζοντα, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θεός εκ σού προελθών, ελυτρώσατο τήν φύσιν τής κατάρας, καί ιάσατο τάς πάντων οδύνας. Ευλογημένος Πάναγνε, ο καρπός τής κοιλίας σου.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χαίρε χαρά τών πιστών, καίλυτήριον λύπης. Χαίρε πάντων ιλαστήριον, τών πίστει βοώντων. Ευλογημένη άχραντε, Θεοτόκε πανύμνητε.

Ωδή η' Ο Ειρμός

Τόν τούς υμνολόγους εν καμίνω, διασώσαντα Παίδας, καί τήν βροντόφλογον μεταβαλόντα, κάμινον εις δρόσον, Χριστόν τόν Θεόν υμνείτε, εις πάντας τούς αιώνας.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ότε τώ Σταυρώ Σώτερ επάγης, εκλονείτο η κτίσις, ήλιος έπαυσε τάς ακτίνας, καί πέτραι εσχίζοντο, καί άδης Σώτερ εγυμνούτο, μή φέρων σου τό κράτος.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Υπέρ καταδίκων απωσμένων, καταδίκης ηνέσχου, υπέρ τού γύμνωσιν υποστάντος, γυμνός ξύλω κρέμασαι, Οικτίρμον, Μέγα σου τό κράτος, καί η φιλανθρωπία.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Οι τών Ασωμάτων συμπολίται, οι Χριστού στρατιώται, Σταυρόν ως θωρακα ενδυσάμενοι, πρός τόν αντίπαλον χωρούσι, καί τούτων ωραίοις, ποσί καταπατούσιν.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ίσταντο εν μέσω τού σταδίου, τοίς μοχλοίς οι γενναίοι μέλη συνθλώμενοι, καί τήν δόμησιν αναμοχλεύοντες τής πλάνης, καί τούς δαιμόνων βωμούς εδαφίζοντες.

Σταυροθεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Η τών ουρανών υψηλοτέρα, υψωθέντα εν ξύλω, καί καταράσσοντα τάς υψώσεις, εχθρού θεωρήσασα, τόν μόνον ύψιστον, ανύμνει Χριστόν μεγαλοφώνως.

Κανών τής Θεοτόκου

Ο Ειρμός

Ύπνον σοι προσφέρομεν τών ασωμάτων, ώσπερ οι Παίδες εν τή καμίνω, καί υμνούντες λέγομεν, ευλογείτε πάντα τά έργα Κύριου τόν Κύριον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ιλέωσαι τόν εύσπλαγχνον Θεόν καί Λόγον, Θεοκυήτορ υπέρ τών πίστει, ασιγήτως βοώντων. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Καθάρσιον έχοντες τήν σήν πρεσβείαν, οι εμπαγέντες βυθώ πταισμάτων, Θεοτόκε βοώμεν. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ πάντες καταφύγιον εν περιστάσει, καί συμμαχίαν καί προστασίαν, κεκτημένοι βοώμεν. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν Κύριον.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Αχλύς κυμάτων δεινών συνταράττει με, διό προστρέχω εν τώ λιμένι, τής σής πρεσβείας κραυγάζων. Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου τόν

Κύριον.

Ωδή θ' Ο Ειρμός

Σέ ήν περ είδε Μωϋσής, ακατάφλεκτον βάτον, καί κλίμακα έμψυχον, ήν ο Ιακώβ τεθέαται, καί πύλην ουράνιον, διής διήλθε Χριστός ο Θεός ημών, ύμνοις, Μήτερ αγνή, μεγαλύνομεν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Ώ! πώς λαός ο απειθής, παραδίδωσι Σταυρώ, τόν μόνον μακρόθυμον, εθελοντί πτωχεύσαντα, καί πάθος δεξάμενον, καί απαθείας πρόξενον γενόμενον, πάσι τοίς εξ Αδάμ ολισθήσασιν.

Στίχ. Δόξα τή αγία Σταυρώσει σου Κύριε.

Σταύρωσιν άτιμον Χριστέ, κατεδέξω εν σαρκί, τιμήσαι βουλόμενος, ατιμασθέντα πάθεσιν, αλόγοις τόν άνθρωπον, καί τό αρχαίον κάλλος απολέσαντα, δόξα τή υπέρ νούν ευσπλαγχνία σου.

Μαρτυρικά

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Ήλιε άδυτε Χριστέ, τούς ορθρίζοντας πρός σέ, καί σκότος κολάσεως, παραδραμόντας νεύσει σου, εις φέγγος ωδήγησας τής σής, αρρήτου δόξης καί λαμπρότητος, φώτισον ούν ημάς ταίς αυτών προσευχαίς.

Στίχ. Άγιοι τού Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Φάλαγξ μαρτύρων ιερών, μυριάδας νοητών, εχθρών ετροπώσαντο, καί μυριάσιν ήνωνται αγίων Δυνάμεων, καί τά μύρια πάθη τών ψυχών ημών, νεύσει παντουργική θεραπεύουσιν.

Θεοτοκίον

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Φέγγει Παρθένε τού εκ σού, ανατείλαντος σαρκί, τόν νούν μου καταύγασον, καί τήν καρδίαν φώτισον, τό σκότος διώκουσα τής αμαρτίας, καί τής ραθυμίας μου, άπασαν τήν αχλύν απελαύνουσα.

Κανών τής Θεοτόκου

Ειρμός ο αυτός

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Έχουσα πλήθος συμπαθές, καί πλουσίους οικτιρμούς, τά πάθη καί τραύματα, τού σώματος καί μώλωπας, καί τάς οδύνας θεράπευσον Δέσποινα, δούλου τού σού, όπως κατά χρέος δοξάζω σε.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σέ ως τόν Λόγον τού Πατρός, συλλαβούσαν εν γαστρί, καί τούτον κυήσασαν, υπέρ φύσιν πάναγνε, καί Παρθένον μεί νασαν, δοξολογώ ευχαρίστως, κράζων σοι. Χαίρε αμαρτωλών η βοήθεια.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Μόνη υπάρχεις απλανής, οδηγία τών πιστών, καί τρίβος σωτήριος, εις ευθείαν ημάς άγουσα, οδόν ουράνιον, τής Βασιλείας τού μόνου Θεού, Άχραντε, η ελπίς τών ψυχών ημών.

Στίχ. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Σύ τόν ουράνιον ημίν, εγεώργησας στάχυν, καί τρέφεις πανάμωμε, καί πρεσβεύεις πάντοτε, καί σώζεις εκ θλίψεως καί κινδύνων, καί παρέχεις άπασιν, ιλασμόν αμαρτιών τοίς υμνούσί σε.

Απόστιχα τών Αίνων, Σταυρώσιμα

Ήχος α'

Σέ τόν εν ξύλω προσπαγέντα, καί ζωήν ημίν παρεσχηκότα, ως Σωτήρα, καί Δεσπότην, υμνούμεν απαύστως.

Στίχ. α'. Ενεπλήσθημεν τό πρωϊ τού ελέους σου, Κύριε, καί ηγαλλιασάμεθα καί ηυφράνθημεν έν πάσαις ταίς ημέραις ημών. Ευφρανθείημεν, ανθών ημερών εταπείνωσας ημάς, ετών, ών είδομεν κακά, καί ίδε επί τούς δούλους σου καί επί τά έργα σου, καί οδήγησον τούς υιούς αυτών.

Διά τού Σταυρού σου Χριστέ, μία ποίμνη γέγονεν, Αγγέλων καί ανθρώπων, καί μία Εκκλησία, ουρανός καί η γή αγάλλεται, Κύριε δόξα σοι.

Μαρτυρικόν

Στίχ. β'. Καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ' ημάς, καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ' ημάς, καί τό έργον τών χειρών ημών κατεύθυνον.

Τούς Αθλοφόρους τού Χριστού, δεύτε λαοί άπαντες τιμήσωμεν, ύμνοις καί ωδαίς πνευματικαίς, τούς φωστήρας τού κόσμου, καί κήρυκας τής Πίστεως, τήν πηγήν τήν αέναον, εξ ής αναβλύζει τοίς πιστοίς τά ιάματα. Αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός ημών, τήν ειρήνην δώρησαι τώ κόσμω σου, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος.

Δόξα... Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Υψώθης Οικτίρμον εν Σταυρώ, ως αρνίον άκακον, εθελουσίως σφαττόμενος, τέκνον γλυκύτατον, (εν κλαυθμώ εβόα, η Αμνάς η άσπιλος, ορώσα επί ξύλου τόν Κύριον), εγώ δέ πίμπραμαι, τήν καρδίαν καί τιτρώσκομαι, αλλ' υμνώ σου τό άμετρον έλεος.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οι Μακαρισμοί

Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

Διά βρώσεως εξήγαγε, τού Παραδείσου ο εχθρός τόν Αδάμ, διά Σταυρού δέ τόν Ληστήν, αντεισήγαγε Χριστός εν αυτώ. Μνήσθητί μου κράζοντα, όταν έλθης εν τή Βασιλεία σου.

Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

Σταυρωθείς ο αναμάρτητος, τάς αμαρτίας πάντων ήρας Χριστέ, καί λογχευθείς σου τήν πλευράν, σωτηρίας κρουνούς έβλυσας, αίματος καί ύδατος αναπλάττων, τούς συντετριμμένους φθορά.

Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καί διώξωσι, καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθυμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

Επί ξύλου καθηλούμενος, εθελουσίως Ιησού ο Θεός, άπαν εξήλωσας Αδάμ, εμπαθές Οικτίρμον νόημα, τραύμασι τιμίοις δέ, τών δαιμόνων, πληθύν ετραυμάτισας.

Μαρτυρικόν

Χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς.

Οι τά Πάθη μιμησάμενοι, τού εκουσίως πεπονθότος σαρκι, Μάρτυρες ένδοξοι αεί, πάθη παύετε δυσίατα, νόσους τε διώκετε, τών ανθρώπων, ισχύϊ τού Πνεύματος.

Δόξα...

Ισοδύναμον ομότιμον, σέ τήν Τριάδα ονομάζομεν, Πατέρα άναρχον Θεόν, καί Υιόν καί Πνεύμα άγιον, μίαν τρισυπόστατον, θεαρχίαν, πιστώς μεγαλύνοντες.

Καί νύν... Σταυροθεοτοκίον

Τώ Σταυρώ σε καθηλούμενον, ως εθεάσατο Χριστέ ο Θεός, η σέ κυήσασα σαρκί, θρηνωδούσα απεφθέγγετο. Τί σοι ανταπέδωκεν, ώ Υιέ μου, δήμος ο αχάριστος;