ΕΙΣ ΤΟΝ Γ' ΗΧΟΝ
Τή Κυριακή
εσπέρας, καί τή
Δευτέρα πρωϊ.
Εις τό, Θεός
Κύριος, Ήχος γ'.
Τήν
ωραιότητα, τής
παρθενίας σου, καί
τό υπέρλαμπρον,
τό τής αγνείας
σου, ο Γαβριήλ καταπλαγείς,
εβόα σοι Θεοτόκε,
Ποίόν σοι εγκώμιον,
προσαγάγω
επάξιον; τί δέ
ονομάσω σε;
απορώ, καί
εξίσταμαι, διό ως
προσετάγην βοώ
σοι, Χαίρε η Κεχαριτωμένη.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Έκαστος
όπου σώζεται, εκεί
δικαίως καί
προστρέχει, καί
ποία άλλη τοιαύτη
καταφυγή, ως σύ Θεοτόκε,
σκέπουσα τάς
ψυχάς ημών.
Τή Δευτέρα εσπέρας,
καί τή Τρίτη
πρωϊ.
Εις τό, Θεός Κύριος,
Ήχος γ'.
Καταφυγή
καί δύναμις
ημών Θεοκτόκε, η
κραταιά βοήθεια
τού κόσμου, ταίς
πρεσβείαις σου
σκέπε τούς δούλους
σου, από πάσης
ανάγκης, μόνη
ευλογημένη.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Έκαστος
όπου σώζεται, εκεί
δικαίως καί
προστρέχει, καί
ποία άλλη
τοιαύτη
καταφυγή, ως σύ Θεοτόκε,
σκέπουσα τάς
ψυχάς ημών.
Τή Τρίτη
εσπέρας, καί τή
Τετάρτη πρωϊ,
Εις τό, Θεός
Κύριος, Ήχος γ'.
Ράβδον
δυνάμεως
κεκτημένοι, τόν
Σταυρόν τού
Υιού σου Θεοτόκε,
εν αυτώ
καταβάλλομεν, τών
εχθρών τά φρυάγματα,
οι πόθω σε
απαύστως μεγαλύνοντες.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Καταφυγή
καί δύναμις
ημών Θεοτόκε, η
κραταιά βοήθεια
τού κόσμου, ταίς
πρεσβείαις σου
σκέπε τούς
δούλους σου, από
πάσης ανάγκης, μόνη
Ευλογημένη.
Τή Τετάρτη
εσπέρας, καί τή
Πέμπτη πρωϊ.
Εις τό, Θεός
Κύριος, Ήχος γ'.
Προφήται
προεκήρυξαν, Απόστολοι
εδίδαξαν, Μάρτυρες
ωμολόγησαν, καί
ημείς επιστεύσαμεν,
Θεοτόκον σε
κυρίως
υπάρχουσαν, διό
καί
μεγαλύνομεν, τόν
τόκον σου τόν άφραστον.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Έκαστος
όπου σώζεται, εκεί
δικαίως καί
προστρέχει, καί
ποία άλλη
τοιαύτη
καταφυγή, ως σύ Θεοτόκε,
σκέπουσα τάς
ψυχάς ημών.
Τή Πέμπτη εσπέρας,
καί τή
Παρασκευή πρωϊ.
Εις τό, Θεός
Κύριος, Ήχος γ'.
Ράβδον
δυνάμεως
κεκτημένοι, τόν
Σταυρόν τού
Υιού σου Θεοτόκε,
εν αυτώ
καταβάλλομεν, τών
εχθρών τά
φρυάγματα, οι
πόθω σε
απαύστως μεγαλύνοντες.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Καταφυγή
καί δύναμις
ημών θεοτόκε, η
κραταιά βοήθεια
τού κόσμου, ταίς
πρεσβείαις σου
σκέπε τούς δούλους
σου, από πάσης
ανάγκης, μόνη
Ευλογημένη.
Τή Παρασκευή
εσπέρας, καί τώ Σαββάτω
πρωϊ.
Εις τό, Θεός Κύριος,
Ήχος γ'.
Σέ τήν
μεσιτεύσασαν
τήν σωτηρίαν, τού
γένους ημών, ανυμνούμεν
Θεοτόκε Παρθένε,
εν τή σαρκί γάρ
τή εκ σού προσληφθείση,
ο Υιός σου καί Θεός
ημών, τό διά
Σταυρού καταδεξάμενος
πάθος, ελυτρώσατο
ημάς, εκ φθοράς ως
Φιλάνθρωπος.
Εις τό τέλος
τού Όρθρου, Ήχος
γ'.
Προφήται
προεκήρυξαν, Απόστολοι
εδίδαξαν, Μάρτυρες
ωμολόγησαν, καί
ημείς
επιστεύσαμεν, Θεοτόκον
σε κυρίως
υπάρχουσαν, διό
καί μεγαλύνομεν,
τόν τόκον σου
τόν άφραστον.