ΤΗ ΚΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Η Γ' Εύρεσις τής Τιμίας κεφαλής τού Προδρόμου.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Μετά τόν Προοιμιακόν, στιχολογούμεν τήν α' στάσιν τού Μακάριος ανήρ. Εις δέ τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ' καί τού Προδρόμου γ'.

Στιχηρά τού Πρσδρόμου

Ήχος πλ. δ'

Ώ τού παραδόξου θαύματος

Μάκαρ, Ιωάννη Πρόδρομε, υπέρ ηλίου αυγάς, ανατείλασα ήστραψεν, εκ τής γής η Κάρα σου, Καί πιστούς κατελάμπρυνεν, ήν ώσπερ θείον, θησαυρόν έχοντες, πλουσίαν χάριν απαρυόμεθα, αγιαζόμενοι, καί ψυχάς καί σώματα, καί λογισμούς, καί πανηγυρίζοντες, σέ μακαρίζομεν.

Χάριν αέναον βρύουσα, η Ιερά Κεφαλή, σού μακάριε Πρόδρομε, ιερεί θεόφρονι, αγνοούντι μηνύεται, ός επισπεύσας, πίστει καί χάριτι, σαφώς ποιείται ταύτης τήν εύρεσιν, αγιαζόμενος, σύν λαώ θεόφρονι καί Βασιλεί, πίστιν τήν ορθόδοξον, θερμώς κρατύνοντι.

Τρίτην τελούμεν φανέρωσιν, σού τής σεπτής Κεφαλής, ήν τριάς εστεφάνωσεν, εκτμηθείσαν ένδοξε, διά ζήλον τόν ένθεον, καί τή ευρέσει, ταύτης αγάλλονται, Αγγέλων τάξεις, Μαρτύρων σύλλογος, θείοι Απόστολοι, καί Προφήται άπαντες, μεθ' ών ημών, πάντοτε μνημόνευε, Κυρίου Πρόδρομε.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Θησαυρός ενθέων δωρεών, η θεοφρούρητος Κάρα σου Πρόδρομε, εκ τών τής γής λαγόνων ανέτειλεν, ήν ημείς πιστώς αρυόμενοι, καί προσκυνούντες ένδοξε, πλουτούμεν διά σού, Χριστού Βαπτιστά, θαυμάτων τά παράδοξα, καί τών πταισμάτων τήν συγχώρησιν.

Καί νύν... Τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία παρθένε; τίς μή ανυμνήσει σου τόν αλόχευτον τόκον; ο γάρ αχρόνως εκ Πατρός εκλάμψας Υιός μονογενής, ο αυτός εκ σού τής Αγνής προήλθεν, αφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, καί φύσει γενόμενος άνθρωπος δι' ημάς, ουκ εις δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ' εν δυάδι φύσεων ασυγχύτως γνωριζόμενος, Αυτόν ικέτευε, σεμνή παμμακάριστε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Είσοδος. Προκείμενον τής ημέρας

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά Προσόμοια τού Προδρόμου.

Ήχος β'

Ότε, εκ τού ξύλου σε νεκρόν

Δεύτε, τήν τιμίαν Κεφαλήν, τήν αποτμηθείσαν τώ ξίφει, τού Βαπτιστού οι πιστοί, σήμερον τιμήσωμεν, εν τή ευρέσει αυτής, υπατώντες εν άσμασι, γεραίροντες πόθω, χάριτας προχέουσαν τών ιαμάτων ημίν, ήνπερ, ο ληρώδης Ηρώδης, πάλαι προαπέτεμεν οίστρω, τή Ηρωδιάδι συμπλεκόμενος.

Στίχ. Εκεί εξανατελώ κέρας τώ Δαυϊδ.

Ώσπερ, εκ μετάλλων ο χρυσός, ούτως εκ τής γής τού Προδρόμου, η Κεφαλή δαδουχεί, σκεύει διαλάμπουσα, καί φθεγγομένη τρανώς, τού Ηρώδου ελέγχουσα, μοιχείαν καί φόνον, αίγλη δέ φωτίζουσα τάς διανοίας ημών, ήν περ, ασπαζόμενοι πίστει, σήμερον τιμήσωμεν ύμνοις ως υπέρ ημών Θεώ πρεσβεύουσαν.

Στίχ. Ητοίμασα λύχνον τώ Χριστώ μου.

Πάλαι, ώσπερ θείος θησαυρός, σκεύει κεκρυμμένη η Κάρα, τού Βαπτιστού εν τή γή, σήμερον τοίς πέρασιν αποκαλύπτεται, ώσπερ πλούτον προχέουσα, πηγάς ιαμάτων, νόσους θεραπεύουσα, ψυχάς φωτίζουσα, όθεν θυμηδίας απάσης, χάριν απολαυοντες, πάντες τού Χριστού τόν Πρόδρομον υμνήσωμεν.

Δόξα... Ήχος β'

Η τών θείων εννοιών πανσεβάσμιος θήκη, καί τής αρρήτου ουσίας, τρανώς η προσβλέψασα, τό μυστήριον Κάρα σου, ως εκ λαγόνων μητρικών, εκ τών τής γής ταμείων σήμερον ανατέταλκεν, Ιωάννη πανεύφημε, καί ευωδίασε πάσαν τήν υφήλιον, αγιασμού προχέουσα μύρον, καί νοητώς κηρύττουσα μετανοίας οδόν, καί τώ Σωτήρι τών όλων πρεσβεύουσα, υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ήχος πλ. β'

Αδιόδευτε πύλη, μυστικώς εσφραγισμένη, ευλογημένη Θεοτόκε, δέξαι τάς δεήσεις ημών, καί προσάγαγε τώ σώ Υιώ καί Θεώ, ίνα σώ, ση διά σού τάς ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον Ήχος δ'

Ταχύ προκατάλαβε

Ως θείον θησαύρισμα, εγκεκρυμμένον τή γή, Χριστός απεκάλυψε, τήν Κεφαλήν σου ημίν, Προφήτα καί Πρόδρομε, πάντες ούν συνελθόντες, εν τή ταύτη ευρέσει, άσμασι θεηγόροις, τον Σωτήρα υμνούμεν, τόν σώζοντα ημάς εκ φθοράς ταίς ικεσίαις σου.

Καί τής Εορτής

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολ.

Κάθισμα Ήχος δ'

Ταχύ προκατάλαβε

Εκ γής ανατείλασα, η τού Προδρόμου Κεφαλή, ακτίνας αφίησι, τής αφθαρσίας πιστοίς τών ιάσεων, άνωθεν συναθροίζει, τήν πληθύν τών Αγγέλων, κάτωθεν συγκαλείται, τών ανθρώπων τό γένος ομόφωνον αναπέμψαι, δόξαν Χριστώ τώ Θεώ. (Δίς)

Καί τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ήχος δ' Ταχύ προκατάλαβε

Εκαίνισας Άχραντε, τώ θείω Τόκω σου, φθαρείσαν τοίς πάθεσι, τών γηγενών τήν θνητήν, ουσίαν καί ήγειρας, πάντας εκ τού θανάτου, πρός ζωήν αφθαρσίας, όθεν σε κατά χρέος, μακαρίζομεν πάντες, Παρθένε δεδοξασμένη, ως προεφήτευσας.

Η Σταυροθεοτοκίον

Παρθένε πανάμωμε, Μήτερ Χριστού τού Θεού, ρομφαία διήλθέ σου, τήν παναγίαν ψυχήν, ηνίκα σταυρούμενον, έβλεψας εκουσίως, τόν Υιόν καί Θεόν σου, όν περ ευλογημένη δυσωπούσα μή παύση, συγχώρησιν πταισμάτων ημίν δωρήσασθαι.

Μετά τήν β' Στιχολ.

Κάθισμα Ήχος ο αυτός

Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ

Αναδοθείσα ως χρυσός εκ μετάλλων, η ιερά σου Κεφαλή παραδόξως, εκ τών αδύτων γής επλούτισε, Χριστού Βαπτιστά, πάντας τούς προστρέχοντας, εν τή ταύτης ευρέσει, ύμνοις μεγαλύνοντας, τόν Σωτήρα καί Κτίστην, τόν νέμοντα ημίν διά σού τό μέγα έλεος. ( Δίς)

Καί τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Δόξα... Καί νύν... Ήχος δ'

Ου σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι ειμή γάρ σύ προϊστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού, σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Μετά τόν Πολυέλεον

Κάθισμα Ήχος ο αυτός

Eπεφάνης σήμερον

Ο Ηρώδης Πρόδρομε, παρανομήσας, γυναικί παρέσχετο, τήν κεφαλήν σου τήν σεπτήν, ής τή ευρέσει βοώμέν σοι, Αίτησαι πάσι, δωρήσασθαι έλεος. (Δίς)

Καί τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκον

Ήχος δ' Επεφάνης σήμερον

Προστασία άμαχε τών θλιβομένων, καί θερμή αντίληψις, τών πεποιθότων επί σε, εκ τών κινδύνων με λύτρωσαι, σύ γάρ υπάρχεις η πάντων βοήθεια.

Οι Αναβαθμοί, τό α' Αντίφωνον τού δ' Ήχου.

Οι Αναβαθμοί Αντίφωνον Α'

· Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, καί σώσον Σωτήρ μου.

· Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από τού Κυρίου, ως χόρτος γάρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι.

Δόξα... Καί νύν...

Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται, καί καθάρσει υψούται λαμπρύνεται, τή τριαδική Μονάδι ιεροκρυφίως.

Προκείμενον

Εκεί εξανατελώ κέρας τώ Δαυϊδ.

Στίχ. Μνήσθητι Κύριε τού Δαυϊδ.

Ευαγγέλιον κατά Λουκάν

Τώ καιρώ εκείνω, εξήλθεν ο λόγος ούτος εν δλn τή' Iουδαίαπερί τού Ιησού...

Δόξα... Ταίς τού σού Προδρόμου...

Καί νύν... Ταίς τής Θεοτόκου...

Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός...

Ήχος β'

Η τών θείων εννοιών πανσεβάσμιος θήκη, καί τής αρρήτου ουσίας, τρανώς η προσβλέψασα, τό μυστήριον Κάρα σου, ως εκ λαγόνων μητρικών, εκ τών τής γής ταμείων σήμερον ανατέταλκεν, Ιωάννη πανεύφημε, καί ευωδίασε πάσαν τήν υφήλιον, αγιασμού προχέουσα μύρον, καί νοητώς κηρύττουσα μετανοίας οδόν, καί τώ Σωτήρι τών όλων πρεσβεύουσα, υπέρ τών ψυχών ημών.

Οι Κανόνες τής Εορτής, καί τού Προδρόμου.

Ποίημα Ταρασίου

Ωδή α' Ήχος πλ. δ'

Αρματηλάτην Φαραώ

Φωνήν τού Λόγου γεγονώς διάλυσον, τήν αφωνίαν μου, ως τού Πατρός πάλαι, εν αγαλλιάσεως φωνή ανευφημήσαί σε, τή παρούση ευρέσει, τής Κεφαλής σου μακάριε, Πρόδρομε ουράνιε άνθρωπε.

Τήν κεφαλήν χειροθετήσας Πρόδρομε, τής Εκκλησίας Χριστόν, σού τήν σεπτήν Κάραν, τήν κατανοήσασαν Τριάδος τήν φανέρωσιν, φανεροίς τούτο τρίτον, περιφανώς αγιάζουσαν, τά τών ορθοδόξων συστήματα.

Ουκ ενεγκών επί πολύ συγκρύπτεσθαι, Κυρίου Πρόδρομε, οικονομείς πάλιν, φανερούσθαι σήμερον, ου στάμνω συγκλειόμενος, αργυρέω δέ σκεύει εν Ιερώ τόπω κείμενος, καί Ιερουργώ μηνυόμενος.

Θεοτοκίον

Στειρωτικής από γαστρός εβλάστησας, ετοιμαζόμενος, τώ Ποιητή Λόγω, τάς οδούς Πανεύφημε, εκ Κόρης ανατείλαντι, παναγίας αφράστως, ήν Θεοτόκον γινώσκουσαι, πάσαι γενεαί μακαρίζουσιν.

Ωδή γ'

Ουρανίας αψίδος

Πορνικών ορχημάτων, ή Ιερά Κάρα σου, έπαθλον γυναίω δοθείσα, χερσίν εφέρετο, νυνί δέ σώφρονος, ιερουργού ταίς παλάμαις, ιερώς πρός άγιον ναόν κομίζεται.

Ευσεβώς υπαντά σοι, τό τών πιστών άθροισμα, σύν Ιερουργώ Βασιλεί τε, ένδοξε Πρόδρομε, άδον χαρμόσυνα, καί προηγείταί σου πόθω, καθαγιαζόμενον τή παρουσία σου.

Ιερών εξ αδύτων, ως φωταυγής ήλιος, η ιερωτάτη σου Κάρα, εξανατείλασα, πάσαν εφώτισε, τήν οικουμένην Προφήτα, τού Χριστού καί Πρόδρομε, θείαις λαμπρότησι.

Θεοτοκίον

Στειρευούσης νηδύος, φωτοφανές έλαμψας, άστρον τού Ηλίου τής δόξης, προπορευόμενον, τού ανατείλαντος, Παρθενικής εκ νεφέλης, Βαπτιστά καί λύσαντος, νύκτα πολύθεον.

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Επεφάνη σήμερον, η τού Προδρόμου, Κεφαλή εκ κόλπων γής, αναδοθείσα τοίς πιστοίς, εκ τών μετάλλων καθά χρυσός, καί ικετεύει Χριστόν, τού σωθήναι ημάς.

Καί τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκον

Ήχος δ' Επεφάνης σήμερον

Προστασία άμαχε τών θλιβομένων, καί θερμή αντίληψις, τών πεποιθότων επί σε, εκ τών κινδύνων με λύτρωσαι, σύ γάρ υπάρχεις η πάντων βοήθεια.

Ωδή δ'

Εισακήκοα Κύριε

Προφητών ως υπέρτερος, τόν προφητευθέντα ιδείν ηξίωσαι, Ηλιού προπορευόμενος, εν δυνάμει τούτου μάκαρ Πρόδρομε.

Τήν αοίδιμον Κάραν σου, μύρα ιαμάτων αναπηγάζουσαν, τρίτον ήδη εφανέρωσας, τά δυσώδη πάθη απελαύνουσαν.

Συνελθόντες αρύσασθε, άπαντες ιάματα μή κενούμενα, εκ πηγής αναδιδόμενα, τής τιμίας Κάρας τού Προδρόμου Χριστού.

Θεοτοκίον

Ταπεινώσασα σώσόν με, τόν υψηλοφρόνως πολιτευόμενον, η τεκούσα τόν υψώσαντα, τήν ταπεινωθείσαν φύσιν Πάναγνε.

Ωδή ε'

Ίνα τί με απώσω

Ως μεσίτης τής νέας, καί τής παλαιάς γεγονώς Ιερώτατε, Διαθήκης θείας, τήν ημών παλαιότητα καίνισον, καινισμόν τελούντων, τής νεωστί αναφανείσης, Κεφαλής σου μακάριε Πρόδρομε.

Εκ Κομάνων κομώσαν, χάριν ιαμάτων τήν Κάραν σου Πρόδρομε, πρός τήν Βασιλίδα, εισοικίζεις τών πόλεων σήμερον, ής τή επανόδω, επικροτεί πιστών τά πλήθη, φωτισμού ακηράτου πληρούμενα.

Βασιλεύς αλουργίδος, πλέον τή εισόδω τής Κάρας σου γάννυται, ιερεύς δέ θείος, θεοφόρου επώνυμος Πρόδρομε, ταίς παλάμαις ταύτην, περικρατών συνευλογείται, ευλογών τούς πιστούς τελεώτατα.

Θεοτοκίον

Τόν Δεσπότην τεκούσα, ώφθης υπερτέρα τών άνω Δυνάμεων, και βροτών τήν φύσιν, εθεούργησας Κόρη πανάμωμε, Θεοτόκον όθεν παναληθή ψυχή καί γλώσση, οι πιστοί σε Παρθένε δοξάζομεν.

Ωδή ς'

Ιλάσθητί μοι Σωτήρ

Αλήθεια εκ τής γής, η κεφαλή ανατείλασα, τού Βαπτιστού σου Χριστέ, τό ψεύδος απήλασεν, αιρέσεων έλυσε, τόν πικρόν χειμώνα, καί τόν κόσμον κατεφώτισεν.

Αντλήσατε φωτισμόν, καί χάριν Θεού καί έλεος, καί κεφαλήν καί ψυχήν, πιστώς αγιάσθητε, Κεφαλή προσψαύοντες, τού τής θείας Κάρας, αψαμένου εν τοίς ύδασι.

Τάς κεφαλάς τών εχθρών, υπό τούς πόδας συντρίβεσθαι, τού Βασιλέως ημών, ικέτευε Πρόδρομε, πόθω τήν τιμίαν σου κεφαλήν τιμώντος, τήν Ηρώδην στηλιτεύσασαν.

Θεοτοκίον

Τοίς εν τώ Άδη τό φώς, εκήρυξας ελευσόμενον, αιμάτων παρθενικών, σάρκα περικείμενον, γενόμενον άνθρωπον, επ' ευεργεσία τών ανθρώπων μάκαρ Πρόδρομε.

Κοντάκιον Ήχος πλ. β'

Τήν υπέρ ημών

Ο φωτοφανής καί θείος εν κόσμω στύλος, ο τού νοητού Ηλίου Πρόδρομος λύχνος, Κεφαλήν τήν φωσφόρον καί θείαν αυτού, αναδείξας εν τοίς πέρασιν, αγιάζει τούς Πιστώς αυτήν, προσκυνούντας καί κραυγάζοντας, Χριστού σοφέ Βαπτιστά, σώσον πάντας ημάς.

Ο Οίκος

Από γής, καθώς πηγή τού Παραδείσου, Κεφαλή θεοφιλής η τού Προδρόμου, ρείθρα βλύζει χάριτος, καί θαυμάτων τά νάματα νέμει πάσι τοίς χρήζουσι, Προσέλθωμεν ούν πάντες, καί αντλήσωμεν προθύμως εκ ταύτης τών ιαμάτων τούς θείους κρουνούς, αρδεύει γάρ ψυχάς εν δωρεαίς αενάοις, καί κατακλύζει σωμάτων πόνους, καί πάσαν νόσον ευθέτως αίρει, Ταύτην ούν πόθω μέλψωμεν, καί πίστει ασπασώμεθα, σεμνώς περιπτυσσόμενοι, καί άσμασιν ως στέμμασι στέψωμεν ταύτην Πιστοί, Προκαθάρωμεν ημών κηλίδας νοητάς, καί ενθέοις αρεταίς κοσμήσωμεν ψυχάς, καί βοήσωμεν στερρώς, Χριστού σοφέ Βαπτιστά, σώσον πάντας ημάς.

Συναξάριον

Τή ΚΕ' τού αυτού μηνός, Μνήμη τής τρίτης Ευρέσεως τής τιμίας Κεφαλής τού Αγίου καί ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου.

Στίχοι

· Φωνή βοώντος γής μυχώ κεκρυμμένη,

· Τής γής ραγείσης, πάσιν ήχησε ξένως.

· Εικάδι δέ Προδρόμοιο Κάρην εύρον κατά πέμπτην.

Τή αυτή ημέρα ο άγιος μάρτυς Κελεστίνος, σιδήρω τάς πτέρνας τρυπηθείς, τελειούται.

Ο όσιος Aλβιανός εν ειρήνη τελειούται.

Ταίς τού σού Προδρόμου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδή ζ'

Οι εκ τής Ιουδαίας

Τού Ηλίου τής δόξης, φαεινότατος λύχνος, γέγονας Πρόδρομε, τό νέφος εκδιώκων, τής πλάνης καί φωτίζων, τούς εν πίστει κραυγάζοντας, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Εορτήν ετησίαν, η σεπτή Εκκλησία, καί ταύτην Πρόδρομε, λαμπρώς επιτελεί σοι, τήν Κάραν σου τιμώσα, καί συνήθως κραυγάζουσα, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Προμηνύσας τού Λόγου, τήν φρικτήν παρουσίαν, θείοις σκιρτήμασι, μηνύεις σου τής Κάρας, τήν εύρεσιν Προφήτα, αψευδούς διά στόματος, τώ σέ ποθούντι θερμώς, ιερουργώ Ποιμένι.

Θεοτοκίον

Παρθενία καί τόκος, υπέρ φύσιν καί λόγον, εν σοί συνέδραμον, Θεόν γάρ σαρκωθέντα, εκύησας αφράστως, Θεοτόκε, ώ ψάλλομεν, ο τών Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η'

Επταπλασίως κάμινον

Ο Βαπτιστής καί Πρόδρομος, ο επίγειος Άγγελος, τής παρανομίας, ακριβής κατήγορος, Τριάδος φανέρωσιν, εν lορδάνη πρίν κατιδών, τρίτον φανεροί, τήν Κεφαλήν αυτού πάσι, τοίς πόθω μελωδούσιν, Ιερείς ευλογείτε, λαός όπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Προσυπαντά προθύμως σοι, Βασιλεύς ο πραότατος, άμα φιλοχριστώ τώ λαώ Πανεύφημε, ποιμένων δέ πρόκριτος, προσεφαπλοί τάς χείράς σοι, καί τώ εαυτού ενστερνισάμενος στήθει, σκιρτά εν ευφροσύνη, καί βοά ευχαρίστως, Λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Υπέρ χρυσόν η Κάρα σου, διαλάμπουσα Πρόδρομε, τεθησαυρισμένη, αργυρέοις σκεύεσιν, ως όλβος πολύτιμος, τή βασιλίδι δέδοται, ταύτην δωρεαίς, καταπλουτίζουσα θείαις, προθύμως μελωδούσαν, Ιερείς ευλογείτε, λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Εν τή γαστρί φερόμενον, τόν τά σύμπαντα, μάκαρ Ιωάννη, χαίρων προσεκύνησας, νηδύϊ κρυπτόμενος, στειρωτική πανεύφημε όνπερ γεννηθέντα, εξ Αγίας Παρθένου, αμνόν Θεού κηρύττων, ευσεβώς ανεβόας, Λαός υπερυψούτε, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Έφριξε πάσα ακοή

Τής στείρας όσιος βλαστός, γεννητών εκ γυναικών ο υπέρτερος, τού Βασιλέως Χριστού, ο στρατιώτης ο μέγας Πρόδρομος, ο προκηρύξας τόν Αμνόν, τού κόσμου τά πταίσματα, τόν αφαιρούμενoν, ευφημείσθω Ιεροίς μελωδήμασι.

Κρατήρα πλήσας δαψιλώς, συγκαλείς μεθυψηλού τού κηρύγματος, τήν Εκκλησίαν Χριστού, τή ανευρέσει σής Κάρας Πρόδρομε, Δεύτε εμπλήσθητε βοών, τερπνών ών ητοίμασα, καί μεγαλύνατε, τόν τό είναι τοίς βροτοίς παρεχόμενον.

Άναξ σε, Άγγελε Θεού, αγγελώνυμος εις τούτου βασίλεια, χαίρων εισδέχεται, καθυπουργούντος πρός τούτο κάλλιστα, τού ποιμενάρχου ευσεβώς, καί κλήσει καί χάριτι, σεμνυνομένου σαφώς, θεοφόρου Ιερού καί θεόφρονος.

Θεοτοκίον

Φείσαί μου Σώτερ ο τεχθείς, καί φυλάξας τήν τεκούσάν σε άφθορον, μετά τήν κύησιν, όταν καθίσης κρίναι τά έργα μου, τάς ανομίας παρορών, καί τάς αμαρτίας μου, ο ευσυμπάθητος, ελεήμον αγαθέ καί φιλάνθρωπε.

Εξαποστειλάριον

Τοίς μαθηταίς συνέλθωμεν

Εν τή ευρέσει Πρόδρομε, τής τιμίας σου Κάρας, βασιλεύς ο φιλόχριστος, πλέον γάννυται ήπερ, τή εαυτού πορφυρίδι, όν αμείβου ταίς νίκαις, εξ ύψους δυναμoύμενον, καί ημάς φρούρει σκέπε, σού ταίς ευχαίς, Βαπτιστά πανεύφημε Ιωάννη, φαιδρώς πανηγυρίζοντας, καί τιμώντάς σε πόθω.

Καί τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Θεοτοκίον

Τοίς Μαθηταίς συνέλθωμεν

Όρος Θεού πανάγιον, καί λυχνίαν καί στάμνον, καί κιβωτόν καί τράπεζαν, ράβδον τε καί πυρείον, καί θείον θρόνον καί πύλην, καί ναόν καί παστάδα, υμνήσωμεν θεόφρονες, τήν αγνήν καί Παρθένον, εξ ής Θεός, σαρκωθείς ατρέπτως καί υπέρ φύσιν, εθέωσε το πρόσλημμα, απορρήτω ενώσει.

Εις τούς Αίνους, ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τού Προδρόμου γ' δευτερούντες τό α'.

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών

Χαίροις η ιερά Κεφαλή, καί φωτοφόρος καί Αγγέλοις αιδέσιμος, η ξίφει τμηθείσα πάλαι, καί τμητικοίς ελεγμοίς, ασελγείας αίσχος διακόψασα, πηγή η τοίς θαύμασι, τούς πιστούς καταρδεύουσα, η τού Σωτήρος, τήν σωτήριον έλευσιν, καταγγείλασα, καί τήν πτήσιν τού Πνεύματος, πάλαι κατανοήσασα, πρός τούτον σκηνώσαντος, τής παλαιάς τε καί νέας, η μεσιτεύσασα χάριτος, Χριστόν εκδυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι τό μέγα έλεος. (Δίς)

Σκεύει τού Βαπτιστού αργυρώ εγκεκρυμμένη Κεφαλή πεφανέρωται, λαγόνων αναδοθείσα, εκ τών τής γής εμφανώς, καί θαυμάτων ρείθρα αναβλύζουσα, καί γάρ εν τοίς ύδασι, κεφαλήν εναπέλουσε, τού υπερώα, νύν στεγαζοντος ύδασι, καί ομβρίζοντος, τοίς βροτοίς θείαν άφεσιν. Ταύτην ούν μακαρίσωμεν, τήν όντως αοίδιμον, καί εν τή ταύτης ευρέσει, περιχαρώς εορτάσωμεν, Χριστόν δυσωπούσης, τού δωρήσασθαι τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Κάρα η τόν αμνόν τού Θεού, ανακηρύξασα σαρκί φανερούμενον, καί πάσι τής μετανοίας, τάς σωτηρίους οδούς, θείαις υποθήκαις βεβαιώσασα, η πρίν τού Ηρώδου, παρανομίαν ελέγξασα, καί διά τούτο, εκτμηθείσα τού σώματος, καί τήν χρόνιον, υποστάσα κατάκρυψιν, ώσπερ φωτoφανής ημίν, ανέτειλεν ήλιος, Μετανοείτε βοώσα, καί τώ Κυρίω προστίθεσθε, ψυχής κατανύξει, τώ παρέχοντι τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Τήν πανσεβάσμιον Κάραν τού Βαπτιστού σου Κύριε, φανερωθείσαν σήμερον εκ γής, μετά φωνής αινέσεως, αρυσάμενοι πιστώς, εις πρεσβείαν φιλάνθρωπε, οι επταικότες δούλοί σου προσάγομεν, αιτούμενοι δι' αυτής απολαβείν, εν η μέρα κρίσεως, παρά σού τόν ιλασμόν καί τό μέγα έλεος.

Καί νύν... τής Εορτής

Ει τύχοι η νηστεία τών Αποστόλων

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ ή άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε Δέσποινα, μετά καί τού Προδρόμου, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Δοξολογία Μεγάλη, καί Απόλυσις

Εις τήν Λειτουργίαν, Τυπικά, καί εκ τού Κανόνος τού Προδρόμου Ωδή γ' καί ς'.

Προκείμενον Ήχος βαρύς

Ευφρανθήσεται δίκαιος εν Κυρίω.

Στίχ. Εισάκουσον ο Θεός τής φωνής μου.

Ο Απόστολος, πρός Κορινθίους.

Αδελφοί, ο Θεός ο ειπών εκ σκότους φώς λάμψαι...

Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον.

Τώ καιρώ εκείνω, ακούσας ο Ιωάννης εν τώ δεσμοτηρίω...

Κοινωνικόν

Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται Δίκαιος. Αλληλούια.