ΤΗ Β' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τής ανακομιδής τού λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου τού μεγάλου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ' καί τού Αγίου γ'.

Προσόμοια τού Αγίου

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Ήχος δ'

Διωγμούς εκαρτέρησας, καί κινδύνους υπέμεινας, θεορρήμον Όσιε Αθανάσιε, έως τήν πλάνην εξώρισας, Αρείου τήν άθεον, καί τήν ποίμνην τής αυτού, ασεβείας διέσωσας, ομοούσιον, τώ Πατρί δογματίσας τόν Υιόν τε, καί τό Πνεύμα ορθοδόξως, Ιερουργέ Ιερώτατε.

Αστραπαίς τού κηρύγματος, τούς εν σκότει εφώτισας, καί τήν πλάνην άπασαν απεδίωξας, προκινδυνεύων τής πίστεως, στερρέ Αθανάσιε, ως ποιμήν αληθινός, ως εδραίωμα άσειστον, παναοίδιμε, τής Χριστού Εκκλησίας, διά τούτο, συνελθόντες σε τιμώμεν, μελωδικώς αγαλλόμενοι.

Αρετήν πάσαν ήσκησας, επιμόνως θεόπνευστε, καί χρισθείς τώ Πνεύματι χρίσμα άγιον, Ιερουργός ιερώτατος, σαφώς εχρημάτισας, καί ποιμήν αληθινός, καί τής πίστεως πρόμαχος, όθεν άπασα, Εκκλησία δοξάζει σου τήν μνήμην, Ιερώς επιτελούσα, καί τόν Σωτήρα δοξάζουσα.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Γερμανού

Χριστού τόν Ιεράρχην, υμνήσωμεν άπαντες Αθανάσιον, ότι Αρείου τά διδάγματα πάντα κατήργησε, καί τής Αγίας Τριάδος τό κράτος, εις πάντα τόν κόσμον τρανώς καταγγέλλει, ένα Θεόν εν τρισί προσώποις αμέριστον, ώ καί πρεσβεύει υπέρ ημών, τών εν πίστει τελούντων τήν μνήμην αυτού.

Καί νύν... Τής Εορτής

Εις τήν Λιτήν

Δόξα... Ήχος γ'

Γερμανού Πατριάρχου

Η μεγάλη τής Εκκλησίας σάλπιγξ, ο πολύαθλος Αθανάσιος, πρός ευωχίαν σήμερον συγκαλείται τήν οικουμέτην φαιδρώς, Πάντες πιστοί, πρός τήν πανήγυριν υπαντήσωμεν τού καλού ποιμένος, ύμνοις γεραίροντες τούς Ιερούς αυτού πόνους, όπως ταίς πρεσβείαις αυτού, λάβωμεν παρά Χριστού τό μέγα έλεος.

Καί νύν... Τής Εορτής

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά Προσόμοια τού Αγίου.

Ήχος πλ. α'

Χαίροις ασκητικών

Χαίροις τών αοετών ο κανών, ο υπέρ πίστεως αθλήσας στερρότατα, καί λύσας τήν τού Αρείου, κακοδοξίαν νευραίς, τών σεπτών σου λόγων Αθανάσιε, τρανώς εκδιδάσκων, μιάς θεότητος δύναμιν, οριζομένην, εν τρισίν υποστάσεσι, παρ' ής άπαντα, νοητά καί φαινόμενα, μόνην δι' αγαθότητα, παρήχθη πρός γένεσιν, καί σαφηνίζων τής θείας, δημιουργίας τά δύσληπτα, Χριστόν καταπέμψαι, ταίς ψυχαίς ημών δυσώπει τό μέγα έλεος.

Στίχ. Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν καί η μελέτη τής καρδίας μου σύνεσιν

Χαίροις Πατριαρχών η κρηπίς, σάλπιγξ η εύηχος, ο νούς ο περίβλεπτος, η γλώσσα η οξυτάτη, ο διαυγής οφθαλμός, τών ορθών δογμάτων η σαφήνεια, ποιμήν αληθέστατος, ο λαμπτήρ ο φανότατος, πέλεκυς κόπτων, ύλην πάσαν αιρέσεων, καταφλέγων τε, τώ πυρί τώ τού Πνεύματος, στύλος ο απερίτρεπτος, ο πύργος ο άσειστος, ο τής Τριάδος κηρύξας, τήν υπερούσιον δύναμιν, τρανώς, ήν δυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι τό μέγα έλεος.

Στίχ. Οι Ιερείς σου Κύριε ενδύσονται δικαιοσύνην καί οι όσιοί σου αγαλλιάσονται

Χαίροις ατελευτήτου ζωής, επωνυμία αληθώς κλεϊζόμενος, τρυγών τε ωραιοτάτη, σύν νεοττοίς ιεροίς, καί τώ ομοζύγω εκπετάσασα, εκ γής πρός ουράνια, ένθα νέφος ευφραίνεται, σεπτών Μαρτύρων, ένθα φώς τό ανέσπερον, όπου άπαυστος, ευφροσύνη γνωρίζεται, τάγματα επουράνια, Αγίων λαμπρότητες, όπου ο ήχος ο θείος, εορταζόντων ακούεται, Χριστός ένθα πέλει, ο δωρούμενος τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα... Ήχος γ'

Γερμανού

Πάλιν ημίν ο χρυσορρόας Νείλος, καί τής αθανασίας επώνυμος, διά τής ετησίου μνήμης επιδημών ταίς καλαίς αναβάσεσι, πλημμυρεί τά χρυσόρρειθρα τής αθανασίας χεύματα, καί τροφήν αμβροσίας καρποδοτών, διά τής υψηλής θεηγορίας, Τριάδος αδιαίρετον κράτος εκδιδάσκει προσκυνείν, καί πελαγίζων τά θεία διδάγματα, τών πιστών κατάρδει τάς διανοίας, καί πρεσβεύει υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Τής Εορτής

Απολυτίκιον Ήχος γ'

Στύλος γέγονας ορθοδοξίας, θείοις δόγμασιν υποστηρίζων, τήν Εκκλησίαν Ιεράρχα Αθανάσιε, τώ γάρ Πατρί τόν Υιόν ομοούσιον, ανακηρύξας κατήσχυνας Αρείον, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν, τό μέγα έλεος.

Καί τής Εορτής, Καί Απολυσις

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν α' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος γ'

Θείας πίστεως

Θείοις δόγμασιν ορθοδοξίας, Πάτερ ώπλισας τήν Εκκλησίαν, ταίς διδαχαίς σου τάς αιρέσεις εξέτεμες, τής ευσεβείας τόν δρόμον τετέλεκας, καί ώς ο Παύλος τήν πίστιν τετήρηκας, λοιπόν απόκειται, καί σοί παναοίδιμε, ο δίκαιος τών πόνων σου στέφανος.

Δόξα... Καί νύν... Τής Εορτής

Μετά τήν β' Στιχολογίαν

Κάθισμα Ήχος δ'

Επεφάνης σήμερον

Ώσπερ άστρον άδυτον, καί μετά πότμον, σών δογμάτων λάμψεσι, φωταγωγείς διά παντός, τών Ορθοδόξων τό πλήρωμα, ιερομύστα σοφέ Αθανάσιε.

Δόξα... Καί νύν.... Τής Εορτής

Οι Κανόνες τού Πάσχα καί τού Αγίου.

Καταβασίαι τού Πάσχα

Ο Κανων τού Αγίου

Ωδήα' Ήχοςγ'

Άσωμεν τώ Κυρίω

Ως αθάνατον έν Εκκλησία, κεκτημένον εύκλειαν, εν θεοπνεύστοις λόγοις, πάντες, Αθανάσιον τιμήσωμεν αξίως, όν περ καί μετά θάνατον, εδόξασε Χριστός ο Θεός, ώς οικείον θεράποντα.

Εις θεωρίας βάθος, εκταθείς τάς φρένας, εν Αγίω Πνεύματι, ιερομύστα Πάτερ, τόν πλούτον ανίχνευσας τών θείων λογίων, καί τόν κόσμον επλούτισας.

Τούς εν πελάγει πλάνης, χειμαζομένους Πάτερ, ως πυρσός μετάρσιος ενθέων διδαγμάτων, ιθύνεις εκάστοτε τή γαλήνη τών λόγων σου, πρός λιμένα τής χάριτος.

Θεοτοκίον

Υμνούμέν σε Παρθένε, Θεοτόκε αγνή, χερουβικόν όχημα, εξ ής Θεός ετέχθη, σύ γάρ μόνη γέγονας πηγή αφθαρσίας, πηγάζουσα πάσι ζωήν, αφ' ής αρυόμενοι, ιάματα λαμβάνομεν.

Ωδή γ'

Εστερεώθη η καρδία μου

Ταίς αστραπαίς τών λογων σου Ιεράρχα, τήν τυφλήν ημαύρωσας τού Αρείου διδασκαλίαν, γενόμενος οφθαλμος τών πιστών.

Εξυφανθέντα πόνοις σου καί ιδρώσιν, ενεδύσω Όσιε τόν ποδήρη, τής αληθείας εν χάριτι, ιερουργήσας Χριστώ.

Ως ταξιάρχης παραστάσεως θεολέκτου, συνασπισμόν διέκοψας θεομάχων, τή μαχαίρα τού Πνεύματος οπλισάμενος.

Θεοτοκίον

Η τόν Θεον εν μήτρα σου δεξαμένη, καί τεκούσα τούτον σεσαρκωμένον, καί ανθρώπους τής φθοράς απαλλάξαντα, Θεοτόκε ικέτευε σωθήναι ημάς.

Τό Κοντάκιον τής Εορτής, Είτα Κάθισμα τού Αγίου.

Ήχος γ'

Τήν ωραιότητα

Τήν τών αιρέσεων πλάνην διήλεγξας, καί τήν ορθόδοξον, πίστιν ετράνωσας, ως Ιεράρχης ευσεβής, εκήρυξας εν τώ κόσμω, μίαν τήν θεότητα, εν Τριάδι γνωρίζεσθαι, φύσει ομοούσιον, καί προσώποις ασύγχυτον, διό καί συνελθόντες εν πίστει,' Αθανάσιε Πάτερ, τελούμεν τήν μνήμην σου.

Δόξα... Καί νύν... Τής Εορτής

Ωδή δ'

Εισακήκοα τήν ακoήν σου

Πάσαν ήρδευσας τήν οικουμένην, Όσιε Πάτερ, τήν πηγήν εν τή καρδία σου, τής ζωής κεκτημένος.

Ανεπλήρωσας εν τή σαρκί σου, Όσιε Πάτερ, τού Κυρίου τά παθήματα, υπέρ τής Εκκλησίας αυτού.

Διωκόμενος υπό αθέων, Όσιε Πάτερ, απεδίωξας τής ποίμνης σου, αρειόφρονα πλάνην.

Θεοτοκίον

Μήτηρ άχραντε ευλογημένη, αγνή Παρθένε, τούς υμνoύντάς σε περίσωζε, από πάσης ανάγκης.

Ωδή ε'

Τήν σήν ειρήνην δός ημίν

Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες τήν γήν, Αθανασίου τοίς λόγοις παιδευόμενοι, στόμα γάρ τού Λόγου τού πρό αιώνων, ανεδείχθη διά πίστεως.

Πύργος φανείς Μακάριε ακατάβλητος, τής Εκκλησίας Χριστού τού Θεού ημών, πάσας τού Αρείου, μηχανουργίας διεσάθρωσας.

Ταίς ικεσίαις Κυρίου τού Ιεράρχου σου, τούς οικτιρμούς σου ημίν αντικατάπεμψον, καί τής βασιλείας σου, αξίους ποίησον ως εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον

Τήν εκ Δαυίδ βλαστήσασαν ανυμνήσωμεν, ως τόν Υιόν τού Θεού συλλαβούσαν εν γαστρί, καί σαρκί τεκούσαν, καί μείνασαν Παρθένον μετά τόκον αγνήν

Ωδή ς'

Εβόησα εν στεναγμοίς ασιγήτοις

Παράδεισον αληθώς απειργάσω, μάκαρ τήν Εκκλησίαν τού Χριστού, κατασπείρας εν αυτή τόν λόγον τόν ευσεβή, καί τών αιρέσεων, εκτεμών τάς ακάνθας.

Τής χάριτος ποταμός θεοφόρε, Νείλος εδείχθης νοητός, καρποδότης ευσεβών διδαγμάτων τοίς πιστοίς, ποτίζων άπαντας, καί τά πέρατα τρέφων.

Θεοτοκίον

Τήν άχραντον ανυμνούμεν Μητέρα, τήν μετά τόκον Παρθένον, τήν χωρήσασαν γαστρί τόν αχώρητον παντί, τόν συναϊδιον τώ Πατρί, καί τώ Πνεύματι Λόγον

Κοντάκιον Ήχος β'

Τοίς τών αιμάτων σου

Ορθοδοξίας φυτεύσας τά δόγματα, κακοδοξίας ακάνθας εξέτεμες, καί τόν τής πίστεως σπόρον επλήθυνας, τή επομβρία τού Πνεύματος Όσιε, διό ευφημούμεν τήν μνήμην σου.

Ο Οίκος

Αθανασίου τήν πανέορτον μνήμην, εν ωδαίς οι Πιστοί ανευφημήσωμεν σήμερον, ούτος γάρ Άρειον τόν πλάνον, καί Ευνόμιον άμα σύν Σαβελλίω, τοίς τής αληθείας κατέβαλε δόγμασι, πυρί τώ αιωνίω παραδούς αυτούς κατακαίεσθαι, ως βλασφημήσαντας άδικα κατά τής τού Σωτήρος σαρκώσεως, ήν πάντες Προφήται προκατήγγειλαν, διό ευφημούμεν τήν μνήμην αυτού.

Συναξάριον

Τή Β τού αυτού μηνός, Μνήμη τής ανακομιδής τού λειψάνου τού εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

Στίχοι

· Αθανάσιε, πού κομίζη; μή πάλιν

· Καί νεκρόν εξόριστον εκπέμπουσί σε;

· Δευτερίη νέκυς Αθανασίου εξέδυ τύμβου.

Tή αυτή ημέρα, Μνήμη τής αθλήσεως τών Αγίων Μαρτύρων, Εσπέρου καί Ζωής τής συμβίου αυτού καί τών τέκνων αυτών, Κυριακού καί Θεοδούλου.

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Ωδη ζ'

Τρείς παίδες εν καμίνω

Ως σίμβλον τήν καρδίαν, τών καλών εργασάμενος, αναβλύζεις γλυκασμον ορθοδοξίας ημίν, όν τρυγώντες βοώμεν, Ευλογητός εί ο Θεός ο τών Πατέρων ημών.

Αθέων δυναστείαν, ού κατέπτηξας Όσιε, ευσεβούς δέ παρρησίας εμπιπλάμενος, πνεύματι ανεβόας, Ευλογητός εί ο Θεος, ο τών Πατέρων ημών.

Τού Πνεύματος υπάρχων, αδιαίρετος Όσιε, διετήρησας αμέριστον το κήρυγμα, τής Τριάδος κραυγάζων, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Θεοτοκίον

Ετέχθης εκ Παρθένου, ως ευδόκησας Κύριε, καί ερρύσω εκ φθοράς τήν ζωήν ημών, διά τούτο βοώμεν, Ευλογητός εί ο Θεός, ο τών Πατέρων ημών.

Ωδη η'

Τόν εξ ανάρχου τού Πατρός

Καί τοίς πράγμασι σαφώς, ανεδείχθης Αθανάσιος, τή οικουμένη τής αθανασίας δόγματα φθεγξάμενος, διό Xριστόν σύν Αγγέλοις καί ημείς, υμνούμεν ευλογούμεν, καί υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Τήν Τριάδα ευσεβώς, δογματίσας ομοούσιον, σύν τώ Αρείω καί τήν Σαβελλίου ήλεγξας κακόνοιαν, διό φυγόντες τήν αυτών εναντίαν συμπλοκήν, υμνούμεν ευλογούμεν, καί υπερυψούμεν, Xριστόν εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Τόν ενοικήσαντα πιστοί, έν κοιλία τής Παρθένου Μητρός, καί γεννηθέντα εξ αυτής αφράστως, καί πάλιν μετά γέννησιν, Παρθένον φυλάξαντα, ως Θεόν αληθινόν, υμνούμεν ευλογούμεν, καί υπερυψούμεν, Χριστόν εις τούς αιώνας.

Ωδή θ'

Σέ ακατάφλεκτον βάτον

Έσοπτρον Θεού τήν ψυχήν σου, ακηλίδωτον δείξας, πρακτικώς καί λογικώς, τή οικουμένη αστράπτεις, τάς θείας εμφάσεις Παμμακάριστε.

Σάλπιγξ γνωστικής ευφωνίας, ανεδείχθης θεόφρον, τά φρονήματα ημών ανδρείας λόγοις, κατά τών θεομάχων ανδρών διεγείρουσα.

Σέ τόν αληθώς δεδειγμένον, τής σοφίας κρατήρα, καί ποτίζοντα ημάς, τής ευσεβείας τό νηφάλιον πόμα, εν ύμνοις μεγαλύνομεν.

Θεοτοκίον

Σέ τήν εν γαστρί συλλαβούσαν, τον αχώρητον Λόγον, καί τεκούσαν εν σαρκί ανερμηνεύτως, Θεοτόκε αγνή, οι πιστοί μεγαλύνομεν.

Εξαποστειλάριον

Ήχος γ'

Ο ουρανόν τοίς άστροις

Αρχιερέων τό κλέος, καί τής Αιγύπτου τό θρέμμα, αθανασίας τό κύδος, υμνήσωμεν εν αινέσει, ως καθαιρέτην Αρείου, καί τών πιστών ως προστάτην.

Καί τής Εορτής

Εις τούς Αίνους, ιστώμεν Στίχους δ' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τού Αγίου.

Ήχος δ'

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Τοίς πυρίνοις σου δόγμασι, τών αιρέσεων άπασα, φρυγανώδης φλέγεται, ύλη πάνσοφε, τών νοημάτων τοίς βάθεσι, βυθίζεται στράτευμα, απειθούντων δυσσεβών, Αθανάσιε Όσιε, σοίς δέ δόγμασι, καλλωπίζεται μάκαρ καθ' εκάστην, τών πιστών η Εκκλησία, μεγαλοφώνως τιμώσά σε. (Δίς)

Τή τών λόγων λαμπρότητι, τών ενθέων σου Όσιε, Εκκλησία άπασα ωραϊζεται, καί ευσεβώς καλλωπίζεται, ωραίοις εν κάλλεσι, καί τιμά χρεωστικώς, τήν πανέορτον μνήμην σου, Αθανάσιε, Ιερέων τό κλέος ευσεβείας, λαμπρός καί μέγας κήρυξ, ο τής Τριάδος υπέρμαχος.

Τής Χριστού απεδίωξας, νοητούς λύκους Πάνσοφε, Εκκλησίας σκίμπωνι τών δογμάτων σου, καί ταύτην κύκλω ετείχισας, λόγων οχυρώμασι, παραστήσας τώ Χριστώ, ασινή καί αλώβητον, όν ικέτευε, εκ φθοράς καί κινδύνων λυτρωθήναι, τούς εν πίστει εκτελούντας, τή αεισέβαστον μνήμην σου.

Δόξα... Ήχος γ'

Τό μέγα κλέος τών ιερέων, Αθανάσιον τόν αήττητον αριστέα, Ιεροπρεπώς ευφημήσωμεν, ούτος γάρ τών αιρέσεων συγκόψας τάς φάλαγγας, Τή δυνάμει τού Πνεύματος, τά τής ορθοδοξίας τρόπαια, ανεστήσατο καθ' όλης τής οικουμένης, αριθμών ευσεβώς τό τής Τριάδος μυστήριον, διά τήν τών προσώπων ιδιότητα, καί πάλιν συνάπτων ασυγχύτως εις έν, διά τήν τής ουσίας ταυτότητα, καί χερουβικώς θεολογών, πρεσβεύει υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Τής Εορτής

Δοξολογία μεγάλη, καί Απόλυσις

Εις τήν Λειτουργίαν, Τυπικά, καί εκ τού Κανόνος τής Εορτής Ωδή γ' καί εκ τού Αγίου Ωδή ς', Απόστολος, Ευαγγέλιον καί Κοινωνικόν τού Αγίου.